장음표시 사용
291쪽
tioni minus aptum videbatur doct. Walhero, quam, quod substituendum putabat, quoque. At vero transitus, quem .hic facit Tullius, non est talis, quin ali- quam habeat connexionem cum antecedentibus, quibus
sensuum facta descriptio est. Quidquid id est, saepissime
, sic novam sententiam inchoat particula copulativa; sive ea fit que, sive et, ac, Vel atque. ' Neque exempla huius rei e longinquo arcessenda sunt: hoc ipso cap. se oggerunt. Tale est illud, Auriumque item es etc. et rursus, Nariumqua item es etc. cap. superiore: Aciesque infaetc. cap. 52. Multaque alia etc. Tu loca, si tanti est, inspice, et conser quae iam alibi in antecedentibus de patentissimo copulatiVorum usu diximus. Sequitur eodem cap. Nariumque item et gusaudi et arte tangendi magna iudicia sunt. Non video, cur contra istam lectionem tot insurrexerint eruditi. Guielmius coniiciebat, et Merito tangendi; Manutius ac Lambinus, cum codice uno et altero, legebant et Pariter tangendi; 95 Davistus denique, transpositis Vocibus reficiebat Mariter et tangendi; quod etiam suadere putabat codicem Μed. et Linculti. . In quibus erat, grastandi arte et tangendi Nisi vero hanc codicum istorum lectionem a Tullio esse velimus, vulgata satis esse sincera videtur, si modo illud , arte sic accipiamus, ut significet perite, dextro, aPte,
ut etiam Belgae dicimus mel kous. Ea quidemi OD Aliquantulum disserunt hae particulae. vid. TuriaIlin. s. v. ATQUE. 'io5 At quid arta tangere sit, non intelligitur. Omnis scripturae varietas orta videtur lineola sorte superducta. Nam apis alii Iegerunt' aperte, alii arte, alii fecerunt Pariter, quod omnium maxime est superfluum. Sed tipletangere id est, quod ad iudicium tactu conficiendum Tequiramus; nam nisi apte admotis manibus, nulla iriest in
292쪽
Tu LLIANARUM LIB. II. CAP. XII. 267 huius nominis vis haud inusitata est. sic enim Virgil.
Georg. IV. Vs. 56. de apibuS, - -- hinc arte recentes
Excudunt ceras, et mella tenacia singunt. Aeneid. lib. I. vs. 643. Arte laboratae veses, auroque suVerbo. 'lib. V. vs. 442.
Nunc hos, nunc iIIos aditus, Omnemquo Pererrat Arte locum, et .
. Mulcebatque iras, et morsus arte Imabat.
Phaedrus lib. II. epit. Te arte fetas animus sentit fabulas. ubi lege novum commentarium erudit. Bn anni. Atque hinc forte procedere licet ad emendanda ista Divin. lib. I. cap. 48. .mno nemus avoleio se devovet, atque secundam Solus aυem servans. At Romulus etc. Quamvis cl. Darisius ediderit, Solus avem servat, non
tamen de nihilo est viilgatum illud participium servans ;quod eo nos ducit, ut sic Tullium dedisse suspicemur: λ, 96-- ARTE feeundum
Quam coniecturam probavi etiam aliquando consanguineo meo amicissimo, viro doctissimo et acutissimo, Tib.
hoc sensu cognitio. De voc. aptus vide quae assert Nonius 4, 5. et inter ea Ciceronis verba in libro de philosophia: altera es nexa cum superiore, et inde, apteque peri-
293쪽
Hemstertiuis; quo quidem magis consistere liget, non infelicem me in hac divinatione fuisse 'augurem. ς'
Cap. LIX, 147. De quo dum disi utarem, tuam
mihi dari Uelim, Cotta, eloquentiam. Enallage temporum quamvis imitanda non sit. non tamen loco est movenda, nec dica. quod fecit G. editor, librariis scribenda. Sic certe silentio praetermittenda non fuissent ista cap. 1. huius libri: Tundem eqti idem mallem
audire Cottam, dum . . veros inducat. Pro induceret.
