Corpus scriptionum criticarum vel rariorum vel non ante editarum. Editionem curavit atque annotationes et indices adiecit Ferdinandus Handius. Tomus primus Thom. Wopkensii Lectiones Tullianae Thomae Wopkens Lectionum Tullianarum sive in opera quaedam

발행: 1829년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

T. Wo PHENEL RETIO Num δι asot isti His quoque satis se vindicare videtur ista lectio, de Legibus lib. I. cap. 13. rebus non commutatis, immutaverunt Ῥocabula. tibi editor es. codices sequendos. istos putabat, qui reserunt - - commutaverunt Nociaula. i

Cap. XIV, 35. Qui quoniam quid diceret intelligi

noluit, omittamus. Tentant, Quem, quoniam q. d. i. a. , omittamus: Vel, Qui, quo uiam q. d. i. Π., omittatur. At vulgata lectio satis probata est, Tullioque digna. Primum enim post omittamus, subaudiendum eum, de qua ellipsi fusius iam egimus ad lib. ΙΙ. cap. 48. Deinde pronomen relativum qui, constructum Cum Ve bo noluit, eandem plane formam refert, quae in sequentibus his locis obtinet. pro Μuraena Cap. Praetor interea ne Mulchrum se ac beatum Putaret . . . ei quoque carmen comμostum es. dici idem hoc modo potuit: Interea μraetori quoque, ne Pulchrum se etc. earmen comyositum est; sed iam nominativus ille praetor referendus ad verbum illud Mutaret. Perperam se comma ingessit post interea, qua depravatione deceptus Sanctius Μin. lib. IV. c. 11. anacoluthon in his sibi cernere visus est, quod nullum quidem inesse ego milii persuaserim. Pergamus ad alia exempla, quo planius et apertius fiat id quod volumus. Tusc. lib. I. C. 34. etiamne nobis exPedit, qui--s ante Occidissemus, mors nosa malis - - abstraxiPA. cur non potius, quos, si etc.

Nimirum nomen, quod in primaria enuntiationis parto ponendum est, in scundaria locum oblinet, sive in illa Pronomen demonstrativum addatur, saye omittatur. Vulgaris lectio apud Ciceronem in legerrima est. Omittere absoluto dicitur. Cic. in Pison. aa, 5i. sed quoniam fortunarum contentionem facere coepimus, da reditu Gabinii

322쪽

ΤULLIANARUM LIu. ΙΙ. CAP. XV. 297 mors a malis α - abstraxisset p et cap. 43. cui cum Lysimachus rex crucem minaretur, ista, quaeso, inquit, etc. quod idem sic forte quispiam efferre malit et i qui, cum ei Lysimachus etc. Seneca epist. 98. Qui licet Pruderis sit, - - Hon contigit illi bonum integrum. pro, Cui, licet M.f., non contigit bonum integrum. Lactant. lib. II. cap. 5, 13. quarum quia liberae sunt volu tates, huc atque illuc vagantur ut Ictuit. Pro: quae, quia earum liberae etc. Sallust. Cat. cap. 52, 34. qui

bus squid umquam pons fuisset, non ea consilia dei

reptib. habuisseel. et cap. 11, 2. huic quia Bonae artes at 3 defunt, dolis atque falIaciis conicudit. ubi vide doct. Cortium. Cicero Tusc. lib. I. c. 42. mors si ei et miJera, filis esse nullus Potos. . Lambin. et Benti. reponunt, morti,s etc. sed coniectura mihi quidem parum inobabili; quemadmodum sincera quoque Vidgritur Omnia, in locis sequentibus. Florus lib. II. c. 18, 14. abduce orantes Proelium, ut taraquam viros occideret, ubi non immirabant, Placuit eruVtio. i. e. ubi orantes . . . non im etrabant, Placuit iis erra tio. ubi Salinasius

emendabat, ab duce oraut Proelium. Iustinus lib. IX. cap. 8. me tibi ςxarrisci, nec dilatio ultionis nec modus erat. ubi Graevius amplectebatur Iuniarum lectionem, Huic, ubi et C. Veli. Paterculus lib. II. cap. 115.144b Cieero seripfit acuto et eleganter, ut codices consi / mant: nam Ditae miserae mors friis esse Nidetur: mors

si est misera, friis esse nullus paeli. Intellige miseras

Ditae, quae Pro miseria dicitur. Quod adiecerunt critici. miseriae, commode omittitur. 1 53 No iniuriam faciamus summo viro, notandum est, eum, in libro scripto inveniIse orante - et tibi. Quibui vestigiis insistens illam proposuit emendationem haud malam. 146 omnino audiendus est Wophon fius. Sed plurimi eri. tici laborant magis in verbis distrahendis, qnam in tuenda. Duiligeo by Corale

