장음표시 사용
191쪽
suit in Joanne, Duce Rapontino, Friderici Vtutore. Ρ. 27 Got frie di Ferdinaudi Pnehi i)h Historia genealogica Palatino- Neo.
burgico-BaVarica, veri cula lingua conscripta, fusius describi- tu r,quuin illa nec Luo: migio, nec Struvio. nec Nevio nec ipsi et
iam Gruphio cognti a fuerit.Ρ.s 6 Pauli Hachenbergit historiae de rebus geliis ac vita Friderici Palatini Electoris, vulgo victoriosi, ex variis scriptorybus collecta re in octo libros digetis,quae nondum lucem publicam vidit,editionem se procuraturum Cl Editor promittit. P 8 docet,Leodii vitam Frideri et II Palatini in limguam Germanicam convertanct Rib titulo Spiegel des Humors grosser Potentotem oderLeben Friderici II sc.ab Han-
manno Uriciano Sieuli rigae A. c I o Io cxxv III editam fuisse. Sequnritur, qui de praerogativis, item de litibus ac con- itroversiis publicis, ut de haereditate Palatina, extincta .cum se
Othone Heurico linea Electorali,ab Ludovico Barbato prosata; de tutela electorali; Qe jure Uicariatus & Wild sangiatus ; de
jure successionis in terras Electorales extincta linea Simerens; lde controversia cum Duce Aurelianensi, &c. publicis scriptis e egerunt: tum scriptores Consiliorum in controversiis Palatinis, sitem jurinni municiPalium ac statiatariorum. Λ scriptoribus t civilis his omise .ad eos, qui ad historiam Palatinatus Rhenani cecclesiasticam a tempore sacrorum instauratorum illustran- idam iaciunt, Autor transirit, hisque addit illos, qui de Academia lΗeidelbe gensi, scholisque in Palatinatu Rhenensi celebrior, lbus aliquid litteris mandat int. Tandem illi, qui de bellis in , Palatinatu gestis rebusque aliis scitu dignis egerunt,recensentur, dc ultimo loco de Paret historia fusius agitur. Damiel Pareus, ab Hai in accio perperam sab Davidis adductus nomine, Jo. Philippi fuit filius, Daridis celebris olim Theologi nepos, natus Neo iussi uno ab urbe Vangionum lapide, ubi tum pater in Gymnasio bonas docebat literas. Anno aetatis XXI Neapoli Minerem in ii ustri gymnasio Casmirano, lite rarum gratia versatus est. Post cum alibi, tum Hano viae apud patrem. ibi tum humanitatis in gymnasio studia profitentein, Vix iti librisqvie uariis prelo committendis impendit operam. Quod ad in Viis genus attinet,alii a latronibus in via publica,alii
192쪽
MENfIs APRILIS A. MDCCXVII. σπ
ω expugnatione Lutreae Caesareae, a cum non paucis ecelesinarum ministris, trucidatum scribunt. Prelo Pareus dedit: et Λει- faei poema de amoribus Herus u Leandri, Dane. I 627, 4; iamllificium Atticum seu .collectionem variarum 1ententiarum ex Antoribus Graecis depromptarum, ibid. I 627, ψ ; VI min- tiliani insituriones orasorias, ibid. I 629, ct 'Londini. I 6 I, 8; IV Herodiarium , nca. I 63o ct Londini I 639, 8; V mdullam historiae universalis profana, Francos. I 63I; VI Lucretium cum notis, Fraoccis I 63I, 8 ; VII Lexicon Lucretianum, ibid .eod. anno,giUIII Heli Eori AEthiopi AExaeersione latina Stanis i marschedilati, additis annotationibus, ibid.
