장음표시 사용
171쪽
T. Wor KRNs LECTIONUM.na1itur: legebat smilibusqNe verbis, quo suavior rest. doetur oratio; cum tamen haec loca se invicem confirmare ac stabilire videantur. Et sane in his constru- .ctionum nescio quomodo sibi indulserunt ve- '' teres, utut ista palato nostro displiceant. supra IV, 17. Sevi aeternitas omnis totiusque m di nota sit magnitudo. cap. 25. Num aut . egisse umquam iratum
Aefoyum, aut fi liis se existumas iratum Aceium PII, 18. quibus quod honestum se . summum bonum;
quod Grye, immum videtur malum. de Divin. I. 27. -- se interfectum, tu PIGyrum a c-Pone conie-etum . de Leg. Ι. 22. quibus illus ratus, s ientia diae bonum virum, et Ob eam infam causam cernat se beatum fore. vide lib. III. c. 1. et de N. Deor. I, M. et passim alibi penes Ciceronem. Lactantius Inst. I, 1. errar. sciet quo referenda, et quemadmodum Ibi olea Eegenda se. c. 3, 15. Neque laritam intelligentiae Itieem yeetus humanum, Neque ex lanationem tantorum
rerum ea te lingua mortalis. lib. II, c. 7. quia ne soloeulorum, sic fa lentia lumen est cordis. vide c. 9, 24. lib. VI. c. 5, 1. Epit. cap. 70. et alibi. Min. Felix. Oct.
p. 19. Idem inter relaudo I uouem aera . . ignem esse Vulcanum. -- cap. 21. Haec tamen Aegratia quo ι-dam , nunc et sacra nomana sunt. Certum sit igitur, omnia se recte habere cum in locis propositi. , tum quoque Acad. lib. I. C. R. . quamquam oriretur a sensibus, tamen non esse iudicium veritatis in sensibus. Lambinus vocem iudicium post quamquam locabat. de N. Deor. lib. II, 17. Ita eLscitur animantem, sensus. mentis, ratiouis mundum esse com stem. Davisius reponit com otem esse mundum', Vel Ita eoeitur,xor mundum esse animantem, s m. ratιonM eo myotem. Min. Felix Oct. cap. 34. et tamen ins artiset Deo
172쪽
soli et D Itibi in . e P esse mortalem. idem vir cl. esse.
et mortalem. cap. 40. Posthaec laeti hiIaresque disees mira; Caecilius, quod crediderit; Octaυivs gaudere, quod 'vicerit, aut deleri illud gaudere. aut post eredideret collocari volebat ille. Lactantius Epit. cap. 45. animantes Deus et instructas ad inferendam, et munitas ad vim rei eIlendam figuravit, legebat ad repellendam vim, aut pro inferendam, infe- sandum. Quinctil. Declam. II, 8. quae di cursum.
quae exigunt laborem. transponebat Francius , quae
discursum exigunt, quae laborem. Cap. IX, 26. An malumus T icurum imitari, qui multa praeclare dieit 2 quam enim sibi conflanter convenienterque dicat, non laborat. Nota interrogandi perperam post imitari pingebatur; quae si eo, quo
vides, loco collocetur, non esse Credo, Cur cum viris eruditissimis aut deleas vocem enim, aut autem substituas. Coniunctiones Nam et enim hoc modo saepius orationem interrogatoriam cxcipiunt. in Da 27. Dolorem vero Cur autem maluit cl. Benti eius, Dolorem re γ' sapiens extimescet p is enim huic maxime sententiae re-
Pugnat. supra lib. I. c. 34. ubi igitur madum es p quoniam nihil tertium est. lib. IV. c. 26. Ausne misericor. dia liberales esse non possumus p non enim susciperei si aegritudinem Aroyter alios debemus. vide Lactant.17 a Distinguenda erant haec exempla, quorum alia suhiecti nomen habent in altera parte sententiae, aliα ver-hum ad utramquε referendum in secunda parte reponunt: in aliis denique mera. est transpositio verborum ob vim voculationis. In nonnullis scripti libri corruptiomem produnt, veluti de Nati d. st, 17. ubi, omissis voeabulis mundiam esse, constare posis , videtur suspensa oratio.
