장음표시 사용
181쪽
T. Wo PREN a LEcTIO Num fluetiιm Mutat. Sed ne in hoc loco quidpiam committas, en Praeter alia quae mihi Praesto sunt, paucula ista hute fimilia. de N. Deor. II, 23. tum autem res Φθ, t. q. v. i. m. α. sic Mellatur. ut ea insares nominetur deus. lib. III. c. 14. yrobabilius enim videtur tale quiddam esse animum, ut se ex larie etc. de orat. II. 38. nam et omne quod eloquimur, eloqunmur se, ut esse dicamus id, aut nou esse. Tusc. R33. Totumque hoc d. v. sic Praeci it, ut voluytatem ipsam . . ex elendam Putet. Cap. XXXIII. m. ut volu tatem Osam, Per se,. quia volvytas se, semPer O tandam. . Mutet. Mirum quod in hanc lectionem non insurrexerint, qui passim glossas Crepant. Quantam vero glossematis similitudinem habet ista triga, quia voluytasset Cave tamen
exteras velut a nugatore prognatum. sic enim de Fin. lib. II. c. 20. quem quidam cum sua voluntate, nullavi eoactus, Pro ter sdem etc. de Orat. lib. II. c. in
Orator nis domesicis se infruxerit coniis aliunde diaeendi eo iam Petere nou Possit. Lactant. Inst. Iib. IV, 24, 3. nec enim meus . . Gue comPrehendera Per se Potest, aut ea ere veritatem , nis aliunde doceatur. quorsum omnis ista cauda nis aliunde doceatur 2 Seneca de Ira I, 7. nec quidquam Ine illa magnferam
in bello fortitudo gerit, ' ns hine samma subdita
st. Huc quoque conser, quae alia occasione producemus ad N. Deor. I, 16. et Divin. Ι, 33. 1893 His smilior redditur Ioeus, si ex aliis Iibris restituimus de moris enim ita sentit, ut.
182쪽
Tu LLIANA Rum LIB. L CAP. XXI.
c APUT XXI. IIIcisero in Tusc. V. bis defenditur, femel emendatur. Sto.
haeus et Val. maximus rindicantur. Aetas pro . Dere tute. Neutrum genus pro alio. Manutius, Iesius ac ἀ Lamb. Bos notantur. Pleonasmus notabilis adseritur ;qMα Occsione quatuor quoqua Tullii loca sabiliuntur. Etiripidisque locus dilucidatur.
Cap. XXXIV. lib. quinti Tusc. Disp. 98. Quid via i
etum Lacedaemoniorum tu Hidititiis nonne υidemus
δρέσαt. Locum iam attulit Darisius, qui sic legendum credebat ,-- δ ἐκεDor ἐκεῖ. Sed duo ista pronomina τουτον et ἐκεi ς, quae reserenda sunt ad V. Zo-μος, sic possunt intelligi, ut priore designetur hoc ius, quod iam Dionysio esset paratum , et Posteriore illud quod Lacedaemoniis parari consuesset. Cap. XXXVIII, 112. C. Drus domum eompleri a eou-sultoribus solitam aec imus. His illustrandis locum Val. Max. prosert editor doctissimus, ex lib. VIII. c. 7. Coisimilis perseverantiae Lisius Drusus, qui aetatis viribus et acie oculorum Aefectus, ius civile Mopulo Benignissumo interyretatus est. Sed quod pro aetatis miribus tentabat ille esto etis viribus, a cyniectura aberrare videtur; nam sic quoque in seqq. hunc vel talem aliquem in modum legondum esset, aria oeulo-
183쪽
ai4 rum hebetiore defectus. Sed iam defectus aetatis v ribus et acie oculorrun is dicitur, quem aetatis Vires et acies oculorum defecerint: ut consilio suo defectus, ibid. III. c. 1. ex tr. sic alii passim. Sunt autem aetatis vires, vires iuveniles, quemadmodum VOX aetas saepenumero florentem aetatem denotat. sic robur aeta
tis, Curi. lib. VI. c. 10. Lactant. Opis. C. 3. adi quo que cl. Schulting. ad Senec. ContrOV. II. c. 14. pag. 212. Capite sequente. 113. : Ascle iadem ferunt. . eum quia dam quaereret, quia ei caecitas attulisset, res o r- disse, Auero ut uno esset conιitatior. CO dicis cuiusdam ista lectio, Puero ut uno essem comitatior, non habere videtur, cur editae anteferatur: simili enim modo obliquatur oratio supra c. 37. Socrates quidem cum rogaretur, cuiatem se esse diceret, munda anni,' inquit; totius enim mundi incolam se et ciυem arbitrabatur. Sequitur inserius: Atque hic vir Myediri etὶam animi aciem GDectu oculorum arbitrabatur: et eum alii saepe quod ante Pedes esset non viderint, ille infnitatem omnem Peragrabat. Legendum forsitan . . non viderent: vel hoc modo: et cum alii fame
quod ante Medes se, nou vide re, ille etc. Iic sane
novatio erit levior, quam ista doct. Bentieti: et, cum hi . . non viderent, illa iusnitatem O. P. '19M Aetas proprie dicitur de vegeta et iuvenili aetate. Cie.
