장음표시 사용
251쪽
silypo distat, adsunt duae aquarum staturigines a Neapolita.
nis celebratao. Vna est in regione S. Luciae ad orientem , qui locus urbis est am lenissimus; ea aqua sub Iphia .reae nomina salutatur. IIaec colore nitidissimo , sapora sulphureo, et acidulo est. Ea autem a In edentibus pluris aestimatur, et aegrotis magno . est remedio, et apta ad plures infirmitates curandas. Neapolitaeni aestate hae utuntur medicorum consilio. Altera ad , occidentem est
aquae scaturigo , quam vulgo appellant Acqtia Formia, quae ab alterius d sieri coloro, Dum non sit adeo nitida ae illa , tendatquei ad albedinem. Tota autem ea regio sub Echia promontorio fuit , non procul a Castro iuti .
E restiona Echiae promontorii parva adiacet insula Megaria si nomine, nunc Castello deIΓ Ουo. Ea etiam Salbatoris insula suit dicta, quippe mi i. ibi monasterium cum Ecclesia fuit dicata ab , Athanasio dieapolitano Epi. scopo. II odi edum haec appellatur castello deti'OPo ,
quia ibi arx sit munitisa ima, quae urbem ex mari do fendit, ct hoc nometn servat sarsitan ab ovi figura, qua a talis repraesentatur. In hanc insulam ' parvenisso quonis
dam I . Patriciam ca) narrat historia. Haec enim Coa
si Cl. Maloebitis de Eceses, Neap. pag. 2 an Pun cum vomen tioc esse ait , vel Hebraeum ; hinc Magar iuxta eundem habiti tioncm significat. Mariotellius voro Τliec . Calam. tom. II. pag. 3,3 hiinc Megariae , vel Megaliae a Phoeniet a voeo deriva . tam esso autumat, qtiae quido in vox significat , co quod instar falcis mari curva insido it. Hinc iuxta . eundem etiam Sta . . tium etινι a diccbatur, qui Sily. lib. V. c., a V. Bo .de. ea siceanit insula 2 . . ' . Ouaeque ferit cum os exserta Megaria suctus st Jhio te inpore Patritin Neapolim pervenerit , haud eon. stat. Dubitandum vero , an isthaec C0Haulini Magni neptes suerit, an alterius Constantini, dum per ciusdem Di vae Acta haud liquet, neque ulla occurrit meiatio. Quando Neapolim Pervenit,
Dondum ex is leb it B isilianorum nIonasteriunt , nam eo tempore,
quo Costantinus imperabat, nondum hic Basilianorum orsi a x-
252쪽
stantini suit neptes . quas a Constantinopoli in Italiam
pervenit, et Neapolim inde, quo ea inviseret loca, et Isi . hanc insulam velut in solitudinem se contulit, ut
E regione insulao Megarias super Plagam OlImpi eam , vulgo Chiais adsurgit villa Antiniana, nempe An-ιignano a Capacio memorata Hist. Neap. lib. II. c. s. Sunt qui putant', hanc villam nomen accepisse ab Amano lacu , quod sit contra ipsum 1 hinc qnidam derivant Antinianum ab Gri , contra , quippe cum haec sit c tra Anianum Iacum sita. Sed haec d rivatio haud mihi arridet : dicendum potius arbitror , eandem nomen usur paε3o ab Antonio Panormita , qui ibidem Academiam habuit , eandem quo auctam a Ioviano Pontano , ut scribit Ostia teus epist. ad ' Hieron. Carbon. Ex dialogo Pontani, cui Iaomen, Antonius, id confirmatur, ubi iugiter men' 'tionem' de Portisti Antiniana facit, quae pars eiu dem
Prope Antinianam villam adsurgit alia Arenulava no Rui. mi De , vulgo P Arenella , Iocus satis eclebris aeris salubritate , et villarum frequentia nobilis et non procul a Neapoli. Lotus hic a Ioanne Baptista Poria nomen de- umpsit , qui belu villam possedit magnificam : unde PO tea nomen eidem loco sactum , te duo Porto. Nihil huium emorem fructus cuiuscunque saporiς, . et generis, tot de licias , atque villas in eo loco sitas. . Super Plagam olympicam via eiusdem nominis adest ilice strata , et urbis amoenissima. Ibi enim passim adsunt tot publici sontes , tot domus ornatissimae, totque templa. Praetereo piscosum mare piscibus exquisitis abuudans, mitto
vieini Pausilypi , adspeeium. Isi haec nobilissima via a Di ce Medinae Coeli Caroli II. vices gerente anno MDXCV.
