장음표시 사용
141쪽
Aliquesunt ei septem ij, ct tres Aia. Con
clusimus adhuc Deum patientiae typo sancto Iob tot esse natos elargitum , ut hoc munereo, hocque beneficio quam gratitudinem ex ipso acciperet, & quam ipsu in amabat idem Deus , experiremur. Nunc exponendum superest,quare hoc volens Spiritus explicare mysterium , obliquo, & non recto, casu, id est, dativo, & non nominatiuo, indicauit: nam
dicit: Natique sunt Oiseptem*j, ct tres filiae, & non ait potius ; Habebat septem lios, ct tres ias λ Vt parentum erga suos filios, Dominum, & filiorum e conuerso in parentes eo rum debiti onus indagandi,& mihi,& vobis praestet occasionem . Et primum : Natique sunt ei septems k, ct tris i , dat tui casu utitur hic, ut inquam nobis aperiat Patrem in filio dominium habere, & in rebus, & in ipsomet. Quod, v d
probem, D. Chrysostomus hom. 67. in Genesim totum, quod in Genesi cap. 48. suo filio Iosepho Patriarcha Iacobo dixit, repraesentat, scilicet: Do tibi partem inam extra fratres tuos, quam tuti de manu Amorrhei in gladio, ct arcu meo. Certum est equidem Iacob filios,& ipsum Iacobum Sichar urbem cepisse : attamen ipsemet eam cepisse, dicit,& esse assequutum:
ut nobis hoc significaret suum esse quidquid sui adepti sunt si ij, & eiusdem ipse Dominus erat , & ut suum id agere, &de eodem loqui poterat. Et Aristoteles i. Politic. 8. ait Persia nos eorum flijs, tamquam famulis, ac mancipijs, uti. Hinc oritur, quod in sacra Scriptura haec domini, & patris nomina una confunduntur: ita in Matth. 1 i. Christus ait, videlicet: Constων tibi pater Domine caeli, rerrae. Et in Eccl. 23. Domine Pater, di Dominator Oitae meae. Et ideo e conuerso, cum parentes fiat suorum filiorum absoluti Dominatores, fi lii eis in tribus etiam debent,& tenentur. Primo, ut ipsis iuste, aequaque via temporalia bona quaerant. Secundo, ut ad spiritualia bona dirigant ; & tertio, ut bonum eis exemplum praebeant. Primo inquam) eam aeque sacultatem indagare, quam suum statum spectat, atque condicionem . Secundo, in Dei via perbelle erudire . Et tertio denique, tale ciliacm exemplum communicare , quod, & imitatione, di grati ani- mi de-
142쪽
mi demonstratione omnino dignum existat, de videatur . Hi ne inde etiam debiti onus hauritur, ad quod,& tenetur, Filiorum ebΓ- de quod etiam habent filii erga suos parentes: quoniam, cum g i erga pa-
absolutus sit filii Dominus Pater ut iam diximus ) inde se- quitur, quod quidquid possidet filius patri debet; & id debitum sic supereminet, quod quamuis Christi Domini nostri
tempore omne vitium Pharisaei redolebant: attamen huius tantum in D. Matth. II. eos redarguit, videlicet, parentes con esse veneratos, dicens : Nam Deus dixit, Honora patrem, Matth. Is. .
O matrem . & postea: Vos antem dicitis quicumque dixerit & 6. patri, ct matri munus quodcumque est ex me tibi proderit. An nescitis qua re quia hoc praeceptum , ita connatural est omnibus creaturis, ut merito de eo transgressio , & dedecus maximum, summamque poenam meretur . Et Aristoteles r. Topic. s. ait,quod si aliquis in hoc dubium quaereret, aut taceret, idest, non confitendi magnum debitum , quod erga parentes filius tenet, iste insanus esset existimandus; &vere esset hoc de nive, an alba esset, disceptatio: ac de eodem dici posset, quod Valerius Maximus lib. i. c. I. de neglecta , Valerius Mais
Religione asserit, in quo dicit, quod Athenienses Diagoram *-- philosbphum in exilium eiecerunt, quia, an Deus inuenitur disputationi tradere voluit. Eadem poena ille mulctari debet, Di ora phil. qui ait Aristoteles) dubio uteretur parentibus deberi quid, sophus . quid eorum filius habet. ADHoteles.. Et ob maiorem huiusmodi materi et Fidem, ac claritudinem vos ignorare nolo . Quatuor nos ducunt, ac de debito,
quod parentibus filius habet, certiores faciunt. Primum est, quod Deus non modo illud praecipit, scd omnia inter praecepta primae tabulae , quae ad proximum spectant, hoc principale existit: ita quod post praecepta, quae Deum respiciunt primae tabulae circa proximum, hoc inquam primum est,&dicit: Monara patrem tuum, matrem tuam. Et, ut de . Exod. ao. I 2. monstret quantum expediat, statim adiungit quoque transegressoribus poenam, ac obseruantibus praemium, his dicens :Ut s longaeuus super terram e illis autem, Morte moriantur: illis, scilicet, obseruantibus vitam : de illis, videlicet, transe Prνteptum bono .grestaribus mortem : quod quidem in reliquis praeceptis non runii parentes inueniens , clare denotat, quanti apud Deum hoc valeat, ac quantae eidem sit gratitudinis , praeceptum .
