장음표시 사용
51쪽
manumiserit 3 Quidquid conjiciatur, vocabuliam
Mindicta non videtur esse recte. Nam quod hoc loco ditatur doceri do necessitate vinvictae causa approbata , hoc negat g. 4 I. Potest dominus justa causa probata servum liberarE , vel inter amicos , et sacere Latinum. Nec dicas, vindictam propterea hic di aerio Praecipi, quia sermo est de libertate et civi tate , nam etsi hoc verum sit quamquam de sola Potestate manumittendi agit Gajus, non de manumissionis essectu, ut supra in g. 18.ὶ non opus erat de vindicta diserte monere, quandoquidem Praeter hanc nulla alia obsoleto censu superesset ratio donandi inter vivos Iuris Quiritium. Gajus consilium denuo laudans, quod supra copiosius descripserat . g. m. sacere non Potuit, quin eo orationem reserret adderetque : ut aetasmus, aut simile quid. Ulpianus
. I, 13. et Disp. For. l. 13. da vindicta non
laquuntur.39. ι Pinrem, Epitome VI. T. λ39. Seta et illae eausae a reri ponum. Adferri est porrigi, hoc est, proferri. Causas igitur significatae excitantur exempli causa, admittuntque otiam alias aequales per deductionem ex analogia. Bationes legis egregie ex morum conditione derivat Tlheophilus ad Instit. I. 6. g. b. Et iliae causae hune quoque casum. Et cum quoque interdum amplificandi causa a GH o Conjungitur, Vid. 53. 44. Exposuimus. Non majorem vim habet , quam rettulimus, nam laudato loco g. m. nullam ex allatia
eausam exposuit et illustravit. - . - Diuiti geo by Go le
52쪽
enit. Est tempus praesens, Dod deseribens li. l. M. Iustinianus mutavit in tempus prisetcurtum. Certus moaeus manumittenaei. MOHus hic spectat jus manumittentis, qui Semper indiget causae pro h tione , in g. 42. numerum servorum manumi
Legataque relinquere possit. Μalim abesset possit. Si adhue minor sit annorum XX. An lex propterea vicosimum aetatis annum constituit , quite iuvenilis institutio ei educatio hac sere aetate finie-hatur; argumento L. 3. D. ubi pupillus educari P Libertatem. Tantum inter vivos liber alem darae potest reprobata justa causa et pro diversa manu missionis forma civem sacere aut Latiuum. In te
Gaius non Verbis sed re significat hanc legis Itiel gantiam. Profecit ex hae animadversione Iustinianas Gaji locum describens, melius hic ordinavit in ipsa l. 7. Inst. quibus manum. non licet. Et quampis Latinum facere velit - Hebet. Prima- q. 4I.rium legis consilium fuit, ut justa probaretur eRUsa et most hum adolescentis domini non vis Minoa fieret. Si Latinum sacere licuisset sius approbatione causa Θ, potuisset facillime fraus fieri legi; nam qui hodis Latinum facit, quia formam manumittendi adhibet solennem, hie postridis iteratione manumisssionis et solentii vindictae Arma eutidem faciet civem Romanum. Vide elegans exemplum apud Plinium
Epist. I. 16. Et ita postea an logendum ρotesι p
53쪽
Inter amicos. Ad significandam aliquam non justam manumittendi formam , potissimum haec inter amicos exempli causa laudatur. Add. g. 44. et Ulpianum Fragm. I. 10. et Disp. Forensis q. 14. quae Graeco vertit εἰς ριλους; Theophilus Latine reliquit tamquam vocabula solennia. Scholia Basil VI. 515. rectius sura piλων. In lege Romana Burgund. Tit. XLIV. utraquctforma : inter amicos et in convivio ita conjungitur , quasi una eademque esset. Vocem autem amicos non habere eam potestatem , quae est in L. 223.
D. dc V. S. sed significare testes, res ipsa loquitur. 43. Serςos habebit. Habere etiam dieitur de iis quos in bonis habet et de fugitivis. Vid. Paul. R. S.
