장음표시 사용
31쪽
3 a unis fatuus existicta . nobis susscit imperfect a Dei propter se dile
ctio, qua talis 'relatio ad Deum habeatur. Alias condemnata dicetur haec Christisententia. I an. 34. Qui non diligit sermones meos non serνat Quod autem ad alium articulum attinet et singulare est quod noto in Maldonato in c. T. Matthaei ita disserente ad versum I 8. Nec enim
sequenda illa opinio est , quain Tridentinum
concilium nuper merito damnavit omnia pecιarorum . aut etiam infidelium opera, esse peccata rquamνis maximum authorem Divum Augustianum o Pro sterum habuisse videatur : ct ex Catholicis aliquando Theologis μοι habuerit δε-fnsores. Circa haec pro defensione SS. Patris Augustini re Prosperi quaedam advertenda
sunt. Primum,quod Concilium Tridentinum damnaverit omnia infidellii opera esse peccata, aperta est impostura. Damnavit quidemSynod. illa ses. s. c. I. sententiam quae docet, omnia vera qua ante iustificationem fiunt, quacumque ratione facta sint, vere esse peccata, vel odium Dei
mereri: aut quanto vehementius quis nititur se dissonere ad gratiana, tanto eum gravius peccare. De operibus vero infidelium ne quidem meminit,nec hic,nec alibi: si vero opera infidelium
confundat cum operibus peccatoris, contraria
tur eidem synodo, contrarium sentienti & illa distinguenti, dum ibide ait illa infidelitate,rion vero quocumq; peccato mortali fidem amitti.
Secundum , quod adverti oportet, est illud, quod
32쪽
Ignis uas extinctiin 33 quod Mumniose assineat M Augustino ,
videatur assingere,sententiam ab Echlea condemnatam. Docet enim aperte S. D ctor, peccatores credendo impetrare ac mereri'
iustificationem, ut tradit epist. Io 6. Nec sanotam excors fuit S. Pater , ut doceret quemapiam peccando mereri. Dethdὰ aperte docet. infideles aliquando opera vere bona per Dei gratiam posse operari, etsi hoc addat, plerum que talia operanteiii, vel defectu mali finis adiecti, vel defectu relationis debitae peccared Quo sensu autem opera illa peccata dicantur ante dixi ex Marchantio.
Rectissime tamen a S. Sede damnatum est , omnia opera infidelium esse pece ., tues quia
Dississimum est omnia omnino illorum opera 'eue peccata, etiam indeliberata, quem sensum articulus ille innuere ridetur, ut ex simul con
2mnatis colligi potest , ut ex hoe 48. & 4s. Quorum prior sic sonate prara de sideria, quia
bus ratio non consentit, e r qua homo invitus piat tur, sunt prohibitapracepto, non compisces. Fo. sterior autem hoc modo: Concupis ira'. sex membrorum o prava eius destiaria,qua inmiti Iem. tiunt homines , sunt vera legis inobedientia. Tum etiam , quia nomine Aldelium intelligi vi dentur omnes generatim, qui earent fide Christri
etiam ii, qui alioqui habent fidem unius Dei quem sensum condemnati intendisse videntii ex illa conproscripta num. 6s. Infidelitas pin C negati
33쪽
3 unis fatuus extinctus. negagira in bi , evitas christus non' t nassica rus. peccatum est. Ubi infidelitas accipitur sui paret ὶ prout praecise contraponitur fidei in Christum, adeoque hic infideles usurpare pro omnibus, qui fide Christi carent. Possunt auistem dari opera bona infidelium, eo modo consideratorum . etsi non juxta sensuin quo infidelitas importet omnem omnino fidei defectum , etiam. sub fide comprebendendo pias mentis illustrationes , quae saepe per fidem dein tantur. .vel etiam carentiam fidei in Deum, sine cuius fide saltem inchoata , opus in Deum
nequit referri, uti debet. . . .
