장음표시 사용
271쪽
- οῖς μῆρ κῆρες ἔβαν Θανατοrο φέρουσαr. ἔβαν φέρουσαr, id est ἔνεγκον. Bene int. quos Parcaeniortiferae non abstruerunt. . Solon. in Sent. ait, de Iustitia loquens, vs. 104. '--δε-r M' dποτiσαμένη. suo autem tem ore omnino τ indicat. Imitatus suit
Xenophon Sympos. pag. 887. C. Γ4, 45. J ἐγω γὰρ fiEoo
παρ' αὐτου δανεrσύμενος τὁ μγηδενὁς προσδεiσBat: ego enim M illo hoc mutuabor, ut nullam rem. Praetere. ex elam. Leunclavius legebat, δανε1σύμενος; cui emendationi vix equidem subscripserim, neque enim aoristum praeteriti significatione intelligi necesse est, aet ex Hesiodi et Solonis locis apparet βδ). Per Anacreontis amoenitates a Via nostra digressi, itan tandem per easdem reditum faciamus. Oda XXIV.
Ba Egregio emendavit Leunclavius. Id omnes editores agnoverunt, de ordinandis verbis frustra dubitantes. Seri-
272쪽
TULLI ANA Ruri LIB. II. CAP. IX. 247. iungi. Vidcant tamen eruditi, an or δὲ ita possit retilieri. si vertatur nequidem, quae huius voculae significatio haud ita rara est. Ego quidem libenter sateor, elegantem esse viri elegantissimi coniecturari ). Idem Poeta Od. XXV. Θανεω με δειν καν Iah Θέλω. Non placet viro laudato doct. Bamesius, qui desertis omnino pristinae scripturae vestigiis, resingebat, x a 79
Quidsi , . κΘανειν με δει, καν μελλω, ves. si propter metri vitium displiceat haec scriptura, Ieyiuscula potius mutatione refingas, Θανεῖν με δει τέ μέλλω; mori me oportet. quid refugio p quemadmodum enim σπευδεiν est defderare, ut diximus ad Tusc. lib. I. c. 31. .quid novum, si sic refugere dicatur μέλλειν; Iah Θέλων igitur a glossatore profectum forsitati, qui nobis verbum μέλλω explanare voluerit .
833 Codex Vaticanus praebet ει δ' Otis μὴ το πριασθαι, quod cur mendosum vocaverit Brunckius, non video. 84 Nund aliter de metris anacreonteis iudicari, neque ista verba metri depravatione laborare, non est quod hic d
monstremus. Diuitiaso by Gorale
273쪽
ra lib. II. Cic. de N. Deor. Iectio recepta quater defenditur. Imperfecti usus in re praesente illustratur,' Cicero his obiter Dindicatur. Linctantius emendatur. EIli is/ pronominis demonstratini adstruitur; qua occasone alia quotio Tullius, nec non Iustiatis etiam ac Curtius Dindicantur. Illa admirabilia , a. e. talia Plura admirabilia. Eusathitis defenditur. Αυτοῖ Graeci Pro αυτου dicunt. Pleonasmus σου Elin Dei quoque Cicero bis adferitur.
