장음표시 사용
31쪽
quotidie tam beneficiis,quam flagellis eXcidare non desinis.Imo ad ostiuin incessanter pulsas, quatenus peccat: graui somno derelo uteIumen indeficiens mentis oculis intueamur.Tu mansuetissime plasmator noster Lanceam terrae infixam , idest vires nostras,&fortitudinem terrenis rebus dedi ta ni, misericorditer saepeti mero auferre dignaris. V t multiplicatis infitilatatibus & languoribus continuo, ut Ral. i psalinilla canit ad te salutis no irae subsidium acceleremus, venire.
Tu miti sit me creator noster, insuperct aquae cyptium caritate mirabili commotus, a nobis tollere sarpi si me non desistis, quando diuitias labiles,velut aqua rapido i inpetu decurre tes,& ad mometum ci, mi instar evanescetes, miro ordine altoque consilio deperire perantetis. Quo verum thesaurum in caelo situm desiderennis. Agite nunc, dilectissimi fratres, ut correctionem deliciorum merea inini suscipere,vos ipsos obsccro excitate, expergiscimini qui s porati hactenus in delictis iacebatis, superuenit enim mansuetudor. Reg.26 nostri regis Christi Iesu: vi corripiamur. Et cum Saul dolore cordisititi inset iis tacti clamemus ad vocem David principis iacstri respon-ν dentes: Nequaquam ampliu quicquam mali coram te faciam, eo ppretiosa suerit anima mea hodie,coram oculis tuis. Uerba utique haeclunt poenitentis veri,quibus liquido ostedit praeter ra scelera se plangere,& plangenda rursus decernit non committere. Vtinam , nos fratres, sic toto corde quaprimum couerteremur ad diam, ut praeteritorum scelerum lameta non respuentes de suturis caute,atq; circumspecte prouideremus. Ner idiuantes, iacula aduersus nosmetipsos serpenti callido, inscitia quadam, praeberemus. cuius potestas cic imperium nullius momenti erit,si contra eum diuina ope adiuuante, ipsi roborati,sorti animo insurgere velimus. Huc debellauit noster rex mansuetudinem ira, tentationes,quibus in deserto tentabatur quotidie, ad nihilum redigens. Hunc&Ecclesia eo dein pacto debella saeuitias tyrannorum S carnificum minas hila-Aursu. D Vultu, spiritu lieri ultante parvipendens,laeuiebat ait Beatus Audi hol. gustinu, ille perfidus hostis,sed Ecclesia,ut columba masuetissima,c non aegre ferebat, sed viriliter sustinebat. Unde vidi us est qui saeuiebat,u i c it autem dc corona victoriae o tinnit , orthodoxora caterva.
inae non suis viribus fidens, sed tota ab illius patrocinio pendebat.
Ne autem, dilectissimi,uirtutem mansitetudinis quam rex noster honoriscare, ni nusq; nostris infigere quam maκime cupit silentio obnubilare videamur, Plutosol horum antiquorum sentiam in m
32쪽
dium adducamus: sortitudo vera ea nepe est, quae aduersis impulsa nequit succultibere rebus,sed immobilis manens nullis subiacet ad- Ethi. a. uertis,cuius partes praecipue aggredi ct sustinere sunt. Primum pertinet adsortitudinem, secudum quod moderatur audacias, alterum attinet ad ipsam sortitudinem,circa timores reprimendos. Vnde optime sequitur, principaliorem actum sortitudinis esse, sustinere immobiliter pericula mortis , vel quorunuis aliorum damnorum, quam aggredidissicilia,Sardua. Primis quidem,quia sustinere videtur ah- Tho. 2.2quis ab alio sortiore inuadente,qui autem aggreditur invadit per ino q ya3 r. dum sortioris. Disticilius autem est pugnare cum sortiore quam cum si debi liori. Secundo autem quia ille qui sustinet, iam sentit periculi iiii Not deminctia,rs aute qui aggreditur habet illa vi sutur difficilius enim est fori studino moueri a praesentibus quam a suturis. Tertio denici; quia sustine- ος
