Opere del proposto Lodovico Antonio Muratori già bibliotecario del serenissimo signore Duca di Modena

발행: 1771년

분량: 463페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

jorem tecum miscendorum tollo quiorum consuetudinem iniens, ubrum cognoverim verὶ aurei generis , & amandi doctum, Sc qui

ametur dignum; virum, inquam, aut unicum, aut prae aliis non aliter quam Orpheus lyra trahendi peritum ad se moribus Zi se mone illos, qui ejus consuetudine delectantur. Nisi quod Orpheo msque ad eanendi artificium honor& gloria stetit, eoque pacto ad se accedentes mulcendo, sibi de

vinxit; Tibi verδ est & splendida

domus, Sc impendiorum magnitu do erogata in pauperes , dc alia, plura sanε quIm ut ea in honO- rem tuum complecti dicendo possimus. Hunc autem habitum, affectumque erga absentes quoque ut serves rogo, 3c ut memoriam nostri foveas, dulciterque per literas nas salutes, ita ut sincerae amicitiae nostrae pignora literas

habeamus.

habes. Cum illo arctum amicitiae foedus inierat Firmus, olim Constantinopoli agens; nam sub nomine magnae Urbis designari Constantinopolim reor, ni Antiochiam fortὸ velis. Hunc ergo rogat, ut commercium Epistolarum vicissim exerceat. Male autem me non opinaturum censeo, si Lausum hunc arbitrer eumdem esse cum iulo, ad quem Palladius Helenopolitanus Anno Ch. 4eti. Librum do Sanctorum ejus temporis Monachorum Vita, ac gestis perscripsit, unde Ze Historiae Lausiacae nomen Libro illi impositum. Certe iisdem temporibus florebat Firmus noster. Lausus vero, ad quem Pal ladius scribit, Vir Illustris, di Sacro Cubiculo Praesectus erat, quaa Lauso

382쪽

GRAECO L A TIN A.

Lauso heic memorato convenireptam reperies Epistolam XX. Γεροντιω-I. Τάι, ὴδη χρονον απολειφθῶ-

λη δεηθῆ και δευτερας Φιλοτιμίας εἰς θεραπείαν τῆς απολω4εως . χε δεοςαλεντα , , και του πληθους, και τῶ μεγέΣους θα μάζοντες , περδικας τέτταρας , ta

videas. Infra ad eumdem conicin Gerontis Presbtero. N

OUum multo jam tempore pie.

tas tua ab urbe abfuerit, par erui ut ad Festum diem ad v,

niret, qui primus est omnium, rasupra' omnes Mysteriis abundat. Sed postquam, infirmitate nunc solum cessante, molesta quaedam, ut accepi, relicta tibi est macies, simul ac te ipsum reseceris, cura ut ad nos revertaris, quod Ecclesiae debes implens, ne altero careas hinnore, atque ut diuturnam repares absentiam. Ea verb, quae ad nos misisti, accepimus non sine copiaeti magnitudinis admiratione, nempe quatuor perdices, pullorum eis

quinorum par insegrum, & suis ε domesticorum grege dimidium, quod & agrestium vinceret magni. tudinem, quantum re ipsa videre est, & veteris vini amphoram. Sed quanta haec sunt, si ad ami- ei necessitudinem, convictumque metiamur

NOTAE. ABkntem Gerontium, Presbyterum sibi subiectum, postquam ad

Festum diem, omnium sanctissimum, accedere aegritudinis caussa nequiverat, novis literis sui ossicii commonefacit Firmus, dulci. terque ad reditum invitat. Hine dona ab illo ad se transmissa sim gulatim recenset, ae laudat. Per diem sacris Mysteriis supra omnes

plenum significari puto sacrum Paschatis diem.

383쪽

Ausonio Presbtero. XI. IN reliquis rebus mensura optima; at in amore qui plus h a. bat, Deo gratior est. Te igitur ostende ita erga nos affectum e se, & faulta temper nobis premu-do, Sc saepe scribendo, ut disjun.ctioniς solamen nobis Epistolae praebeant. Helladio. XII.

