장음표시 사용
131쪽
Deo nec Deum nec hominem earum. . Noltis. lib. II. c. m. Me et ignoratilia rerum aliena naturae Deorum , et s. m. y. i. dig=seu Itas minime eradit in ma-' testatem Deorum. Lactant. de Ira Dei cap. IV, 3. Deus, igitur non es, si uee moυetur, quod est Proyrium viventis, nec facit aliquid imi ossιbile homini, quod es Droprium Deἰς s-- nullam habeat administrationem, . 73 quae Des digna st. r. e. quae ipso digna sit. Hinc quoque sincerum esse locum discimns de N. Deor. I, 9. PNid autem erat, quod concuPisceret Deus mundum signis. . oruare p Si, tit Deus ii e melius habitaret etc. ubi illud posterius Deus pro insititio rursus habebat CI. . Davisius ' Plura autem dabimus ad Divin. I, 50. Quod Vero Pleona linum attinet, quem hic Vides, pronominis illi, isto quidem nihil Ciceroni est tritius, nihil Vulgarius. Infra I , 8. Aemnlatis duyliciter illa quidem dicitur etc. et cap. 28. sed omnis eiusmodi Perturbatio a. P. abluatur. illa quidem etc. vide quoque lib. - V. c. 16. de Fato c. 19. sic Ῥisum obiectum imyrimet illud quidem. . speetem. Fin. V, 24. IIIa enim, quas
sunt a. v. b. c. Humerata, com lent ea quidem beati su mam vitam CtC. Hinc memoria quoque Iabi virum do
ctissimum liquet de Leg. I, 21. Vir Uie fuit ille quia
dem Prude*s; cui tamen etc. legebat ille, Vir, Tite, fuit ille i rudens. et Fin. IV, 16. hi autem Mouunt illi 'quidem Prima naturae. coniicit ille, hi Monunt illa V. . M. Conser quae nos ad Acad. II, 5. ' ,
II93 Vid. Gostrona. ad Cic. Acad. a, i5, 47. p. 89. Eliam alii dixerunt de abundanti, in pronominibus demonstra-- livis. Sed et aecuratius ihItinguenda erant eriemplorum genera, et locus definiendus, quem pronomen ille in oc-dine verborum obtinere debuerit. Quo sontas eliam GOH-siituitur. In omnibus, quos Wophensius asseri, locis le8i- .
132쪽
Tuae LIANARUM LIB. I. Cap. XIII. . 107 Cap. X, 23. Aegris enim comoribus similluma animi us .aegritudo. Analogia grammatica requirit, . adsentior, Aegro enim comori, vel Amri enim cor oris, ut numeri congruant; sed quantumcunque fit illud facinus , noster haud ita . fuit elegans , quin sic analogiae regulas saepenumerq Conculcaveriti supra II, 22. Geonera contentis comoribus facilius feruntur. . simiIlia me animus i. s. de ellit etc. infra IV, 10. dum morbiscor Orum com aratur morborum animi smilitudo. lib. V, 38. Iam vero motus.. auimi. . leniuntur, traductis animis ad volu tatem. Seneca de Ira ΙΙ, 16. Errae, qui ea canimalia in exemylum hominis ad- , eit. Haec et innumera talia sicco pede non sunt 79 praetereunda, si quid in loco, quem prae manibus habemus, novandum putes. Adde etiam quae ad Acad.
