장음표시 사용
201쪽
stagium mereri Becmannum, asserentem, quod hodierna lingua Coptica ex AEgyptiaca antiqua & Graeca conflata sit. Hac autem lingua uti hodie num Coptitas, a Copto Thebaidos metropoli denominatos, ct Christianae religioni addictos, eorum. que non paucos Alexandriae & in Abyssinia hab tare, unum Patriarcham in Cairo urbe commorantem venerantes, memorat.
Observat praeterea, illos Scripturam in suum idioma transtulisse, in Vaticana obviam. Alios etiam Codices in Bibliotheca Bodlejana, ct Parisiis in Regia, Coistiniana ct Montiaticonii extare.
Ceterum multas eorum voces cum Ebraicis convenire, & vocabula etiam Latina & Graeca corrupta liqguae illorum admixta esse, ostendit. Quantum ad usum hujus linguae, illam explicandis quibusdam peregrinis Scripturae vocibus, ct ritibus anti. quis illustrandis liuervire posse, exemplis nonnullis ex Κirchero, Pieisserct, ct Andrea Muliero petitis declarare studet. Dum inter alia ibi Pharaonis nomen cum K ire hero & Pnissero e lingua Coptica Rex meus exponit, & Uitringae ct Jaque lotio aliter de illo sentientibus responder, dicere etiam aliquid potuisset de Cl. Perletonii conjectura. qua in Orig. AEgypt. 2I p. 39 nomen Pharao seu Pharo ejusdem esse originis S lignificationis cuin Vocabulo πίραν us apud Herodotum suspicatur, quamque uberius postea probare allaboravit Cl. Oidei mannus in peculiari scripto, cui titulus et Pharao Herodoro m οὐμις h. e. Optimus, Helius ad . I7i 2 8. An vero satis felicit ei, dubitabunt illi, qui viderint, ex Herodoto II. ε 3 saltem apparere, quod Pontifices AEgyptiorum nomine προὐ ut ις fuerint in ligniti. R ex Herodoto c. I 2, Diodoro Siculo Lib. I p. 6ψ ed. Rhodom. & aliis memi. nerint, Pontifices AEgyptiorum a Regibi .s eorundem suis te diis
sinctos. Nobis autem hac occasione cibi ei vare liceat, quod vox πιρωαις Herodoto καλος καγαθος bonusqprobus exposita, si, deicita terminatione Q. paulo molli: .s bi evii qtie pronuncietur. Cum Germanorum fronam, pariter Prob Πλι notante, magnam cognationem habeat. Sed ut au Moxiic Rev. Autorem nostrum reveriamur, ille rationem instituti exponens de . clarat, inter Luctiis orientalis literaturae, cui juvenilibus annis
fuerit dedi ius, haec esse linguae Copticae Fundamenta, eaque se ideo edenda in lucem putasse, quod Tircherus in linguae Copti
202쪽
MENSIS APRILIS A. MDCCXVII. I 8
eae Prodromo ejusdem praecepta ex scriptoribus Arabicis suppeditans, saepe erraverit. Spem quoque facit. fore, ut & Dictionarium Coptico-Latinum, ct Latino-Copticum prelo submit. 3 'tat. In ipsis Fundamentis de Literarum constitutione & lectio. ne, vocis analogia, Nomine,Pronomine,Verbo, Particulis, Symtaxi septem membris breviter re dilucide praecipit, orationem Dominicam, lingua Coptica exhibitam , brevi analys juxta praecepta sua diluit, ct ut constet, quaenam Poeseos apud Coptitas sit ratio, Hexasticlion Copticum,quo Serenissimum Saxoniae Electorem, JOHA EMGEORGI lib. ni. B. Pseisserus die natali excepit, in fine Bbjungit
BREVIS COMMENTATIO DE INTELLECTU HG
cultatibus ix operationibus intelloctus nostri ab aliquo tempore meditatus est. Sicque Lae. ι brevibus creationem macro-& micro. cosmi, ct Cap. a praeflgotiam intellectus Pr toplastorum in Paradiso viventium exponit, simulque de impositione nominum animalibus brutis datorum aliqua observat. Cap.saoit de lapsu generis humani, de arbore vitae ct necis,de. que metamorptiosi hominis post comestionem exitialem realiis. Capite ψ vero inquirit in corruptas aliquot intellectus corrupti ideas, quales sunt plurimi conceptus de Deitate spirituumque essentia nimis crassi x c corporei. Qua occasione quoque nonnulla de vi animae praesagiendi, de ominibus mortem hominis antecedentibus, nec non similibus animae sibi relictae operationibus miris afferuntur. Ex inultis unicum exemplum adduxisse operae pretium erit Ian.Christoph. Rhumbaumii Med. 77. D. ct Pract. Uratistav. qui de natu aegroti non extra periculum eo stituti admodum sollicitus. demum in mediis curis obdormiscens visus est sibi in somno librum accipere, in quo omnis curationis methodus pariter ac ipsa, quibus utendum erat, Te media clare satis descripta erant. Qua re ille commotus atquοΛ a a
