장음표시 사용
31쪽
tum publiea tum privata habet, convenientibus,
qui ad haec convocati essent, tempore hiberno civibus Romanis ibi negotiorum causa commorantibus -- consilium manu iuumtur, ut ibi ipse manumissionis actus solennis, sive vindicta, celebraretur , necesse suit, ut Praetor, aut qui ipsius vices sustineret, huic consilio praeesset. An potuit etiam
apud Consulem omne hoc negotium peragi 2 ita videtur ob L. I. g. 2. D. de ossic. Consulis. An hoc ex SCto ad Legem destiam Sentiam facto pG er. Hoc est, quocunque tempore et die, sive seriato sive non. Add. II. 279. Cicero dixit εἶ quotidie in orat. pro Caelio c. I. Opponit GHus: cum rea
In transitu. Est nihilominus solennis et civitatis effectrix manumissio, quippe coram Magistratu majori facta per vindictam, praesente vel etiam absente Ilatore, ut respondisse se narrat Ulpianus in L. S. D. de Manum. Vind. Potuit etiam in privata domo fieri, argumento Epist. Plinii T. I6. Pro muge. In Instituit. Justin. vetusta sorma non repetitur. Laudatur in notis Thesaurus Gesneri voc. Potuit olim etiam apud alios manumitti Magistratus Pop. Rom., veluti apud Dictatorem, Interregem, forem. Vid. Livius Hist. 4 I. 9. Nonna etiam in
Nunicipiis y et ita est, si Magistratus Municipalis haheat legis actionem. Vid. Paul. Sent. II. 25. q. h. Bianea. Nempe publiea, quibus etiam viri prin-eipes utebantur. Vid. Sueton. in Vit. Titi e. 8. artiati. Vii. Hati. c. II.
32쪽
Theatrum. Id est ad Spectacula. Add. III. 225, In Graecis civitatibus erat pro Concilio populi,
vid. Nepos Vit. Timol. e. 4. Cic. orat. pro Flacco c. I. Quaerere licet, quomodo hujusmodi manumissio in controversia de Atatu postea facta potuerit probari Τ vix dubito quin in his aliisve ne gotiis innumerabilibus multo major fuerit usus in-Etrumentorum , quam vulgo creditur, sive statim sive Paeso post consectorum. Cogitemus Rescriptum Nexandri in L. 2. Cod. de testibus i soli testes ingenuitatis probationem non su iciunt. Cons. Disp. Inaug. doct. T. S. Tromp, de probationibus familiae apud Rom. L. in 1837. Minor eri inta annorum. Addit Ulpian. I. l. νά in ea causa sit , ut Maesticius feri Gbeat. vid.
Liber et heres reliseus. In L. ΙΙ. 160. et 276. l. 2I. institurus p rectius est relictus convenit hoc in utrumque libertatis dationem et institutionem; in uitiatus tantum pertinet ad heredis scriptionem Apud Ulpianum Fr. I. I4. testamen O liber esse Iussus es heres institutus. Adde porro Institi. I. 6ι
siui fouendo non erat. Haec ipsa necessitas, in qua obaeratus dominus versatur, est justa man mittendi causa probatione non egens, quare locus .ptus est superiori. M. Ex Ulpiano Fr. ll. et ex Institi. supplendum rai Mmen citius ex eo testamento nemo heres ait. Ex dispersis verborum vestigiis conjicere licet, GUum h. l. monuisse de creditore, in cujus fraudem Disitiam by Cooste
33쪽
Servus non sit manumittendus; de pluribus servis heredibus scriptis; de .ervo, quem testator non iure Quiritium mancipatione, sed in bonis tantum traditione habuit, quem non iacturus sit civem, sed Latinum; ut minus miremur, Grium plura de Leg. mia Sentia silentio praeteriisse videri. Latere in lacuna sententiam e GHi Rer. quotid. in L. I0. D. qui a quibus in Institi. translatam, veri videtur simillimum. An pro Furiis legendum Ferant 3 M obstat, quod prodiit vox natu. Quid si dicamus, Grium attigisse h. I. caput legis Itala Sentiae de anniculo nato, non Spurio eo et vulgo quaesito, Sed ex uxore, quam liberorum quae sundorum causa duxerit. Quod in Oculus latet nomen Proculus probabiliter admodum conjecit Q. Hesster laudans L. T. q. l. D. qui et a quibus. Ideo nam - Meo vero quia . Si Grius sic scrimsit, negligentius scripsi Sse videtur. Ideo non est conjungendum cum nam. Latent fortasse vocabula, quibus laudat appellationem Moneam : Latini. Add. III. 56. ubi Grius haec universe repetit, Meo etiam
Ad imitati sunt. Rectius quam in Disp. For. de manum. in g. 6. exaequaMil. Ficticii suere Latini, si hoc usurpare licet. In L. un. Cod. de Lat. Lib. Loll. appellatio nominis sic describitur di Latini ad similitudinem antiquae Latinitatis,.quae in colonis
Per legem Iuniam. Id est ope et beneficio hujus legis. Haec enim est vis hujus praepositionis Per, cons. g. 29. vide tamen II. 275. Justinianus et Disiliet oste
34쪽
Theophllus utroque nomine insigniunt. In titulo vero Cod. de Lat. liberi. solum legitur nomen Iunia rnec duo videntur consules fuisse Iunius et NoPhanus.
