장음표시 사용
211쪽
onem. Lemelavium Lib. 2 notator. c. 3 ex sententia versionis Graecae, quum aliquando in dubium vocata, judicio firmata fuit. Jam vero mentem Constantini in L. a C. qua fit long. consuet. ex historia Ecelesiastica illlistrat. Proconsulem Africae Proculum, Gentilem sorte, quaesivisse ab Imperatore, an autoritas consuetudinis ususque longaevi contraria lege queat infringi in causa religionis p Respondisse Constantinum: si consuetudo rationere veritate nitatur, non debere; sin mala sit, magis errorem videri, nec minus lege quam ratione vinci. In quam rem praesto sint loca Lactantii & Symmachi. De suo addit his D. Clericus p. 222 textum Constantini ejusdem, L. a C. Theod. de males. σ1nathem. ubi religio Gentilium propria vocis acceptione Vocem tur consuetudo: es confiuetudinis Nesra celebrate solennia. In textu Florentini, libertas est naturalis facultas, nisi quid vi' aut jure prohibetur, L. h. t. Verba haec ultima pro iisdem posita videntur D.modi, quomodo tutela dicatur vis,ac potestas. T. 6. Jus patriae potestatis contendit adhuc obtinuisse tempore Papiniani, eaque occasione lucem dat obscuro illius loco, Tit. π, Collat. leg. msic. cs Rom. Neque obstare textum Hadriani in verbis Marciani L. 1 de lege Pomp.deparriciae Non est, inquit, hoc vulgatae eruditionis. Nam ab Hadriano non ademptum est
ibi patri jus vitae re necis in filium per conssitutionem aliquam generalem, sed jure singulari re per rescriptum personale de
portatus erat in Insulam, quod filium necasset in 1ylva ct venatione per insidias, latronis magis quam patris jure, nee cognitalcausa delicti, quod novercam adulteraret. . Id vero rescribere licuisse Principi extra ordinem, suadente ratione etiam adVersus legem communem.Inflexum deinde fuisse jus illud patrum re-
'ripto demum Imp. Alexandri ad libellum Artemidori, patris, L. C ripatr. pol. jubentis, Praesidi provinciae osseiri filium, in
contu nacia perseVerantem. Et hic iterum non extare Constitutionei ' qnidem generalem : sed usu mox arreptum istud rescriptum a . Clis, ct in jus novum transiisse,ceu plenum humanitatis. Hac ι nim respicere Ulpianum L. a ad L. Corn. de Sicar.
ipsumque Paul. 'm: qui eo nomine supplendus sit in L. D de Lib. . sb.quos σ occidere licebatonte rescriptum scilicet Alexan--
212쪽
dri. Paenam autem eum patri occidenti simul non constituisset ille, eam a Constantino primum di palam sanciri. L.un. C. de his,quipar. vellib. Bene recensuit hoc eaput, qnia est histori- eum quasi, etiam Autor des Nouvelles de la Rep. des lettres, qui operas D. Clerici persequiturari. p. G: V pereur Alexandrefuto premier qui rima atterete a ce Drou-mais it ne fisa poliserant potat depeine contra celat, quin obelroit pas a ce rescript. C ut I pereur. Supple, Consantin. Transiliit autem emen dationes textuum omnes, hic quidem frequentissimas; sufficere existimans, si universm de iis diceret, on trouve a coaq1ιepago des remarques nouvellessir des texies corrompus ,sir Tautres tronqueet ou interposiet, auqueb H faut Dire des additions , oudes retranchemens, fur Porigine is ksprogres des Lota, siurquantit dlavrres matteres curienses utiles, p. 4I4, I DNostrum autem fuerit, praecipua specimina inius medicinae ingratiam JCtorum hic exhibere. Et prompte adest nobis locus Pauli, Lib. Sent .iu.s S F, collatus cum L. Ia de sat.hom. Levis ei menda nocΗit d.9. F, altera Vocula aut, qua bis utitur, mutante locum. Legit, ut aut septimo, aut pleno decimo mense parturmaturior videatur pro, ut aut septimo pleno, aut decimo. In L. I de Adopt. supplet verbum, Legus an Legis actio ulla sit 'Pro, an actio nulla M. Labeo putat, nullam esse Legis actionem. Adoptio enim est Legis actio. Cespitat autem circa
L. 8 h. ct fatetur, se nondum potuisse ad liquidum deducere, quemadmodum lucem ibi faceret Modestino. Doceant, inquit L Noodi, eruditiores: habebo gratiam. Recte constitutum esta D.Claudio, ut curatoris autoritas intercederet in arrogatione, α mutatum adeo, quod ante obtinuerat , ut illa non intercederet. Nihil hic de sceminis. De his autem serinonem esse rebatur Cujacius, ct eo textum sic exponebat; in arrogatione foemi- 'marum ante D.Claudium non suffecisse autoritatem Curatoris,
sed tutoris fuisse necessariam. Id vero sub ipso rςcte mutatumesia, ut curatoris autoriins sufficeret. . Lex Claudia, inquit, su-RMIit seminarum tutelas legitimas, ut Ulpianus scribit titulo XIde intelis. Ex illa lege foeminae adultae non sunt amplius in peromtua tutela; sed agunt sub curatoribus, perinde, atque mares.
