장음표시 사용
91쪽
66 T. WopRENs LECTIONUM eum egesate etc. in Rull. II. C. 23. Omne.r Urbes. agri . regna denique, Mosremo etiam vectigalia vestranierint. Omne etiam punctum seri locus Flori lib. I s.
c. 18, 14, NOVISSI ME. eoustium fugae sedit:
sed hoc quoque , ru tis equorum c ngulis, Πxores ad mere, summo Icelere, Per amorem. Itaque dePlorato exitu, in v. r. f. c., POSTREMO mori rise genere desinarunt. Duces Dos, seqNe, Patriamque, ferro et veneno, subiectoque Mudiquo igrae. Perem eruui.
mete forti bimam, et meo iudicio beatibimam in ipsis inalis eivitatem l asseruit eum fae socios, μομυlum
orbis terrarum viribus fultum sua manu, aetate tam
longa si sintile. PIO VISSIME, maximo duce D L47 μ essa eisitas, nullum de se gaudium hos i reliquit. Pari modo lib. IV. c. 10, 9. Voculam mox τω noviss me subiungit: Infesta irrimum siti regio, tum quibusdam saliuaeidis stivius iussior. novissime . . noxia etiam
dulcets fuere. mox. . utriusque coeli subita mutatio μro
Mytilentiα fuit. Cap. XLV, 137. Sed iIle noster est Plane, Di DPra dixi.
Stoteus perPauca balbutiens. Legit cl. Davis. Neser. qui Antiochus intelligitur, quem Non is qui haec disputat, sed Lucullus se triebatur. Pari coniectura loca quoque sequentia aggreditur V. D. cap. seq. Numquid horum μrohat noster Antiochus 2 supra c. 6. Iam Ct tomaeho Philo nosei sic MSS. o eram multos annos dedit, D vin. II, 17. doleo tautam Stoicos nofros Tyieureis inridendi sui facultatem dedisse. At nimium ursisse videtur vir. ci, vim vocis Nosior , quum talem necessitudinem ea designari putat, quae in sententiarum se consormitate consistat. Quamvis hi homines, de quibus iita veluti familiaribus suis loquitur Cicero, maxime ab ieo dissentirent; satis tamen magna ei necessitudo . cur
92쪽
TULLIANA auri LIB. I. CAP. VIII.
fic de illis loqueretur, intercedebat; quatenus non tantum eorum dogmata familiarissima ipsi disputationum argumenta estent, sed etiam cum talibus amicis ageret, qui horum decietis faverent, quibusque proinde sic se quodammodo, ut in t semicos solet fieri, adcommodare voluit. Sic Seneca Epist. 107. ipse Stoicus de Epicuro: habeant enim sane nomen, quod illis Tyicurus noserimyosuit, et ita vocentur. ad quem locum magnus Tipsius, ideo noster , inquit, quia ad Lucilium; scribit. quem supra etiam notabamus in secta illa fuisse. Sic ille V. D. cui tu vide an suffragandum sit. Cap. XLVII, 146. Ita tu nunc, Catule, lucere nescis: nec tu, Hortens, in tua villa nos esse. Cave cum V. 43Cl. emendes et tu, vel atque tu. Est hoc σχομα πρὁς τδ σημαινύμενον, quo membrum posterius priori membro ad sententiam potius, quam ad Verba Congruit, .ut si supra dictum esset Iucere non scis. sic plane Tusc. V, 40. Epieurei nostri Graece Jere nesciunt, nec Graeci Latine. supra lib. I. C. ult. Negabat esse quicquam, '
quod seiri posset, ne illud quidem insum, quod etc.
Fin. I, 9. negat OAus esse ratione, neque disputatione. 'de Ν. Deor. I, 25. negat esse coryras deorum, sed tanquam comus p nec sanguinem, sed tanquam sanguinem 7 . Quid multa' idem hoc egregie iam Dunc illu- stravit ipse Darisius ad Fin. II, 8. et IV, 9. ad Leg. II. . 6. in Add. uti etiam ad Divin. II, 37. adi quoque praestantissimum Cortium ad Salusti Iug. cap. 14. 7. Similiter Graeci: ut Lucianus Contempl. pag. 343... σὲ δεκαὲ κωλύσεr ἐνεργειν - του Θανὰτου ἔργα, κω τρὶν Πλουτωνος δεχην d to . subaudi δναγκdσεr aut
et4 De coniunctione nec post verba nescire, negare vid. Go rena. ad Acad. p. 259. ad libr. de Fin. p. 254 Brenai. ad Gie. de Fin. 2. IO. P. I 50ι
93쪽
68 T. Wo PRENfLEcTIONUM simile quid, quod τῶ κωλύσεr fit contrarium. H. Iensius particulam suspicabatur excidisse ante ista, καἱ τὴν cic. sed locus similis videtur isti D. Pauli 1. ad Tim. IV. 3. κω δντων γαμειν, δπέχεσΘoret βρωμώτων, δε ὁ Θεος ἔκ γεν ἐiς μετώλύς ιν etc. quo loco vide quae Pricaeus, Glassius aliique. Conferantur etiam quae erucl. Burmann. ad ista Phaedri lib. Iv. fab. 17, 31. non veto dimitti, verum cruciari fame.
