장음표시 사용
221쪽
apud Mabillonium Malea. T. III inter alia haec habet : ipse es. iam Civitas totamomnes Hiaeme ab ipsius irrevocabilem per diam tandiu ab Episcopis generauere a Missarum selennii, sessicis divino excommunicata manserunt quandiu ibes rilegus, sui in eadem pertinacitate*feritate fleterinit. Eodem Map 2I. culo Λ. 87o regnante in Galliis Carolo Calvo, Himmarus Laud nensis Episcopus toti Parochiae suae sacris interdixit, cujus rei l cupletem habeinus testent Hincmarum in opere se Capitulorum. Letidomaddus etiam Bojocastinus Episcopus, ob caedem
33. Praetextati. Rotomagensis Antistitis, A. 86 factam, Epipolas,
ut Autor est Gregorius Turonensis,per omnes sacerdotes direxit.
re accepto Consilio, Ecelsas Rotomagenses clausit, tu hic Populus folonia divina non spectaret. Apud eundem legitur Inter diis 3 - istum a Pictaviensi Episcopo Annum circiter s 9o Chrodieldi
intentatum. Neque forte sextum Seculum, etsi aliter visum sit Nostro, Interdictum origine sua antevertit: nam quod is eo trahere conetur, si Populus vel motu proprio a Praesule suo secessione in fecerit, aut Summae potestatis jussu ab eo abstinuerit, quale quid Nestorio, itemque Eunomio accidissse fertur, excommunicationi propiora sunt,& per accidens saltem Interdi Especiem quandam prae se ferunt. Neque Interdictum Christi anismo συγχρονον iacile sibi persuaderi patietur, aut primis Se .culis ortum, qui nervum illum Disiplinae Ecclesiasticae, ut audit
in C. s X de Consuetuae instrumentum esse credit imp tentis fastus Clericalis in perniciem Laicoriun, cumprimis Principum, comparatum. Si enim quaeras ex Nostro, quot quibusque casibus vis ejus se exerat ρ ille haud cuncta liter qua- ' tuor numerabit. I Si civitas homines impietatis reos, Gero numirum exosos, intra tempus definitum non ejiciat, ct ad sati faetendum compellat; vel si 2 excommunicationis sententiam adversus se latam contemnat. 3 Si Princeps anathemate per iustus non resipiscat, quo det satione convicio Populi verba sunt Cromeri de Interdicto quo Bolestio Rege Mariis laus Polo.
- . niae Regnum irretiverat) qui sacris arcebutur, adseniorem meniatem revocaretur. 4 Si excommunicatio minus proficua, ct in
opportunius tempus disserenda. Sed uinR hae praegnantes satis cause censeri possint, alii videriat. Ia
222쪽
In secunda parte Dissertationis id potissimuin molitur Liparem Ira, ut inauem ostendat Adversariorum suornm distinctionem metus in formalem & materialem, quorum illum quidem, non etiam hunc dignum Interdicti vindicta contenderant. Scilicet formalis ipsis est, cum quis eo sine legis aut Censura violationem pper minas nactumque incusum nititur extorquere, ut ostendat,
se potestatem Ecclesiasticam nihil facere ; Μaterialis autem, δε quis siue ulla schisematis aut haereseos labe, fidei aut religionis detrimention minime intendens, legem aus censuram Ecclesiasticam. prshibet observari. Vindicatur hac occasione c. D. Xde his, quavi metusque causa, quod illi suae sententiae conciliare studuerant.. EX tertia parte, quae caecum obsequium exigit, nihil magnopere observandum Venit. Id tamen monendum est,reperiri ad caleem Gregorii IX Decretalem nondum editam integram. ad Arelli Episcopuin Bracharensem adversus Interdictimi sive. sponte siva ex metu violantes, unde defututum est e. II X de exin