re, prae se seri diuturnitate temporis, sed aggredi potest quispiam ex subito motu. Dissicilius quidem est diu manere immobile, quam subito motu moveri ad id quod arditu est. Unde plutosophus astruit. quod quidam sunt praevolantes ante pericula,in ipsis autem facile discedunt,sortes autem e contrario. Vnde perspicue apparet,excelletiorem sortitudinis partem esse,sustinere terribilia,quam inotu celeri Usredi uiamicos. Erubescant, dilectissimi fratres, nitidi sidatores, coni dantur qui caecutientes vestigia praua seculi huius evanescentis gratanter insequiitur, audiant ethnicum, a vera fide extraneum, qui inansuetudinem,patientiamue, fortitudinis praecipv in partem esse asserit. Itaque non vulnera infligere inimico, non probra auribus proximi inferre,non denique alterius sangui nem effundere, partem maXimam fortitudinis, ethnicus ille solo naturali lumine illustrati scontestatus est, quemadmodum Christi bapti sinate renati, 'hac nostra tempestate proh doloriquia flens dico impudentia quadam decepti astruere ausi sunt. Sed quid dogmatibus, fratres, horia in insidelium quasi implicatus immoror,banc eximiam virtutem mansuetudinis lupereκ tollere queam 3 Prophetarum dictis nunc utar, quibus enarratis sole lucidior haec miranda virtus, se in perq; laudanda stat na apparebit. . Memento ait regalis propheta,serui tui Dauid &omnis mansue- Mansuetudinis eius. Magnum quidem,dilectissimi, & insigne munus hic re- tudo uir gi nostro omnipotenti Deo existimat se olle ire sanctus propheta tus prae- ut par est. v sobsecro regi praecelleti aliquid exiguu parviq; mO- cura. meti dare ausit Si regina austri munera quaplurima Salomoni resti 3.Re. io.
33쪽
tulit,non aliquid commune ac vile, sed pretiosa dona, utpote ait ruin& gemmas pretiolas ct aromata illi exhibuit. Rursus si magi ab Oriente venientes regemque natum inquirentes , & fide duce ante cunabula procumbunt in Bethleem puerum Iesu in adorantes nihil magnis cuin prae se ierentem, apertis tiresauris suis ait Beatus Matthaeus obtulerunt ei munera, ut una, thus,& rrtiam. Quocirca plane consequitur: ut quisquis regi niagno aliquid offerretiistia tuerit, is non aliquid exiguum asserat, sed thesauris suis apertis munera non quaevis sed pretiosa offerat. Ad hanc imaginem regalis
propheta,tnesauros omnium virtutum undique circunspiciens, non
quodlibet praeelegit aestimabile munus, sed quod dignius, &' Nil ia'. tius cognouit elle regi regum S domino dominantium. Vnde ait
Memento domine David,& omnis mansuetudinis eius. Non ema. sitat ut memoretur castitatis, iustitiae, temperantiae , aut cuiusuis alterius virtutis , sed quod optimum est praeassumens clamat: Memento domine ruansuetudinis ineae. Perinde ac si diceret: Accipe, , mitissime Deus pretiosam margaritam , prae omnibus alijs sulgentem , respice vultu placido, ct seretio humile obsequium mansuetudinis meae, oblationem, quam e thesauris mei cordis tibi osser- re iam diu concupiui. Advertat denique obsecro clementiae tuae iminens a benignitas sacrificium conspectui tuo gratissimum, ubi non aliena caro ierreo gladio trucidatur, aut igne concrematur, sed ubi sen iis&caro propria, mansuetudinis rhomphea, patientiaeque iaculo, prorsus transfiguntur, penitus & mortem oppetentes caelesti. igne in cordis ara consularuntur. Longe igitur melior haec oblatio in conspectu altissimi eis, quam omnium taurorum aut hircorum sacrificia, aut holocausta. Nempe, dilectissimi, tanto pretiosi hoc mansuetudinis donum existimatur, quanto ex intimis praecordiorum medullis, istud holocaustum creatori nostro offertur. Sed ut tantae virtutis pulchritudine & decore animus noster alliciatur, mensque nostra in illius amorem flammescat, mansuetudines huius prophetς percurrere, scia enarrare incipiamus. a.D. 26 Memento,ait,domine David,& omnis masuetudinis eius, quam non modo erga regem Saul infestissimum inimicum exercuerim,
se Verum etiam, circa Absalonis fratricidae superbiam Sc ambitionem 'detestabile custodierim. Mansuetudo minima dilectissimi, illa suit, quando reκ Saul spiritu iniquo praeualescete maκime VeXabatur,ita ut medi corum omnium peritia ac sapie ia nullum medica me. Pro
34쪽
incolumitate illius, vel subleuanda infirmitate aduenire potuerint. Nam ubi Deus vindex est , mortaliuar, atq; solert a prorsus deficit, Notis.
