장음표시 사용
531쪽
'G. Rursus ovo III lureeodem supremo usus regesiadam in Exarchatu eum Abbatia Pomposiana permutavit, cujus Diploma ab adversariorum censura iterum defenditur me di 5- milia summi Dominii doeumenta dedere He icus Ucognorimento ac reSanctus post celebrem quoque donatione celeiae Romanae saeiam,Conradus Salicus,mnricus III α IV, quo tempora obortas Sacerdotium inter & Imperium dissensiones quod re quatenus Estensis Λutor indieaverit,a Romanorum querim niis vindicat: Henricus V, a quo pacta supra dicta cum Venetia eonfirmata sunt A. IIII, quinque Bullis Pontificum nequidquam in contrarium oppositis, quae dubiaesunt, ac interpolatae:
Lotharius H, Fcidericus I, Henricus VLOtto IV, Fridericus II, aedemum Roda hus I, cujus Diplomate Imperii jura neutiquam laesa sunt, licet sub Ludovico Bavaro turbata, vi potius quam ratisone, insaliet bello hinc atque inde depraeliante. A. I 297 coma-elenses Phineipibus Estensibus sponte dediti, ac rursus A. I 32ssub ditionem recepti, tandem a Carolo IV Anno Is 14 α I3 6r Iavestitum Imperiali subjecti sunt, quam omnes sequentes Caesa-sares usque ad Iosephum I perpetuo confirmaverunt. Contra quas Investituras censura adversariorum eliditur, vel quod a nuus census ab Estensibus non solvatur, qui nee pro estis Feudis Imperialibus consuerit solvi, vel quod Caesaream tantummodo
protectionem erga Es enses significent, vel quod mirum sane assertum) nullum fuerinisortitae effectum, vel denique quod sedi Apostolicae fuerint notae. Haeea Capite I 3 usque ad 29 inelusive.
Ultimo tandem loeo effugium ne adversariorum prae- eludit, dum Comaclum tin districtu Ferrariae probat non comprehendi. Huc se recepere hodie tanquam in arcem munitissimam ae inexpugnabilem adversarii, ac propterea aliquanto su-sus id examinat, nempe a Calite 3o usque ad 43. Itaque rejecta breviter quadam supposititia Cati scriptura, exhibetur legitimus sensus Diplomatis Henrici VI, cujus verba si bene perpendantur, non modo in Ferrariae Comitatu Comaclum non includunt , verum de Coinaclo tanquam de finitima, ac limitanea
quidem, sed alia ditione loquuntur; atque ita sensisse dictum Im.
532쪽
peratorem clarius elucescit ex ipsius posteriori Diplomate dir I9 s Abbatiae Pomposianae concesso, cui simile est aliud Fride.
rici II Λ. I 2 2o,ac ex pactis eum Venetis ab eodem He eo coninfirmatis A. II97.Capitula quoque pacis initae inter Ferrariensesae Ravennates Λ. I 2OO ursusque alterius Λ. Ia34,sejunctum
a districtu Ferrariensi Comaclum evincunt Neque audiendi sunt scriptores quidam Ferrarienses, qui Patriae amore perperam ducti contrarium senserunt ; uti re Λcta Annorum I 3OR IP& I3, silentium Corensiorum, paeis A. I 24s,Bulla Johannis 2 quaedam Estensium Adera, Aeta Frideriei III, antiqui Estensiis um tituli, liber Privilegiorum Comaeiensium, saturum Gabellarum Ferrariae, Pax Λ. IM , munera Ferrariensibus a Comaclo dari quotannis solita, Ferrariae statutum in urbe Comaeliusurpatum, frustra pro se a Pontificiis praecipue in secunda de-
Contra Comaclum ad Ferrariensem districtum , quam pertinuisse,praeter Anastasium Bibliothecarium dieentem,Mulphum Pipino cogente dedisse Stephano II Ravennatium urbem
veIeeteras archatus civitates, addens s eastrum quod cog minatur Comiam:ιm ; constat ex autoritate plurium Pontificumae Imperatorum. Ferrariam a Comaclo semper in suis Diplomaistibus distinguentium. Praeterea Comaclentes antequam Polen.