labat ; dicendum fortasse D. Patriciam posteriori lcin re t ea poli in commigrasse. Videsis quae sunt it Sabatiuius Κaletido Nehpol . tom. I. pag. 34 et eqss- , O .
253쪽
2ή restaurata , et in meliorem formam suit redacta , ut patescit e lapide publico secus. Viam apposito. vi a Res . Secus viam Olympicam adsurgii nobilissima villa Basia , nempe Vilia Reate aedificata anno MDCCLXXX. regnante Ferdinando I. Borbonio. Hac nihil amoenius est, sive aerem . sive locum spectes, quum prope Pausi lypaniam sita sit promontorium, Sive artem , Cum tot salientes aquarum sontes, tot statuae hunc nobilissimum ornent locutit. Praetereunda haud est illa statua, quae in villae adsurgebat medio, et praeteritis anuis maximum orriabat lautem, quaeque usque ad annum MDCCCXXV. helestetit, sed nunc sapientissimi Bigis Francisci I. Borbonii iussu in Regio adsurgit Moseo. Haec Dieces sabulam repraesentat, Hoc sculptu me veteris marmor antiquissimum existb matur , cuius fortasνη mentionem facit Plinius Hist. Natur. lib. XXXVI. c. 5. Hoc monumenetum Imperator Autoninus Caracalla ex Rhodo Romam ad sportavit: eiusque memoria omnino deperdita erat, cum sedente Paulo III. Romano Pontifice , a Cardin. Farnesio erutum , et iueius aedibus suit conlocatum. Anno vero MDCCXCI. Boma Neapolim advectum.
IIactenus de Crypta Neapolitana, de Maronis tu minio , vicinisque locis.
Inter vetustiorum aedificiorum rudera, quae superni ut
- ιὶ Haee loea generatini uuluendo compellata suere a priscis Reelesiasticae historiae scriptoribu diversis nominibus. Tertu ilia- . iis ad Scap. c. 3 e loca Areas, vel S ulchrorum Areas, et Arenaria vocat. Ex Actibus vero S. Sebastiani c. xa dicuntur Mami erum Conouis. Hodieduin non alio appellantur nomiine, quam vulgo
254쪽
adini dum , non ultimum aestimandum arbitror S. Ianua. rii exti a me enia Coemeterium. Locus hic vulgo salutaturio Catia conabe di S. Gennam , quippe quod olim eo lo- ei dicata ipsi suit Ecclesia sub eiusdem nomine. Primum
omnium iuvat advertere varias suisse , quoad ipsum spectat , auctorum opiniones , ut iam adnotavimus. Cum enim non solum Neapoli, verum etiam Romae praesertim, aliisque Italiae opidis subterranea isthaec reperiantur: diversae ea de causa dubio proe ut suere scriptorum opiniones. Sunt qui putant Romana Coemeteria a tempore prope immemorabili suisse excavata, quo totam ad aedi. 1ieia construenda et publica , et privata extraherent Cives: ea quo insuper loca temporis progressu, et Christianoi urint unc nova introducta Religione , et ethnicis imperatoribus in ipsis saevientibus suisse iisdem veluti tutas , firmasque mansiones , et Ecclesias, quo sacra peragerent , et Martyrum praesertim sepulchreta. Nos interi in haec antra , et Cimmeriorum sedes , et Daedaleum Labyrinthum Ariadnaeo adhaerentes silo describemus.