tur quidem, quod tantum abest ut iriseruiu pronomini, ut in hoo ipso habeat substructionem, no cum alien
1m Haeo compositio nominum abstractorum, quae vocant, cum rehus Plurali numero expressis frequens est etiam in igraeca lingua. Et sunt quaedam nomina huic usui accommodatissima, veluti illa a Wophensio commemorata, , comus, σωμαι de quo Elnaslei ad Eufipid. med. 1077. animus , ψυχη, homo. . '
133쪽
fιbiunci Do. Permutatio modortim. Cicero' quinqDies Hefenditiar; deferacliantiar etiam min. Felix et Patereti-Ius. Frui ossicio. Culpa, malum morale. To σηααινομενου. Ut Omistitur in concussione. Pr Uo- poeta illustratiar:
Eodem lib. III, Tusc. cap. 11, 25. Sed ceteria alias, Nunc aegritualitem, si Possumus, amellamus: id enim sit Pi si ostium . quandoquidem etc. Quarta tandem legerentus potius, id enim fuit propostum pcredo, quod cuim cum subiunctivo istiusmodi duriuscule Construatur. At ea satae ratio Videtur nulla. sic enim N. Deor. II, 12. audiamus e lini Platonem et . Divin. II, 36. Sed de hoc loco Miura tu aliis: nunc hacterius: externa eraim videamus etc. Vide, ne in re tam
parva, sim nimius, infra IV, 17. et V, 24. et Fin. V. 19 δε . Cap. XVI, 34. . . Arimum quod posse aeeidere diuemgitaυerit, . . deinde quod humana humatio fereuare intelligit; Postremo od Ῥidet etc. Toleranda Videtur modoririn Permutatio, cum praesertim indicativi a subiunctivo tam longe remoti sint, ut nil mirum sit, ,
ra1 Ipsi particulae nulla ratio eum coniunetivo modo. Ea in quacumque evocationct et exhortatione Ponitur, quaxemotis aIionis rebus ad id, quod coiisiderandum sit, accedere iuhemus. Verti potest per nemtich. Graeci, quod sciam, non ita loquuntur. ,
134쪽
si memoriae vitio in eam inci levit Gicero Ex locis autem similibus, in quibus nihil tentant viri docti, et huic et pluribus aliis stabiliendis firmamentum haut spemaendum peti posse arbitramur. Quod ne frustra dici videatur, de immensa exemplorum Copia quaedam . huc adlegabo. de Fin. I, 10. nemo enim issam voltiyta- ω' teris. quia volu las si, a Pernatur, sed quia cons et untur magni dolores etC. Fam. VI. ep. 17. nam so habeto, heiresciorum magnitudina eos, qui temporibns
Maluerunt, aut valeant, coniunctiores tecum ego. quam me. N. Deor. II, 16. Nec Nero Arytoteles noulaudandus in eo, quod Ornuia quas moventur, aut natura moNeri cerfuit, aut vi ant voluntate: moVeri
: . outem solem et lunam et sedera omnia: quae autem rcta
tione moverentur, haec aut Pondere deorsum, aut Ie-
mitate sublime ferri. cap. 38. An cum moberi aliquid φ όidemus, ut Phaeram . . usu dubitamus quin illa o erain' sne rationis P cum autem imMettim, coeli moυeri vertia quo videamus, dubitamus etc. 2 Passim sic dissimilis φ sui est Seneca. epist. 19. Hic te exitus manet, nis iam
1 adi) Memoria nil iuvat, sed ratio. Quamquam ex his exemplis colligi potest, quantum distent volubtilis ac mulabilisu sermonis formae a grammaticorum regulis Testrictis. Qui, ita variantuT modi, non destituuntur explicatione, sed regu- Iarum necessitatem excedunt Per licentiam loquentibus permissam. Id non semper animadvertunt critici. Exemplis i adde haec ex poetis: Plaut. Amph. Prol. 17. nunc cuius ih ivissu Denis, et quamobrem Venerim dicam. Properi. 2, 5οι ap. canere antiqui dulcia furta IoDis: tit Semela es combustis, ut est deperditus Ior denique ut ad Troiae tectαυolaris αυis. Quao Lachmannus ad I, 2, 9. Comparat, noni, unius Seneris sunt. In sententiis, quae caussam vel condi- , . tioneria indicant, cuius generis multa allulit Wophensius,
utraque ratio facile contanulatur, vel certa re Posila , voι admixta dubilaiiono.