aecusam. Praeterea notas :etiam concinnavit in C. Sallus
Crispi hisoriaminranea. 1649 post ejus obitum editas, et in
Nonio Marcellino Grammatico nonnihil elaboravit. Laudatur
Historia haec Palatina a Gryphio, Lud. io aliisque, sed Hachenbergii iudicio paucis probata suit, quod humili stylo per scripta, plena ruris esset in inficetiarum. Nec diffitetur G. Edi-itor,quod in recensendis aluiquioribusRheni Palatinis non man. cus modo sit, sed in recentiorum etiam rebus saepius deficiat, ordinis etiam non semper servet rationem, cum de Comitibus
Palatinis se acturum promiserit,primis duobus libris de Ducibus Bojoariae verba faciat, ac praeterea saepius a scopo recedat, quum v. g. de Caroliv. ludiis, moribui, conjugiis, agit, dei delbergae ct Manheimii obsidionem describit , ct m recensendis illarum urbium originibus, quas ex Freheri originibus Falatinis de . prompsit,prolixior est,quam res postulat. Quibus accedit,quod non pauca ex aliorum libris Pareus decerpat, plagiique reus habeatur. Editor Clarissimus, cum hunc laborem in se suscepit. opusculum primo in partes, easque etiam rhajores, quaelibri vocantur, tum minores, sectionum nomine appellatas, tum minimas, paragraphos dictas, divisit. loca Autorum, quibus sua Pa. reus debet, sedulo annotavit. lnotasque addidit, quibus Autoris errores, maxime qui historiam spectant Bavarico - Palatinam. .rrexit, aut obscura explicavit; tandem duos appendices , . A qua-
193쪽
quarum prior Comites Palatinos Rheni veteres ab Hermanno I ad Othonem usque illustrem, posterior histor in Bavarico- Palatinam ab anno superioris saeculi 3 et, quo Pareus finivit, ad praesens usque tempus complectitur, nec non indices tres locupletissimos. adjecitia
HISTO IRE DU REGNE DE LO UIS XIII ROY
HISTORIA REGNI LUDOVICI XIII, REGIS GAL-
Grum,rerum e ' aecipuarum,quae in universo orbe ea re-cnante gestae sunt; accessit cisiectio monumentarum ad
Paris apud. Franc. Montalant, I 716,.8. 'Alph. 8.ΕΤsi in historia Regis Ludovici XIII alii quoque laboraverint, adhuc tamen integrum sibi esse existimavit elegantis. sini operis hujus Autor,quem celeberrimum Dupinium vulgo ferunt ii eodem stadio decurrere. Neque enim desunt, quae in horum temporum Historicis desideret : fuerunt, qui tempori inservientes venalem suam fecerunt operam, affectibusque acipraemiorum aviditate pleni , Historici vero ossicii plane immemores, elogia Patronorum potius quam Historiam scripserunt: fuerunt & e diversa parte, qui invidia aut vindictae studio ad consignandos temporis sui fastos accesserunt. Etenim cum his morbis laborent plerumque scriptores, qui rerum, quarum ipsi fuerunt spectatores,memoriam ad posteros transmittunt,multo
majorem fidem promittere sibi poterunt Lectores a Nostro,qui inultum ab illis temporibus,quae describit,abem Ceterum nihil se neglexisse, quod ad augendam histoliae suae dignitatem fa-eere quicquam possi nihil in veritate inquirenda laboris re curae subterfugisse, nihil e his quae proserenda reticuisse, Noster gloriatur.Itaque & testes diligentes adhibet in libri margine,& peculiaribus Actocum tomis quorum duos tribus lus historiae Tomis
194쪽
subjecit euncta monumentis optimis firmat. In Uassorem vero, qui idem argumentum paucis abhinc annis pertractavit, v hementissime invehitur. Ut de primo Tomo, qui historiam m. Lquinquennii a nece Henrici IV ad annum superioris seculi deci. mum quintum complectitur, dicamus primo non in Galliae modo rebus subsistit Autor, sed ulterius progreditur Sin extera. rum gentium historiam longius exspatiatur, qua in affinem Gallicis rebus esse sibi persuadet. Hinc Ec Germaniae demi. spaniae de Angliae dc vicinarum Rerumpublicarum acta repetit,
re ad remotiores nationes .Polosos, Russos, Persas, Tartaros, pag. 3I. Mauros aliasque saepius excurrit. Neque in recensione rerum,
