Introductio methodica in theoriam et praxim medicinae

발행: 1783년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

1NFLAMMATIONES.

Descriptio G curatio varietatum aΠginae. tua, sive faucium in animatio, morbiis Vulgaris, nec raro epide micus est. Si sporad 1cus est, eos fere corripit, qui corpus , nimis excalefactum , imprudenter acri frigido eX ponunt, aut adversus Ventum acrem siccum iter faciunt. I. Maxime vulgaris Varietas est angina tonsiliaris, in qua inflammatio tonsillas, cum uva & palati velo, Occupat. Initio plerumque tonsillarum altera dumtaxat asscitur, a qua malum transversim per palati velum ad alteram , e diverso sitam , procedit. Q lamdiu altera tantum tonsillarum in inflammatione est,

aeger satis quidem , sed non sine insigni dolore, de-

Vorare potest. Sin autem Utraque affecta est, cibi ct potiones non, nisi difficillime, ac tanto sere cum dolore , devorantur, ut in tenerioribus spasmi incidant. S epe numero aegrotantes cibum facilius , quam potionem, devorant, siquidem ad hanc devorandam plurium fasciculorum muscularium, deglutitioni inservientium, actio requiritur. Quum saliva, propter lentorem, dissicilius, quam potio, devoretur, aegricam in faucibus accumulari patiuntur: unde screatus illi continui , qui partium affectarum asperitatem intendunt , ac somnum prohibent. Collum interdum intumescit, quod in bonis signistatim eratur, quum minus sit suffocationis pei 'culum. Fereque dolor hic sentitur, ad aurem internum tenden g, quem inflammatio, ad ostium tubae Eustachia Mae porrecta, mo Vet.

152쪽

1 o INFLAMMATIONES.

Angina aut resolvitur, aut in pus vetitur, sic, ut in tonsillarum altera , Vel utraque , abscessus fiat. Raro accidit, ut in gangrdenam abeat. Ρericulosum est , iustam mationem secundum mus culos laryngis ita descendere, ut glottidis apertionem difficilem reddat, quum metus sit, ne aeger strangulatu pereat. iuque terribile est , materiam morbificam ad cerebrum, Vel pulmones , transserri atque illic vehementem capitis dolorem ac delirium , hic autem pectoris oppressionem , spiritusque difficultatem , eXistere. Bonum contra signum est , neque Unquam levaminis spem non ostendit, materiam ab interiore parte ad exteriorem ferri : id quod ex colli rubore & dolore cognoscitur. Atque, ad pr movendam hanc translationem , in morbo pejori, saepius vesicatorium collo transversim imponi oportet. In malo leviori, linteolum, linimento volatili madens, collo circumdedisse , ac pone aures collocasse , satis est. Angina vera in gammatoria largam & repetitam sanguinis detractionem, cum medicamentis Latinis, alvum valide dejicientibus, desiderat. Auxilia topica in his, quae proxime diximus , atque in gargarizationibus , consistunt. Sed , ubi magna est inflammatio , medicamentum rectius per fistulam in fauces immittitur, quum agitatio partium inflammatarum, quam frequens gargarizatio requirit, malum facile aggra-Vare possit. Inter initia, dum suppurationis arcendae spes est, heiae facit gargarigatio ex aqua, in qua salviae folia maduerunt, sic, ut exiguum acetum adjiciatur. Utiles etiam sunt vapores ex hoc ipso remedio , vel ex sambuci & chamae meli floribus , in aquae acetique mensura pari maceratis, in fauces recepti, qui, humorum impactorum exsudationi ac dissipationi favente S, magnam interdum levationem afferum. At, ubi

153쪽

INFLAMMATIONES. I i

uis inflammationis mollita est , fibrasque laxatas

roborari atque constringi oportet, ex reprimentibus gargarizandum eis, qualia sunt tinctura rosarum, vel vinum rubrum, aqua mixtum, cum eXiguo alumine& melle. Quod si evacuationes, caeteraque auxilia, ad resolvendam inflammationem adhibita, proficiunt, febrisi capitis dolor, faucium calor , ac devorandi difficultas , a die tertio, quarto, Vel quinto, conquiescunt, triduoque , vel quatriduo post , aeger plerumque optime se habet, aut fortasse nihil, nisi levem quemdam dolorem inter devorandum, sed sine febre percipit. At si inflammatio primis quatuor, Vel quinque diebus , non solvitur, suppuratio exspectari debet, quam fieri, inde cognoscimus, quod symptomata febrilia , quamVis mitiora , manent, pulsus mollescit, rubor partium inflammatarum obscurior fit, dolorque facilius sustinetur, aegro interim leves horrores subinde

sentiente.