135쪽
contrahas vela, nisi quod ille fero voluit, terram Ieges. epist. M. Seiae quae se illa' ratio , quae a Petena et fugienda discernat, qua euyiditatem mcinfuescit insania, timorum familia eom incitur. epist. 87. ait dioitias esse causas malorum, non quia insae facia ne, sed quia facturos irritant. epist. M. Fluant quantum assectus eiecerit, non quantum Poscet imitatis. Vide quoque de Ira III, M. et alibi. Multum etiam in haec frequentanda enallaga est Lactant. Inst. 4ib. II, 9, 5. Ex quibus oriens Deo accensetur, quia ipso luminis fons et illustrator est rerum, et quod oriri uos Deiat ad sitam sempiternam. at ego Deum quaero, ultra quem nihil est omnino, qui Dus et origo si re
rum. lib. III, 15, 2. quid Motest esse tam falsum, quαm
regulam vitae PhilosoPhiam nominari, in qua diversitas Praec torum rectum iter im ediat et turbet 2 aut legem bene viυeudi, cuius capita longe dissonant 7 atiesrientiam vitae agendae, in qua nihil aliud si itur 81 etc. v;de lib. V, 9, 9. Terent. And. IV, 1. 25, b6.. Alibi etiam talia collegerunt praeclarissimi viri. Bux- mannus, Dulierus et Cortius, quorum scrinia tamen non compilavimus, ut sumus ab ista ratione prorsus i alieni. Haec autem clamare videntur, ne quid etiam novatum eamus, infra IV, 37. Quibus cognitis, quis . Ut qui dubitet etc. ' Quis enim dubitarit - - p Diviti Π, 25. Q iid autem volunt ea Dii immortales yrimum signis cantes. quae sne intemretibus non Possumus irr-telligere: deinde ea quae carere nequeamus p et cap. 72. Non quod eos maxime contemnamus, sed quod videntur aeuti Jιme etc. de Fin. V, 17. Nam s yraυiem tem -- fugiendam putamus; cur etc. 2 et s turi itudinem fugiamus etc. Acad. II, 46. Aliud iudieiuni Pythagorae est, qui 'Putet id cuique verum esse, quo α
136쪽
Tu LLIANARUM LIB. I. CAP. XIV. cuique τideatur; aliud Cyrenaicomum, qui Draeter Permotiones intimas nihil putant esse iudieii; adiud T icuri, qui . . consiluit etc. subiunctivus similis eodem extat cap. Tusc. I, M. INos vero dimittamus): qui quod tota in hac causa di sicillimum es,
suseipiant, Dosse animum mari ro Cor ore, vacantem : illud autem Quod non modo .facile ad cre- dendum est, sed eo concesso quod NoIunt, cons uens, idcirco non dant, ut 'cum diu Permanserit ne intereat. Min. Felix. cap. 18. cum Malam si etc. qui natisitatem omnibus Praestet, sbi Ver eluitatem . . qui universa Merbo iubet --. Veli. Paterc. II, 24. Vix ii quam in Syllae oPeribus clarius duxerim, quam quod, cum' etc. neqtie irvaturum se beIIum iis dissimulatie, nee quod 'erat ira manibus omisit; exifimaυitque ante frangendum hosem, quam raciscendum creem re uiso e externo metu, ubi quoad alienum esset vicisset, superaret quod erat domesticum. ubi non erat, cur Ursinus legeret fu erare, neque enim ab existima
te pendet illud Verbum, sed ab his, quam quod etc. ut et illa di simuIavit, omisit, et existima Die Ibidem 34: Vtrumque enim consequitur, rit et considerandis rebus humanis Pro ris PhilosoPhiae frua- 8atur ossicio, et adversis casibus erinlici consolatione sanetur. Quamvis Manutii ac Lambini coniectura, qua fungatur pro fruatur statuunt, uno et altero co-1aM Talia serri non possunt, nisi in malis scripto ibus. Ruhn-henius pauIlo. audacius coniecit superandum. EquidomVeueium scripsis putor ex limauitque ante frangendiam hostem quam Diciscendum cisem, reρMUoque externo metu, ubi quod alienum eisset, Dicisset, ut superaret, quorierat domesticum. Mulavit auctor orationem, et pro operan . dum esse dixti tit stipertiret, intellecto alio verbo consilii. . Diuitiaco by Corale
137쪽
T. Wo PRENs LAc TION frudice sustentetur; non tamen reiicere Icctionem caltam audea, . tamquam Romani sic numquam locuti essent.