quae ad profanum & civilem statum spectant,acquiescit, verum et Ecclesiarum fata sigillatim expendit, atquc adeo & monaste-γiorum dc collegiorum fundationes diligenter excutit. dc in Mificiorum publicorum atque illustrium origines inquirit. Denique virorum pacis vel belli studiis inclarescentium vitas, vel uti coronidis loco , cuivis libro adnectit. Inter monumen. ta, quae seorsim addita fuere, legi merentur quaestiones Regici dae Francisco Ravalliaeo propositae, quas si cum responsionibus componas, facile patet, quousque superstitio dc malignus ac a
dax animus procedant. Ingens imprimis hic apparatus arrenorum, quae vocant, declarationum, sententiarum, Orationum. literarumque, quae Galliarum negotia concemunt. Neque desunt tractatuum & conventionum instrumenta, quae eXteros
propius concernunt : quo spectant pacta dotalia inter Ludo is
vicum XIII di Philippi III Hispaniariun Regis filiam Annam
Λ. I 6I foedus inter Galliae Regem &Tigurenses A. I 6I4 d. aciJan. di pacificatio inter Sabaudiae dc Mantuae Duces ac Hispaniarum Regem d. Is I d. 2 s Inn. constituta. Secundus operis hujus Tomus historiam rerum praecIpua-rum,quae triennio integro post susceptum a Ludovico regimen gestae sunt, eodem plane, quo prior, Ordine recenset. Nee minor hie monumentorum copia accessit, in quibus, quantum ad ea quae extra Galliam gesta , notari inprimis merentur, quae Vallem Tellinam, cui Rex Hispaniae insidiabatur, contro versias inter Angliam ct Franciam A. I 629 compositas,foedus, inter Batavos & Gallos, I 63O,nec non Suecos dc Gallos, I 63I
195쪽
Tomus III uniei' annii ISI 8' historiam' exhibet. Sensit in eo Germania primos motus infelicis belli tricennalis; in Belgio, vero Arminianorum & Gomaristarum dissensiones ii Iotempore coortae stitit . Itaque multa de his in eo Tomo occurruntetion ubivisobviat ouae Autore Commentariis secretioribus
hausit 3. ut omnino optandum sitiaut pro incredibill,qua pollet, industria Histbriae hujus,vel ipsa rerum varietate commendabilis, Tomos reliquos & quartum jam prodii sth aecepimus mox
ad finem feliciter perducat x. quos cum primum ad nos perVene rint, paullo quidem accuratius percensere constititiaAIq, insti-- tuti. tantum rationem hac vice exposuis e contenti. .
Lugd. Batave apud D. dii. ViVie, ITIT, 8. . Λlph. Pplag. T. a finia utique curas tantoque s ludio in literis antiqui Latiit A vcrsatus est celeberrimus Graevius, ut omnem loquendi vim Ciceronis in lucem revocasse videatur: Et proinde illi ,.qui politiores,& Romana' inprimist literas amant & colunt, . CIBurmanno inultum debeant gratiae , quod has s.mmi Graeavit orationes, in summam redactas, in lucem publico usui emiserit:. Prima illarum de literis, habita i66 L. consutat illorum argumenta, qui existimant; nihil praeclari in humaniori literatura positum esse , nec quidquam momenti ad ' rerum publica.rum tutelam ct stabilitatem; otiumque hi quibus dignitas; hujus rei literariae Odio est,uideant, anagistros hari in doctrinarum nunquam fere gubernaculis reipublicae admoveri sed domi in literis & otio innocentem perarare vitam ; & hinc eo pro 'lapsi sint dementiae; ut artibus his plane nahit' reliquerint loci ' facunde deiBonstrat Graecius tantain esse harum musarum PT stantiam, ut hujusmodi argumentis iis quicquam deteri nullo, modo queat.Se cunda in funere viri illustristiniRatida Hermanni Sehesii recitata est I 662,quippe qui memoriam nominis edito opere Huini re PolFbii de castrisRomanomum propagavit ad Eosteritatem, quod nota observationibus soluin illnstravit, sed
196쪽
MENSIS APRILIS A.. MDCCXVII. I 8 e
variis quoque dissertationibus de praeda, de sacramenti de die stipendii, de stipendio ductorum,desipendio equestri, de filis
pendio militari, de telis legionum, de tributo de aerario, de victu militari,quas & Graevius Tomo X thesauri antiquitatum adjecit, aliisq ue auxit. Tertia de fide veritate religionis chrisiana, dicta I664,argumenta eorum, qui christianorum sacram disciplinam eondemnant' stultitiae, commemorat, eorundemque'