quoties adseruitur. Laus oratoria. Ordo Uerborum confusor. Sallustius ei N. aclitiuatur. Cicero emendatur. N Pro non. Decet cum pasiDo. Duo Ciceronis Ioca cum uno Lactantii defendunttiri Ellin is Derbi. Cicero defenditur. Primum, non sequente deinde, aut tali aliquα Doce, CLcero rursus Vindicatur. Properare, desiderare. Elli is pronominis. Tria Cis. loca Didiciantur. Id ipsum quodammodo abundat. Stij. Seuerus emendatur. Μακρολογία iLI-ratur. Cicero et Lactanιius defenduntur.
Cicero Tusc. I. cap. 3, 6. Quare si aliquita orato
riae laudis nostra attritimus industria. Quae in hunc locum commentati sint interpretos, tu, sis, lector, Videas. Sana quidem haec scriptura videtur, licet codices quidam aut editi reserant oratoriae laudi. Aliqti id oratoriae laudis, h. e. aliquam laudem oratoriam, aliquam laudem in dicendo, vel aliquem honorem cloquentiae; ut loquitur Tullius de Clar. orat. Cap. 10. Iam, tem o-ribtis Troicis tantum laudis in dicendo Glybi non eribuisset Homerus et Nestori, nis iam tum esset honos
eloquentiae etc. Illud aliquid laudis Oratoriae Cicero attulerat , h. e. ex Graecia ad Romanos transtulerat;
94쪽
'TULLIANAnuri LIB. I. CAP. IX. Graeciae eripuerat, in suamque pertulerat civitatem; ut infra loquitur lib. II. c. 2. Quamohrena hortor Omnes q. i. f. P. ut huius quoque generis Iaudem iam lau-guenti Graeciae eri iant, et Perferant in hanc civitatem rsicut reliquas omnes, quas quidem erant ex elendae.
studio atque industria sua maiores nostri transule
Cap. VI, 11. Atqui MIeni libri sunt eontra via ipsa sophilosophorum disserentium. Stet ista lectio, quamvis
vetus editio hunc Verborum ordinem repraesentet, cOδι
tra istα ipsa disserentium Ahilosophorum ς multus 'enim Cicero est in istiusmodi transpositionibus. infra V, 24. yraefans vir o timis artibus. etc. 2. O Nitae ALLIo Dyhia duxi N. Deor. II, 17. im eritos et smiles philoso hos imMeritorum. lib. III, 15. et eius Polaemo-
O Non loquitur Cicero de .arte aliunde translata, sed de . oratorio studio sua industria culto atque ad Iaudem communem elato. Assertur autem aliquia laudis, ubi nulla erat antea Iaus, sed assertur aliquid laudi, quando ea unius , alicuius opera augetur. Laus vero dicitur et de gloria oi do re laudabili. Atqui Ciceronis sententia est: si mea opera romana eloquentia aliquantum Provecta et laude ornata est, multo studiosius Philosophiam usque ad hano acta. latem iacentem illustrabo. AttRIit igitur aliquid i. e. aliquantum in oratoria arte laudis, quae parva aut nulla erat, non laudi. quae antea iam constaret. Hoc quamvis modestius dictum videatur, illud tamen Ciceroni magis convenit. Et verbi a erre absolutus usus erat, cur librarii Iau.
