장음표시 사용
191쪽
tus fuisset. Ad similem ellipsin, cuius quidem exple, tione nihil esse facilius videtur. infelici x se quoque dedit Gruterus in his lib. III. c. 33. -- Periit. Si, qui Drusum ferro , Metellum veneno fusulerat; illos conservari melius fuit, quam Moenas sceleris Varium Pen- ao dere. ubi ex codice quodam istam lectionem producebat, so quia Drusum, quam quidem immerito Plane dicebat aureolam. An xei clarae ac manifestae Opus est exemplis 2 Ecce tamen pauca de innumerabilibus.
infra caD. 35. , Tuus autem Deus nou. digito uno redundat, sed evite, collo etc. I, ut immortalis sit; i quid haec ad vitam membra Pertiuerat ρ de Diviti. II. c. 25,-- quae s signa deorum Putauda sunt, cur tam
obseura fuerunt 2 s enim, ut intelligeremus, quid esset
emeriturum; a eris decIacari oportebat. Acad. ΙΙ. c. 29. -- ne tu quidem Percinis: s, quia obscura; eoueedo etc. Plura si desideres, adi cl. Cortium ad Sallust Catil. 51 Sequitur eodem capiter eum omnes suIti sue suo dubio miserrimi; maxime quod sulti sunt, miserius enim sultitio quid Mossumus dicerep deinde quod itα
multa sunt ineommoda in vita, ut ea sayientes com modorum comμensatione leniant, sulti nec vitare veri
a Iluno Ioeum aeulo expediit Wophensius, quem si reliqui
sequuti essent, non in vanda opiniones incidissent. Nomen deus iterum positum, ideoque ab Emessio re- ieetum, Heindorsius defendero conatus est ob vim nos o quam reconditam. Sed ex quo Physici do viribtis in rerum natura reeonditis et oceullis disputare desierunt, eritieis placuit hac nova argumentatione uti. Hic non edocemur, qualis illa vis sit, aut quo sensu percipienda.' In ipso nomina omnino nulla redundat. Oratio autem ita est consormala, quasi nova incipiat. Quars perspicuitatis emta iterum ponilur nomen. D uitia o bν Cooste
192쪽
Τ D L L I A N A R U M LI B. II. C A P. I. 167inientia Musiit, nec ferre Praefentia. Haec etiam omni mendo carere arbitror, quamvis aliter Visum suerit vitis doctissimis, quorum conatus videat qui velit. Etenim verbis illis, deinde -- Praesentia, in quibus ad scopum parum dextre collineabant hi commentatores, significat Tullius, incommodorum in hac vita multitudinem esse tantam, ut, quum ea sapientes commodorum compensatione leniant, stulti' nec Vitare venientia
Possint, nec ferre praesentia. Loquendi forma dilucidari potest ex illis, quae ad cap. 31 dabimus. Quae autem sequente cap. sic leguntur: quae, si mundi ιx Deus est, quoniam mundi artes sunt, Dei membra Martim ardentia P. r. dicenda junt et haec intrum si . non sint hunc in ordinem redigenda; quae quoniam
mundi Martes sunt i si mundus Deus est, Dei mem
bra etc. Cap. XII, 29. Em edocles - - autem in deorum
opinione tumis me labitur ἰ quatrιor enim causas, ex
5J Egregie meruit de hoc Ioco explicando Μallhias in
Observat. a. I3I6. ditis P. 4. comparans Graecorum usum, quo ea, quae eX altera siVe contraria Parte valent, et