Secundum, quod nos ad huiusmodi praecepti obseruantiam Limpellere debet, veri Patris, Dominatorisque Christi Domi- tiam honorem, H ni no-
143쪽
ni nostri exemplum est; qui talis, ac tantus huius praecepti
obseruantita fuit affectus, quod & vivus, & moriens, ac post mortem sua cara genitrix maximae sibi curae extitit. Vivus , nam ipsis penitus obediuit: unde apud D. Lucam dicitur c. a. Et era ubditus illis: & D. Bernardus adiungit: Quis quibus Deus hominibus , idest, paululum animaduerte, quod, & si Christus Dominus noster Deus erat; & Mater, ac putatiuus Pater erant homines: nihilominus eos veneratur, illis'. subest. D. AvUmur. Et L . Augustinus dicit: Erubesat homo sieri superbus, quia . humilis factas e i Deus. Est veneratus moriens: nam Crucidum fixus pendebat, numquam suorum dolorum obliuion captus genitricem Ioanni commendat. Et est cosdem post
mortem denique veneratus, quia, eo praesente, maximo cum
Angelorum comitatu ut vari, assirmant Doctores secum ii iam duxit in Paradisum . Tertium, quod nobis debitum parit, & quod hac in materia habemus , est , quia esse a parentibus accepimus, alimOniam, ac documentum I pro esIc maxime eos venerari debe- Eccles. 7. et p. muS,Vnde in Eccles. 7. Honora patrem tuum, ct gemitus matris tuae ne obliviscaris e memento, quoniam nisi per eos natu,
non fuisses . Pro eo quod alimoniam accepimus magna erga. illos, debemus uti diligentia, ac cura; ita, ut ipsi quemadmodum tanta solicitudine in pueritia nostra nos nutriere,etiam nos ipsi in eorum senectute auxilium eis praestare debeamus. Vnde Eccles 3. Fili si senectam patris tui. Et tandem, quia ab ipsis documentum percepimus, eisdem maxime obe dire debemus. Vnde D. ctiam Paulus Ephel. 6. ait: siij obedite parentibus vorris in Domino: hoc cinum itinium es. Quartum, & vltimum, quod ad hunc pietatis actum nos , R impellere, & animare debet, ipse naturalis est instinctus , qui non modo rationales creaturas, sed irrationales etiam docet, ut auxilium dare , & opitulari suis in age statibus parentibus debeant. Quid plura λ Inscia sibilia quoque ipsa hanc
veritatem non ignorare videntur. Hinc emanat, quod i p sie mel plantae, & arborcs, dum excrescunt, circa truncum ramos expandentes , ut illos defendere , ac tegere ab omnibus valeant contrariis , quae obesse eis possent: quasi memores ,
quod ab eo & esse , & incrementum habuerunt. Atque Aristoteles in lib. 9. Et hic. cap. 2. dicit, quod filius tunc rationabiliter operabitur cum amore parentum , ipse, ut illos vivos scruci, fame periret, cum a ratione non disici allis nos este reddi Eccles. 3. I . Ephes. 6. I.
