Christophori Wittinchii Consensus veritatis in scriptura divina et infallibili revelatae cum veritate philosophica a Renato Des Cartes detecta, cujus occasione liber 2. et 3. principiorum philosophiae dicti desCartes maximam partem illustrantur cum i

발행: 1682년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

crepatis Belgarum interpretatio hucum nostra convenit, nempe, Lgari hic lacinum funificatum, Solem lassis non occidisser ex qu neclincquam colliges, Solem antea fuisse realiaer motum;quonam ergo hanc interpretationem adduxerim, vides.

DCCCXLIV. Unicum adhuc est quod posset morati lectorem, quod liabet M. p. Is a contra ultima articulili 3 verba oriri ct occidere, inquit, cum notet actionem haud secus ac o Uropinquare, proprie o accurate non potes tru i, nisi ei, in quo est ista actio, non ero alteri ex Diis a. . cap. q. . 8 cum igitur ista actiosecundum,as nonsi in Sole, nec etiam oriarino occasin proprie accurate loquendo ei a vobis tribuitur. Resp. Ortus de occasus designat apud Asbonomos vel elevationem sive ascensionem supra Horizontem, vcl certe apparitionem ejusdem; de Moriri astra dicunt Ptols naici m. quae conspici incipiunt propter diΩcessum Solis, eluinii ipsis nullus motus attribuatur Ergo ex ortu Moc-- casu Solis non potest colligi ejus motus quamvis autem oriri con tetactionem ex prima origine, qui praejudicio vindicari debet, de ouoc pite 46 videbimus, sufficit, quod in co sensu a nobis ortus occasus tri- atur Soli, quomodo secundum omnes Asbae,nomos accipi potest. DCCCXLV. Contra quartam nostram Observationem etiam ad . duci posi et id quod habet R. St. p. 346. Hoc argumentum eo modo procedit, ac si quis dicat, in historia magorum memoratur casa eiinmeric ergo non sella sed casa Magos ab Oriente est comitata. Re . Ex illis Scripturae verbis. in quibus menso fit G beonis, anis tum intertur,esse locutionem hic vulgarem, eum Sol non possit dici proprie Gibeone coosistere, etiamsi alias de statione vera haec verba suis menda essent non enim magis Gibeonc poterat dici consistere, quam alio in loco qui intra eundem Hotiaontem comprehenditur, si accurate Scriptura loqui voluisset. Quid autem inde colligatur, ex fine an. 8rs.

est repetendum.

DCCCXLVI. Videamus, si qua praeter dicta ex cibis H. habeantur pro ista objectione Instantiae. Is pag. I. urget. I. verba textus Sol in Gibbon exspectas Luna stet super Θjalοη; sed tamen praecipue annotat in fine, qI. Voces imperii huj in cum expendo, quasdam earum iaculum vulgi, qaalidam ad rem dici deprehendo a d captum θη ρης quando Solstaresuper Gibbon jubetur.

Resp. Si haec dicta sunt ad captum vulgi Mopinionem, hoc est,s illa phmis, super Giblion, denotat veritatem aliquam praejudiciis involutamis ad homines relatam: Ergo nihil impedit , quo minus

etiam phrasis, ripa, talem designet DCCCXLVI.

392쪽

DCCCXLVII. At, inquit, tostua Solem curaunum collocavit,quomodo eidem obiter raptimo vix suspiciendo apparebant, O quatenus lumen ipsi in Gabaon utile praebebant serenihilominu Sol super Gabaonfvit pule, licet

non Geomes rice.