213쪽
ERUDITURUMHaec mens Cujacii. D. NOOdicum vidisset, omnino non sustiIURGaudium legitimam illam sceminarum tutelam; sed apud 'pramim legeuduin/x Claudia siuslinet eam per decucta Iac. Molliesredi, quem laudat, credidit textui Modestini iam am- Pitus luccurri aliunde non posse. Atqui is de Aminis non lo-qxutur, quod quidem fecit alibi Gajus, i. N h. Id porro ait tanem Modestinus: Curatoris autoritatem olim non fuisse adlu-hatam. Hoc cum sub Claudio rpcte mutatum sit, tenendiam est,autoritatem curatoris suffecisse. Lo de tuis Curandarata vi pride Iur. At. De perpetua autem illa tutela muliebri perpexam intellexit Cujacius verba Ulpiani Tii ,dum legh Pro , Austinet. Loquuntur enim de cessione tutelae legitimae muliebris. Cessionem illius Claudius sustulit, tutelam ipsam etiam hactenus sessinuit. Recteque adeo vindicavit J. Gothoobedus verba Ulpiani, sed salva veritate in reliquis. Nam ct in L.F dea T. prast. quam Noster attulit, ct tutorum di curato-Tum consensus in arrogationem requiritur. Decepit Cujacium Is C de legit. tur ubi, lege Claudia sublata per Constanti m d p ipi Iumi min/rum tutelam Vocari patruos etiam consanguineos Leo voluit, quod caput legis Claudiae multun differt ab altero illo, de non cedenda tutela muliebri Lex si in QTlieod. vi das oster. 1 orro circa cautionem an ogatoris monet ille,sul. νγ b. abundare verbum. SERVO; delet igiturae seriestas multo magissi Uituto, item legatarii, IAT'
ν , o L r- -n ri ni pςς servum publicum in L. 3 b. intelligit ministrum vel tabellarium publicum. Iam
.' 'r'. iunt nam ex eodem libro comparat porro cum Papiniano a . O G usi . N M v. Et in lianc arbitatur
irrepsisse verba quae bim adventitia, ta pro glossemate adr
ram libri releganda sint. Sic enim se bendum existimat si
214쪽
Florentiae etiam extare ista, quae expunxit. Non tamen tracta
ri dicit a Papiniano illum simul casum, si a priori aedificatore pro derelicto habitum sit integrum ejus aedifieium,sed hunc tam tum: si a priori aedifieatore funditus dirutum sit aedificium, deinde alius locum istum occupaverit, novumque ibi aedificium posuerit. Interpretem quemcunque per glossema illud de suo praeterea indigitare, si derelictum a priori sit aedificium, non ei prodesse praescriptionem longae possessionis adversus seque tem aedificatorem alterius postea eodem loco aedificii. Tria sent ad tuendam Jurisdictionem a Praetore propos taedicta. I lla Uerba primi de albo corrupto ita videntur ab Ulpiano fuisse
concepta , L. I pr. de Iuris dict. Si quis id, quod iurisductionis
perpetuae causa in albo propositum erit, dolo malo corruperit, in eum, si quis eo nomine agere volet, scio aureorum judicium dabo. Hic iterum ab interprete qaodam adjecta credidit verisba, non quod prout res incidit,st, siri charta vel alia materia. Vicissim adjecit Noster ,siquis eo nomine agere velit, loco illorum, quod populare es. Secundum Edichun de coercendo no- To Vo atque iniquo jure tria habet capita : primum & secundum . extant L. I r quod quisque juri in est. Reliqma scilicelsariatin, mavult similiter veteri euidam interpreti tribui, quam ab ipsi,
Ulpiano statim repeti. Tertium caput ait continere excepti
nem,quae sit a Cujacio expressa,L h. praeterquam ecisset. Ubi mirum est, Nostrvin non laudare iterum Antonium Vaccam , vel reprehendere ad h. l. ceu supra p. 4O secerat. Verba Amtonii, haec exceptio non inelegaur modo ,se prorsus inepta esset .s