Re quidem vera Cl. Alexius Pelliccia in opere, quod
Catacumbae. Butengerus de Templis lib. III. c. α4 de ipsis siesermonem instituit; Coemeteria Christiani Meteres o aravit Arenarias , et CU Ptas , CatacumΘω , Mel Catatu has , et Arenas Idem ait Bollandus toni. II. Februar. in S. Sotcr. paragr. Spag. 389. Gemeterium vero a Κοιμα v. dormio, unde; Κot aητή- ρμὸν, locus nempe dormitionis, figura a dormientibus desumpta. Marochius vero in Kal. Neap. tom. III pag. 893 longam exaraxit Dia tribam, in qua vocem ad Catacumhas disquirit :primum huius voeis ut mori assert, aitque ipsam a Κατα, sectin-dum , et Κυμβη derivare, quae vox apud Graecos naMis sonat. Hinc est, subiungit Cl. auctor , ut quo tempore Christiani primum S S. Apostolorum Petri, et Pauli corpora in Calliati Coe- meterio invenerunt qui locus erat iuxta Naumachiam Christiani vocem hanc ad catacumbas efformarint quasi iuxta naves. Norunt omnes, Latiares auctores, hanc Cymbae, nempe navis ocem Saepe usurpasse , et etiam Ctirabam dixisse. Maetochius
ibidem Avieui poetae loeum assert ad hoc probandum. T. I.
255쪽
in Aeripsit Des Ecelessae Christianae Politia tom. IV. eru clitissimam elucubravit Dia tribam , in qua Neapolitani
Coemeterii accurate, et diligenter historiam, et topogia phiam descripsit. Is enim ea loca quondam a Cimme
riis si) excavata suisse quae gens Cumanum, Baianum
i) Laudat iis Pelliecta in ei rata, Diatriba assi ranat , liosce
Cimmerἰos antiquissimos Campaniae populos quondam circa Avernum incoluisse locum , eosque iti subterraneis habitasse antris , si bsque cuniculos excavasse, quo ultro citroque ex uno iii alium commigrare locum esset commodum. Ilinc mirum liaud est , si plures in Cum pania reperiantur cuniculi. At id utrum verum , an salsum , quod gens is illaec vetustissima ea tenebricosa incoluerit loca , liaud uos ira interest , cum et temporum longaevitate, et monti metitorum deficientia, quae nulla supersunt, de hacro disserere haud possimus. Ailiit vero apud antiquos scriptores sabulosius , quam ea gens. Plura de illis non solum Poetae , xorum etiam alii scriptores sunt sabulati. At corum Vera historia prorsus ambigua est. Sunt qui putant , hasce gentes ex primaeva origitie in Asia ortum habuisse apud Bosphorum Cimmerium : lior uni fortasse prima origo. Crediderim ipsorum aliquam eoloii iam iii Italiam praeternavigasse , sedemque fixisse inter Avermini lacum, et non procul a Sibyllae specu antiquissimo ex leui pore. Eo vero loci antequam mons Novus apud Puteolos ad surgeret , locique sacies verteretur, vallis erat horrenda inter montes, cuius Pars reSint in praesentiarum. Ab ipsis locus hic ad incolendum selectus. Stant qui autumant, ut Grimaldius, Αnnali det Regno di Napoli, tom. l. h. is gentes no cum vicinis Oscis, aliisque hellum gererent quotidianum , patrias deseruisse regiones , et heic sedem fixisse. II inc factum ut hasce subierraneas incolerent specus , quae per eam aetatem fortasse nondum iii losum erant mutatae .. Tunc temporis vicini montes ignem adhuc emittebant, ct fortasse etiam haec alia iisdem suit causa, ob quam in specubus habitarent , ne ignis, cinerum , lapidumque eruptione serent deterriti. A poclis postea fabulatum ipsas gentes subterraneas incoluisse Specus , ubi metallorum maxime effossione victum quaeritantes, die latentes, noctu vero ad latrocinia egrediebantur, ut tradit Strabo ex Ephoro Cumano. Homerus Οὀυσσ. Λ. v. ,