Re p. Hoc assumto; Iociam Solem MLunam collocasse, quomodoci obiter dec apparebant, cuna non apparuerint ei super Malceda, Bethmron, Malia loca, ergo etiam super iis non collocavit Attamen non minus erat super iis quam super Gibeon ergo omnino haec sermula veritatem quidem aliquam, sed appatentia sensuun involutam designat, quod est God intendo. DCCCXLVIII. . Urget verba Historiographi sacri p. q. sem atque hic tria observat. i. Vocem stetit inonymum exspectavit,

non festinarit. 2. verba: S Sol petit in medio Caeli. . Miraculum quod νers. 4. innuitur. De primo inquit: Textum hunc emphaticum atque adeo de rei veritate pronuncianter esse arguit a Particula ET, quae est Solis obedientia cum mandato 3osua copulativa, fimitiis textus in creatione legitur, ubi Dein dixit, ut lux ETfacta est clarior hicis potentior est verborum senseus quam ut hallucinationem admittat. 2. Verbastetit, exspectarit, nonfestinavit, ar- ruunt Emphasin, quorum im qui non nisi Scepticin Mercuriissentiat, stetit, idect, a cursu quievit.

Resp. I. Quod petiit Josea saetiam in licet sorte non eo modo quo petiit, supposito quod modum hujus miraculi putaverit fieri debero per inhibitionem motus corporis solatis. Diem sibi prolongari petiit sorin la consueta, per quam, an causam istius prolongationis consignificaverit, incertum esse dixi. At quod petiit se, tum cst, , siquid amplius signifi-- cavit ex errore iraeiudicio ortum, id quia nec necessarium sc*γo non nisi ex praejudicio ortum, non opus erat, ut a Deo essiceretur sum cit, si res petita exhibeatur, etiamsi non secundum eum modum, quocX- petimus. r. quaestio ipsa est, an, quod putat adversarius,per ista verba iisnificetur diso non existimo, non magis, ac si ea sermula a Cope nicano vel Cartesii sentcntia defensore usurpata foret Miraculum peream sermulam significatum existimo a Spiritu Sancto quod postea recte explicat adversarius Inec quid praeterca Neque hic ad Emphas nacclaritatem verborum provocare licet, quam non ncgo, sed in sensum adversarii posse trahi perneseo. DCCCXLIX. De secundo, inquit, Haec verba : Et Sol stetit in me di Cali, nihil aliud significare, quam in umbilico Caeli tempore meridiei, id nimbis hora duodecima.

393쪽

Resp. Sit ita, nihil nobis obest, neque nos ea ciba urgeinus. DCCC L. Tertium, inquit, expendendum venit, quodfamiliam hic ducit, miraculum, quod verse I . innuitur, de hinc arguinentatui: Quod miracidosinu est illud non naturale est; sed Soli flatio illa fui miraculosa, Er

Res p. facilis est responsio; si nairaculum in prolongatione dici constitit, prout explicatur versu i .in prout hic revera fuit effectus precum Joseae otianino ista prolongatio dici noncst naturalis existimanda, sed negatur, modum istius miraculi describi in co loco; nempe factuin illud intraculuinic inbibitionem cursus Solis realis, quod ipsum quaeri- .

tura

DCCCLI Tandem genet alia quaedam proponit quaesta, nemper An omnia loc inito dicta ad apparentiam ct opinionem hominum accipienda sint an aliqua tantum, an omnino nullae Ad quae sine vacillatione respondeo, omnia dista accipienda esse usu recepto inter homines, qui duplex far est,ut&significent veritatem consignificent errorem, quo illa vetitas est obvoluta: prout autem a Spiritu Sancto adhibentur, censenda sunt tantuin veritatem generalem significare secondum ea vae dicta fiant art. 6s3, 791. Talia autem esse ea, de quibus est quaestio, assero Tu, si aliqua sint ita accipienda, dicis, dissu uionem ad me esse quanam inquantum taliter dicta m. Et multorum verbolum flatu, fluetiis in sin-pulo inaniter moves. Ego vero respondeo, se ea. quae vos Histra contra nos adducitis, idque tuebor, donec contrarium ostenderitis, neque in eo defendendo me quicquam contra Scripturam ponere sitis sum certus. Haec quoad hunc locum dicta sufficiant, quae eniin H. al. I 88. ad Is 2. habet, a quantum ad me attinent, abunde relatata sunt.