a Codices praohent semat: recte. Sexums scripserunt, , qui de mensura verbi solliciti erant.107J Do discrimine dictionum DeVm et vellem disputavit Hel orsius ad Horati Sat. 1, 1, 85. et ad Cic. de Nat. d. 2, 1, 2. et ad 2, 59, 147. utrumque loeum ex ea ratiora corrigens, qua Latini cum Graecis Dellem dixissent de re, quae non fuisset, aut non potuisset fierL At ipsos Graecos etiam ἐβουλόμηυ dicere de re praesente, quam quis fieri velit, observat matthiae Gramm. p. 97O. . Et quum dico Delim feri, nonne rem opto, qDao non est PNeque vero , Dellem temporis praelerili notionem in se habet, sed praesentis. Quid igitDr interest inter loquutiones has P Liv. 2, 37, 4. Nimio plus quam uelim nG-frortim ingenia fiant mobilia. Cic. ad Fam. 7, 4, 2 .. habes epistolam Derbossiorem fortesse, quam Dellas. Utrumque vecto dicitur. Igitur distinguamus ante Οmuia ne- .cesse erit modum optativum, quo, quid optemus fieri, Pure eXprimitur, et eum modum, quo optativa enuntiatio submittitur conditioni, quae saepe in eo cernitur, quod Tes non Possit fieri, aut non facta sit. Potentialem eum appellaverim, sed ab eo, qui ex universa conditione nominatur, aliquanto diversum. Haec autem ab eo qui Io-quitur interdum confunduntur ita, ut rei conditioni tri-huatur, quod tantum in animi cogitatione et voluntate Positum est. Ponitur Dellem, ubI diceres Delim: utrumque enim Praesens est. Sio nos Germani dicimus: Ah mia ch-
glauben. Atque recte legitur apud Ciceronem de Nat. d. 2, 2. eumdem equidem mallem atidira Cottam, diam qMα
294쪽
TULLIANA RuM LIB. II. Cap. XII. 269 Nec sane tolerabilior est illa permutatio, de Leg. lib. II. C. 10. ut, ric morte Patrisfamilias saerorum memoria intercideret, iis essent ea adiuncta, ad quos eiusdem morta Pocurata venerit. Pro Cenisset. de Fato cap. 20. Ita quum attulisset nullam causam, V.. i. d. c., tamen aliquid sibi dicere videtur, quum etc. malles attulerit, vel dicere videbatiar. Acad. ΙΙ. c. 32. Quae cum exΠΟ- fuisset, adiungit etc. sic quoque de Fin. IV. c. 6. Min. Felix Oct. cap. 34. et cum insum mundum Memetuum et insolubilem diceret esse fabricatum. addit tamen CtC. Ut GP. 3. tit . . euataret, dum leni impetu labitur; vel . . emergoret, dum assiduo statu sublevatur. et CaP. 20. - - Eum gestiunt eorum memorias in fatuis a
tinere, sacra IDeta sunt, quaefuerant adsumta solatia. Lactant. lib. IV. c. 17. Praedixerat foro ut propheta maximus mitteretur a Deo , qui se su ra legem, qui
eIoquentia DUos deos fustulit, eadem Deros inducat. i. e. vellem, si possem, quod modestius dici lux quam Dolo. In a. O3, 147. utrumque hono dicitur: de quo dum disputem, tuam mihi dari Delim, Cotta, eloquentiam. et: de quo dum diripiatarem, tuam mihi dari Dellem eloquentiam. Dum est per illud tempus, solange. Sed Per Velim eπ- . Primitur, rem in optatis esse; per Dellem autem, si fieri Posset et res ipsa coneederet, optatum iri. Apud Horatium Serm. 1, a, 54. non falsum esset, quod damnabat Heindor. sius: ut sibi A si optis liquidi non amplius urna DeIcyatho et incas: magno- de fumine mallem, quam ex . hoc fonticulo tantiamdem sumere. Nam dicas et mallem non Cohaerent construetione, et mallem fidiificat: si fieri Potest seu posset, cquo eerto non assirmatur, id fieri DonPosse) optarem: qua tamen moderatione sententiae hio quidem non opus est. Cic. Brut. i, g49. quod in codici bus legitur, probari poterat, non refelli t nae ego , Ii ita est, Vellem tibi eum placere quam maxime: quae Teddas et ruerin dies also is, m5chte ich wia chen. quod modestius dictum quam Delim. Est enim, vellem, si permissum esset. Duiligeo by Corale
295쪽
voluntatem Dei ad homines Messerat. vide quoque de 'as opis Dei cap. 11, 4. Nepos Eum. cap. 8. Utque quam minime feret ignis in estris, iter, quod habebat, om-' nes eelat. Auctor de B. Ali. cap. 85. Ducem aliquem requirunt, quem reisicerent. φη θ Plura doct. Ιensius Lection. Lucian. lib. I. cap. 4. et Cortius ad Sallust.. Cat.