Lycophron in Cassandra v. 746 , Oviditas Metamorph. lib. M. Dissiliam by Coo le
256쪽
que ineolebat agrum ) et in hisce specubus habitasse pro
bat , ubi perplures subterraneos cuniculos , et Cum spiramentis caveas passim ad incolendum habuere, quo Ioci
templum, et oraculum ci) . fuit, quo vicies populi scita
v. 9α , Tibullus lib. IV. .eleg. I. v. 64 . Silius lib. XII. v. a Si , at Plinius Hist. Natur. lib. III. e. 5 hasce gentes circa Baias , at Avernum habitasse scribunt. Quin imo idem PIinius ibidem easdem etiam opidum condidisse Cimmerium nomine historiae prodit. Λt nillil insip dius quam asserere bas olim gentes extitisse, et subterraneas habitasse cryptas: credideri in ego ipsas nullas alias suisse . quam ipsos vicinos Cumanos. Verum enimvero scriptorcs omnes citati hanc fabulam ex Homero hauserunt, qui ut suo viyssi, quae de Scytilicis audierat Cimmeriis, applicaret, illos a Circes domo unius diei navigatione removit. Pompeius Festus de Verb. Signis. sabulam naturaliter hoe modo interpetratur: Inter Baias , et Cumas con- Mallem esis sinis eminenti rugo cincum tiam, quae ne e matutino , neque revertino te ore Sese conlegatur. Et Cicero anta de iisdem Cimmeriis dixerat Quaest. Acad. lib. II. Cimmerii populi in Italia ad Baianum, et Avernum fixarum, in Olentes uestim ingenti tum cirreumductvim , quae neque matutino , nequo vespertino sole contegitur: unde Proverbium: Cimmeriae tenebrae. At undena in ipsa met sabula exorta γ non alia ea causa a m derivasse arbitror, quam ex eo quod Apollinis saeerdotes aliquandiu constiterint in quadam crypta propo eiusdem numinis aedem , et ubi etiam Cumana Sibylla responsa dabat. Exterae gentes, et vicinae etiam , quae consuebant oraculum consulendi gratia , non solum hasce profundas subterraneas specus erant adituri, ubi Sibylla aderat, et Apollinis sacerdotes, verum etiam per hosce terrae mea lias iter aggredientes, lapidicinas reperiebant, rui stipem adveniena ibus quaeritabant. Iidem Apollinis ministritu eo loci aderant . noctu vero haud permanebant. Isthaec igildie Cimmeriorum sabulae origo. t Cimmeriorum oracula satis eelebrata suero e et Cumanam sibyllam a Cimmeriis ipsis orisinem duxisse putandum est. Cumanorum autem quendam principem Cimmeria oracula sciscitatum venisse, atque illa a veritate prorsus aberrantia av ersatum, pro re rpia, et odio fortasse. bane seutem evertiMe, et extin
xisse ex historiai compertum het inust. Iam laudem no manoruin
257쪽
zέέ . tum illud venIrent. Strabo lib. V. Geogr. narrat Agrippam Romanae classi praesectum Amym silvam ab Avernotiarum dissitam propter huiusce gentis latrocinia , aliaque lacinora , quae religionis specie Patrabat , everti se.