. Deinde,recte proscripta erit propositio siisfialas illud importet , ut 4dein significet, quod destitutis ς fu rata sive charitati per assisci ta : Glsum enim est, se absurdum dicere, infidelium, id est fide formata destituiatorum optra esse peccata , cum plurima peccatorum opera agnosci debeant bona , ubi tamen fides: illa formata iustificatis est propria. Repugnat enim doctrinaeTridentini ante a no- his hic citati. Illum iterum sensum 1 condem-ralix authoribus fuisse intentum, probat proscriptio aliorum articulorum, signanter huius num. 34. Omne quod agir pecωror,vel serrai pec-aati, peccatum est. -i Denique rectissime procedit condemnatIo .
si per peccata intelligantur illa, quae talia sunt m proprio obiecto , seu ex genere suo. Coia
34쪽
Ignis semus extinctus. . δ' ei Me 'potest ex Matthia Hazeurtom. a. anat. pag. 3a . edit. parisiens. qui ostenis, quomodo doarina Augustini k proscriptione obiecti articuli sit maxime aliena, ita inter alia subdie agitur depecratis aut vitiis , con siderantur ex genere βο ,seu obiecto proprior non autem ex circumstanti s fictoque omnia veractvirtutes infidelium non βηr teccata θ vitia. non Dait ratia ex genere mo . obiecto pruri. : ima nec ex vi talis βbiecti aut etiam agentis sed ta, iuris ex a*s vitiosts cireum mys Inat'αὶ finis i stas agentis , asit etiann exsis desectu finis ultimi '. Constat. ergo' reis Eproscriptum arxiculuritu obiectib- allatum , ijssensibus quos inten, debant.' quos stringit censura , uti vidimus 'hoc' perstet iuxta D. Augustinum, requiri aliquem Dei propter se amorem .ut opus virtuosum bene fiat illud in Deum ut ultimum firiem rct rendo, uti debet. Patet ulterius , quamdam fidem Dei quoque ad idem illud ' eYi l . si 'sub fide comprehendamus Omnes pias illustrationes intellectus , amorem Se affectum saltem inchoatum & imperfectum in Deum dirigentes. Quo sensit intelligendus est D. Greg. registri l. 3. epist. 33 . ubi ait. Opisa quantum sber bona visantur nulla βnt, si a soliditate fidei disiungantur. Idem confirmant
Arausicanae 'Synodus Patres can. 22. definientes: Forti inem gentilium mundana cupidiatas sortisuiuinem ebit anbraem, charitas Dei suis . . C a b sit.
35쪽
unissatavi ext nati sit. verba ex D. Augustino l. a. operis iis rL contra Iulianum c. 83. ut & alia eius. dem Concilii ex ali js eiusdem doctoris semen. ijs, est desumpta. Subsequitur& Beda l. I. incantica c.6.ubi ait: Constat quia quicumqM Pb, l pharum Christum Dei virtutemσ Dei sapie riam nescierant hi nullam veram virtutem, nec u Iam veram sapientiam habuerunt.. Subsectibet Angelicus Doctor in cap. 3, ad Galat. lect. 3. ubi ait: Si reddas tibi vel proximo quod debes, or bος non facis ηοpter Deum, magis raperversus , quam tu a, cum ponas finem in
. Sed instat author Ignis Fatui fol. 33. M ait, solum dici ab Apostolo & alijs SS. Pa. ltribus , virtutes sine charitate non prodesse ad salutem, seu noo esse meritorias , esse tamen veras virtutes . etsi ad saluiam steriles: Non di- l
