Corpus scriptionum criticarum vel rariorum vel non ante editarum. Editionem curavit atque annotationes et indices adiecit Ferdinandus Handius. Tomus primus Thom. Wopkensii Lectiones Tullianae Thomae Wopkens Lectionum Tullianarum sive in opera quaedam

발행: 1829년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

T. Wo PRENs L EcTIos uia Cap. XIII, 43. Tune Varro, Tuae sunt nunc parates, inquit, qui ab antiquorum ratione nunc desis eis, etc. Fidem nobis fallere videtur codex Manutii, qui posterius nunc non agnoscit; quod per librarii elegantiam facillime omitti potuit, Ne recurreret. Non

autem ab eiusmodi recursu sic abhorruerunt auctores

quique nitidissimi, quin saepius in hanc, si qua sit, seribendi incuriam illapsi sint. Tusc. I, 22. ut si iam

nossent in homine vibo cerni omnia, quas nunc tecta sunt. de N. Deor. II, 57. quas Primum oculos m. t.

v. v. e. se sep quas μrimum Merlucidas fecit. H. Walherus delet posterius primum, sed a codicibus destituitur. ad Fam. lib. XV. ep. 16. Puto te iam fuμ- Pudere. cum haec tertia iam e isola ante te o Preyssi quam tu scidulam aut literam. Pariter Graece Polyaenus Strategem. lib. II. cap. 3, 5. εi Λακεδημο- 19 νέους δναστύτους πεποrvκαμεν, ἔgni, ΝΓ Ν . θρηνσωσιν δν τούτοrς 'μύχε rer, ῶς και NTN συμμα- .XoυM ημῖν, Αακε μονωυς etc. Huc conses quae.

pluram bene defendit Wophensius. Parentheseos nolis, quas recentiores editores interposuerunt non tantum tri-huo, quantum explicationi Vcthorum. Neque vero dici poterat hos quidem in contextu reperi Intur a Zenone. Bo vera addit haec Cicero de sua sententia ἀορωνως, quod cur Goerenatus neget, non perspicio. an Haec non sunt unius generis, nec confirmant Tem PrO-handam. Equidem, si alterumutrum nunc omittendum esset, Iubentius concederem prius, neque eπcusationem Pelerem ab illo, quod tertio loco unus aliquis codex supinpeditat. Dicit autem Cicero: quae quiΙm ita sint, docer tuae sunt partes propterea, quoniam nunc ab antiquorum Talione desciscis: in quihus' ulrom quo nunc suam habet Vim Propriam, alteram caussae, alteram temporis. Atque ad sensum non male coniecerat Ursinus nunc - quomam :qilao saepe ita coniunguntur. cf. de Leg. I, 9, 27.

52쪽

TULLIANARUM LIB. I. CAP. IV.

dabiimus ad Acad. II. c. 11. et 27. Quod autem V

sinus e codice suo profert, quam ab antiquomum etc. pro qui ab a. atque inde legendum hariolatur quo-γιiam ab ant. id omnino frustra factum Puto, tametsi. non castigatus est vir ille a commentatoribus. Pronomen enim relativum, sive cum indicativo, si secum subiunctivo modo construatur, passim sic adhibetur,

ut antecedentium Verborum rationem quamdam causamque exprimat, locumque adeo Coniunctionum quoniam, quia et similium Occupet. q) Ν. Dcor. ΙΙ, 24. coelesem enim naturam ..., quae Per se omnia gigneret, vacare Voluerunt ea Parte coryoris etc. vide

Fam. XI. ep. 7. lib. XIII. ep. 61. lib XvI. ep. 1. et alibi millies. Nepos Dion. cap. 3. ille, qui in aliquare Nellet Matrem imitari, morem ei gus e. Vide Ages. cap. 6. Lactant. Instit. I, 5, 7. mu Poterat enim dicere Iovem esse Principium rerum, qui erat Saturno genitus; neque Saturnum i sum, qui coet o natus Je-a6a Idem inlorpretum quis non docuit Z Pauci tamen confiditionem perspexerunt, qua ad linno sensum constituendum coniunctivus necessario requiratur. Wophensius varia commiscuit, Ied habet, ut videtur, imitatorem etiam Ramshornium, qui nuper in Grammat. p. 612. scripsit, ubi nexus sententiarum caussalis salis perspicuus esset, utrum quo modum aequo iuro admilli. Quod falsum est. Ubi enim indicativus modus ponitur, nullus est caussalis nexus, quo constituatiar ipsius rei notio. Μaerobius quum diκi SM. 7, 5. Digilantissimus est consul ris ier, qui in confulatu iftio Iomniιm non Didit aliter eamdem sententiam concepit . quam Cicero ad Fam. 7, IO. fuit enim mirisca Digilantia, qui suo toto consulatu somniam non Diderit. Illo Narrat Tem , cuius notio per se constat, consul is, qui non Didit; hic vero notionem caussae nexu constituit, ut qui non Diderit. Ita apud Lactantium l. l. intelligimus Iovem