323쪽

et ob ea, quae si royriis gessisset ora Miciis, trium

hare debuerat, ornamentis trium halibus - - donatus est. quem locum alii alio modo emendant, Cum tamen eadem illius cum his, quae iam enumeramus, natura Videatur. Cicero ossi lib. I. cap. 17. Magna etiam illa communitas est, quae conficitur ex benefetis ultro ci-'tro datis 'aec tis: quae et mutua et grata dum sunt. inter quos ea sunt, firma devinciuntur societate. ubi Perigonius, applaudente Graevio, tentabat, quae, et mutua etc. frma devinciunt societate. Tusc. lib. III.

c. 27. Quid p ipse remissio ductus eum est consecuta,

intelleetumque est, nihil Profici moerendo ; nonne res declarat, totum illud Noluuiarium p ubi Benti. legebat, Quid p i 0α remissιo luctus, cum est cou secuta, . . . nonne re declarat etc. 8 Huic etiam Consur, quae iam antea de hacce anastropha disputavimus ad ista lib. II. c. 4. Ne aegri quidem Vtila risu Omnes coΠυalescunt, idcirco ars nulla medicina es..

virtute orationis primaria, quae in unitate et complexu M. tionis cernitur.

a. J Vide Wophensium in misceli. Observat. Tom. B. P. To. et in 1 1iso. Ohserv. Nov. Tom. IO. P. I 8. Rulin otitias coniecit: et ob quae, I propriis res gessi et auspiciis tritim hare debuerat. Equidem assentior descii fori. ii terposita enuntiatione conditionali, mutatur oratio, Neqia opus est intelligauius Ob quae triumphare debuerat. Selisus enim ita explonandus est: ornamentis trium pli alibias donatus est ob ea, quae non propriis an spiciis gessit, sodsi ea propriis gessisset auspiciis , triumphare debuerat. In Graeuis talia nullam habent offensionem. Diuitiam by Corale

324쪽

In Ciceronis III. de IV. D. quaedam Ioca iuxta Iectionem editam sabiliuntur. Enallage gradiaum. Elli is Docis Deae, cum praece sit το Dii. In Deorum numero reponere. Enallage Orationis absolutae et obliquae. In tolligere et cognoscere nescio quomodo disinguitur a P ilio.

Cap. XVI. libri Cic. tertii de N. Deor. 42. Plures' enim tradunt nobis ii, qui interiores scrutantur et re conditas literas. observa graduum mutationem, Tullio haud inauditam. de Fin. lib. V. c. 5. Huius Lyco est oratione locu les, rebus limis ieiunior. Fam. lib. XI ep. 21. Siquid erit occv Itius, et ut Ieribis reconditum, meorum etc. Tusc. lib. IV. C. 31. atque ut in

malis si inatis, tolerabilia: se tu honis 1 edatiora stine efficienda, quae magna et laetabilia dicuntur. ubi non

ausim cum Benti. facere, ut tolerabiliora reponam. de N. Deor. lib. II. c. 6. - - mentem, et eam quidem acris rem et diυinam. lib. I. c. 21. de re obscura atque dif- scillima. ubi vide clar. Darisium, uti et ad ista Acad. lib. II. c. 41. haec nostra, ut exigua et minima COH--

temnimus.145J Cic. Acad. 2, 29, 94. etIam a certis et illi trioribus cohibes asse um. Lambinus, Schiilatus cum Goerenato codirexerunt illustriatis, idque adeo recepit orellius i temere, ut mihi quidem videtoro Goerengius enim paullo ante P. 17. dixerat: secaussa comparativi in positivum mutati inde sine negotio colligitur, quod scribae comparationis Tationem non aperte additam minus assequuti sunt. Atque hoc quoque loco ita iudicare licet. Intelliguntur enim certa et ilIustriora, quam qυae aliorum assensum facile adipiscuntur.