Quem morbi exitum si prospicimus, ad eum promovendum pultes maturantes extrinsecus super collum dare , in ipsas autem fauces decoctionem ficuum , Vel aquam , in qua lini semina aliquis maceravit, per fistulam injicere debemus, cura habita, ut fauces quotidie inspiciamus , num abscessus appareat , quod quinto fere, Vel sexto die , contingit. Hi abscessus saepe per se rumpuntur. Sed si eo loco sunt, quo sub aspectum Veniant, tumorque albidus conspicitur, & fluctuatio apice digiti, in fauces immissi, tangitur, magna molestiae parte aegrotum levabimus, si abscessum protinus aperiam US, AG gargarizationes detergentes, ex decoctione hordei, melle rosaceo, exiguo aceto, & tinctura myrrhae, componendas, imperemus.

154쪽

i et INFLAMMATIONES.

Nonnunquam abscessus tam alte descendit, ut nulli instrumento aditu S ad ipsum pateat. Quo in casu patienter exspectare debemus, dum sua sponte rumpatur. Quod si aeger nihil devorare potest, unicum superest auxilium, carnium jusculis, per anum

infusis, vitam ejus, quousque fieri licet, prorogare. Neque tamen interea Vesicatoria, aut cataplasmata stimulantia, collo non sunt admovenda, quibus id, quod strangulat, evocetur. Quamquam autem hi caliis merito terrent, magnamque & curandis , &curantibus , molestiam facessiint : parum tamen saepe accidit, ut, facta suppuratione , mors consequatur.

Quae de angina hactenus dicta a nobis sunt, de illa intelligi volumus, quae in corporibus robustis azbene valentibus incidit, ubi inflammatio a nimio motu oscillante potius , quam a vi resistendi in tunicis vasorum deficiente, proficiscitur. Sin inflammatio aposteriore causia nascitur, quam temperatura corporiScontraria, calorisque, doloriS , & ruboris, gradus minor, indicant: tum sanguis parcius detrahendus, auxiliumque a medicamentis , alvum dejicientibus , ac vesicatoriiS, praecipue petendum est. Gargarigationes in pituitosa hac angina adjectis raphani silvesntris radicibus, vel sinapeos seminibus, acriores reddi oportet, ut partes solidas stimulent, & mucum, tonsillarum, aliarumque glandularum, circa fauces sitarum, solliculos obstruentem , attenuent. In frigidis his corporibus tonsillae inflammatae minus facile, quam in robusti S, suppRrant. Sin autem

in pUS Vertuntur, eadem , qu)d proposuimUS, remedia adhiberi oportet. Partibu S commoda gargariZR-tione satis detersis, non topica tantum medicamenta roborantia atque adstringentia, sed interna quoque, velut cortex peruVianUS & ferrum, exhibenda sunt,

quibus universum corpus pristinae firmitati restituatur.

155쪽

INFLAMMATIONES. I 3

II. Altera morbi nostri varietas est angina trachealis. In hac inflammatio praecipue musculos laryngis , vel membranaS , superiorem a perde arteriae partem investienteS, occupat. Spiritus summo cum dolore ac difficultate trahitur, vox acuta & cum sibilo editur , calor dolorque internus intolerabilem molestiam exhibent, sed neque in faucibus inflammatio , neque in partibus exterioribus tumor magnopere apparet.

Si malum usitatis maximeque vulgaribus remediis non Vincitur, praesensque suffocationis periculum1mminet, ad tracheotomen confugiendum est, num forte hoc auXilio aegrum servare liceat. III. Tertiam anginae varietatem constituit fu 10cario stridula, quam inter & praecedentem proxima intercedit assinitas. Singulari libello descripta est a

Cl. HOMIO, ex quo apparet, eam in membranae, superiorem asperae arteriae partem investientis , inflammatione consistere. Membranam hanc, incis1s mortuorum corporibuS, crusta crassa, ViaS, per qdas aer reciprocatur, tantum non plane obstruente , contectam reperit : quae quidem crusta , eX m Uci , a partibus inflammatis exsudati , reliquiiS conflata, contextum fibrosum, ac speciem membranae, exhi-yuit. ') Inscribitur libellus : An inquit 9 into the nature, cause, and cure, of the Cicus, O FRANCIS HOME ,

M. D.

Ρrogressus morbi, qui certis temporibus in febris epide micae modum grassatur, solos Ue infanteS. corripit, tam rapidus est , ut exigua, Vel nulla, curati6nis opportunitas esse videatur. MaXime probabile auxilium fortaise pollicentur yesicatoria, collo proti Mu. cucumdata.