illum, qui erat Saturno genitus. Et ita in reliquit. quae Wophensius assert.

53쪽

rebatur. cap. 11, 59. et in Latio Mentinus Noeahu-Lum monti dedit, in quo se ultus est . i. e. quia in . eo s. e. Vide c. 20, 36. lib. II, 16, 9.' iItaque' nutilum sibi honorem tribui volunt; quorum omnis honor in Deo es. i. e. quoniam eorum. lib. III, 10, 11. Iuterram Procumbers, ne si velimus quidem, Mossumus; quorum status rectus es. i. e. quia noster status r. e sic quoque lib. V, 17, 3. et 18, 3. ut et Epit. cap. 53. p. 151. Adi porro, quae es. Schulting. ad Senecae Controv. lib. I. p. 161. Iam aliquot addam loca, in quibus hunc pxonominis usum immerito vexasse videntur viri docti. Lactantius Epit. c. 35. in ethlea vero . . philos o hi erraverunt; qui summum bonum nullo modo inveniri notuerunt. C. 52. incognita causaso tanquam nocentes damnant, 'qui eo istare de ipsa in- , nocentia noluerunt. Cap. 71. sic enim etc. myaree eum, qui Uum Quis habeat, non esse mortalem. . Cicero supra C. 0. Nec Vercinere uIIo modo res eas, quae

subjectae feresbus viderentur; quae essent aut ita Parvae, etc. Tula. I, 21. E quo intelligi potes

quam acuti notura sint, qui haec sine doctrina credituri fuerint. lib. IV. c. 1. . . eum, qui sapientia ex-eelleret , Pythagorae auditorem erediderunt fuisse. et

lib. V, 19. Beatus igitur, qui hos interfecit 2 de Leg. I. c. 10. Quod αrgumenti fatis est, nullam dissimilitudinem esse in genere; quae si esset, non uis

omnes desnitio eontineret. de N. Deor. II, 15' Solem. quoque animautem esse Dyortet, et quidem retia qua, quae oriantur in ardore etc. cap. 16. Probabiles

es igitur praefantem intelligentiam in sideribus esse,

quae aetheriam mundi μαrtem incolant etc. cap. 26. Tam qui magna verteret, Μαυors sc. dictus est ;muerva autem, quae minueret. cap. 56. Iam gusta-

54쪽

tus.. qui sentiro eorum, quibus vescimur, genera deberet, habitae etc. Ohel iam satis est.

Eodem cap. 12, 45J Vt contra omnium senten

tias dies iam plerosque deneeret. Quid sibi vult, inquit V. G. τδ dies iam plerosque p Si respondere liceat, id sibi velle arbitror, ut intelligantur plerique illorum dierum, quos disserendo deducebat Arcesilas;

qui sensus cum mente Verbisque auctoris maxime con-

. 'venit, nisi me quidem saltat animus. Particulae iam singularis et elegans hic usus est, pro faue. qni- dem, omnino; nisi velis esse tantumnon expletivam. , Supra cap. 6, sed quod ex utroque, 'id iam cor us, et quas qualitatem quandam nominabant. de Leg. I, 7. Parent antem dii hominesque . . deo; tit iam univerIns hic mundus una cisitas communis deorum atque hominum exisimandus. Tusc. Ι, 41. a1 . . sin vera sunt quae dicuntur, migrationem esse mortem in eas oras, quas qui e vita excesserunt, incolunt;

id multo jam beatius est. etc. c. 22. vis iam Messene

in homine viso cerni omnia, quae nunc tecta sunt. a J Plurimi eritici hune Iocum eorruptione Iaborare professi