atq; evanescit. Unum tamen superat suffugium, ut David citharam suam percutiens coram rege a daeitione uiscitato.Quo accessit u-la regis ingreditur, visas erat, regi suo licet gratitudine dest tuto, famulatum & oblequium offerre incepit.Mira fratres Dauid citha
ram suam percutiens,languidum regem statim subleupuit, ita ut sacra pagina affirmauerit, Saulena e X cruciatum , pro Pheta cithar Zan i. Re.i 6.
te leuius se habere,idest daemone tunc teporis cruciandi vim, protinus amittere. Sed quoniam vir ingratus ad omnem occasionem sit deterior, pro tali ac tanto beneficio accepto, mercedena rependere volens, lancea iracundus arrepta, Dauid corpus transigere conabatur. Quo tamen in aliam partem declinante,liasta permansit parieti confixa. Quod aegre non tulit mansuetus David, sed aequamini- Dauid ter serens persecutionem hanc, regis domum egreditur dans locum mansuetuirae, velut beatus Paulus hortatur. Haec de prima mansuetudine do. st satis. Secunda autem maletudo no minus laudibus extollenda quam tu i ,paulo superius descripta est, Fratres, qua do haec verba sancti Dauid disserere coepimus in ipso persecutionis seruore rex Saul, Dauid occidere percupies diligerer eu requirebat, quatenus illius cruorem immanissime effunderet. De se autenihil sidens sed ope diuina I .Re. 26. Praemuni tus,propheta sanctus obuia regi perfido egreditur, Abisai secti deducto,' uicia inueniret Saulei acciem, dorniae te inq; in tabernaculo, ait ad David: Coclusit Deus inimicu tuum hodie in inanus, tuas,nuc ergo perfodiam eum lancea in terra semel,& secundo opus non erit. Cui Dauid mitissimo animo respondit: Ne interficias eum, i. Re. 25 quis enim ex ted et in anus suas in Christud ni & innocens eriti Propitius sit mihi dus, ne ex tedam manum meam in Christit in drii. Nuncisitur tolle hastam quae est caput eius,& cyphum aque S abeamus. Quid mansuetius, dilectissimi, aut quid benignius hac responsione
Toto corde pepercit inimico ut sibi carum conciliaret anticum. Miranda res satisq; laudanda: vcce propria aduersarium dormientem excitauit,ut a somno exiliens , mansuetudinis decorem intueri praeualens eadem correctus exclamaret amicabilia verba, quae tunc protulit dicens:Peccaui ,reuerteres h mi David, nequaquam enim tibi ultra malefacia eo quod pretiosa suerit anima mea in coiispeei u tuo
hodie.Apparet enim quod stulte egerim. Intellexistis, ut arbitror,
35쪽
carissimi fratres, quantii profuerit David militas inimico Sauli, qui
compulsus fuit thisce verbis peruicalia suam satera, ct deinde resipiscere ab inuidentia statuit. Ne diu tamen, vos fratres, longa sermonis protractione lassatos
teneatra, praeterireti. et mansuetudinem regalis propheta . qua patietisti me sustinuit, per senestram sugam arripere, domo illius,militii. Re.i . bus persecutoris Saulis circumua lata , qui praecepto constricti inocentem Dauit compraehendere cupiebant Sc comprehensum cons pectui illius praesentare conabantur. Praetereo insuper mansuetudinem & longanimitatem illius, quado in antro oram clamidis per sec utoris ingredientis abs adit, nullo vulnere aut vindicta inflicta. Cui par erat quasi inlidiatori vice retribuere. Sileo praeterea lacrymas, quas largissi me effudit, tanti persecutoris vocem miserabilem, homine Amalechita enarrante exaudiens. Qui non usque adeo per semetipsum, desere infelicem inoitem contentus est , sed omnem I puli cateruata, cunctumque coctum I srael omnes insuper & silias I erusalem lacrymabili voce excitauit ad lamentum, S gemitibus suspiriisque plurimis,cunctos vocavit ad pia istum. Taceo, carissimi, Semei conuicia, quibus regi insultabat impudenter, cum Absalon