203쪽
expergefactus talem unquam librum sibi obvenisse non rem datur ; notat nihilominus Titulumscripti re paginae num rum ; ipsamque methodum praescriptam, cuius recordabatur, in sanando homine misero felici successu adhibet. Quid fit 3 post aliquot demum annos prodit liber simili plane Titu
Io insignis,quemvum Rhumbaumius avidi ssime evolveret, cum stlipore di methodum illam, di in eadem quidem,quam nota-rat, pagina reperit. In Libro secundo pergit Cl. Autor ad opinrationes Animae in corpus humanum: in quo efformando, mori vendo & conservando tota, quanta e st, occupata est. Percenset ergo Cap. t brevem historiam conceptionis humanae, formationis in utero, generationis,educationis etiam, alimentationis,dis gestionis, secretionis di reliquarum, quae ad nostri conservatio. nem necessario requiruntur, actionum vitalium. Cum autem quicquid contra mesiatur anima, ob diversissimas tamen ratio, nes corpus nostrum in conceptionem adeo pronum sit, ut non possit non saepenumeririn statum turbatum Ecmorbosum labit hinc Cap. a laudantur operationes mentis Therapeuticae, quis
bus illa corpori afflicto prospicit, vitiosa emendat, confusa digerit oc quae nullo modo correctionem patiuntur, ejicit atque exterminat. Ultimo denique capite, quantae sint Pathematum animi incorpus etian.robustissimum vires, tum rationibus tum exemplis prohat notatu dignis, di cautelas simul non coni mnendas circa regimen aegrotorum diversaque medicamentorum genera subministrat. Ceterum inulta ubique curiosa di lemi jucunda in notis ad paginarum oras rejectis obveniunt, quae sive propria experientia, sive prolatorum scriptorum lectio Cl. Autori suggessit. D Iendum saltem, tot foedos in libellum Typographi errores ab sente Autore irrepsisse: quod ipsum calcaris instar esse potest Cl.
Dα ndinanno,ut proxime secundam emendatiorem ct altera Parte de inseructuum disrentia cujus in praesitione spem fa- cit aureorem editionem lectori exhibeat, cui si capitum quo inque dc librorum synopsin addere iIon gravaretur, singularem apud lectorem gratiam initu ς esset.
DESCRIPTION DE IUACADEMIE ROYALE DES AR
de Pelature dc de Sculpture par M. Gueri, Secr. dce.
204쪽
DESCRIPT3 ACADEMIAE REGIAE ARTIUM, PL
Eurae ct Sculpturae; torem. G Uram Aea Seortem Pariliis, apud Jae. Collonabat, ITI S, In Plag. I r fig. aen. Tabb. 7.AUtor nonnulla. de incrementis, quae sub Ludovici XIV a
spiciis, scientiae artesque in Galliis ceperunt, praefatus, p. ΙΣxefert nomina XII Prosessorum, qui post R. I 648 d. I Feb. quo primum Academici coierunt, provinciam illam primi adminis strarunt. P. 24 sq. sodalium clas1es enumerat: atque Isic memo tantur I Director, qui soncionibus praeest, quique post triennimn provincia illa decedit; et Cancellarius perpetuus, sigi lii custos; 3 quatuor Rectores, quorum tres perpetui, qui, absente directore, ejus partes obeunt 7 Rectoribus additi duo Adjun chi, itidem priorum absentium munia occupaturi; s Profestares XII, quorum quilibet meastruo spatio praeceptiones illarum inculcat artium, discipulorumque studiis providet; 6 octo . Profitaribus Adjuncti; duo alii Prosessores Anatomiae,Geo.