sunt, sed nescio an emendationis perie a numquam in s Iieiora fecerint. Nam 'nihil audacius esse polost coniectu.ris Bentioli et Beteri ad Cic. de ossi g, a. P. I9., nihi, inanius correctione maduigii: fatiebat ut contra omnium sententias dicens in eam plerosque deduceret, ut facilius

ab utraque Parte visen io fiastineretur. Muid enim plarosqtie ' quid aliquem in eam sententiam deducere. ut Vfacilius ab utraque pMrte nictenso fustaeatur Τ Ηaee sobIicet haudquaquam conveniunt. Neque, qui iam eiiciendum censebant, unde venerit in contextum haec Particula demonstrarunt. Ceterum egregie Geta erus in compendici dices cognovit verhum dicens. Quare scribendum erit: ut contra omnium sententias dicens iam plerosque dicitaseret, i. e. in diversas partes deduceret. Iam, ut alias, effectum denotat. cf. empla a Wophensio allata. Diuitiaco by Corale

55쪽

T. Wo PRENfLEcTIONUM vide quoque Caes. B. G. I, 17. Hinc non opus est, Cum viro cl. dies etiam totos rescribere: sicut etiam bene se habere videtur ista lectio Novatiani Reg. Fid. e. 23. Aestimerit ergo are hic sit Deus, . cuius auctoriatas tantum movit qVosdam, ne Mutarent illum ut dιximus suprαὶ iam bufum Patrem Deum, legcbat doct. Iacuon, etiam i sum etc.

hus eruditorum defenduntur. Cacophonis homoeoteleutorum con Prohatur. Compluritim uirorum doctorum hallucinationes de hac re proferuntur. Virgilii interpunctio rem integratur. Audire in utramquo Plirtemia ' Flores deseridiatur et e licatur. Pleonasmus pronominis. Ellisis Derbi.

i Transinius ad lib. II. Acad. Cap. II. Ac vereor interdum, Iro talium personarum, cram amylis caro velim, minuam etiam gloriam. Cur illud etiam cum codice uno et altero expungeremus, nulla esse ratio Vi-

. detur, quippe quod saepius ita Venit in oppositione. Infra c. 0. nam taurium abesse dicebat ut id consenta, neum esset, ut maxime etiam rePugnaret. ride de Fin . . lib. II, 17. et lib. V, 20. et Senec. epist. 92. - ') Sed Tatio, cur Coniunctio heic minus probaretur viro doctissimo, ea potissimum esse videtur, quamvis Verbis non significaverit quod triplex illud am cacophoniam efficiat Tullio parum dignam. Saepius quidem alimia i sta iri sonis elegantia homines hallucinari coegerit eru- ditione praestantissianos. Non fuisse enim comptissimo-aM Cic. Brut. 76, 265. yrobabilis orator, iam Nero etiam Probatus. Terent. IIeaut. I, a, x. nihil adhuc est, quod De-ι reare, Clinia: haut quaquam etiam cesant.' Diqitigoo by Cooste

56쪽

δ u L L I A N A n u M L I B. I. . C A P. V. Tum etiam scriptorum quempiam tam cautum, ut isto modo numquam obdormierit, hoc sane abunde licet coli gi ex locis vel Tullii nostri innumerabilibus, quae immota stare passi sunt iidem illi viri, qui alia haud quidquam duriora redintegrare nituntur. Supra I, 7. quoniam quibusnam quisquam enuntiare etc. N. Deor. I, 29. quam tibi illam nosram Soisitam, quam turiunquam etc. Fin. V, 14. Sed videsnet accessuram ei curam. lib. I, 17. Sed ut iis bonis erigimur quas ex Dectamus: sc laetamur iis quas recordamur. Vide I. IV, 5. Tusc. I, 41. Quis . . Haudaret, si m. m. iudicaret 2 Divin. I, 27. se interfectum, in plaustruma eaupone esse eouiectum, et Dyra fercuI iniectum. cap. 12. mee crudata diu speries, multumque morata. V.Confriae te tandem cessa es in sede loeata lib. II, M. casus cuiusque emeratusque fugi. cap. 44. mo- ' , do hoe, modo illo modo. vide C. 57. et Ν. Deor. Π, 43. Ita passim quidem noster; neque hoc est illi uni praecipuum, sed cum aliis maXime commune. Fh nauseisam tibi, lector, Pariam, pauca tantum loca de rhultis . quae mihi observata sunt adseram. Seneca de Ira. Ι,12. quae se diu muItumque circums exit, et texit, et ex lento ac dessuato Provexit. lib. II, 28. alia Deiamus, alia cogitavimus, alia OPtavimus, alia faNimus. Virgil. Aen. X, 805. i' - omnis eampis diffugit arator, Omnis et agricola; et tuta latet arce viator. vidς quoque lib. V, 385. lib. IV, 331. ecl. I , 50. Lu- ascretius lib. I, 735. .a9 Goerena. ad cic. de Leg. I, 15, 4et. P. 66 ad libr. de Fin.

