Communes I.V. conclusiones ad generalem quorumcumque statutorum interpretationem accomodatae, ac omnibus tam in iudicando, quam in consulendo, & alijs in foro versantibus perutiles, ac necessariae. Cum suis ampliationibus, & limitationibus magis a do

발행: 1608년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

emanata,antequam iudex laicus de causa facti cognoscere incipiat illa terminaim da erit per Iudicem Ecclesiasticum, non autem secularem, ut hanc eandem cauteIIam adnotauit Gerard. sing. 69. notant Barthol. & Doctori ubi affrmat ita semel fuisse seruatum in quadam causa, & Gerard. sequitur Couata de matrim. capit. 8.

67 XXXIX. Statutum diceretur contra libertatem Ecclesiasticam, i quando ordinaret personas, ultra casus exceptos,ab Eeclesijs extrahi posse, siue ab atrijs earum capit. inter alia,& cap. fin .de immun. Eccles& in cap.reum,& in cap. si quis conti max r7. quςst, φ. & in cap. quicquid, dein cap. diriniuit, & in cap. id constitubmus eodem titui.

68 XL. Statutum diceretur nullum itanquam contra Ecclesiasticam libertatem, si permitteret, & mandaret, quod etiam in domibus Ecclesiarum possent fieri hospitia cap. I .de immunit. Eccles69 XLI. Si compelleret Clericos t ad tutellas laicorum assumendas, cap.generaliter

o XLII. Si super excommunicationis absilutione, taut reuocatione, aut de inaedidi isto remouendo disponeretici unico quod met. caus lib.6. i XLIII. Si donationes factas Ecclesiaet cogeret subditos reuocare c. sunt qui opes& c. singularium 37. q. q. a XLIIII. Insertur, quod statutum retractus, i seu ius congrui non arctat Clericos, qui non potant impediri a laicis super re empta, Bald.cons. 3oo. statuto cauetur in secundo dubio, vol. i .lasconsi. i 3 2. Ucra,& iuridica col.vit. votis . Abb. & Imol. in cap. constituens de restit. in integr. Alexand. consit. 2 7. vise themate in princivol. 6. Afiliet. de iuri promin. g.vit. num. ri. Marant.late disputans in sua disput. 8.qui distinguit, & secundum illius distinctiones poterant concordari inter se in hoe

contrariae opinioneri

73 Primo. Amplia conclusionem, i aut talis exemptio Clcricorum, & Ecclesiastiacorum a statutis,& ordinationibus, ac auctoritate laicorum sit de Iure Diuino, Io Lup. in tractati deliberi. Ecclesquaest.2. num. 3.ubi dicit ita obseruatum,& deci ratum fuisse per quamplures Imperatores saeculares, & Villab. in comm. opin. in in. Clericus, num . dixit, quod Clerici nunquam fuerunt i sub iurisdictione laicorum, & quod Constitutiones de hoc loquentes sunt potius declaratoriae, qua de nouo promulgatoriae,quia, ut inquit gloss. in cap. si Imperator in verb. dc discutis 6.distinct antequam ab Ecclesia aliqua constitutio aedita Risset,Clerici non erat de Iurisdictione saeculari, unde omnes Constitutiones, quae emanauerunt, quod Clerici non sunt iudicandi, nisi ab Episcopis, non sent nisi iuris declaratio, idem voluit Abb. Fel in.& Dec. in d.c.Ecclesia Sanctae Mahiae, di in cap a. de maiorit. &' &obed. ubi communiter Din.&hanc communem opinionem etiam testatur Card. in d.c.perpendimus in ' oppost. de sent. excommvn. in repeti idem tenuit Oldrad. cont83. num. 3.Abb.& Felin. in d. p. si Clerici de Iudic. Aluar.de pelag. de planct. Eccles lib. a. cap. S . Alciat. qui communem dicit in cap. cum non ab homine numero secundo, de iudic. & licet de hac opinione ibi dubitet per epist tam primam Petri,cap. a. relatam in cap. magnum II . quaestione prima: tamen ad tale obiectum respondet ibi bene Ioan. de Turrecrem. quem si vidisset nihil dubiatasset, hanc etiam sententiam sequutus est Nauata in cap.nouit in C notab. num.6. & 3 o. de Iudic. ubi etiam communem tam sacrarum, quam Pontificiarum legum

Perit

82쪽

Conclusiones. 23

Peritorum a firmat , prout illam etiam communem fateturJerdinand. Vas tu. de success. lib. 3.f. et a. num. 8.& 9. ubi etiam plures alios adducit Roma. sing-iy. incip. sed an potest facere Papa. Auster. inclem. a.de ossic.ordi inversaid quaesti

nem, & hanc opinionem sequendam, nec ab ea recedendum tauquam a commi ni, & a communiter recepta arbitror, nec obstantibus auctoritatibus adductis in contrarium a Couari pract. quaest.capit. 3 r.numero a. verscontraria opinio, nam Innoc. in d. p. a.de maior.&obed. adductus pro contraria parte a Couar. neduab ista opinione non dissentit,quin potius videtur eam assirmare ibi unde dicimus quod exempti sunt a Deo, vel saltem resoluit, quod in&bith tenebantur de fasto subicim ab Imperatoribus, ct quod ideo iust EPapa illos tanquam res mirituales, di ex toto in seruitium, de sortem Christi datos ad suam,& Ecclesiae iurisdictionem