pestilentissinos refellit errores, fidemque ad veritatem sanctim sinaae nostrae religionis sabilitate sua firmare laborat . Quarta
de cometis eontra vulgi opinionem cometa esse malorum num
lios, habita est I66s Rationes,quibus munitus hanc tuetur sententiam Graevius, in eo positae sunt, quod in stellatum censu α. numero sit Cometa ; x qnam vis in varietate ct dissensione sint Philosophorum praecepta de cometarum natura & origine Diovenes tamen brevissime dἱxit, cometam esse stellam, quae αPythugorae fuid sententia', quam a Chaldaeis, antiquissima sapientum natione acceperat , ct cui viri quoque praestantissimi,. qui nostra tempestate in indagandis siderum motibus multum studii & temporis posuerunt, accesserunt . Si ct sit vapor, mam uis imago, lumen sideris densa nube collectum: millam tamen habebit futurorum significationem, praecipue quum sequitur motum ae ordinem necessaritati , servat leges illas', quas illis Deus praescripsit; quas inigrare nullo pacto potest. nec unquam potuistet, etsi tenuisseinus dignitatem illam, qua floruit omnis um mortalium parens Adamus . Ad haec tot bella geruntur,tot principes funguntur fatis, cx aliis plurimis calamitatum malis,
premuntur homines, Pae nullum habent nuntium cometam . .
Quinta disserit de Lictoria navali, ab Atilita mense Julio I 666
reportatar Sexta est funebris in obitum viri annotassum Henrita Morre Lolim in academia Trajectina Antece ssoris, deinde Cu-riae provincialis Senatoris & urbis patriae Consulis multisque alἱis functi dignitatibus habita I666. HIe Moreelsus in lucem editus est d. II Decembri anni qDinti deeimi supra milles1-mum sexcentesimiam drn aeademia Harderviciana feliciter conis summaVit, quae praeclare coeperat; quumque in Allienaeo patrio'
197쪽
academiam concessit, ibi Salmasium, Heinsium , Vinnium adoravit, & in Gallias suscepit iter, ubi Hannibalem Fabrottum Lutetiae, Emundum Merillium Avarici Biturigum, S Jacobum Gothosce dum juniorem Genevae sibi conciliavit suavitate ingenii. Septima iterum senebris est in obitiun viri Clarissimi Re ineri MansisIdii Doctoris di Prosessoris in academia Trajectina, habita I 67I, quippe qui libellum de legitima ratiocinandi
ratione,& multas disputationes de variis argumentis edidit,aliaque scripta edenda in scriniis reliquit praecipue commentarium in Epicteti enchiridion ct eruditissimas lucubrationes in librum. qui inscribitur Discursus theologico in politicus. Octava est panestyrica Serenissimo Principi, Guillelmo Henrico, Principi Arausodensi, Hollandiae, Zelandiae ac Ulti ecli Gubernatori haerediturio, foederatae Belgicae terra marique imperatori tan-mao, inter solennes gratulationes ob desideratissimum ejus post excessum Gallonini in ut bem Trajectinam adventum, autori tate senatus Aeademici dicta I 67 . Non a funebris in exequiis V. Cl. Inrandi Diemerbrae ii, reipublicae Ultrajectina: Poliatri,ae in inclyta ejusdem academia Medicinae Practicae & Anatomes Prosessoris ordinarii,habita I 67 . Hic edidit commentarium de pestilentia; anatonien corporis humani,in quam quicquid 2 antiqui noverunt, & nostrorum temporum felicitas in
venit & tandem ipse rimatus est 2 perspectum habuit, magno
contulit studio; itein dissertationes de morbis capitis & thora. cis; ct praeter haec montinenta reliquit librum de variolis ac morbillis, ut & historias rarissimorum morborum ac vulneΓum, quas collegit in primis Noviomagi, quum illuc quotidie mitterentur ex obsidione castelli Schen chii,quae tum fervebat, sauciorum militum magnus numerus. Decima de Palladio Traje- ctinorum habita I 67 quam excipit undecima senebris in obitum. U. Cl Joannis de muri,Ρhysices &Matheseos Professoris in academia Trajectina, I 67s,& duodecima in obitum viri celeberrimi, Francisci Burmanni,S.Saheol.Doctoris, ct ejusdem in academia Trajectina Professoris ordin. ac ibidem eςcles PastorisI679, decima tertia in natalem quinquagesimum academiae Trajectina dicta est, eui indicem illorum adjecit eoruinque scripto