Post saevam procellam, fluctum

que decumanum, tranquilibratem, diemque ut est in ada-gio album aspexi, ubi intellexi,

magnificentiam tuam ε navigationis erroribus restitutam. Quare animis erecti sumus, ad proprium nobis, ac familiare patrocinium confugientes, & ad sperandum impulsi sumus tristibus rebus solatium; si quam interim & nostri, & p

triae fame laborantis rationem ha. bere dignatus fueris, ut eas, quae nos nunc turbant, militum impensas alleves, curesque nullum ex e citus per nos fieri transitum; Vix enim, quando haec nobis eveniant, ex multis pauci, famis interneci

ne declinata, erimus superstites. NOTAE.HElladio illustri viro, quδd navigationem difficillimam absolum

rit, Firmus gratulatur, & Caesariensum publicam rem commmendat. Rogat autem, ut provinciae jam dira fame laborantis musereatur s

384쪽

sereatur, minuatque militum impensas, neque sinat exercitum illae

transire.

Ηριψαν λευκον. Diem album . Uti Erasmus in Adagiis mone. bat, albus dies pro se lici, laeto, faustoque apud veteres accipiebatur. Plutarchus in Pericle: τῖς ει ευταθείαις τισὶ γε μενους, λευκω ἐαε- ραν ἐκεί ην ατο λευκου κυάαου προπαγορευμ. Eos, qui in deliciis iucundὸ viυunx, album eum diem nominare a faba alba. Ad agit orbgo est , Pericle, qui Atheniensibus suis, dum Samios arctissime o siderent, in octo turmas dispertitis praescripsit, ut cui, sortibus d Elis, candida faba contingeret, liceret eo die otio, & conviviis operam dare, caeteris pugnantibus. Silius quoque Italicus usurpavit in eo versu Si eurrent albique dies, horaeque serenae.

Attico Episcopo. XIII. ARistidem antiquum nosti, vir

sanctissime; quomodo enim non nosti, quum sis Atheniensium studiosus, iustitiaeque cultor 8 Ἀ-lis judicio nostro ille est eloquenotissimus Olympius, qui prudentia quidem Themistoclem superat , Rhetorica verb Periclem, & siquis alius fuit, qui veteres super, ret in eo, in quo eorum quilibet primas supra alios tulit; quique non minorem, quYm illi, zelum pro patria ostendit. Ut hic admittatur, Ecclesia nostra hortante, annue, eique partem humanitatis iblius, quum in omnes indigentes partiris, nostra caussa tribue.

NOTAE, A Ristidi, viro apud Athenienses eum eloquentiae, tum iustItiae

laude olim celeberrimo, olympium comparat; imo ab isto Themistoclem prudentia, Periclem verb eloquentia superari assirmat. Tom. XII. Coc Hunc

385쪽

Hunc igitur Attico Episcopo commendat. Quis fuerit hic Atticus, definire non ausim. Atticum, qui post Chrysostomum Constantinopolitanam Sedem implevit, virum sanctissimum, minime audeo dicere heic designatum, quippe sertasse vivere deserat, antequam Fi mus Episcopalem Cathedram conscenderet. Alter Atticus, Nicopol, tanus in veteri Epiro Metropolita Synodo Chalcedonensi intersuit, cui etiam subscripsit Atticus Zelorum Episcopus. Quum verb hi Attici & Auctoris nostri aequales, & Episcopi fuerint, certδ constare nequit, ad quemnam eorum hanc Epistolam Firmus dederit. Et fortasse ad Atticum alium quempiam Firmus haec scripsit.

AD tuam ipsius matrem, la

ad nos omni sinceritate, a que necessitudine cum pietate, &religione tua conjunctos, tuum misisti filium. Nunc tuarum apud Deum precum opus sit poscere,

ut filio un, cum aetate disciplina quoque augeatur. Nos enim

in nostio lucro successus juvenum ponimus, quum in ipsis constet& gloriae, Sc amicitiae fiuctus. Ex tua verδ pietate conjecturam

faciens, non temere sperare medico, fore ut ii, qui bonorum tuorum suturi sunt heredes, gloriae quoque hereditatem obtineant.