Esaiae xxxv IULI.

DCCCLII. Secundus Iocus cum nostra sentcntia conciliandurest Esaiae xxxvi it. 8 εα ego reducturus sum umbramgraduum illorum, si adestemii gradibis Acbaxi solaribi retrorsum decem gradibω. Et rerersius es Sol decem gradibus iisdem, quibus descenderat. Ad quem observo: Per phrases istas, umis reducturus sum, item . Sol est reversus, nihil aliud dc-

. . . signari,

394쪽

signari, quam vallitionem quandam situs obvcnisse Soli de gnomoni. qui umbrani facit, adeoque etiam respectu umbrae ipsius, ita ut Sta cumiecepscit situm respectu umbrae ipsius gnomonis quein habilit, antequam

gradibus istis decem descenderat: an vero perma um Solis, an Teciae, ista variatio situs contigerit Scriptura non detenninat. Huc phrases liae vulgares, quando Spiritu Sancto usurpantur, ultatu sunt extendendae, licet iisdem inter homines ortum dederit visus quaedam fallacia de praejudicium sensuum, quod ignificatur ab iis, qui eo sunt occupati, sicubi ista phrasi utantur. Quemadmodum enim iacc Ptolomaici nccTychoniani permittunt ut quis cx phrasi altera hic etiam adhibita, οἱ descendit, inserat Solemi sublimiori loco in inferiorem sese dimissio, quamvis hujus locutionis inveritores illud praejudicium consignificaverint, eo quod secundum Ptolemaicos Tychonianos Sol in circulo moveatur, sed illas phrases explicant tantum rospectu nostri, nempe habita ratione nostri Horizontis; ut, quando in ortu supra nostrum Horironiatem se conspiciendum praebet, pergitque, donec ad circulum Meridianum perveniat, dicatur ascendere, descendere vero, quando a circulo Meridiano ad occasum progreditur. Ita nulla ratio est, quae nos cogat ex phrasi, οι rexerseus es Solis motum realem colligere. DCCCLIII. Videamus nunc, quid contra eam responsionem , cla rius nunc aliquanto propositam, ac in Dissertationum ditione crat faetum, faciant Instantia Adversariorum Alctu B hunc locum contra me non urget. H. etiam existimat p. 49. nunc locum post conferri cum priori atque ex illius inrerpretatione pendere. Interim argumentum videtur petere ex EL, II. Si inqirit, Acha:fignum insuperis catelli-bui postulasset, factum id sibio proculsuio, sed ex hypothesi hodierna apparenter tant m.

Resp. Achaz habebat mandatum divinum, ut peteret sibi signum, vel profundis vel ex rcbus altrismis, id si petiisset futurum ditisse revera non ambigimus; quod si ctiam de Erechia prinari possit, cum habuisse

facultatem, ut signum peteret, vel ex profundis vel ex rebus altis imis. forte aliquid hoc arnumento est ectum fiterit. At a Reg. xx. v. optio ei tantum proposita est, utrum volit umbram in solatio Achari abire leccingradibus, an retrocedere, quorum posterius elegit,quodvi praestitum est. Nec vero Erechias determinate tu per realem retrogradum motum Solis

feri voluisse legitur, neque per eum sectum dicitur, sed per retrogradam mutationem situs corporis solaris, respectu gnomonis, qui umbram projiciebat.

