장음표시 사용
51쪽
tion negat, se sapientiam im siclisere, sed eam quae est mni steris, quam iamdus naturali in lagatio indasare non poteu. Hinc est, quod innia quae in scripturis, ad Cluistis reperantur memadmodum est eur gustinus super Psalmum 1, ita dicens: Ad illam scit Christum omn a, qtia divinitur scripta si ni referuntur Cuin itaque expresse testetur Scriptura se non docere apientiam humanam , sapientiae mundi , sed
Christum crucifixum omniaque ad ipsum referri,' iis non videt mul- tum falli eos, qui contra mentcm irotestatione ita Scripturae ex ea sa- pientiam humanam, Philosophiam naturalem volunt educere
LVI. Exe ri eninsati doceri, narrem ad Christi comitis M'. Iuvant ad cogititionem existentiae Dei Au avitorum dirimnorum, sed parum admodum ad Chiisti servatoris & Mediatoris no sitam, iussicit ad illud cognitio crassior de mirus accurata,ut saepius jam
LVII. Exc. 2. I. p. 2 o. h. Me ipsium cedere res PB sicM,Histori. cas, ct Chronologum in sacris titeri tradi, oriosen, Daridem , libram sebi, Salomonis, si Miconcedam, mi bifacile es obstrahuros. Resp. i. De historicis& Chronologicis non est quaestio. r. nullibi concessi, res Physicas secundum interiorem Essentiain, naturain, se-
eundum causas proximas i sacris literis tradi nec contrarium ramose, Davide, libro DNAE salomonis potest ostenili. LVIII. m. s. v. p. et o per αφώω, rem os ram n inte
Ioci citatis,sed eam quam Col. Id. Apostolio ruat κεν Ἀπα-ilis c. Resp. Ego vero probavi sapim in veram Tanam intelligi his resebis illam sepienti.ιm qiurebant oec qita mea probati fuisset refutanda.
LIX. Exc. M p. a 4o agitur hic de hujusinodi re psi , qua P. apta est κενουντ ha LXmis Cor. I. I I. r. qita judicabat Christum e salutarem de eo Theologia et esse μωρ ψαν r. 8, 2I, 2 3 eseia ramo utilem. 3. Cui Deus,utpoti rei inse mala, extremum minatur exitium . I9. q. sus christia
Theolo adnoti itur Miniinuci mecum ea pugnatis. E. non etiam des pientia vera agitur. Resp. ia ista maioris Connoto,quoniam de omni sapiemia quaen Graeci quaeirebant, 'uae per spi itum inundi hoc est rationen naturalem indagatur, tur, eaque re,citur; At Graeci non tantum vana quaerebant vel inveniebant, sed etiam vera solida Graecorum sapientia consistebat in cognitione naturae habente vera sillisadmiata, in Et quentia
52쪽
quentia proba, tiam vanitate tamen conjunctar utramque reiicit: Abusu in ianitatem propter eas rationes, quae in Exccptione allata ocrametiat tib solidam non esse lassicientem ad salutem docet. Exprcsse enim dicit Apostiauci Cor. I. vi quoniam mundiu per suam sapientiam Deum in sua sapisntia Κρη verit, propterea Deo placuisse per ultam concionem frivare eos qlii credant. LX. Exc. . . p. a I. perstr iis nimionii intestititur huj in sapientia Auctor, Satanas, qu Eph. I. a. appellatur ab hoc et tu, πευμα ιεργοῦν et ἡγήοῖς ἰώ πειθε c,saturi Platoseph nullibi appellatur το πνεῖμα ἔResp. Per mεψλα ζ κολα intelligi dcbet naturalis perspicacia secundum Paratum, spiti tu natui alis intell: gentiae, qui comini uniter hominibus cst concesi us Eodemque modo spiritum mundi alii Interpletes intelligunt. Sic Martyr Spiritus mundi, isquit, si consueta ruatimi, Gahomines ad agendum ouolnoscendum incitantur secunaum rationem facultatem sua natura oc qua vide apit ipsium Gualtherus spiritum mundi lac cicit; non malum illum o D purum, per quem Diabolus in Impiis agit,sed mentemsive rationem, qua mines naturaliter ηἰelligunt, sapiunt, cogitant ea deniquefaciunt qaa naturalι illa ammafacultate perscii sunt. Musculus. Et quid vocat spiritum mundi 8 Dixit, neminem scire qua Dei sunt, sit spiritum Dei, at nec qua hominusunt nil spiritum hominis, ita nunc dat mundo, hoc est, mandanis hominibus suum spiritum velut homini cuipiam, persa. in intelligit eam partom, qua constat rerum cognitio, sapientia O intellectus hoc enim loco de sapientia Deio huniana loquitur mspiritis mundisi sapientia θ inteli ctus mundi. Atque haec interprctatio textui, si is inspiciatur, convenientissuna. LXI. Exc. 6. M. p. 2ψI. Interpretationem arat hi Excepti it m
Resp. Contrarium pato ex collatione, Pararus intelligit talem si pientiam, piam boaaines seculi naturali perspicacia consequuntur; at superior interpretatio vanam de manem, quae non naturali perspicacia , sed sophisticarioli acqui itur. LXII. Exc. 7. M. p.r r. At potest intelligi hic per ας ἰαν, περρώ
Resp. Qui duc at intelligi superius a me est ostentima.