Imo Gaius diserte loquitur III. 56. de latore legis
Libertatem acce erunt. Deinceps Latinam dictam. Huic nunc libertati Latinae opponitur esse sivis morari in libertate, et in libertatis forma. Liberi sunt, neque indigent amplius auxilio Praetoris. Non possunt repeti in servitutem a domino, quem liberalitatis suae poeniteret ; nec tamen haec Latina libertas tanta fuit, ut Tacitus Annal. 13, 17. dubitaret dicere illos veluti vinculo servitutis attineri. Nimirum etsi dominus non amplius habebat in bonis , retinuerat tamen jus Quiritium, cujus summa vis spectatur in manumissorum morte. Vid. III. pr.
Cum olim serpi viderentur esse. olim , id est , usque ad hanc ipsam Legem Iuniam. Semi Oiderentur. Hoc est, ut Cicero illos descriabit in novis fragmentis Orat. pro Milone, c. I 4. ed. orelli, dominoriam Moluntare in libertate morabantin, solentii dictione usus. Vid. q. 27. et Brissonius Voc. morari. Horum igitur libertas non jure sed facto censebatur. Servabantur in libertatis forma, ut Gajus ait ΙΙΙ. M. et possessionem libertatis conseque batur , quod in L. 28. de lib. caus. eodem jure dicitur ac contrarium possessio servitutis in L. I 6. pr. D. de Bon. lib. Non erant liberi, sed domini voluntate in libertate erant, ut Ulpian. I. 12. aut morabantur
et tantum ut est in Disp. Forensi q. Φ. servitutis
35쪽
timore , id est , serviendi metu dimittebantur, tuente eos in libertatem Praetore contra dominos per vim repetentes in servitutem. De erant autem sormae , quae solae justae libertatis ac civitatis effectrices erant. Atque ex hac tristi incertaque manumissorum conditione proficere volens Clodius , ut istorum studia erga se excitaret operaque uteretur, consi tuerat, ut justa libertas ac civitas Romana cum suffragio in rusticas tribus ipso jure daretur. . Exeidit quidem tum spe Clodius, vid. Cicero II., sed hoc ipsum ejus iacinus aliorumque deinceps principum in civitate virorum machinationes advertisse videntur primum latorem Legis Italae Sentiae, deinde Legis Iuniae , ut mediam incedentes viam aervis istiusmodi manumissis spem civitatis adiapiscendae ostenderent et certum iis statum adsig
Betenta autem videtur dictio in libertate morari etiam Post Legem Iuniam de iis, qui libertatis Latinae participes fierent, vid. L. I2. D. de servis e portandis et L. 16. q. 2. de Bon. lib. L. 28. D. de Uber. causa; nisi Pomponius hic nobis refert ipsa verba Scaevolae significantis eam ipsam conditionem manumissorum , quos Gajus ait olim servos visos fuisse. L. 31. g. 2. D. de usurpat. liue non pertinet, nam ibi servus vocatur. L. 4. C. de Fid. liberi. Aut addebatur vox Latina, ut in Edicto Claudii apud austinianum in L. un. q. 3. Cod. de Latina liberi. in libersare Latina antea morabatur.
