장음표시 사용
131쪽
ALIUD. XXXIII. EUM, qui igneam dicendi vim contra adversarios serebat, Et qui melle dulcior erat moribus, & cogitationibus, Amphilochium teneo exiguus cinis extra patriam, Filium Philtatii, & Gorgoniae magnum. NOTAE.SEpulcrum loquitur, atque Amphilochii virtutem, Zc parentes ἰbreviter recenset . Pro γλυκίω Cod. Med. habet γλυκείω, sed retinenda lectio Codicis Ambr. ita enim Atticε pro γλυκίονα. Pro
τια ἡ κονις alicui fortasse legere placeat κονιν, eniguum cmerem ἰ non enim concinnὸ Amphilochium tenere einis videatur. Sed, veteri lectione retenta, maior verbis vis inest. Significant autem: Ego parvus cinis reneo, eomprimo, eoarcto Amphilochium illum pra
ALIUD. XXXIV. OR tores loquimini. Conniventia labra silentio Amphilochii magni ego tumulus contineo. NOTAE.TUmulus ad loquendum oratores invitat, quasi, dum Amphilochius in vivis esset, tacere alii propter nimiam ejus elinquentiam cogerentur. A' οὐ HP- A μ φιλοχοιο μ ελίφρονος, oς ποτε ρητρην Παντας Καππαδοκας καυυτο , και πραπί ν.
132쪽
A NEC DOTA ALIUD. XXXV. SEpulcrum Amphilochii melliti, qui olim eloquentia,
ra Nicomedem. XXXVI. DEcessisti, d Nicomedes, decus meum: pura aqtem biga Tuorum filiorum quei vitam ad exitum ducet Quae vero finem splendidissimo Templo manus imponet 8 Ouaeve mens Deo persectam offeret hostiam λTe, beate, coelicolis citissime immixto, O misera stirps mortalium, qualia mala passa est
NOTAE.ΡResbyterum saltem suisse Nicomedem, quem heic vivis ereptum
Gregorius laudat, vox lipsis, hoc est Sacerdor, qua voce in s quenti Epigrammate illum indigitat, satis significare videtur. Sace dotis autem titulo quum & Epilcopi eo tempore donarentur, sacris quoque insulis ipsum fuisse decoratum, meri id quispiam arbitretur. Cui conjecturae confert, quod de Poetae nostri sententia Nicomedes e Gelo populum suum adhuc regere dicatur. Pauca de hoc praeclamro viro possent referri, nisi ejus mentionem alibi Gregorius reliquisset. In Carmine ad Hellenium ita inquit:
133쪽
Parce etiam magno Nicomedi, si quem sorte audis, Qui vitam mortalem coelesti dedit. Et sacrificium vetus magni patris Abraham Aemulatus est, santificans duos filios. Pergit autem Nazianzenus commemorare, atque extollere pium Ni. comedis consilium, qui Deo filios suos dicaverat, quanquam ex ephebis ii nondum excessissent. Postrem 6 Nicomedem sibi, aut, ut melius dicam, patri suo conjunctum sanguine fuisse prodit. Quaecum his Carminibus consonant.
ALIUD. XXXVII. NIcomedis quoque tumulum cerne, si quem audis, Qui quum Templum Christo magno extruxisset, Ipsam quidem aedem primo, postea verb solemnem illam Dedit, puramque hostiam, filiorum virginitatem. Nihil praestantius habens, Sacerdos, genitorque Optimus, Idcirco & magnae clid mixtus est Triadi. NOTAE. AT G. Iuam aedem. Ita sum interpretatus, commodiore sensu praelato. Si quis legere malit se ipsum, ncn ostabo. Tum enim intelligas, Nicomedem post aedificatum Templum sese Deo di. casse, Sacerdotio suscepto, ad quod filios deinde initruxit.
Παρθε Itio. Virginitatem. Praeter Templum Deo dicatum, filio, rum quoque duorum virginitatem Nicomedes Cht isto voverat. Hoc autem Nazianzenus celebriorem hostiam . qu m Templi dedicati nem Appellat, περίβωτον θυνίπν pro περι οητον usurpans. De hac pia R a Chri. .