LXIII. Exc. 8 M. p. 42. Si omnia ad Christum referuntur, utimo ante cuin Algustin referebas, quomodo ergo hoc loco asseri , res naturales parum admo u facere ad Christi Mediatorio Salvatoris, iam.
53쪽
ado . Atininianoruni ex cap. i. c. ad Rom. suo vocatione nivem tardesumus, respuodent, hanc vocationem quae fit per creaturas .earum- Se considerationeia non ducere ad Dcum Redemtorein, sed ad Deum reatorem, Ergo paruin admodum per se, quatenus tales , juvant ad Christi Mediato iis quatenus talis notitiam, quamvis remote S per singularem directionem divinam ad Christum resciantur, in quibus nulla plane est contradictio.
Reliqua quae hic objiciuntur M. p. q3. de φi quam eostolus docuit, item, quod non tantuniincidenter gerit serimum de rebus naturalibus, ita deco bone errone sint meri coc uni, devita saepe inclinunti
vindicatur. LXIV. Quartum argumentin inde petimus, quod Deus ab illis,
quos ornaverat sapientia humana cognitione Philolophica nihil, luerit ad hanc rem sperum coitagnari. Patet id I. Exemplo Mosis, de quo legimus Aet via. ar. Et eruditinfuit Moses omm sapientia AEgypti rum. Erant ii tunc temporis Philosophiae Antistites, unde in Graecia in est translata. Quare nullum dubium este potest, quin Moses insi
gnem habuerit rerui naturalium cognitionem. Is tamen cum Creati
ni opus describit, ubi occasio erat de istis Creaturis Moperibus Dei se tiliter ivsserendi, earumque interiores naturas de essetitias explicandi, breviter tantum recenset earunt praecipua species, omnia uno capite ab- soli ens, omittens etiam ea, quae sensibus non erant obvia Lunde ructum, in Angelonim Creationis disertis verbis non imminerit , nec etiam M
tallorum, Gemmarum, aliorum in visceribus terrae reconditorum mentionem ullam secerit, abunde se suo scopo satisfecisse statuens, si Om ia illa, quae in oculos hominum incurrunt, ostenderit, a Deo creatare producta Bille contra vero quam prolixus est in iis, quae ad Ecclesiam ejusque administrationem spectabant, describendis labi non unum
54쪽
eaput assest, sed eie omnia capita Exodi posteriora, aris ad . in- . clusve, exceptis 32, 33, 3 .co collimatat, ut tabernaculi constructio cultus Levitici administratio plene quoad omnes partes explicentur Γota Genesiis absolvitur in fatis Ecclesiae ab initio mundi usque ad sua tensepora describendis succcnturiantur ei reliqui quatuor Mosis libri, qui informanda de describenda Ecclesia Israelitica toti occupantur. Aliorum scriptorum sacrorum similis est ratio. Unde vel coeco patcre potest, non quaerendam in S. Scriptura Physticam vel Plailosophiam, quae praecipue a Mose in his sacris erudito, occasione tam egregia data,per operum C re tionis descriptionem, debuiss)t explicari, si Deus librum scripturae huic rei volnisset destinatum Senteiitiae mea accinit Paraeus in Gen. cap. I. V. I. jam sutra visus c. q. art. 3 3. Is, ubi inquirit, cur Moses Angelorum non expresse irieminerit