I ii hac enim silva duos cuniculos , Sive potius subterraneas speCus repertas tunc narrat idem auctor, unum qi1ad ea poli in . alteram qua Cumas erat adeundum: eaqite
gens Cimiterii populi ab auctore Historiae Mischi hae dicuntur lib. XV l. qui iidem ac ipsi Cimmerii prolecto
suere. Ea gens igitur utpote olim sparsa super Cani P., nutu solum , et Praecipue super Baianum , Cumanum lite agrum , hasce subterraneas .horrendasque cryptas passim
habitavit. Ea vero gens si historicae narrationi, et haud tabellis fidem praestamus commercio opportunissimo Perquam addicta eum vicinis , et longinquis Populis, quo illud redderent commodius gens saue industriae , et labori comparata ) hosce cuniculos , ut nec aestubus , neque pluviis essent subiecti , collium quoque, atque montium essu gerent adscensum, aperuere. Hinc nata sabula est, eandem usque in tenebris delitescere , et vitam d gere. Atque ex eo factum est, ut non solum vicini, verum etiam longinqui populi, sive quod Cimmerii ab iisdem morem acceperint, apud urbes hos e cuniculos, sive vias effecerint, quo commercium ultro citroque redderent commodius. Norunt Omnes apud antiquos usu venisse , ut mortui intra urbes sepultura caruerint , sed loca suerint extra
quamque urbem publica , aut privata , in quibus ipsi metes serrentur. Apud Graios vero hic usus invaluit, et Bomani acceptis moribus , et legibus ab iisdem , et praeserit in XII. Tabulis eundem usum servarunt. Quare hoc cautum erat ex illarum lege : HOMINEM MORTUUM IN
aevo hae e gens omnino deperdita. Id omne enarrat suse Strabo tib V. ex Ephoro Cumano vetustissimo aeriptore , et horum I
corum accuratissimo uti putatur investigatore. Diuitigod by Corale
258쪽
nis religiosissime fuit servatus non solum,sed a cunctis etiam subiectis ab iisdem gentibus. Hinc extra urbes fuere publiea , et privata aedisicia ad mortuos inserendos, quae vulgo Sepulchra , et Sepulchreta appellari placuit. Nostra Neapolis utpote Gruecorum Opidum eundem patrium servavit usumi, si is sane Vera. extra eandem fuisse olim publiea, et Sepulebreia liquido eruitur, ex quo adhuc passim enoderantur. Ea autem sequiori ae o, et Christianoruin invecta Religione , subactis idolorum cultibus , immutato nomine sub ethnicorum Imperatorum
persecutionibus in Christi discipulos, Coemetema appellari placuit ., quippe quod ibi es rugientes tyrannorum iram
seipsos abdebant; ibique se ab hominum consortio averruncantes rempublicam Veluti sanctam eonstituebant, aci de spiritum ei stantes, in ipsis esserebantur subterraneis caveis in Ioculis aptis, iubi locus erat ad corpora condenda dispositus. llam diximus Bomauis. cautum fuisse ex lege XII. Tabularum cadavera humare extra urbem : consuetudo
apud ipsos invaluit etiam corpora ci) comburendi: at
o t) Cadaverum cremandorum usus a Graecis acceptus iam inde a primo Romanae urbis primordio obtinuit, ut indicat Numae Regis exemplum, qui prout ex Plutarcho constat in eius vita , corpus si ammis aduri testamento iusserat. Praetereo leges XII.
Tabularum supra citatas. Haec vero ratio est, ob quam Romani corpora cremabant, nempe quod am trabantur, vitiorum macu-Ias si quas contraxerant mmmis purgari, animusque per i inem ad primorem reverti nainram. Id constat ex ovidio Tris i. st,. III. Eleg. s. Ille vero usus perduravit usque ad Christianorum aevum, quo Prorsus evanuit, ut Pole res quae potius harbariem praeseserebat. Verum non solum Romanis mos suit cadavera cremandi extra urbem , verum etiam sepeliendi. Pueros, et qui a fulgure erant lacci , aduri vetitum est teste Plinio lib. III. e. 6. Ad haec Cornelia gens sepulturam maluit, quam cremationem , ut constat ex eouem auctore. Quaena in vero laetit
259쪽
utrum solum divitum , an otiam pauperum eorpora marint Romani , adhuc sub iudice lis est. Crediderim fortasse divitum potius cadavera adusta, quippe quod apud illos hic ritus multo sumptu perficiebatur, praesertim quod apud Romanos eo tempore maxime invaluit, eum Imperatorum politia vigeret. ,