IV. 14. q. I. Usque ad partem Eimidiam. Dimidia igitur pars
continetur parte licita. si ime, hoc est, extremo Omnium loco , denique me plures quam B amplius non permittitur. Bestitutio loci in ed. nov. nunc confirmatur Verbis Epi-
familia, nudia a litis stuam rentum testamen o manumiture liceat. Add. Ulp. Fragm. I. 24. Paul. B. S. IV. lit . ult. q. 4 Uhi cons. Criacius singulos casus diligentissime enucleaus. Centenarius itaque numerus extremus suit, etsi quis ut de quibusdam hominibus luxuriosissimis resert Athenaeus Deipnos. L. VI. c. 104. plusquam viginti millo habuerit. De solici restitutione hujus. loci a Cl. IIustakio tentata Cons. ed. nov. Diqiligod by Gorale
54쪽
si quis unum serv m omnino aut Euos. Quoniam de tam exiguae samiliae domino nullus potest justus esse metus periculosae istius ambitionis, quam lex reprimere voluit. Liberam potestarem, hoc est, nulla lege circumscriptam. Ac nec aes eos omnino haec lex pertinet. Husci Lius recte supplet: etiam . Sensus igitur est i ut lex non pertinet ad dominos unius duorumve servorum, sic etiam prorsus non pertinet ad eos, grati sine te lamento manumierunt, hoc est, inter vivos. Voce testamento continentur Codicilli. - - etiam confirmatur exemplis. Gajus amat conjunctionis hujus repetitionem. Vid. III. 199. Vininem. Epitome. I. 2. q. l. ante consulem, fortasse , ut evitaretur durius vocabulum Vindicta. Aia censu. Epitome l. l. substituit: in Ecclesia. Mirum autem accidit, Gajum hie usurpasse hac everba h. l. , si sua aetate, aut omnis census, aut forma manumittendi ad consum comparata et Propterea manumissio censu appellata prorsus nulla suerit.
Inter amicos. Recto hoc assert, quod censui et Vindictae Opponat, exemplum, nam et Latinus factus liberatur e potestate domini. Iam familiam suam. Poterat lator legis hoc Deili negotio indulgere, non ignorans dominos non temere tam grave rei suae familiari detrimentum esse illaturos. In multos quadrant . quae Cicero iri orat. in Pisonem c. m. si familiam tuam esimisisses, amici te constringendum putarent, nempe ob tam
55쪽
Immanem liberalitatem, quae non caderet in metitis sanae hominem. Ita paucissimis autem hominibus spectata suit humanitas, qualis erat in Plinio. Cons.
Liberare, hoc est, e potestate manumittere, quam quam modo solenni non observato. In Ι1. 229 Merari eximie de manumissis testamento. Add.
III. 63. Mιticet si alia causa, qualis in lege AElia Sentia
Praescribitur de aetate minore viginti annis in manumittente et triginta in manumittendo, et de manumissione fraudulenta. In Instituit. Ι. T. t eaei construitur cum dativo i libertati.
q. 45. Diximus, ita intestigemus. Gajus interpretatione adjuvat verba legis. Adde q. 72. Ipsa lege provisum. Ipsa lex opponitur SCtis in *.46.
Provisum , hoc est, cautum est, providet lex; so tius est, quam com rehensre in g. 27. Erat enim sane alsuraeum. Videtur istud absurdum praesertim a scholarum praeceptoribus usurpatum fuisse in dissensionibus, quando conclusionis falsae diversam scholam arguere vellent. Vid. II. 244. III. 141. L. 13. de Nox. act. L. I. de bonis liberi. Est igitur plus quam inelegans. Gujus in simili causa in L. 25. D. de manum. Vind. habet Feriai urae m. Ranumittere ei conceditur. Conceaei est, ubi lex
aliquid indulget et remittit a rigore juris mitti dicitur de hoc ipso , quod desinit et praescribit
56쪽
nanum fere quam guatuor. Hic igitur usque ad humorum XVIII servorum recte manumittit V. Qui XVIII servos hahet, manumittit VI, et Sic porro. Vid. Epitome Ι. 2. 2. unde lacuna suppletur, ubi etiam sermo suisse videtur de consu se data libertate. Scriptis in orbem servis. In Epitome I. 2. 1. im q. 46.