Creationis, rejectis causis ab aliis allatis, inquit: Simplicior orati Chrysi ovi l iura et in Genesiti, quam ct Basilii attingit Hom. I in II exaem. Mosen historiam suam raditati Iudaeorum attimperasse. Erant enim homines terreni, tantum sensibilia sapientes, tantum igitur ensibilium Dei operum descriptionem Moses aperte prosequi voluit, quorum contemplatione ac senseu vilmeliectam sublimiorum rerum, o ad Uu inr bitu Dei conditoris agmiιοnem popidus quasi infans eveheretur, π:issa doctrina de caelestium spirituumformatione, qua captum diu longe superatura videbatiar ΟχIam satis etfuit hcure per nomina Caelii caelorum exercitus quasi per transennam,itendi. Consentit Carvilius, qui Comment. in Genes cap. r. vers. ia. Tenendum est illud, Moben non acute philosophari de Occultis πί-riis, sed referre qua etiam rudibus nota sunt, reposita in pullari usu. Et adu i 6. Moses populariter scripsit, quae sine DOCTRIN O LITER Is omnes idiota COMMUNI SENSU percipiunt; paulo post Nee o Ues sane ab eo studi puta pronoinico retrahere nos voluit, cuin omisit, quae sunt artis propria sed quia non minus indoctus rudibiu, quam doctis Ordina: in erat Magister, non alliter partes sura potuit implere, quam si sede iteret ad crustam Uam rationem. Si de rebus vularignotis locistus foret, cadiseri poterant Idicla altiora baec se captu 'ρ Denique clim hic sitritis Dei romisiuam omnibus scholam aperiat, non mirum est Aea inaxitne deligat, qua possunt ab omni bin
LXV. IXc. I. M. p. aqq. Negatur minor, quam resutarunt Zanchlus, Milesito, Danaius alii, nec illi tantum, sed Θ ipsa sacra pagina Gen. I. Psal. VHI. Ite in IX. Dem CIV. c. liber iobioc diserte bluc commenlorrela
55쪽
nerare Alim atque statuis ratio in Zancliti ex alior uni. De interiori natura rerum naturaiiuna, an exscriptura possit haberi talis rerim natura liuo e gnitio, ita scientisca queat dici quaeritur e quod'cgo. AD
serant vero actucis ait leg tinaas semonstra Diones cxsclipti raci vibiis Tareve illa proprietas operatio rerum naturali ulnis prCxim sciatilis -ntonitretur, S uic fores eos praedicabimus. Quin Gen. I. Psal. II L.&alibi mentiolin re runa naturaruna nos non negatum, sed dc scicntilico
philosophica eli quisio. . . Ut autem causa redderentur a M. p. 2 3. Ucφybrevitatis, quam a Most praecipuae enim naturalium spretes tantum tractentur, lita orae opus, cum mantastum sit ita breviter tractari, ut tantuin illa species, censeantur & reserantur ad causam primam earum vero interioris constitutionis nulla sat mentio. Itaque non scienti liceres naturaici tracta tur, quod st illud de quo hic quaeritur Chrysostomum Calvinum
habeo consentientes, qui statiiunt expresso, Deum se ruditati Iudaeoruinatteinpera illa, non subtiliter disterii ille, bd retulille ea quae rudibus ctiam nota sunt, qui inrici cibis notitia con a munis lignificatur). PC Quam b- servationen ines iam caduiit si aliae ob ectiones conter si placet M p.
