장음표시 사용
101쪽
T. Wo PRENε LEcTIO Nuricumque eadem constantia et alacritate praesentissimum mortis periculum subiisse R Cap. XXXIX, M. Nondum gustaverat, inquit, vitas suavitatem: hic autem iam sperabat magna, quibus frui coe erat. At id quidem i sum in ceteris rebus melius Putatur, aliquam Martem, quam nullam attiugere.
Pronomen insem nullo iure hic damnari videtur; sic enim supra c. 37. nec enim Motest miser esse quisquam.
feri u peremto. At id ipsum odiosum est,sne sensu esse.
tibi eodem modo dictio ista id insum complectitur antecedens illud sensu Peremto, quo tamen repetitur deinde in sequentibus verbissne esse. in se a II, 11. -- suis igitur EPicurum sequitur dolor p cum hoc iesum dicit, summum malum esse dolorem. de Div. I, 30. -
nam et id ipsum C ident. -- iustare mortem. Cap. 46. -
sed i sum es deos non putare, quae ab iis fgniscatur
cOutemnere. Confer quae ad Divin. II, 41 ε').Cap. XLIV, 107. Vides quanto huec in errore versentur et Ortum esse coimoris . . iu s ulcro Putat. Coniecturae qua legunt, hic ira errore Nersetur, haud ita favent sequentia, ut illi subscribere audeam. saepius ita 8M Orat. P. Quint. 16, M. non statim ad C. Aquillium aiae
ad eorum aliqtiem, qui consuluntur, conciarrisses. Sed Rufinianus habet cucur ises, ut c. 25, 79. ut statim de iurentiqtiis oracurrerit. Et recta quidem. Ρraepositio conquamquam in aliis verbis vehementiam indicat, in ca currere ambiguitatem haberet. Igitur quum exercitias dieunxur ad non dubiam mortem concurrisse, intelligimus concursum proelii in via ad non dubiam mortem. 68a Et iure dolandit suum Goerena. ad Acad. 2, 14. P. 84. Quod nuper aliis placuit, his autem iam spirabat magna, quibus frui. coeperat, primum a Colero erat Propofitum :sed nimium videtur esse. Neque enim id, quo frui coeperat puer, spem excludii magnarum rerum. bisiti by Cooste
102쪽
Tu LLIANARUM L i E. I. C A P. IX. a rebus ad personas, et vice versa, deflectit elegantissimorum hominum oratio. sic N. Deor. III, 10. is igitur, si aliquid est, inquit etc. Haec omnia in eodem, quo illa Zenonis, errore versantur ... Idemque s dei nou fhe, negat esse etc. Vide quoque lib. I. c. 12. et 14. Quod autem in his cap. XLVI, 110. secundis vero rehus stiis volet etiam uti: cl. Benes. reponit - - volet iam nti; obiter dicam, videri mihi simili plane mendo S. Severam liberandum, lib. 1. H. S. c. 7. Per idem temMus fere, inquit, eum Abraam esset etiam centiam annorum, Isaac flius natus es. lego, cum Abraam esset
iam centum arariorum. et. C. 40, 5. cum ., ex alie genis
eoniugia sumsisset, etiam 700 uxores haberet. fac et iam etc. Inferius autem in his Tullii: ne et nosmet ipsos Mamare Uideamur: legam POixus, rict ita nosmet et . quam, iuxta codd. nonnullos, Vocem secundam expungam
Cap. XLVIII, 116. qui se in medios immisit hostes. vese Jamulari, ne Mosset aguoci,s esset ornatu regis.
Qui cunct ferme ad Vivum resecant, hi mirum est quod siluerint ad ista se esset ornatu regio, quae sane splendidissimam reserunt glossematis faciem, quum ab oratione abesse facile et maiore quidem cum elegantia Pon l. 'φ Nos, ut criticorum παραδaOρΘωσεχς anteVerta-89 Wophensius quos codices intellexerit, nescio. Certiora indicio, in uno codice paris. et omilli, nunc notat Orellius. Tamen mira est reliquorum librorum consensio. Et amplius dubitari decet de genere huiuὸ interpolationis. svi Quo igitur nomine talia excusabis, quae fi omittuntur, maiorem Essiciunt elegantiam P Vellem potius critiei rationem exposuissent construendi verborum, in quibus nisi haet, Ii ei et ornatu regio, necessaria adhaererent, dici debebat ne agnosceretiar: sed dixit Cicero ne posset agnosci propterea, quod haec etiam ad sequentia spectant,
quibus omissis illud posset male se haberet.
