장음표시 사용
181쪽
Chri pus natus nitio Dominicae dies a Sexta Synodus can. g. D. Aιhanasius.
si lius libro de Spiritu sancto cap. 17. Diuus Augustinus epi
Tertio loco obseruandae sunt eius praerogatiuae, de quibus arunt Origenes homil. 7. super Exod. D. Athinasius seper illud Matili. ii. Omnia mihi tra :ta sint a patre meo . D. Hilarius prooemio super Psalm. Diuus Basilius homil. a. in
Exameron. D. Hieronymus in cap. q. epist. ad Gab. Diuus Augustiiriis ser. Iri. de tempore. D. Leo epist. 8 i. ad Dioscorum cap. I. Sexta Synodus tom. a. Concit. Can. S. De sumuntur vero prirrogatiuae a rebus memorabilibus, quae codie euenerunt, aut etiam adhuc euentUrae sunt. Primum
enim ut supra diximus mundus in die Dominico sumpsi e
exordium . Secundo , ecdcua die Hebraei siccis pedibus mare rubrum transierunt. Ita Synodus Caesariensis apud Bedam in epist. de cclcbratione Paschae. Tertio , dic Dominico primum mane pluit Manna in deserto, ut in Exod. i6. Quemadmodum docet Origenes , & D. Aligust. locis citatis, id, quod probat Origencs ex is . cap. Exod. xbi dicitur: Sex diebus coligite. I n dre autem septimo Sabbatiam e i Domini . Iccirco non inuenietur: Qua re, inquit, si die Dominica pluit manna de eae , ct in Salbato non pluit, inteΠigunt Iudaei iam tunc praelatam Dis e Dominieam inostram Iudaico Sabbato ; ct indicatum , qDod in Sabbato is rum gratia 2 Deo ad eos de caelo nuIIa defenderit. Haec ille. Quarto, initio diei Dominicae creditur Christum Dominum fuisse natum , ut habet sexta Synodus Can. 8. Quinto, eodem die stella Magis apparuit, quemadmodum docet eadem Synodus . Sexto , baptizatus cst in Iordane c hristus , cadcm Synodo testante. beptimo , quinque panibus, & duobus piscibus quinque hominum millia satiauit in deserto, ex eiusdem Synodi auctoritate . Octauo , Resurrexit a mortuis , ut codem dic, quo creatlit mundum, ipsum renouarct ; quc madmodum exponit D. Athanasius loco citato : Non aliam h inquit) creaturam superaddidit ; sed veterem renovavit, O quam incoepit facere consummuDine, itixta iriad Ioa r. F. Opera enim, quae dedit mihi Pater, Ct per sciam ea : qtii enim ab
tione indigere: idcog. cam creataram , iuxta j x dies colaitam interpetiarit, diem illam btile in aurationi confeci aliam Ooluit , quam Spirittas I De Ius per Legitam a tem Pronunciat : Haec e si ies , quam scis Dominus : S otia exim initar Deus
182쪽
Deus exoritur Mustrans uniuscuiusque animum. Quo cir- ea in falutifera passione non apparuit Sia indicens sinem prioris creatura ad esse, edi principium alterius superuenire, quae diluetitum suum in Saluatore consequuta es. Vnde Zachar. 6. dicitur': Ecce Vir, oriens nomen eius. Haec ille .s cn r' 'I Nono, die octauo post Resurrectionem , hoc est, Dominico, Chri us die do- ianuis clausis ingressus est ad discipulos Dominias, eisque , TR ρ' potestatem remittendi peccata concessit. Decimo, manda- quit Apostolis , ut Euangelium toto orbe praedicarent i & in ch, imi in dyὸ nomine Patris , & Filii, & Spiritus sancti sacramentum Ba- dominico misi ptismi conserrent. Undecimo, Spiritus sanctus se per disci- d se Misi adpulos descendit in die Pentecostes . Duodecimo , Dominica i., is,
die futura creditur generalis hominum resurrectio , ut ait Scisi se iis do August. serm. Iai. de tempore; & D. Hilariti S pro m. inta minuo. Psalm. Ubi, inquit, propterea P DI. 8.1 seripe:omm habere D. A scr. m. pro toreularibus vasculis, videlicet, in nouos fruetus praepa- de ις' ἱ- ratis, adfertientis mti Di Douorem continendum limo 'tis, perque Casura corpora nonisa mirituuntur per Resurrectio' psal s. n/m ad gloriam recipiendam reformata . Haec ille . Tertio- h a d mini odecimo, & postremo, die Dominico habuit Ioa innes admi- Ioanni μνώκtrandas eius visioses , quae in Apocal. continentur, ut ipse. NM. ιβ Ie. ro mct i .cap. testatur, dicens : Fui in spiritu in Dominica die,
legenda est epistola Bedae de celebratione Paschae , seu d Δ A. Hae quinoctio verni, ubi decreta quaedam synodi Caesaricia sis passa, sis L.