LXVL Exc. r. Danaei, finis liue e qu: dem, Moses, sed vere nude eo rectὶ ρο Huniersea 'ceia tradit quasi nimbis de mundo, Vin partitio tra, Pii rerum confisis effectis credenda o tenenda docenda interimines. Iu eme etiamsitor ad stri sensis captum Mosiense attcmperas,nego a net
quod It tint, propterea ad rei veritatem istam nec collimasse nec arte auso suit enim illi propositum facile, nuded aere tisi scribere. Resp. Facilis et ad illa respontio. Nam . quod dicit , sincere tradidisse quae sunt nobis de mundo cjus pallibus praecipuis, rerum causis Mettectis credencla Sc admittit nus,1 ecbinde colligimus, quia de prae- ciuis: Erg non de omnibus. Et quia de rerum causis cxternis tantuna,
nempe de Deo agit: E. non de interiori carum Armatione textura constitution hactoque quaerenda in seriptura rerum omnium causa Prima, Universalis Remota, sed non ideo causa secunda Particularis de Prox ma omnium rerum naturalium proprietatum .e, Atque
ita manet nostrum Argumentum sirinum&immotirna. 2. Et nos con 'cedimus , Mosen ad rei vetitatem generalem collimasse, per formulas praejudiciis S sensuum apparentiis innitcntcs ab ipso usurpatas, sed negamus, omni δε singulis verbis speciale quid, quale homines praejudiciis
56쪽
ciis oceupati talibus verbis significarent, sui se testattim. Vide infra spe eialiter dicenda de Annulis scripturae, quas adhibet, cum de cbus naturalibus quitur. . . LXVI l. Inst. I. M. p. 247. Si concedis, Mosen de nundo ct praecipuurius partibu/oc egisse, qua fronte ergoseupra dixi;b. eum nihil con gnos ad rem Philosophicam spectans quo pacto negaveru, ex pracquis quais sitnt 1 sentiales mundi partibus, ex praecipuu eruin causiis praecipui earum esseclis ficain aliquam essen: ialiter totam coiicimiari possit Res Nihil consignavit Moses ad rem Philosophicam praecise quatenus talem, opposite ad notitiam vulgarem, si celans, qui tantum effecta refert, Primam atqtre Universalcm causain, non vero interiorem naturam proprietates scientisce explicavit demonstravit r. Priaeci ptrae mundi partes de quibus agit scriptura seu Coelum S crra, ct praecipua rerutra Causa est Deus At quoniam hae sunt partes e causae nimis generales, cum in Physica requiratur proximarum causarum S seeciasium partkimcxplicatio, recte dicitur, cxliis Physicam concinnata nunposse. Nec praecipua tradi eo sensu quo concessi in scriptura, uiscit ad Physicam cognitionem inde deducendam, quia citradi oportebat, quae
scientiain generare qucant. LXVIII. Ins . a. M. p. r. 8.)At Mosesa it de omnium rerum materia, qua si causi rei interva, Iem mustarari reriim solvias tradit. E. non lavit m de causis rerum externis tructat.
Re p. Non sufficit generalis materia cognitio omnium rerum, sed requiritu specialis cujus ste corporis materia, atque ad cinoi strationes Physicas 5 inde ortam scientiam de qua 1:itur' opus est cor nitione causarum cisci lium proximarum. r. Mirum est, quod ii Mosses tradat ianillas rerum sorinas, hactenus Scholastici proselisi sint, se nullius ciformam substat itialem nosse, praeteaquam si lius hominis, S quod hic nulla nobis sorma substantialis ex Vose monstrctur. LX l X. lin. . . Si 2 8. Aquitur, si Mosis tantum tractat somnium rerum causa prima x e na.d niversali remota c. E. 1:ρ est qua-rend i in tota Scripἰura causa rerum secIinda particularisorrexima. Resp. I. Argumentum incula talescii , I eus voluisset Physicam scietitiam in Scripturistiari, cura si t eam ioculdubio a Vole' Daniele,' in lingulariter ea sapientia instruxerat, cfg ri 2 1asDic cultis eam haber Nij in Moses,quod hic cironsti Num. D. in ic quod
57쪽
u. Non nego, quod Moses de Propheta subsequentes Judaeos in artibus ingeritas instruxerint, veritu quod hoc in scriptura fecerint rem
LXX. Inst. . . p. 2 9 Philosophia ipse omnium rerum naturalim. omnes proprietates, oumum sectuum vise -- tis,explicuit, E. imae v ascriptura ex ιιur. Resp. Philosophus Principia scripsit rerum naturalium ciaque sun-dalnei ira, ex quibus rerum variarum interior natura e g. magnetis,