etiam non consentientibus Imperatoribus restituit,& Petr. de Ferrar. & Molinabeodem Couarruvia citati, tanquam ab Ecclesia reprobati, & minus catholici non

debent allegari, prςcipue in his,quae Ecclesiae libertatem, di iurisdictionem respiciunt, ut ipsemet Couarruv. ibidem fatetur, & A lciato optime respondet, ut supra diximus, Ioan. de Turrecrem.& Medin. licet contrarium teneat, fatetur tanten ad imitationem legis diuinae id statutum esse,& valde rationi consentaneum fuisse ita stantem,& S.I hom ad Roman. IJ.lelmi. licet dicat Clericos esseexemptos Privilegio Principum ab illo tributo non tamen negat id etiam ante Iure Diuino filiustii se . cum possit stare simul, di Priuile'ium Principum,& constitutio de eadem rede iure diuino dc Ecclesiastico, c. cum laicus de reb. Eccles non alien . ibi qua non tantum Satasti Patres,sed etiam Principes saeculares priuile ijs multis munierunt,

sicut potest etiam stare simul, quod dicatur dari aliquid ab aliquo,& concedi, quod etiam primo esset eidem datum,&concessum,& tunc dare intelligetur, idest, vel datum ostendere glossi in cap. Synodo distinct. 63. in verb. confirmamus, & expresse in capaemittuntur 34ssura. .ibi da. hoc est datam sibi pronuncia, vel iam Attini confirmare, quia qui confi mat etiam pro sui parte dat d.c. in Synodo,& c.ego Ludovicus ubi gloss63. distinet.&cap. in nomine a a.distinct. di ideo dum S. Thom. dicit exemptos priuilegio Principum, non tamen intellexit esse exemptos, quasi in ns, quod antea non essent, sed esse exemptos intellexit etiam quoad ipsos Principes saeculares, quia de ipsi nolueruat, & ita declarauerunt talia tributa ab eis imposita Clericos comp*hendere,illos in hac re reseruatos,& Privilegiatos agnoscentes, prout semper fuerunt iuxta auctoritatem ab eodem Diuo Thoma ibi adductam apud Get . 4 . ubi Ioseph sebiecit Pharaoni totam terram Aegypti pri ter terram sacerdotum,in infra etiam dicitur,quod in uniuersa terra Aegypti qiunta pars Bluinuab'iaeterea sacerdotali, quae libera ab hac conditione fuit,&ideo subiungit Diuus Thonias, quod hoc materialem requitatem habet, de omnino

aequum est, quia scut Reges sollicitudines habent de bono publico in bonis te poralibus, ita ministri Dei in bonis spiritualibus, de per hoc eximuntur a tributis, ad quae caeteri laici tenentur iuxta epistollam Diui Pauli ibi ad Roman. capit. 17. 1 quae de omnibus potestatibus t*cularibus scilicet, & Ecclesiasticis promiscue .

non autem de saecularibus Blum,aut praecipue, prout intendit Couarruv. loquitur,& non est, qui non concedat, quod omnis anima,& sic etiam Sacerdotes, Potestatibus sibi imioribus si iti esse debeant, prout argumentatur ua u. ex tradisti sibi per D. Paulum. sed negatur per hoc, quod ex eademaestolitate D. Pauli E clesiastici saecularium etiam Potestatibus subij ciantur,sed in iligendum es, quod Eccle.

83쪽

Ecclesiastici ,& laici, & sic omnis anima suis respecti vh tamen potestatibus sublimioribus subditi sint. Ecclesiastici scilicet suis potestatibus sublimioribus Ecclesiasticis,& laici pariter sublimioribus superioribus laicis, & in hoc conuenit contra interpretationem Couari circa dictam epistolam Sancti Pauli, quod rescripsit Cregorius Imperatori Constantinopolitano in cap. soliti de maior. &obed. dum& quia Beatus Petrus ordinauerat sacci dotibus, quod subditi essent omni humanae creaturae propter Deum, intelligebat Imperator Patriarcham Constantinopolitanum iuxta pedes suos in parte sinistra sedere debere; unde Gregori rescripsit, quod si personam loquentis,& eorum, ad quos loquebatur, & cum loquutionis diligentius attendisset scribentis non expraessisset taliter intellectum, nam non per hoc, DPetrus dixit, subditi estote omni creatum, voluit Sacerdotibus imponere iugum subiectionis erga laicos, & eius praelationis auctoritatem auferre, sed illa verba omni humanae creaturae, sunt accipienda ciuiliter, & prudenter secundum subiectam materiam status,& conditionis personarum,& prout latius perscribentes in eodein

Ioco, & prout etiam de alio dicto Diui Pauli disserens Abbas in dicto capit. Ecclesia Sanctae Mariae, numero ro. & seq. dixit illud rationabiliter, de cum grano salis, non autem ruditer,& iudaichcsse intelligendum, dum generaliter declarauit, quod mulier viro suo mortuo soluta est a lese viri sui, & nubendi citi vult in domino inberam habet licentiam; nam inquit Abbas illa libera licentia non adeo late inter. pretanda est, ut etiam aliquid mali, aut scandali contineat, sed potius eius dictum debet distingui per ius humanum ad ea, quae iuris sunt, & ius diuinum in multis casibus distinguitur. Et hanc partem reperimus confirmatam in Concilio Lateranensi sub Leone Decimo Sess. s. ubi tam ditiina, quam humana ratione laici ab omni in Ecclesiasticas personas superioritate, & potestate reijciunt. Et idem habetur in Concilio Calcedonensi paris. capitieto.& nouissmς in sacro Concilio Tridentino Sess. 13. cap. 2α ibi Ecclesis, &personarum Ecclesiasticarum immunitatem Dei ordinatione, & Canonibus sanctionibus constitutam, unde nimis temerarium s

rei contra hanc determinatam veritatem insurgere.