173쪽
1 8 T. Woνα Eus LECTIO Nun i Inst. II, 2, 22. Iline etiam Acad. II, 24. legendum forsitan : Quam multa ille contra sensus, quam multa, eontra omuia, quae tu consuetudine probantur dissoluit p id enim mihi quidem non Ῥidetur. Sed diffoiserit sane, certe etc. ubi vulgo legitur, At disso ἰυie. Idem mihi quidem etc. iCap. XIV, 40. An dubium est, quin nihil se habendum in eo genere, quo vita beata comμleetitur, si id xta postfe amisti. Si quid mutandum, malim equidem pro
eon Ieceitur, legere com Ieatur, quam comPletur, quod substituere in mentem venit emendatori doctissimo.
Sequitur: nis omnis Ibi tu se Mosta censebit, quam
lectionem non sollicitasset idem vir reverendus, si ob oculos versatus fuillat is locus, cap. 10. tum Potuerunt
elari Jιma Noce prosteri, . . omnia Ibi in se esse Mosta,
x' 33 Hae dictione nihil frequentius, nihil rectius. In Ioeo Academio. critici ante omnia debebant narrare, quid in co- dioibus inveni Isent. Ii fi consentiunt cum antiquis ediotionibus, scribendum erit: qtiam multa tua contra sensus, quam multa contra omnia, quae in eo uetuis dine probantur. Dissoluit idem. Mihi quidem non Diarietur. Coniunctione non opus eli. Interponitur adversans sentenua: idem qui talia praecepit, eadem rursuaxeiecit. a vi Infinitivum eomyIecti et pari cipium a Cieerone alii que bonis seriptoribus passivo sensu usurpatum esse, faciis credamus Prisciano, non item in reliquis formis. Codiis ees non pauci exhihent: quod Dita beata eo leetitur. Et demonstrandum erat, hoo inversa rationa dici Pro quod visa m beatam complectitur. Duiligas by Coosil
174쪽
Sex Ioea Ilii defendiantur ι duo illustrantur. Crederat alicui, r. e. se committere. Indicare, Perelaere. Oratio ex absoluta fit interrogans. Genitisus notandias tu Iratiar. Vnus Quinetiliani, tria Ciceronis Ioca adferuntur; cujus ' etiam unus emaculatur. Adiungere auctoritatem. Perissologia una es altera sitas turit .
Eodem lib. V. Tusc. cap. 20, 58. Qui eum haberet
etiam. . quosdam adolescentes amore coniunctos, credebat eorum nemini. Nisi verbum eredebat Te rendum sit ad sequentia corporis custodiam, locutio similis illi erit, qua Phaedrus utitur lib. V. sab. 2. Seso quod virtuti ncin sit credendum tuas.
- - medicatas cus idis ieeti Froelia modiri, et nudo non crederae Jerro. Sallust. Iug. c. 72. neque loco, neque mortali cuiquam auetem ori satis credere. ubi vide doct. Cortium. Sic huic Ciceronis loco non opus erit τρο se. Cap. XXI. 61. Quamquam hic quιdem tyrannus se iudieavit, quam esset beatus. i. e. recte percepit. sic infra c. 24. . . iudicandi id euique rei sit congruens. Acad. I, 5. quid rectum in Oratione PraUtimve, iudi- 118oa Credere simplieiter dieitur pro considere, fidem habere,
175쪽
ea do. vide Fin. II, 6. Coniiciunt tamen viri docti legendum esse indicavit. Cap. XXVI, 73. EMicuro, qui tantummodo in
duit personam μhiIoθμhi, et sibi is se hoc tamen nomen inscripsit. dieere licebit etc. 8 Verborum sensum
haud recte adsecutus videtur V. D. cum legeret quia tantummodo etc. nihil enim ista, qui tantummodo--
inferii sit, ad rem faciunt, nisi ut Epicuri mentioni
odii ac vituperationis notam apponant. sic eX. gr. infra: Huic ergo, ut dixi, nou multum disterenti a iudiei
ferarum, oblivisci Iicebit fui 2 quid an illic legendum,