metriae ct Perspectivae; 8 Thesaurarius, custos academicorum operum ac monumentorum, qui ct stipendia Regia cuivis solvit; 9 Consiliarii, vel honorarii ct ob artium istarum cultum atque amorem admissi, in deliberationibus sua quoque Acta conferunt, quamvis ipsi Academiae sodales non exist ni, vel . Aca.demici sex, qui eeteris virtute & artis scientia antecellunt. Io8ecretarius, qui observationes gestaque describit re conservat. Reliqua pars opusculi artificiosis operibus, eorundemque conditoribus, nec non conclavibus, in quibus congregantur, ct imquibus opera sua dispomini Academici, describendis, destinata, est, quo de non est ut hoc loco multa commemorenturi
AMisit clarissima Lugdunensium apud Batavos Academiar
praeterito annoJacobumGronomum, virum,qui dum vixit. assiduam dedit operam, ut bonas' litemas ornaret, re quicquid ingenio de doctrina poterat, ad communem omnium utilitatem conferret.. Natus es Vir celebris Daventriae oppido Belgii foe derati nobilissimo,patremque habuit Virum itidem praeclare doctum,qui Daven tria relicta Lugdunum abiens hune filium artibus, quae in puerilem aetatem cadunt, satis excultum eo secum
205쪽
duxit,& nihil eorum,quae ad formandum poliendumque ejus ingenium pertinere videbantur, praetermisit. In primis cum singulari naturae instinctu literarum Graecarum S Latinarum amora eum flagrare animadverteret, non retraxit ab hoc laudabili instituto,imo acriores ei admovit stimulos,& ut in egregio proposito persisteret,& amoeniora literarum studia cum Juris scientia conjungeret,Vehementer bortatus est. Quo factum, ut accepta peregrinandi potestate in Angliam optimam literarum sedem primum excurreret ,& in Academia Oxoniens, ct Cantabrigiensi e codicibus manu exaratis sedulo colligeret, quicquid
futuro tempore usibus suis proficuum existimabat. Hic in comis plurium doctorum virorum amicitiam admissus est,& cum ΡΟ- cockio,Pearsenio, praecipue autem Merico Casaubono,iam sa- miliariter vixit, ut ix postremus morti proximus inter mutuos ejus complexus exspiraret. Ex Anglia redux, fructus,qitos ex ista peregrinatione tulerat,illico cum eruditis communicavit. 9 Polybium Historisum Graecum suis ct Casau bonorum observatio. nibus illustratum edidit. Qua re re proceres urbis patriae,quibus Gro novit ingenium mirifice placebat, adducti , provinciam ,
quam Hogersus olim tenuerat, ei decreverunt,quam tamen eX-
aeris invisendis regionihus intentus niodeste abnuit, ct sequenti anno in eorum societatem, qui illustrem Paalsium ordinum Belgicorum legatum in Hispaniam comitabantur, adsumtus est. Inde Italiam petiit , ubi tantum gratia apud magnum Hetruriae Ducem valuit, ut Magi labeechio ec purpurato Patre Mediceo pro ipso potissimum adnitentibus, in locum Chimentelli Professoris Pisani lassiceretur. Neque tamen diutius ibi commoratus est sed elapso duorum annorum spatio Venetias, PataViumque evolavit. Cum Vero accidisset, ut morte propinqui cujusdam opimam hereditatis portionem ad se devolutam cerneret, retulit iterum pedem in Germaniam,& sibi ac Musis suis deinceps vivere decrevit. Sed non diu admodum hoe litorato otio frui potuit, quandoquidem A. I 679 Lugdunum evocatus, ct Professoris officio admotus est, ubi primo statim in Academiam introitu tam egregie se commendavit Patri bus,ut pensionem huic muneri attributam quadringentorum florenorum acces sione augerent. Ad exteros aliquoties invitatus est, nihilominus tamen Lugdunum suum Patavio, Kilonio,aliisque locis, quo
206쪽
MENSIS APRILIS A. MDCCXVII. Isr