y OH FAC OBI MANGETI, MEDICINAED
cioris, Serenissimi O Potentissimi Regis Prusis Archiatri,
I heatrurn Zdiatomictim sec. cum Indicibur necessariis. Genevae, sumptibus Cranter oc Perachon, III 6, tu sol. Chart. Augusti. Alph. Ioplag. I 6 Figur. Tabul. I 3 Splendidum hic sistimus Theatrum Anatomicum, ex quam
plurimis rerentiorum Anatomicorum scriptas ab eo magna cum cura concinnat una, qui sexagesimum quartum aetatis annum nunc excedens Bibliutheca anatomica uobis in o. mense lio A. I 6 8 S p. 29s recensita, medic practica, pharmacevsico medica, ct chemica curiosa, nec non Observationibus Noti que in universa Barbelle spera editis, Medicos inter dudum iniselaruit. Cum laudatus namque Autor Anatomiae incremen'ta continua optime nosset, haud temere credidit publico pergratum fore, si rucens observata anatomica omnia, quae Ru schio, Biιtho, citrac, compcro, Hrhoen, Fantono, B livo, Pa Ohio-
223쪽
chiono, nassalva, Morgagno, Blanchi, Vercedono, Terraneo, Ii-πς,-υ, Bruuncro, neve orsuo,Hovio,σc. debentur,in unum colligeret corpus, cui commode alia posthac invenienda possent inseri. Quo integra tamen corporis humani conforma
tio exactior patefieret, ex Glissenio, mi sthio, missis, mucro, Gaguardo, Καrc ringio, Simammerdammio, Grassio, Drelincur-tio, Nuctio, ruus cns, Rudi , Puero, se. varia pariter, quae Bibliotheca jam anatomicae Edition posteriori A. I 699 divulgatae deprehenduntur intertexta, aeque repetere habuit necesse, ac tot celeberrimorum Prosectoriam opulculis,vel integris,vel excerptis, innumeras Figuras nitide exiculptas adjicere. Quem admodum vero totum istud opus in duos distributum voluit Tomos, libros quatuor involveutes, ita in horum Libro I eas ante omnia pertractans partes quae nunc similares, nunc gene rates audiunt, ac in toto corpore, potissimum extrinsecus in artubus ac trunco, prostant, Fibras videlicet, Cuticulam, Cutem.
Panniculum adipolum d carnosim, Musculos, Ossa, Nervos, Arterias, venas, Vasa lymphatica Glandulas,Membranas ct Ligamenta, Myologiam imprimis ex Iosanne Brotun atque αυ-
pero,Osteologiam ex Bidiso, Co vero, Ru No & vrchringio. atque Nevrologiam ex Rumundo ne sens figuris illustrat. Hinc in parte prima libri II post Peritonaeum ac Poupartii Ligamenta rotunda validissima,hernias in inguinibus praecaventia, partes in abdomine contentas. speciatim omentum, Oe phagum α V entriculum, Intestina, Mesenterium, Lienem, He pai hujusque Vesiculam dc ductum biliarium, Glandulas renales, Renes,Vreteres re Vesicam urinariam,industrius eruit,dum insecunda sius libri Parte, a qua Tomum II auspicatur,organa generationis, prout in utroque sexu sese habent, perlustrat, foetusque conceptionem tu testiculis sive ovariis muliebribus per historias embryonum, modo in ipsis ovariis: modo in abdomi innis cavo, modo intubis uterinis efformatorum, demonstrat.