His in laudi mutarent. Vid. p. Μilon. 23, 77. 76J Quod nunc in recentissimis editionibus legitur, WoIsti beneficio deberi ait Goerenetius ad Acad. p. aQ. Equidem non dixersm beneficium, sed eruditionis iacturam. Nam nomen philosophorum inter lineas adscripserant Iibrarii, quorum alii post tua, alii post disserentium, alii anto contra in textum id receperunt, ut philosophos Poetis op
95쪽
nem filium. Neque ab ista ratione abhorrent Graeci. Herodiantis lib. . I, 11. 3. την δε προσηγορέαν λαβεῖκτδν τδπον έκ του πεσόντος dγύλματος ἐξ οὐρανου. sic ille et alii passim . confer etiam quae dicemus ad Divin. I. c. 28. Talis quoque metathesis est in ista lectione Salust. Cat. 51, 23. quam ex codice aliquo de-
Promebat cl. Cortius : in tanti facinoris homines convictos: atque ita omnino legere malim, quam illud Cori Dictos, cum viro laudato pro insititio haberei cap. VIII, 15. Si mori etiam mortuis miserum esset. insultum quoddam et Iem iter anni malum haberemus
in vita. Nunc video calcem. Locus aliqua ex parte minus sincerus est. Malum haud tollere ridentur, qui il- lud tu vita delent, aut tequenilibus hoc modo adiungunt, .. haberemus. In vita nunc video calcem 83. Nisi me animi sententia fallat, scripsit Cicero, . . maIrem Non AEREMUS in vitta. Nunc video calcem. Sequitur: sed nis quid necesse erit, malo ne roges. Ve- Teor ne parum veraces sint codices, qui dant malo non roges. Ne pro non satis usitatum est. de Finibus lib. I, 7. vellem equidem . . ris deterruisset. ad Att. I. ep. 6. 3Tu velim . . ne yraetermittas. de Leg. II, 26. nam super 77 Quod Wophensio placuit - error est uniti, istius Ithrarit,'
nullo pacto excusandus. Neque vero in exemplis antea . allatis deest eaussa, qua ordo verborum inverteretur. Nam
vim dictionis si quis signis expimere velit, interponere ;ei licebit eommata: imperitos et smiles, philosophos, ina peritorum: et eius, Palaemonem , filiam. 30 Illi sunt Davi sitis et Schiitzius, hi vero Bentleitis et
Bouherius. Verba in Dita ob vim oppositionis necessaria 'et verbo haberemu sadiungenda videntur. Ε libris do L - , gibus Lectantius Instit. 5, 10, a. assert: gratulamurqυἱ nobis, quoniam mors aut melioram quam qui es an Utta, aut cerae non Heleriorem allatum est Itatum. Italiam habere dixit cieero iterum ad Ait. Τ, a. med.
96쪽
ΤυLLIANARON LIB. I. CAP. IX. 7 terrae tumulum noluit quid fatui, nisi eolumellam trihus cubitis ne altiorem
Cap. XI v, 32. Quid pi illud num dubitas, quin De- si
etes naturae caVi deceat ex o tima quaque natura.
Malunt docti, cui debeat; sed alteram lectionem non espuit Latinitas, ut putabat editor cl. sic enim de Leg. II, 3. time vero, frater, et feri sic decet. et c. 7.hurae hominem Omuino numerari qui decet p Virgil. Aen. XII. Vs. 797. MortaIm' decuit vioIari Ῥulnere diυum. Aut ensem sequid enim sine te Iuturna valeret p)Ermeum reddi Tnruo, et vim crescere victis pTerent. prol. Andriae: atque in eo dilPratant, contaminari non deestre fabulas. Symmachus lib. III. ep. 67. Firmum tesimonio meo deeuit adiunari Atque ita alibi saepius verbum decet cum passivo construitur ε 3. '79 Immo quaerendum erat, an recte dici potuerit malo non
8S Ladem varietas deprohenditur in Cic. de Fin. 4, 13, 28. Tusc. a, 5 8. Parad. a, Io. de Seneci. 25, 84. GoerenZius ubique patrocinium verbi decere suscepit, in loco Parad. vereor ut iustum: quamobrem quidquid egi laudabile,rdem et beatum et forens et expetendum D deri debet. Dscere non pro Hebere dicitur, sed de re congrua et apta, aut quae Eoriis moribus conveniat, et ipla bona sit. Id autem non sussicit in tali conclusione. Aliter se res haberet. si auctor scripsisset idem expeti decet. Discrimen patet in Cic. de Leg. I, 8, 24. ubi opponuntur, qualem deum haberi deceat et deum haberi Hebeat, quod inest in verbis habendum sciat. In Ioco Tusculon. Wophensius mala seripsit quid δ illud num d. Iamen corrigere non a
sus sum. ιBi Goerenatus ad libri de Leg. I, 8, 24. adeo peculiarem morem ciceronis cognovisse sibi vitiis est in passivo infinitiὐocum verbis licet, decet, Dyortet contia rigendo. At quae iniversa ratione nituntur, non mori debentur unius alicii Disiligod by Corale