vocabatur, perpetuo praetulit. Λ. I7o2 titulo Geographi Lugdunensis S lautiore iterum stipendio ornatus est. In eo jam ejus
industria versabatur,ut Tacitum scriptorem gravissimum variis adnotationiblis auctum in lucem emitteret, cum fatum inter eniret coeptis, ct filiam ejus natu minimam, quam eximio amore diligebat, inopinata morte extingueret. Qua doinesica clade
ita parens percu sus , ct quasi extra se positus fuit, ut die XXIoctobr. praeteriti anni,postquam undecim dies te imito fatali adfixus decubuerar, simili modo ex hac vita emigraret. Alter filiorum, quos reliquit, arti medicae, natu vero minimus juris silentiae & elegantioribus literis studium sutura addixit. Ceterum Gmnovius non admodum placido,sed paululum acerbiore ingenio fuit. quod in primis controversiae,quae ipsi cum Fellero, Peri-zonio Is Vossio, Fabietto, Blaneardo, Clerico, Kustero aliisque
intercesserunt, satis superque testantur. Scriptorum, quibus inclaruit,larga inessis est, quoniam vero maximam partem in his
Actis nostris recensintur ita saltem hic indicasse sufficiet. Edidit autem I Macrobium cum suis,Ρontani,& Meursii observationibus Lugduni I 67O in 8. & Londin. I 69 , 8. 2 Polybium cum suis& ineditis Casa uboni utriusque,Va Iesiique,& Palinerit notis, Amsi. I 67O, III vol .in 8. 3J Cornel. Tacit iura cum variorum Commentariis, Amst. 1673 & denuo I 68ς, II volum. GSurplementa Lacunarum in Ira Tactico,Dione,& Arriano,Lugd-Bat. I 67s ta 8. s Tit.Livium Amsi i 679, 8. 6 Stephani By- Eantini Fragmentum de Dodone exercitationibus Academicis illustratum, Lugd. Bat. I 68I , . Henrici Valesii Notas in Harpocrationem Lugd. Bat I 682, . 8 Senecam Tragicum Λ uitii. I 682 8. 9 Exercitationcs Academicas de Pernicie αcasu ludae, Lugd. Bat. I 683,ς- IO Epictetum, Delpli. I 683, 8. I l)Pomp Melam cum Excerptis ex Julio Honorio, &M libet Colmographia, Lugd. Bat. I 68s , 8. ΙΣ) Dilsertationes de Origine Romuli,Lugd.Bat I 684,8. Ι3 Responsionem ad C villationes Fabrinti, Lugd. Bat. I 68ψ,8. quibus Fabretii ficto Jasithaei nomine Apologema ad Grunnovium , in ejusdemque Titivilitia seu somnia de T. Livio opposuit. I 4 Leonardi Augustini Gemmas & Sculpturas antiquas, Frane qu. I 68s ct I 69 in
207쪽
I9 2 AC T A E R U D. M. APR. A. MDCCXVII.
Lucianum Gr.&Lat. II VOL Amst. I 687 8. I J Stephani Byzantini editionem Berchelianam,Lugd. Bat. i 688 fol. I 8 Cebe tis Tabulam Gr.& Lat.cum notis suis. Lugd.Bat. I 687,8. I9) JO. Fred. Gronovit de Sestertiis, seu subcesvorum pecuniae Veteris Graecae &Romanae Libr. IV,Lugd.Bat. I 69I, 4. 2Ob Ciceronis opera cuInnotis, Lugd. Bat. I 692, . II Vol.& Ir. V Vol. 23 Ammianum Marcellinum cum Lindenbrogii, Valesorum αGronovit notis, Lugd. B.I693 in sol. & De Icuneula Sino Stiana, qua Harpocratem indigitarunt, Lugd. 8at. i 693 in A. 2 3 Harpocrationis Lexicon Graece cum suis oc Valesii Maussacique notis,Lugd. Bat. I 696 in ψ. 2 Gortari Dactyliothecam,Lugd. Bat. I 69s, .lIVol. 2s De duobus lapidibus in agro Duyven- oordienti repertis, L.B. I69 6, 4. 2 6 Rycqiliuin de Capitolio
Romano cum Not.Grono vii,L. B. 1696, 8. 2τ)Q. Curtium cum
ipsilis ct variorum notis A inst. I 696, 8. 28 Thesaurum ant,quitatunx Graecarum,L Ba 697-I7Oχ sol. XII Uol. 29 Geographiam antiquam,hoc est,Scylacis Periplum maris mediterranei. Anonymi Periplum PaludisMoeoticae, Agathemeris Hypotypo- sin,cum notis Vossit,Palmerii,Tennulli, & Gronovit,L. B.l697,4& II , . 3OJ Manethonis Apotelesinatica eum versione Latina & notis,DB. I 698, . 3i Suetonium a Salmasio recensitum cum emendationibus Grono vii, B. I 698, I 2. 32) Λnimadversiones in Scylacis Oxoniensem editionem,& dissertationes Dodvvellianae de Scylacis aetate examen, cum Ephori fragmento exCosmaeTopographia,LB.I699, .33 MemoriamCOS sonianam, adjecta nova Editione monumenti Ancyrani cum