quibus ipsa sententia coerceri aut infringi videtur, ante occupantur, et cum ipso, quod proponitur. iudicio coniunguutur. Ita eXIistit sensus: deinde quod ita inulla sunt incommoua in vita, ut, quum ea sapientes commodo. Tum compensation o lenianti stulti nec vitare venientia possint, nec ferre praesentia. Est hoc aliquois attractionis genus. saepe eriticis suspectum, a Erii gero in novissima dissertaticino de attractiono conscripta praetermillam. 4 Nihil noeesse est. Tamen Heindorfius assentitur Wopakentior alii etiam in hoc loco do negligentia. loquuntur. Quae non cohaeret cum nomino partes, sed construuntur verba quae dei membra dicenda, fiant, intorpositis hi si si mundus est deus, et quoniam partes mundi stant. Sed om illitur eoprila, quoniam eonditioni mussa sub-
193쪽
131 quibus Omnia consare cer et, disinus esse vuIt ι quos etc. Tollatur ominosunt illud intereo gandi signum, quod utramque Davisit, nuperamque doct. Verburgii editionem subiit, post Veibum vult. Sequitur autem in eodem cap. Nec vero Protagoras, qui sese negat omnino do Diis habero quod liqueat, sint, non sint, qualestia sue etc. Tametsi codices quidam referant --
do Diis quid liqueat fire, aliique de Diis Ioire quid
liqueat; cave tamen inde legendum concludas, do Diis quod liqueat scire. Primum enim habendi verbo locus hic tam Opportunus est, quam infra lib. II. c. 1. Quod si haberem aliquid quod liqueret, tameia tot viaeissim audire vellem. supra cap. 3. . quid quaque de re eerti haberemus. Acad. II, 29. Si habes quod liqueat. neque re f/sudes, suPerbis. Tusc. ΙΙΙ, 18. neque equiadem habeo, quod intelligam honum illud. Deindoquid et quod in huiusmodi locutionibus tam passim permutantur, ut nihil esse Videatur, cur hoc prae illo malis. sic infra lib. tertio i p. 25. De quibus habeoi se, quid sentiμm; non habeo autem, quid tibi αλ
sentiar. ubi nil movebat interpres cl. ad Att. I. ep. 12. Quid Praeterea ad te scribam, non habeo. ubi pluribus de isto genere disputat Malespina. Corn. Nepos Epam. cap. 8. quod quid diceret, non haberest ubi non erat, quod erud. Bosius legendum coniiceret, qui quod . diceret, non baberet; licet in mL Boecteri exstaret, qui quid diceret, non haberet.
a, 11. Heindorsius ad Cic. do Nat. deor. 5, 25. 64. matrthiae ad Orat. pro Rosc. Am. 15. 45. in praeceptis Ernestii Te sutalidis docto versati. Res igitur salis demolistrata es Eri emplis, inlio eriposita non esset nam quae Ileusingeruaeumque sequutus Beleaeus ad Iocum Ostic. atarunt, non
194쪽
Cap. XIV, 36. Atque his idem alio loco aethera Deiιm dieit i si intelli gi Motos nihil sentiens Deus. Coniunctio si saepissimo dubitationem significat, ut
ostendatur in modo dictis inesse aliqvid falsi, aut certa dubii. Sic infra c. 37. Quaero -- quae causa eum Isca
moveat; si modo moveatur aliquando.' de Div. II, M.'
- omni pario satusaelunt. Codices, qui in plurimis Iocis compendia habent consula, non magnam auctoritatem adiungunt. Sunt sormulae, in quibus aut ipsam rem incertam eiusque notionem adhuc iudicio constituendam esse. aut eam certam et iam desinitam ego ponimus.