in Verr. 5, 25, 64. Ii qui senes aut deformes erant, eos in hostium numero ducit: qui aliquid formae, aetatis, artificiique habebant, abducit omnes.. 19ia In quρ Iibro Wophonsus invenerit non Diderint, naia scio: editiones omnes, quae ad manus mihi sunt, exhi- hent Diderem. Bentleius alio commotus erat amumento,
184쪽
ΤULLIANARUM LIB. I. CAs: XXI. 159 Cap. XL, 116. ergo hi in illorum sermone fur dir om-n0que id nos iu his linguis, quas nou intelligimus. quae sunt innumerabiles, surdi Projecto sumus. Pro. Nomen id sensui officere visum est viris clarissimis.
Manutius et Lambinus reponebant, omnesque item, vel itidem nos etc. Davi fius, adstipulante codice tino et altero Pronomen dolebat, aut ceteroquin hoc modo
rescribendum coniiciebat. -- furdi omnes. Quid p Norin his linguis etc. Sed primum Observandum est. neutrius generis pronomen saepius Venire pro eiusdem aut alius generis adiectivo, quemadmodum pronomen id ra5hic exprimit adiectivum accedens furdi Ita supra cap. 37. dicuntur - - mi sericordes, ant invidi, ane tale quid. de Leg. III, 7. exceyto tribuno, qui
post exstitit, ue id quod fuerat, esset. de Fin. V.
c. m. Ille vero institiens, quod certe, quoniam tyrannus etc. et lib. IV, 24. ut iam omnes inspientes sine miseri, quod Profecto sunt etc. quem locum minus bene explicuit Manutius, quod ad hanc pronominis
iam animum non advertebat. Ceterum si plura cupias,
vide quoque Lactant. lib. I, 16, 7. et lib. V, 19, 2. et
Florum lib. IV. cap. 2. cum nota elegantissimi Dulieri. Atque huc etiam accensenda Puto neutrius gen. Prono-xsa Errat Wophensius. Sequitur enim ordi stimus. Nemo autem ilicere potuit: omnes in his linguis id surdi φlamus. Quae infra a Wophensio de hac nimia et salsa abundantia disputantur, nihil emetunt. Ea enim, magna ex parte vera quidem, non ad hunc Iocum pertinent. Scriptu Cicero, nisi totus fallor: omnesque sidem nos in his linguis - furdi profecto fumus. i. E. Omnes item nos. Nam Latini adiectivam sormam idem pro adverbio item ponere solent. Cic. de Amio. 13, 65. est enim boni Diri, quem eumdem Dyientem licet incere, haec tenere in amicitia. de Leg. a, o, 6I. idemque quum coelum perspexerit etc.
