장음표시 사용
202쪽
Vocat quidem paulo post istud de seminis M. D. Sacerdo tibus aliquatenus in dubium, ob marmor diffractum ac plane obscuratum capud Grui. ibidem CCCVIII. 9. At cla ram lucem ipsi praebere potuissent, cum illud CCCVIII.
n'. 8. tum illa tria modo eX ipsius Cl. I. n'. 28o. & a 81. ac Cl. V. n'. adducta. .
Notum satis est omnibus Eruditis, cuncta Sacerdotam Colia legia, suos sibi primos summo e Sacerdotes , adeoque primcipes seu capita habuisse , quibus reliqui suberant. Quod itaque & inter M. D. Matris Sacerdotes locum habuit, si cui clare ex foemina Sacerdote Maxima liquet. Tales autem etiam Duces insicos vocatos fuisse, ut qui praecipue Sacris M. M. I. initiarent, Ducesque & capita caeterorum essent in minime dubitandum, atque huc respicere illud Ma eni dux mystice Sacri , in fine modo adducendae inscrip
Nam quamvis S illi qui simpliciter erant Tauroboseri , seu Tauroboli cuti ex hoc sequenti versiculo liquet, stuis tibi
Taurobolin vesem mutare suasit, &c. vocari possent hujus Taurobolii Sacri duces , quatenus ad illa suasores essent: tamen hic illud Dux Mysicus, seu Dux M tice, ad sum. mum seu primum inter Sacerdotes Taurobolos respicere puto: tum quod simul & Pater Sacrorum invicti Mithrae, de Antistes templi Mithrae Persici nominatus fuerit : tum& ob istud P U B. P. R. Q. seu Publicus populi Romani Muiritium . quod alibi etiam vocem Augur sequitur ut latius statim infra ostendetur) ac legi debet, non distinitis per puncta literis P. V. B. ut tamen plus uno loco maleo sed simul conjunctis ita P V B. De hac autem inscriptione, quae jam pag. 3 . a me allata fuit; uti & ista quae ipsam pag. 3oo proxime praecedit, atque apud Aldum pag. I 6 . Orthographiae iplius exhibetur , ita ut illam attuli, si judicium ferre licet, firmiter credo, eas non duas, sin superiori sal
203쪽
i 4 DE ORIGINE AC RITIB Ustem parte, usque ad verba ista, ANTIQUA G EN E.
ROSE, &c. ubi secunda, vel, si mavis, epigramma ipsi subjunctum, incipitJ sed unam eandemque, at varie eXcerP tam, revera esse. Quum& Aldus & Gruterus quisque suam Romae in aedibus Colotianis extare asserant , easque inde descriptas producant. Quamvis ille, qui istam, quae apud Aldum exstat descripsit, ad primam solam partem; is vero, qui alteram a Grutero exhibitam inde excepit, ad posteriorem, seu inferiorem, potius partem, priori neglecta, attendisse videatur. Nisi acciderit, inter illud spatium tem-
poris, quo is, qui Aldo suam subminii ravit,. 8c istud quo
alius suam Grutero, inscriptionem illam ita ac quidem superiori, ac media parte fuisse, sive temporum, sive hominum injuria, aliave quavis ruina, corruptam, literasque ita, pro parte Obscuratas atque abolitas, ut plane amplius non legi, aut lic legi, ac describi ut quidem Opportuerat, non potuerint: aut inde quoque posterior descriptor laborem illas pensiculatius
considerandi sumere noluerit. Quamobrem operae pretium
mihi videtur, ex istis descriptionibus Puod ipsum marmor
oculis perlustrare mihi non liceato eam, pro mea poteitate, aliquatcnus integritati suae restituere; simulque aliquantisperili uitrare: licet credam primam, post illa M D. M IDEAE&c. lineam forsitan dc plures) nobis persisse. tum forte &inscriptionem, in ipso marmore eu primitus) ita fuisse dis