325쪽

Cap. XVIII, 45. Quid p Arisaetis, -- Apollinis f-

Ilus e Theseus Ne tuuir reliqui, quorum Patres Di non erunt in Deorum numero. Quid 2 quorum matres p oyinor etiam magis. Cl. Davisius ex mss. regio et Cantab. adiicit vocem Deae, post matres. Sed cum codices illi vulgatam lectionem passim sine causa deserant, suspecta mihi est ista variatio, quamvis orationem, si ' Verum fateri velimus, exhibeat leniorem. ' Ista sorsitana o cuiuspiam religio fuit, ut in Tullio non ferret ellipsin istiusmodi, quae non, nisi aliqua cum difficultate, ex antecedentibus suppleri posset. Sed an est lenior illa vocis Deam omissio in his infra cap. 20. Solem Detim' esse, Lunamque, quorum alterum etc. et rursus ibidem: Tum s es Ceres a rei endo cita enim dicebas terrai sa Dea os, et ita habetur: quae est enim alia Tellus pDι torra, mare etiam, quem Ne tianum esse dicebas: ergo et flumina et fontes, scit. Di sunt. Atque ita Patrum nomine matres, fliorum filias, Jratrum sororcs contineri, bene probavit dilig. Munkerus ad Hygin. Fab. 159. Neque ellipsis multum durior videtur, quam illa, de Fin. lib. V. cap. 23. et quae - -su rum Noliautaria morte lueret, iubenta est, et qui interficeret filam, Ne su raretur, scit. inventus est. Quid vero ' si Latini vocabulo Deus etiam Deas comprehenderint, quemad- dum Graecos nonnunquam Θεδς pro Θεὰ dixisse pulchre docuit exud. Ιensius Leci. Luc. lib. II. c. 20. Cap. XIX, 47. Boυes igitur et equos etc. in Deorum Numero rmonemus. , Audiamus in h. l. Davisium.

14M Nomen deae, quod Heindorsi iis et Sotidiatus neeessarium existimarunt, additum Vidatur a glossatoribus, qui Non reputaverint, IIomanos Pariter ac Graecos in Nomine deorum non genus, sed numinis notionem lenullis. Duilirco orat

326쪽

TULLIANARUM L I B. ΙΙ. C A P. XVI.

, Reg. inquit, Iled. Ascens. Victor. et Bonon. 1494. iu.,D Ormn Numerum re onemus, ac ita scripsit Cicero. , , De huiusmodi loquutionibus multa multi. Vide G. Ι ,,VOR1um de Constr. cap. 65. et Th. Munkerum ad Hy- , .gini Fab. 41. Hactenus vir doctus. Videntur autem Plane ia σέστατα liaec, et quae ille commentatus est ad ista lib. I. cap. 12. imagines earumque cinaeuitus ira Deo-rrim numero refert. ε ML reg. a secunda manu, inquit, repraesentat in Doctrum munerum refert, ac ita repo- ,,nit Dio. Lambinus. Sed lectio vulgata, Pergit, ma- , , num medicam non Postulat. Hyginus Fab. 177. Poss, ,eam Ιου is inscitarum numero retulit, Vide, sis, etiam ,, quae notavit Th. Munkerus ad Fab. 92. Rursus idem V. C. talia adnotavit ad haec eiusdem libri cap. 44. Vos autem quid mali datιλ, cum iu imbeciuitatem gratis cationem et beneυOleutiam Monitis p ubi cum iam Lambinus in imbecillitate reposuerat, istam emendationem adsumens Davisius ablativum in ipsum contextum recepit, et hancce notulam subiecit , Vulg. imbecillitatem. Ego,,vero insignem Lambini emendationem lubens sum am- , plexus: nam Gruterus de ea, quia carPere non potuit. ne verbum quidem fecit, et Veterem lectionem, quae absurda prorsus est et barbara, retinuit. Haec mihi nullo modo cunciliari posse videntur Cum adnotatione viri es. in locum, quem iam prae manibus habemus; nisi illa forte eo valeat, ut duas priores retractet atque tollat. Mihi tamen hic placet ablativus numero . sic enim infra cap. 20. Cur autem Arci Decies non tu Deorum numero reVOnatur 2 supra C. 9. quas tu innu. merabiles in Deorum numero re oriebas. lib. I. C. 31 aut solem, aut muridum, aut mentem aliquam sempiternam tu Deorum natura Portere. lib. II. c. 21. Quae