144쪽
reddituros, a quibus accepimus : immo proprijs slijs ante- Parenter prase poni debent: quoniam multo magis dantibus nobis debe- μ-i su t Z mus, quam quibus damus: sed parentes esse dederunt; quod i Ur 1 ad nos filiis damus : ergo parentibus magis, quam si ijs ipiis debemus. Et ut finem attingam,uti dixi hoc est secundae tabulae praeceptum . Et ideo quemadmodum primum primae , quod Deo seruire est, reliquis serius existit praetactae primae tabulae: ita hoc secundae tabulae nostra magis interest . Et ille quidem, qui erga parentes ferus, atque immanis est
legitimi filij nomine carere debet, sed nothi, ac spuri j illud
mereri; nam in parentum aegestatibus non conuenire, & eis dem obedientiam non reddere valde inhumanum est, ac cona Parentibus rantra ipsam naturalem propensioncm . Lernardinus de Bustis, nostrae Religionis pater narrat in quodam suo opere , quod cum iam inueniretur quaedam cuiusdam uxor, ira, ac furoreia Eunii. ardens maximo suum in virum , in eius conspectu ait, quod ex tribus masculis silijs, quos habebat, unus tantum legitimus erat,& reliqui duo spurij, ac nothi extabant: inde uxor Eκemptam πs. e vita migrauit, & post paululum temporis vir etiam eius ta iis . mortuus est, qui verbis suae uxoris motus, in conficiendo testamento facultatem omnem tantum illi reliquit,quem suum filium legitimum uxor nominauit :na ortuo patre, duo fili j ab haereditate exclusi , cum tertio litem iniere, qui paternae rei haeres remansit. Iudex cum ambarum partium causas, di rationes audisset, patrem de sepulcro extrahi iussit , tribus'. illis fratribus praecepit, quod capto arcu una cum sagitta ip- abrum quisque paternum erga cadauer tela dirigeret: quique
sic ea te a dirigens crat,ut paterni cadaueris cor configervi, omnium suarum rerum haereditatis gauderet dominio . Da Ohaircs, Vcre nothi, animose iacula emittere ccepcrunt: tandem cum ter iij esset idem efficere, qui legitimus erat, arcum , sagittamq. in mantis capiens, ut iacularctur, a paterno deuictus a tactu, naturali q. propensione superatus, ex arcu sagittam minime emitte te volcs acrit cr exclamans dixi is Auertat Deus tanta me feritate assici, ut me patri meo viscera transfigere accingam: & hinc arcum deponens , amit
tere dixit haereditatem potius gaudeo, quam ita inhuma
Mam , ac diram erga meum patrem proferre actionem : ex
qua veritatis lumine iudex suffultus , huic tertio filio totam parernam ha rcditatem attribuere commisit. Igitur ut dixi amare, honerare parcntes, parentibus obedire,& eisdem suis inese
145쪽
in aegestatibus opitulari naturale esse, nature q. penitus con- forme non ambigitur.
Atque filius, di filia, qui parentes audiunt, & venerantur. sic grati Deo existunt, quod Moyses sancti patriarchae Ioseph Cenes. 37. r. historiam incipere volens Genes. 37. dixit: Hae sunt generationes eius ; Io Epb, eum duodecim esset annorum. Et quamuis sanctus Iob duodecim filios haberet: nihilominus in hoc tantum dixit totam sui genealogiam consistere,'non ob aliam
causam, quam propter Iosephi bonitatem, in parentum amorem, obedientiam, atque auxilium.
