Antonii van Dale Dissertationes 9. antiquitatibus, quin et marmoribus, cum Romanis, tum potissimum Graecis, illustrandis inservientes. Cum figuris aeneis

221쪽

16r DE ORIGINE AC RITIB Uses, ut ibit Heroicus Crateterus, de Parasitis haec memoriae tradidit s nomen id, nunc sordidum O infame, apud antiquos invrnitur sv mi, O perinde ac s dixissent -- αβν I. e. coepuis m. D'Me is Cynosargis Herculeo templo columnam extare inribio in qua exsculptum est dere

tum Alcibiadis, scribae Stephano Thuriridis Alio, in quo

de hae nuncupatione ita promulgatum est. Epimenia S era cum Parasitis sacerdos secer operatori Para tu unum quempiam ex Purais hominibus, ac eorum liberis, secum dum leges cseu consMetudinem patrias parastum eligant: nolentem vero face os, super hac re trabat in fulcium.

In publicis xabulis sexum quae late Dut de velim sis , ita scriptum es: Caduceator seu Cer es, vel preeones duo sunto , ex Cerycon familia M tenoride s per anni blatium in Deo parasiti sunto Dempe Apollinis, non Herculis.J In Pasieride tribuo donariis haec inscripta sunt: Archontes O Parasiti po erunt ; illi quidem sub

Archonte P bodoro corona aurea coronatis Para Pi vero eum Sacerdos γο mi I ri bus. . . . . . . . . . . . e et, ac dum Archon Deostratus Gamgettius esset, Fericos Pericliti F. Pitheus, ct Charinus Demochari F. Gargettius. Auin is in legibus Raetis

mandatur Acharne tum parasitis ut Apollini sacrificent. Clearhus vero Solensis , unus ex Ari telis discipulis Fribit libro primo marum, Parasitum Oisis dictum proue tum paratumque seminem, Nunc autem immutata Qui ratione, victus socium. Itaque in antiquis legibus, quinor hodie, plurimae civitates, in honoratissimorum mari r tuum consortium Drasitos quoque assumunt. Geidemus amtem ita, in Attiae, siribit: Herculi quoque parasitos crea vere. Nemison, tu Paluvide: Rex, cujus Wrpetuum regnum sit, Parasiti e tribubus electi, senes, ct seminae , qu-

222쪽

SACRI TAUROBOLI I. I 63 curam gerunto. In his o bone inpiane, sciscitare potes quae sint illae seminae πρωτοπόσεις, merum de parasitis nune nobis siermo. In Anaceio columna cuidam hoc inscriptum igitur: E bobus praecipuis, tertia ludis celebrandis impem atur a e duabus reliquis altera tribuatur Sacerdoti , altera

Parastis. Crates libro secundo proprietatis Attici sermonis ait: Parasitus nunc sane rem faedam ct inhonsam significat, olim vero sic vocabantur quos colligendis sacris frumentis eligebant. Parasitorum quoque collegium ob cu- 'ria quaedam erat. Itaque in regis tigibus hoc scriptum est: Regi curaest, ut magistratus creentur, sive Archontes: atque sicut legibus cautum es, e tribubus parasiti eligantur: utque hi parasiti ex Bucolia. de qua alibi aliquid dicituri unusquisique pro sua parte, hordei sextaria seligant ut inde patrio more ii qui vere Athenienses siunt epulentur: ex collecta vero hordei quoque sextarium Acharnensum Parasui praebeant Apollini in CURIAM sive, ut Da- Iechampius, ad priscos epulorum is sacrorum ritus.' G-riam autem parasitis fui , in eadem se lege scribitur: Adin arandum resarciendumque vetus templum, O PAERA SITIUM, Geu parasitorum euriamo tantum pec mae detur, quanta faciundum opus locaverint sacrorum aedificiorum in aratores. Hine manifestum es Parasinum dictum fuisse locum sum in quo primitias frumenti

sacri recondebant Parasti. Eadem refert O Philochorus, in opere cui titulus Tetrapolis, eos recensens, qui in Para florum Herculis ea tum cooptati fuerant. Sicut is eademrradit ramicus Diodorus Sinopensis, in Epiclero: cujus

resimonium infra citabo. Arisaeles, in Methonensium republica, parasitos duos scribit Archontibus guus assignaros fuisse, Polemarchis vero unum , eosque is a piscatoribus, ct ab aliis certum aepraesitutum accepisse obsonium. Videmus hic igitur aeque Apollinis Parastos quam Herculis. Hos