tanis ae Estensibus se dederent, Ravennatibus subjelii fuere; nbehitq; in Comaclo iuris tanquam a Ferraria sejuncto se tunc temporis habuisse tacite fatetur ipse Iohannes XXII in sua Bulla contra Atestinos A. I 324. Idem Pontifex dum A. I 332 Estensibus jam Comacli Dominis Ferrariae Investituram primum concessit, neque taeite Comaelum in ea inclusit. Chronica,quam Parvam dicunt, a distri mi Ferrariae illud exeludit: exeludunt Eslenses inmere eum Scaligeris re Gongagis inito A. I 33 I. Imo Co mactum ipsum ut tale aca sede Apostolica minime dependens Min scenam veluti prodiit palamque est habitum,dum pro Enensi bus, Vicariatus Ferrariae Invenitura recens donatis a Iohanne
XXII A, I 3 3 2, α iterum a Clemente VI A. IR , simul eum Florentia, Mutina,ae Adria fide jussit. Quid clarius 8 Ita quoque dis tum in in alio Mdere Λ. I 3 s7, alioque documento A. I 3 6 P.
533쪽
Acta visitationis Cardinalis Anglici in adversarios retorqueri
quibus nihil prosunt aut formulae receptorum centuum in Lubris Rev. Camerae pro amanuensium libito consignatae, aut ora torie prolata Caelii Calcagnini dicta. Exponitur controversia de condendo late Comacli Iub Julio II exeitata, circa quam dignum notatu est, Alphonsum I Ferrariae Ducem publice ac coram Pontificiis Ministris professum esse se Comaclum ab Imperatoribus, non Vero a sancta sede, Feu. di nomine acceptam habere, nullamque ejus dicti quod tamen tanquam maximum in vasallo crimen laesae Majectatis habena dum iuisset) retractationem Pontifices poposcisse. . Alia de hae eontroversia, ac de concordatis tempore sequentium Pontistis m reseruntur. utpote nullo modo juribus Imperialibus in Co. maelum, ac Estensibus adVersantia, imo ipsis aperte faventia. Posthaee exemplumAlphonii I secuti sunt Hercules II ct Alphomsus II, se Comaeli Dominos ac Ferrariae Duces distinctis titulis, Pontificiis non improbantibus, pallim scribentes. Teumenis tum Nimiai Marchionis Estenus A. I *et, Bulla Nicolai V An. 14so, ac pleraque Estensium Acta pro Cama ciensibus uti vera distinctionis utriusque districtus documenta rursus defendun. tur. Quid plura Τ Clemens ipse VIII, qui A. I s98 Comaesuin Estensibus vi eripuit , neque ut inclusum in districtu Ferrariaeeensuit, neque hoc titulo usus est, imo primus edita Bulla ad . . xuit, uti ix Bullae celebri in Coena Domini inseruit.
Tandem liber clauditur epilogo omnium rationum tuendis iuribus Imperialibus atque Estensibus in Comaclum inservientiisum: ae inculeatur id quod tam saepe hic ct alibi in omnibus scripturis est repetitim: haud ab antiquorum seculorum obscura aetenebrieosa inspectione rem dependere. e quorum ruderibus vix quidquam argumentorum erui queat, quod non emarcidum, aut cariosum sit, prorsusque rei conficiendae prudenti certoque iudieio inutile: infinendum vero esse legitimae Praeseriptioni ul. timorum temporum, quae nec incerta, nec Obscura, vel 1 ola est, vel profecto expeditior via, qua ad stabilienda dominia citra sal. laetarum ambages statim perveniatur. Hac praecipue perna . tus Leopo ius I A. I 69 in ipsa urbes: nul cruri ceteris juris Ci
534쪽
- sarei statibus Comaelum repetiit, ae Λ. I G8 de facto armis fe-- liciter cepit Iosephus I, cui reliquum en ut ex parte Reverendae Camerae accedat ingenua evidentis juris confestio ; idque maxi me nunc temporis est sperandum, quo a sanctist. Clemente Mae Augustissimo Carolo VI votis eommunibus nihil aliud utrinq. que sincere petitur, quam ut satis jussitiae fiat.
GEORGII NITSCHII MYSTA IN PULPITO
simplex me differiatio Theologica desimplicitate, quam Ecclesiasticus Praesul in 'nsu servare debet.