in Palaestina, & sex sacrificationes diei Dominicae memoe aequin tio ver
Quarto, & vltimo de huius diei cultu agit D. August. , serna. citato , ubi huiusmodi obseruationem docet fuisse ab et 'Apostolis institutam, eoque die Misiam esse audiendam a . Disi nunica Idemque docet Synodus Agathcnsis, Concilium Matisco- cu :ns. nense a. & sexta Synodus : immo eius celebritatem Aposto 'λ ius a Christo accepi se scribit Iustinus Philosophus , di Martyr in a. Apologia pro christianis . Non est igitur mirun , i. a. quod, cum haec dies ita notabilis sit, Iob in eadem ad se fi- nodus 'at h.
Et sancti abat eos. Hoc tertium erit, qued vobis sui pollicitus . Textus igitur ait, quod sanctus Iob suos perac' ItijDhtis.cersebat filios , & sanctificabat eos. Ab expositoribus quae- Sane T ciuis Iobritur primum , quo modo capitur ista sanctificatio . Orige- ita nes dicit, quod illa sanctificatiociat, quia Deo prccca, α Ο , , orationcs dabat, & de filiorum talicitate gratias suadebat 'ad
183쪽
ad cum dem . Eugubinus, quod oblationes, & hostias sacrificiorum emittebat, ut inde eas pro filijs offerret: & hoelia b c t ex D. Chrysostomo, qui Verbo mittere, sacrificium, in telligit . Alij nihilominus volunt, de plures textui consormes , quod Iob filios peraccersebat certo homine , eosque ad sacrificium admittebat ; & quod hoc verum sit, inde sequitur : Et sanctis cabat eos et quod quidem communiter in Scripturis ad sacrificium spectat, ut cernitur in D. Ioan. 7. Vbi dicitur : Et probis egosanctifico . Uel sanctificabat hoc
in loco aliquam praecipuam caerimoniam designat, qua antequam ad sacrificium adirent, & inundabat, & expiabat . Et sic holocaustorum duae erant actiones, una purgabat ea , altera vero Deo immolabat. Quod profecto duplex nobis Christi Domini nostri holocaustum clare patefacit ἱ unum , scilicet, cruentum in cruce et in altari alterum incruentum et cuius propriam figuram repraesentabist duo illi arietes . quorum in Leuit. 28. praecipiebatur, ut unus super altari immolaretur; & alter in des rium emitteretur peccatis onust tuni : ille crucis sacrificium exprimebat: hoc autem ab aris Sacrimentum . Vnde mittere nomen sumpsit, sicura Misisa, sanctae Misse. Η nc emanat, quod Isaias i s. rogando Deum, ut Messiani mittat, ab eo sub Agni typo petit, animalis sacrificio magis assueti, dicens : Emitte Agnum Domine . dominatorem terrae; de pet .ι deserti ad montem sitia Sion. in quo loco cxploranda est primum quaedam hebraeorum sententia contemnentium haberi loco sermonem ad litteram de centum millibus Agnorum , centumque millibus arietum , quae pro tributo Mei a Rex Moabitarum mittebat Regi Israel, quemadmodum resertur . Reg. 3. ubi ita scriptura legit: Hor σMela Rex Moab nxtriebat peιcra ratiua , ct Ioluebat Regi UraeI centiam millia agnorum , ct cen Mm x Duia arietum cuin velleribus suis: eumque mortuus fui et Acbab, praeuari catus e fidus, quod habebat cum R*e istaei. cum igitur I ex Moabitarum id tributum mittere rccusaret, volunt hebrari, prcphetam, regnante Ezechia , Moabitas excitare, verursum eiusmodi tributum potentissimo Regi soluant. Fa-e aque ad eos apostrophe dicere et Mitte Agnum dominatoriteνrae sic enim ipsi legunt hoc est, mitte Agnos, seu pendite tributum centum millium agnorum Ezechiae regi potentissimo Princi Di, & vero, quamuis ut auctor est D. Hicro