NOTAE.FIlium quemdam suum, hoc est, ut puto, Clericum, Anthimus

Episcopus Caesaream miserat, ut Fumo nostro literis, iamoribus institueretur. Scribit hic, Deum esse rogandum, ut operae in illius adolescentis cura collocandae successus respondeat. Se verbselicia quaeque de illo sperare addit, ducto , mittentis pietate a gumento. duum ait ad matrem tuam, Caesaream aecipiendam esse reor, quae Anthimi patria fuerit, aut ipsam Caesariensem Eccl fiam, cui fortasse olim Anthimus dederat nomen. D tig

386쪽

GRAECO LATINA . 38

Eυandrio Episcopo. XV. Donum Deo offerens nescio quis ex iis, qui ad pietatem propensi sunt, Epigramma oblato muneri inscripsit, dicens: a tibi clero. Ego verti Epigrammate nullo apud te uti deberem; attamen invitans ad tuam domum pietatem tuam, ne m stridendum praebeam, unum tibi offero desiderium meum, ut ne pietati tuae silentium nostrum non accedendi sit cauta. Invitatus igitur nobis morem gere, ut in Argocnis Sanctorum commemoratio. ni intersis, quam & invitatus conficies, atque etiam non invitatus. NOTAE.

Uum celebrandus foret Festus quidam Sanctorum dies in Adigocnis, ad eadem solemnia Evandrium Episcopum invitat, Epistolam ab eleganti eruditione exorsus. In Concilio Chalcedone si memoratur Evander Dioesiae in Phrygia magna Episcopus. Sed ille nimium Caesarea aberat, ut ad Festum invitatus Firmo sit credendus. Quum ait λι τε, σὸν ε ίαν, ad tuam domum, Eccle-sam puto heic intelligi, potiti, qu m domum Firmi.

TIRexisti tuam ipsius urbem iam

V incinatam, atque jaceuiem, quum illi educationis gratiam reo tribueris . Et satie ipsa domesticis exornata bonis, laetatur, qudd te,

tantum rem pe honum, educaverit.

Quod restat, quum ipsam hono' C c c a ribus

387쪽

388 A N E C

ribus illustriorem effecetis, fac etiam ut illius potentia per m num tuam augeatur, & propositum tuum non solum implens, sed nobis etiam hortantibus, umbique roganti gratificans, Praeisdem, quem clariorem nobis, ill u. strioremque studio. tuo reddidisti,

concede rebus, ut & ad te eaedem pertinere videantur. Si enim haec praecedentibus adstas, omnia nobis ad votum cedent. Fac autem, ut

post Civitatum additamentum , imperium quoque felicius admini. stretur, quo tibi per omnia spectabilis Patria fiat. Nostri verb me

mento amantes amans; hoc enim est bonorum remuneratio.

NOTAE. THalasso, potenti in Aula Constantinopolitana viro, plu imas

agit gratias, qudd Caesariensis Urbis honores amplificaverit, ac ornamenta auxerit. Rogat insuper, ut ad feliciorem ejus Urbis administrationem studium omne conferat. Thalassium autem istam eumdem esse opinor cum illo, quem in Caesariensi Episcopatu successorem Firmus habuit. Uti in Prolegomenis animadverti, quum vivendi finem Scriptor noster secit, Praesectus Praetorio Illyrici Thalassius ille erat, hoc est amplissimo Imperii munere fruebatur. Iste ita Imperatori acceptus, ac in ejus Aula potens dicitur, ut ei uni accepta Firmus reserat, quaecumque Urbi Caesariensi Princeps fuerat elargitus. Ad haec Thalassus iste, Caesariensis Civis, patriaeque suae amantissimus, in hac Epistola proditur. Veri igitur simile est, Thalassium v Socrate memoratum eumdem cum isto suisse. Nimi rum Proclus Constantinopolitanus Episcopus, Caesariensibus Praesulem sibi, mortuo iam Firmo, deposcentibus, Thalassium, civem Caesariensem & ipsum, protinus obtulerit, eumque sacrarit. πολεων. Post Ciυitatum addisamenium. Urbes ali letot ob alterius regimine scissas, det Cappadociae additas, ianuere huju

388쪽

GRAECO LATINA . 389 modi verba videntur; id roque Caesariensis Urbis splendorem adauctum jure Firmus ait. Quod si pro πολεων legas πολεως, Urbis in