Wolffenbut telae, sumtibus Gottosredi Freytagii, III S, Riph. I plag. I 3. Ho ea, qua abundat Maxime Reverendus Autor lectione aedoctrina, caput in Theologia insigne, de simplicitate Doctori Ecclesiae commendanda, ita excussit,ut Lectorem tractatio isthaea, ubi nuda scilicet exulant verba, merito attentum defixum. que teneat. Nexus in Ecclesiaste inter Urim& Thummim. p 3, . γνωσιν - πραξιν, scientiam re conscientiam, Catechesin dio ασιν, veritatem & sineeritatem, notionem & devotionem, cum manus, juxta Gregorium, siab pennis, virtus operia sub vo- latu contemplationis esse debeat, merito urgetur ; femina a dO- . . e.
ce-munere in poenam quasi linguae, male in Paradiso uis a-tae,areetur; duriora quorundam de impiorum Ministerio loca s. asseruntur; contra dulcissime vanos qui character salias Home. Iriri sit divitiarum item corraseres, audaculos, vel alia ratione ma- II. le sobrios ministros scite disseritur; pii contra bene que morati ulterius excitantur, ut fratri defundio, Christo, spiritualiter L. scitent prolem, suspiria laboribus immisceant, aeto denique mo. I 'derato pergant, ne, quod de Balduino Urbanus Pontifex dixit, iis eveniat, qui scilicet servens Monachus fuerit, postea vero cali- yd Abbas,tepidus porroEpiscopus, uec frigidus andem Archi-Εpiscopus evaserit. Quibus ita praemissis, de simplicitate diserere ex instituto sic incipit Autor, ut vocem enucleet, sundamentum indaget, quaestiones insigniores moveat, de mediis denique simplicitatis Ecclesiasticae dispiciat. Ignorantiam, malam in se, pes-Tit si am
535쪽
smam vero in sacerdote mire detestatur, dum Mecum Deo aptismal minime osserendum, quin Abrahamus potius Buehholae. rus audiendua sit, qui Praedicamentis Ministri virtutes hoe modo attemperet: sit substantia simplex, non mixta, dc pie subj acta Ε ti transcendenti: quantitas discreta, qualitas literata, ct morata, passio voluntaria, sit ubique, semel di semper τετραγω νος , d habitu, voce totaque vita doceat. Historia de Laico Coes etate, subtilem inter Λrianos disputatorem confundente, a Caveo tam αξ seq. tum in dubium vocata, perinde di hic redditur dubia; DIus h 3 7- minis Iesaianus non tam de perspicuitate, quam charaetere in.telligitur,quo voces sequentes, veloxspoliator, festinus praedator,
fuerint exprimendae. Nec spem suam frustrabitur Leelar, si quae hie do Viris eruditis quaerere judicia velit. In Jesultas ingeniose seqq. dieta hic inveniet ; Vaninus Martyr Diaboli,Κn ius vero egre-εo.' gius illius staterculus, Λtheisini impurissimus ae nequissimus
proseminator audit 3 Seriverus insomnis providentiae disvinae observator, Spenerus Theologus nemini secundus ae M. 94. 96- re οικιβῆς, in cujus iuxta, ac Bretthauptii, Franchiique homi. v. his non solum eandida veritas, sed & ubique elegans ct gravia, , dicendi ratio fulgeat, appellitantur; Barci us vero Quacher rum Apologeta, primus inter suos nugari desiisse, perhibetur. 'o' Mystae obscuriores, nimium pungentes,α assectationi asoti, i cantes in loco sacro, peremtiis terminis utentes, hymnus Ingi.udiari jubilo, praeeunte Monymo, quoque non adeo prodatur i i , passim hie perstringuntur; honoris Vero tituli ct amoris, quibus ,141 seq. auditores compellet Minister, pro licitis habentur, mR ubi ma-1ie iam lor auditorum pars obstinate in peccatis perseveret, ubi hos titu. - Ios exesse j bet. Moderatus Ioeorum profanorum usus non rejicitur, imo, licet illa non sint fidei probaeque vitae medium d, recte & per modum incientiae, pro medio indiret te re per mo. dum praeparationis ad hunc finem obtinendum habentur. Loens Prov. XXIV, I s de lapsu maxime Rever. Autori loquitur non in peeeata, sed miseriam, Petrinus Vero et Pet. II, I 2 seqq secus, . quam Lutherus vertit, non de eo, quod angeli spassive judiei
rum, sed quod active feram, explicatur.