184쪽
nymus utroque modo legi possit, ex Hebraeo,videlicet: Emiter agnum dominatori t/rrae : nihilominus hanc Hebraeorurri sententiam signanter Rabi Ioseph merum esse figmentum,ex eo praecipue ostendit , quod illud tributum non regi itida, sed regi Israel soluebatur, vi patet loco citato 6. Reg. 3.
neque adeo non erat, cur Isaias, Moabites adhortaretur, ut
Eacchiae regi Iudae illud persolueret, neque cur ad montem Sion, idest , ad Ierusalem illa agnorum millia mitti praeciperentur ex quo euidenter hebraeorum commentum reiicitur : nam, si e flet sermo de tributo , quod pendebatur regi Israel, ad Samariam eius regni Metropolim , non ad Ierusalem caput regni Iuda illa agnorum multitudo mitti debereti . Accedit, quod Ezechias non potuit absolute, &simpliciter dominator terrae appellari, quippe qui duabus tantum tribubus in una Palaestinae parte imperabat. Nec vero dici potest quo alii confugiunt) per dominatorem terrae accipiendum esse Osaeam ultimum regem Israel, tui decem tribus obtinebat. Etenim cum hoc vaticinium edebatur, regnabat in Iuda Ezechias, quo regnante, regnum Israel fuit omnino euersum, decemque tribus ab Assyrijs in captiuitatem suoductae cum Osata ipsarum rege: qua re non erant in eo statu res illius regni, ut tam imperio se mandari potuerit regi Moabitarum, ut tributum illud regi Israel persolueret. Non desunt etiam ex nostris qui vaticinium alio detorqueant, velintque esse ironiam, qua Moabitarum ferocia, de arrogantia rideatur: quando conuocatis in auxilium Ammonitis aduersus Iosaphat regem Iuda, exercitum compara uerunt: ut sit sensus, mitte nunc , o Moabite, exercitum illum vestrum dominatorem terrae , qui monti Sion dominetur; scilicet, eo statu res vestrae sunt , ut aduersus regem potentissimum bellunt mouere cogitetis. Itaque isti per agnum, seu potius, ut volunt, arietem instrumentum bellicum accipiunt, quod arietem appellamus , aut certe belli duces , ac principes , qui etiam eodem hebraico nomine continentur. Verum , haec, quae cum Iudaeorum commentis cognitionem habent, omittamus ; nec eniin est a communi expositioneis recedendum. in iis potissmum testimonijs, quibus nostrae fidei mysteria confirmantur. Vt ergo perspicuum sit hoc loco Messiae regis aduentum
postulari , qui edet ex putissiura Virgide nasciturus; adue L tendum
185쪽