doli verbum in Edicto vel adis tam vel subintellectum esset. Tertium Edictum ita concepit Noster: Si quis jin dicenti non
obtemperaverit, quanti ea rer es, intra annum adversus eum iu
dieium dabo. Colligit ista ex rubrica, ct L. un. g. 4 F. Plura verba praetoris fuisse non dubitat, sed ea ex hoc titulo non appa rere. Quid sit extremum injurisdictione, το , ex Cic rone de finibus, quia inlaetum aliis, recitat. Ellipsin etiam vi-
disse Cubcium in I. I ct post, Iissu est, subaudiendum, is iuxdieenti obtempera e videtur. Satisdare dicimur, cui ira eoA Tinas , mn, cavit. L. I b. t. Ad Titi de Euando laudat lectionem T. 13
215쪽
Graecorum in L 1 C. de alienat. Dd. mut. cum in rem actionipos
. . sem pariat adversarium, i. e. cum possessio ad alium devenit. parit domino, cujus est rei vindicatio, adversarium. Edictum de pactis nudis, ne petatur, quaeque in jus vocationem praevenire aut finire possunt, illustravit Noster pridem speciali libro. Opp. p. σύ. Ex eoque juVat notasse, iii V .s h. ejicienda verriba, sed ut ab h3rede petatur, cap. 4 d. l. Similiter in I. aa h. a dejusfore petatur, uae hactenus semicircellis adhuc inelusa tole
rantur. Pauli mentem in car I. a b. declarat c. 8, pactum ego - . . iuris naturalis, stipulationem juris civilis. Sic eundem dicere I. I f. de A. R. D. usucapionem esse juris civilis, pr. I. de usucap. fructuum capionem juris naturalis.*.yy J.d. R. D. Et Modestinum, L Io de cap. minut. tale legatum non juris civilis, sed n turalis esse. Properandum nobis est: addamus ergo ex z. 28 ct ultimo lectionem L ar pride paci. Si unus ex argentariis cum debitore pactius sit; vel: si tauus ex argentariis duobus, cum debitore pactus sit. Fidem conjectum huic videntur facere Ver-.ba ultima, idemque in duobus reissipulandi dicendum est. Nul-T. 1 la hic mentio lociorum. Sub titulo de transactionibus non est Edictum : sed sufficit proximum de pactis. Et verisimile est. unum olim fuisse titulum. Ex eodem illo libro singillari e. 3 iterum observamus expositionem L l de transact. Si enim vero ita scripsit Ulpianus, vix potest sine rubore excusari ab inepta ejusdem rei repetitione, donationis causa, &, liberalitate remittit. Prudenter eXaudiendum eum, quasi seribat: qui paciscitur donationis causa ex Duareni sententia) etiam rem certain re indubitatam liberalitate remittit. Sic Paulus I. I . reg. actio finium regg. etiam in personam est; quia mixta. Iterum da 3 de reb. ereae Creditum consistit etiam extra eas res, &c. Et LII I. r do usurpat. susici in usucapionibus, timi mobilium, tempus continuum numeratur. Duae ergo sunt pacti formae: Una fit donationis causa, quae dieitur pactum in specie, ct sit etiam de re certa ct indubitata: altera est transactio, quae tantum sit in re dubia. Scaevolam in cr de transact. non servasse gloriam integrae veritatis, fatetur c. a 2 se opinatum olim juvenem, Probabit. l. a c.a. Nuncμxa aetate, alia quis εxpectet. Saepe etiam
216쪽