185쪽
mina, quibuscum Verba apyellaro, nominara et similia construi solent. ut ex. igr. de Fin. lib. III. c. 16. primum es osperum id enim appello κα κον etc. ubi non ausim Cum edit. clari reponere se enim. Livius lib. XXXVIII, 17. Hi iam degenores sunt; misi et Gaialograeci, quod Pellantur. Quae quidem forma quantumcunque habeat ellipsios, id totum voce negotium iacile compleri posse arbitror: nihil enim Potest: excogitari durius, nihil arcessitum longius, quam supplementum illud erussi Iensii Lecti Luc. lib. I. c. 8.qui hoc quod valere quod nomeu iudicabat, ut quodi nomen sit quantum ad quod nomen attinet. Huic tamen errori calculum quoque adiiciebat doct. Lamb. Bos, est. nom. μομας cui quidem critico insigni hoc cum Sanctio, Perigonio aliisque viris eruditissimis commune suit, ut in supplendis ellipsibus aliquando nimium esset argutus, suppletionesque quaereret minus simplices ac generales. Ita etiam omnino salii videtur, cum ista Eurip. Phoen. V. 12. λουσι δ' 'Ioκάστνην με ' τουτο γὰρ πατὴρ EΘετο ἰ5c interpretatur, ut nomen δνομα post τουτο subau-. 116 diat. Toυτο complectitur totum illud καλεiorer Magoκύστην, quod pater posuerat, . h. e. Constituerat, decreverat, .Voluerat. ' Sed haec sufficiant de pronominis neutrius usu, quem In loco Tullii proposito 193 Μinime. Etiam relativum quod pro adverbio poni
186쪽
TULLIANA au H Li B. I. CAP. XXI. 161 observatum volebamus. Sequitur, ut iam pronomen id cum voce surdi, quae paullo post subsequitur, cqnciliemus. Νemo dubitat, quin Tullius ad grammati eam exacte locutus fuisset, si dixisset-- surdi: omnes quo id nos in his lingui' sumus, Vitas non intelligio mus, quae sunt innumerabiles I sed quum mox se ogge .
xit nomen surdi, in his surdi rofecto fumus, perisso
logiam istam nostro Cicerone minus dignam esse cenis fuerunt viri docti. Salva tamen illorum sententia, mihi vox surdi a nostro repetita fuisse Videtur σαφηνεέας ἔνεκα; cui saepius ita inservire solet, ut, quod in choata sententia iam una pluribusVe vocibus expresse-xit,. idem tamin postea per istiusmodi pleonasmum re sumat. Sic Divin. II, 66. qui, cum HGlomaeus -- moiareretur, Alexander adsidens somus ese confoMittis. euiusmodi plura dedimus ad Acad. II. C. 5. Neque est haec appositio durior, quam qua dixit Seneca epist.
75. initio a Qualis sermo meus esset, si uuα sed
remus, aut ambularemus, illaboratus et faeilia: ealeae esse misto Ias meas volo, quae nihil habeant arcessi tum nec fodium. Eadem ratione, qua locum Tullii in mendo cubare putarunt docti, hunc Senecae ita refingere liceret, ut aut ista illaboratus et facilis deleares, aut pro Qualis et talos, Quemadmodum et se restitue-
asM In hoc Ioco eriticos, tamquam in turbata constructions haesiIse et coniecturas substituisse, admodum miror. Nam nomen Proprium eleganter apponitur, tamquam nova instituta esset oratio, maximo ob participium assidens, quod illo quidem Joco positum subsimilivo carere non poterat. Duili Gorale
187쪽
nus legum, euudem Furiae usum naturae mundi Ara
117 hent. . Nos, ex linguarum nostrarum idiotismo, iniiceremus δηλονότε et Icilicet. Sic Cic. Fam. lib. XII. ep. 22. Illud Arofecto. quoad notero, tuam famam est dignitatem tuebor. Acad. II. 24. Illud eerte scit. nulli rei adsensurum esse sapientem, quod modo erat dictum Dyinatione et Morceytione sublata, sequitur omnium adsenso ut m retontio. cl. editor legebat, Illud eerne royinatione etc. de Fin. IV, 4. Quod refer hoc ad antecedentia) etsi ingeniis magnis yraediti quidam di-eendi eoyiam sine ratione consequuntur et C. P. Manutius aut quod vitiatum putabat, aut illud dicendi
eo iam extrinsecus iniectum; quem etiam errorem e
rabat ad lib. I. c. 20. Quod quia nullo modo sustamieitia frmam et Me eruam lucranditatem υitae tenere Pessumus etc. Orationem sic orditur Tullius, ut sic hoc vel tali modo pergere voluisset. Quod quia n. m. s. a. cor equi Post unus; sed id, quod sine amicitia consequi non possimus, significantius exprἰmere volebat, ideoque ista si mam et Mer eluam ἰucunditatem vitae superaddebat; minus quidem He stracturae elegantia sollicitus, quam Manutius, qui legendum putabat, Quodque nullo modo etc. Rursus in Or. Pro
IIaste ad opexegotios genus pertinent, per .appositio
nem expressum. Vide Goerenae. ad Acad. 2, 24. P. 144.