tendum in primis est pro eo quod nos habemus , emitte, haberi habraice, emittite, numero multitudinis : tunc vero, vel eum caelis ipsis loquitur Propheta,ut sentit Vatablus; quem admodum ex cap. 63. eiusdem Isaiae: Rorate eaeo desuper, O nubes pluant tu ium: vel ut plerique existimant) ad Deum ipsum sermonem dirigit, propter mysterium Trinitatis: quae expositio magis quadrat cum editione vulgata, quae habet : Emitte Domine; quamquam enim voci illi, Domine , nullatenus in hebraeo textu vox hebraea respondeat et credibile est tamen , aliquam in hebrato fuisse vel Eloim, scilicet, vel Adonat, quam hebraei more suo expresserant, ut facilius sententiam suam de rege EZechia statuerent . At vere Septuaginta Interpretes ad Deum ipsum sermonem reserendum esse existimarunt; siquidem Deum ita loquentem faciunt: Mittam Agnum dominantem stipe terram. Ex qua transsatione nouum sumitur contra Iudaeos argumen tum : qui contemnunt legendum esse non dominatorem te rae , sed dominatori terrae; quod tamen aliter Septuaginta interpretes intellexeru ut , non dici, videlicet, ut Agnus mittatur dominatori terrae, sed ut Agnus dominator terraemittatur. Quo fit, ut non sit sermo de tributo, quod regi Israel pendebatur: sed de agno dominatore terrae, hoci est, Messia ; cuius aduentus praedicitur: & quo non rex Moabitarum , sed Deus ipse missurus sit . igitur germanae huius vaticinii interpretatio, ea est, quam assert D. Hiearonymus, postulari, videlicet, hoc loco aduentum Messiae, qui agnus ob multa dici debebatur . Primo ob suam admirabilem mansuetudinem, quam ii 'passione praesertim exhibuit: quam expressit Isaias 3 3. dicens : oblatus es L quia ipse voluit ; ct non aperuit ossuum.
ilaut ouis ad occisionem ducetur, edi quas agnus coram ton/dente se obmutesceto Quam etiam expendit Diuus Petrus a sua Canonica I. Ctim malediceretur non maledicebat ; cum pateretur non eomminabattir. Verum, quod mirum sanε videri debet, ob hanc ipsa in mansuetudinem , principatum dicitur hic Agnus obtinuisse, quem admodum cecinit Isa. i5. Emitte Agnum Domine, dominatorem terrae , de petra des ti ad montem fliae Sion. Secunda ratio sumitur ab Innocentia, quemadmodum docet Gregorius Naeti anzenus oratio-
nu in Laactum Palcha. Tertia ex eo D quod Christi meritis
186쪽
tamquam Agni vellere induimur . Quae ratio eli erit Idem Nazian Zeni loco citato, Diui Epiphanij lib. I. contra hae- meliora in uti
reses , Diui Hieronymi super cap. 33. Isaiae , qui ait non so- δε - .lum sanguine suo nos redemit , sed etiam lanis operuit, ut in fidelitate degentes , sua veste calefaceret, iuxta illud Di, D. ut .se,,. pisui Pauli ad Galat. 3. Quicumque enim in Christo baptizati . 33 .estis, Christim induis iue de ad Romani. i 3. In imini Do- Galat. I. 2I. minum Iesum Cbri tum, atque hoc idem vellus, quo agnus Rosia. II. I . iste caelestis nos induit, vere aureum est , ut eius obtinendi
fratia multo plura subire debeamus pericula, quam fuerint Illa , quibus Iason , de celeberrimi illi Argonautae ad fabulo sum illud vellus aureum quaerendum se dissicillimae nauigationi ob ij cierunt . Quarta, δἰ postrema ratio & ad no Chri Dis .Hπιι strum faciens institutum est, quia veluti Agnus fuit pro hominum salute in cruce immolatus . Quae ratio est origent. ἴ- .., h, it.
homil. x . super Numer. Immo, & Ioannis Baptistae, cum , . βρεν dicitur Ioan. i. Eeee Agnus Dei, ecce qui ιοuit pereata mun Ioannes Bapt di: nimirum immolatus tu cruce; quam etiam ob causam Π .