it,ait, Paulas, fides sine charitate non est fias, sed inutilem solum dixit ad salutem, quamobrem si iunxit nihil sum,νel nihil mihi prodest,quod probat Anselmus super eo Apaseli verbo , masor horum est. Charitas, sine charitate inquit potest se fidei ostes.Haec ille.Iulianum olim veras virtutes,sta .riles tamen agnoscentem,eonfutavit S. Augustinus l. 4. c. 3. de alibi saepe , cui respondet: Fieri non pars , ursteriliter boni simus. .... Nulla mori homines βnt steriliter boni.Unde authorem Ignis Fatui cum Augustino hie compello: modo obsecra, aut non iocaris, in his distularion
36쪽
urissatum extInctus. . 3 das γ γι urique aut nulli μηρ, aut malis x, laudandi non sunt: aut fuctus bonisunt, πο-fecto steriles arbores non sunt. Ecce S. Augusti nus nullas veras virtutes steriles ad salutem agnoscit, quidquid est vere bonum, erit quό que & meritorium, saltem de congruo. Debetur enim merces bonis operibus . fl fiant, ait Lon Araus can. as. Neque aliud intendit S. An. selmus ; dum enim ait quod sine charitate possit esse fides & spes, intelligit Charitatem perfectam, sine qua veram fidem dc spem posseeonsistere nemo dissitetur. Nec est, quod Paulus fidem Raab meretricis laudet, Salvator fidem Chananeae, Chusostomus Cornelij adhuc gentilis &c. Constat enim abundδ ex dictis, etiam in fideles posse a Deo illuminari & acquirere charitatem ero Deum imperfectam, maxim eum iuxta adversarios, cuilibet omnino adsit gratia sessiciens ad salutem, unde nulla obi ctio aut illatio.
an Fides psit esse sine charitare λETsi suffcienter praecedenti Paragraph.
demonstratum sit, nullam omnino viri tem rectὰ procedere, aut fiςri ut fieri oportet, ' absque eo, quod a charitate saltem imperfecta imperetur aut eliciatur , iuxt1 sensem 1 nobis
37쪽
33 sinus extin s. explicatum s specialius tamen illud tenendum
est de virtute fidei. Hanc enim sine charitate aliqua , aut afli stu benevolo e erceri non posse fateantur omnes necessum est , etiamsi s
verbis contrarium videantur asserere. Pro cuius confirmatione advertendum,Omnibus omnino Doctoribus & Theologis manifestum esse , ad virtutem fidei necessario pra requiri piam voluntatis affectionem, qua voluntas benὰ assicitur primae veritati res fidei revelanti e cuius imperio intellectus captivatur in obsequium fidei. Haec autem pia volunta
tis affectio , quid aliud est, nisi quaedam Dei
propter se dilectio λ enimvero, quando interuriectus ex tali pia voluntatis affectione primae veritati revelanti acquiescit, procul dubio ad st amor quidam & dilectio primae veritatis , ratione cuius sese homo illi subi jcit asse tiendo ijs, quae divina vereas revelat. Est e go pia illa voluntatis affectio , charitas Dei revelantis , & primae veritatis propter se saltem imperfecta , quae etsi ad illam perfectionem non pertingat, ut se per omnia creata diligatur
Deus, verae tamen A sincerae charitatis ratio mnem non amittit. Deinde pia illa affectio voluntatis nil est,nis bona voluntas ,quae S. Aug. nihil est aliud, vis charitas,quam Scriptura ηοbis clamat esse a Deo, ut ait l. degratia Christi c. 21.