Illud exprimitur per quid, wod significat quid iit quod,
hoc Per quod i. e. id quod. Quare quum dico sis , quod dicam, affirmo mo rem, qua parata et cognita est, scire quum dico scio quid dicam , illud ipsum quid dicam res est quae sciam, nondum iudicio consillula, sed lidhuc definienda. In illa formula maiorem vim. Eliam VocuI tione notandam, habet verbum scio, in hac gravior vis. iniungitur verhis quid dicam. Neque aliter in negatione: nescio, non habeo quid dicam: accentu posito in nescio, non habeo, his verbis nego me scira id, quod mihi dicendum sit: nssio, non habeo quid disqm: accentu in quid Tetracto, fateox me illud ipsum nescire, quid statuendumst de eo, quod dicam. In Cic. do Nat. deor. 5, 25. IIein- dorsius scripsit: de quibus habeo i e quid sentiam, non habeo autem quod tibi assentiar. salsa quidem, ut videtur, argumentatione, quasi alterum hoc exprimeret caussam, cur Cotta assensus esset. Scribendum est: dsquibus habeo i e quod sentiam: choo ab utraque parto definitum est: habeo id, quod mihi sentiendum sit. no Rabeo autem quia tibi issentiar cillud auiom, ut in aliqua re assentiar, ipsum mihi incertum est: non tantum , non possum tibi assentiri, sed nescio qDid sit, quod assentiri tibi possim . Ita facile intelligitur, cur apposit nomine nihil semper dici debeat quod. Terent. Heaut. R, I, 12. quod respondeam, nil habao. Cic. de Nat. d. x, B, 12. nec tamen feri potest, ut, qui hac rations phi-ὶ ophe 'tur, hi nihil habeant, quod sequantur. Sed da OIL a, a, 7. non enim fumus ii, quorum vagetur ania
195쪽
1a a faut igitur artis inventa , non vetvsatis; Ii est arstilla rerum incognitarum. i. e. sed dubito, an ars sit ulla rerum incognitarum. pro Ligar. cap. 1. Atque illes arriμuit -- imiterium; si illud imperium esso potuit. i. e. dummodo illud' i. e. p. vide quoquo Aead. I, 2. Tusc. IV, 14. Germanicus Caesar apud Lactant. lib. I. c. 21. Illa Mutatur Nutriae esse Iovis; si vero Gypiter in aus Ubera cretaeae mulsi fidissιmar ca rae, Sidere quae claro gratum tesatur alumnum. sic etiam Terentius Eun. I. 2. Vs. 102. Plin. lib. II. epist. 1.' Seneca epist. 99. Salvianus epist. 2. et alii. Haec quidem pluraque talὶa tanti apud me sunt ponde-xis , ut in loco proposito nihil novandum existimem, quamvis cl. Davisius tentaret, - - dieit. Qui intelligi potes etc. y Atque eodem modo expedienda Viden iuvista lib. III. cap. 1. ero enim te, ut soles, Paratum venire. Tum Cotta, si mehercule, inquit; neque enimi mus errore, nec habeat umquam quid sequatur. Ita seri- . hendum est, fi vis sententiae inhaeret verbis quid sequα- , tur; sin vero intenditur negatio, recte se hahol qtiori fe- quatur, idque codicibus confirmatum recepit Ernestius. Verum est, quod Ernestius ad Att. 35, 5. eπ edit. Rom. xestituit: plana non habeo, quod scribam. Etiamsi id reprehenderint IIeu fingerus et Betortis. Nam' Cicero iaplane sibi deesso saletur, quod do consilio suo scribat. Si esset quia scribam, dubitaret de re scribenda. QDemadmodum p. Roso. -Αm. 15, 45. quid arguas non habes. i. e. nescis quid sit id, quod arguas.
Ad haec attendere opportuit criticos. Codicis Glogaviera. sis seripturam feri qui intelligi potest, apertum ella commentum interpo Ialoris, nemo non videt.
196쪽
vrihi Mar ratio eum Lueilia est, cto ieeum fuit. ubi Manutius coniiciebat Iane meherculo, Lambitans so est mehercule, Davisius accinente quodam codice, risu mehercule, Boherius denique, sin mehercule. At primum observa eleganter iura gi meherculo cum coniunctione Ii, ut docuit Cortius ad Salἰust. Catil. cap. 52, 35. Adde quod coniunetio Ii saepius ita veniat ex antecedentibus supplenda et explicanda, quod modo Videbamus ad cap. 9. et confirmari potest ex iis, quae dedit Vechnerus Hellen. pag. 352. et Biirmannus 'ad Quinctil. Declam. I. 9. His si componas, quae iam de relatione eiusdem coniunctionis diximus; si mehercuIs idem erit, quod dubito faue, vereor equidem ut se res ita habeat, aut simile quid; qualis quidem sensus Cottae menti est, siquid ego video, adcommodastissimuS. At A non potest ita in aposiopea. quam alii agnoverunt,
diei, nisi certa haesitantis orationis caulla intercedente, neque, quae affert Voorda, exempla optatisi per A expressi verbo suo carent. Quod Ernestio placuit Am, offendit particulae desectu. Scripsit Cicero sic mehercule. qnod eum ironia quadam dicitur: scilicet se to speraro necesse est, sive, sic iuvat dicere. Terent. Andr. 5, 5, 22. Iic her ςle: ut dicam tibi amantium irae amoris integratio.