76 Intellige ampliationem, i ut vera sit, quoad ea quς vere, ac proprie spiritualia,&Ecclesiastica sunt, viruta quoad ordines, gradus, sacramenta, obseruationes, aliasque de rebus Ecclesiasticis quςstiones,& differentias,& ea, quς generaliter c6 tingunt circa id, quod specialiter Lesesiam, fidem, & legem Christianam tangit, secus quoad res temporales, & quoad criminalia, nam in his etiam Clerici non dicuntur iure diuino, sed perleges Canonicas, & Constitutiones Pontificias exempti a iurisdictione sicularium, ita Couarruvias dicto cap. 3 r. min. quaest. numero a. versic. prima conclusio,& vers secunda conclusio, & illum etiam sequitur Farinac. tirii l. de inquisit. quςst. 8, num. a. versi imita primo, qui secundam hanc limitationem,& intelligentiam dicit posse conco dari opiniones inter se dissidentes,an exemptio ista sit de iure diuino, an potius positivo,& humano, ut prima procedat quoad vere spiritualia,& proprie Ecclesiastica, secunda vero quoad temporalia, de criminalia. Et licet Ioan. de Turrectem. in dicto capiti s Imperator in secunda conclusione affirmet, quδd immis bona. & res Clericorum quoad istam immunitatem a pari proceduntcnm ipsis Clericis, ct quia bona veniunt ad persenam,&ideo eius conditionem sequuntur,& maius dignum trahit ad se minus dignum, subiunges quod

frauiter peccarent Principes si in hoc turbarent iurisdictionem Ecclesiasticam .

tamen

84쪽

Degen Stat. lntei p. Concl. I. et s

tamen illa possent intelligi, & concordari, ut scilicet a pari procedant dicta bona Clericorum cum ipsi sinet Clericis, idest, quod omnia aeque sint exempta a Iurisdictione Laicorum, sed non ex eodem Iure, scilice diuino,rationibus, de quibus f pra, & per Couari supracitato loco. Vel m t us dicas, quod etiam i res temporales Ecclesiae sunt exemptae Iure diuino ab auctoritate,& di Bositione laicali, non obstantibus supra allegatis iuxta ea, quae aperte habentur in dicto cap.bene quidem 96.distinct. ubi Symmac. Papa r uocat omnia, quae praecipue de alienatione praediorum Ecclesiasticorum statuerat Basilius Patritius, qui gerebat vices Odoardis Regis reddens rationem, ne scilicet exemplum remaneret praesumendi quibuslibet laicis, qua niuis Religiosis, vel potentibus in quacunque Ciuitate quolibet modo aliquid decernere de Ecclesiasticis facultatibus,quaru solis Sacerdotibus disponendi indiscusse a Deo cura commissa docetur, quod etiam probatur in cap. quamquam de censibus in o. ibi cu igitur Ecclesiae,& Ecclesiasticae personae, ac res ipsarum non solummodo Iure huma 'no, quin imo,&diuino a saecularium personarum exaditonibus sunt immunes, &ibi etiam gloss

8 Si tamen aliam priorem l sententiam sequi malueris, illam tamen intellige, quod licet Iure tantum humano, & Pontifici,s Constitutionibu, Clerici in praedictis dicerentur exempti, non tamen potest Princeps saecularis utcumque summus huiusmodi exemptioni, ac immunitati proprijs legibus, aut propria auctoritate derogare per d.c.bene quidem,&d.c. Ecclesia Saetae Mariae,&alia, te quibus in principio Conclusionis,& praecipue per fin .de rebus Eccl. non alien. ubi constitutione laicalem contra praeditis disponentem, non constitutionem, sed destitutionem, scupotius dcstructionem, nec non usurpationem Iurisdictionum appellat Greg. idem

tenuit Couar. supracitato loco, num. . ver .Conclusio per not. in c. nouit de Iud. di in cap.nouerint de senti ex m.

79 Secundo, Amplia principaliter conclusionem, quod i si statutum Iaicorum generaliter loqueretur,ita ut posset ex aliqua ratione dubitari, quod intelligat etiam de Ecclesiasticis, potest Episcopus compellere ad quos spectat, ut declarent ipsum statutum non extendi ad Clericos, nec Clerici inquietarentur de facto, dum de Iure ex eo molestari non possent, nec deberent, ita Ioan.Andriin c. fin.de immula. E cleslib. 6.& illum sequitur Roch.de Curti ubi supra, pro quo etiam adducit text. inciperuenit de arbitr. ibi quoniam tale arbitrium posset Ecclesiae in posterum perniciosum existere, idem tenet Capta s.concl. I S.num. 38. Felin.in d.c. Ecclesia S. M

riae,num. o 7. ubi ait, quod quotiescunque Episcopus vidςt, quod aliquod stafutureneraliter Ioquitur, & potest verisimiliter dubitari, ne ex ea generalitate inferatur aliquando praeiuditium Clericis, uel Ecclesiae potest cogere statuentes, uel ad quos pertinet, ut illud, adeh declarent, ne Clericis efficere possit, aut ad illos exten

char. in repet.c. a,quae vers. 26.quςro de reg.tur. in & in rub eiusdem tituli, ubi dicit hoc esse menti tenendum,& idem A nticons4o.in princ. go Terrio, Amplia conclusionem, i duod si certum esset,& notorium, quod statutum laicorum disponeret de Ecclesiasticis in praeiuditium ipsorum,& in detrimentum libertatis Ecclesiasticae, posset ipsemet Episcopus illud idem tollere, & ex se