536쪽
CARMEN HOMERI DE Bae αχομυομαχία, RANAErum, Maerismo Cancrorum pugna, Trachiniorum , nensium O Aearnanum biso, i stratum ab HERMA Ovon der eardi, Acad. gia. Prof OPraepos. Mariare.
Helisiadii, typis Hammii, ITIT, 8. Plag. I .inae Celeb. Λutor superiori anno ex Mythologia Graecorum de Paemaeorum cum gruibus pugna vulgavit, indieavimus in Λctis SupplemMVI Sect. IX p. I o.Eodem anno R de Gree H meri nonnihil eommentatus est, per quam nimirum indicarie immat urbem Phoeidis Cirrham ex soni vicinitateιut per dissem Thesprotum seuThesprotiam gentem;qu cum irrhensibus ar- . ma inferre intenderet, blandimentis horum ita capta, ut desisteret a proposito subjugariqueete pateretur, quod sub Hlαμορφω-
σει influes fignificetur. Thesprotus postea injuriam hanc ult urus cum reliquis copiis Cirrham tendi a Mercurio seu Orchomeniis, apud quos Mercurius colebatur, monitus ut stricto gladio illos petat,ni socios dolo subactos reddere velint,tradito hane ob cauis: tam historia bellorum a μωλος bellum, pro symbolore monumento,ad hane quoque pugnam subeundam, quod consilium cum Ulysias seuThesprotus tequeretur,Cirrhenses pacem petentes foedus meunt honestum, quod concubitu C rees ciunta spe indicatur. Nunc progressus eii Celeb. Autor ad vetustum Homeri carmen de murium, ranarum & cancrorum pugna, pro mero ingenii lusu antea habitum, sed a summis Romanis Principibus dignum judicatum , quod in publicis monumentis marmoreis Romae in Homeri houorem positis una eum Odysseae de Iliadis voluminibus distincte sit designatum, testibus tarchero, Cupero xx Scholio. Postquam itaque Noster universamGraecorum mythologiam historias populorum, regionum, urbium,praeclarasque heroum res gestas variis imaginibvs deseribere assirmavit, idque Homerum in suis poematibus maxime intendisse ex Strabone proba it p. I I, I 2, I 3, I , atque illos qui Physicas moralesque fabulas ex veterum Mytholagia
eruere conantur,ex Eusebio refutavit p. Ps,l6; onensium. Traefiniorum ιχ acarnanum resin murium,ranarum ec cancrorum
militia detegit, ut Umenstra a Poeta μυες mures, TFachinii no . minati fuerim ranae, pro familiari voteris orbis alluin
537쪽
sione, quae ad aptam rerum smilitudinem ex nominum sono vicinas elegantes gignit appellationes. -oniam urbem in Loetide in uicinia Phocidis delineat Pausanias Phocic. f. 897. Tra chin vero urbem Philotidis in Thessalia Herodotus f. 4so . t Strabo l. 9 f. 428. Cum ergo Locrenses, Phocenses & Thessali arma sibi frequenter inserrent, multo sanguine fissio, ejusmodihelli eertamen in lepida murium oc ranarum scena Homerus ce-Haisse Autori nostro videtur. Quod ut confirmet, interpretatur totum carmen. Priores, inquit, tres versus, pro more Poeta rum captant benevolentiam Musarum, quippe carmina elegam tia eantari solita a Musis, aut doctis collegiis in monte Heli ne, in Boeotia juxta laeum Copaidem. Vers. 4, S argumentum carminia se. bellum serale, dc 6, 7 specialem descriptionem belligerantium partium proponit ures,inquit Homerus,in ranas insererexerunt, ictis ut ferent superiores ,. i. e. Myonenses arma intulerunt Trachiniis, quod illi ab his offensi. Comparad Myone
sum conatum cum γηγενεων οἰ-ων terrigenarumgigantum factis i.e. priscorum Titanum, ex γαία terra poetis ausa discta, populorum rebus gestis, quas Ovidius aliique sese descripserunt. Origo belli sub iisdem imaginibus delineatur, murem s. Asientem felis periculum evitaturum molli cuium barbam in viis cinum lacum tinxisse, T aqua dulci delectatum cognitum esse arana s ad colloquium invitarum , A. e. Myonenses coloniam ducturos sedem quaesivisse, metuentes αγέλην i. e. -Lechaeum portum Corinthiorum , quorum insidias jam olim erant experti, ad vicinum lacum ad boream migrandum esse judieavisse. Aqua μελιηδης vocatur allusione facta ad locum, -- liensem se. regionem, ubi laeus Maliensis, de quo Herod. f. ubi insula, quae Myonensibus cessit pro colonia, Myonnefi nomen inde adepta. Hos ergo Myonenses a Trachiniis vicinis e gnitos esse ait, sequentibusquoverbis ab iis exceptos, qui ni, σunde venerint ' celebrato insuper genere Trachiniorum sub eo. lore ranarum ducis φυσπναθου buccam insantis, quem Peleus genuerit Ndromedine amore captus apud ripam Eridanii: i. e.