198쪽
MENSIS APRILIS A. MDCCXVII. 173
mim, quos urbs Trajectina tulit,antequam Academia constitueretur. Inter istos Guillelmus & Theodorus Canteri, Joannes ct Otto Heurnii, Joannes& Antonius Cauchii, Gyberius Longo litis, Henricus Agylaeus, Latiaberius Velthusius, Martinus Sehoockius, singularem inprimis nominis famam conlectati sunt. Decima quarta disierit de auspicatissima expeditione Britannica, cum potentillanus Guillelmus Arausionensis Princeps, Britamitae, salliae, & Hiberniat Rex inaugurare inr d. XIAprilis,autoritote illustrium ordinum Trajectinae dioecestos I 689 habita. IJecima quinta de Guillelmo Immagnae Britan niae Rege, habita XVII Mart. I 69 I, cuia, Magisterio' collegit academici abiret; decima sexta Mariae Stharta magnae Britanniae Reginae justa persoluta sunt,quae habita est die V Martii qua Londini esserebatur, I 69s, ct decima septima in obitum Guillelmi III Britanniae Regis ITO 2 rccitata Dit. Extremo a cessit Petri Bui manui oratio funebit, manibus Cl.Graevii I7οῖ
CPLINII PANEGYRICUS TRA NO DICTUS:
interpretatione se notis illustravis BUS DE LABA Cadusium Sereni mi Delphini.
Londiui,impensis Henr. Clements , ITI 6, 8. Plag. I9. ITerata editione renovataque panegyricum sermonem C. Plinii. imperatori Τrajano dictum, videmus. Oratio haec elegantissimum antiquioris eloquentiae Rotrianae exemplar est Pita ut tam rebus sua concinnitas, quam verbis nativa vis insideat, quam evolvi ab illis decet , qui ad genuinam faenitatem di. cendi pervenire cupiunt. Fuerunt eo nomine summi eloquentiae veriorir scholasticaeque rei amantissimi viri ,. quibus eommodiun dc e re t iterarum esse visum fuit, foetum hunc Plinii nova induere facie, castigare, additamentis augere a que illustrare , ut publicae consulerent utilitati. Inter monimenta illa veterum autorum, quae erudita Gallia in ingenia inii sum Serenissimi Delphini paraphrasidc adnotationibus explicata dederunt, hoc quoque Plinii est cui illustrando Iacobus de la
199쪽
Baune suam operam studiumque consecraverat. .Non ess, ouod lectorem edoceamus, quid de la Baune prae stiterit, num oue suo officio,quod eruditi ac prudentis interpretis est, Meerit satis quum editionem ipsius usu multi itemporis cultoribus M.tiuae eruditionis satis cognitam esse constet. Ged tamen editionis huius ab Anglis repetitae paucis facere mentionem, non ab
re esse putamus. Eadem L exhibet facie , qua Parmensis:
Londinensis Editor nullum pramisit Praefamen, quamVis ipli operi vita M. Ulpii Trajani sit praefixa. Duervationes retinuit integras .nec quidquam in illis ammutavit; quae&ipsi textui ita subjectae sunt, ut in oculos Iectorum facile incurrant. Huic vero editioni quaedam notae selectiores Lipsi, Livinei, Catanaei Rayant,flaucili,Rittersitusii accesserunt sed Editor talem illarum delemini instituit, ut junioribus philologiae nudi sis di simplici grammaticae .eruditioni tantum inservire queant. Reconditae latinitatis & critices .momenta haud attingunt ; sed locutiones formulasque Plinii, quae videbantur cli1- Reiliores, aliis vocibus communi loquendi consuetudine ire-uuentioribus explicant. Fuisset omnino rei scholasticae conis
fultum, opus hoc Plinii xjusmodi illustrare adnotationibus, quae ex Graecis aliisque Latinis scriptoribus depromtae, & ex quibus
.videant adolescentes. unde Vera eloquentia tam materiam , uuam pulcritudinem suam.expetat. ,Ceterum additae obtervationes non itanti momenti sunt, ut specimina earum quaedam colligere, habeamus necesse. Extremo apparet quoque I dex vocabulorum Omnium,suae inPlinii Panegyrteo leguntur.