Frui ' ιeio Mi syrio Ahilosephioe, est illius ossicii emolumentis potiri. Sic de AmIcitia f4, 15.J: recor datione rastrae amicitiae se fruor, ut beate vixisse
videar, 'quia eum Sejione vixerim. h. e. cum aliquo fructu et iucunditate recordor amicitiae nostrae. Isto
modo victoria frui est victoriae emolumentis laui, apud Florum lib. II, 6. Sequitur eodem in capite: videt malum nullum , uis elui am. Quod Latini culpam vocarunt, id nos lio die malum moriale et κατ' ἐξοχhν Meccatum dicimus. Hinc non possum equidem causam expiscari idoneam, Cur es. Benti. Voluerit nisi cui a. Fam. IX. ep. 16. nihil esse sapientis praesare, nis enlyam. vide lib. XII. ep. 23. lib. V. ep. 21. lib. VI. 'ep. l. Illud deinetum dicitur lib. V. ep. 17. -- sayientes tumitudine, non essu; et delictu suo, non aliorum iniuria com
Cap. XVII, 35. Iubes me bona coc tare, oblisisci malorum. Diceres aliquid, et magno quidem μhilosopho dignum, si ea bona esse sentires, quae essent homini dignissuma. Pythagoras mihi si diceret, aut Socrates , aut Plato, quid iaces etc. Τ Manutii, Victorii iLambiniqde editionibus vix sidem dederim, eum Pythagoras mihi se diceret, exhibent. , Est hoc 'μα,
Ist4 Eraemiis, frustra, ,hiquit, obloquitum pheruius. At illud fungatur ab iis restitutum est, qui paullo ante lege- νTant sapientiae jungitur munere. Est enim frui offcio amplius, ossicio fungendo lectari et consideratione reriuri frui. Sic Seneca Epist. 95, 7. omnium rerum cognitione fruiti sumus.
138쪽
quod appellant. πρις τδ cynsaret μενον, quo sic loquitur Tullius, ut si in antecedentibus dixisset, Esset ho quod iubes, aliquid et magno q. A. d. . . Pythagoras modo esset, ee non E icurus ille volaytuorius, qui mihi diceret ete. Vis illa coniunction, Ii dilueidari potest in his . lib. V. 9. Laudae Epicurus' tenuem viaetum . philosophi ia quidem, sed Ii Socrates. . dioeret. non is qui Iinem bonorum voluytatem esse dixerit. Pro
Μarc. cap. 8. Same enim venit ad aures meas, est id m
istia nimis erebro 'Meero, satis te tibi vixisse- Credo ins etim id audirem, si tibi soli viveres etc. sic enim ex
eod. Ersuri. recte legit cel. Graevius, pro sed tum id audirem. sic autem explica, Credo; et Probarem hostdierum tuum, si tum id audirem, si etc. Lactant. lib. H. 3, 5. Sapiens prorsus dis utatio, si virtutum ipsarum formas atquσ terminos scirenet non enim etc. supple, sed tum demum mihi Probaretur, sa -- scirent. Synesius epist. 46. ποtεῖ ia πωλητέον ' μειον et χιτ ρων miεῖς. scit. eg ἔχει. Ibidem, 36: eedisque fortunae quae Pervellare te forsian Motuerit, non Poterit certe vires frangere Μalebat Benileius, quae ut Pervellere etc. Emblema
minus necessarium. Acad. II, 32. meo sint falsa sane, invidiosa eorte nou Iuue. cap. 24. An dissolvit p id enim mihi quidem non videtur: sed dissolvestit Diio;
Iam Bene intellexerat Wophensius, quo modo Latini eonditionem addiderint sententias affirmandae. Hoc tamen in loco TuscuI. non Ohservavit, ut sensus illo, quem eri ponit, Ex-εsteret, et verba haec cum superioribus coniungi possent, necessario praecedere debuisse coniunctionem : Ii Pythago. ras mihi diceret. Quaro dictionem hanc potiris ad anneo- Iutha reseremus. Doest enim apodofis , quae suhstitui Ἀ-ello Potest.