visam, ut postremae quinque lineae, seu versus, in alio mar 'moris latere insculptae fuerint, vel saltem, si in eodem, majori tamen aliquo intcrstitio a superioribus separatae. Hincque eas eo facilius aut praetervisas, aut pro alia inscriptione habitas fuisse. Quare autem istae duae lineae, quae Scarae dedicationem dc Consules continent, ab Aldi eXcerptore omissae fuerint, fateor me plane ignorare. Sic itaque illam repraesentare volui: lector interim illas pag. 3o. M 3I. Exhibitas, .cum Ca conserat:
204쪽
HIC. PATER. IN VICTI . MYSTICA. VICTOR. HABET SERMO . DUOS RESERVATET. VENERANDA . MOVET. CYBELES. TI'AVGENTUR. MERITIS. SIMBOLA. TAUROBOLI RVF. CAEONius. CAEonii. SABINI. F. V. C. Augur PVBP.R.Q. PATER.SACRORUM. INVICTI. MITHRAETAUROBOLINUS M.D.M.ID. .ATTIDI.MINOTYRANI. .ARAM.ΙIII. ID . MART.GOTIANO. ET . MEROBAVDE. CONSULIBUS. DEDICABIT
ANTI Λ . GENEROSE . DOMO . CVI . REGIA . VESTAE PONTIFICI . FELIX . SACRATO . M LlTAT . IGNEI M. AUGvR. TRIPLICIS. CULTOR. VENERANDE. DIANAE PERSIDICIQUE. MITHRAE. ANTISTES. BABILONIE. TEMPLITAVROBO VΕ. SIMUL. ΜΛ I. DUX. ΜISTICE. SACRI Undenam vero conjectem, unam alteramve lineam in principio hujus inscriptionis deesse, in causa sunt tam illud
C E L S V S in quam istud SERMO DUOS: tum
etiam, quod inter quintam de sextam lineam versus deesse videatur. .ae tamen mera, fateor, mea conJectura est. Certius substituitur in septimae fine vox A U G U R, cum
statim subsequatur P V B. P. R. Q. Namque ita illa le-T genda
205쪽
I46 DE ORIGINE AC RITI nos genda atque interpungenda sunt; quantumvis & apud Gm terum P. V. B. legatur, & apud Aldum , perabsurde,
P U L. P R. Quod cuivis, ob illud supra, in inscr. pag. 9.exhibita, AUGUR. P V B LIC US. P. R. Q uti Mistud, quod pag. 43 3. 4. ita apud Gruteris exprimitur A U- GV I. PUBLICO. P. R. Q VIRITIVM, uti Mob alia exempla, innotescere γtest. Tum de illud TRI PLICIS CVLTOR DIANAE denotat Heroptan
tam Deae Hecates e quam omneS triformem norunt. In
DEDICABIT autem U. pro B. legendum qualia saepissime occurrunt admonitione nulla opus est. Postremo ut id adhuc semel obiter moneam pro M IN O T A V-
gendum esse , tam ex illa patet, quae pag. 29. allata, quam quae hic, ex eodem Reinesio deprompta sequitur DT A U-ROBOLI autem metri causa pro TAVROBOLII positum esse unusquisque videre potest:JMATRI . DEUM . MAGNAE δ DEAE . 4UMMAE . PARENTI. HERM ΑΕ. ET . ATTIDIMEN O TYRANNO . INUICTO CLODIUS . HERMOGENIANUS CAESARIUS . U . C. Hic namque oum eruditissimo Reinesio) pro ΗΕRMAE reponendum HER THAE: quod nullus Hemmae, seu Mercurio , inter Magnam meorum Matrem &Attidem Meno ramum locus competat: atque Hertha hic, quasi interpretationis gratia, quod Magna ista mater Terra sit,
interveniat: sicut simili modo Menotyrannus de Attide seu
206쪽
SACRI TAUROBOLI I. I 7 sole) quod ille, ut Rex anni, ita de Rex seu Dominus mensium sic. Nec dubito apud Tacitum Hertham pro Herthum esse legendum: nisi illa apud Germanos sicuti Lunus& Luna, aliaque praeterea numina, quasi duplicis sexus culta fuerit. Quae interim Tacitus de hoc numine tradit, libro de Moribus Germanorum cap. XL.. de Suevis) haec sequentia
sunt: Nec quid notabile in singulis, nisi quod in commune HER THUM, id est TERRAM, colunt f eamque
intersenιre rebus hominum, invehi populis, arbitrantur.