Dum Rex Saul David prophetam pro morte insequebatur, non modo propriam, sed parentum quoque quaesiuit seruare vitam , sicuti clare paret in I. Reg. ai. Et propterea in Masphath pergens, ad secum parentes ducens, Regi Moab illos I. Reg. 22.3. Vehementi sit me commendauit, dicens : Maneat oro pater meus, ct mater mea vobiscum, donec sciam quid faciat mibi Deus 2 ut sciremus non solum in secundis rebus, sed etiam in aduersis, ubi persecutioncs , & miseriae vigcnt, suis in aegestatibus parentes a nobis subleuandi memoriam obliuio
non deleat. Et quidem, si omnes parentes curare debemus, eo magis pro illis procurarci tenemur, qui bonum nobis exemplum communicantes, & christianam, & spiritualem vitam degunt: quoniam Deus per bonitatem, Jc sanctimoniam parentum plurima in filios beneficia conserre solet. Hinc emanat, quod quotiescumque Hebraeus populus requirebat, & in elim lacus aliquam gratiam ei conferre debebat, & benescium . aut alicui in ipsu in populum flagello obviare , ac reij cer , tres illos Patriarchas, scilicet, Abraham, Isaach, & Iacob, in oratione praeponebant ipsi, qui cum essent tunc totiqs populi , nec non sanctissimae vitae Patres , sic Deus per ipsos mo- ueretur ad elargiendas eis gratias, quas illum efflagitabant. Ideoque in Scriptura sarpe saepius illud repetitur, scilicet, propter Abraham, Isaach, & Iacob . Sic Deus moleste fert paucam venerationem, ac existimationem , quibus filius erga parentes utitur, quod , ut saepius 2. Reg. rs. immaturi cadant, permittit i quemadmodum in a. Rcg. I R. legitur de ingrato Absalone , ex quo e conuerso obediens a H br. 7. 3. Deo diu seruatur, ut D. Paulus egregie ad Hebraeos cap. 7. scribit de magno sacerdote Melchisedech, dicens: Meuhisdecb sine parre, ct sine matre, ct sine genealagia, neque inin
146쪽
tium dierum, neque em vita habens . Vbi notandum est , quod non est, Melchisedech parentes no habuisse, nec princi- ipium , nec finem : sed hoc in loco inferre vult, tantum tem poris vixisse , quod Scriptura longae antiquitatis causa , nec parentes nec principium, nec eius finem vitae tangit. Quem Melchisedech, & D. Hieronymus, & Lyranus exposition D. Hieronymur Hebraeorum cosonantes, Sem esse volunt, Noe silium, qui pro I, a,tij. prio pallio retrogrediens Noe patris sui pudenda cotegit, duille vinolentus sub eo conopaeo detectus dormiebat:& hoc in oppositum maledicti cham, qui non modo patrem cooperuit, verum ridens alijs pudenda detecta patefecit . Quamobrem propter hanc amoris huiusmodi actionem, quam Sem
adimpleuit erga patrem, tanto temporis interuallo vivere meruit,quod D. Paulus absque patre,& sine matre eum pro . Paulu. clamat: ita, ut usque ad Abrahae tempus superuixerit . . Aiunt nonnulli, inter animantia nullum este coruo ingratiorem , quoniam in proprium eius nutricium crocitat, '
qui suis manibus diu ipsum aluit: quod quidem alia non per- .petrant animantia. ideoq. ait Salomon, ille filius,& illa filia, quae ingrati animi fructum parentibus asserunt, ut ipsi met
corvi eis oculos eruant, merentur, idest, ut ingratum animal,
ingratum alterum sibi simile puniat; Oclitam, glii μῆ, Πν t proii. 3 o. r . patrem , ct qui despicit partum matris suae, e utant etim cor-ui de torrentibus, ct comedant eum sty aquila. Prou. JO. Verum, quid de si ijs verba faciemus , qui nec minimum quid existimationis subsecuntur, nec minus parentum maledicta, nec benedicta timent λ Et quo ad benedictionem, quod eam maximi aestimare dcbeam DS in Genes, c- 7, Gen. 8.& i8. pater. Vbi legitur, quod, licet sanctus patriarcha Io seph in Agypto Vicem Regis gererct, & suus pater Iacob humilis pastor esset: tamen loseph ad eius pedes genua sectit,& omni erga eamdem humilitate, omniq. obseruantia bene. Len/Ξctis tadictionem petit: & deinceps eius vitae metam senio confe- remum 'tili ctum,& ccecum eum adire cognoscens, ipsemet suos prae ma-- nibus capiens filios, idest, Ephraim , & Manasse , ut eosdem sua afficiat benedictione , canum patrem expostulat. Item ex pluribus sacrae Scripturae locis habemus, quod quotiescumque suurn populum benedicere volebat, Abraham , , Isaach,& Iacob nominat Deus. Deus Abraham, Deus psaach,& Deus Iacob , ut benedictionem, quam in eos cffundebat, non eorum boaitatis gratia, sed meritorum causa illorum s
147쪽