iAd Tullium nostrum redimus. Is autem sic loquitur Π. de Nat. Deor. cap. 47, 123. mauus etiam data. et hantis, quia yro ter magnitudinem comoris dissi-eiles aditus habebant ad Masum. Ex duabus edi- . tionibus legebat editor es.' habeant, pro habebant, rationem adferens istam duplicem quod quae praecedant, verba sint praesentis temporis, et non tantumido olim, sed nunc pariter elephantes, propter molem so poris manu indigeant. Sed quamvis Verba praecedentia sint praesentis temporis, Observandum tamen Praeteriti temporis esse proximum illud p quasi dixisset Cicero , Manum etiam dedit natura ele hanesi, quia
etc. Adde quod ita pergat Tullius, At quibus bestis
erat is eibus, ut alius generis hesiis vescerentur, aut vires natura dedit aut eeleritatem η Atque hoc exemplo altera quoque ratio diluitur ista, quod non tum so-
85 Nis argumentis usus est Heindorsius. Quo autem pacto Creuaerus illud habeant tamquam elegans et ciceronianum approbare potuerit, equidem non intelligo, sed mi-TOT. Velim, unum locum honi alicuius scriptoris simi. Iam addidisset. At nullus exstat. Duiligod ooste
274쪽
T u L L IANA Ruri LIB. U. CAP. X. Ium cum elephantum genus a natura Produceretur, sed etiam nunc difficiles ad pastum aditus habeant. Et passim alibi de rebus, praesenti tempore adhuc usu venientibus, in praeterito imperfecto loquitur noster. supra cap. 23. Utilitatum igitur magnitudine constitutisune ei ut, qui utilitates quasque gignebant. an non tunc 'temporis adhuc easdem utilitates ab. his nasci credebat hic Stoicus y quis dubitat Τ infra cap. 56. Iam rus eus, qui sentire eorum, qutibus vescimur, genera deberet , habitat in ea parte oris, qua et . ubi vix ausim, cum es. Walliero, quia . . debet 'st . Vide quoque Lactant. de Opit. Dei cap. XVI, 4. et Instit. lib. VI, 2, 4. qui Deus Rane ipsam lueem solem sc moderatus es, ut nequa nimio fulgore, neque calore vehementi noceret animantia Bus; tantumque istarum rerum dedit ei, quantum aut mortαlia cor ora Pati Mossunt lege P O S S EN aut frugum maturitas Posularet. Tusc. lib. II, c. 18. Atqui vide, ne . . ab ea virtute , quae una ceteris Omnibus excellebat, Omnes nominatao snt. Camerarius Iegebat exeellat, Lambinus exceIIeat: facillima nos mutatione excelleret Teponeremus, nisi modum eiusmodi indicativum Ciceroni non plane inusitatum esse dudum observassemus. Ceterum huic praeterito imperfecto illuminando possunt etiam conferri, quae supra iam, cob 13, Iegimus ad Acad. lib. II. c. 23. 8M Ilio Ioeus prorsum diversus est, nec potest iΙIud deberet
Ioeum suum Ohtinere, et ne si corrigitur quἱdem Descer mur. Undo autem deberet ortum si, nemo quaesivit. Suspicor olita fuissa seriptum debetet, quod ita restituendum: iam gustatus, qui sentire eorum, quibus Nescimur, genera debet, etiam habitat in ea Parte oris, qua UcMIentis' iter natina patefecit- γB Ita in codicibus quoque Iegitur. Diuitiaso by Corale
275쪽
Cap. XLVIII, 123. At quibus hesiis erat is cibus, ut
alius generis bestiis vincerentur, aut vires natura dedit . aut ceIeritatem. Nimius hic est Lambinus, qui pronomen demonstrativum ante ista aut vires etc. elapsum Putaret; quippe cuius omissione pronominis, nihil tisi. latius, sic infra cap. 52. ex quibus utillos cum exciti δε-rint, ita tuentur illos , ut et Pennis foveant, etc. cap. 54. cum . dei'ussum . . cibum aecepit, de ellit sc. illum quos quoniam a Petitio coet equatur, actionem sequi. in Orat. c. ult. quo qui conteritus es, utatum Tusc. I, 8. no mors quidem est malum sei), eui yroximum temPus est Post mortem, in quo etc. lib. V. c. 7. Hos veIIem
Draemio 'elicere Possemus. qui nobis aliquid attulisset.
lib. IV. c. 23. qui remP. salvam esse vellet, se sequi iussit.