x multum quaesivisse se aliquam mutandae sententiae causam, sed nondum invenisse vel probabilem. Nec existimasse pri-seos, ab ossicio viri boni esse omnino alienum, in responso juris dare aliquid amico: docente Gellio L. 2 c. 3. Totum colorem latere in incerto siccessionis, plane imaginario ct ficto. Ad I. a Iub. g. 1 de his qui not. infam. quaerit, an recte sit notatus infamia in TEdicto Praetoris, qui artis ludicrae,pronunciandive caula in 1ce nam prodierit; quum ludi tales fierent in honorem Deorum, ideoque turpes illi haberi non deberent. Sed hunc set upulum exemisse Augustinum lib.a de Civit.Dei c. I 2. Romani quamvis- voluerunt. Autor des Nouvelles p. 4i8 repetit similiter locum hunc, commvn bonpassage de S. gustin. Sed neuter vidit, dialogum ibi quasi esse inter Scipionem,e libris Ciceronis de Republica, ct Augustinum. Verba hic allata sunt Scipionis. Reis pondet ei Augustinus, racta sane s Romanis laudibus annuis meranda prudentia. Sed velum se i a sequeretur, se imitar rur.- Theatrica illius turpitudinis qua fronte notatur actor, si adoratur exactor P Concludit, non posse infames esse actores seenteos,si ludi scenici fiunt in honorem & jussu adeo,praeceptoque Deorum: aut si isti sint omnino infames,nullo modo De
tales colendos esse. Ergo istum scrupulum non exemit Λuguis
sinus, sed retorsit: dummodo totam seriem quis inspiciat,non unam particulam. In textu Ulpiani I. σ F. iat. h. cum illustri Viro, C.van Bynchershoech emendatius mavult': non de per
dia agitur,sid de calculo, qui fere indicio solet dirui. pro Jud
eis. Infamiam autem binorum sponsaliorum binarumque nuptiarum transmisit silendo, quod caput tamen ad jura religiosa pertinet,sed gentilibus etiam quodamin do cognita, eoque Praetoris edicto cum nota captum ipsius si perante inserta. Siglorum geminantium beneficio sanat No- aster L33 pr. h. s liberti, Patronus g. ἔ Patronus libertum. Sa. ae eum in liberto hoc placeat Praetori, non est causa, cur in patrono improbaverit. Id vero monuerat jam observ. I. 2 e. rLNec tamen definit, an legi debeato liberti Patronumn divisim, is liberti, ct Patronus. Nam sigia non innuunt, et geminandum, sed geminant tantum mentionem Patroni. Edictum pro-
217쪽
euratoris pro actore L I3 3. I supplevit ex L ει g. h. st ex fragmento Pauli sentent. Lib. I c. Io s. ult. tum ex L un. C. desatisdis atque ex L DL 7, 9 D. h. Magno laboris selicissimi augmento αfrequent istimo. Incidenter ope sigil in Lai h. seribit denuo, ratam rem haberi libello Praetori dato, pro, Principi. Labeo αSabinus dissentium in L sy g. ult. Sc l. h. au postit cogi defensor, ut judicium suseipiat 3 Recitata sententia utrilisque, finiti Noster, inanem esse laborem ejus, qui sudeat conciliare eos, qui Τ s. conciliari nolim. In ejusdem Labeonis textu I. σ g.I de vi g. gesto errorem scripturae detegit: iple tamen si quid impendit, non iuid, quod ei abest, -actionem, sed, in quod ego locupletior factur
jum, habet contra me exceptionem. Atque sic conjectaverat jam lib. 3 Probab. c. o. Pomponium S Proculum in L ιr h. circa gasiun etiam interdum praestandum, illustrat ex Laa C. h. Noetium euim negotium quod nou solitus erat absens facere, habere
vim specialis FACTI, in quo praestandus sit utique casus fortuitus. Et ista correcti ofacti, pro, pasti, debetur rursus Dia. van T. 6 Bynehershoeek, Lib. Iob. e. p. Difficilem textum l. I f.s de calumniat. an cesset constitutio Antonini Caracallae ad Cassium Sabinum, si adversarius non per calumniam sed transigendi animo pecuniam accepit, inulto minus per sordidam concubsionem. gaudet se explicuisse feliciter in fisi . peculiari ad c ιδ de Transact. Ait autem c. I 4 Pp. pHρυ, in illis causis, ubi