suormn Patriarcharum effundere sibi signi licaret. inio vero ad maledictionem paternam, di maternam, ne quantum illam formidare debemus Aliquis pergit, ut quamdam domum dextruat, & euertat, quid nam agit Z Scalprum sumit, de tam pulsat , conuerberat, & accudit, quod illam sternit,& proculcat: Benedictio patris mat damsistioriam, maled mo autem matris eradicat fundamenta . Scitote ait Lecies. 3. quod scalprum non est, non est ligo, nec veciis; ita solidus , nec idoneus ad euertendam domum, ut parentum maledictum ad domum diruendam,perturbandam q. familiam : at filii, & filia inobedientes, atque scelestes , nec iahis curam ponitis P sed potius causam maledicendi vobis , vos a. execrandi parentibus astertis Z Graue quidem peccatum, tam parentum, quam filiorum est; illorum, quia impatientia superati, assidua fere occasione capta,natos ipsos improperant : istorum autem, quoniam opportunitatem nanciscuntur, ut e parentibus ipsis improperentur. Si in regionem incideretis , in qua gentes ita inhumanae ,& barbaricae viverent, ac inuenirentur, quod patres filios, di e conuerso fili j parentes comederent, quid diceretis 3 Nonne in vos de tali dira , ac barbara gente stupor descenderet pPatres comedenti tos os in medio tui , ct Iij comedent patres suos . Scitote inquit Ezechiel cap. s. quod aliquod
gentium genus tam a patientia alienarum , & obedientia simul: immo tam inhumanitate, immanitateque affectarum, quod parentes comedunt filios,& E contra filii parentes i aten parentes , qui in filiorum imperfectionibus impatientia abundantes, in illos statim maledicta mittunt,& imprecantur . Et e conuerso ea si iij, qui, ne parentibus obediant, &venerationem praestent, ut debeat; eis maledicendi, ac eos
execrandi ipsis on nortunitarem
148쪽
Primum esti, diuitias per 'fas malai non esse : immὸ prodesse eis, qui illi bene utuntur . Secundum, quo modo homo circa 'fas gereres debet. Tettium,pauperta rem etiam malam, ct bonam si iri ' e . auartum, Omisimum quis vere pauper censeri debet.
Et fuit posmio eius septem millia ovium , & Iob r. 3. tria millia camelorum , quingenta quoque iuga bouum,& quingentae Asinari ac familia multa nimis. Eratque vir ille magnus
V M in pretierita Lectione copiose satis Iob excellentia circa s-- tiorum masculorum, de si minarum cI ,. numerum a Deo sibi concessiim,locuti simus : nunc textus ad eiusdem ex--u cellentiae locutionem circa facultates, & diuitias ip ius transit, dicens risa , Et fuit pesse iis eius,cte. ut supra. Vbi . narrata , conclusa l. pecoris quantitate, quam possidebat, quae septem millia ovium , & tria millia camelorum, quingcuta quoque ivga bouuin, & quin- sentas
149쪽
gentas asinas, ac familiam multam nimis amplectebatur, tandem concludit: Erat vir liti magnus inter omnes diriem D. Gretineri r . tales. Quae circa verba D. Gregorius Moral. i. c. i 3. Hune i3- locum allegorice exponens , ait: Qxo ad oties Hebrae myo-
,. . pulum intelligi, νιι .i legis pascuis ad Evangeldi pabula pra- , -- --. ' fictos fuit . quo d camelos , qui curua sunt animantia pro
Camoli pro po- Gentiri populo accipi , retia , ac Vera cogui:isne carente: quo Iulo Got Ii hic ad boves pariter accipi illos, qui dem non dum amplectris abiit' '. . . etiam bene agere debebant: Et quo ad a nos intelligi tandὸm FIAsia, .. a. pigros , sic carnales : ita , ut hac clausula D. Gregorius om-cipium. r. nem post Messiam Ecclesiae statum comprehendat. Praeterea sint pro cama- in c. i s. illam clausulam exponens, scilicet: Ae familia muI- δε με ε ta ximis, ait, tune nos possidere,ct mtitiam nimis familiam dominari eum nostrarum eti rartim Carietatem plurihus am- ectentes, ID Ufas altendimus, quod rationi penitus Dbiaceant , quemadmodum Dit diestina in Gen. q. Sub te erit apperitus tutis : concluditq. quod ille, qui ita operatur,vere appellari potest magnus inter omnes orientales : quoniam sic, quantum possibile est, humana natura Angelicat similis fit. D Ch I. I M. D. Chrysostomus in homil. 2. de poenitentia dicit: Scriptu- I ' ram,Iobis diuitias nominare, non et admirentur,ct optentur, sed per ipsas animum, luntatemque eiusdem robi perpendat: qui quidem omnes ami::en 1,Non propterea Deum condit, nonidio hac re se commouiti, verum inuincibili patientia, fortique, intrepidoque animo omnia sustulit. Quae expositiones licet optimae sint. Attamen ego ex his plurima sortasse, pro legen-L Πί.isis M. . tibus, aut audientibus utiliora, ac opportuniora exhaurio. Ο q--iuar Primum quorum est, quod diuitiae in seipsis malae non sunt. Secundu , quo modo eisdem uti debemus, ne malς efficiantur. Tertium, quod paupertas in seipsa etiam non est bona , necnaala. Quartum , & vltimum , qui nam sunt illi, qui vere pauperes vocari possunt Prima duo pro primae , secundassiduo pro secundae partis materia inseruient. Attendite.