scelestissimus, nefanda ambitione obcaecatus, patrem suurii imina-2.Re. is nissime persequeretur. Quae nimirupatientissime seres,militi Abisai ad vindictam eum excitantem naansuetudine victus talibus diis is
restitit: Dimite eum ut maledicat iuxta pia ceptum domini, si sorte respiciat dominus as lictionem mea , ct reddat milii dominus bonupro maledictione hac hodierna. Has igitur mansuetudines Omnes in unum coadunatas, velut gemmas, omni fulgore venustatas, sanctus
propheta David omnipotenti regi nostro dicare volebat, dum me morem suae ilitatis ac patienti .eDeum ipsum esse, obrii κe enlagita bat:spiritu serui do verba preassumpta, audacia quada ante faeiem supremi numinis proferens,sepe sepius dicebat: Memento donime
David & omnis mansutudinis eius. Verum enitaueris, dile tissimi, ut paucis agam, huius virtutis venustas , ac maxima conducibilitas eximium prophetam Esaiam nou latebat, dum instanter totius generis humatia , vice, cun potentem exorabat dicerri: Emitte agnuin domine dominat rem terae. Qidna hoc si atros carissimi ξVnde haec cotrouersia exor areaestio ta eli 3Si do innatorem totius orbis, si insuperabilem imperii prim i- grauis. Pem aducit ire ProPheta depos . quonaria modo, agna imbecillena Sira-
36쪽
& fragilem, ac pene roboris nullius insignia natura ipsa indicante
prae se ferente inmundo aparere instanter deprecati Z Eo utique carissimi, propheta sic orabat, lub dilucide intelligeremus hoc mirabili paradoxo,utrucis necessisti este, Messiam ac Saluatorem totius generis humani,non modo Deum verum, sed etiam hominem mitem mansuetum ac prum,aduenire opportere, dominator quide mitissime pater sit, quem immensa benignitas tua ad nos mittere dignetur,quatenus tot debita ac peccata perioluere, ac penitus diluere sit potens. auod nec angelus,nec principatus, nec totus citari bicus ordo ut latenus valet.Sed duntaXat, is qui univcrsae mundi machinae dominator ac iure optimo,&hereditario princeps est. Uerum, dilediis
simi, si ille qui creator aio ster est, simul & Redemptor noster non
et Tet,sed alia quaevis creatura potius donatio quaedam existimanda esset, tuam aequa satisfactio.N imii uiri creatura duntaxat,quantum Nota. uta pellecta omniq; Viitute insignita, quo creatura est, eo nempe totum quod est,totum quod potest, erga creatoris sui famulatum,creationis ratione totum debitum est ei, qui gratis creaturae unicuique creationis donum in pertiuit. Vnde perspicue comprehcditur, reo S.Thoo.turam aliquam ad liquidum creatori suo pro humani generi debito d.16.ar.ii minime satisfacere posse, nisi ipse Deus optimus dono quodam, sui ipsius caritate urgente, obsequium huiusmodi creaturae suscipere dignaretur. At vero noster agnus, dilectissimi,caeli Sc terrae dominator