not.GrOnOVii,L.B. l69s, 4. 3ψὶ Phaedrum cumJoh. Frid. & Iac. Grono vii notis,& Nic.Dispontini CollectaneisL B. I7O3, 8. 37 Λrrianum de expeditione Alexandri cum ejus Indicis, addita Vulcanii versione interpolata, &suis auimadversionibus L. B. I O ,sol. 36 Minutium Felicem cum not.varior.& suis,addito Cypriano,& Firinico, L. B. I7O9, 3. 37 Fragmentum Joseph quod continet decreta Romana dc Λsiatica proJudaeis,cui additae
lunt notae ac emendationes variae in Suidam, L. B. I7Ia,8. 38JHerodotum Gr. dc Lat.cum not.L. B-I7 I s. De ceteriῆ,quae ad se
ela habuit Gronovius, spes adhuc superest, fore, ut a filiis
In Act. M. Mart. p. 98 LI 3 post Platonicae intere placitis; l. 22
208쪽
Catiendis Modii Anno MDCC XVII. GERARDI NOOD TICET ANTECEJS ORIS Commentarius in D. I USTINIAΝI Digesta siri P
de s Auris enucleati, ex omni vetere Aure collecti; suorum prima Pars in quatuor Libros distributa hoe votamine exponitur. Lugduni Batavorum, apud Jo. Van der Linden, III 6, 4. Alph. 2plag.
Nter tot alia decora celeberrimi ICti Gerardi Nood thoe
etiam reserendum putamus, quod eum integra aetate peris petim deprecaretur ad Pandectas justuin commentarium scribere, nunc flexa illa, prope ultro tantum opus in se suis sceperit. Non is sane hic ingressus est vulgare iter, nec aliena demum vestigia sequitur, sed multum vindieat suae industriae. Praefationis loco haberi postulat duas Dissertationes, de Civili prudentia, ct de causis eorruptae Jurisprudantiae. Deinde prae incipuam se habuisse curam ait Edicti perpetui,st exemplo Jaeobi Gothostedi tentavit textus ex eodem libro prisci alicujus JCti sumptos, sed distantissimis titulis dispersos, suo autori restitue. re, eosque iterum veluti combinare. Idem illud consilium Jacobi persecutus erat ex Nostratibus illustris D. Georgius Gulialielmus Leibuitius doluitq; paucis ante obitum diebus,laboribus istis suis ultimam manum imponi neque a se, neque ab mico. rum aliquo, promptum enim se profitebatur ad MSc. commuis nicationem) non potuisse. In quascunque nunc operas inclindant schedae istae, certum est, posse nos praesentibus tanti sperfrui: in quibus plurima etiam noviter inventa detectave & anta non animadversa deprehenduntur. Occupavit autem Ula sui
209쪽
mo V Bibl. A. & M. p. I 8 I partis primae,voluitque,a Theologore lyhistore etiam,JCti nostri magna in omnem rem Eterarisam merita praedicari. II ho apoint ici, inquit, de parolespem due s. Spargit autem is subinde etiam suas observationes, re ad Lib. I. L. I g. r merito nor quis facetaotes justitiae appellet, annotat p. Tit I. I 86: C est en est usin des bon es Lois, s it mrendocate imflice avx anciens Jcies Romatur; que de reconmitre, quibomiconserveen Occident s en Orient lesiiserta juse AP in M., a regata s une infinite de cari que les Barbares, qui in hirenti Empire Romain, aurolent eniterement effac es Fans eua ; a quos LIurispruince Canonique nauroit par peti contribue. Les diuefensioni descintiens, tala Dominarion L celsastique introdui