Liber porro III Thoraci destinatus, ubi structuram Mamin rum, Pleurae ct Mediastini, Thymi ac Glandularum oesophagi, Pericardii, Cordis atque Pulmonum exhibuit, non neglectis ii, quae lactis analytin sanguiuis circulum concerauul ; in IV
224쪽
tandem Parta, nunc intra erantum tres Meninges ac Cerebrum. nunc extra illud oculi partes exteriores,oculi proprie dicti, Aures, Nasus, Lingua, Genae, Tonsillae, Uvula re Tunica pituitaria ita describuntur, ut tam hic, quam alibi, tum Λutorum senotentiae, tum controversiae, de causa v. g. motus muscularis, dochylificatione, de existentia spirituum animalium, de glandulam rum textura &α inter AnatomicΘs hodie agitari solitae. cum No-sri Epicrisi sedulo indigitentur, ac nova itidem opuscula, quae seorsim typis exscripta nondum videre liciat, aliquando interis ponantur. alia inter, praeitar Lancissi de Lineis cutis chiromanticis ac metosco cis, nec non de sede a=m sensitiva. Femtationes ad Fantonum, Bianchi Dissertationes epistolicae de ingenti Aorta aneu Ismate ex hujus polypo, de uel in Colon ingressu, de Mechanismo, quo urina in vesca continetur, ac de dura menin gis ibus, in basiCalvaria obviis, ad circularem Ridley sinumeXpungendum, tanto magis eminent, quanto accuratius singula laudati Bianehi observata Figuris una dilucidantur, quae quinqua Tabulis extra ordinem comprehensae, inter innumeros se. lae merentur novae salutari. Caterum sicuti rimo I Elenelius Capitnm dc Tomo II Tabularum Elenchus praemittuntur, ita postremo Bartholomaei Eustachii Tabulae Anatomicae a Lanci Romae Λ. ITI 4 in lucem protractae, ac in Actis nostris Mense Imrio A. I TI p. 329 excerpta ea subjunguntur facie, qua Tabularum quadraginta I eptem Figurae in viginti dc una Tabulis apparent repraesentatae earuminque nonni si paucissimis literie vel numeri adscripti.
CU Νerium Ae Rhododaphne veterum se recentiorum, qua Nerei se Νereidum thologia, Amyci laurus, Saccharum h ashar, se ventus ac planta Bassamur aliaque explicantur, ac diversis SScripturae locis lux assanditur iaccedit Done Constantiniana.
225쪽
DE Nerio planta a cturus, laudata pluribus industria, celeis
berrimus Autor, nominis rationem primo loco excutiendam sumsit, male vero aliquibus vertit, quod a Graecoci negativa Ni idem durivent, cum potius Graiae Nerii origines ex orientalibus fontibus scaturiant, & ν11ρον Graecum, quod humidum notat, ac descendat, quo Hebraei , Aramei αν abes fluvium appellant, cum quibus & Poenis convenit : unde Graecis lexi cographis νηρον, νερον aquam, atque νερων lo eum indicat, aquis irriguum; α derivata aquae semper notionem involvunt, licut ναρον, dc Latinorum Nar, fluvii notionem
habent, ct Nares a id Vitruvium pro fostis, quibus aqua educitur, Narica vero piscis genus e st, ct quae sunt alia copiose& inindustrie a Cl. Autore collecta, qui & data occasione lexicogra phorum loca non pauca emendanda suscepit, quae praeterinittemus. In secundo capite illos laudat Autor, qui a Nereo ct Nereidibus propius derivant Nerium , cum aeque eorum, ut hujus origo nominis, ad Hebraeos Chaldaeosque referenda sit. Egregia sunt imprimis, quae p. Ioseq. de Nerei marini Dei, ct Nere dum origine ex antiquitate attulit. Et quia tanta est cognatio inter marina numina a plantam Nerium, non dubitat Autor doctissimus, plurimos plantarum ramos, quos Dii marini Deaeque manu tenent, & quae in gemmis ,. mamisque & aliis antiquitatis. monumentis exhibentur, non Verae laurus esse . sed ἀγχίας θαψ: ης vel Rhododaphues,quae est Nerium. Maximam nominis celebritatem Nerio sive Rhodudendro dedit Amycus Bebryciorum Rex, qui cum Polluce congressus, occubuit & o tumulo plantam emisisse fertur, quae in laniae ejus diviniorem notam prodit, quam humana mens assequitur; liquidem plata tae hujus ramus, si in convivium infertur,a ratione'deturbare homines creditur. Equidem laurum plantam hanc fuisse pleriaque asserunt, sed probat CL Lochnerus, .non aliam esse, quam Rhododaphnen nostram, movendae mentis veneno jam diu in famem. De Nerii forma, variis speciebus, ct usu salutari αnoxio variae Veterum dc recentiorum adserim tur sententiae capia