223쪽

DE ORIGINE AC RITIB Us Hos autem Parastos fere fuisse apud Athenienses, quod Epulones apud Romanos, Optime meo judicio, observat Casaubonus: cujus animadversiones in hunc Athenaei locum consulat Lector; sicut & Hesychium. Quamvis autem ad propositum nostrum hic id nihil faciat, tamen occasione hac data aliquid de Alumnis Fausinae adjiciendum iam praecedentibus puto: quod ista non usque adeo vulgaria sint. Apud Spartianum videmus pueros ac puellas in id electas ut a Caesarum nomine appellati , ipsorum Caesarum sumptu alimenta caperent, seu publice alerentur: id enim is exemplo Trajani, in Hadriani vita ita ostendit: Pueris ac puellu, quibus etiam D amus alimenta detulerat, rncr mentum liberalitatis adjecit. Hos autem a Trajano primum nomen traxisse docet sequens, apud Gruterum, pag. OS . 7. inscriptio:

NOMINE . PUERORUM PUELLARUM Q U EULPIANORUM

Sici teste Capitolino, Antoninus Pius Faustinianas puebias instituit, in honorem uxoris Fausinae, quam tertio iminperii anno amiserat: ita enim ille: Puelias alimentarias in honorem Fausinae Fausinianas consituit. Ac hujus exemplo postea eodem testante Capitolinob M. Antoninus Philosophus Novas puelias Faustinianas instituit in honorem uxoris mortuae. Quin & de Mammaeanis pueris pael vique ab Alexandro bevero institutis adhucdum viventi matri, ita

224쪽

SACRI Τ AURO Bo LII. 16 Lampridius: Puellas is pueros, quemadmodum Antonianus Fausinianas insiluerat, Mammae anas ct Mammae a- nos instituit. Hos autem Sc alio nomine pueros curiae appellatos fuisse, ab illisque distinctos pueros plebeios docet non obscure nos inscriptio quae Thec Grut. pag. 46 . extat, ubi inter alia

habemus 1 TEM. PUER. CURIAE. INCRE ME N T. alimenti scilicet: sicut paulo inserius PUER.

PLEBEIS. SI NE . DISTINCTIONE. LI BERTATIS. NUCUM. SPARSION. &c.

Puellas autem has Faustinianas sicut dc pueros procul omni dubio Alimentarias dictas fuisse, nos supra allatus Capitolinus, in Antonino Pio, his verbis quoquσ supra adductis, docet: Puelias Alimentarias &c. unde clare elucescit, eas etiam vocatas alumnas, sicut id de pueris videmus, in inscriptione jam supra integrE, ac modo etiam pro parte allata, in Alumno Faustinae Agilio Septentrione post allecto inter juvenes. Hujusmodi Pueros pue avique patrimos ac matrimos potissimum, si non omnes) fuisse crediderim, persuasus istis apud Vopiscum Aureliani verbis, ubi de inspiciendis libris Sibyllinis loquitur: Patrimis Matrimissique pueris carmen indicite , quod tales pueri pueraeque sicuti antiquis temporibus Camilli ac Camilia, quae etiam Patriami ac Matrimi erant) maxime sacris ministrandris de quiabus Aurelianus porro loquituo adhiberentur. Non reperio tamen hos hasve Alimentarias Faustinianas Sacerdotes Faustinae fuisse: quod tamen asserit Magnus ille literatorum princeps Ezechiel Spanhemius, dum Antonium eo provectum adulatione in mortuam uxorem dicit, pag. 29Ο. a. de lu' ordonner neus Pretresses, appellera de fonnom Puellae Faustinianae, nisi NO VEM pro NOVAS

Iegerit apud Capitolinum , quod tamen illas non facit Sacem dotes. At paucis interjectis ille demum de aede Faustinae lo-

X 3 quitur,

225쪽

166 DE ORIGINE AC RITIB Usquitur, non tamen Romae eXstructa. Farminas Sate vies tamen & Romae fuisse Fausinae .llisque, sicut & Flaminicis,has Faustinianas inserviisse circa Sacra facienda , crediderim plane. Fausinas namque Sacerdotes reperimus apud jam toties allatum Gruterum pag. 33I. .s AENIAE CN . FILBALBILLAE SACERDOTI . DIVAE FAUSTINAE . DECURIONES . AERE . COLLATO. OB. MERITA. EIUS Sic εe eadem pagina Plotinae Saeerdotem habemus: AEMILIA E

L. F. SATURNINAE PATRON. COLON

226쪽

Sic quoque Sacerdotes ibidem , Divae Marcianae. ac pag. IO38. II: Faustinae simul ac Matidiae. LEPIDIAE . L . F