quia non muItum a. i. f. distere, O. I. sp Est haec sane propositio talis incidens, de qua lege cel. Clericum, Logicae P. II, c. 6, 5. i
igi Ei logitur ita in codicibus non paucis. Tamen praestat iudicaDit, quod est fera it. Neque poterant Laalbinus et Benileius illud indicavit propterea praeserre, quod hic potius de declaratione conditionis, in qua Dionysii animus tum versatus esset, non de iudicio ageretur: haec enim est sei tentia Ochsneri in Eclogis p. 305. Iudicare et iudicium dicitur etiam do animi interno sensu, et de conscientia, et de rerum perceptione proxima, quae omnia commune haberat iudicium, nulla alia Te inlexcedento: quod nos nominamus GesihI, thlen. Atque cum hac veterum notione comparari potest definitio, qua Friesius meus in Anthropologia p. 18ό. istam animi saeullatem sentiendi ad iudicii naturam retulit. Ita dicitur a Cicerone in Academ. a, Io, sq. iudicium Deri et x, 8, M. Deritatis iudicium, quod a sensibus ortum, non sit iamen in sensibu .i8, Relativam enuntiationem quamcumque in locum
caussalis succedero posse, res est nunc salis cognita. Εκ- empla vero, quae Ramshornius in Grammat. P. 669. contulit, aliena sunt omnia. Cic. de Nat. deor. 2, 15, 41. solem quoque animantem Use oportet, et quidem reliqua afra. quae oriantur in ardore coelasti. Walhcrus e cod. res. Disitigod by Cooste
176쪽
cap. XXVII, 76. Sint sane illa genera bonorum,
dum comoris et externa iaceant humi, . alia autem
illa dioina longe lateque se Mandarat, coelumque con tingant: ut ea qui ad ius sit, cur eum beatum modo. et risu beatisιmum etiam dixerim p Voculam ut de coniectura eiicit hinc es. Davisius, postque contingane τελεsty et ην ponit. Duriusculum revera nescio, quid orationi subest, quodque constructionis filum abrumpat, dum absolute inchoatur, ac desinit interro
gatorie. Quamquam quid hoc durius, quam quod Vidigit. Aen. lib. I, 91. y ,
quam aberit, eum tu su Alex in rebus egenis , Quas gentes Italum, aut quas non oraυ eris Orbeis paeestituendum censuit quia. Quod si aecipiatur. Heindorsius exilii mat necessario requiri indicativum: sed errat, quum addit, pronomen cum subiunctivo iunctum idem valere.
Et legitur quidem paullo post 56, 43. probabile es Q tiar, praestantem intelligentiam in jideribus esse, quαa
et aetheream partem incolant mundi, et marinis terrenisque humoribus - aIantiar. At utroque in loco etiam indicativus bene so haberet: immo in altero coniunctis vus ad constructionem obliquam referri potest. Discrumen enim intercedit hoc: coniunctivo ita posito eau GD exprimitur ad constituendam rei notionem, Ied per indicativum additur ea tamquam praedicatum. Nos utrumque reddimus verbis ala melcher, sed in construinctione coniunctivi, qui a cogitatione pendet, magis respondet nostrum ala emer Her, in constructione indicativi. Her da. Philipp. 2, 13, 29. haec tu non Propter auri clam dicis tam impudenter, feri, qtii tantam rerum repugnantiam non Dideas, nihil profecto sapis. Aed do Fin. I, Tet, 4o. itaque mihi Dideris latina docere philosophiam et ei quassi ciDitatem dare, quae quidem adhuc peregrinari Romae uidebatur. de Orat. I, 53, 175. quod tandem os est illius patroni, qui ari eas cavisas sine ulla fetentia taris aia Het accedere.
177쪽
Noster de Fin. II, 21. Nunc Dero. . fumeditabit nobis AN ticus noster ex thesauris suis quos et quantos Niros sy δ' Sic quoque ἔνα absolute venit apud D. Paul. 1. Corinth.