fuit olim expressius in iuge illo sacrificio legis veteris Nu. Ioan. I. ammer. 28. in quo Deus praecepit, ut sibi quotidie duo Agni immolarentur : Haesunt sacriseia, quae offerre d betis Agnos Numς annicuus immaculatos duos quotidie in holocaunium sempiternum: unum osseretis mane, er alterum ad vesperum . Quo loco est obseruandum , quamquam in lege veteri multa animalium genera siue terrestria , siue volatilia litari consueuerant: nihilominus iuge sacrificium ex solis Agnis praeceptum fuisse : quod, videlicet , expresse Christi sacris Ua, . 'cium repraesentaret. Itaque cetera omnia sacrificia ad hoc sacrificium iuge, quasi adiungebantur; quia hoc solum is quotidianum erat, quo significabatur; licet omnes Sancti,
qui pro Christo passi sunt, praesint ad salutem fidelium: id
tamen non habere , nisi quatenus . Christi sacrificio adiunguntur. Eamdem ob causam fuit Christus expressus in signo illo, cuius sanguine praecepti sunt liniri postes, & superli- - , minaria domorum filiorum Israel, ut Exod. ix. habetur:
quemadmodum praeter alios explicauit D. Gregorius ho-- ΓΗ mil. o. super Euang. Quis, inquit, si sanguis Agni non LMancri. iam audiendo, sd bibendo didicimus et qui sanguis super utrumque possem ponitur , quando non Iesum de corpore, faetiam de corde tauritur et nam, quisse Redemptoris sui fan-
187쪽
guinem aeripit , et imitari pastonim illius nedum Celit , ictvno tantuam Aoste fatiguinem Ioisit. Q id enim erit tuum
ponere in supertiminaribus domortim λ Mens nostra domus eis, cuius domus superiiminare est ipsa intentio, quae prae minet amoni . Ωιι 1 ιtur int/ntionem cogitationissuae adimitationem Dominicae passionis dirigit, in supertiminari domus
Agni sanguinem ponit. Haec ille .sECUNDA PARS.
Icebat enim, ne fortepeerauerint ν mei, o benedixerint Deo sn cordibu uis. Sic facieba/lob eunetis diebus, die. Explicatis iam duobus capitibus principalibus nostrae Lectionis adie , videlicet , in quo sanctus Iob sacrificia offerebat, nostrae Dominicae typo, ac figura et sanctificatione, & sacrificio, quod pro filijs offerebat, typo , ac figura sacrifici j Christi Domini nostri: nunc remanet tertium declarandum, causa, scilicet, quae eum moue bat ad ista rei sanctificationem, & ad istud holocaustum, . Et ecce: Dicebat enim, ne forte precauerint μν mei: timor , id est, quem habebat, ne filii in conuiuijs Deum offenderint . Tres o Roma ) scopos sacrificium.Deo oblatum habere potest: & hoc naturali in homine , 5 muliere , instinctu . Primum , ut eum honoret tamquam auctor, &actor omnium ; & ideo in sacrificijs hvivilitatis argumento creaturae creatori immolabantur. Secundum , ut gratiae de accepto benescio Deo reddantur. Tertium, & postremum, ut veniam obtineamus commissorum peccatorum , vel tandem , ut aliquod optatum beneficium, gratiam impetremus , & accipiamus . Haec , inquam , tria, ita homini naturalia extitere , quod omnis ea in illo primo naturae statu cognoscebat: 1 propterea in scripta Legge di declarata , &aperta omnibus fuere e & ecce tria distincta sacrificia , ho-.locaustum , scilicet, hosta pacisca , di hostia pro peccato : quae omnia inde in unico , N admirabili Eucharistiae Sacramento comprchenduntur . Et sic dicere possumus, quod
saciiscium a sancto Iob oblatum , sit huius Christi sacrifici,
188쪽