134쪽
Christianorum consuetudine ego aliqua ad versum 262. Nati IIIL S. Paulini Tom. I. Anecdot. Φέρτερον. Praestantius. Idest: quum post aedem. se, liberosque suos Deo sacratos, nihil praestantius haberet, quod offerret, mortem exoptavit, seque Maximo rerum omnium parenti, non expectata se
ALIUD. XXXVIII. TAndem ad vitam evolasti aeternam: sed nimi lim citδHine sublatus es. Quae vero iustitia hoc permisit Christus Rex, d Nicomedes, ut populum tuum e Coelo Regas un, cum sacris duobus filiis tuis. NOTAE.ANi ερθης. Sublatus es. Quod erat In MS. retinui. Sequentium verborum ita se habet sensus. Quae vero justitia permisit, ut
tam citd , nobis avolares 8 Hoc permisiit Christus omnium Rex, ut simul tu in Coelo .lui autem filii in terris populum hunc regeretis. Pro δυαti Cod. Med. habet τριάti, sed ad marginem eadem manu notatum est El. ΚαρτερωεΠΗ at λιπὼν πολ υαοχ θον ἰπὶ χ θονι'. σίλτατ' ἰτείρων,
135쪽
δ, me relinquens laboribus oppressum humi, δ amicorum Amicissime, raptim abiisti, illustris Catteri
Quonam abiisti, qui adolescentiae meae gubernacula regebas, Quando in aliena regione verba ad metiebar Qui vitae me incorporeae alligasti. Certe tibi Christus Rex, omnium carissimus, quem nunc habes. o fulgur Christi gloriosissimi, optima tutela Adolescentum, vitaeque moderator meae, Memento Gregorii, quem probis sermasti moribus Iampridem, virtutis rector, ac princeps, Carteri.
NOTAE. egorio nostro magna familiaritate, ac sorsan etiam sanguine
Carterius conjunctus fuit, vir probus, Sacerdos & ipse quantum quidem ego coniicio, quippe ejus manus purissimis hostiis Christum placare solebant, uti Poeta fidem facit. An Episcoporum quoque albo fuerit inscriptus, divinare nescias. Quod certum est, Nazian Zenum moribus optimis instituerat, eique adolescenti adhue, &a patria absenti, veluti curator, vitaeque, atque eloquentiae Magister, adstiterat. Neque heic sollim Carterii mentionem Poeta nosterfecit, sed in Carmine etiam ad Hellenium pro Monachis, quod consulere potes. M' ἰὰn imore. Me alligasti. Hunc esse arbitror sensum. Qui me spiritali, seu Ecelesameae vitae alligasti, scilicet ad sacrum ministerium instituisti, aut perduxisti. Forsitan Ecclesiasticae vitae amplectendae Carterius Nazianzeno fuerat auctor, ipsumque etiam sacris fortasse initiaverat. Aγυοτ l . Fulgur. Quatuor isti postremi versus h superioribus forsitan sejungendi erant, & ex iis alterum Epigramma efformandum. In MS. legebatur μιγα κλεος sejunctum. Ego coniunctum legere malui, ne Fulgur nudum remaneret, si magnum Christi decus
136쪽
H, -' si ν. Iampridem. Debeo istius sermae sensum CL Salvi nio, qui & monuit in Gregorii Carae. ως E'τισκοτει haberi duo R. lius exempla.
Fontes Iacrymarum, d genua, b palmae, Purissimis Deum quae placabatis hostiis, Carterii, quomodo cessastis, non secus ac reliqui homines Sacrum Cantorem voluit coelestis chorus. NOTAE.Πhγαί. O fontes. Piam vitae institutionem, qua Carterius Coelo placebat, heic Poeta fgnificat; solebat enim quotidie
lacrymas ante Deum profundere, se prosternere, atque incruento saerificio Numinis iram placare. Haec omnia cum ejus morte ces
Obii , Hostiis. Sub hostiarum nomine, quibus Carterii manus Christum placabant, nil aequius intelligendum videtur, quis sacrosanctum Missae sacrificium, in quo incruentam hostiam quotidie summo Numini osterimus. Apud veteres Patres ita appellari magnum illud Mysterium constat e Chrysostomi verbis in Hom. XVII. in Epist. ad Heb. & ἡ Cyrillo Alexandrino in explicat. Anathematismi XI. atque ex Oecumento in Cap. X. ad Heb. & aliis. Quidam tamen Heterodoxi hunc loquendi morem sugillant, , Catholicae Ecclesiae alumnis Missam Saerificii nomine donari, molelie serentes. Qua in re videant, quantum , Sanfiis Patribus longe abeant, qui certἡ nobis in huiusmodi sententia praeiverunt. Porro NaZianzenus alibi eodem vocabulo est usus: etenim Carmea XI. ad Episcoposita exordiIur. G c Djsiligod. y Coo' e
137쪽
G Θυσίας τίμποντες λαι Lακτους so Sacerdotes, qui hostias incruentas offertis. Similiter etiam in orat. I. & II. contra Iulianum ineruentum Sacrificium τὴν αγαιμακτον θυσιαν appellat. - παντεσσι βροτο m. Non secus ae omnes homines. In Ambr. Cod. ouως legitur, h. e. verumtamen, quod cum sequentibus obse
rum plane leniam reddere mihi videbatur. Quare ἐμὼς legere placuit, ut sit sensus: Quomodo, reliquorum hominum more, vivere desiit Carterius, vir tanta pietate spectabilis λ Tum rationem Poeta reddit: illum enim Angeli Cantorem in coelestibus choris voluere. Par dicendi forma infra occurret in Caesarium.