57쪽

T. Wo PRENS LECTIONUM . me tamen et supra, quos diximus, inferiores Fartibus egregie multis, multoque minores. δ' Eanriis ergo, et sincera atque intemerata esse sequentia haec loca pronuntiemus' pro Μarc. 2. nullam in his esse laudem ampliorem, quam eam quam hodierno die consecutus es. Patricius Propter κακωφατον totam laciniam istam, quam e. q. h. d. c. es. amputabat. Tusc. I, 23. Num tum ingemuisse Tyaminondam Mittas, eum, etc. Benti. Iegebat, num tu ingemuisse etc. et lib. IV, 17. Ergo is, quisquis es etc. idem vir eruditissimus, Ergo hie quisquis es. de Fin. II, 5. vide ne sit aliqua euωα eius qui ita loquatur, ut

non intelli. atur. Davis, malebat . ). Lactant. Epit. cap. 54. Et hanc adversus innoeentes carniscinam exercentes Pios utique se et religiosos Mutant, idem ille pro exercentes, reponebat dum exercent. Val. Flaccus Argon. lib. I, 39. - et fetis dat vultura et pondera dictis. coniiciunt docti, . . Pondera τerbis. Vellei. Pal.

lib. I, 3. Omnia sub eorum persona qui illo temμore

Boo vid. Schrader. ad Μusaeum. . p. a4o. Passov. ad Persium P. 5aI. Weichert. in Dissertat. do versibus Virgilii inivria suspinatis. P. 87. In Tacit. An n. 1, 79. prorogatur Poppaeo Sabino proυinica. Moesia, additis Achaia ac Macedonia' correxerant editores et Macedonia. Optimo iure restituiὲ

SH auctoritatem trium eodicum Goarenetius restituendum eenset ἰρqMisiam Equidem cum Bremio necessarium esse Puto coniunctivum: nam verba viai ita loqiatur hic non per se stare possunt, neque notionem loquentis iam notam Umprehendunt, sed eam ipsam conficiunt, ut sensus sit: eulpa eiusmodi hominis, qui ita loquatur, ut non intelligatur. Alioquin dici potuisset: si aliqua culaa ita Ioquentis, ut non intelligatur: quod certe a Ciceronis

more alienum est.

58쪽

T u I. L I A N A a V M L I B. I. C A P. V. 33 Dixerunt, dixerunt. N. Heinsius, Sixere. Virgilius lib. Aen. V. 253.

avi similis, quae cireum littora, circum

Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta:

Haud aliter terras inter, coelumque Tolahat,

Titeus arenosum Libyae, ventosque secabat Materno veniens ab avo Cyllenia yroles. cl. Benti. ad Horat. Carm. I. M. nullum se dubitarc α4 ait, quin sic scripserit princeps poetarum: mut alifer, terras inter coelumque, legebat Littus arenosum Libyae, ventosque secabat. etc. Miror equidem, naris tam sagacissimae virum non olfecisse, vitii sedem esse tantummodo in distinctione vulgata positam, quae sit haut dubie hunc in modum restituenda: Hatit aliter, terras inter coelumque, volabat Titius aronosum Libyae, Ventosque secabat etc. volMat littus pro ad littus, sive Carthaginem in littore positam. ut lib. I. T inaque venit littora. et similia. vide Sanct. Min. IV. c. 6. ηδ). Sed ut ad alia Ciceronis pergamuε, codem Cap. immerito quoque ista sollicitantur a clar. Davifii amico: Nec literarum Graeearum, nec philosor hiae iam rillurn auctorem requiro. Volebat vir ingeniosus fautorem requiro. Sed auctor non soluna dicitur, qui rem repexit aut conficit, sed etiam qui illam sua vel opera vel

3M Vid. Heinfius et Bumiann. ad Virgil. Aeri. 2, 782. De loco Virgilii disseruerunt I. H. Vossus in Epist. mytholog. I. p. 174. Et Weicherius in Dissertati de versibus Virgilii iniuria suspectis. p. 85. qui codicum scripturam litu3 arenosiam ad I byae comprobavit argumentatione non solis Probabili.