103쪽
T. WoPREus L EcTIONUM in s. aliquot hujus formae exempla similia apponemus.
decretis, si sententiis iudicum . ivra consituerentur: iris eis et latrocinari, ius adtitterare: ius tesamenta
fossa supponere, si haec sustragiis aut seitis multitu
dinis Probarentur. an non, salva omnino atque incoin. lumi sententia, omissa fuissent illa, si haec etc. Rursum de Fin. III, 11. Quid autem diei Moterit, turi itudinem non insem Mer se fugiendam esse fatuemus, quominus
homines tenebras et solitudinem nacti, nullo dedeeora
se absineant, nis eos per se foeditate sua turpitudo
ipsa deterreat 2 quorsum vero ista, nis eos etc. quum praecesserint iam talia, se tumitudinem -- statuemus pquae tamen glossematis suspecta habuerunt cl. Walherus ac Davisius, quamvis immerito, ut ego quidem puto. Lactant. lib. I. C. 21, 18. neque intra Parietes ausaedieulas luto faetos, sed intra Meetus collocandae sunt, et interius com rehendendae, ne sine falsae, sextra hominem fuerint e)llocatae. quis re uireret postrema ista, si non apposita suissent 2 libro II. c. 2, 4. Deos igitur tu quorum numero rmonemus p si in mortuorum . quis tam sultus ut eolaep s in absentium, ergo colendi nou sunt, s nec videant quae facimus. 56 nec audiant quae Precamur.lib. Iv. c. 23, 2. et i si eodem modo Nisendum est, quo docet esse vivendum, ne cs aliter ωixerit, lyse yraee tis suis detrahat, s re ipsa, soloni quod verbis nitatur adstringere. Non opus est ut ostendain, quae sint in his plane otiosa. Unde etiam salii constat cl. Davisium, qui coni. ut post nis ini ceret, in his Lactant. Epiti cap. 49. Si ergo Iudaei α Deo: reiecti sunt. scue etc. nulla igitur alia Des homini: hroyosta est, nis veram religionem - - fuerit secutus. i legebat ille nιβ ut Neram etc. ego ista omnia delesseiri ' . - ..
104쪽
Τui LIANARUM LIB. I. Cap. X. 70potius . quam lectionem ad Io curam substituislam; sed nil mutandum. tum ea quae iam protulimus declarant, tum quoque ista quae sunt huic loco gemina ac germanae: lib. IV. c. 18, 23. unde a Paret Iudaeos ritillam aliams,em habere .nis se abIuerint a sanguine, ac Deraverint etc. etc. cap. 19, 11. Nulla igitur Des alia- - datur, nis erediderit in eum. Vide qυoque l. II. c. 9, 3. l. IV. c. 24, 3. Senec. uc Ira I, 7. initio. D. Matth. 26, 42 ' '
, In lib. II. Cic. Tusc. edita lactis octies Dei noDies D incatur. 'Aνακολουsου. Iacens et adflictus. Linctantius Plaeiaritis defenditiar. 'Aὐακολουsas. Cicero defenditur. Enablage actitia et passios. Cicero bis defenditur. Linctantitas
Pergimus ad librum II. Tusc. ibi autem cap. pHmo 'ista habentur: magna habere Pos)st auxilia reliquorum philosor horum discoliuis. Ablativus disset Iinis .crucem figit viris doctis, qui tentant a reliquorum Phils- sophorum disci linis . vel reliquorum μhilosoμhorum diseiplinas. Sed ablativus ille in Gramaticorum adnota- 57tis est celeberrimus. Hinc quoquc merito vapulabat Lam- sinus, cum Fin. II, 28. negat enim tenuissimo victu - voluytatem Mercini: praepositionem e ingereret:' surdo-9 Sie in Terent. Heaut. 4, I. ii 4. CH. qrain nunc I Ricare aut inoenis de illa S So. nescio: nisi tit ex ii a quaeras, unde hunc habiaerit. Faerntia in codice bombino ira venit, Nui ex lima qDaeras. et in textum recepit. male lamen
105쪽
T. Wo PRENs LRCTIO Nurique canebat, cum sapra lib. I, 18. terreno Drinelytorum genere confecta: Vellet ex terreΠ P. g. c. Sequitur capite tertio: -- nemo mediocriter quidem doetus ignorat. Frustra est Lambinus, qui reponit nemo ne mediocriter q. d. i. cur mim impunitum dimisit