, quas longum seret hic repetere. Ex Nerio planta praeparanun est saccharum es haschar veteribus cognitum, nosticis igno
226쪽
ium & eapita V heic reparatum. Alii id pruinae in modum piam tae in oschar innasci tradunt, uti manna, alii idem ex Arabia solici, forma mastiches afferri tradunt, quod vero diversum ah illo vero Λ utor monet, ct simul notat J. C. Maligerum, qui id ex Tigala planta sudare asseruit, cum nihil si aliud, quam se cus adhaerens insecti reticulo, quo se abscondit bombycino artificio, dc in contosto a se plantae solio requiescit, quia plerisque dicitur At scher, & vera est Nerei species. Hoc saccharum2l hoehar Ebn Sinaeum lacte ADLi ah miscendum esse do. cuit, quod nonnulli esse Dudaim Hebraeorum putent, quorum
mentio sit Genes XXX ; quibus tamen contradicit Autor, mo nens potitas cum Persarum Mesambase ct Arabum Sehemamabaonvenire , quamvis nonnulli mali mediet speciem faciant. Etenim Ludolsus per Μ a1nsruemuet, ficum nempe Indicam. longissimo latissimoque solio fructu longissimo,' interpretatus est, cui ob validas rationes Λutor non ausus est refragari ; at quidam tamen uvam illam ex tarra promissa benedicta allatam suisse Mesam autumant. Data opportunitate hic Λutor explicat, quae portentosa narrvitur de Vento Bad mur a Persis dicto a flora plantae Gul BUMamur: hic autem ventus ab
auctra stans tanto ardore ex haut it corpus hominis, ut praeelusis spiritibus sis cari necessa sit iis, qui madido linteo obtecti,introitum in os non impediunt. Hinc I Bad amur esse Nerium,Noster juaicat,quod toxico suo venenato vento nomen indidit, praecipue crura ex ea plaga spiret ventus, ubi larga GuIBadfamur seges est, ex qua tamen omne venenum Ventum tollere, nec Autori persuaderi potuit. Potissimam vero tractationis partem ponit in explicatione S. Scripturae locorum aliis quot, in quae ex contemplatione diligentiore Rhododaphnea suae ncidit.Primus cn Exod. XII, 8, ubi Meror Judaei comedere jubentur cum Azymis in coena paschali. Proprio vero significatum rorini notant aιnaritudines,& inde ad amaras herintas transferuntur propius, inter quas Plinius tanquam praecipuisum cum exprobratione amat itudinis refut πικρίδα. Quae igiatur herbarum ex nostris suerint, variae sunt doctorum sententiae. Sed Noster ex Geuiaristarum traditione, verum se invenisse vo-D d et cis
227쪽
cis sensum putat ; hi namque Hirdophnin esse tradunt speciem
herbae amarae, cujus usus sit in esu Pa scitatis, quae bestiis venenum sit, ct homini usu innoxia. Ex quo ipse colligit ordophnin veram, sed voce corrupta, esse Rhododaphnenia Verumne Autori a se ipsi capite quarto de Nerii ulu interno homini vix non perniciosse dicta opponamus, saltem monemus, inter edulia forte locum nunquam reperisse Rhododaphnen,necGe- maristarum opinionem ullo jure Iudaeis reliquis praeferendam, qui vel raphanum, vel armoraciam, vel chae refolium interpretantur: nec literarum in voce aliqua convenientia tutum argu-