395쪽

DCCCLIV. Inst. r. M. p. I 33. Dupliicem nobis Nun loco fingis Ιο-cutionem fessam ad capium vulgi compositam I. quidem, quod Sol dicitur revem suffuisse, cum umbra tantum rerersa vere fuerit, sed qua ratione id nobis probaveris P opponentis enim vices jam sustines, utpote qui hac loca utpote argu-rmenta pro tua sententia citareris. Dissert. I. cap. . s. io Resp. Tu vero dupliciter falsum committis I quod dicis, me locutiones falsas in Scripturam introducere, vel ut alibi loqueris 'me statuere Scripturam loqui falsum, quod nulli bi dixi a quod inquis, melle stinere partes opponentis citato etiam loco. Disi. I. cap. q. qui tamen tibi plane est contrarius. Videat lector, S apparebit me ibi dicere,quod nolim ad probationem istius sententia adducere istos locos, qudd adhue sint controversi. Dico itaQue esse hic locutionen vulgarema receptam, quae ex praejudicio habet ortum , quae tamen, quatenus a Spiritu Sancto adhibetur, verum significet, nempe, Solem mutasse situm suum decem gradibus respectu solarii Achaei quod aeque fieri potuit per Ter-Iae, quam per corporis solaris retrogradum motum. Quod si a Spiritu Sancto etiam hoc in loco significatum sit, corpus solare realiter retr gressum esse, id ex circumstantiis textus probandum ab adversariis. Em vero sic ad hominein colligo: Si locutio vulgatis Mimpropsa statuen in phrasi, οIdesiendi . propterea, quia repugnat, Soli in circuri moto cx mente Ptol. competere astrensionem & descensionem proprie , ergo i cutio vulgatis Mimpropria statuenda in phrasi, Sol reversis est, propterea quia repugnat, ut Sol circa Terram sngulis diebus obaiiabulci. Quod

autem repugnet, a me superius probatum. -

DCCCLV. Inst. s. Persit M. p. 37. Secunis lacuitcne, quando dicitur descendisse, rem signi catam Soli vere competere me agnosconte, eamque alia tam vulgata loquendisormula exprimi non potuisse; hoc asstem nonus loqui salsium ad placitum vvsti. Resp. Nulli bi dixi, Scripturam loqui se sum ad placitum vulgi, quamvis antea forinulam respondendi a Copernicanis sicquentatam ad hibuerim, nihil tamen aliud peream significavi,quam qii saepius explicui, ita iit par sit ratio istius phraseos vulgaris, Sol descendit, quae alteriu , Sol regressus est, ii ex dictis patet.

DCCCLVI. Inst. q. Tandem p. I 38. mime proprie Soli conr mia censuro descensus, nempe resipectu nostri, si confiderat Hur de nostros qita- si relinquenso versus caput contendens vereo proprie Lis dicitur assemiere

Resp. I. Quod respectu nostes Soli competit, prcut ii ccxplicatur, . illud

396쪽

nostris pedibus mus ei remotus, quando est in medio Coeli, quam quando est in ortu ves occasa, quoniam lineae a parte Terrae, cui pedibus insistimus, tanquam centro ad Solem Orientem 5 Occidentem .in medio Coeli locatum, ductae sunt atqtiales; at si tum proprie descendisset, deberet nobis esse propior. 2. Si consularetur quasi relinquem ια . ergo non revera, sed secunduin apparentiam. Iniplicavit Ogo: topan scieluc irretivit adversarius.

Proponitiar Psalm. XIX. 3 , 6, 7 acciani nostia sententia

conciliatur DCCCLVII. Psal x I x. a. - 7. ii habent: Cali enarrant Ic Gmmifortis, o opus manuum hin indicat expansum eorum. Dies ad dum eructatsermonem. Et nox ad noctem ostenditscuntιam: Non est sermoneque verba eis, fine bis intelligitur vox aiarum,simul prodieran in extremitatem rebis habitabilis sermones eorum, ex quo Soli 'siuit tentorium in eis. Nam

isi-- via vel in appareatiententia quam se in x bd. Gloria sapientiae, bonitatis, potentiae aliarumque e sessionum divinarum in aperto tam clare est posta, ut, si quis oculos

mentem ad Ccelos. quae incis sunt, velit convertere, non possit non inde evidentissime cognoscere ea aperte sese manifestante in toto panso, in quo opus manuum Dei excellentissimum & persectissimum licet intuet . Sed non tantum apertissima est illa Dei gloria ex opere vastissimo Coelorum, verum etiam est perpetua, singulis diebus iso 2ibus eam sibi invicem quali de manu in manum tradentibus, ut nullo, quam tempore desit ejus argumentum Latissime quoque ea se extem