de Fin. lib. II. c. 28. Sed qui - - loquitur tit Frugi ille Piso, rora audio, de Leg. Ι. C. 9. I sum autem homiuem eadem Natura non solum celeritate mentis ornavit, sed et sensus tanquam fatellites attribuit ac nuntios, sc. ei. Seneca epist. I. Iu huius rei osse lysonem natura nos misi, ex qua expellit eum , qui Nult. epist. 8 Qui hoc faciunt, non evertit fortuna, sed etc. Felix Oct. cap. 26. auguriis et auisiciis remtentibus, Drevit: eo facilius etc. Caesar B. Gal. IV. cap. 7. quod Germanorum consuetudo haeest a maioribus tradita, quicunque bellum inferant, ref ere neque de recari. Plura P. Burmannus ad Quinctil. Inst. Or. VIII, 4 et G. cortius ad Cic. Fam. lib. V. ep. 1 8 8 . His
, 83) Cons. p. 14et. Vid. Casaubon. ad Sueton. Caes. a. Bremi ad Cornel. Nop. Themist. 9, 1. Goereng. ad Cic. de Fin. 5, 15. p. 567. Librarios fere ubique addidisse pronomen, quis nescit 2 At in omisso pronomino ne Elegantiam dictionis frustra quaeramus, eonsiderandae nobis erunt conditiones, quibus hic usus temperatur. Atquo facilius et saepius omittitur pronomen Praemissa onuntiatione relativa, et ubi intelligitur impersonale aliquis, ut allato in Io Diuiligeo by Coosli
276쪽
ΤuLLIANA auri L I B. ΙΙ. C A P. X. facile est irritis virorum doctissimorum conatibus obviam ire. Tusc. III, 29. instat, nec resisi Potes. ubi Lamb. Cum codice quodam, nee ei ressisti Potest' '). Iib. IV. c. 25. Vtile est enim uti motu animi, qui uti ratione non ea
Potes. tentantu. e. eum uti, Velia. e. enim eum uti
lib. V. C. 7. Praemium Pro osuit, qui inυenisset. 1 iille codex, qui ei ante qui repraesentat. ' lib. I. cap. 35. volgo ex o Pidis Mublice gratuliabantur. Lambinus et iniicit. de Fin. lib. II. c. 23. tu enim eam voluptatem infam vis, quam modo ego dixi; et nomen imponis, tu motu ne sit. idem vir doctus, et ei nomen im onis. lib. 1I s. c. 20. quoniamqrte ea natura esset hominis, ut cum genere humano quas cibile bellum intereederet; etc. ille rursum, ut ei cum genere etc. atque ita etiam lib. IV. c. 0. Iustinus lib. I. c. 9. fratrem suum subieeit Oroyeserar erat euim et oris , et comoris lineamentis Mersimilis. coniiciunt, erat enim ei oris erant
eo Tuscul. 5, 7. Sed ante relativum Ponendum prono- meri demonstrativum a honis scriptoribus non itisi lilia caussa intercedente omittitur. Ex iis exemplis, quae Wop-kensius assert, in secundo libro de Nat. deor. o. 54. suspectum est verbum depellit: vid. p. 257. Tuscul. 3, 3. corriapta Videntur verba: apud Senecam recte Iogilux in codicibus: ex qua e ellit quicumque Dula, nec quidquamIdesideratur.
89 Re Uii dieitur neutrali sensu, ut saepe sit: quod Iexica
) Quod non male factum puto. Id etiam sensisse videtur Ernestius, qui emendaturus erat Possit.
sc Etiam hoo Ioeo Ernestium arbitror verum vidisse, codicum scriptura es, qui non repudiata. Nam qHod Goeren Z. ad Ιibr. da Fin. p. 157. comparat: nos Dellem praemio elicere 'osse, qui nobis aliquid attulibet. diversae est rationis. Intelligitur enim aliquis. Reliqua, quae Wopkeusius defendit, ad aIienum genus perlinent. . Duiliaso Corale
277쪽
defeetidie in flamen, vixque ingressisubito horrore artus rigere eo erunt; pallor deinde sus sus esta. ei. Hein. . sius, Mallore deinde s fisum os es. conser Senecam ' epist. 11. et nomen os hic exprimi necesse non esse, facile intelliges. Sequitur eodem cap. Ut in araneolis aliae qua seexunt; ut Ii quid ιnhaeserit, consciant, aliae autem ex inoMinato obse aut, et squid iueidie arriyiunt.