tati expressi imago; ει eo magis, quod, cum nullum sciatur praecipuum filiorum crimen, non pro venia impetranda, ideo di itinctum, ac peculiare pro ipsis holocaustum immolari. Vnde textus ait: Ne forte ν mei peeeauerint: ita quod dubitando de hoc, quidquid explanavi clare patet. Sed mihi dices, unde hoc emanabat: forsitan in ipso haec peccatorum cognitio vigebatὶ Ego, inquam,quod primum hoc a sanctitate oriebatur,& Iobi bonitate; quoniam homines, ac mulieres sanctae ne dum peccata horrent, & fugiunt, sed quamlibet peccati suspicionem , & commodum quodcumque. Alterum, quia conuiuia vix celebrari possunt absque ali qua gulae, vel i eritatis, vel inhonestatis, vel blasphemiae imperfectione, ac defectu, & licet non tot mala , saltem murmurationis . Gulae, de diuite Epulone dicitur, quod epulabatur quotidie splendide. Duobus modis gulae peccatum committi potest, primo frequenter; secundo splendide nimium perconuiuando. Ambos istos errores ille committit, qui sic epulis incubit. Igitur gulae crimen incurrit. Interdum cernetis quosdam immanes canes nunc laniena ingredi hac, nunc illam , nec eis sussicit: & ideo nunc unam, nunc aliam introeant cupidinariam; hinc ad cauponam transeunt,& demum numquam saturantur: Et canes impudentissimi nescierunt saturitatem. Quid existimatis ait Isaias c. 16. hos gulosos e sis, qui eorum corpora Deum essinxerunt Nil aliud quidem, quam immanium canum genus, qui quot in ciuita
te foramina existunt,perquirunt, ut desiderijs eorum satisfa-eiant. Culae vitium in homine, di in muliere tres agit effectus;primo sensum a ratione desciscit: secundo,carnem in a D. fiduo praelio,quod cum spiritu agit superesse operatur: tertio tandem, numquam dicit satis . Hinc scaturit, quod baccanalium tempus, in quo hoc peccatum multo magis praeua let, ac viget, tripliciter appellatur. Primo carni suiuium, carneualium secundo,tertio autem carnescialium . Carnisuiuium; quoniam ob gulae peccatum nostra caro iustitiae ori ginalis munere est abdicata:quo quidem sensust attoni subij- ciebatur: Quo pacto in Genesi cap. . dictum fuit: Sedobteerit appetitus eius. Vbi e contra pro gula, vel gulae causa ita extitit ratio subiecta, quod per hoc vitium, vel huius vitii causa etiam infandum idololatriae crimen inierunt, & incurrerunt; & ideo in Exod. 32. dicitur: Sedit populu3 manducare , O bibere: di surrexerunt ludere. Secundo, carne
Guia ista vitia Gen. q. Exod. II. s.
189쪽
ualium vocatur; quoniam per gulam caro aduersus spiritu rei praepotens est magis , quam alio instrumento, alioq. medio id operetur. Non ne videtis, quam sanctus, ac perfectionern redolens erat Loth Z Attamen , quia inordinate comedit,& bibit semel tantum , ita inebriatus est vino, quod in caesti crimen cum proprijs filiabus incurrit; & propterea prouerbia c. Io. clamabant: forte satiatus illiciar ad negandum. Denique tertio, carnescialium nuncupatur: quoniam sic con- eupiscentiam in homine, & in muliere accendit, & seruat, quod numquam tabescunt, nec umquam languent, licet, quoqmodolibet senescat, & frigescat homo, vel mulier, nam si gulae inordinate incumbunt,& nimiae cibi ingurgitationi: tamen caro eos molestia afficiet, & ad malum pronos etficiet. Nonne recordamini illos Susannae scelestes senes, quod , cum e Gsent nobiles, diuitijsq. pleni,& consequenter multis fruerentur commodis, ob formosam ipsam Susannam exarserunt, ac libidinem corruere Hinc est , quod daemon baccanalium tempore, ut exprobret, & derideat homines, quod eos .vi.