Trachinios, cquorum nuntium sub P, gnazo intelligit, Phylaeenses esse origine, mixtis Roduntiis, Meliensibus ad fluvium Dram habitantibus, ct conjunctim coloniam in vicinam Trachin
538쪽
MENSIS NOVEMBRIS A. MDCCXVII. si π
eti inducentibus, hine expectare se Myonensium hospitum lau-des, si quas habeant de genere sito praedicandas. Horum responissio sequitur sub idea familia murinae, cujus Rex P Pharpax qm χια αρπαζων nucas surripiens) filius Troxartae, matre Lichomi- molam lingente) filia Pernotrom Regis spema vescentis in
tugurio natus dicitur,natiira sua rana plane dissimilis tam quoad cibum, quam quoad opera; pro symbolo, Myonenses gentem esse Scarphia, suae coloniam ex Throniis & Callia ro urbe ab . Opuntiis exstructa, testante Grentemesnil p p72, sit nacta, in πιλυβη i. e. civitate Αλο mi Alope, vires suas adepta, sed adeo vivendi genere differre a Trachiniis, . ut non facile coire amicitiamteant. Praeserunt dein suam nationem Philotis, majorumque1uorram heroica facinora bellica decantant sub idea muris inre pidi fortiter pugnantis: addunt denique pro sua apologia, sibi nihil rei esse cum Trachiniis nec eorum emolumentis se inhiare, ut mures non quaerant cibum ranarum; sed salaum illis linquant. Hanc muris Locrensis orationem excipit altera Trachiniorum, qui insignem jactantiam Locrensibus objiciunt; seque etiam posife ajunt, si velint, ostentare oppidorum in Philotide multitudinem, regionis amplitudinem,quae maritima esset mediterraneaque, invitare se autem Myonenses in Philotidem, ut ipsi cognoseant. Quae callida st dolosa invitatio vehiculum tradit tergum rana pro scenae specta lo ridendo pro historia navem, qua lega tus Trachiniorum in insulam Myonnesum trajecerat , qua Myonnesios exciperet in Trachiniam ducendos. Quod stratagema non animadvertentes Locrenses temere Trachinio fidem habuerunt, sed dolo ejus circumventi e nave praecipitati ingenti cum dolore re clamore petierunt. . Trachiniorum hoc facinus mus Lishopinax i. e, Locrus Alponensis vidit, vicinisque muribus, i. v. Locris, Epicnenidiis & Opuntiis nuntiavit, qui ad arma concurrerunt, rhoraces i. e. Tarphenses ex fele excoriato t. e. captivis Lechaeensibus sibi junxerunt, ct per fecialem Trachiniis bellum denunciarunt, qui eXcu sare quidem trimen conabantur transferendo culpam exitii in Myonenses temerarios,postea tamen cata' Iidum consilium de Locris extinguendis captabant, excipiend nimirum esse Locros Thermopylas penetrantes ct interficien-Tit 3 . dos
539쪽
dos, haud aliter ac si omnes in lacum Maliacum praeeipitaretiatur. Postea Iupiter, i. e. urbs Pisa in Elide, in jus dominium tune
super ceteras civitates eminebat, subrisisse magna molimina par varum gentium re per nuntios cum Minerva i. e. Λtheniensibus. quorum symbolum erat Minerva, egisse dicitur, num vellet Locris in bello esse adjumento, quae tamen tam Locris, quam Tr chiniis opem ferre negat ab utrisque saepiustrovocata. Tune theatrum belli pingitur,in quo LocriTrachiniisnon tam superiores fuero, quam prorsus exitum minati illis videntur,quo com motus Iupiter, i.e.urbs Pisa consultum duxitaccedere et ignem restinguere, missis nuntiis Vicinorum populorum, qui serio horistarentur, ut desisterent ab armis, quae tamen monita cum Meritemnerent, delegandi fuerunt Me οι L e. Acarnanes, qui mures eras coemuerunt, ab armis avocarunt, bellique finem sece