Mirum videbatur doct. Boherio, quod hic de araneis legitur, aliam texere rete, aliam Vero illo uti, ut prae- 'dam arripiat quae incidat, quum experientia nos utrumque ab una eademque aranea fieri, operte doceat. Le- gendum itaque suspicatur, Ut in araneolis alias q. r.
texurit, . . alias autem ex inoPinato etc. Sed quis non
videt, quam hic comminiscitur vir amplissimus loquen- , di form m esse duriusculam 8 Cum bona quidem illius
venia, lectionis vulgatae hunc sensum esse arbitror, ut Tullius hic nor, de natura dissimili aranearum loquatur, quasi una aranea solummodo rete texat, et nihil agat 133 praeterea; altera reti texto tantum utatur, ut quidquid inciderit, arripiat. Illud autem dicit, cum aliquot eius generis animalcula Iaboribus suis intenta videamus, tum quaedam conspici rete texentia, dum alia, eo iam Contexto, ex inopinato Observent, et si quid inciderit, arripiant ' Sic unae eaedemque sormicae et Proludere fru-sM isAb inepta eorrectione ineptiora eliam. explication Iocum Mindicat Wophensius. Quasi gregatim ut formicae, ita araneae quoque operarentur. Ita I einaorfius. At hercle non haec erat Wophensii sententia, quam ipsaris .
Non absurdam dixerim. Audiamus harum rerum peritinsimum magistrum, celeborimum Curierium , cuius vortia
, Schinatus ita expressit Tom. S. P. II in Dieienigen, melcho
278쪽
Τn L L I A N A R U M L I B. ΙΙ. . C A P. X. menta . solent, et protrudentium agmina cogere: quod tamen non Vetat, quo minus cum Virgilio dicamus, ubi formicarum contemPlamur lasor si . ,- Fars grandia trudunt obnixae frumenta humeris: yars agmina cogunt. Insigantque moras. Cap. XLIX, 126. Iam vero illa etiam notiora, quan-
to se oMere e lodiant besiae, ut tu Masu circumis
cient, ut in cubilibus dilitescant; atque illa admirabialia. Legebat praeses amplissimus, atque alia admirabilia. Quarti quidem emendationem silentio Praetergren 'sus cl. Darisius, eodem tamen modo Cum Lambino. et pleraque alia legebat in his de Leg. lib II. c. 25. - Solonis Iege sublata frι ut, quam legem - - in decimam tabulam coniecerunt. Nam de erctus riciniis et Pleraque illa Solonis si ιnt: de Iamentis vero ex re a verbis sunt. Loca se invicem Vindicare videntur; cum praesertim pronomen' ille passim idem exprimat quod talis, et vox illa posterior eundem, si quid ego video, usum obtineat 'a . Tusc. lib. I. c. 39. Vs et talibus rationibus etc. haud incommodius, si Voluisset Tullius, ita scripsisset, His et
mit grVster Sehneli heu herDor etc. an der e hemEchtL. feri mrer Beuta bios oriangswei aus dem Histe ihais.. Hoc est, quod Cicero dicit ex inopinato. . 9M Non ita. In Leg. 2, a5. illa significat ea, . quae antea ccommemorata et iam nota sunt. In loco de Nat. deor. titque illa admirabilia serihi posset, si sequerentur haec emendata , quas nuper - reperta fiant,' omissis verbis quid ea vaI quam ea. Unde vero haeo' Nescio: illud tamen video, servalis his verbia commulari debere vocabulum illa.