S. S. Theol. D. in Superint. Θgn. Fundamenta languae cs plicae, ingratiam eorum conscripta, qui linguam Co
ptico AEn iacam brevi facilique methori
200쪽
MENfIs APRILIS A. MDCCXVII. 18
279 recensuimus, in Praefatione libelli hujus historiam potissi.
mum linguae Copticae, usum, & instituti rationem exponit. It que de lingua veterum AEgyptiorum eorundemque literis nonnulla praemittit, eamque post Ebraicam antiquissimam esse, Probare conatur. Literarum nataleS Hermeti, qui & Mercurio dictus, tribui refert. Duos antem Hermetes AEgyptios extitis. se, unum literarum inventorem, alterum scientiae restauratorem, dc per illum Mosen, per hunc Iosephum significatum fuisse, autumat, quamvis ea sententia cum Chronologia minus aeonvenire videatur. Taxat porro Rircherum, qui primas lite. rasin orbe torrarum fuIsse AEgyptiacas, quas Cadmus in Graeciam invexerit, in Oedipo Erast. tradit, re quatuor chara steruin aegyptiacorum genera ex Arabico quodam scriptore in Obelisca Pamph. recenset, imo re tria illa AEgyptiorum scribendi gesera, quae a Porphyrio & Clemente Alexandrino exponuntur, introdromo Copto magnopere conturbat. Ipse autem idem illud triplex AEgyptiorum scribendi genus, hieroglyphicum, υρουιονα epistolographicum de eo, quod in columnis & Deorum figuris sese obtulerit; quo sacrorum scribae usi sint; quodque Clementis aevo, quo lingua Graeca eruditis familiaris erat, in usu fuiserit, interpretatur. Additis quoque nonnullis de hieroglyphici ortu, reliquiis re interpretibus recentioribus, nec dubitat, veteres AEgyptios duos hieroglyphica a vulgo occultandi modos,
sive perfabulas ct allegorias, sive per figuras aut certa symbola, habuisse. Et hinc assentitur illis, qui veterum Sinensium seripturae genus cum AEgyptiorum hieroglyphico scribendi modo convenire asserunt. Post Hieroglyphicam vero illam seribendi rationem sacerdotes AEgyptiorum animi sensa per certas literas expressisse, docet; at, quales illae fuerint , haud satis constare fatetur. Neque id mirum ulli Videri posse, arbitratur ex eo, quod lingua AEgyptiorum sub Persis, Graecis, Romanis, Sarace nis, Turcis variis mutationibus suerit obnoxia. Atque inde ebiam colligi posse putat, quid de hodierna lingua Coptico. AEgyptiaca statuenduin sit. Nempe, cum sub Ptolemaeia prae patrio Kgyptiorum sermone lingua Graeca praevaluerit,linguam Κgy. acalia non tantum propriarum literarum jaehiram subiisse, etiam Graecorum literas & Voces adoptasse; atque adeo suf- Λ a fragi-