Christus Iesus,quando verus filius Dei est, i Deus de Deo ineffabiliter natus,ideo redemit nos a flagiti js nostris,ut non eκ dono sed eκ iustitia condigna, seipsum patri in crucis patibulo lubens pro nobis osterens a peccati iugo serreo,necnon a diaboli seruitute, tua infelicissime captiui tenebamur,nos liberauit. Vnde beatus Apostolus I corae Phoc ipsum praesciens ait: Qui factus est nobis iustitia,sanctilicatio,&redeptio. Vnde iustitia,dilectissimi, nobis factus est rex noster, nisi quia nihil a ternus pater ei donauit aut pepercit,quando redemptionis mirabile opus in hanc lacrymarum & gemituum vallem deueniens effecit.Imo exacte cuncta nostra debita persoluit,vi vaticiniuadimpleretur dicens: Copiosa apud Deum redemptio. Agite nunc, Psel. Q . fratres carissimi, dc parumper gaudium sigite, copiosam nostram redemptionem intentissime contemptates. Rex utiq; noster qui labo reminimo totius mundi potuisset delicta delere, noluit qua uisanxietate,aut aerumna,nos pristinae liberati restituere, sed tot millium
nullaaloborum undique sibi coaceruans, p praesepij lacrymis se itaq;
37쪽
exordium sumes,ut gigas magnificus exultauit , ad passionis eurrendam viain, minii ne terga vertes donec crucis mortem stupedam, hoDil Ilo minibus j; ignominiolam pro salute nostra optaret. Percurrite,vos ch isti in dilectissimi,&sigillatina, liaec omnia interno cordis assectu expendinos. te,& omni librata ratione, singula corde voluentes, Spalato sanorum inantes,ut spirituali suavitate mereamini praegustare quam dulcis ac suauis,agnus misuetus sit tChristus Iesus.Qui nos caritate s ua se toto pectore dilexi ut non modo lacrymis,fame, & siti, quibus pro salute nostra grauissime cruciabatur,redimere dignatus sit, sed sanguine proprio efffuso, corpore flagellato, spinis capite dilacerato, atq; copii ho manibus ac pedibus, diris clauis, perforatis, latere deniq; crudeli iacea aperto,pro redeptione nostra ad ria orte usq; peruenit. Quam anxie sitiebat, qui sic vita nostra concupauit aeterna, ut sua in manibus inimicoru ponere non dubitarit.Sanctus igitur Paulus,dilectissimi, pertimestes, ne ingratitudinis praecipiti uinsoleter incurr mus, taloru donoru immemores effecti, merito nos hortari conatur , corio. dices: Empti enim estis pretio magno: glorificate&portate Deum in corpore vestro. Ac si apertius diceret. De emptione vestra ta mirabili iugis sit memoria,assiduaq; naeditatio. temetote mirabiliu suo- Exo- Ιε ru, quae fecit in mari rubro,ut admonet Moses, ubi pastio Christi Ggurabatur. Cuius virtute inaestimabili Egyptios oes persidos inserni, omniaq; scelera nostra destruxit, necno ct cruoris unda, cista delicta nostra submersit,ex quibus nec unu rei nansit, quod hoc alutis medicamelo,n5 possit deleti .Haec mirabilia,carissimi, recolite, haec prodigia inuice per dies enarrate. Vos ipsos ad dilectionem tali Re de impioris comouentes, laudibus inexhaustis Deu glorificantes,qui μου. r. dilexit nos,teste B.Ioanne,& lauit ulcera nostra, ac cicatrices delictorum,putredine scate tes, non cuiusuis sontis unda, aut cuiusuis rivuli aqua ,sed pretioso sanguine suo,omne aurum &argentumgemmasque fulgentes,cxuperante.Idcircis, fratres, glorificate Deum in . corpore vestro,Vices rependite ei grates debitas indesine ter reddentes&spiritus cruentissinao,Christum Iesu ira collaudantes.
Nota. Quis obsecro,dilectissimi Christiano nomine insignitus omni die saltim ad horam, agni immaculati acerbis stina pasilonem,& Vitam,
tot aenarranis resertam, seorsum clauso ostio cubiculi sui non contem Rotra. 6 putui illumanum dico,fratres,propter infirmitatem carnis vestrae,
non impero quod opere ad implere est impossibile. Non praecipio, quod duntaxat virorum persectorum est, qui dulcedine qua dam. ducti,
38쪽
ducti, indensse tanti mysteiij contemplationi vacare non desistiit.