cap. 34. et M. Hilae munimientis quoque se defendere posse loca sequentia videntur. Acad. lib. II. c. 18. Aunon videmus hoc usu venire, ut quos nunquam Putassemus a nobis intervosei Mosse, eos, consuetudine adhi-δita, tam Deile internosceremus etc. ubi Har. Davisius, . Propter seqq. impersecta, legebat venisse, provenire; sed vel illud υenire si in imperfecto intelligas. quid absurdum' quemadmodum etiam in loco Ciceronis proposito vel omnis sublata erit enallage, si infinitivum dari impersecti significatione accipiamus. Rursum lib. I. Tusc. cap. I. sc enim mihi in yraesentia occurrit, ut a Mellarem dξίωμα. ubi idem ille literator cum dodice quodam, legebat a Pellam. ' lib. IU. c. 11. nava cum ess,GJ mphensius miscuit varia exempla. In Cic. de Leg. 2, 19. persectum inservit notioni constituendae eorum, ad quos penuria venerit. Non historicum est reliquis Plura habent praesens pro praeterito in asserendis dicentium verbis: alia pertinent ad usum vocabuli dum, cloquo vid. Heindyrs. ad Ilorat. Sat. I, 5, 7a. Apud Lactantium correxerunt-r sed verba
illa cla suo adieeisse videtur explicandi caussa. In Nepol. Eum. 3. Punctum Ponendum est post eastris. ima isSed est hic infinitivus persecti graeci loco, et recte
per Denire solere explicatur. Ita Goerena. ad h. I. Intellexisse videtur praesens graecum. Altera pars sententiae, ' ad quodcumque tempus referturν allera ad rem aliquando faciam: quod aliquando similia internoscebamus, id ad ea pertinet, quae usu venirint. a1M Occurrit persectum est. In 4, D. quae fanaret esset,
quaa fi adhiberetur, sanaret. Sed alii codices praebent
296쪽
Tu LLIANARUM LIB. II. Cap. XIII. 271
eone uta '3ecunia, nec adhibita continuo ratio,. . quae sanaret eam cuViditatem; Permanat in venas etc. ubi
legendum coniicit Benti. quae sanet etc. lib. II. cap. 15. quae arma quidem ita geruntur apte, ut, si usus foret, . . Pugnare Possent. ubi idem vir doctus scribit: s usus ferat. Eleganter autem eodem sensu usus esse dicitur, quod docuit Davisius ad ista Caes. B. Gal. lib. IV.C. 2. ad quos se celeriter, quum usus est, reciniuriae. o APUT XIII. IIn lib.. II. Cic. de N. Deor. recepta lectio bis teme Dindieatur atque emendatur. Percipere Pro pertrahere. Relati-
Di qui usus quidam Iingularis illussiratur. Sallustitis,
Seneca, Felix, et Patercultis defenduntur. Ellisis pronominis is. Tria Ciceron' loca obiter adferuntur. Re-Pulare et cogitare. Cicero Dindicatur.