Hinc est, quod idem s. Doctor saepissime distinguat fidem Christianorum a fide daemonu, quod
38쪽
fatuus extindus. 3'quodChristiani credant amando daemones forismidando : postquam epist. Io s. pluribus demonstrasset, fidem esse do tum gratiae per Iesum Christum factum, ita subdit : Hanc a solus suem definirit dicens : neque cirιumri-- est aliquid , neque prapatium , sed fides , quo per dilectionem operatur, ista quipρὸ fides s chri
stianorum, non damoniorum,nam ct damones cre
dunt σ contremiscunt: sed numquid σ diligunt tnam fi non crederent, non dicerent, tu es sanctas Dei: f autem diligerent, non dicerιnt, quid nobis ct tibi I ' . . Idem docet S. Doctor variis hine inde locis Pelagium oppugnans, statuens initium Ndei , esse. piam voluntatis assectionem , quam Pelagiani ex nobis esse contςndebant, Augustinus vero ex gratia Christi demonstrabat. Hine epistola Io . ad Vitalom ait: fisi ubi est etiam initium bona,Mσess pia volunt ris,non 'is esse donum Dei. Quod vero bonam Npiam voluntatem nihil aliud velit esse Augustinus nisi charitatem, claret ex eo,quod docul. de gratia Ebristi c. a. dicens Q si vero,aliud si bona νοluntas, quam charitas , quam Scriptura nobis esse clamat ex Deo. Eadem confirmat August. aliis locis, dum cet omnem omnIno cupivitatem boni esse charitatem,omnem iustificationem esse dile stione&c. Cum pia illa voluntatis affectio intellectum in oblevium fideli eaptivans, procub
39쪽
ignis fatuus extIntas dubio sit boni, imo summi boni cupiditas , de
vera iustitia, imo omnis omnino iustifieationis initium de fundamentum. Quapropter rectet ex D. Augustino definivit Conciliu raus. 2.Can.T. Neminem posse consentire Evangelica dicationi absq;iIIuminationeσ inspiratione iritus S. qui dat omnibus suavitatem in ranssentiendo ct greiando veritati. Nihil enim aliud suavitas inhonsentiendo sive delectatio Augustino signia
ficat, nisi charitatem. Datam doctrinam confirmat magister sent.
l. 3. dist. 23. g. 3. ubi ait et Fides sne dilectione inanis est : fides cum dilectisus christiani est.
alia amonis est i Etsi enim iuxta veriorem Theologorum opinionem , fides tam quo ad actum quam habitum in daemonibus non sit agnoscenda, tum propter inutilitatem,tum propter indecentiam; agnoscenda tamen est in illis cognitio rerum fidei, quibus assentiri coguntur vel ipsa evidentia, vel clara earumdem cognitione, quae notitia fidem innitatur, Christiana tamen non 'est, eo quod ejusmodi notitia intellectus eorum non captivatur inobsequium fidei,nec prumae veritati bene afficitur, sed male, eamgem
execrando, & quam antea minantem audire noluerunt & contempserunt, modo juste punientem sustinendo. Ut autem doctrina haec clarius pateat, contraria sentientium opinio est reijcienda.oppo-
40쪽
Ignis fatuus extinctus. , 41 Bunt ergo primo, Iuxta data principia , fidem
numquam esse informem, utpote numquam charitate seiunctam . qualem tamen admi
eunt Seholae dc Theologi omnes. Ad quod re spondeo , neg. antee. statuimus enim fidem . .nihilominus esse posse sine charitate, adeoque informem, si per charitatem intelligatur ch ritas perfecta de perfecte homine Deo uniens, ut patet in peccatoribus fidelibus, sese ad i stitiam praeparantibus. Ab hac enim charitate
tamquam forma , fides s uti & aliae virtutes )dicuntur informes aut formatae, prout illi coniunguntur aut separantur. Constans ergo est S. Augustini sententia l. Is de Trinit. c. I 8.
ubi ait: Fides juxta Apostolum sim charitate esse potest , id est charitate perfecta, quae hominem
divinae facit naturae consortem de haeredem 'regni. Cum quibus optime concordat, quod fides non possit separari a charitate late dicta, prout omnem sincerum 3c , benevolum in Deum aut aliquam Dei persectionem asseis ctum & piam voluntatem importat. Opponunt rursum , iuxta datam hactenus sententiam admittendum necessario progreL
sum in infinitum 1 si enim fides quaelibet necessiario praeexigat charitatem saltem imperfectam , Sc quaelibet charitas fidem praeexigata qua dirigatur , ut a cognitione sibi proportionata, sequitur hane fidem dirigentem ite rino praexequirerς charitatem, quae chari I4s