q. 23. Fon tamen permiuit Lex , hoc est, verax te
36쪽
Nominatim prohibet, ut ait Ulpian. Tr. XX. 14. addo GHum ΙΙ. II0. Testamentum facere. Quippe quod jus solorum
civium Romanorum est; Latini praeterea non habent , unde donent, nam habent manumissores ad quos in ipsorum morte bona redeunt. Ulpian. Fr. II. l. 4. Inst. de Bon. lib. Negatur his ultimum voluntatis arbitrium , et quae superstites habent, morientes donare non possunt, ut ait Salvianus apud Schultingium in not. ad Epit. I. I. 4. Quod Grius III. 72. docet, spectat civem eum, qui ex Latino ita factus est civis consecutusque est Ius Quiritium, ut integra remanserint in ejus honis patroni jura. Ex testamen Io alieno evere. Quare non γ nam hoc augmentum rei familiaris aliquando lucro cedit manumissori; at ex testamento civis Romani nonini litam ἐκ soli cives eapiunt; soli cives adeunt hereditates civium. vid. Cicero Orat. pro Archia c. 5. Militi autem permissum est, etiam Latinos et Per grinos instituere heredes vel iis legare. Cons. II. 110. Quid λ si Latinus injuste heres scriptus interea jam civis Romanus factus fuerit in morio testatoris, an capiet y Ita videtur, arg. Fr. Ulp. XVII. I. Eeterum Cicero si. utroque hoc argumento utitur Pro Archiae civitate in discrimen vocata et gestamentum acie e fecit nostris moribus et here amus ainit eινι-
Donationes inter vivos, ut capere possent, ni
hil vetuit. Exemplum est in Tragm. Vat. q. 259. Tuitorea stata mento dare. Servus igitur tutor datus
37쪽
iti testamento apud Paulum L. 32. l. 2. D. de testam. tui . minor anniS triginta non potuit hoc antiquo jure tutor fieri ob Legem 2Eliam Sentiam, vid. q. 29, neque ad causae probationem apud consilium ipse admitti, ut putare videtur Schultingius ad li., nam causae probatio , qualis exponitur in g. I8. solius est domini. At Paulus Ulpiani aequalis hunc se
vum aetate triginta annorum minorem sine libertato tutorem datum non tantum liberum esse docet, sed etiam tutelam ei desert inde ab impleto 25 aetatis anno. An dicamus tutoris dationem in testamento tantnm Valuisse , ac cauSae probationem apud consilium, aut aetate Pauli jam obliteratain suisse vim vetiti Legis AEliae Sentiae et SCti, quod laudat Gajus ΙΙ. 275ῖ cet. cons. l. 18. Atqui huc etiam spectat Fragm. Vatic, g. I72. In suscipiendo autem onere tutelae eorum , qui eadem secum conditione utuntur , habent easdem excusationes, atque ipsi eives Romani. Vidd. Fragm. Vat. q. 193. adde g. 221., ut habuere etiam jus commercii, sive jus emendi vendendi per mancipationem. Vid. Ulpian. Fr. XIX. 4. An Velitum etiam pertinet ad tutelam dativam p res ipsa loquitur. q. 24. Jihil Greeto. Directo hic adverbialiter. In simili loco II. 275. III. M. Gajus scribit: Grecto jure, hoc est, jure ex ipsis legibus civilibus recte manante. Opponitur per faeeicommissum, in quo benignior est juris interpretatio. - Ηereaeuatis legatorumve nomine. Sunt vocabula Iuris Civilis , quae in Latinum Peregrinumque non cadunt. Vid. II. Il0. Ulpiau.