metatum praebet. Exod. XV, , de aquis amatis dicitur, quas immissione ligni Moses dulces, & ad bibendum gratas fecerit ;quod vero hoc lignum fuerit, varia nugantur Rabbini, nec certae doctores elirilliani conjiciunt. At omnibus verisimiliora futura fuisse,si, quae de saecliaro Al Aschar adduxit, fuissent cognita, Noster autumat et quanquam nec ipse certi quippiam hiepronunciare audetia Expenditur inde locus Ninn. II, ubi de aquis amaris, uxori adulterii suspectae exhibitis, agitur, quishus doctores Iudaei varias herbas immersas esse asserunt, quod, si cum S. Scripturae verbis consisteret, nullainlicere aptiorem rei plantam comminisci,quam Rhododaphnen,Vit doctus conjicit ; attamen cum id a Spiritu S. dietis repugnet, ab assensu se contineta Exercitationi de Daphne Constantiniana' occasionem praebuit niunus, cum epigraphe:CON STANTINIANDA FN S dc infra : CONS. Hunc Oedipo indigere Patinus aia
seruit, verum post ad diustas varioriun divinationes, Λutor pronunciat, numum hune filisse culam, cum Gothi a Constantino repressi essent, & in captivitatem , impetrata pace,. redacti, Daphnes nempe ope, quae arx est a Constantino exstructa dc Transmarinae opposita, a Procopio descripta, ubi Constantinus balistarios Da in enses armis exercuit, quorum ope & arcis munimine barbaros repressit; eoque mimus pertinere putatur.Ve rum Constantinopoli cuius , quod Patinus upponit, vi storiam Constant ini quamcunque, per Victoriae imas inem. manu laurum tenente ri,captivum pedibus subjectum& tropaeum apposi- nun indicare. ζDasten adeo vel laurumConstantini victoriam 2e-
228쪽
π- MENSIS MAJI Λ. MDCCXVII. 2II
Imperatoris notare,quid vetat Z Ceterum de Autoris tam nentia tione de Manasa, eodem sere tempore vulgata, diximus Suppl. T. VI Sect. IX R. Φ36.
HISTOIRE DE LA MUSIQVE ET DE SES EFFETS,
depuis sola origine jusqu' a present.
HISTORIA MUSI S. GUSDEMQUE EFFECTUUM
a prima artificii origine,usque adpraesentem aetatem deducta. Parisiis, apud Io. Cochare & rel. ITIS, I 2
B0nnetus, praesentis Autor opusculi,cum manuscriptas ab Ab bate Bourdelotio, patruo suo,& alias a fratre, Medico ordinario Regio, collesitas, atque argumento proposito illustrando destinatas observationes, accepisset, appulit animum ad illud literatae historiae caput ex instituto explicandum, quod hucus que inter deliderata a doctis, viris fuit relatum. Cap. I tradit historiam tetrachordi, ab Apolline, qui Musices inventor perhibetur,compositi,quod Mutices systema, ex Autoris nostri sententia, circiter I s OG annis perstitit, donec Othagoras m athematicam de proportionibus doctrinam accommodaret sonis,mΟ-nochordumque construeret, pro definiendis exactius sonoruni disserentiis. Quae quidem observatio diu apud Graecos magni fuit aestimata & exculta. quamvis paulo post Simonides septem chordis, a Pythagora assumtis, adderet octavam, & Aristoxenus Philosophus Aristotelicus contenderet,ii, musicis parum valere mathematicas lpeculationes, sed ipso sensu adhibito omnia melius discerni sonosque harmonicos definiri Abam ob causam idem etiam tetrachordum reducebato Post hos Olympus, circa Λ.M. 36O , cum nianis cito octo tonos se consequi animadvertisset,interposuit ημιτονια, genusque densum excogitavin Hisita factis, de characteribus cuivis sono designando idoneis cogi. tabatur. Latini igitur, Italiae gens, antequam Romanorum imperium in Italia coepisset. circa A.M. 37I4 artium studiosi,quindecim alphabeti literas adhibebant r omissis aliis indicibus, antea apud Graecos usitatis.. Hinc ad sequiora tempora Autor de
229쪽
Iabitur, dc Boetium ac Gregorium M. Papam laudat, quorum posterior primas alphabeti literas usibus destinavit musicis: 1 ssuque, uti in cathedralibus templis mustia sonaret, atqLe a s
Iecto artificum numero studiosius excoleretur. Notat etiam. Oιidonem Aretinum musica in comtiorem, atque Vocibus apti