156쪽

1 INFLAMMATIONES

Uox acuta & stridula, galli gallinacei cantum reo ferens , cum tussi, sed sine magna in principio spirandi difficultate, signum mali diagnost1cum constituit. Augiua ulcero a maligna, quae Ope epide mica , ac, sicut suffocatio stridula, solis sere infantibu cinfesta est, proprie ad inflammationes haud pertinet, adeoque de illa supra jam in his febribus, quae plerumque ipsi accedunt, velut in remittente anginosia

maligna , scarlatina maligna, ct febre sphthsa, di

IV. Augina maxillaris. In hac, quae sepe epide- mica est, inflammatio, a glandulis parotidibus atque maxillaribus procedens , musculisque ac ligamentiS , maxillam inferiorem elevantibus , & cum superiore connectentibus, insideias. ne os, nisi summo cum dolore, aperiatur, efficit. QuamviS tumor plerumque ingens sit: raro tamen insignis aliqua febris accedit. Sanguis, semel bisve detractus, catharticum salinum efficacius, semel iterumve epotum, linteumque, linimento volatili madens, super partes affect as datum, fere malo tollendo sufficiunt. Nonnunquam, faciei inflammatione subsidente, testiculorum tumor successisse observatus est. Alias adhuc anginae varietates commemorare posscismus : sed has sufficere existimamus. Masilis, quum feminis propria sit, in tertiam morborum classem reservanda est. Insummationes glandi larum par0ti tam maximam partem criticae sunt, ac febreS consequuntur. Curatio huc redit, ut suppurationem promo Veam VS, abscessuque aperto, Ulcus ex arti S praeceptis nutriamus. Bub0num quoque, qui febri superveniunt, semper, si fieri potest, suppurationem promoveri Oportet. HOC Rutem, quOS contagio Venerea caecitavit , melius

Mitiusque

157쪽

tutiusque discuti, quam in pus converti, suo loco demonstratum ibimus. Infammatio alterius, vel utriusque, tesiculi saepe

a contagione Venerea, nec non etiam a contusionibus , aliisque injuriis externis , nascitur. Estque febris , tesicularis a MORTONO appellata, quae , anginae maxillaris in Fodum, materiam morbificam in testibus deponit. Quamdiu justa resolutionis spes est, remedia antiphlogistica, interna pariter, atque OX terna, Omni que reliqua auXilia, suppurationi arcendae idonea, adhibenda sunt. Quae si nihil proficiunt & nihilominus pus generatur , abscessum illico sine ulla mora aperiri oportet, ne testiculta S, pure incluso maceratus, irreparabilem injuriam patiatur.

Descriptio G curatio in flammationum internartim, phrenitidis, 0titidis. ΡΕR in ammationes internas eas intelligimus, qUae

in partibus , tria illa caVa magna, Granium , thoracem , abdomen, inVestientibuS , Vel replentibus. incidunt. Initium faciemus a capite, primumque phreuitidis. quae membranarum, cerebrum operientium, inflammatio est, descriptionem & curationem exhibebimUS.

Signa phrenitidis diagnostica sunt delirium vehementissimum ac furiosum, capitis dolor atrOX, Oculorum rubor, cum pulsu celeri, duro, & plerum

Cavendum est, ne delirium, quod vulgare mari- Tom. II. Κ

158쪽

me febrium symptoma est, cum inflammatione meningum primitiva confundamus. Facile autem duo hi morbi inter se distinguuntur. In phrenitide delirium

evidens ac violentum est ante, quam luculenta aliqua febris apparet : in vulgari autem delirio febrili febris prius per aliquot dieS continuata est, quam aeger delirare in lipit. Deinde vulgaris Olitii febrilis magnitudo febris magnitudini respondet: in phrenitide autem vera febris magnitudo delirio furioso non respondet, siquidem hoc ei, quod in mania vera

occurrit, aequale est. Me ningum enim instammationem a mania vix alia re , quam spatii, quod illi accedit, brevitate, distinguere licet. Est quippe morbus