tum in sideribiιs Aresse videamus, non Possumus ea i/ψα

327쪽

302 , T. Wo PRENS LECTIO Num

non in Deorum Numero reponere. atque ita passim innumeris in locis, cum x x uspiam alio modo. Eodem cap. 10,' 50. Atque in Plerisque ciυitatihus iiitelligi Motos, augendae virtutis gratia; quo liberatius reiμublicae causa Mericulum adiret Dytimus quisque, virorum fortium memoriam honore Deorum im- . mortalium consecratam. Hura C locum respiciens, sic scribit Lactantius lib. I. caP. 15. quod Cicero-- docet, 'diseus: Sufemit etc. Et alio loco: Atque adeo in MI risque ciυitatibus intelligi Potest, acuendae Nirtutis gratia, aut quo libentius rei ublicae .causa Mericultim adiret etc. Cl. Davisius primum in his verbis Lactantii eradit coniunctionem aut ς ac deinde ex eodem loco colligit, Tullium acuendae virtutis gratia scripsisse. non augendae. Sed quoniam Lactantius passim sine asta causa abludit a Verbis auctorum, quos laudat, uti vel

illud ipsum adeo in hoc ipsius loco testatur, quod Cicero planc omisit, qui etiam, clar. editorem si audire veli-mu , non Atque, sed Atqui scriptum dedit; hinc patet, si tam Ciceronis quam Lactantii lectio per se sit istiusmodi, ut proba cum Latinitate sensum idoneum exserat, leviusculam discrepantiam non satis esse causae, cur unum auctorem ex altero refingere velis. Quemadmo-

IM DE constructione verborum ponere et reyonere apud Ciceronem nunc non dubitatur. Do loquutionibus referre in codice sivo in rationibus. referre in codicem sive in rationes dixit Goerengius in Leclion. in Cic. Catilin. secund. p. s. Lambini coniecturam in libri I, cap. 44. iaciam confirmarunt codices nuper collati.

1519 Heindorsius haec: ,,nos ut aptius et Ciceronianum ma- 8is revocavimus atque. Vellem docuisset, quid illud aptius esset, aut quo modo atque magis ciceronianum vocari

posset. Μihi quidem neeessarium videtur atqui, quod estiat, attamen: nos dicimus, melchwohh freseleh. '

328쪽

π U L I. I A N A R u M L I B. II. C A P. XVI. 303 liliai autem participium illud augendae non habet, eurlollicitetur, nisi propter solam Tullii cum Lactantio discrepantiam: sic idem plane est de coniunctione autem, quam de suo adiecit Lactantius, sentiendum. Nam coniunctio autem non semper disiungit aut discernit, sed

saepissimo inservia talibus explanationibus, qualis hic

usu venit apud Lactantium, ad amplificanda ista antecedentia aetiendae virtutis gratia ἰ quam vim etiam CO-pulativum et praestare, iam antea vidimus. Et augere apud Ciceronem eleganter dicitur idem, quta ornare, remunerare, honestare; qualem huius vecti significationem cum in locis bene multis, tum maxime in illo cernere licet, de clar. Orat. 12. ubi illud opponit m adfigere .

his verbis: Lyriod iudicaret hoc oratoris esse maxime Pro rium, rem augere Posse laudando, Ῥitu eraudoque rursus adsigere, Fusioris huius verbi illustrationis gratiam nobis fecit literatissimus Cortius ad Sallust. Iug. Cap. 86.

Cap. XXI, 54. Soles ipsi quam multi a theologis

Proferuntur I - - Volcani item com Iures : yrimus Coelo natus, ex quo et Minerva APollinem eum. cuius in tu

tela Athenas antiqui hytorici esse voluerunt. Verba ista, ex quo et Minerva APollinem eum, haud recte hic construi visa sunt editori eruditissimo, qui Ciceronem arbitrabatur scripsisse. ex quo et Minerba Apollinum stactis, cuius etc. Videndum tamen an lectio, quam reprOI5M Hoc in utroque, quod assertur, exempIo fit per adiecta

nomina gratia , Et laudando. 155 Plausu exceperunt hanc emendationem et Hein dorsius at Schiitzius. At nemo insolentiam liuius dictionis com-Probavit OKemplis, neqtie corruptionis viam reddidit conspi-cυέm. Quod autem codex relidigerianus exhibet, ex qMoMιnerDa Apollinem eum, equidem integrum et per ellipsin uitiaso by Go le