19 quod etsi dieitur ut quocii, quod quia. vide quao
188쪽
sextio cap. 4. Venit cum exercitu Cayuam, quam umbem etc. et inde M. Aulanum, tribunum militum Ari-- tonii, Cayua yraecinitem eiecit. Illud Cayua expungebat cl. Davi fius In notis ad Tusc. V, 27. sed quam Vis abundare facile concedam, non tamen exturbandum arbitror. Coel. ad Cic. Fam. VIII. ep. 4. quod eum non mediocriter Caesar, qui solet insmorum sibi amicitias qualibet imi ei a adiungere, valde contem se. quorsum, inquies, valde cum iam prae cepit non mediocriter 2 festinanti calamo Coelii acce. ptum illud referamus.1983 Eliam Mulierus, qui nuperrime Edidit hane ofalto.
nem, uneis inclusit suspectum nomen , immemor eonsilii, quo Cicero urbis Capuae nomen tam saepe hic posuisse videtur. Disitigoo by Cooste
189쪽
Comylectens animadversionesi . in Cicero nis libros da Natura. Deorum.
In lib. I. de Ivat. Deor. Cicero aliquoties adferitur et siluis stratur: femel etiam atque iterum emendatur. Admirari . G. constructione notabili. Cicero in transitu defenditur. Si supplendum απο κοινου. Trallius a coniectura Gruteri Hefenditur. Habeo de illa re quid liqueat, formula Tuia 'Iiana. Nestos Dindicatur. Si pro dummodo. Cicero obiter rursus adferitur.
Cicero de Nat. Deor. lib. I. cap. 3, 6. partim a Di rantium, unde hoc Philosoμhaudi nobis stidium exstitisset. Locum hunc, quod ad Latinitatem, paucis illustrabo: sic tamen, ut alterius cuiusdam in lectione vulgata stabiliendi copiam arripiam. Illud igito observa, quod verbum admirari eandem constructionem 1is atque vim adsciscat, quam mirarr vel demirari. Sic de Finibus IV. cap. 22. . admirati sumus, quid esse etir nobis Stoicos anteferres. ubi Lambinus, cum
190쪽
Tu LLIANARUM LIB. II. Cap. I. 165 pro admirati coniiceret demi rei, non audiendus fuit, quippe qui non tantum ad locum propositum de N. Deor. sed etiam ad seqq. ista plane, et quidem merito, conticuerit. ibidem lib. I. c. 3. in quibus hoe Primum es, in quo admirer, cur in graυissimis rebus non delectet eos Patrius sermo. ad Att. VI. ep. 9. αλ minatusque sum , quod nihilominus ad me tua manu
seripsisses. et lib. X. ep. s. Ds di lomate admiror. quos vineio cuius te sagitii iusmulaverim.
Cap. IX, 22. . Quid autem erat, quod concuPisceret Deus muriatim signis-- ornat op Si, ut Deus i se
melius habitaret; anis videlicet tem ora infinito in tenebris - - habitaberat. Sic omnino interpungenda sunt verba, non ut in TeCentioribus oditis, - - habitaret.
Ante τidelicet etc. Cl. Walher coniunctionem si delebat. signumque ἐπερωτηματ1κον post verbum habitaret apponebat. Ampl. autem BOherius signum quidem adscivit, sed coniunctionem simul retiatuit, quam notione του an accipiebat. At locus, ut mihi quidem vid tur, absque his emendationibus, omni ex parte fanus
ac sincerus est; modo coniunctionem conditionate in- intelligas, atque ex antecedentibus mente tantum Tep
tas, munddim signis oruasset. Si Deus mundum omnasset signis, ut melius habitaret; sequeretur illud in- genr absurdum, ut ante quam id iecisset, luce destit