cerit per gulam in terrestri Paradiso, varios modos, & prae 'cipue ridiculos , S iocosos imitari facit. Vnde Prouerb. 27. aiebant; Anima faturata ea abit fanum . iSecundo, erga pauperes feritatem, duritiemq. immittit iquoniam ingluuiosus ita de insaturitate sui appetitus timet, quod nihil largitur, vel parum pauperi eleemosynam ab eo petenti; ut legitur de diuite epulone erga mendicum Laaarum . Quidam suem d timi alit, ct nutrit, di quidquid habet porrigit ei, nec pauperibus, nec ullis alijs quidquam, id est, brasticas , lactucas , herba , legumina, & similia elargitur: ebaris , ct lyra, ct tim anum, ct tibia, ct vinum in eon suu s viseris, ct opus Domini non respicitis; opus Domini kidest, pauperes . Ingluuiosus quidquid habet 4n ventremi
mittit, nec pauperibus minimum quid largitur. . Tertio, verecundiam expellit; nam, ut ventrem repleant, sentem parum honestam versari , cauponas sepe sepius visitare, & saepissime lanienas , & similia curant. Vnde Esau ob lenticularum ius tam ignominiose primogenituram vendidit. Vnde in Cepe si 17. dicitur : Abjt parvipendens,quod primogenita senti Uset. Et denique a gulae peccato, peccatum emanat blasphemiae,
vel saltem murmurationis : de murmurationis crimine alias laquemur: uuac blasphemiani attingamus tantum labiis,n Oa
190쪽
νrolixis,sed quo ad huc Iobi locu permittitur; in quo dicitur: N. forte benedixerint Drum in cordibus fuit. Vbi notandum est, quod hoc verbum benedixerint varie doctores explic ni .λ.
Et primo'certum est, quod in sacris Scripturis hoc verbum is M. in bonam capitur, & in malam partem r in bonam, pro laudare , grὶtias agere, adorare, & colere: in malam, pro ma- Iedicere , irreuerenter, & imprudenter se gerere circa aliquem , in Tob. t et . in bonam partem accipitur, ubi dicitur tBenedicite Deum raeti,di terrae: di in non nullis aliis locis et in Tob ix. 6. malam capitur partem, vi in 3. Reg. 2I. Benedixit Deum, 3. Reg. ι i. io er Reριm, idest, maledixit; per anthiphrasim .; nam is, ubi historia idem dicit pro factis, anthiphrasis aliud indicit econuerso pro rebus:& ideo ecce variae patent explicationes. D. Thomas ait, hic accipi in bonam partem quo ad verbum D Themar ibenedixerint, idest, gratias egerint, sed quo ad intentionem severi e ε Din malam; nam hη laudes, ta gratiae Deo referebantur ob 'delectationem, & si lacitatem , quas in conuiuijs percipiebant ; quemadmodum insignis latro Deo gratias agebat, Simiae . quod sibi in manus incidi set magna praeda, ac magna auri, di argenti quantitas , ut habetur Zachar. ii. ubi Deus Pater Zach. ii . cum Filio illorum malorum pastorum loquens, qui vice pascendi oues , interficiebant eas : Pasce pecora occisonis, quae
qui possederant, oecidebant, ct non dolebant, ct Oendebanι ea, dicentes, benedictus Deus, diuites facti sumus. Quod
cum dictum, &expolitum sita tam insigni Doctore , di reuereri, & venerari debemus. Sed videtur valde durum, vetextui ad aptetur; nam, cum magnum sit hoc peccatum, non oportebat dicere: Ni forte peccauerin Πν mei, sed , quod certe peccauerint. Caietanus etiam hoc insensu percipit; caista ur.& licet in aliquo differre videatur, mihi videtur nihilominus idem dicere. Alii volunt, quod hic benedixerint pro adora- Re 'pratione accipiatur, hoc est, quod Iobi filii bene saturati Ange ' 'los adorarent, cum hebraice dicat: Adorauerint Eoim , Exod. 32.6. quod , cum plurale sit verbum , interdum pro Angelis capitur. Et haec potest illo loco Exod. ι a. sententia probari, ubi dicitur: Sedit potulus mandueare, ct bibere, ct fur rexe runt ludere, idest, idololatrare, ait D. Ain brosius lib. 6. epist. Ambr. lib. QS sic omnes usque adhuc verbum benedixerint in bonam
Ex alia parte Titelmai nus in malam partem accipit,& di. πιυμan - .cit, quod hic benedicere in contrarium capitur sensum, r. - L bene.