59쪽

T. Wo PRENA LECTIONUM auctoritate Ornat. tuetur aut promovet. vidit iam Davis. '

ad Fin. IV, 16. Sequente cap. N. 7.J neque nostrae dis utationes

quicquam aliud agunt, Nis ut, in utramque Partem dicendo et audiendo eliciant . . quod aut verum sit, aut ad id quam roxume accedat. Quamvis duae istae voces et audiendo, a quibusdam absint scriptis,

non tamen ideo facile damnaverim, ut omnino importunas: nam disputationes habebantur dicendo et audiendo , tamque audiendo verum eruebatur quam di

as cendo. Sed quis, forte inquies, istain phrasin to

34 Haec explicatio magis placet quam quae ab Emestio proposita est in Clavi Gio. p. 544. Est auctor is, qui rem

Promovendo et curando auget. Aracior philosophiae dicitur, qui philosophiae auctoritalem dat, qui eXemplum phiIosophiae colendae praebet. Ruhnken. ad Vellei Pat. I, IS, I Omnisque doctrinae et auctor et admirator fuit. Vido Heliasii notam, qua Lipsi coniectura fautor refelli iur. Cic. P. Sext. 66, 158. ii femper habiti fiant optim tium Princ*es, auctores et eo ervatores omitatis. Quae onuper ah Heinrichio ad Cic. orat. in edit. p. 79 et a Ball-

hornici in libro Iurinii δε - philologi he Studien Vol. a.

P. 246. Proposita est sentantia de vocabulo auctor ab αυτος deducendo, ideoquo non inserta c littera aliena scribendo tititor, non nova est, sed iam a Buddeo est Balduino et mehercho aliisque tradita. Sed falluntur omnes, qui scri- plura sormam eum primitivae significationis origine confundant. Nam sivo auctor, sive autor scribatur, descendit cum ipsis vorhis augeo et audes ab araeo, aDeo, quod exinitum et progressum, sive in re exfistente, sive in re accrescente, denotat. Quod Balthornius translatum putat graecum αυταρὴς, vocabulum videtur esse 'Tecentius, quam latinum auctor, neque ab analogia constat derivatio , qua substantivum autor e Pronomine eNt no αυτος factum. esse dicitur.5M Μihi q quo haec codicum plurimorum scriptura non lam absurda quam aliis visa est. Nam librarii cur ad complendam descriptionem disputaliovis adderent et au-

60쪽

Tu LLIANARUM LIB. I. Cap. v. Ierare queat, audire in utramque Partem p At vero illa Tullio tam digna est, ut vel eo nomine librariis aut enariatoribus videatur abiudicanda. de N. Deor. III, 1. praebebo me tibi Ῥicissim attentum contra Stoicos auditorem. de Orat. lib. II, 7o. emn lassi et testis Pisonem, quod se in eum audisse dixisset. Fam. lib. VII. ep.

17. ego te de rebus illis non audiam. in his aliqua ellipsis inest, quam quisque facili negotio secum suppleverit. Cap. V, 14. Similiter vos cum Perturbαre, ut ilii rem ., sic vos Philosoρhiam bene iam constitutam v litis; etc. Resumebat auctor illud sic vos, quia praecesserat ut illi coelesibus, se hi adversentur magistritibus. de orat. II, 63. Nummium dissorem, ut Neoptolemum ad Troiam, sic illum in cam o Martia nomminυenisse. Divin. II, 46. V Alexander , cum Holomaeus moreretur, Alexander adsidens etc. Tusc. IV, 14. ingenios ut aes Corinthium in aeruginem, se illi in morbum et incidunt etc. Fam. XV. ep. 16. Catius Infu-ber Epicureus, qui nuPer es mortuus, quae ille Gargettius, etiam lege et iam ante Democritus εἴδωλα, hie spectra nominat. Neque ab ista ratione abhorrent

que es. Iensium Leci. Lucian. I. c. s. et Io. Vorstium dediendo, nulla erat caussa, neque obscuritalis, neque or tionis deficientis. Immo quae in utramque partem disputata sunt, iam audita eliciunt verum. Audire enim est cum assenta audire. de Fin. a, a8, N. Socratem audio dicen.

SEARCH

MENU NAVIGATION