Porro de ipsius Sacris, atque horrendis sane mysteriis, idemit haec subjungit: M in insula Oceani Casium nemus: d
catum m eo vehiculum veste contectum , attingere unι Sacerdoti conce m. Is auese penetrali Deam inteVigit, vectamque bubus neminis multa cum veneratione prosequitur. Laeti tunc dies, fesa loca, quaecunque adventu fossitioque dignatur. Non bella ineunt, non arma δε- munt, clausum omne ferrum. Pax is quies tunc tantum nota, tunc tantum amata , donec idem Sacerdos satiatam conversatione mortalium Deam templo reddat. Mox vehiculum is vestes, O, s credere velis, numen i um s creto lacu abluitur servi misi ant , quos satim idem lacus haurit. Arcanus hinc terror, sanctaque ignorantia, quid sit iEud quod tantum terιturi vident. Ut autem Cluverius Hertham, sic Lipsius, ad Tacitum, AErthum legit. Ita enim ille: Ego veram vocem censeo CAERTHUM. Ita enim no ratem eam vocem esserimus scribimusque. Non nego equidem illos quoque Mercurium coluisse. Id
enim idem Tacitus ita testatur: Deorum maxime MercvrIum colunt ἰ cui certis diebus humanis A UO UE hostis litare fas habent. Herculem is Martem con essis an malibus placant. Pars Sueυorum is Via Sacri cant . oc.
207쪽
1 8 DE ORIGINE AC RITIE Us Porro Hennae nomine Merι urium apud Germanos venisse, nemo sanus facile diXerit , quum propriis suae genti nominibus sua numina appellarent: quod ex isto Hertha, tum Mex nominibus Thoth Alexandrinorum, Thmih AEgyptiorum, Teutates Gallorum, & Indan Germanorum , quae omnia Mercurii nomina sunt , non quatenus stella , sed quatenus cum Sole convenit, liquet. Neque enim AEgyptii iisdem numini bus eadem, quae Graeci aliive, imponebant nomina. Ostendunt namque hoc Theuth modo allatum &: Osris & Anubis
& bis & alia plura. Ac quidem quae de Ude Apula jus
ipsius Isidis ex persona) narrat , haec satis superque confirmant. Ita enim ille libro XI, Metamorphoseos: Cujus numen tinicum, multiformi flecte, RITU VARIO, nomine multjugo, totus veneratur orbis. Inde me primigenii
Phages PGpnunticam nominant Deum Matrem , hine autochtones Attici Cecropiam Minervam , illinc stuctuantes C priι Paphiam Venerem s Cretes sagittora Dictymnam Dianam , Sicub trilingues Sugiam Proserpinam a Gleusinii vetusam Deam Cererem a Junonem alii, alii Be Ionam, alii Hecaten, Rhaemnusiam alii: is qui nascentis diei Solis inchoantibus radiis illustrantur e thiopes, aliique priscaque doctrina pollentes c 'Utιi, ceremontis me prorsus propriis percolentes, appellant vero nomine Regianam Udem. Itaque S: Mater Deorum & aliae jam supra nominatae Deae, atque I quantumvis alias revera idem sub diversis nominibus numen essent) sub aliis appellationibus , quin &alio ritu, seu caeremoniiS, quasi alia numina, colebantur ;atque ut non eadem, sed diversa ab invicem, invocabantur,
ut satis supra indicat Apuleius. Aparet
208쪽
Eos non fuisse revera Sacerdotes M. D. M. sed de tria viali fece Agyrtas, scurras ac mendicabula sub religionis 'praetextu ; scut erant etiam Bellonarii: unde hi saepe simuI junguntur. Galli quomodo flerent. capillatos illos fuisse , eum Isiaci sent calvi. De Sacerdotibus Synodi, ac cujusenam. De Allectoribus Collegiorum: de Parasitis Apollinis ct Herculis: de pueris puellisque alimentariis Faustinianis, Faustinianis Novis, non tamen Sacerdotibus) Plotinianis, Mammaeanis, ctc. Hos quoque ap- pellatos fuisse Pueros Curiae , eosque procul dubio Patrimos Matrimosque fui , hincque Sacrorum ministeriis adhibitos. Hinc reditur denuo ad Sacerdotes M. D. Matris, seu potius ministros: qui, sicut Isiaci in triplicem ordinem diges uerant, ita di illi in Summum Sacerdotem utriusque sexus in communes Sacerdotes, ac tertib in Tibicines seu Fistulatores is Gallos θc. quorum caput Archigallus: porro, qui ille, qualisque fuerit. Denique
quaenam moderatio circa talia apud Romanos obtinuerit ' ac tandem quae distincito inter μηναγρὶας ac ευν γυρτοις facienda sit.