139쪽
m non facile Mosse. de Fato c. 4. so adfectio ascro
rum valeam, si Dis , ad quasdam res, ad omnes certe non vulebit. Divin. Π, 55. quae delectationis habeant quantum voles; auctoritatem quidem nullam debemus nee sdem commenticiis rebuS adiungere. Conser Sanct.' Min. est. v. o. Ibidem: Frudentiae Nero quid reisondebis p dieenti ωiretitem sese esse contentam. Nil esse video, cur mss.sequeremur illos, qui docenti Pro dicenti agnoscunt. Prosopopoeia certe durior non est, quam quae lib. V.C. 7. . . tillam a Philoso sita vocem emi am esse elatiorem. de Fin. I, 4. quid a sugulis philosei hiae diseia plinis dicerditur, Persecuti sumus. Vide l. ΙΙΙ. c. 10. 84 Acad. II, 45. Democat virtus vel Potius reprehendit mamur Meetidum illos motus esse dicit, hominem ivmele deo. ubi ci. Davisius, ut hoc in transitu moneam, legebat iungi deo; secus quidem, quam mihi necesse videature virtus enim hominem cum deo iungit, id est, eum deo coniunctum esse dicit; qua loquendi forma dicitur 'ibidem, Tu . . tamquam hominem eum '
1 HS Nolito, utrum consilio an errore Wophensius seripserit poterit pro potuit. Benileius coniecit poterat. . Ceterum grammatIeis nostris notandus est illo coniunctivi usus, in quo, omissa coniunctione, eoncessiva sententia eamdem Tationem recipit, quum conditionalis propriam habet. aan OreIIius praelusit docenti: quod miror. Dicere interdum. id significat, quod statueres Praecipere. Cic. de Fin. I, 14,46. quid est cur dubitemus dicere et sapientiam propter Doluptatem expetendam et Duipientiam propter moloias
esse fugiendam p' sa83 GoerenΣius quoque scripsit iungi deo: in nolis tamen defendit antiquam scripturam, non nominato Wophensio
140쪽
cuero Tusc. III. oeties Monritur. Pronomen qui rela. tionem notabilem habet ad superiora. Cicero de Seneci. Dindicatur. Enallage. numeri. Duo Ciceronis Ioca, Amtileiam Minutio ML deffenduntur. AIilex atque ut, fatis Latina diei probatur.
Cap. XIX. libae; tertii Tusc. 43. mee Tyieuro
eoiistenda suns, reue ea. . tollenda de libro. Recte .constare haec lectio videtur, nec opus esse ut refingas, Haec, micure etc. Neque enim, si antecedent;a in- inspicias, ad Epicurum sine ulla deflexione dirigitur oratio; quod facile . evincunt lita, atque haec quidem his verbis; quisis ut intelligat, quam voluytatem no rit Epicurus. Si sequentia verba conferas, terminari illud Epicuri alloquium facile videbis. Immerito etiam mox sperni illud Nerbis talibus videtur, licet superiorct p. idem serme dictum sit: quis enim tam superstiatiosus, ut in istiusmodi repetitionem nunquam in
gis αnapaestum, qui laudat senem. Legit cel. Benes ius, quo Iaudae senem, sc. anapaesto. sed relativum. ad τδ regis pertinens, recte habere, clamant Mec loca sequentia. Infra IV, 5. veterum illam equidem Pytha-
auctore. Ea, quae iudieio si unt, re ipla seri dievntur in omnium hominum sermone. 9 Bentleius eorrexerat Epicure. In reliquis errat Wophensus. Illud Derbis talibus coniectura est Benlleii, pro' υσIuptatibus. . '