unicuique licet transigere, non esse interdictum transactiossibus bona fide factis, sed iordidis concussionibus. At vero licere unim cuique transigere in publicis vel privatis vel fila libus caulis, non expressit constitutio Antonini. Et videntur Autores discordantium textuum hic quoque nolle conciliari. Graecum etiam scholium de eo, qui dat προ φανῶς & transigendi animo, Lila IV. rem non exhaurit. Cel si verba in I. I S. I de minori ita reddit D. T. 4. NOodi, non Llum extromo judicii die deceptum minorem sed totumjudicium ei videri fuisse obstructili R. Similem occv.rreis
re locutionem apud Iustinum & Ovidium de obstructa via &orbe terrarum. Ex eodem Ulpiani libro XI ad Edictum depromptam l. IF pr. h. & l. V de Mejusf. imo utramque ob incohaesisse. Ac laudat lectionem Ant. Contii in LU: ut Alation
218쪽
sebveniatur, quoniam ei mandati actio non competit. Mias enim nullum hic esse sensum. Λcutior est medela Lag. g ad M. Tertull. quam attulit occasione L ult. de cap. minat. Nullo T. Rerum sensu legi hactenus, capitis minutio Diso statu Contimeen 1, liberis nihil nocet. Nullam contingere posse salvo statu. Scribit igitur vi sigil: capitis miniatio salvo flatu C. contingens. Civitatis inquam: quae est minutio minor. Sic in ca b. demin tiones, quae salva Cisitate contingunt. Iterum LI g. a h. quae salva civitate accidit. Fusius lib. a obf c. ω dixerat, librarimuimperitum aut non attantum reputasse, literam Cabundare; uod ab ea videret incipere contingens, eamque adeo neglexisse. Verba Edicti in L a g. rh. habet pro mutilis. 'Neque enim exprimi tempus anni utilis, vel cognitionem causae. Supplet ςsgo, perinde quas id factum non At intra annum- causa cog/nita judicium dabo. Preter ari ionem in factum, quae contra alie nantem judicii mutandi causa datur possetari pristino, ad restitutionem in integram. I I de alienat. jussic. mul. competit et- T. Riam actio dii ecta adversus novum possetarem. I. un. C. h. Sed Vitiose ait extare textum. Ex MSC. quibusdam Λccursianis αauxilio Graecorum scribit, cum in rem actioniposse fio pariat alversarium. Fecerat id jam libro de 'acZis s Transact. c. II opp. p. st . Nunc ipsam rubricam restituit, de receptis arbitris, s T qui arbitrium rec pertint. Sigium est in I longo, & fit, arbitriis. JaVolenus autem in υ h. a spuriis aliquot vel bis integris purogandus erat, ct totus declarandus. Prima verba ait esse Cassii rnon ex omnibus pertinent. Sequi verba Iavolent: Aquidem scontumaciam Ioterit. Seriptum fuerat : idem. Reliqua sunt spuria, pecuniam eum adversario dari jubendo. Non posse a bitrum directo & palam indicta poena punire absentem, qui non praebuit operam suam arbitro praesens ; facit autem,ut apud
praetorem, petente altero litigatore, puniatur ex compromisso. Si testium nomina absens ille non exhibeat, non Dpus esse ped
na, sed procedere arbitrum ulterius in ipsa causa re posse co demnare eum, qui intentionem suam per testes non probavit Explicit pars prima Pandeclarum intra septinum mensem, D umque rogarius, ut ceteri quoque libri mox , ct citra inter-
219쪽
ventum mortalitatis, suo ordine prodeanti Desiderant sane de isti eruditionem D. Noodi copiolam, tum judicium par materiae, lectionem amplissimam, re profundae meditationis v im: ad commodum non aliquorum, ceu ipse ait per verecundiam suam, sed omnium.