A caditariam Votamen primum. . in apud Franc. Λndreolum, ITI 6, Nph. I pl. 8.Vx annum vigesimum quartum egressus diligentissimus A
casLaonardus Λdamus, hoc primum Arcadicorum suorum volumen, tanta lectione, di tot ingenii critici tesimoniis locupletatum, jam obsolverat, ut inter praecoces ingenio eruditos referendus videatur ; di quanquam annis ante aliquot praelo pa ratum fuit, edi tamen citius in satis nonfuit. Ab origine vero prima Λrcadiae suae historiam repetiit,& dicta veterum testimoniis, summa industria collatis, ac genuinae scripturae ct sensui restitu. tis,critica inductria confirmavit,quod quidem eo sepiusAutorem duxit, ut seriem narrationis interruperit, plustulum Verborum integritate occupatus, quo Critici magis partes, quam His xici videtur explevisse. Interim si non ipsam .exhibebit justae forme Arcadiae historiam, illi certe, qui manum inde adhibebie operi,luculentam praebuit materiam. Primum hoc volumen quatuor ab ruitur libris, quorum primus a Pelasgo, qui primus post Λrgivos Arcadiae Rex fuit narrationis filum ciuest,ab hocP
lasgia dicta es, dc gens rudis, seraemagis, quam homini similem
540쪽
vitam agens,in ordinem redacta est, dc Deos colere docta, quod hinc ad alios in universum populos transiit. Post hunc Lycaonsilius imperium tenuit,a quo λrcadia Lycaonia dicta est, Cecropi συγχαρπος: de hoc narratur fabula, quod hospites mactaverit, quam excutit doctissimus Autor noster, ct inde agit de numerosa prole ejus, quae ad LXXIX numerum extenditur, unde variae umdehae populi suam trahunt originem quos aliquot capitibus Autor recensuit.Ex filiis in regno successitNyctimus natu maximus. quo regnanteDeucalioneum diluvium eontigisse narrant Iabulae.
Filia vero Lycaonis Callisto ex Iove Areadem peperit, qui ad sotraxit, Pelasgus ejectis, imperium, Asuo nomine appellari regionem feeit, atque a Triptolemo agrum colere fruinentumque serere, atque ab Adrisia lanam ducere doctus, artem inter cives Propagavit, ct tandem intes tres filios regnum partitus est. Inter hos Λzan potentia reliquis major extitit, a quo Areadia universa
Λetania dici coepit, & Clitor hujus filius & successor Clitora eivbtatem condidit, re suae aetatis potentissimus, improlis e vita d cessit, atq; imperium Epyto, Elati Meadenati filio, reliquit, qui sine liberis pariter mortuus, Aleo ex Areadis prosapia Aphidnistis filio , regnum concessit, qui cum Argonautis in Colehidem ivit, de ejus tempore Hercules clarus esse coepit. Aleum in imperio Lycurgus sequutus es, qui Moleiam sessum, post Methum
interfectum instituit, Me so ignoratum. Hunc filiis orbatum meepit imperio Echemus, Aeropi filius, Herculis comes, cujus Inde Hyllum filium singulari certamine prostravit; hoc mortuo 'Agapenor, Ancaei ct Iotis filius, Lycurgi nepos, regnum adeptus est, qui inter Helenes procos fuit , ct eum Areadibus ad Trojanum bellum prosectus est. In tertium librum congesta illa sunt, .
quae inRegum serie ducenda loeum invenire non poterant,potis fima sunt bella cum Thebanis ab Arcadibus gessa, Herculis factinora &Evandri fuga, dc asta,quae ad Ilii excidium protensa sunt. . Priora quatuor prioribus III libris absoluta sunt. Hine gessa Herculis recensentur.Evandri fugam sequentia describunt, ultimo , hujus libri capite de diversis Helenae raptibus agitur.Quarto libro histor a Regum Areadiae ab Agapenore,ubi deserat,repetitur, Hippothoi gesta enarrantur, quo imperium tenente aeneas cum