locum de Fin. III, 1. huic plane conformem 2 quod quidem nemo mediocriter 'doctus mirabitur Resolvit Per pronomen relativum Lactantus lib. I. c. 3. initior
nemo qui quidem Dyiat -- non unum esse intelligat. Capite V, 14. Quid enim minus es dignum, quam tibi quicquam peius videri dedecore p Vir idem doctissimus Pronomen te, ante Vocem dignum, inculcat; ab Dque causa quidem iusta, ut ego arbitor, quum sic absolute aliquando Veniat nomen dignum. ut e. g. Seneca
de Ira I. c. 12. Illud Mulcrum dignumque, Marentibus rodire -- defert forem. sic lib. II, 13. et alibi. Plaut. Mil. III, 1, 128. Hule homini dignum es divitias esse . et diu τitam dari. ubi dignum est iure merito exposuit Pareus fas es. vide quoque in Μerc, I, 2, 22.- Cap. VI, 16. Ergo id quod natura -- reouit, - - in eo magisra υitae Philosoμhia tot saecuta permanet pSi cum viro cl. facias , - - in magistra vitae Ph. t. s. p. ptolletur quidem nescioquid illud soloecilini; sed cum fie
sa Non omnia, quae grammallea ratione possunt stabiliri, in usum veniunt. Nemo dixit auxilium habere aliqυα re, sed ab aliqua re, quod est a Parte. Vide nos in Ithro de Particulis P. 16.9M Haee non omnia aequalia sunt, nec Parum refert, cui vocabulo adiungas quidam. In altero loco nemo mediocriter quidem doctus dicitur pro nemo ne mediocriter quidem doctus: in altero quidem eum quod cohaeret. 943 De usu absoluto verbi dignus vid. Benilei. ad Ilorat. Sem. 2, I. 65. Gierig. ad Ovid. Fast. I, 'MI. Duiliaso by Gorale
106쪽
TULLIANARUM LIB. I. CAP. X. 81 duriuscule dicetur. id quod a natura et virtute respuatur, Permanere in magi ra vitae Mhilu ophia: tum illud ietiam haudquaquam inusitatum, ut suspendatur orationis
constructio, exitumque analogiae congruum non reperiat. vide es. PerIzon. ad Sanct. Μin. IV, 11. 5. et Davis. ad Tuta, I, 24. ' δ adde, si lubet, Lactant. Inst. 1.11, 64. . . refert, . . Iovem cum e. i. N. a. T. proseisceretur,. . aquilam ei in au oleium advolesse. Quod ad phrasin Permanere in aliqua re attinet, eam familibus exemplis componerem, nisi in re tam vulgari, stylo Messet temperandum.
Cap. VII, 17. Aio Epicurus in qui solum hoc malum
dolorem et malorum omnium extremum, saVientem eesset id suave dicturum. Absonum quidpiam in his videre visus est cl. Benti. Si prius solum, inquit, quomodo dein extremum P Et me quidem sollicitum ista ratio haberet, si legeremus, qui non modo soliam hoc malum
dieit, sed etiam maIorum omnium extremum: quem enim non offenderet tam inepta orationis degradatio qΙam vero sic modo interpretare, ut Epicurus dolorem 'aliquando malum unicum, aliquando extremum dixeritissa Μaithiae doete disputat in WoIsii , AnaIeci. 5. P. 16. ida eo anacoluthiae genere, quo, quae iam antea dicta erat res, iterum nominatur. In primis autem notandus erat peculiaris usus Pronominis demonstrettivi, quod non solum, interiecta alia sententiae parte, iterum ponitur e*dem, qua antea, serma, - vide exempla a Μatthiacleollala - sed aliam mutata oratione. Sed locus', de quo
Wophensius agit, aIiam habet conditionem. Id od enim in praemilla enuntiatione relativa pro simplici quod poni. tur, ut aliis visum est, pleonasmi, ut Rud dimarinus Tom. a. P. 23. Putat, ellipseos ratione. Hoc recte quidem, sed non eo, quem Ruddimannus Explicat . modo. Neque hie usus ita restringitur, ut semper ad totam aliquam enuntiationem reseratur: quod plurimi grammatici praeeeperunt. vid. Zumpt. Gramm. 37I. Ramahorn. P. 678.