279쪽
pluribus huius generis rationibus. vel His et aliis rati ' onibus. Tursum lib. IV. cap. 37. aut misericordes, aut in-widi, aut 'tale uuid. lib. V. cap. 25. quibus et talibus rebus exquistis etc. Locum Eustathii in Hexaem. pag. 28. quem ad va, quae modo antecesserunt, docte allegatriar. Davilius, equidem, salva illius Viri sententia, omni menda carere arbitror At δὲ γέρανοt, inquit auctor, ὁμου etria et rc Ου 7πτανται, μει δὲ amo'γεiταε αὐτῶν, καὶ τακτόν τινα χρόνον προηγησαμένV, ε ςτb κατδπrν περrελΘουσα τῆ μετ' αυτἰ ν τῆν ηγεμο- . νέαν τῆς ὁδου παραδίδωσaν. Emendabat ille, μεθ' αυτ ιν. Sed αυτου Pro αυτου vel ἔαυτου est usitatissimum' ). Ne Verba apponam, vide Aelian.V. Hist. lib. VIII. c. l. p. 482. et lib. XII. C. 21. Princ. Ιχcrat. in Epist. p. 805. C. et D. P. 806 A. et B. et alibi. Palaeph. de Incr. s. 50. Lucian. T. P. 5. Xenoph. Cyropaed. lib. I. p. 31. A. lib. V. p. 119. B. p. 125. D. p. 137. B. p. 144. E. lib. VIII. p. 202. C. bis. et P. 213. D. Haec iam, de innumerabilibus, pauca quae ad manum sunt. Cap LII, 130. Accedit etiam ad nonnullorum αnia
maritium, et earum rerum, quas terra gignit, confervα-rionem es Diutem, hominum etiam sollertia et diligentia. Alterutrum etiam in hoc loco plane vacat.. Sed an ideo exscindendum 8. Ego non arbitror, neque pleonasmus hic displicuit erud. commentatoribus, siquid ex illorum silentio colligi liceat. Sic Pomponius D. de Testamentis: nam etiam cs otibus mentis Personales aetiones etiam ignorantibus acquiruntur. quem locum
sD Innumerabiles Ioci oditoribus lemere mulati Turit. Vellem, aliquis de hac Te distinctius dispulasset: nam multipleκ est et varia.' In verbis, quaIta sunt Plutarch. Alen.
αὐτρου γαρων ἀναξιον; ubique scripserunt αυτον.
280쪽
Tu LLIANARUM LIB. II. CAP. X. 25.3
suppeditavit Aus. Popma de Uta Ant. Locut. lib. II. c. 0. Noster supra lib. I. c. 22. non enim Poeta solum fι avis,
merum etiam cetera quoque doctus sayiensque traditur. et Tusc. lib. I, . cap. I. Quin etiam at hitror - - Numam quoque regem Pythagoreum a Posteris existimatum. Seneca epist. 11. Hic illum, quantum subicor, etiam eum se con firmaberit, --sa lentem quoque sequetur. Gestius lib. XVIII. c. 12. Potes etiam id quoque . . similiter dictum Cideri. Novatianus de Reg.Fidei cap. XXVIII. Nec nouetiam subdidit illud quoque. Lucretius lib. V. Vs. 714.
. sietiam quoque uti yro rio cum lumine posse
vide quoque Plautum, Epid. IV. sc. 2. et prol. Poenuli Hinc frustra erat Schesterus, qui etiam cancellabat in his Curtii lib. III. c. 6. Aetas quoque vix tantis matura rebus, sed αbunde Iusseiens, omnia etiam eius Dyera honestὰ- hat. Nec minus dura est ista του tamen geminatio: Lactant. Opis. cap. VII, 9. Curio tamen lasa nuditas hominis mire ad Mulchritudinem TaIeat; non tamen etiam
95 Cons. p. 55. Sed aus verborum etiam quoque non poterat icomparari. GoerenEius contulit de Leg. 5. 4. et do orat. 2, II, 43. et Acad. 2, 18, 53. quae lamen dissimillima sunt, nequo et etiam saepe dicitur pro DeI adeo, nisi ubi et vim habet copulandi. Cum Cio. de Leg. I, .2, 4. quod et in his etiam, qui nunc regnant, manet..cOmPRrari potest Liv. ai, si , 5. ut et numero etiam, non animis modo Daleatis. In loco de orat. legitur: nam e t testimonitim faepe vicendum est, ac nonnumquam etiam accuratius. Et in Academicis etiam non in una enuntiation his ponitur. In iis autem, . de quibus Wophensius loquitur, verbis Heinclorsius cur alterum etiam post hominiam damnaverit, numquam perspexi, neque ipse alterum utrum vocabulum absque codicum auctoritate abiicere ausus ensem. occurrunt multa in Cicerone, quorum insolentiam 'miremur, et multa adeo, quae nobis quidem displiceant.