85쪽

16 Alderant Mascardi

Dominici in .s.c. sin.de imi nit. Eccles Balctin I. presbiteri, la prima, num. ri. C. de Episc. de Cier. ti Primo, Subamplia, quod non lassiceret tali casu is laici in remedium huius. modi statuti illud corrigerent per signaturam, siue per apost illam, quae denotaret illud non tenere, sed requireri tur totalis abrasio, adeo quod de re nulla apparere vcstigia, ut notat Felin. ind. c. Ecclesia Sanctae Mariae, num ios. ubi ideo dixit. quod licet in alijs casibus, in quibus requiritur cancellatio, non refert, quod illud, quod est cancellatum adhuc legi possit, ut per Bart. in l. hoc, la prima, sLde adimen. Ieg.& per alios, de quibus ibi, tamen in hoc requiritur totalis abolitio in odium criminis, de ne detur occasio, quod tale statutum de faeto obstruaretur, vel post ris relinquatur eius memoria, idem censuit Barth. in . .autherucassa circa fin. Ant. de Butri di to cons. o. in princ. Lap.alleg. a i .Feder. de Sen.cons3 7.Abb. in c. n uerit in princ de sent. excom. ra Amplia subampliationem, i ut idem sit, etiam si in fine voluminis statutorum reperiretur unum statutum protestans,quod statuentes non intelligunt aliquid st tuisse contra libertatem,& personas Ecclesiasticas, vel quod statuta contra liberi tem Ecclesiasticam habeantur pro irritis, quia iura volunt,quod hi, ad quos spectat faciant talia statuta omnino deleri a volumine statutorum, ne aliquando de facto sententur, ita Abb. in con 8 3. incip. praesens dubitatio in fin. Bart. & Bald.in dicta authen.cassa in fin. & qui Bart. inquit menti tenendum, & quod ita vidit in Ciuitate Pisarum obseruari, & notatur in d.c. nouerit in princ. ubi praecipue Abb.Ancha. in repet. i c. primi, versan ab istis poenis de constit. LapaIllegat.92. inci p. an CO stitutio in fin. quos c tiam referendo sequitur Felin. in d.c. Ecclesia Sanetae Mariae,num. I os. quo in loco tamen subiungit, quod licEt dicta protestatio non susticiat ad euitandas censuras, de quibus in d .c. nouerit,& in c. grauem de sentent. ex m- munic. tamen lassicit quoad hoc, videlicet quod contrafaciens statuto,quod est corra libertatem Ecclesiasticam, non incurrit poenam statuti, quod idem sensit Abb. d. cons 83. in fin. 83 Secundo, Subamplia,quod ne dum i Episcopus posset mandare,Vt talia statuta tollerentur, sed qui illa fecerunt, sunt ipse iure excommunicati per tex .in d. c.nouerit,& in d.c. grauem de sent.excom. & in c. non minus, & in c. aduersus de Immum Eccles & in c.eos eod. tit. lib. 6. ubi communiter D st. 8 Amplia subampliationem, i ut nedum excommunicationis sententiam incurrant, qui statuta fecerunt, sed etiam quicunque fecerint ipsa obseruari, immo Scriptores ipserum statutorum, nec non Potestates, Consules, Rectores,& Consiliatij locorum, quorum tempore consilio, & opere haec statuta aedita, vel seruata suerint, di qui secundu ea iudicauerint,& qui talia iudicata redigerint in publicam forma, ut est de hoc apertus tex t. in dicto cap. nouerit, di si aliqui praedictorum haberent studa Ecclesiastica remanerent illis ipso iure priuati, ut indicio cap. grauem, ubi

omnes scribentes. 8s Declara, ut licet i Scriptores dictorum statutorum dicantur statim excomm nicati, ut per Ant.de Butr. in . .c. nouerit, num. t r.tamen illud intelligerem, si percipiunt quid ficiunt,ali. is si tonoranter fecerunt, non incurrunt, sicuti non incumrunt ignorantes talia statuta secundum c. nemo, Ir .q. a.& c. a.de constit. Innoc. ind.c. nouerit in fin. & per eundem Ant. ibidem quo in loco una cum eod. Innoc. &alus declarat, quod Potestates, &alij Superiores Laici, de quibus supra, runc