rent Men dei Maximer entierement contraires an moit Natu-NI, aliqueI l'ancien Droit Rornata navest donnd que peu, oupoint daeastente ; stur tout fit,n considere, que les Christens auroi-entaeustre, par la religion quio professient, insiniment plurequit abies, que sis Romino. Statim Ulpianus: justitiam colismus; σ praetι rea boni s aequi notitiam profitemur: bones non δε- Ium metu enarum, sed praemiorum quoque exhortatione efferrrupientes. Mox L. D g. δ juris praecepta sunt tria Sensius horum, ait D. modi loquens de justitia interna& externa simul, velut duplici objecto artis, fugit plerosque. Et comprobat hanc interiorem D. Clericus iterum p. I9 l, quae sane videbatur supera re captum Ulpiant, JCti Gentilis, dc plane pertinere non tam ad Stoicorum philosophiam , quam multo adhuc sublimiorem. Totus propemodum in eo est D. Clericus, ut integram Coin mentationem nostri ad Lib. I Tit. I totidem verbis, adeo in ipsis complacuit sibi repetat ac deseribat: quod nobis sentimus non esse similiter integrum. Illud etiam caput egregium de
Lege Regia, quod a nostro pridem Lib. I Obs. c. 3 pertractatum
denuo poli dissertationein cie eodem argumento, quam I 699pablice primum recitaverat, ita tangit D. Clericus p. ao8: sine stpas umi, que te Re is sInfutpriv lvi me me, en metiant f pereur ense placeia omisit iamen non immerito expositionem
L. a g. res ne quid in sic. publ. ceu JCtis propriam. Turbant ibi, inquit α Noodi, postrema verba vehementer di percouject
210쪽
Tam ea ita reddit: ni forte quis hoc impetramerit eausa eo stas aequitatis ratione. Omittit etiam D.Clericus quod ciuea Reis sponta prudentum expressit Noster: ante Augustum, di statim post LL. XII Tabb. licuisse omnibus, fiduciam studiorum hahentibus, inde vero paucis tantum, de jura respondere. Per Theodofium autem demum juri scripto annumerata esse quo-mndam responsa, ac tune accepisse autoritatem lectionis rejuris conditi. Titulum II diligentiae & eruditioni Viri illustris, Corn. Van Bynckersiice spe proxima commendans, verba XII Tabb. privilegia ne irroganto, ad Tit. III exponenda ait Noster in malam partem : ut, si nova instigatur poena aut vetus gravatur. Fuisse eam prohibitionem ubique necessariam libera republica, ob nimiam potentiam tribunorum et mutata tamen etiam rep. adhuc obtinuisse, L. I g. a de Consu. princi minore licet periculo, α nulla causa odii principalis in privatosin a principem constitutos. Quae ita transtulit D. Clericus p. et I :mais laRepublique uanichangiassors que is Prisce Dant ara Ausus de tous n avolt par desistet de Hir les pareticuliers, on cru quilns avolt pas de Anger, a tui accorcior ce Droit. Copiosiores Noster in eruenda mente Ulpiant, L. II & remittit nos afllaudatam Dissertationem de jure summi Imperii, atque ad Lib. L obs. c. 3, 4. Ab Ulpiano non disputari, an si Princeps solutua
legibus omnibus, sed an habeat privilegium a Lege Julia & Papia 3 Textum enim hunc depromptum ex ejus Libro XIII ad te. gem illainJuliam & Papiam.Etiam una vero qui solutus sit lege, legibus solutum illum dici, ex usu Latini seritionis. Respicere Ulpianum ad id,' quod Caligula primus per Senatum hac levsi solutus, cum ei necesse esset, ne cadiacaria illa teneretur. Λugustum α Tibulium eadem nondum solutum fuisse: Augustum tamen lege Cincia, Consulatu demum ejus decim deinde etiam cilicci nominatim: ceteris aeque,atque alios cives ob a. tum. Ne hic quidem D.Clericus deseruit Nostrum p. et Cestime mature importante V Aur laquesio bisu des genr E ethidultromper: en Z imaeinant, que si Seuat avolt deriare quer pe. Hur notoit obligν aetas ier aucuue luc ce qui est obsurde. Textum Ulpiani 13ή h. ita legit D. Noodi, an etiam eontradicta Taliquanis, iudicio maior consuetudo : observasse hanc lecti. Bb et onem