terpretandi causa figurata verba pro in Orbem mutata in circulo, nimirum, quando aliquid ita scriptum est, ut neque initium, neque exitus demonstrari queat, Servorum Singulorum nominibus ad circuli formam veluti scriptis, turbato ordine et serio uno intelligatur , ad quem usque manumittere liceat. Differt, ut Epitome satis significat confuse data libertas, siVe non manifeste, quando vetante lege svid.
II. 239. Ulp. I. 25. 3 nemo nominatim liheratur,
sive nullius nomen aut ministerium memoratur. L. 24. D. de manum. test.
Libertas Hala sit et quod mox g. 47. manumissi sunt, consistunt in solo facto, quod tamen infectum est in jure et ne minimam quidem vim habet. Displicet repetitio quia et e. lli liberi erunt resetnaeis. In hac utraqua Igitur singulari causa, ubi in scriptura ipsa inexplicabili , aut in consu se data libertate, fraus apparet
testatoris , lex est persecta, nam haec inessicax est Omnis manumissio. In aliis vero causis imperfecta dici potest, quia rescindit tantum manumissionem eorum, qui supra legis numerum in testamento ad
Sunt etiam specialia Senatusconsulta. Plura igitur facta videntur diserte caventia de reprimendo Vario
57쪽
haudum genere, in maxima morum depravatione ab avaris testatoribus in detrimentum civitatis excogitato. Add. Epitomen l. l. An in hisce Senatus
consultis suit Orphitian uiu illud , quod laudat Paulus
B. S. IV. 14. et divorsum videtur ab eo, quod est in Institi. III. .. Ssecialia. Hoc uno tantum Ioco a Gaio usurpatur Vocabulum hocce . Excogilata. Malo sensu de callidis et eum fraude conjunctis inventis, quibus non directe committitur contra legem, Sod servatis ejus verbis mens et ratio evertitur ; veluti cum rescinderet lex manumissionem fraudulentam in testamento , excogitatum esti codicillis eludere legem; in lege enim prohibitoria verba non serrct interpretationem nec testamento contineri eodicillos , quorum et forma et vis admodum diversa esset. Haec autem Daus repressa Senatusconsultis.
ς 47. me esiam aes PereTrinos P rtinere , senatus censuit. Cons. q. 37. Intelliguntur peregrini in civitate Romana, ex iis populis, apud quos etiam in usu fuit manumissio in testamento , veluti Athenienses. Hi igitur juro.
gantium testamentum facientes impune fraudem eam poterant committere , cui in cisium Romanorum testamentis lex iElia Sentia Occurrerat. Inter- etatione legis per Senatusconsultum Peregri Novum jus circumscriptum et civium creditorum commodis consultum. Quaesitum fuisse videtur, qualis suturus sit conditionis manumissus Peregrini servus. Ita
Disput. For. f. 12. laudatur sententia Octavini JCti.
58쪽
cum probet legem Iuniam, quae geniis Latinorum introduxit, non pertinere ad peregrinos manumis
fores. Adde locum Plinii Epp. X. h.
Praetor tamen et hunc manumissum humanissimo in libertate tuebitur, nisi peregrinus, natione Giae-Cus V. C., qualis in Disput. significari vidctur, pro vocet ad legem suae civitatis, quae repetitionem in servitutem ob causas jure Romano non cognitas Permiserit aut manumissionem inessicacem fuisse probaverit.