Quis vero harum caveruarum auelm per auctores liquet, illas veterrimae Romanae rei bublinae laevo excavatas fuisse, et a quonam hoc Opus illas i effectum , Mullus adest auctorum , qui idem commemorat , nisi aliquis qui olim a Cimmeriis effossas , et habitatas historiae
prodit. Christiani vero harum auctores haud esse potu re : il 1sos enim per ea tempora , et insaeviente ethnicorum imperatorum in eos surore , in subterraneis specubus clam sacra peregisse, et ad corporum esserendorum aptam, atque tutam illis suisse mansionem certa res est. At di-eet aliquis; hoe opus Christianorum fuit ; credi ne potest , illos easdem in subterraneis secisse excavationes , et a populo, et a cunctis haud esses agnitos p sub quorum tutamine hosce immensos cuniculos effodisse Poterant, et a nemine impeditos , cum ' Pauperes'. et sine commodis, et ab omnibus spretos comperiamus p Fieri ne etiam, et excogitari potest, perplurimos infinitosque homines in ipsis antris Cimmeriorum instar consertos sine lumiue, omnibus humanae vitae necessitatibus expoliatos heic immo
rari , atque a magistratibus et populo id nesciri r His
insuper adde hasce inter Christianorum turmas , atque gregem suisse etiam nonnullos , qui persecutionis metu , atque suppliciorum in ethnicorum cultum transibant , ut ex Ecclesiasticis Fastis ediscimus; ipsosque creditur potuisse et am apud magistratus eos coniurationis alicuius , et noυae si oratissenu ut ipsim et eorum temporum
ethnici scriptores Christianam compellabant Beligionem )incusare , ipsosque certiores secisse m gistratus de tanta hominum , ac fortasse mulierum frequentia in hisce specubus commorantium. Quapropter concludendum arbitror. madem subterraneas cryptas lovge ante Cliristianorum tem-Diuitigod by Corale
260쪽
pus extitisse non solum NeapoIi , Verum etiam Bomae , aliisque praecipuis urbibus, et a Cimmeriis populis, sive aliis gentibus eas habitatas fuisse, ut ante diximus. Christiani vero loca isthaec persecutionum tempore potius
elegerunt , quo tyrannorum effugerent furorem, et proinde sepulturae loco illa fuere. Hoc autem magis confirma tur , ex eo quod horum subterraneorum paries arena sit dures actus temporum immemorabilium colluvie. Pace vero Ecclesiae reddita, Neapolitani easdem specus ut sacras habuere. Temporis progressu Neapolitanam Ecclesiam moderante S. Severo Praesule , corpus S. Ianuarii Episcos,i, et Martyris in hune locum adsportatum suit ex agro Marcianensi , eique aedicilla ex eius nomine
sub titulo S. Ianuarii ad Corpus dicata. Quo in loco condita suere posteriori tempore corpora SS. Agrippini ,
Laurentii, Athanasii, aliorumque Neapolitanorum Antistitum. Postquam loci huius originem , quoad e re nostra suit , detegimus , illius nunc topographiam describemus.
Cue meierii aditus ci) est in ipso Ecclesiae novae ingressu , quae hodie nuncupatur S. Gennaro extra moe-
εὶ Iuvat lieic adnotare pro ne nata , hoc eximium Coemcterium olim quinque habuisse aditus. Primus est ille S. Ianuarii ad occidentem vergens in ipso Ecclesiae novae ingressu, sic dicius a S. Ianuarii corpore heic tumulato. Alter aditus est , cui nomen S. Mariae Sanitatis ab eius Ecclesia appellatus, qui- 'quo etiam S. Gaudiosi Billianiae Episcopi cognomen accepit , ubi eiusdem aderat corpus cum aedicula : hodiedum hic penitus oc- elusus restat. Tertius S. Severi a templo excitato in ipso Coe- meterio , quod templum temporis progressu non procul erectum
fuit, ipsique Praesuli dicatum in loco, qui a nostratibus dieitur S. Seoero a Capodimonte. Quartus aditus ab aedicula S. Viti , qui postea vocatus S. Maria ad Vitam. Hic aditus ad sae- eulum usque XV. patuit, et postea impervius remansit. Quinius tandem S. Ephebit Episcopi ab eiusdem corpore bete sepulto. Sequiori aevo S. Εphebit Coeincterium audiit. Hic restat nuneoliam occlusus , et est sub ipso Cappuccinor uui Coenobio, vulgo