longe acutistimus, qui perpauetos intra dies alterutrum facit, aut eXstinguItur, aut exstinguit. phrenitis primitiva, live vera, apud nos, sub temperata caeli plaga aetatem agentes, rari1sima est : sed in regionibus calidis, quarum incolae saepe numeroioli expositi rint, neque caput ab aestu torrente satis defendunt, vasa hujus partis non raro ita debilitantur atque irritantur, ut fluidorum impulsui cedant, in iisque instam matio nascatur , quae tantum non semper morte finitur : id quod nemini mirum videbitur, qui vasorum assectorum teneritudinem & necessitatem in animo secum pensitaverit. In periculo tam praecipiti sestinanter succurrendum valentissimisque auxit is ad resolvendam inflammationem utendum est. Oportet igitur, sine ulla cunctatione, sanguinem ad animi desectionem mittere , alvum Valide purgare, artus inferiores aquae calidae immergere, caput radere, acetoque frigido lavare, vel aqua frigida perfundere, aut ipsam nivem et 1mponere, interim autem largas nitri portiones ex brevibus intervallis exhibere, ut non solum impetus sanguinis a cApite revocetur , sed simul etiam nimias ejUS motus compescatur, ac vasa hujus partis corroborentur.

159쪽

INFLAMMATIONES. I 7

Si haec auxilia primo quatriduo nihil proficiunt, aeger cito in stuporem & soporem delabitur, spasmique succedentes vitam brevi finiunt. Si morbus, vel per auxilia proposita, Vel per copiosum sanguinis emaribus fluxum, qui nonnunquam incidit, ad salutem tendit , deliriumque furiosummature, hoc est, ante quam Vasa magnopere laesia sunt, coliquiescit, laborantes paucorum dierum spatio ad sanitatem redeunt, nec, nili de capitis infirmitate& Vertigine conqueruntur : quae tamen ipsa paulatim evanescit. Sin autem non satis mature dispellitur, sic, ut nimia vasorum cerebri distentio praecaVeatur, aeger, etiamsi ex illo emergat, fere tamen non ex toto resipit, sed mentis imminutae quaedam reliquiae

remanent.

SAUvAGESIUM , inflammationes in membranaceas& parenc malosas dividentem, duo distincta genera, phreuitidem & cephulitidem ponere oportuit, quas in viginti quatuor, non minus, species diduxit, per phrenitidem meningum tantum , per cephalitidem autem ipsius cerebri atque cerebelli inflammationem intelligens. Sed minuta haec diligentia ad curationem plane inutilis ac supervacanea et L phrenitis enim Acephalitis non nisi duo diversa ejusdem morbi stadia sunt, sit quidem illa plerumque ante aegroti obitum in hanc mutatur.

OTITIS.

Otitidi, sive auris interuae in filaminationi, dolor

longe atrocissimus accedit, eo saepe CrescenS, ut Vehemens delirium excitetur. In hoc morbo, quantum universi corporiS eXinanitionibus, Vi eius ratione antiphlogistica & medicamenti S , eodem valentibus, assequi possumus, id moliri debemus, ut impetum sanguimis a parte alii eta

160쪽

1 8 INFLAMMATIONES.

revocem US, Unaque nimium motum compescamus.

Sanguinem igitur semel iterumque ac sepius liberali manu detrahere oportet , cathartica refrigerantia valida exhibere, cucurbitulas cum scarifatione, hirudines, vesicatoria, Occipitio, & 'me aures, imponere, artus denique aquae calidae immergere, Ut, si fieri possit, inflammatio resolvatur. It si omnia haec auxilia, per Vices adhibita, malo vincuntur, suppuratioque nascitur, nec aegrotu S ante perit, qUnm abscessus rumpitur, pusque ex meatu auditorio profuere incipit, auri medicamentum aliquod detergens, quale est, quod ex decoctione hordei, melle rosa-ceo, & tinctura myrrhae , componitur, infundendume it, ut ulcuS purgetur, purisque exitus facilior red

datur.

De partium, thoracem investentium, vel replentium, in flammationibus, carditide, pleuritide , peripueri--0uia , paraphrenitide.

IEMARANA , thoracem investientes & dividenteS, T que a C pulmones, qui majorem cavi hujus partem replent, inflammationi quam maxime patent. Eamdemque in corde etiam & pericardio incidere , corpora mortuorum aperta demonstrarunt, in quibus cor nonnUra quam suppurat Um, Vel humore purulento crustatum, repertum est.

Caraitis hic morbus appellatur, qui, nisi inflammatio prorsus levicula est, aegrum necessario perimit. Sed signa ejus tam dubia atque ambigua sunt, ut ab aliis thoracis inflammationibus discerni aut vix, aut nullo modo, pulsit. Semper itaque cum

SEARCH

MENU NAVIGATION