197쪽
Igata laetio in Cic. I. de N. D. septies Dindicatur. Pronominis quod constructio tautologua. Locus de Tin. Vindicatur. Μακρολογία illustratur. Pleona usi in locci Luciani adferitur. Ora ultimi. Enallage praesentis et imperfecti. Tullius obiter defensus. Credo, ironiae. Cicero ad Fam. corrigitur. Metathesia illia iratur. Iam-Blichias, cyrillus et Aelianus defendiantur. ιι ιλοθηρεω verbum esse bene Graeciam probatur.
Eodem lib. I. de Nat. Deorum cap. 15, 36. -- Ne ne hoc quidem diceret, illa inυeuta esse deorum, fati α divina. Quo quid absurdius, quam aue res sordidas atque deformes deortim honore adjicere etc. 2Videri possent omnia ista quam aut etc. resecanda; quippe quae, maximo quidem constructionis impedimento , explanant tantummodo vim pronominis relativi quo, quae satis abundeque iam Constat ex antec dentibus. An vero cum Lambino scribendum est, Quaeso quid absurdius etc. Τ' qua ratione συντ et certe sit fatis' Mihi plane alia stat in animo sententia, quandoquidem pronomon tam demonstrativum quam relativum. multis aliis in locis sic Per quandam tautolo iam explicari video. ' sic plane de Fin. I, 6. ait enim decli- , nare atomtim sino causa: quo nihiἰ tur ius yhyseo,
quam seri suo carua quicquam dicerep ubi ista, quam
M Wophensium sequutus est Relatus. Goerenetius, lam- qi iam diversa sint, in loco de Nat. deor. tuterpretatur quo, licet eo, in loco de Fin. sed hoc. Utrumquo tamen non per ipsum pronomen indicatur. cuius construendi Talio explicanda est. Egregie hoc factum est a Wophensio. Et ille abundantiam vidit inesse in addita coniuri Diqitigoo by Corale
198쪽
f. s c. q. d. delenda statuunt Μanutius, Lambinus et i Guietus, sed cl. Davitas cum Bruto reponit . quum nihil turpius etc. Mihi x ero a tantis viris dissentiro 'liceat, cui duo' haec loca se invicem tueri ac defendere Videntur; praesertim quum pari modo rursus Acad. I.
Probare; cohibereque Iem er-- temeritatem t quas tum esset insegnis, eum aue fassa aut incognita res Myro-haretur : neque hoe nempe falsam aut incognitam rem approbari) quicquam esse turpius, quam cognitioni et herce tioni adsensonem GAProbutionemque Praecur- rere. ubi omnes, quantum ego sciam, silent interpretes: quemadmodum etiam in his Lactantii, quae sano
haud minus dura sunt, lib. V. cap. 10, 4. Quid Motes
esse hac Mietate dementius, quam mortuis humanas victimas immolaro p Eadem plane difficultas structurao cursum impedit in his Tusc. I, 36. Hoc Aremendum etiam atque etiam es argumentum, confirmato illo, de quo , si mortales animi sunt, dubitare non Mossumus, quin tantus interitus tu morte sat, ut ne minima
quidem suspicio sensus relinquatur. Vides ut illud do
quo in sequentibus sic exponat auctor , ut illius elegantiae, quam flagitant critici, parum se studiosum decla- Teti conser quae adnotabimus ad Divin. II, 41. Cap. XVI, 43. Ex illo coelesti etc. Quod Luc;anum glossemate foedari existimat doct. Darisius, in his Icaromen. p. 187. Mένzππος ημrν δro1τετρὶς πdρεστiνουμανου, dum duas postremas Voces pro adsititiis et spuriis delet; equidem hanc styli abundantiam ex
clior in qtiam, non in pronomine praemἱgo, ut visum est Ioniaenio in Cen ra inis n. ioc. qui in Cic. I. librori A'at. Heor. leguntur p. 4O. Apponitur enim explan tio, quae comparationi iniuirgitur Per insertum quam.