38쪽
XXV. T. Latini fidei commissum capere possunt , licet legatum capere non possint. Itaque quod capiunt per formam fideicommissi, hoc ipsum non est hereditas aut legatum, sed in soro audiit fideicommissum , sive UniVersale , sive singulare , in quo vindicando petendi j us non usu venit, quodque non habent jure Quiritium, sed in bonis. An huc pertinet L. 63. ad SCtum Trebell. Qui voluit favere civi Rom. hujusmodi Latinorum patrono, quem sorte non licuit scribere heredem, hic per Latinum fideicommissum capientem hoc sacile potuit essicere, nam in morte istius Latini veniebat omnis pecunia
Furio motao, hoc est, nec directo jure, nec Perfidei commiSSum. , Liber peregrin sque. Recte potuit Grius hoe asserre exemplum, aetatem suam significans. Aut uadrianum Vero peregrini omnino per fideicommis- Sum capere potuerunt, II. 285. qua ipsa in re distincti peregrini et Latini. Me i se, hoc est, qui dediticiorum numero sunt. Plerisque placui . Videtur igitur hac de re qua situm fuisso , cum silcret ipsa Lex, sed vicit sententia eorum, in utraque schola Jureconsultorum
nam sic plerosque intelligo, in quibus ipse Gajus III. 75.ὶ qui isti hominum generi, quamquam solenni
modo manumissis et Oh tarpitudinem tantum non receptis in civium numerum, testamenti factionem tribuendam negarent. Cons. omnino GHus III. 75. de mente legis disputans. Add. et . Ulpian. Fro
39쪽
q. 26. Pessima libertas, id est, nullius prorsus esea eitatis et pessimae conditionis, ut est infra III. 75. Lege SCIO - constitutione. Gajus tres indicat . hosce sontes, a quibus solis aliquid novi proficisci posset in jure civitatis sive minuendo sive ampliasi eando. Add. GHum L. I. D. Quod cujusq. univ. q. 27. Morari prohibentur. xorari est eorum , quirertam rerum Suarum sedem non habent; hoc autem Lege AElia Sentia cautum esse ex Gaio maxime discimus; nam L. 2. D. Qui et a quih. manum . huc non pertinet. Constitatione princi ali. Si singularem numerum usurpat Grius, Postponit adjectivum, Vid. ei. III. . 32. In plurali vero contra. Vocabulum princisatis hanc potestatem propriam obtinuissa videtur post quam frequentissimae esse coeperunt Caesarum constitutiones, quas ipsas si laudat GHum, ut in II. 109. ot Ulpian. Fr. 23, 10. significantur certorum quorundam Caesarum certae constitutiones. I i bonaque eorum FGlice Menire Iuruntur. Bere eximie de rebus, quae ex legibus veniunt et earum sanetlanem continent. Ipsi bonaque. Itaque si deprehenduntur in ipsa urbs, atque adeo legis vetitum non observaVerunt, permissum fuisse videtur manum illis injicere et sub hasta vendere, ut Athenis peregrini, qui in eivitatem irrepsissent, ad πωλητας abducti vende;
Ex conritione. Hoc est, paetum adjeetum huic venditioni publica auctoritate factae , duo habuisVeluti capita , alterum : de non serviendo intra C lv
40쪽
ilem, alterum: de Perpetua eius serritute, cui pacto sive legi, si noti in ea Steterit emtor, huC accessit sanctio sive poena et manumissum contra legem non Iiberum fore sed servum publicum sive Populi Romani. Serui po uti Romani. Sunt Servi publici, quales praesertim erant Bomae notarii et tabelliones, qui magistratuum decreta et judicia excipiebant, aut operibus publicis , fabricae et tutelae aquaeductuum deputati erant. Vid. L. 8. C. de servis sug. et Gothois. ad Cod. Th. tit .de aqua eductu Lib. XV. 2. P. At docet Ulpianus Fr. XX. I6. habuisse servos publicos jus testamenti faciendi pro parte dimidia. Ergono
is, qui, cum adhuc dediticiorum numero erat, te , tamentum prorsus sacere non potuit, utitur nunc
meliora juris conditione 3 Non absurdum sit statuerct publico populi Romani servo , cuj us non civis aliquis privatus, sed universus populus dominium haberet, gratias causa aliquid eoncessum fuisse , quod ne garetur manumisso isti, qui ne in urbem quidem recipi potuit. Athenis etiam istiusmodi servos δουλοι μοσιοι vocabantur satis tolerabili conditione usos fuisse, tum aliunde constat, tum ex io signi Aeschinis loco in orat . in Thnarch. p. 79. 82. Et haec ita Lege. Da significat laudata verbatas se ipsius legis hic a Geso deseripta; add. q. M. Videtur igitur hie de manumissis dediticiorum numero locus unus ex gravissimis Legis partibus. fuisso, quippe conjunctior cum ipso ejus Consilio, quod Augustus significat apud Dionem Cassium