86쪽

Degen. Stat . Interp. Concl. I. 27

Incurrunt, si erunt negligentes in statutis declarandis, & negligentes dicentur arbitrio Iudicis, quod est verum in illis si perioribus laicis, qui non interfuerunt aeditioni talium statutorum, sed si interuenerunt aeditioni statim fuerunt ligati,& quod dicitur, quod superior statim debeat talia delere, intelligitur illud statim t arbitrio Iudicis per text. in cap. ad Apostolicae de donati in l. ratum, s. de soluti prout idem Ant. ubi supra,& Innoc. ibidem, qui Ant. subiungit, quod Consiliarius,qui dedit consilium contrarium talibus statutis, si alias non erat in potestate sua impedire talia statuta, non incurrit excommunicationem, sed alij consulentes sic, secus si dictus Consiliarius, vel tacuit, hoc pacto tacite consentiendo huiusmodi statutorum ordinationi, eb quia qui tenetur loqui,& tacet, habetur pro consentiente, vel saltem ultra consilium contrarium datum, terat etiam impedire, ne procederetur ad aditionem statutorum, quia tunc ipse quoque illaquearetur t cum potius dcberet dimittere dignitatem, &olstium, quam praedictis aliquo modo adhaerere, vel illa susserre per text. in dicto cap. aduersus de immunit. Eccles de in Clement.ex grandi de usur. & conserunt ea, quae scripsit Felin. in cap. cum omnes, numero II . in fi. de constituti ubi voluit, quod licet minor pars capituli non possit appellare, quando aliquid fit a maiori in praeiuditium tertij, quia eorum non interest, tamen tenentur cotradicere, alias illaqueantur tacendo, peccato, qui videntur consentire inimstὰ gestis, quod etiam prius voluit Innoc. in cap. I . de his, quae fiunt a maior.per ra. ubi etiam Abb. Et quod sit arbitrarium Iudici tempus, intra quod superiores,& illi ad quos spectat possint, & debeant facere deleri,& abrogari statuta contra liberi rem Ecclesiae tenuit etiam Socin. Sen. in dicto cap. nouerit, num. I 3.de sent.elicona.& illu referendo sequitur. Menoch. in sua cent. 6. nouissime aedita alias 196. qui dicit, quod in hoc Iudex etiam considerabit, an sit in potestate ipserum Superiorum absque populi consensu abrogare, & deleri facere statuta, & s soli hoc praestare nopossint, concedendun, erit eis tantum temporis, quo populum conuocare, & ei ostedere possint statutum laedere Ecclesiasticam libertatem, & ob id delendum, deabrogandum esse, prout si essent infirmi, vel alio iusto impedimento detenti, de his etiam habenda esset ratio. ss Verum quia Blet dubitari t quando, & quomodo dicantur statuta, aut ordin tiones laicoriam esse,& tendere in praeiuditium,& contra libertatem,& immunitatem Ecclesiasticam generaliter. Dic primo, quod tunc Ecclesiasticae libertati, aut immunitati Nntrariari dicentur, quando statuta directe,aut indiretia erunt contraria,aut dero statoria, aut obstatia Privilegis G & Praerogatiuis Ecclesiae, & Ecclesiasticis conces s a Deo, ita I ap. dicta alleg. 92:: m. i.& ante eum idem tenuit Innocent. in dicto cap. nouerit, ubi etiam Abb. num. 2.& Ant. de Butr. num .p. Ioan. Andr.& Hostien.& Dec. in dicto eap. Ecclesia sanctae Mariae nitin.6. Cyn. dare.& Sal. in d. authen. cassa, & alibi pas

sim omnes.

. Secundo, erunt contra libertatem Ecclesiasticam, quando item directe, aut indi' rectὰ errunt contra Privilegia,& Praerogatiuas concessas Ecclesiae, & Ecclesiasticis personis a Papa Lap. Abb. Inn . Ant.de Butr.Ioan. Andr. Hostien. Dec.& alij omnes in supracitatis locis. Bart. in consi 87. incip. Domini Priores in dicta l. r. vers. .quaero,C det sum m. Trinit. Bald. in rubr. de constitui.in princ. vers. sed quaero, de in authen. statuimus in fili. C.de Epist.& Cler. Abb.in con 63. inci p. videtur pri

87쪽

Alderant Mastardi

Tertio, tanquam libertati Ecclesiasticae, ac immultati repugnantia statura lates rum iudicabuntur, & ideo delenda erunt, s Privilegiis,concessionibus,& praemgatiuis concessis Ecclesiae,& fcclesiasticis persenis ab Imperatore, aut ab alijs R sibus, qui etiam in his, quae ad eos spem ni huiusmodi Privilegia Ecclesiasticis gare possiunt directξ, vel indirectE contrarientur, ita ijdem omnes supracitati D t istores communiter in locis supra allegatis, & in his non est, qui discrepat. Vel quarto dicas,quod tunc statuta, de ordinationes laicorum dicenti x contra I Mrtatem Ecclesiasticam,quand0 ex eis Clerici effcerentur timidiores,& laici audaciores contra eos, ut exemplum communiter allatum ascribentibus, si extaret statutum, quod occidens laicum puniatur grauiter, occidens autem Clericu quadam tantum leui poena mulctetur, ita Abbas in dicto cap.nouerit num. 2 & ante euidem voluit Bursatiind. authen.cassa,& irrita C.de sacrosEccles. ubi etiam Bald. numeri .& caeteri scribentes communiter Barr.& Ang. in l. I . Sque Onerandae T qua. er.act.non dat. Anchar.in repet. Canonum statuta, vers. quςro circa hoc, quae di-ςantur de constitiAbb.in cons. 88. incip.praesens dubium in princ.lib. r .Paul.de Castro cons. 3 3 I. incip. primum dubium col. . Dcc.in d.c. Ecclesia Sanctae Mariae nitar I.Barbat. ns a 3. col. pen. lib. I.