329쪽

T. Wo PRENS LECTIO Numbavit vir ille, conservari possit,' si verbum volunt, dicunt aut tale quid subaudiamus, quod omissum eadem plane ellipsi sit, qua noster usus est infra cap. 21. lPrinci io GDes tres numeraritur; ex quibus Primum et so- eundum natos iu Arcadia; alterum Pat e Aethoro, ex qtio etiam Proser inam uatam. ferunt et L herum. similiter quoque de Divin. lib. I. c. 26. Exin cuidam rustico Romano dormieriti Uisits 'est venire qui diceret,

praefulem sibi non Atacuisse; idqite ab eodem iussum

esse eum senatui nuntiare: illum uon esse ausum: it rum etc. et lib. II. cap. 32. At Paullo post auditu τοτ

est monentis, ut Providerent ne a Gallis Roma caPere- tur: ex eo aio loque=tti Aram in noυα Nia consecratam. in quibus locis similis ellipsis, similisque. orationis directae in obliquam processus esit. Et illam ἐναλ-λαγhν quod attinet, qua oratio directa cum obliquai permutatur, ista sane Tullio tam trita fuit, quam quae tritissima. sic supra lib. II. c. 49. - - Grues cum l. c. V. m. t. , trianguli Glycere formam: eius autem summo angulo aer ab iis adbersus Pellitur: deinde etc. vide 'quoque, quae iam dixi ad lib. IV. Tusc. c. 19. Cap. XXIV, 6l. Quare autem in his τis Deorum insit, tum intelligam, cum cognoNero. Per vim Deorum intella git auctor, quam ex Itodierna Latinitate essentiam Deorum diceaees, quamvis in scriptis veterum vulgarissimum sit, non tamen se menti oggessit doctissi-

seu per euphemi linum dictum pulo pro ex quo Minerua Apollinem genuit. Huc spectant etiam verba Cap. 24. --neroa, quam Apollinis matrem supra diximus. Quae ophensius conWIit loca, ea non quadrant. Nam nὀn orat demonstrandum omitti possct verbum dicunt, sed simul nomen natum. At ellipseos durities in hac genealoψae expositione nulla esse videtur. Diqiliroo by Cooste

330쪽

Tu LLIANARUM LIB. II. C A P. XVII. 305 mi Wallieri, qui legebat Quae autem in his etc. Idem

porro vir nec Probare se declarat, nec intelligere illa,

tum intelligam, cum coguovers. Si tamen ego reputo,

millies a Tullio discriminari talia, quae plerumque ut aequipollentia perinisceat; non Video, quamobrem verba intelligere es cognoscere in hoc Ioco nota ita distingueremus. ut cognoscere sit nunc primum discere sive mente accipere, intelligere autem iam perspicere ac 224 . tenere quae accepta sint. Ita volet Cotta, se rem illam tum intellecturum, si quis eam recte do cerct et probaret. 'CAPUT XVII.

Eliin is Doctilae magis DeI potius, constructionis, quaedam σύγ σις una et altera, Pr spopoeia Docis oratio, et ellipsis Derbi facere in Cic. III. de I 'at. Deor. a Utrtiuntur et illustrantiar. Quaedam loca Lactantii et min. Felicis tentantur et defenduntur. Homines Romani. Aenophon ' Dindicatur. Dividero de dissectione Diolentia dicitiar. Alter pro alteruter. Elii is duriusciale Ῥυρρlenda ἄπο κοινου. IUnitiuus notandus. Metωymia, qua Diritus permurantiar clam hominibus, quibus inuini, Una uox elegariter datiui et ablatisi Dim praefat. Etituis Docis homines.

Cap. XXV, 64. libri tertii de Nat. Deorum, sic scribit Cicero: Itaque aliunde mihi quaerendum, ut et esse Deos, et quales sui, discere μοθιm, quam quales tu

eos esse vis. Locum non intellexerunt eruditis Ilii Angli, qui aut delenda illa, quam quales tu eos esse vis, aut ad supplendam sententiam quaedam deesse existimabant. At forsitan hoc modo explicandus est,' ut ante illa quam quales tu eos ese vis, subaudiatur VOX Potius, Illius voculae ellipsag cst certe celebris et vulgaris, cuius quidem exempla multi multa collegerunt. Adi mo-

SEARCH

MENU NAVIGATION