DE ECCLESIASTICI INTERDICTI SEM
tentia nec luuum ob metum violanda, nec subjectorum judicio erependenda, ex occasione Sicularum Censurarum, Dissere ratio. . Superiorum permissu, Anno 17IS, maj. Alph. I plag. 9.. Am supra, Martio Mense p. I 3O,cum Dupinii, V. C. Defens
lonem Mnarchia Sicula recenseremus, tenuia maximarum discordiarum initia tetigimus, quae Sacerdotium inter &Impeis rium in Siciliae Regno ingenti animorum contentione hodie exereentur. Nihil addendum narrationi ducimus, nisi quod haec, quam manibus Vertimus; tractatio facti circumstantias: aliter paulo exponat, ac a Defensore traditas accepimus. Negat E.. 37s si I, nimirum Liparensis in Sicilia Antistes Tedeshius f is enim sce- . tum hunc Romae exclusid vectigalis exactionem ab ignorantiis bus ossicialibus factam esse: negat eos ad restitutionem paratos: fuisse,quin potius contumaciter renuisse; conscium denique autorem facinoris, eoque laesae immunitatis Ecclesiasticae, facit Judicem Monarchiae Siculae. Caterum Ebntifex, quod Interisdictis suis, quibus Caraneensem α. Agrigentinam Civitates cum Dicetesibus suis subjecerat, , parum se proficere intelligeret, Praesulibus. Cleroque omni mandatorum tenacioribus a civili potestate aut carceri mancipatis, aut solum jussis Vertere, pinu guissimis reditibus Fisco interim applicatis, reliquis autem poenarum metu subactis Sacra publice restaurantibus, ne segnior' ini ossicio videri posset. novum ex Gandulphi arce d. VI Nov. III edictimi emisit, qliod die nona ejusdem mensis in urbe promulgatum est, quo & sulmina ante evibrata renovaret, ac inobsequentem dc contumacem Clerum, omni timoris exocusatione praecisa, ad strictissimam observationem compelleret.
220쪽
Hi tamen non omnino cedere certi eodem anno Vertente Apo-
Iogeticum ediderunt: Risposta di fetu Teologi s Caninisti aI P. S Roto sumpato in Colonia Agrippina, Π cui tu olo: Votum sex in Saera Theologia Magistrorum ; quo justitiam metus sui adversus
Censuras a Pontifice inflictas defenderunt, easque iniquitatis αnullitatis arguerunt libere. Λusibus his obiicere se statuit Lipa- misis,ipse etiam ob turbas illas atacecesi sua exul,Defensor causae hujus non utique malus, cui cum Theologis istis Siculis tanto facilius fuit congredi,quo minus hi Interdicti usum non omnino tollere auderent, quod Sectae suae infelicitas, ct infixus alte men tibus error, ipsis non permittebant, sed quod inro saltem prae senti locum ei haud concederent, id unum agentes, ut Decreta lium,quibus premi se credebant,rigorem mitigarent, ct distinctionum subtilitate adhibita a se averterent.. Universa tractatio in tres partes dispescitur,quarum prinis interdicti antiquitatem, necessitatem & oblig/ndi vim explicat: seviavi illud nullum ob metum violari debere docet, re ad argumenta pro adversa opinione allata respondet: tertia subditis omnem judicii libe , talem de sententiis Praelatorum , jure an injuria decernantur, adimit: De natalibus Interdicti divisa sunt doctorum Uirorum suiffragia. Sarpius in Alexandrum/III Friderico AEnobarbo coaevum ; M tonius de Dominis ad Gregorium VII; alii ad Sy - Io seqqr nodum Lemovicensem II A. IO3I habitam, quos inter est Juris Canonici peritissimus,Vir merus Bemardur Upenius, retulerunt ; Alexander Natalis denique ad Annum usque 994 ascendit, motus Arimari sancti Eparchii Ehgolismensis Monachi, auctoritate qui inChronico suo ad d. a.abritium Lemovicensi iEpiscopo. Censurae id genus invectum putavit, novamqne obseretantiam dixit. Nulla ex his sententiis Nostro se probat, cui
certum est, vestigia Interdicti longe vetustiora stiperare . Nos ornissis, quae ad interdictum Speciale loci vel personae pertinent,ea saltem adducemus, quae antiquitatem Generalis, de quo potissimum controvertitur, asserendam faciunt. Commemoram
dum hic Interdictum,quod Cenoinanensis Ecclesia sub Gunthe. 2O.mo, Episcopo, qui regendam eam circa A. 884 acceperat, eT mrta est ob Rogam cujusdam rapinas. Querela Guntherii