ALIUD. XLI. RApuisti, d Nicomedes, meum cor, rapuisti celerrimε Carterium tuae pietatis socium.
ALIUD. XLI LO Xolorum sacrorum patria sancta, quale firmamentum,
Crucem ferente vocato ad te Carterio, tenes
NOTAE.Xolorum. Ita in Codicibus Ambr. 3c Med. Voce autem -- Xolorum, sive Glarum, aut locum aliquem, aut populos ita appellatos puto, in quorum agro sepultus fuerat Carterius. Infra in Epigra Diuitigod by Corale
138쪽
Epigr. ως Eυσεβιοii haec eadem vox repetita occurrit. Beatum igitur, & sacrum vocat locum illum, in quo Carterii ossa quiescebant. Pro Σωλῶν autem fortasse legendum Ζηλῶν. Zela Urbs Cappadociae olim apud Neocaesaream. Eli Βάσσον.BA σε , φίλος μις--αλλων, Tῆλε τεῆς - 1 ς ληίςορι δαμα θης,
In Bassum XLIII. BAM, amice Christo gratissime supra alios,
Procul I patria tua praedonum manu morti traditus es, Neque te tumulus habet patrius. Sed tamen Cunctis Cappadocibus magnum tui nomen relictum est, Et cippus infixis longὶ praestantior, cui inscriptus es. Hoc tibi , Gregorio monumentum est, quem amabas.
NOTAE BAssum, quem praedones in longinquis regionibus interfecerant,
Nazianzenus laudat. Carterii supra memorati patrem Dirit lam infra appellat, Cappadocemque natione fuisse prodit. M ' ἔνομα. Magnum nomen. In Ambri erat καὶ ἔνομα. Καὶ σῆλαι άαε ονες. Et cippus praestantior, sive eolumnae stra flantiores. MS. Codicem supplevi, in quo vitiosε legitur ἁμεύνον. Inquit autem Gregorius: Quamquam, Basse, te mors extra patriam invenerit, & h paterno sepulcro excluserit, tuum tamen decus, ianomen apud Cappadoces aeternum manebit, & praestantius tibi monumentum erunt corda civium, in quibus vivis. Aut, si malumus ita legere, cippus tibi nobilior erunt haec mea Carmina, quam ci p. pi marmorei in agris fixi, quibus tuum nomen inscriptum fuit.
139쪽
ALIUD. XLIV. TAn qua in Abraham tuo sinu suscepisti, o Basse,
Tuum vere filium spiritu Carterium. Atqui ego, etsi me unum cum patre sepulcrum claudat, Nunquam a vestro absittam sodalitio. Eli .H'ιθιον μεγαλοιο Φλεγαν κοσμητορα λαοῦ ιιρὴ κευθω Φιλτατίοιο οεμας. In Philiarium. XLV.
ADolescentem magnum magni moderatorem populi Tellus sacra tego Philtatii corpus. NOTAE.OUid de hoc Philtatio dicam, non occurrit, nisi veri simillimum videri, necessarios Nazianzeni fuisse Philtatios; quippe Nonna, huius parens, Philuuii cujusdam filia fuit, uti infra videbimus. Amphilochium in superioribus Carminibus Poeta noster appellavit
Τἰεα et ιλτατιου Γοργονίας τε μέγαν. νFilium Philolii, o Gorgoniae magnum.
Sed quum Philtatius iste dicatur εἰ θεος adolescens, nihil ipsum commune habere cum altero Amphilochii patre suspicor. Tam. XII. S Ei
140쪽
In Eusebium, oe Baslissam . XLVI. EUsebius, & Basilissa illustres hele siti sunt,
Xolorum divinorum alumni, Christiseri, Et Nonnae eximiae sacrum corpus. Quicumque praeterveheris Haec sepulcra, animarum memento magnarum. NOTAE.UN, cum Nonna, ut arbitror, Poetae nostri parente, sepulti fuerant Eusebius, & Basilissa. Horum nulla alia se mihi offert mentio. Infra duntaxat Georgius Sacerdos funebri Carmine per Nazianzenum commendatus, Basilissae frater appellatur, & cum illa tumulatus dicitur. Et hos idcirco sanguine conjunctos Gregorio opinor. De nomine Murum supra egi in postremo Carmine ε
TVa semper mens versabatur in Coelo, neque vel paullulum In terra humili firmatas vestigia. Quamobrem celerrimε 1 tellure abiisti. Eulalius veth Frater tuus cinerem tuum, Helladi, curat.