199쪽
174 Υ. Wo vnnus L RcTIONUM ipso Luciano. aliisque cuiuscunque linguae auctoribus probatissimis defendi posse, vix dubitaverim. Ciceronem huiusmodi rerum testem locupletissimum ar- .
. bitror, qui sic de Fin. lib. IV. c. 18. . . qrι id rid honestatem aliud adiunga1re , quod ex eodem geriere norast. Min. Felix Oct. cap. 16. Dicam equidem, ut olero, pro viribus. quo praeter alia, hunc quoque, G locum contulit ipse vir es. ex Dione Cliysost. orat. VII. pag. 118. μώλtστα εὐμVσεrν ηρούμεvor τὸν των πολλῶν δεώνoiαν, a lis καὶ τοῖς πολλοiς ἐδόκεt, περ τε του πλουτου καὶ τον δλλων, δ Θαυμddoυσ1ν. adde D. Paul. 1 COAnth. IV, 47. δ πρῶτος ais ρωπος ἐκ ρος, χα1κός. Plura nos ad Divin. I. c. 33. v)
Cap. XIX, 50. in qua cinfinitate) intelligi neees
est, eam esse naturam, ut omnia omnibus Parthus Paria reisondeant. Licet illud intelligi a codice uno et altero absit, ego tamen codices istos nobis fraudem dedisse credide im potius, quam hunc μακρολογίαν ullo iure posse damnari: quippe quam eandem cernere licet infra cap. 61. Ex quo debet intelligi, nec naturam etc. supra lib. I. c. 17. cum enim etc. intelligi necesse deos. Tusc. lib. III, 5. Eos enim fanos quoniam intelligi necesse est etc. cap. 28. intelligi necesse est, nou rem etc. de Fin. l. III. e. 11. intelligi neeesse est, Pluris id aesimandum esse. et lib. V. c. 19. Quoeireta intelligi neeesse est, in insis rebus in vita merita inesse.
ao Ienlaenius dum p. 46. negat diei posse in qua necesse est, eam efffe natiaram, modum eNCedit. Saepe enim ea, quae tantum iu lolliguntur vel ponuntur esse, ipsa esse re vera dicuntur. Codicum seriptura a Wophensio satis stabi- Illa est.
200쪽
Cap. XX. M. in quam immensitatem se iniiciens
animus et intendens, ita longe lateque Peregrinatur,
ut nullam tamen oram ultimi videat, in qua Mos)se iussere. Ad quod referri possit vox ultimi, plane se ne- gat intelligere vir cl. ideoque legendum coniicit, oram nitimam videat. At scrupulus, qui ipsum male habebat, sie sorte eximi dispellique poterit, si per Vocem ultimum ἰ quae saepius ita formam substantivi induit,
intelligamus earum regionum, . quas peragraverit animus, extremam et ultimam; per oram autem illius ultimae regionis terminum sive finem, unde ulterius pergi nequeat. Passim hoc modo distinguuntur Voces, quarum vis aliis in locis una eademque est: quemadmodum etiam illas ora et ultimum posse συνοκύμως 126 adhiberi quis negaverit I' Exempla videre licet in iis, quae contulimus ad Tusc. v. c. 26. ' . ., Cap. ηXII, 61. TMicurus Nero tuus quia ilicit, quod non modo philoso hia dignum esset, sed mediocri yrudentia p Codo Ursini cum in multis iudei sublestae est, tum hic quoque fraudem dare videtur, quum pro esset resert sit. Hoc quidem, fateor, duolt erre
grammatica flagitat, qui ori praecesserit praesentis temp. verbum disite illud tamen ne respuas, pluri,na faciunt similis enallages exempla, quae intacta dimise aia Etiamsi vocabolum ultimum alibi pro substantivo ponatur, atque apud Ciceronem mundi ultimum legatur honorum scriptorum nomo ita loquutus est ora Ditimi. Quare nisi alia exempla asserantur, ego quidem vocabulum tittimi a glossaiore prosectum putaverim. Ora ipsa est extrema regionum pars. De Fin. a, SI, IO2. haec non erant eius, qui innumerabiles mundos, in initasque regiones, qWarum Πυlla eset irα, nulla extremitaso imente Peragrat isset. 3