Vel quinto dicas, quod illa statuta dicantur contra libertatem Ecclesiarum i &Clericorum, ex quibus impediuntur directe, vel indirecte Clerici facere ea, que sibi competunt,desimi concessa de iure communi,Canonico, vel Ciuili, vel per quae prohibetur Clericis non prohibitum a lege Canonica, vel Diuina, itia Doct. in dicto cap.Sanctae Mariae, ubi praecipuξ Felin A nt, de Butr.& Imol.& in cap. cum te ra de elect. Fulgosin d.authen .cassa,& Bald. latE in reper d.l.cunctos populos, Versic. nunc de tertio membro C desumm.Trinit.& fid.cathol.& secit quod si,ut dici-

nus, cen sietur contra libertatem Ecclesiae statuere contra ea, quae ex particulari priuilegio illi competunt, multo magis erunt contra candem libertatem dispon re contra ea, quae eidem Ecclesiae permittuntur de Iure communi,quia magis videtur ostendi, quia specialiter remouetur,&impeditur in his, quae omnibus comm niter,& uniuersaliter competiit, quam qui ab his, quae ex aliqua causa speciali per mittuntur,abstinere mandatur,cum Qrtius dicatur acquisitum, quod competit de

Iure communi, & uniuersali, quam quod competit de Iure Deciali, & ideo in his magis aggravari, de ostendi libertas Ecclesiastica dicitur,t in Velin. ubi supra numi

.dc facit texti in g. quia verb verisimile in authen. de non alien . & in i .eius miliatis S. militia missis fLde milit.testam. Dec. in dicto cap. Ecclesia Sanctae Mariae nu. 8.Alex. in l. filius familias S. Diui col. 7. ff. deleg. r.& in cons. 2 9. dc a Io.ces. &penuit. lib. a. Barbati consil.31. ubi lase lib. q. Din. in dicto cap. nouerit de senta

Vel sexto,&vltimo ad cognoscenda statuta contra libertatem Ecclesiasticani ν tere notabili theorica Baldi in r ei.d.l cunctos populos C.de sum m.Trinitati defd. Cathol. quς repetitio cum passim non habeatur in eius lecturis,hic ferhad rem

bum illam adducere placuit, inquit igitur Bald. quod ista verba, libertas Ecclesiastica, possunt accipi dupliciter, uno modo discretiud, idest in eo, in quo Ecclesiae, di Ecclesiasticae personae ab alijs discernuntur, ita quod sit libertas Ecclesiae, & nualterius,& tunc ista supponit de Prς rogativis, & Privilegijs Ecclesiarum, quae alijs non competunt, sed priuata lege Ecclesijs,& in quibus Ecclesiaehraeiudicare est clesiasticae libertati contrauenire ; Alio modo accipitur, non discretiuE, sed iq

88쪽

De gen. Stat. Interp. Concl. I.

instincto, de communi significatu, & tunc dicit, quω libertas stat in libere agere sicut libertas hominis,qus est naturalis secultas, ut l. 3. si de statiliomin. Vnde quisquis onerat talem libertatem, sine dubio Nclesiasticae libertati contradicere dicetur,onerare autem ex eo erit, si Mesesiam, vel Dclesiasticas persenas in aliquo ex praediciis modis sab seruitute rediget. Vnde statutum,qu impedit Ecclesiam uti iure naturali,& sua defensione, dicetur libertati contrariam, Clem.pastoralis de reiud. sic pariter omne statutum quod impedit Ecclesiam uti Iure gentium, puta d minio rei suae directe, vel indirecte ut in dicto cap. fin. te immun. Eccleslib. 6. sistatutum impediret Ecclesiam uti Iure ciuili,tunc aut loquimur quando impeditur Iure Civili communi, & tunc intellis itur contra libmatem Melesiasticam, aut i quimur, quando impeditur uti Iure Civili speciali,& tunc aut de Iure speciali, id- est municipali intelligimus,&uidetur, quod statuta possint suam prouisionem ,&beneficium Ecclesijs negare ab initio, idem quando fit statutum, sed ex post ficto postquam dedit, auferre non potest l. persecta C. de donat. quae sub modo,& l. priuilegia C.desacrosanct. Eceses nisi, ut in fra,aut loquimur de Iure speciali, idest in Privilegio concesta. &tunc si est Privilegium uniuersalis Ecclesis, statutum illud auferre non ualet, si autem Privilegium est unius Capellae,uel Ecclesiae,& tune

aut est ei concessum a Principe,& habente auctoritatem,& statutum factum in co-trarium, dicetur contra libertatem Ecclesiς,aut ab ipsis statuentibus, & tunc si per modum contractus, uel legis transeuntis in contractum,idem dicendum erit; Si uero simpliciter,& sic non in modum contractus, aut non in modum legis transeuntis in contractum, sed per modum simplicis lepis municipalis, & merd uoluntaris dispositionis statuentium, & tunc dicit, quod statuentes possunt illam legem reum care, & priuilegium suum tollere, quia ideo lex semper operatur, quia habet ca sam successivam; nam semper uult, & semper loquitur. ut l. Arrianus C. de haeret. ita quod semper est in fieri,& cessat cessante causa sua, ergo cessante uoluntate lagis per testem contrariam postea editam finitur, & priuilegium cap. generaliter I 6. q. .l. qui b praetextu Qde sacros Eccles cui theoricς in hoc ultimo optimh conueniunt dicta per Alex. in consa o9.num. i q. libria, ubi tenuit,quod si Ciuitas debeat Religiosis certam quanti ratem frumenti singulo anno pro siemosina, & postea se serit statutum, per quod reuocata fuerit dicta elemosina, si talis elemosina deberetur ex contractu, uel fuisset dictis Religiosis concessa in Privilegium, non posset