isnis, vitri e.ab ipsos lentisce explicata, pluresque alii es sunt similiter explicari inde nomine Phrscat ejus tractatus rectepo test venire, licet obstante vi naajori tractatuni de honiine, de plantis c. non potuerit absolvere. Ac in Scripturat iustientisca explicatio ron babavi, nec abea exigitur, ab iis qui statuum, non esse hunc ejus se
pum, ut instruat in cognitione Mentiaca rerum naturalium sed ab ad versa parte convenienter sui principiis non tantum exigenda sed etiam ostendenda. LXXI. Patet 1. Minoris Propositionis praecedentis arguinenti veritas ex Daniele, de quo lesimus Dan. I. I . quod Dein idι dederιt notiuamo intelligentiam in omnis lueris Osatlantia, ct q. -dfuerit in rutra lis ruis lingua ciuiutitarum Noluit tamen is in limo Prophetiae suae istius sapientia Chaldaicat, quae in cognitisne Philosophiae praecipuam
partem conlistcbat, specimina edere, neque de rerum naturalium interiori Constitutione & Essentia disserere, ut incnderet, baruexducifui
humana non divina hauriri. LXXII. Exc. I. - p. 2 I. 2 ullam esse in hoc argumento conseque tiam non enim siqui Damel in Philosiophia natural egregie exercitat noligit specimen ejus inli,ello Prophetia sua extare DF. Spiritus Sanctin tum qui
puta res Philosophicas spectam in tota Sc tura exstare. Resp. Hoc non est meum argumentum, ut paret ex aviculo' iis cuius etiam consequentia per ratio es articula 6q. est stabilita. LXXlIl. Exc et M. p. q9, 3 i. - uo ministis rais'
58쪽
Resp. Quasi vero in deserto per integros annos quadraginta non potuissent rerum Philosophicarum contemplationi incunibere, quando non amplius servitute AEgyptiaca distinebantur, si Moses voluillet cos in Pentateucho de rebusibilosophicis informarc. r. si Jobi de Psalinorum meditatio, in quibus adversarius vult Philosophica contineri, non avocavit Judaeos ab exerest iis fidei pietatis. .etiamsi lacus a Daniele scribi philosophica voluisset, non tamen per ea suisset Judaeos ab istis
LXXIV Ex c. H. p. 98. Illa quae Ues c ante naturalia suis scyiptis inseruerum, non tantum g π:iaci Chaldaisa fuer institutiois, sed dixini quoque spirιtus.
Res p. Ego vero non nego, quod si fuissent Moses, Daniel A. c. de, bus naturalibus scripturi, cx immediata Inspiration fuissent acit hiri, quamvis Chaldaicam sapientiam haberent cognitam, eodem modo, quo ea, quae Apostoli ipsi viderant de Christo, ita Deus libris Euangelistarunt inseri curavit, ni in fallibiliter ex dictamine Spiritus Sancti ea retulerint; sed nego, quod in corum libris Philosophica rerum naturalium explicario reperiatur.
de rebus naturalibus consignaverat, cuna Vindiciis LXXV. Mosen itaque manielem, ut sapientia suae Philosophicae
specimina in sacris litoris ederent, D cum noluisse vidimus. At quid de Salomone dicemus, quem Scriptura a sapientia prae omnibus honi inibus I Reg. commendata Hic, cio nequidem voluit Dcus, ut ea quae de rebus naturalibus disseruerat, proculdubio egregia A rerum naturam accuratius explicantia, quam ab/liis factum fuerat, conservatentur, sed ea intercidcrccst passus. Ita enim legimus i Reg. v. 33. Elocutus est etiam deplantiri a cedro qua in Libano usique ad husopum, quae prodit a pariete denseque elocetus est de jumentis, ct de volucr ibus, ct de reptiliibus, ct de piscibus. Nec tamen vel vestigium eorum invenitur, cum contra Providentia Dei in conservandis iis, quae ad salutem nobis sunt necessaria, ubi vis elu-ccat. Nonne ergo hoc Leito tacite quasi Deus significare voluit, naturae
lautiae nos in haruni reruni indagatione contentos esse deberem frustra agere,
59쪽
agere, si naturas rerum ex scriptura cognoscere velimus, cum ea, quae lahis optime nos potuissent instruxisse,Deus permiserit interire.Unde tale argumentum in serina potest constitim&Deus silui letPhrsicam me tiam in sacris literis tradere,quin proculdubio conservaturus tasset praecipua, quae ad eam secerunt, qualia Salomonis fit erunt, vel saltem ea ali bi fuisset suppleturus. At hoc non secit: TM'.quoniam qui vult finem 'ultitiam inedia ad finem im primis facientia. LXXVI. Exc. I. M. p. 23-da mi passus est Salomonis de rebus itini rabbisscripta interin quia judicavit reliqua εὐc re ad scopum suam.