Ibidemr quorum imbutae mentes Pravitatis erroria aro bus etc. Lambinus Iegit Fraυis erroribus. Davisius yra- ωitatis errores per Hebraismum pravos errores notare existimat: quemadmodum Plautus etiam ipsi hebraizare videbatur, cum formam amoenitatis, Veremtitatisque cibum; et Lucretius . cum caliginis aerem atrum dii ceret. Quicquid id est, pravitatis errores omnino
recte, Ciceroneque digne dicuntur illi errores, quos . secum coniunctos habet Praritas et corruptio, quae mentes hominum pervasit. Min. Felix cap. 26. Isi ULtur spiritus non desnunt Perditi iam Perdere, et de-Pr-ati errorem pravitatis in uuaero. quae verba de more sua iacit Cri rionus Idol. Van. P. 396. Eum ealamitatis errorem dixit Iul. Firmicuέ de Ere. Pros. Rel. Pag. 10. Errorem fassae .religiovis, Lactant. Inst. lib. II. c. 3. 15. Pravitatis falstatem, Vincentius Lirin. Common. Prope init. OPinionis errorem, Cicero supra: III,
M. Acad. II, 13. et 25. Tales quoque sunt genitivi in
an Isius etiam abiecit ut, et orellius stupidum voea vit interpolatorem, qui ut a coniunetivo si requiri putasset. Quid non tribuunt erifici stupori librariorum lmihi quidem haec Ciceronis verba non negligenter, sed pereleganter dicta videntur. Nam in ipsa interrogationis serma cauIsam video mutatae orationis. Dicere voluit Cicero; ut, ea qui adeptus it, beatus iit dicendus rsed subito mutat sententiam et amplius addi it cur eum Beatum modo et non beatibimum dixerim. Nemo pro-
Deto haefisset, si liriptum esset, ut ea qui adeptus γῆ haud f o beatum an hemi imum eum dixerim. .
178쪽
his Disan. I, 21. somnia faulanum. cap. 2. furoris dia
vinatio. cap. 43. quietis oracula. cap. 18. auctoritas vetustatis. cap. 9. fgnum foris. Tusc. V, 31. tem Ulatis calamitas. in Verrem lib. V. erudelitatis remediis smnare quid. Fin. III, 10. opiniones et itidiata levitatis. lib. V. 23. Deietas eommunitatis humanae. I. II. c. 23. Iibidinum voltiytates, et Tusc. III. cap. 2. volu tatum libido. Quae quidem nihil Hebraismi continere mihi Videntur, nec quidquam quod non in omnibus linguis Vulgare fit. Saepius autem uti hic Lambinus, sic alibi alii viri docti ad usum illius genitivi offenderunt. Quinctil. Declam. v, 5. ego mihi Plurimum τideor aiiecisse Ianguori eunctationis mora. non ausim Cum cel. Bu . cunctatione 'et mora, quamvis hoc fit usitatius. Noster Fin. V, 11. Proyagabat tamen vitam aucuPio sagittarum. iConfgebat tardus celeres, saris volantes. aucuPio sagittarum, i. e. quod sagittis fiebat. Davis. coniicit , -- aucupio: sagitta enim
ith. IV, 25. Ex ea dispieultate illae DI Ioquentiate, ut
ait Aceius, malitiae natae sunt. ubi alii aliter ingenio suo fruiti sunt. de Divin. lib. I. c. 51. materiauct184d Genitivus in plurimis istis exemplis proprietatem rei
lignat. Atque hic usus satis frequens est. Eadem regunguntur ratione, quae caussam eXprimit et eam. qua xei originem exhibet, et eam, in qua occasio apparet et Helenita. Haec distinguere debebat auctor: quamquam recte explicat aucupium sagittarum apud Ciceronem. magis insolenter Livius dixit gemitias Vulnerum M. f. ira praedae amissae x, 5, 335 Vulgo legitur fallaetisquentiae, non faviloquentiae. Cur vero seripluratn librorum lanium non omnium falla-D itig III by Corale
179쪽
quid tuoaret, nis conjectionis eius fabrica haberemus p legebat doct. editor confectionibus. de Leg. I, 23. Noluytatemque, scut labem dedecoris, OPPresserit. ubi