Perveneramus iam ad cap. 59. libri secundi Cie. de Nat. Deorum, in quo unus et alter locus adhuc occurrit ventilandus. Primum enim, inquit Cicero, a MulmonDhus arteria usque ad os intimum Mertinet; Per quam Tox, Princi tum a mente ducens, Meremitur et funditur. Non video equidem, quomodo hic . Proiiciatur, quam Merci latur, aptius videri possit. Vox oritur a mente, deinde per arteriam, a pulmonibus usque ad Os intimum pertinentem, percipitur, et funditur. Quid dici potuit ordinatius 2 Verbum autem MerciPere eandem vim habebat supra cap. 56. Et aures, eum sonum
Mercinere debeant, qui natura sublime fertur, etc. ubi
fanet. In a, 15. foret ineptum est: recte emendarunt ferat. Diuitiaso by Corale
297쪽
272 T. Wo PRENs LECTIO Nuri tamen doci; volebant legi acciμere, exciVere, Vel reci-yere. Sed eodem modo Lactantius quoque Mercipi ad
auribus Vocem dicit per cavos sinus, cum de opis. Dei . cap. 8, 7. sic loquitur: Nam et forma ii a mirandum in modum feta, quod earum foramina voluit esse nuda et inobsepta ; quod et minus decorum, et minus utile fuisset, -- uis PercePtam Per cavos suus. vocem et repercussu retentam foramina insa coraNeherent, etc. 'Iam verbi Perotyere Vis elegans, nisi ego quidem fallor,
. in aperto est; ut tam ori, quod Vocem Per arteriam
19; haurit, quam auribus, quae eam per sinus suos recipiunt, attribui satis Latine queat. Si statuerint viri doctiss1mi, seculo Tulliano nil aliud denotasse, quam intelligere, cognoscere, errasse mihi Plane vi-
Sequitur ibidem: Deinde in ore sita lingua es, Inito dentibus. Ea vocem inmoderate profusam fugit et terminat, quae sonos Noeis disinetos et Aressos
Upeii. Coniiciunt- - terminat, sonosque vocis etc. Vel terminat, atque fora os vocis. Ego. sola distinctione' , mutata, lego, - - terminat. Quae sonos vocis CtC. . Saepe enim fit, ut Pronomen relativum sic periodos inchoet, ut demonstrativi pronominis vicem aliquomodo
praestare videatur, nexumque Cum antecedentibus paulo incommoditrem habeat. Exemplis res certior erit at-
1113 -Quorum tamen Iocorum diversa est ratio, quum sonus ibi aut voκ significetur, quae extrinsecus Percipiatur. Hic quidem arteria vocem a mente auctam rectius, opinor. diceretur recipere vel ex Pere , tum fundere, seu emittere. Haec Heindorsius. Sed arteria non lantum excipit vocem, sed 'complectitur et tenet. Hoc est percipere. Plinius Hist. nati a I, s, 15. calorem Perciseere. xi ab Ilio usus uti non erat declarandus demonstratione exemplorum, ita ab hoc loco alienus est. Inconcinna exsisti
oratio, praemissis pronomine ea. Scribendum est atque.
298쪽
ΤDI. I. IANA RUPI LIB. II. CAP. XIII.
que clarior. infra lib. III. C. 34. Atque homo acutus --λ' eadem sententia Mers erabat. Qui cum ad Pelopon-neyum cIassem a Mi/lisset etc. ubi mallet quis, Hi eum etc. de Divin. lib. I. c. 33. Haec imProbarimur a Peri-Mateticis, a Stoicis defenduntur. Quorum alia sunt
'Posita in monumentis etc. ubi eodem iure, quo in loco de N. D. proposito, reponere liceret, --d otidiantur, atque eorum alia etc. sed Conticuerunt interpretes, et hune meritoque conticuerunt; ut et ibidem cap. 24. Post triennium ante deυουit. se, et in aciem Latinorum irru te armatus : quo eius facto su/inerati su ut et deleti Tntini. Cuius mors ita gloriosa fuit, etc. quae quidem melius hoc modo inter su cohaererCnt, - - Latini. Atque huius mors etc. Vide qUOque Cap. 17. et Cap. 51.cte Fato cap. 14. Itaque Premebat alio modo, Nec uia Iam adhibebat calumniam. Cuius erat haec conclusis Cic. Tusc. lib. II. 18. Quas hic voces aPtid Sopho elem in Trachiniis edidit p Cui cum Deianira -- tuni eam induisset, etc. hoc est, Nam cum ei Deianira etc. Inspicienda istiusna odi exempla in Contextis sunt, ne in os in desciibendis verbis nimium prolixi esse cogamur. Talia quoque' multa reperiuntur in Corn. Nepote. Sic in Themist. cap. ult. Huius ad nostram memoriam monumenta manserunt duo: feyulcrum Proys o Midum,