Per horam diκytion per d: em ac ni fleuia alia ic vos omnes obsecro, . ut nullo d e praetermisso, libertatem ac redemptioDem vestra rn,amino intentiistino,toto cordi fallectu pe uate. Q d ii non grati tuo inis ratiO,si non pietas ips i nos mouet, ut tam admirabilis bene licii
semper memores si mus,sa item Christiani nominis Lonos, concitarenos ac prorsus copellere debet.Sieni in compati inur S conregi abi- Roma. 8.inus ait B. Paulus,ergoc ompati Cliristo passo in arne oportet,quos regni diademate,S gloriae corona decorari institu: t rex noster Clui lsius I eius. Videtis ne d. lectissimi, qua de re propheta dominatorem terre venire expostulabat, cui potest asinam csa,forti indoq; inibi erabilis adesset. V t nostra, uti par erat, Peri lueret debita, porta Sae Ieas baratri confringens,ac veci es serreos, idest,paruas mortaliumcosuetudines penitus proscindes, ab asiactibus nostris radicitus euelleret. At vero,agnu Esaias de Poscit,quatenus humanitate indutum,quod da m modo ita ansuescat, aequanimiter inimicorum conflictationes sustinens, Peruical sam,ac superbiam aemulorum mirabiliter deuincat.
Aduertendum tamen est, dilectissimi, hoc idem Esaias plurimis uicinante seculis precinuisse, quod deprecatione assidua adimpleri inirii in modii gestiebat,ait enim: Vitulus & vrsus pascentur, minit requi-esi et catuli eorti, dileo quasi bos commedet paleas, habitabit lupus cum agno,& pardus cu hoedo accubabit, vitulus S leo,&ous simul - .morabuntur. lain fratres diuina incip unt my steria,iam utim arcana tametsi a longe apparent. auae obsecro societas rapacis lupi cum ag- Nora. no miti ξ quod foedus pardi cum hordo Z quae denique insolita a inititia, vel conciliatio pacis inus tale, v t obser uato foedere, atq; imtis soluto
vinculo a militiae adueis antia haec simul hab. tare queanti veru enim carissimi, incarnationis verbi Dei sacra metu hic pra figuratur. N uc vero de mansuetudine bonis paleas comedentis solum modo disserendum cc siuimus, ceteris impresentiarum relictis im steriis. Bosne
Pe animal mundum sacrificiisq; aptu eκ lege ipsa dilucide compro-
batur, qui non modo ut camellus ruminat, verum etiam ungulam
findit. Hic collum ultro submittit iugo, hic minime obsequi uni aut obedientiam detraliit domino suo,dice te domino per eundem Pri . - Fsi. . Phetam: Bos cognouit possessi re in suum & ali ita praesepe domitiiiii Osrael autem me non cognouit. Id ic demum laboribus insud .ire per diem nunqua resistit. Haec omnia Regi nostro malaetissimo ma
39쪽
& pulchritudine praeditum, te quo sapiens: Cador e st lucis aeternae.
Scotuso. speculum sine macula, imago bonitatis illius. Ipse natique ruminate
d. ia. nunquam destitit, cuius anima beatisfinia a creationis tuae eXordio
pers icue, nullo vel mine fidei interposito essentiam diuitiam conte inplabatur, qua suauitate intrabili incessante fruebat tir. Demum Sungula findebat cuncta praeordinans ac sapientissime gubernas, tam in doctrina quam in gestis S miraculis patrandis. Ceterumpa tri in omnibus & per omnia paruit humiliter,etiam iii aduersis ei obe Iosi . . diens. Vnde illit Ioannis:Hic est ineus cibus& potus, ut faciam voluntatem patris mei qui in caelis est.Et rursus:Sicut mandatum dedit mi Hi pater sic facio. Proinde non abs re,illa voκ patris intonuit: Hic est filius meus dilectus in quo mihi bene complacui. , ubi
Gene. 3, De laboribus nostri regis quid dicam, dilectissimi, quibus velut alter Iacob diutio tu ii insudabat,&gelu vehementer adustus , dulcedine amoris, nostraru animarum, collum humiliter humanitatis nostr. x iugo submittens quatenus in opulentam requiein regni caelorum nos proueheret. Hic ivtur leo de tribu Iuda licut bos comedit paleas, bovis instar mansuescens, di praesepio sese admouens, bovis pabulo uti coepit.Sed quas leo noster veluti bos mansuetissamus paNota. Jeas comederit,intueri nunc oportet. Quis unquam.mortalium dilectis, inal,quantumuis rudis aut intellectu hebes lironis cibaria,animalium carnem, Sc cruorem fore dubitauitZ Quo enim animal quodvis huius vel alterim naturae est, eo v tiq;, hic aut ille cibus ei apte conue