vir es. labem decoris coniicit legendum, uti ediderant. Victorius et Gruterus. Sed Iabes dedecoris est quae ex dedecore contrahitur; contrariumque dicituri decus honestatis, Fin. I, 10. Sic etiam dicitur Iabes inmittidinis, pro Domo c. 38. maeulae libidinum et sagitiorum, ibid. c. 0. et in Verrem. l. V. c. 51. nota tu mitudinis, Calid. Or. I. c. 6. ' Quod autem decus et dedecus saepius permutantur a librariis, id quidem negari non potest. Exemplo sit locus, cuius emendationem
coronidis tostar hic addam: de Leg. II, 17. non solum
τita cruciati atque dedecore, verum etiam Imulturα ac iustis exsequiarum carueruiat. ubi cum Lambinus voluit, Davisio lassiagante, non solum Cita cum cruciatu, atque dedecore, verum etiam ςtc. equidem sic potius restituam: non solum vita cruciati, atque DE-cis loquelae - malitiae critici prorsus repudiaverint, non perspicio. Aut corrigendum est fallaciloquae, quod Nonius in . asserendo lioc loco scribere debuit, sed omissis reliquis verbis iacit fallaciloquentiae.186 In his aecuratius distinguendum est. Reele enim diei- lux pr. Dom. 53. Iabes turpitudinis et inconstantiae. Paradox. 3, a. Iabes libidinis, quae est per libidinem esse-eta, illata: nequo aliter Tacit. Hist. I, 24. abolere labem
prioris ignominiae. Nemo tamen voluptatom hac ratione appellaverit labem dedecoris, i. e. a dedecore impositam. Sed aptum erat vocare labem dedecoram . einen Schandisfech. ' Tunc voro mu lato verborum ordine dicendum erat
Hedecoris labem, sicuti de Fin. x, io. honestatis decus. Quapropter probari debet scriptura nonnullorum libro- Tum Iabem aliquam decoris, ut bene dicitur Iabes in-Nocentiae pro Flacc. Io, 24. Decias autem significat hona-Italeui et animi virtutem. vid. Tusc. 5, 21, 65. ' ' in by Cooste
180쪽
COBE, verum etiam etc. Caruerant vita atque
Cap. XXIX, 83. quorum oratio habetur in omnes Partes, ut ab aliis Mos)st ipsa Mer se, nullius auctoritate aditincta, iudicari. Quod vix celeb. adi ta pro adiuncta legit, Operam ludere omnino videtur. 'sic plane de Divin. lib. II. c. 55. . . auctoritatem quidem nullam debemus, nec fidem commentietis rebus adiungere. Pro Mur. CaP. 31. Quare . . tolle mihi e causa
nomen Catonis; remove ac Praetermitte auctoritatem, Da tiae in iudiciis etc. sic addere et adiicere auctorita
tem plus semel dixit Quinctilianus. Cap. XXXr, 384 De morte enim isa sentit, ut a. a. s, exstitiatum Mutet. Haec loquendi forma plus har
bet simplicitatis, quam elegantiae; si elegantiam appelles eam, quam hodie sectantur Critici, et non morosi- itatem potius nimis delicatam. Hanc iuxta fuisset hoc modo loquendum, mortem quod attinet, d. a. s. ex- ,
18 4 De hoc Ioco coniecturae sunt facias permuIlae. Proinhabilior etiam mihi aliquando visa erat ea, qua Goerenaeius scripsit: non foliam Dita, cruciati dedecore, Derum etiam elo. Sic alii quoque abiecerunt copulativam particulam. At nemo explicuit, unde venerit illud atque, quod in omnibus libris legitur: deinde haec dictio Dita carere, quae opponitur sepulturae negatae, quaesita et ambigua esse videtur. Quare suspicor Ciceronem scripsisse. qui Dero ex his et horum feeIeriam princiyes fuerunt, et praetςr ceteros in omni religione impii, non folum Ditia cruciatiatque dedecores, Verum etiam sepultura ac iustis exfε-quiarum caruerunt. Sallust. apud Priscian. 6, 9. 43. p. 699. Put h. dedecores multique terga ab ho ictus taedebantur. Stat. Theb. Q, 76o. dedecorem Uitam amplexi. Nisi quis praeserat dedecori, quod Ieεitur apud
Plautum.18B Instit. orat. 3. Pro Oelu. ao. Duili od by GOoste