Nullas tamen reperimus Puelias Plotinianas , aut Mariacianas : quamvis ipsarum Sacerdotes, ac Flaminicas inve niamus. Quod licet ita esset non inde sequeretur Paelias istas, sive Fausinianas, sive Mammae anas, sive & Ploti nianas aut Marcianas Sacerdotes istarum Divarum fuisse. Verum enim vero redeundum nobis tandem est ad Galgus nostros M. D. M. Ideae, quos dixeram , non fuisse hujus M. M. Sacerdotes , sed solum collegiatos , qui Archea is suis ut monachi hodie suis AbbatibusJ suberant. An vero hi Galli in ipsa Pessinunte Sacerdotes fuerint incertum quia dem , nec mihi usque adeo credibile. De Galgis ad Sestum Livio occurrentibus nihil tale apparet. Ita enim Titus Li vius Dec. . lib. I. Iam subeuntibuπ armatis muros fana .

riei Galli primum CUM SOL ENNI HABI TU an

te portam occurrunt. Iussu se in atris Deum FA MULOS Deae venire memorant, ad precandum Romanum, ut parceret moenibins urbique. Neque de illis Pessinuntiacis, qui proculdubio cum Archigallo suo , occurrebant Consuli Romano , ac de quibus idem Titus Livius Dec. 4.

227쪽

168 DE ORIGINE AC RITIB Us lib. 8. Transgressis ponte perfecto flumen, praeter ripam euntibus Galli atris inagnae a Pessinunte occurrere,c9M INSIGNIBUS SUIS, vaticinantes fanatμ eo carmine, Deam Romanis viam belli is vicuriam dare, imperiumque ejus regionis. Accipere se omen cum dixisset Consul, Uyo loco posuit. Nec magis patet id ex Lactantio, ubi lib. I. De Sacris cum Matris Deorum, tum Belloriae, ita loquitur: tauorum sacrorum4 alia sunt Matris Deum, in quibus homines suis ipsi virilibus litant: amputato enim sexu nec viros se nec foeminas faciunt: alia Virtutu, quam eandem Bellonam vocant: in quibus I P SI SACERDOTES Boualieno, sed suo cruore sacrificant. ubi ipsos Bellonarios Sacerdotes a triviali Gallorum turba distinguit , cum & hosse proprio sanguine cruentasse indicet. Sicut nullo modo negare velim Archigalios minus se quam caeteros Ganos castrata: quod putem ex istis vulgaribus Gallis jam dudum aliquem castratum in Archigallum eligi solenne fulta, atque

ita in reliquorum caput, praesidem ac Sacerdotem. Mari autem ut haec rursus interponam dc Sacerdotem sibi Summum habebant & alios minores Sacerdotes , tum tertio ordine erat vulgus Isiacorum, Grex scilicet liniger & ca us, ataque adeo Sacricolae seu religiosi, aut vulgares mystae: qui tamen Sacerdotes non erant. Ostendit hoc satis clare Apulejus lib. XI. per haec Sequentia: Tunc in uunt turbae Sacris Divinis initiatae, viri foeminaeque omnis dignitatis, o omnis aetatis , linteae vestis candore puro luminosi: illae limpido I mine crines madidos obsolutae; hi eapisium derasi funditus , vertice praenitentes e magnae religionis terrena dera, aereis is argenteis , ς imo vero aureis etiam, sistris

argutum tinnitum con repentes. Sed DNBJ Anti lites a quibus Summus Sacerdos, quem subinde nominat, ipsi distinguiturJ sacrorum , proceres illi , .qui candido linteamine

228쪽

SACRI TAUROBO VII. I69mine cinctum pectorale adurique vestia frictim insecti, potentiis orum Deum proferebant insignes exuvias. Per quae Apuleji verba & Valerius Maximus & Appianus Alexandrinus, de Holuso; & Suetonii ac Taciti, de Domitiano distingui atque explicari debent, dum de Isiaco habitu, de Sacrificulis ac Sacricolis, seu religiosia cohorte, aut vulgaribus Isiacis loquuntUr. Idem porro Apuleius alio loco: 'At eum ad ipsum jam

templum pervenimus , SACERDOS UMAXIMUS qui Graecis vocabaturi A UIκUE SI NCAS EFFIGIES PRUGEREBANT, OVUI VENERANDIS PENETRALIBUS PRIDEM FUERANT INITIATI, intra cubiculum Deae recepti , dissonant rite simulacra s*irantiar Tunc ex his unus , quem cuncti GRAMMATE A

dicebant, pro foribus absistens , COETU PASTOPHORORUM quod sacrosancti collegii nomen e 9

velut in conciovem vocato, &c.