107쪽
T. Wo PH Eus L EcTIONUM Haecce orationis degradatio facillime' concoqui posses videtur, cum saepius ita deficiant auctores, ubi rerum describendariam magnitudine sumaminantur, ut verbis utar es. Coclii ad Salust. Cat. c. 5.5'' . Qua observatione
defendi etiam possunt ista infra IV, 23. satis instructa.
armata, Parata Per Isse: ubi transponebat V. D. Sat. ins. Parata, armato Per se se. Non igitur est, cur Iegendum arbitraremur, hic qui non solum malum hoc Zieit.sea
malo Tum omnium extremum; Cum Praesertim.- amisso
adiectivo solum, larmonis ossicacia, quae quidem in hoc
loco maxima requiritur, nilnium cnc abitur, q' andoquidem dolorem non tantum malorum extremum, secletiam malum unicum loquebatur Epicurus. lib. v. c. 10.
qui vel summum, vel folum malum dolorem esse dicat.
vide c. 9. et 26. Plura non adferam, cur locum omnino sincerum esse putem. Cap. XIII, 30. tantum tam stra excellit illud. . quod . ωirtutis nomino a n lectimur, rat Omnia Praeterea. miranta Nideantur, nec malum quidem ullum, nec si iu59 unum locum collata omula sui, cum tu mitudinis malo com aranda. Nec matram quidem Nilum : subaudi απὁκorMose, cum tur itudiuis malo videratiar com orandum. quae quidem ellipsis non ita dura est, ut orationis cursum hono fluere negaremus, cum Viris illis, quorum
alter coniicit, Ne maIum quidem ullum . . . com arandum; alter, nec m. q. u. , nec vel in unum locum conlata omnia, sint c. t. m. comya auda 'T . Φ Eliam iorellius interpretatur: qui modo solum, modo extremum hoc malorum dicit. Sed vellem doetiisset iaexprimi posse per simplicem copulam et, quae lautum diversas sententias coniungit. Atque hoc sufficit. s Wophenfius negligenter, ut videtur, seripsit exceIlit' pro excellet, quamquam illud etiam in nonnullis codiis Duiliaso by Gorale
108쪽
TULLIANARUM LIB. I. Cap. X. MDidem, 32: Ad sietusne et laeens, et Ia entabili Noce a Iorans, audieris O virum fortem l Haud sa-- cile ex profligata codicis lectione rescripserim ad siet ne iacens: saepius enim participium τί adsietus tantumnon iσοδυναμον, adiectivi vicem praestat. de Amic. 16. ut amici iacentem animum excitet. de Har. Resp. 24. Videtis igitur hominem Mer se ipsiιm iam pridem adflictum ac iacentem. Post Bed. ad sen. 9.qui mihi Arimus adficto et iacenti consularem.sdem dcxtramque Porrexit. Lactant. Inst. l. V. 2. g. 2. duo exstiterunt, qui iacenti atque abiectae veritati instil- . - tarent. Claudianus de Raptu Proserp. lib. I, 96. Au forte iacentes
Ignavosque putas pQuemadmodum igitur in loco proposito, sic quoque nihil arbitror mutandum, in illo infra IV. 16. Quid autem es deformius, quam aegritudino quis adsietus, debilitatus, taeens '' p Cap. XIV, 34. artae vero Pueri ad aram se
verberibus acci iuritur, ut multus e visceribus Ianguis exeat; nonnunquam etiam, ut cum ubi essem, audiebam, ad necem. Cur pro audiebam scriberemus videbam , vatio quam adlari, Vir insignis, parum valida videtur, quod eo Verbo utatur Cicero infra V. c. 27.
cibus legitur. Tum Lambinus non sine librorum auctoritate scripsit ne malum quidem. Illud nec ipsum reprehendi non poterit, fi totius sententiae partes oppositas censebimus pari ratione. Vid. Gerntiara. ad Cic. Chl.
9M Tula. a. 25, 54 abiiciunt se atque ita afflicti et exanimati
iacent. Cons. Burmann. ad Properi. 1, 6, 25.