Ρι quo est hi ultus: fatuae in fors Magnesiae. De
cuius morte multis modis vud Plerosque seri tum es, fed etc. mallet forte quis ex suae linguae idiotismo,
e huius autem morte etc. in Epam. Cap. 7. - - erat
enim ibi priυatus numero militis. A quo cum PeterentoMera etc. Pari 'modo Sallustius Catil. cap. 4. Igituraeo Catilinae coniuratione quam verissιme Potero , Paucis absolυam e nam id faesitus in rimis VI memorn bilectissimo, sceleris atque Periculi nobitate. De cuius
299쪽
274 T. Wor nnus LECTION Uinmoribus Pauca Prius ex lananda sunt quam initium narrandi faciam. En tibi Iociun Omnem, ut hac occasone Rivium Rusua esse declarem, qui hominis moribus rescribat, ne quis pronomen cuius ad provisne superius substantivum referat; quem errorem, quamvis tacite adsumserint Wasseus et Cortius, refellere tamen possunt ista, quae non hic tantummodo, sed etiam supra ad cap. 57. collegimus. CaVeamus porro, ne de puritate loci illius dubitemus, Senecae rhetoris Controv. lib. IV. p. 321. Noce lystar magnum humanae infelieitatis Matrocinium est. Haec excr atrio mauos, quos ad seroilem dilecturu Cannensis ruina com ulit. Quae quiequid coegit, defendit. sic enim distinguendum, non uti Vulgo, . . com ulit, quae q. c. d. Ne anxios de loci integritate reddat animos, quod doct. Schul- tingius ad h. l. Vellet, inquit, forte quis, eaque: sed' vulgatum,' addit ille, non est temere damnandum. Nos vero, vulgatum non esse ullo modo sollicitandum , adfirmare ausimus. Standum etiam arbitror pro sanitate lectionis illius, Min. Fcl. Oct. Cap. 36. abes sine Patrimonio Niυunt, et in dies Pecua ymforantur: et haec nobis tamen nata su ut et quac o muta s risu concuyiscimus, Possedemus. ubi Iac. Perigonius multo concinniorem sententiani fore dicit, si legas, qui omnia et c. Nec ininus sana sunt ista Velleii Paterc. lib. I. cap. 1. . factum eius a Diis comyrobatum, Datio vitae et felieitato imperii αμ aruit; qui Pe Nixit annis monaginta, regnauit septuaginta. Qui se etiam a Pyrrho, - Uirtute
1133 omnes libri perhibent de cuius hominis moribus. 114 Nec comma, nec Punctum Ponendum videtur, sed e Ion : nam valet relativa vis pronominis, quod saepe poni- ur pro nam is, ut RPud Graecos si Pro os γάρ. .d. Μat
300쪽
tamque amaris dominoriam adulatio. . . tauta alahritas
in venando , quid fgniscat aliud , ni i so ad hominum commoditates esse generatos 2 Quid ibi ista volunt, - -
quid significat aliud, nis se . . esse generatos 2 An se hic
erit pro illos p cuius generis exempla quaedam collegit doct. Munkerus ad Hyg. Fab. Cap. 60. μ' q) Ego potius maximam istam duritiem minima mutatione sustulerim, expungenda vocula so post coniunctionen Das; ex cuius ultima syllaba , dormitante scriba, facillime prognasci illud se. Ciceronique obtrudi Potuit. Sic dicet auctor, per 'ista canum admiranda declaravi, 'esse eos ad hominum commoditates generatos. Scilicet subaudiendum relinquitur Pronomen eos, quam ellipsin nemo ignorat esse vulgarem; ut plura illius exempla proferre non opus sit, quam 'recimus ad Tusc. lib. I. c. 36. . facturique sumus ad Divin. lib. I. cap. 17. Hic tantum loca quae-
1153 Iterum defendit vulgarem scripturam in misceli. Observ. Tom. 3. P. 2I. additque praeterea emendationem quin se etiam, quam Rulinlicia ius non repudiandam conset.. Equidem dubito. Nam quod per quin etiam adiicitur, maius esse debet antecederate, cui opponitur, re. Sed viristulam parem recte intelleriit Heinsius. Virtus enim hoc Ioeo dicitur iusta ultio. Quare assentior Wophensio vulgarem scripturam defendenti. Graecis communis est hic usus relativi. 116) Ab antiquis poetis et a recentissimis scriptoribus saepius se pro eum ponitur, ubi, quo Teseratur pronomen, Eriantecedenti'us colligi pol est. Vid. Buchnor. ad Venantium p. 56. Ex optimis autem scriptoribus eXempla pro-lulit Ruddimannus Tom. II. p. 54. quae cum hoc loco Ciceronis apte comparabuntur.