209쪽
1 o Da OstiGINE AC RIT Us. T autem Mater Deorum Idaea , seu Cybele diversa
erat nomine ac ritu ab Iside, sic etiam ipsorum Sacerdotes: quamvis Isidis etiam Sc viri de foeminae sacerdotes erant. Ita enim videmus non solum inpium Egnatium Fa-τentinum Sacerdotem Isidis dc pag. 83. I . Thesauri Gru-teriani, Cn. 'DomiIIum Cn. F. Firmum Sacerdotem Udi Triumphali, verum δέ pag. VI. II'. I. videmuS hanc sequentem inscriptionem
CN. DOMITI US . CN. F. SEREN V S . SACERDOS. ISIDIS. ET DOMITIA. UXOR . V. S. L. MUtriusque igitur numinis Sacerdotes erant uXOrati aut maritatae , tam Isidis, quam Magnae Matris. Quin de Cejonius Rufus, dc uxor ejus Caecina Lolliana, Isidis Sacerdos, comparent Tauroboliati: sic Petronius sobodorus cum uxore Rus Volusiana, sic demum Vettius Agorius, aliique: cum alias Galli nec uxorati, nec viri quidem essent sed femiviri de exsecti, adeoque obscamo facies
Quum itaque nec Sacerdotes Magnae Matris, 'nec simia pliciter Tauroboliati essent exsecti seu Genitali membro mutilati , sequitur Gallos M. D. Matris non fuisse Sacerdotes: saltem Sacra Matri Deorum facientes: quantumvis eo nomine, 0oco magis quam serioὶ venirent; ut apud Apulejum lib. I X. Vaticinationi ue crebris mercedibus suffarcinati
piis mi seu purissimiJ illi Sacerdotes. qui alias libro Vl II
210쪽
Philebum Gallum vocat unum de trιviali popularium fece, qui per plateas is oppida cimbolis is crotatis personantes , Te: mque Syriam cIrcumferenteS mendicare computant. Hinc Scurrae Magnae Matris, decipiendisque mulierculis maxime apti, circumvagabantur Per pagos, vicos ac fora, atque ita ex Circumforaneorum numero erant. Hinc quoque ita Plutarchus, libello, Cur nunc Pνthia non reddat oracula. Πλει- ριένω mirnκM e πλη- άns Atu si των s ἀγροῖον s - τα Μηκύα νω Σε πια βωμολοχον νυν ταωωαπον Maximam Poeni in amiam para-
Hos& in Dionysio Iuniori repraelantat Athenaeus, cum de ipso libro I a. ita loquitur: 'Aδὼς θ Διωι mg, τιλ γροτοί e wμ-νοφορήμεν' , οικκύς τ βίον καπιτρεψε. Dionsius vero sub extremum aetatis tempus, Matri Deum male his CERERI vertit Dalechampius J sisem emenaecando cogens, ac tympana pulpans cum morte vItam commutavit. Ac de illis hoc modo loquitur Menander Comicus, apud Clementem Alexandrinum. Ita enim is in protrepti