Ex auctoritate Hadriani. An excidit: Disti Cetera vero Iura ejus legιs. Iura legis sunt parte Salicujus legis, iussa et praescripta ejus Peculiari continentes; sic jus legis in L. 44. D. de adopt. Αω. Grius II. 63. ubi sermo de jure legis Iuliae. Add. g. 87. Quae praecipit lex IEliae Sentia de aetate manumittentis et manumissi, de Latinis et de ded
liciorum numero constitutis, usu Non veniunt in manumisso peregrino. Ceterum verba haec Iura
legis dubitare faciunt, utrum loeus pertineat ad peregrinos creditores, an ad peregrinos debitores. Aliae in potestate. Boprehendit GHum Donellos l. 49. Comment. Jur. Civ. II. 20. 2. , quod hanc Vocem usurpavit de servis aeque ac de filiis familias , Damservum esse ira dominio; at vid. II. 244. 245. L. I. g. b. et 6. D. de Pecul. et L. 21 b. D. V. S. MSi cognoperimm simul intellegemias. Simillimaenunciatio in g. 142. Diligenti illustratione et descriptione alterius par- q. M.tis hujus loci, sive personarum eorum, qui Sunt
alieni juris, sive in jure et potestate alterius, tu
59쪽
atanditur alteri parti, sive in clara luce ponitur status ac conditio Personarum eorum, qui sunt sui
juris , id est, qui jus ipsi in se habent et in sua
sunt pote State , quamquam aliquando aetatis aut animi eausa uti ea non possunt, veluti pupilli, et furio Si. q. 52. SerMi minorum. An potest servus cogitari sine domino λ Sano potest. Manumissus inter amicos ante legem Iuniam liberatus potestate , tamen revera servus erat. Ut etiam is est, quem dominus proderelicto habuit. L. 38. ' . I. D. de Nox. Αct. uae omnes Peraeque gentes. Peraeque, hoc e St, aequali ratione ac modo ; saepe usurpat hoc VOCA-hulum GHus, ubi de jure gentium et civili agit
Omnes genus. Add. Epit. I. 3. Ι. Jure vero Attico , ut videtur, non nisi causa cognita. Docto locum istum exponit Heraldus, Obs. IV. 4. AnimadMertere possumus, hoc est, videre licet. Uitae necisque. Exempla vid. apud Appianum do bello eiv. I. 98. Plut . in Vit. Coriol. c. 24. Ma- oh. Salum. I. II. P estatem esse. In Institi. I. 9. legitur minus xecte : fuisse. Et quotacunque per servum adquiritur, id dominoia uiritur. Quamvis rectior sit lectio a uiritur, quam a uiri , de qua cons. Q. Savigny de Iuro Possess. q. 62. , miramur tamen constructionem hu- . ius loci, etiam conspicuam in subita transitione onumero plurali in singularem. Quodsi Grius scri- here voluerit , quod illum significasse putamus, Disitiam by Cooste
60쪽
mimirum , potestatem vitae et necis juris gentium, acquisitionem per serVum esse juris Romani, an Don locus ad hunc sere modum erit eonstituendus reae guotacunque per servum a uiritur, M Hominoia uiri juris ciuilis est ρ Nisi malis Verba: quaequitaem - Potestatem esse parenthesi comprehensa accipere et potestarem reserre ad personam , si dicere licet, servi ; acquirere ad operas et bona ejus.
Feque civibus - nec ullis. Gaius seeus ac Cicero g. 53. nec Semper ponit ante vocalem. Distinguit cives et alios homines sub imperio P. R., quod discrimen sustulit constitutio Caracallae. In provinciis igitur , haud secus atque in urbe, hoc crimen saevitiae Pu-
me rem ore. Significat Gajus recentissimam constitutionem Antonini. ordinatores Instituit. verba Gaji hoe te ore inepte repetiverunt, nam R COnstitutione Antonini usque ad Justinianum plus quam trecenti anni praeterlapsi erant. Sacratissimi. Argumento est haec vox, GHum haec scripsisse regnante adhuc Antonino Pio , qui humanissimi hujusce rescripti auctor sulti. In L. 9. D. ad Seium Tertuli. Marcum Aninninum Philosophum sacratissimum principem nostram vocatέ unde sequitur scriptum esse ejus Commentarium
ad Senatusconsultum Orphilianum Antonino Pio jam mortuo , quod item dicendum videtur de ejus commentario ad Edictum Provinciale. Vid. L. II. Pr.