97쪽
T. Wo PHEN a LECTIONUM Nihil proinde et in hisce locis movendum puto, de Fin. IV, 11. quod cuiusque generis animantis facui de-cdat extremum. Tusc. II, 3. id commendari omnium lectioni decere. utrobique eundem ad lapidem offendit cl. Darisius, mi et in his Lactantii, lib. III, 10, 7. quasnou, etiamsi ignoret qualem deum haberi deceat, ta- meu habendum fiat: Volebat habere, quod respexit Lactantius ad lib. I. Cic. de Leg. c. 8. ubi Verbum activum, non passivum est. Sed passmita a Verbis, qua alicunde mutuatur, abludere solet Lactantius ut omnes norunt. 1
Cap. XV, 34. Sed quid poetas P Opisces etiam Post
mortem nobilitari τolunt. Cave cum cl. Bentleio coniicias, Sed quid Mutas p nam cum in antecedentibus est de poetis iniecta mentio, tum quoque istiusmodi forma elliptica nihil est usitatius η γ. sic infra II, 16. Fugiles caestibus contus ne ingemiscunt quidem. Sed fra quid hos p. . Gladiatores . . quas plagas Perferunt plocus hic nostro prorsus est similis. adde Divin. I, 26 Sed quid ego Graeeorum p nescio quomodo me magis rostra delectant. Fam. m. ep. 3, Sed quid ego nunc hacte ad tep Tusc. III, 18. Sed non necesse est nunc omnia. de N. D T. I, 25. nihil horum, nis calide, sc. traius scriptoris. Nam infinitivus passivus in hac compositione verborum refertur ad rem omnibus communem, activus ad eum solum hominem, de quo sermo est. Ubi vero utramque rationem admittit sententia, concinnitas orationis mag- num habet momentum: veluti in illo Ciceronia loeo do LeS. I, 8. nulla gens est tam fera, quae non, etiam ignoret qualem habere deum deceat, tamen habendum sciat.
3a De olliplica dictions nemo dubitabit. Neque illud feci quid Putas accipi poterat .pro quid Τ qυod. Latini diXexunt quid putes S Sed hoc loco manifestus est librarii er
98쪽
TULLIANA Ruri LIB. I. CAP. IX. . ractavit. Fin. 3. quem quidem locum cum multa venustate et omni sale Gιeilius. ubi cum falli aliter tentent, ellipsis tamen haud durior videtur, quam ista Fam. XV. ep. 16. haec tertia iam misola αnte te oreresse, quam tu fidulam aut literam, sc. misisti.
Cap. XXVI, 64. Sin autem es quinta quaedam natura ab ArisoteIe inducta Primum haec et deorum es et animorum etc. Nescio sane, quomodo haec interpunctio placuerit viris doctis prae illa vulgata, quae vocem Arimum cum sequentibus hoc modo connectit, -- indueta;
Primum haec etc. Moleste tulisse videntur illi, quod ibi rimum absolute poneretur, non subsequente Vorro, deinde, aut tali aliqua voce ε' . Hac quidem de causa
. 83 Α grammatica nil obstat. Sed si, ut videtur, genuina isunt verba, quae sequuntur, apud quem praeclare Sca Nola, in antecedentibus utique defiderabimus ver hum, neque ii, qui voc. Iocum delendum censebant, sa- lis ad vim particulao quidem attenderunt. Est vero ea 'ita posita, ut in Epist. ad Fam. B. II, 2. quam qMidem Inuriem ale. Respicit Cicero ad res bonas bene expressas Iatinis verbis. Nos dicimus und dissen Gege tamd eben. In corruptis vocabulis idem Lucilius, quorum alterum idem Wophensius omisit, Ialet verbum, neque aptius inveniri poterat quam quod in Ursini codice exstat, ridet. A cri-licis interpolatum nomen iocum nunc probatum esse
8O Necessario primum coniungimus eum superioribus oti. ipsum sensum vocabuli. Etenim iam manutius acl Cic. Εp. 7, 25. animadvertit, ubi desideretur post primum altera particula deinde, eam compensari aliis verbis. D Ioco in Tusc. 1, 24, 37. disputationis decursu mutata est orationis series. Nam ad alteram animi vim demonIirandam Cicero pergit 6I. qurd p illa Dis, quae tandem est, quasinoestigat occulta S In Ithr. de Leg. 5, 9, as post primum
recte sequitur in enarrandis exemplis: atque tit Haminiaram et ea, quas iam prisca Didentur, -- relinquam. Do ioc anacoluilio Donat. ad Terent. Andr. 5, I, M. Bremius Diuiliroo by Cooste
99쪽
rursum turbas dabat Lambinus lib. V. c. m. qui μrimum
er se ins MIerini, quo eonficiunt hominem: su forte etC.