reuocari, nec tale statutum illam reuocans ualeret, secus si filisset dictis Religiosis assignata per modum simplicis elemosinae, uel statuti,& deliberationis Ciuitatis, quae simplex,&uoluntaria praestati0 non consueuit inducere oblinationem,l. si certis annis C. de pact. cum simit. & statuentes simpliciter non censentur sibi legem imposuisse nec rariam,a qua recedere non Missent,& id etiam fuisse testatur de mε te Fulgos in l.Priuilegia Cde sacros. Eccles. n.& Ioan .de Imol. in l. no amplius, S. 3 .fide leg. r. & Paul.de Castr. in I.si quis curialis C.de Epist.& Clen& secundupraedicta concordabuntur opiniones in hoc discedentes, dum sunt qui asserunt Ciuitatem posse dictam elemosinam reuocare, ut habeat locum, quando elemosina fuit determinata per simplicem uoluntariam dispositionem, secus si per priuil

gium, & modum contractus.

Contra modo priuilegia a Deo concessa Ecclesiae statuta Iaicorum dicentur i xta distinctionem ,de qua supra, si aliquid disponeretur per ea obtans auctori maeligandi, de soluendi a peccatis, cum inter priuilegia a Deo Ecclesis concessa illu4 potiss-

89쪽

3o Alderant Mascar di

poli ismum enumeretur, scilicet quodcunque ligaueris,&c. Item aliud de decim di primitijs; Item quod Ecclesia sola res Ecclesiasticas administret.& quod de spiritualibus sola iudicet, di de aliis,de quibus in ca. i 8. Matth. Codcunque, & Ioan.

cap. zo. accipite Spiritum sentium c.quodcunque 26.q. l. c. solitae ante fin. de maiorit.&Obed.&in cap. 2 2.& 73. Exod.&Lcuit. cap. vlta in cap. vestimini I 6. quaestii. incapa nobis dedecim. in cap.tua, de in cap. Si Imperator cum plur. praecident.&seq. 96. distinct.&in alijs locis tam veteri, quam ex nou 3Tcstam lato.

Contra Privilegia, et Prerogatiuas a Papa ad fauorem Ecclesiarum emanata statuta iudicabuntur, si aduersabuntur Privilegio, si quis suadente i 7. quaest. .in quo prohibetur iniectio manus violentis in personas Ecclesiasticas sub poenis, & censuris, de quibus in eo; Item si contrariarentur text. in cap. relatum,& in cap. cum stes

de Testament.in eo, quod priuilegiata est pia causa, ut etiam ob cius fauorent testamentum cum duobus aestibus suiliciat, & in multis alijs dispositis, & ordinatis a summo Pontifice ad fauorem, & Privilegium Ecclesiasticorum. Tandem contra priuilegia ab Imperatore Ecclesiς.& Ecclesiasticis coccsta erut statuta, si repugnabunt immunitatibus ab eodem imperatore tam Eccles ijs,quam Ecclesiasticis personis concellis, de quibus inter caeteras in l. placet, & in l. illud,&in l. i. r. cum pluribus alijs C. de Episcop. & Cleric. &inti tui. de pael. Constant. vcrs hoc quidem res,vel nostcr accctar,& per Ioan. Andr. in c.sin. num. 2. de

immunit. Eccleά. lib. 6.& per Card. in cons sqq.incip. statuit Ciuitas num. 3. vers. secus dicit.

89 Et quod dictum est i de libertate,& immunitate Ecclesiae, intellige tam de E

clesia uniuersali, quam de qualibet singulari, quia cu uniuersalis Ecclesia sit unucorpus, cuius membra sunt aliς Ecclesic singulares c. significasti de elect. impedie-do Ecclesiae singularis libertatem dicetur Ecclesiae uniuersalis in suis membris libertatem impedire, unde scribitur, quod qui secit iniuriam uni Ecclesiae, tota Dei Ecclesiam ostendit, sicut etiam in uno Clerico, qui coram Iudice saeculari conueni tur, omnis ordo Clericorum, di immunitas illorum alteratur c. si diligenti de soci comper. sicut ex laesione unius Episcopi omnis Ecclesia laeditur, esto quod non lς-

dantur omnes Episcopi, ut in cap.olim de iniur. Lap.dicta alleg. 92. num. 6. Fclin. indicto cap. Ecclesia Sanctae Mariae num. Sp. vers. sed quod coniungi, ponens cxzmplum, si ex taret statutum laicorum, quod non rcddatur Ius tale Praelato cotra suos debitores,& dicit, quod tale statutum dicetur contra libertatem Ecclesiae, otiam si . Vnum tantum Praelatum comprςhendat, prout etiam impcdiretur libertas Eccl siastica, etiamsi ab una tantum Ecclesia collectae exigerentur, idcin sensit Card. indicto rc potic.perpcndimus in & 3.quaest. vcrs ex praedictis conclud. d sciat. exm commvn. Salic. in d.authen. cassa in a. quaest. Dcc. indicto cap. Ecclesia Sanctς Mariae num. ra. Barbat.in consit. a 3.col pen. lib. 3.& cons 3 i. in princ. lib. .