mo incipiens, id est, quod diuitiae in seipsis,& per seipsas malae non sint, nulli dubium accidit; nam, S A braham, te Isaach , Iacob, David, noster sanctus Iob, di innumerabi. Ies Dei familiares diuites fuere, di potentes : hinc est igitur, quod clare patet, diuitias minime quidem inutiles, & mala Rcile, quemadmodum scelestis ille Pelagius fallo afirmauit ,
150쪽
ut D.Augustinus resert in epist.89. q. s. & sanctus Paulus in r. Timoth. 6. absolute non damnat diuitias , sed modum , 89 q- Α,
docet, quo quisque uti debet, dicens : Diuitibus huius seculi i. Tim. 6.1 . praecipe , ne sublime sapere, neque sperare in incerto diuitia-rtim ,sed in Deo vitio. Et Prouerb. I . diuitiae sapientium in Prou. 34. 24. corona appellantur: Corona sapientium ditistia . Cyrillus multi e corona autem Ierosolymitanus Catech. 8. dicit,quod diuitiae daemo . .
nis minime sunt, sicuti falso aliqui assirmauere: sed pro ho- Vμ minis ministerio Deus omnia secit, & ideo perbelle: Vidit 'Detis euncta, quae fecerat, ct erant Valde ιοπa immo magna Gen. i. 3 i. honoris, ac gloriae sapientium pars , in diuitijs sistit, ut in praetactis Patriarchis, ac sanctis antiquae Legis videtur , &Legis naturae; praecipue in D. lobo . Sed quid nam est, quod interdum sacra Scriptura eas perniciosas vocat, & malas λ priuatim in Eccles s. ubi dicitur: Es alia in mitas pessima , quam vidi sub sole, diuitis con ' Eceles. s. I 2. seruatae in malum Domini sui. Huic obiectioni facile respondetur & pro primae partis secundo capite inseruiet quod verum est, diuitias in seipsis malas non esse : sed quia homines
male eis utuntur, male evadunt; & tunc efficiuntur Principuin arca , praeda latronum , omnium ludibrium , insatiabi. liumque abyssus : Deo exosae , hominibus ab hominabiles, sibimetipsis formidabiles, insernarumq. belluarum cibus : Et denique clara patet distinctio, quod , licet bonis bona sint mi his,
omnia, ita prauis omnia praua et bonis diuitiae vitae causa , ct morum ta- sunt, dummodo Dei voluntate in eorum usu se ac haereant, ρομφε .ia illam a pauperibus cmant. Malis mortis sunt causa propriam voluntatem adimplentibus , & u semetipsis , illam acquirunt: ctiam eadem causa diuersis in argumentis diuersos - . producit effectus . Sol ccram liquet, limum q. constipat, &ignem ; metalla ornat, nigro . tacit carbones : erῆo ab uni. ea eadem re salus dependet, & damnatio, paradisus , & infernus, mors, & vita: Omnia munda mundis et coinquinatis L iis aut m , ct in elibus nibil eLi mundum , ait D. Paulus. O quam differunt humilium , ac seruorum Dei diuitiae ab illis inagnoruni praeceptorum mundi: hae verae sunt, apparentes illae: hae sempiternae existunt, transeuntes illae: hae desiderabiles sunt, fugiendae illae; & quod pateat, antithesim, quam de his Deus ipse facit, audite, Isai. 61. Eere serui mei come- Isa. 63. II.&dent, ct vos esurietis: ecce serui mei Atabuntur, Θ vos confundimini ; ecce seria mei laudabantpra exaltatione cordis .