Et haec quidem ille de Isaris. De Sacerdotibus vero et Magnae atris, seu Syriae Deae, ita Lucianus, a ρεες θ -υ λα πιλλοι-τ οι-ω - ῖοι σφάθου ' οι δἐ emrονδε, φορεου ι' ιλοι .n προφοροι καλεοναι, κἀ Qλοι

'αυλνῆεων τε, i στυἀων, - ΓαH-. S γναῖκες δ μα- νεες τε, i φρενογαau. Sacerdotes autem ipsis multι admittuntur , quorum alii Bostas mactant, alii libamina f. runt , alii vocantur igniferi, alii arae ministri. Mea aurem aetate ρlures etiam quam trecenis ad victimam venire

229쪽

1 o DE ORIGINE AC RITIB Us. quotannis alius surrogatur: qui solus purpuream vestem gerit, is aurea tia a redimitur. Alia ONBJ es hominum sacroram multitudo, tibicinum videlicet is Mulatorum is GALLORUM: sunt is mulieres insanae ct mente capistae, isc. Per quae Videmus, si quid ego videre valeo, Gallos a Sacerdotibus clare distingui; illosque, ut minoris o dinis ac dignitatis, cum tibicinibus ac fistulatoribus &c. conjungi, sed Vatum hic locum potius occupasse. Nec frustra illos a Tertulliano non Sacerdotes , sed M. Matri consecra ros appellari. Vide pag. 26. Gallorum vero, ut dixi, Caput, Praeses, ac Princeps, Sacerdosque illius turbae, erat Archigalgub. non tamen eatenuS num randus inter TaurobotiaIos; quamvis & I aes ac Mithriari Sacerdotes quandoque & huic Sacro Taurobolis initiarentur: ut Patet eX. gr. tum eX Cecina Lolliana, & ex inpio Egnatio, I dis Sacerdotibus , tum ex Pretio Agorio Praetextato: qui Pater Sacrorum erat, Mithrae Dei scilicet, minime vero Pater Sacrorum Achaiae; ut perabsurde asserit Gutherius,

de Heteri yure Pontificio, lib. I. cap. 7. his verbis: Vettius Praetextatus Pontifex Vesae, idem P. et TE R S AECRORUM ACHAI E nominatur. At cur non simul eum facit Neocorum Lusitaniae , & Hierophantam Proconi Iem Nempe columnas diversas, licet juxta se positas , confundit: ut ex ipsa inscriptione jam supra adducta luce clarius perspicitur. Interim subjungit: Fuit Pater P

trum Dei Solis, quasi hic ab illo Vettiob diversus fuisset:

ac respicit proculdubio ad Sextilium AEdesium Agesilaum, qui Pater Patrum Solis invicti Mithrae dicitur: sicut idem quoque videmus in Rufo Cedionio Caesabino. Ut vero de vulgaribus ac trivialibus Gai s loqui videtur Lucanus, dum canit lib: I. v. 663,

crinemque rotantes

Sanguineum, populis cecinerunt tristia Gasii,

230쪽

S AGRI ΤAUROBOLII. 171 Sic de Orchigallo ut Sacerdote loquitur, Tertullianus Ap lagetici cap. 2 s. in hunc modum: cum Marco Aurelio apud J mium reipublicae exempto, die decimo Sexto Kalendarumprilium , Orchigalius illesanctussimus die nono Kalendarum earundem, quo sanguinem impurum , lacertos quoque cainando libabat prostate Imperatoris Marci jam interempti , solita aeque imperia mandavit votorum scilicet. Illorum nempe erat , inter Gallos saltem, vota mandare facienda pro salute ali rum. Quomodo autem Taurobolium alii ex ipsorum Vaticina tione acceperint, mihi obscurum est. Interim habemus Taurob bum factum ex Vaticinatione Pusoni Iuliani Archigalli: ci ca quam rem major lux, nobis affulgere posset, si marmor illud misere mutilatum,magis integrum ad nostra tempora perdurasset. Romani difficulter , aut non, publice saltem) admittebant Sacra peregrina .' ac si id facerent illa aliquatenus reformabant. Ostendit hoc Dionysius Halicarnassaeus lib. II. ubi, post alia pnegressa, hanc quidem ad rem facientia, at nimis multa quam ut huc asserantur, ait: 'Eορτη ἡ πιρ 'αυπις ου Mα με λανέμων ς myMEO- άγεται, G-ἡς-e Θρόνους γονα ν ἄδα