so Quod intellige, quando 1 praeiudicatur Ecclesiae sngulari de his, quae compstunt ei de Iure uniuersali.& communi cum alijs Ecclcsias,sccus quando praeiudicaitur Ecclesς singulari in his, quae ex Iure singulari,& concessione,aut priuilegio particulari eidem nacrunt concessa per ea, quae expresse voluit Innoc. indicto cap. n

uerit num. 3. ubi dixit, quod si quis venerit contra priuilegia data singularibus E clesijs, non credit, quod incidat in Canonem, & quia non dicitiar facere contra libertatem Ecclesiasticam, licet faciat contra libertatem huius Ecclesiae, vel illius singularis, quod dictum Innoc. communiter esse approbatum, quicquid alij in contrarium

90쪽

Degen. Stat . interp. Concl. I. 3 l

uarium dixerint testatur Barbati dicto cons. 2 3.col. pen. prout idem tenuit in dicto cons. 3 I .in princ. Anchari in consi a. num. 3. Lap.d alleg. 92.num. 6. ubi unius scilicet Ecclesiae circa id, quod competit omnibus, & ante eos idem voluit Card. in dicto cap. perpendimus, vers. examinanda est 2.quaest.de sent.ex m.

Quod ego namen i sublimitatem, vel subdeclararem, si aliter quam statuendo, di disponendo I .aici venirent contra ius singularis Ecclesiae, alias si per modum statuti, aut legis, quamuis de Iure particularis Ecclesiae disponerent, contra tamε Ecclesiae libertatem facere, & in penas, si admoniti non desisterent, incidere arbitrareritum quia Laicis est omnino prohibitum posse per modum auctoritatis aliquid contra Ecclesiastica disponere, & ordinare, ut in dicto cap. bene quidem 96. distinet. dicto cap cum Laicis de rebus Ecclesalien .cap.decernimus de Iudic.dicto cap Ecclesia Sanctae Mariae,de constitui.cum alijs,de quibus supra, tum quia hoc, ut stilicet Ecclesiastici,& Ecclesiae sint immanes a Iurisdictione Laicorum,& ips rum ordinibus, ipsis competit ex Iure uniuersali tangente uniuersalem Ecclesiam,& totum ordinem Clericalem, ut indictis Iuribus modo citatis, & hinc dicebat

Anchar.in dicto cons. I a. num. 3. quod licEt rem Ecclesiae, seu concessam per Principem, aut Regem auferre Ecclesiae singulari non sit facere contra Ecclesiasticam libertatem secundum Innoc. in dicto cap. nouerit, tamen statuere super illis, uel auferendis, uel non liberξ utendi est contra Ecclesiasticam libertatem, quia ut dic bamus, est contra immunitatem ipsius, & quomodocumque uiolatur immunitas, libertas uiolari necesse est, ut per Felin. in dicto cap. Ecclesia Sanctae Mariae, num. 69. vers. 2. decidit,&Lap. 3.alleg.92.nu. 3. dicit, quod &ipso fit contra libertatem Eccl. quo fit cotra eius immun.& contra immun. fieri dicitur, si per laicos statuatur

de rebus, personis, uel iuribus suis, a quibus Laici sunt prohibiti, & solum Praelatis Ecclesiae est concessium. Vel etiam dicas, quod i ad incurrendam poenam Canonis, de quo in dicto cap. nouerit, & alijs similibus, requiritur, quod Ius, siue priuilegium, contra quod st tuitur, sit uniuersalis Ecclesiae, non autem singulis, ut dixit Inn .de illuna sequent.

Si autem ageretur de statuto Laicorum concernente rem particularem Parochialis Ecclesiae, habebit locum sola poena nullitatis statuti, tanquam facti contra immunitatem Clericis a Iurisdictione, & ordinibus laicalibus tributam a Iure, ita distinxit Salicet. in dicta authenti cassa, num. a. in fin. ubi rationem adducit, uidelicet quia quando Privilegia uniuersalis Ecclesiae uiolantur, delictum censetur grauius, ideb grauius punitur secundum l. sancimus, C. de pen. l. Clerici, ade Epistop. &Cleri c. sicut dignum de homicid. Sed ex supra per me consideratis de hoc valde dubito, quia licet non uioletur Ius uniuersalis Ecclesiae in eo, in quo statuta rem particularem sinsularis Ecclesiae tangunt, uiolaretur tamen, ut supra dicebamus in eo, in quo laici de re Ecclesiastica , & spirituali, licet particularis Ecclesiae, disponerent, & statuerent contra immunitatem uniuersaliter, & de Iure uniuersali omnibus Ecclesijs concessam,ideis cogita. Tertio, Amplia, ut procedat conclusio t etiam quoad bona patrimonialia Clericorum, quae quid sit in alijs, in hoc gaudent Privilegio bonorum Ecclesiasticora, ne scilicet subiaceant statutis laicorum, nec ad ea statuta porrigantur, quia cum a pari procedant i somni sortiri, & statutis ligari Doct. in l. fin.ff. de Iurisdict. omii Iud. ubi praecipue D . in sip.Alix.cous a io .libria . BOer. decisia .num.1 . In nota in rubri

SEARCH

MENU NAVIGATION