rem reddidisse,inventis modorum brevibus nominibus, syllabis nimirum notissimis sex,ut, re, mi, is, sol, la, accommodatis literis alphabeti prioribus, jam tinnulitatis. Cum vero pro Varietatibus motuum, durationibus, cessationibus & similibus accidentibus, nondum recepti essent characteres idonei, eos supel vit circa Λ. I s s 3Jo. Desmurs Paris. Doct. Sorbon. & Francisca
nus quidam monachus,cujus nomen non exprimit,aut alius,cla
ea A. I 67s, quem appellat mi sublata nota septirna Faliamst substituens Commendat deindeJU Zartini, Itali. opera Musica, circa A. I s 9O composita, &Mersenni editam Paris I 6 o
Harmoniam mundi. His expositis,tandem Ebraeoruin,quos primo tamen loco commemorare, quibusque praecipuam cultae Musices gloriam relinquere debebat, recordatur, ct credibile tantum existimat,ante Graecos habuisse illos artificiosum systema Musices, quamVis negare Videamr,Graecis ceterisque nationibus ab Ebraeis quaedam communicata .suisse. In sine capitis instrumentoriis, encliordorum, pneumaticorum, pulsatiliuindiscri inina enarrat. Cap. II agit de quatrior modis cautionum principalibus qui apud veteres ad affectus excitandos ct compescendos adhibebantur, & quidem I de Dorio, gravibus religiosisque rebus decantandis accommodato, et Phrygio, ad furorem impellente, 3 Lydio, elegiis apto, & Tolio, amoeniori, amoris re laetitiae taeclum commovente, lioi um & inventoresct mutationes recenset, ct esseetiuim a modis istis Drofectorum exampla quaedam additi CapIII exponit Philosophorum αPoetarum quorundam de usu Musices lententias: quod nempe a providentia ad seMndos animi corporisque morbos data sit. Declarat si nul Mulices distriinina , ct exea pia quaedam asseri singularium , qui Musicae debentur, assectuum. Cap. IV enumerat eisc stiis quo clam Musces artificialis au Maio productos: agitque tatui do notuvillis automatis mu
230쪽
ificis : Cap. V sententias Ebrieorum de origine Musces, de usu ejusdem tradit. Cap. VI cultum aestimationemque, qua Graeci Musicam prosectati sulit, nec non usum illius in spectaculis, conviviis, saltationibus, ct c. describit. Cap. VII de Ludis Olympicis re praemiis,. quae ibi Musicae arte ceteros superantibus proponebpntur, Cap. VIII de Chinensiunx arte musica, ct ejus in solennibus laetitiae signifieationibus usu disseritur: idem lue variis ex historia illa collectis exemplis ilis tu stratur. Eundem explicationis observat ordinem in Cap. IX, in quo prolixe musica Romanorum describitur. Nec non Cap. . X, ubi historiam Mutices apud Gallos illustrat, i c exponit non solum initia p0blicarum, in quibus Musica ars tradebatur,. scholarum a Bardo, quinto Gallorum Rege, circa Λ.M. 2 I Oinstitutariam, verum etiam artis illius progressiim, α Reges, qui Musices incrementis prospexerunt, latius paulo enumerat. Cap. XI asteri exempla solennium quorundam festorum & ludorum, variis in Principum aulis, veteri recentiOrique aevo, adhibita musica celebratorum. Cap. XII inseruit
dissertationem epistolicam de pretio itemque discrimine Musices Italicae ct Gallicae, ubi hane priori non solum aequiparari, sed e in quibusdum praeserri posse, judicat.Caput XIII curiosis
refertum est relationibus; de virtute musices,qua bruta animantia commovet: memorat autem elephantes laitandi artificium do hos, aves ad tibiae cantum advolantes, mures atque araneas, artificem testudine canentem obsidentes, glires in funibus lat-tantes, apes cymbalis revocatas-tranquillatas, equos buccinis tympanisque alacriores redditos &c. 'Γandem Cap. XIV laudem Musices paucis repetit, totique historiae finem imponit.
MISCELLANE A LIPSIENSI A. AD INCRE-
Lipsae, simitu Haered .Lanchisianorum, ITI 6 8. Alph. 2 plag, si inum superioribus de prima ac secunda parte Miscellan eois rum LipsiensiumHIiae curae ac industriae Cl. Pezoldi commodii