. ' nit. Itaque,neque leoni foenum,nec boui, aut vitulo caro, Gruit in
cibit. At noster leo Cliris his Iesus miro modo sicut bos comedit paleas,mirabile dictu, fratres,quod leonis sortitudo aut selocitas, Deitatis maiestas, scilicet,& aeternitatis stupenda virtus,nihil obstiterit, quo minus paleas nostrae mortalitatis comederit, cisque velut cibarijsomni suavitate resertis delectaretur. Quid humanitas obsecro, dilectissimi,quam sibi aeternus Dei filius uni re dignatus est, quaan pa- i. o. Ποῦ ni Pulu , t ita loquar, per prophetam finiam nucupatur
Ait enim Omnis caro foenum omnis gloria eius quasi flos foeni, verbum autem domini manet in aeteritu. Hocsacrum foenum quasi manibus suis tenet omnipotens filius,postquam verbii caro saeto maestra habitauitin nobis. Intedite iam Obsecrostatres mei. ratur tam Pro . Jo dignationeat ac supremi numinis inaestimabilem benignitate. Leo sortissimus qui ad nullius pauet osculsum,secratestate scripturaeXperimeto id ipsum suade te,patris verbum videlice cuiu primum irginis
40쪽
virginis aluum sua dignatione liabitauit, confestim ut agnus man suetus nutescit, & carnem nostra induens quasi sci num, seu paleas, eana mandere non ex lior: u t. Sed ea vescitur labens Sc delectabiliter unione hypostatica nunquam amplius separa da, si bi conglutinabit. Quae quidem vitio cui istis aliis persectior ac diuturnior est. Superioribus enim audistis, fiatres, qualiter nost er leo in gremio christiserae virginis mansuefactu salumanitatis nostrae paleis libetervesci incoeperit. Nunc libet palearum aliarum genus alterum per- Christi tractare. Leo sicut dici una est velut bos comedet paleas, quod utiq; Iesu labosatis adimpletum est, quando vitae nostrae aeruinnas Scalamitates res. redetor noster Christus Iesus primo experiri coepit. Quid obsecro, Esi u. dilectissimi fiatres , in diuersorio bellu emitico natus, arctoque in presepio politus,aifluentissime lacry mas pro nobis ei sun dens, quam
Paleas amaras praesentis exilii seruator noster mandit Dum octauo die aetati suae tenerrimae non parcens, cultro lapideo aliorum infantium more circunciditur, dum Egyptum adijt adlauc pannis inuolutus fasciaque stricta accinctus seritatem pestilentis Herodis, proui- , dentia sua declinans, dum opprobria invidorum hominum paccato animo saepissime sustinuit, dum denique hodierna die Hierosolyma petens corda sauciata,veneno pestilentis inuidiae corrupta pharisaeo Pharisirum benigne intuetur, malens vindictam diu disserre, quam extem- ca inuι-plo perii: catiam eorum diris suptilijs plectere. Imo dum illorii rabie di nectarijs verbis,praedulciq; sermone,nec no&aspectu placido erradicare Sc penitus euellere eri optat,quid,inquam,nisi foenum reκ nonoster mansuetus ore pleno ruminare comprobat Z Ne autem haec omnia a persona verbi humanam naturam uniente essecta dubita- .
remus perspicatius ipse propheta alibi, demasuetudine Christi Iesum se loqueris,ait: Leo & bos comedent paleas. Leo ut dictum est,fratres, verbum patrisdesignat: bos vero filiu intemeratae virginis significat. Leo igitur Jc bos haec omnia, simul pati merito asseritur,qula utraq; natura diuina, utpote Sc humana integra remanente non duplicem personam, sed unica in Christo,orthodoxia fides profitetur. Actio. nes,ait philosophus,suppositoi una sunt. Cum ergo in Christo unum sit suppositum Sillud diuinuni licet humanitati dunta Rat peculiarest lacrymari,esurire, anguinem essundere, crucis patibulum subire, ct mortem sustinere, vero eloquio c um propheta astruere ait Onus dicentes, leo ct bos verbum patris unigenituique Dei filius, homo Christus Iesus labores Sc calamitates labentis vitae, inseparabiliter C tanquam