Resp. Haee quae legimus de rebus naturalibus in lacris literis, omnino stificiunt ad scopum Dei, nimirum ut per ea ad coelestia nos manuis ducat, quod etiam sufficienter s. per talem earum cognitionem, qualis
communiter absominibus con munibus mediis cognoscendi haberi potest. At si scientificam institutionem sibi pro scopo propositam hobuisset, negoesus emiram fuisse, nec dubito, quin ea quae ad hune scopum apprime siciebant qualia Salomonis siti se crediderim iciis ML
LXXVII. Ex c. a. M p. 23s. Quidni eadem Consequentiaratimie Aean bye admunibata attondam Re ιιιlti a 'tui.ticae ex Scriptura addisci noli posse nec debere quoniam tu brum Recti, cujus a proculdtibis' incipale si erimi argumentum, intercidere est risur 'os X. Eodem modo qm dicet, respο liticas
ct bessura in Re ubi Iudaica piondam gesta non debere addis rex Scriptura, quod librum Misium in 'isi, de his NMn. s. q. meris Deus passiuResp. si ad meae consequentiae rationem attendas 'idebis te peream de Republica Iudaica inserre non posses: Qui enim desectus a amissione Libri Remisi tamen non t intelligendus liber Josinae , lihibesserum munm est exortus, abund compensatus suit, per sublii tuti nem aliorum eius cneris largumenti: at egravius in Scripturis suppletum suille, qui ex amissione rerum Philosophicarum scientifice tractatarum a S lotiione, obra it deicietus . . LXX vli I. Exc. . . p. a 3. Similiter colligi debere ' Micam'orsu
nou se disii ex ses istotela, quia misi ejus libri ierol. Resp. At ego hic colligo, Deum nolitisse Phineam scienti in itis:
ciis literistraaere, quoniam ea, quae scriptures sacri, de ea c6nscripserant,intercidere est passus, ncque in canone in qui semper debuit in E clesia conservari, retulit, cujus argumentationis ratio superius cst reddita Non vero simplicue ex eo, quod quidani libit Physici a Scriptoribus Disilire by orale
60쪽
periri. LXXlX. Exc. q. M. p. asstritam perimerum ad Catis
Scripturasacra, Ergo exilio interim nulla ratio potest recludi, Demumluisse ut a Scriptum reria Plutosophica uim cognitio peteretur. Resp. Hoc nihil ad em ruit, potuisset enim proculdubio Dei: istos libros conservare in Canonicata ait tori atein iis conferre, quod quia non fecit, nec descetu' luinc coni pensavit, omin no conthidendum est, eius sententiata rioli suille Plusicana scientialia in sacris lueris tradere.
LXXX. Exc. . H. p. 13. Absurdum est dicere, Deum libras illis natui resti Minoisisterire paueum esse, propterea at nulo olimiles vi bis Hi utarem. Curium', inquit, nobis usui estsciregis aluiam Esau: me surationem terrai uastina in tribus duodecim' Quid ad mum si, uti γ' Salomonem, eorum 'e vitam ct resgestasscire t Oe.
Resp. Ego vero non ait tumo, Deuna ea omnia scripta virorum Βο-οπίς - , concessiissinterires, tia non praecise ad saluten nobis sunt necessaria; sed tantum statuo, Deum etsi nihil permiserit perire scriptoriam, de rebus quae iobis ad saliatem sunt scitu necessariae, tamen'tiq. lam
concessisse ut interirent, scripta alias utilia, quae non ad salutem,cceiasaria dogmata complexa sumini, quae eo ipso, quia perierunt, censeo non sutile canonica.
Sextum Argumentum, quo ostenditur, ea quae oppositae sententiae Patroni ex sacris literis asserunt specinuna
dodtrinae Philosollicae, talia non esse.
LXXXI. Argumentum sextum. Sed ex ipsa re tandem desumanius Specimina 'aedam eorum, quae contraria sententiae Patroni deis nim Physicarum natura in scriptura se putant reperire. Et Vallesiis quidem, ubi scriptura nientionem aliquam rerum naturalium lascit. occasionem inde sumit de rebus naturalibus disserendi, inuidem ex lumine naturali iaci, ut scriptura vix aliter utatur ac catalogo rerum naturalium, uti patebit et , qui eum yoluerit conferre. Sintilem sere viam insistit Danaeus, cluamvis videatur ulterius procedere, Qvelle probationem desuinere cx scriptura de uni naturalium constitutionc