dit, nec impeditur, quo minus cognosci possit a variarum lim timili minibus, vorum liber natiuis mundi exemplis gloria divina plenus mittasVis nationibus pater, aca remotissimis ter arum incolis , quocui, o oculos vertas, legi potest. nprimis ea gloria divina agnoscendamn praebet in corpore illo prae aliis in Coelis conspicuo Sole , qui quasi in iis lino are dot cilium habet a Deo paratum, inquo se nccndit

Bbbo cultat,

397쪽

cultat, ita tamen ut mane puleherrimus aspectu sese spectandum exlii-beat,vasto adinodum coipore, non absimilis giganti robusto, parato tamen ad continualia situs variationem, qua propter celeritatem cum cum

sucomparari potest; incipiente inde ubi se terminat visus laesinente ad Oppositos visus terminos. Docet ergo Psalmista in hoc Psalmo, primo teneratim gloriam Dei fieri manifestam per CCelos, vers. 2, 3,q, ein speciatim per Solent versias s. ult verbis & vers. 6. de . Circa primum dcclarat. I.quam clare Sc manifeste Coeli istam gloriamcnarrent ver a. r. quam constanter & perpetuo, versu tertio. . tandem, quam late sese ista narratio expandat veri. q. Secundum quod attinet S

li tribuitur in hoc Psalmo. r. Occultatio in altera parte hemisphaerii. a. continua sui corporis lucidissimi singulis diebus super Horizonte exhibitio, ut ab oculis in ista hemisphaerii parte habitantium conspiciatur.3 continim litus variatio c.

. DCCCLVIII. Hia paraphras&analysi ita praemissa dicimus in hoc Psalmo occurrere multas locutioncs vulvares, praejudiciis innitentes, tum proprias tum etiam Metaphoricas, adhibitas ad significandum critates senerales, ad quas expriminadas communi usu adhiberi lenti quamvis, si serpentur ab hominibus; quibus velum praejudiciorum non est detractum etiam praejudicia consignificent. Sic Psalinista l. per verba illa, Soli disposuit tentorium in Carlu, nihil aliud designat, quam S Iem in Coeli parte opposita vesperi sese recondere tanquam in tentorio. a. per verba, es tanquam sponsus prodiens . thalamo suo, cum mancitcrum se conspiciendum praebere per verba, latatur tanq1ιam robustus decursurus iam dispositum se ad continuam situs mutationem. q. ab Uremitate Coelorimi exortus ejus ct revolutio ejus ad extremitatem eorum, illam variationem situs continuo durare ab uno puncto extremit visus iac-stri usque ad piinctum oppositum sed phrases, quibus haec designantur, ortum habent ex praejudiciis, quibus veritates istae quas dicimus hie s-gnificari, sunt obvolutae, quae involucra praejudiciorum ex parte propriis,

ex parte metaphoricis phrasibus exprimuntur. . . .

DCCCLIX. Praejudicia illa infantia sunt, quod ubi visus noster

tenninatur, Terra Coelum contingere videtur, sunt Creti extremitates & quasi Solis conditorium, in quo occultetur per totam noctein , X quo tanquam thalamo mane prodire iudicatur tanquam robustus aliquis gigas, cum in ortu longe major appareat quam in Occidente: De his praejudiciis Tacitus de moribus Germanorum Trans monas aliud ais repigrum ac proprie immotum, quo cingi cludique Drrarum, bcin hinc des,

398쪽

uoi extremus cadentis jayι Solu fulgorino redurat, de Harus ut sidera

hebetet. Sonum insuper si incrgemis audiri formasque Deorum o radios cupi- iis adspici persuasio adjicit. Ad quae verba Lipsius annotat: Eaec persuasio rudiso casta plebis fuit Solem, dum in Oceanum cadit, stridorem edere, non Miter, quam ivisumferrum condatur in aquam, advocata etiam auctoritate Possidonii apud Strabonem Salor de Decimo Bruto in Hispaniis bellante. Sic Virgil. Georg. . hanc vulgi opinionem secutus inquit:

Sol quoquest exoriens, ct cum se condet in undas Signa dabit. Conser ea, quae supraf. 93. ex Bocharto laudavimus Fateor quidem, huic praejudicio generali, secundum quod Psabaius sermonem hunc inscctit, alia atque alia esse addita, ut quod Sol undis immergatur, dirui occidit S c. est tamen in genere hoc omnium praejudicium , ultra id citi od sensis monstrant assurgere non valentium, quod Sol ubi occidit condatur sub Terram qitas, cam fere attingendo, ibique usque ad exortuna deses lateat. Unde non mirum est, si propter certissimam rationem etiam circa curia

sum Solis locutio popularis ex praejudiciis sensuum orta sit agnoscenda. DCCCLX. In quo tanto magis confirmabimur, si consideremus; ortum etiam, qui in loco allegato Soli tribuitur, proprie loquendo cinon posse convenire, cum ne quidem secundum Ptolemaicum systema Sol proprie possit dici ortii. Quia secundum ipsum Sol movetur in circulo, in quo nulla pars altera humilior est, altiorve aeque enina omnes a centro sunt, cinciae oriri autem est, esplanitie in altum tolli, vel a stir-stere. Manifestum ergo est, hanc locutionem ad sensuum apparentiam csse accommodatam. His non possum, quin addam verba ΖΛ ingeri in Analysi hujus Psalmia Sol quatenus est vita o mortis o rerum omnium, qua ad vitam necessaria, dator asimilatur sponso sicut sponsus probe lotruo ornatus de thalamo suo procedit in amplexum pol se sua Sol emergens d oceano 'Poesica phra etiam profanis Uitata ratibus Oceani nitidum caput extulit undis supra Horiet tantem ascendit, ut inferiorem mundum suo lumine trifccit Sol quatenus es mortuo eorum qMa mortem praecedunt profligator similaturrigiatis,ficut gigas robore ac celeritate magna occurrit sub hostibus, eos profligato insuetum conjicit Ita Sol suo salutari aspectu creaturarum omnium praesertim hominis hostes tum corporeos tum spirituales sua luce ubi sit. Quibus verbis etsi non in totum consentio, ta inen appareti' quam confinia sint meae

responsioni.

DCCCLXI. Inst. i. B. p. r o. Hanc responsonem cum magno impetu aggreditur, atque inquit , Demiror Theologia rosis, rem tum d bili, ne dicam puerili restonsione eras em tentare, nota hic strinonem adversarii

399쪽

versatu) nam lacutiones vere Metaphorica vulgares nominat, ut habeat aliquid, e quo errorem vast elicere possit. Resiti Vulgares locutiones sunt, quae veritatem denotant ad homines relatam iraejudiciis obvolutam, quales omnes citatas puto,ut pa-tsbit mox plenius. Si tamen Metaphoricas eas velit vocase, dum modo