ubi volebat ille, delusin forte etc. At hut C usum Voculae Primum comprobavit iam Turiallinu3 de Part. cap. 137. et Cortius ad Salust. Iug. cap. 85. Vide quoque supra c. 24 infra c. 47. N. Deor. II, 57. Lactant lib. I, 3. et alibi. Cap. XXXI, 76. euiet enim tem Ms et quidem rei riter, et 'e retardabis, sive Πro erabis: volat enim aetas etc. Alii ediderunt pro retardabis;
quomodo etiam edidit Cl. Davisius, qui porro legebat s e Parebis, Pro svo Properabis. Ego vero opposita ista, retardore et ProPerare sic intelligo, ut per illa tem poris illius formido ac desiderium significetur . Sic i53 sane σπεψδειν τι apud Graecos est aliquid magnopere desiderare, vel summo cum desiderio exspectare. 2 Petri III, 12, LIροσδοκώδντας καὶ σπένδοντας τὸ ν παρουσIαν τῆς του Θεου s μέρας. ubi vide interpretes. Atque ita I sinatio et Aro oratio in eo dicitur, qui quid concupiscat aut desideret. Fam. lib. V. ep. 12. Ardeo eu idntate incredibili. nomen ut nostrum feriniis illus retur et celebretur tuis . . Ignoscas velim huic sesimatio-rii meae -- ad ProPerationem meam quiddam interest.. non te exisectarct dum etc. et Minut. Felix. Octav. 34. Ita eorpus in seculo, ut arbores in hiberno occultanton ad Cic. de Fin. i, 6. Μalthiae in Misceli. phil. x, a. p. 98. 'et in Wolfii Analectis B. p. a. Goeren et . ad Cic. de Leg. A. 9, 19. et ad Manutii doctrinam reversus, ad Cic. de Fin.
a. 6, 17. 8M Non male. Alfor colloquentium enim dixerat, se nunc coiacupiscere mortem. Tum Cicero, veniet tempus, inquit, celeriter, sive retardabis curta ira , sive properabis. Celerius Enim ςolat ipla nefas. Ilido Wophensius iuud ah-
sonum enim, quod addidit, sutia plerit, nescio.
100쪽
TULI. IANARV m Lia. I. CALIX. rorem ariditate mentita. Quid festimus. ut eruda adhuc hieme revis cat et redeat' eis Iectandum nobis etiam comoris Ner es.
Cap. XXXVI, 88. Sed ne vivus quidem bono caret, f eo non Badiget: sed in Ciυo intelligi tamen potest ireguo carere. Facile subauditur pronomen i sum vel te quod excidisse putabat erud. Benti eius. βρ) sic Divin. I, 28. Audisi quidem ex te, -- ad lucem do lique arcte et graυiter dormitare comisse. Ν. Deor. I, 3. epifimant
quod ille infitia Alane loquendi fecerit; fecisse eonsulto.
c. 34. docebit. . ut immorta litata Fincamur ab ea uatura, sic animi praefantia Uinci. vide quoque de Fin. III, 19. Min. Fel. cap. 17. et alibi. Hinc quoque nihil omnino in his sollicitandum puto, Fam. X. ep. 20. De te fama constans, nec decini Mosse nec vinci. Tusc. V, 20. summam stiisse eius in victu tem erantiam. in
rebusque gerendis τirum aerem et industrium. Acad. I, 11. eumque Perturbationem animi illi ex homine non tollerent, sed ea contraherent, naturaque et co Idolescere et extimescere dicerent. ubi eidem scopulo necquid- . quam impingunt docti. confer quae ad N. D. ΙΙ. M.
Cap. XXXVII, M. Quoties - - unises exercitus' ad non dubiam mortem concurrerunt 2 Coniiciebatur, cucurrerunt; quam quidem lectionem, ne codicibus quiadem si sustulta esset, vulgatae praeferrem; intendit enim verbum concurrendi orationem, et significat saepe milites universos totius exercitus, iunctis animis viribusque, MM Recentiores editores adiecerunt te praeter necessitatem. Regno carera pro substantivo ponitiar, illud regno carere, To regno carere. Alia eli ratio reliquorum e emplorum. id. p. 13. Diuilir Corale