109쪽
Heri Spartiatas, inquit, non ingemiscunt verberum 6o doloro Ianiati. Adolescentium greges Lacedaemone midimus ipsi incredibili contentione certantes Pugnis. Cum pugnantes adolescentes viderit Tullius, inde vidisse etiam cum caederentur ad aram, non sic colligitur , ut quidpiam in lectione edita novandum credam.
Obites quoque Vindicem, quae his illustrandis apposite contulit cl. Davisius, ex Lactantio Placido. ad Statii ' Theb. lib. I, 118. quibus Lacedaemoniis virtuti es. in Deris oviedi verberibus, sine cor oris motu. ubi Vir laudatus legebat . quihus tu Uu es etc. sed aliaui virtuti esse recte dicitur, quod dixit Tacitus Pro Ῥirtute esse. sic Plautus Trucul. I. sc. II, 14. TR iis Pugnae . et virtuti, de praedonibus Praedam agere. et alibi.
Cap. XVI, 37. Militiam Nero nostram dieam,
non etc. nostri exercitus yrimum unde nomen habeant vides. Sermonem sic instituebat Tullius, ut si dicturus fuisset, Militiam, unde nomen habeat, vides. i. e. unde militia. nomen habeat: qua de forma multa coacervantem vide Davisium ad N. Deor. I. c. 26. sed facta quadam orationis digressione, ab incepto suo transversus velut abripitur, idque ut resumat non eandem Militiae vocem repetit, sed synonymam exercituum' ' ; quod ἀνακύλουΘον, Post multos alios, optime illustravit editor es. ad huius libri c. l. et lib. ' III. c. 8. Haec igitur ΜSSa lectio omnino mihi pla-99 Μinime: quamquam orellius quoque anaeolui hora no- Por commendavit. Verba enim ita construuntur hides , unda no iri exercitus nomen habeant militiam. Hanc aris' positionis vim in Graecis iamdudum cognitam habent cri- tici. Plato Charmid M. P. I 5. b. νυν δa. - ου δαμῆ Masae ευρεῖν, ἐφ' sτον ποτὲ τῶν οντων o Ουοματοθέτης τούτοπούνομα εθετα visu σωφροσυνηv. Vid. Μatthiae Gram. P. 794.
110쪽
TULO ANARum LIB. I. CAP. X. 85cet. quamvis contra illam insurrexerint literatores eruditissimi. Similis est locus de N. Deor. I. CaP. 24. - quam vestra. θῖα enim sagitia Democriti, - - esseeomuscula quaedam aIia QMe , rotunda alia, Partim autem angulata, curvata quaedam, et quas adtinea : ex his sectum esse coelum otque terram - - concursu quodam fortuito: hanc tu optinionem i. e. haec, inquam. flagitia Democriti , C. VeIIec usque ad hanc aetatem Perduxisi etc. Non coniecissent homines do- 61
ctissimi. quam vestrα isa, sagitia Democriti, vel quam vesra: iso inquam sagitia Demoeriti; si locum, qui vulgo pessime distinguitur, quoad inter-
Punctionem tantummodo, quemadmodum nos hic se eimus, adiuvassent i Paucis interiectis: arma enim membra militis esse ducunt; quae qui em ita geruntur at te, ut Ii usus forep. abiectis oueribus, exMeditis Ormis ut membris, Puguare Mossint. Enallage, quam vides, activi et passivi improbata suit cl. Bentleio, qui Pro geruntur malebat gerunt . quemadmodum etiam infra lib. III,
xωὶ Ad eamdem regulam hunc.Ioeum eriegit, et interpun-- clionem egregie constituit Μaiihiae in misceli. philol. a.
Iota Ducunt pro dicunt seriptum est errore Wophensit., Quod autem ille geruntur defendit, bene actum videtur: nam praeterquam quod hoc geruntur interpolationi librariorum deberi viκ credibile est, adhaeret' etiam aliqua ineptas dictionis species his verbis: arma ita , apte ferunt, ut expeditis armis ut membris pugnare possint. Hoc non idem fit, si legimus geruntur. Sic alibi aclivum' eum passivo componitur. Liv. 22, 2, 13. num Iunoni Reginae in ADentinum ferrent, leetiferniumque feret. Contrariam sententiam nescio quo argumento defendat eum Wolfio orellius. Ut f ias ferat egregia est Lambini emendatio.