supponat limilitudinem metaphoram in sensuum apparentia Lindatam, per me id licuerit saltem tum similiter similitudinem in verbo n dire decurrere facile potero reperire ad propostum cum plane facientem Attamen & M. p. 139. ea non vidisse percipi O,quod non imputandum, nisi ipsis illis praejudiciis, quibus adhuc est occupatus portum enim debere istum sermonem praejudiciis ostendi. DCCCLXII. Inst. a. Sed pergit B. p. 7o Soli tentorium compet is iis Caelis, quia in Cael rersetur ut homo in tentoriosuo, a Thalamum attria, ut non Soli, sed sponso, cui Se comparatur. s. extremitates Coelu attribui respectu terminationis visu nostri. Resp. gregie vero Q ii l clarius quam, dum amribuitur tentorium Soli, respeetum liaberi ad ejus occultationem, quae vesperi contingit. . permantionem sub Terra invariabilem , usque ad matutinum tempus p cum expresse describatur exinde prodire, & dum prodit, ab extremitate coelorum ad extremitatem decurrere. L si impliciter ei tentorium attribueretur, quatenus in Celo versatur, tum etiam tempore, quo prodit& quo decurrere dicitur ab una extremitate ad alteram, in suo tentorio versari esset dicendus,quod est absonum. Tentorium ergo Soli non potest competere, nisi respectu habito ad praejudicium ante citatum. 2. Ita sponso tribuitur Thatainus, ut Sol dicatur prodite sicut sponsus prodit Thalamo Ergo etiam, saltem per similitudinem, quae tamcn non potest non in sensuum apparentia esse sundata Soli Thalamus attribuituriton minus, quam antea tentorium . . Si extremitates Coelis tribuuntur respectu terminationis visus nostri, ergo revera non sunt Coeli, sed visus nostri. At hic tribuuntur Coelo, ergo omnino locutio ista ortum

debet praejudicio quo tantini sive extremitates visis nostri ad ipsuin

Coelum transferuntur.

ciis sensuum ct errorem. Sole per istam noctem in quiete manente, ad quem responderit Dial. 23.

Resp. Ad manus iam non est Dialogus, in quo tamen nihil quic-3uam ad rena faciens existimo non solutum reperiri in hoc capite, licet sorte non praecise in ista solutione mentio Dialogi derit facta. d

400쪽

praejudita respectum haberi , satis probavi , quae refutata πω

Resp. Vox Im Artem robustuin designat non tantum generalit sed etiam tu specie de gigante Goliatho usurpatur, I Sam xvIr. a. Iraa met a Qui sebi hie eonu nienter reliquis eo sensu usurpetur nihil obstat cum enim de aliis pha

nomenis circa Solem loquatur, isque in ortu major appareat,quam in m dio Coeli, non inconveniens, si hanc vocem hoc modointerpretemur, uti etiam antea a Zwingero factum vidimus. . DCCCLXV. si ducat EL, 23. Sol gigas dicitur non ob corporis η

lam, quia sci et Ompsisset sim o ad sursum, sed rations ritimis. Resp. 4jor i mniolas,sinvado caereosint paria forem autemsensere, siverobur, simumst sumens crurum agilitas & copia Orituum,miae musculis crurum cleriter movendis si at,etiani maior celeritas ad currendum tali competere potest. DCCCLXVI. Inst. s. B. p.r r. avrcut Mirem loquereturi Up--- erat ex Tacito, truilisfuerit Ethinorum vini de nil orbis Terra rem erc. sed pud cretium μανit in popula Dei, o quanam sive hae materia fuerit fides Prophetarum; M. pag. Ios tuo, b-- ωθPLoram vulgi opinionem θc pag. 1 Io III, Resp. Stupidos credo sibi propor ni lectores, talesque qui non eonis serunt ipsorum exceptiones cum ineis responsonibus quod quamvis se te in qui ldam Berint assecuti, tamen non in omnibus , non in iis, qui

de haereaecinam iudicare constitueriint Qui enim inspexerit meam4esponsonem, vi levit debuissea me proba Alocutiones malint xlx.quas citavi, tum iure ex mei latis quibus ab insuitia homines promi- μὰ tae gentiles sive Iuda istochtuliani imbuuntur, quae locutiones posteaquain semel fuerint receptae, etiam ab iis, qui ista praejudicia d eosuerint, usupari possint ae debent. Istud atque ex Tacito, ac aliundi:

probate potui, cum praejudiciorum insantia 4 locutionuna inde exortarum apud omnes parsit ratio, nisi sene existiment in populo Dei nulla taliatasse, velim ortum dedisse locutionibus multis, quod quam frigidum sit nemo non videt. Quamvis auten postea depol rantur opiniones multae a multis, stimo tam idear manet qui ex praejudiciis habet or-

SEARCH

MENU NAVIGATION