τρίια πεποιηκατε ἐν προομμίοις τῆς προσαπίας, πολλοῖς πο- σι παρατU με. οι τας γειτνιωσας

ILlustrem nobis iam Patriam

reddidistis in exordio Praesecturae, quum illam vicinis Civitatibus multis pedibus anteire se. ceritis. Quae enim antea de prael famia nobiscum certabant, nunc opera vestra ne millesimam qu dem partem dignitatis nostrae at. tingunt: sic I principio splendidiorem, quTm antea fuit, atque ampliorem nobis hanc Urbem exis

hibuistis. Quod si quae desunt, si.

ve Urbium numerum, sive aedificiorum instaurationem spectent, addideritis volentibus enim vobis, arduum nihil) taeniis vox vinciemus, tamquam benem eritos, vosque alteros fundatores appellando, magis decantabimus, ac celebrabimus; enimverδ illi, ut esset; vos, ut illustrior fieret, mperam dedistis. Create autem nobis Praesidem maiorem, non no mine tant lim, verum etiam Ie, atque virtute.

NOTAE.SImili in argamento, ac superior, versatur haec Epistola. Urbem

Caesaream Sothericus in exordio Praefecturae suae multis additis ornamentis illustriorem effecerat. Hinc illi plurimas Firmus astit gratias. Sothericum autem istum Praesectum Praetorio orientis fui 1e Opinor, aut saltem ejusdem Praefecti in Pontica Dioecesi Vica. rium Digiti co by Corale

389쪽

rium, quippe ed usque potestas illius procedebat, ut ab una Provin cia Urbes distrahere, alterique conjungere posset. Caesarea vere, Pro. vinciae Cappadociae caput fuit.

Coliniarno. XVIII. INter vos unanimi consensu conis stituistis, nullas ad nos lite. ras dare, non animadvertentes, quam ingenti solatio tanta familiaritate conjunctis , Patriaeque Praepositis, sint familiarium, ac necessariorum Epistolae. Obsecro igitur, ut mutata sententia noutantum nostri recordari, sed etiam ad nos scribere non dedignemini, nobis maximum literis vestris allaturi levamen. Ne vero, quae agamus, ignoretis, certiores fac,

muS, nos remittente morbo coe,ptum iter peragere. Aeacio Episcopo. XIX. CVm ipsa pietate tua me cOl

loquuturum sperabam, prae nunciam quippe adventus tui E. pistolam acceperam; mecum igitur caussam quaerebam, cur hoc praestare non potueris. Epistola verb tul significante. quemadmodum in terram delapio jumento male te habueris, obstupui, quod aut non in alba biga veharis, aut in aere compactis curribus, ut modeste loquar. Sed nimis Pegasos

tuos amas, quum tamen eos non

aligeros habeas, sed sti mulis adcursum Disjtjred by Corale

390쪽

GRAECO LATINA .

. 391 cursum egentes. Quod si tibi pro positum est in equo vehi, alium tibi aliunde equum parans, quitutd, celeriusque te ferre possit,

ad nos quamprimum Venire constitue, non sinens, ut longo seiunetionis intervallo memoria nostri obliteretur. Piscis veris, de quo

hactenus silui, quique non accerositus ad nos venit, tantus erat, ut magnitudine pisces maritimos superaret, & li civibus omnibus suspiceretur, munus tuo in nos stu.

dio, di benevolentia dignum. NOTAE.OUum Acacium Episcopum praestolaretur Firmus, rescripsit iule, se E lapsu jumenti, in quo vehebatur, laesum, ideoque

interruptum iter. Morae huiusmodi caussam lepidἡ Firmus ridet, Q. licitatque amicum, ut se rursus itineri committat. Tum pro pilae fluviatili, quem dono ad se miserat, gratias agit.

Facile verδ non est divinare, quis Acacius iste fuerit, Firmi amicus, & Episcopali munere conspicuus, ad quem etiam data est Epistola XXXV. Iis enim temporibus multos nominis eiusdem Epitcopos floruisse comperio, videlicet Discopum Beroeae, Discopum Cotenorum, Episcopum Heliadae , Episcopum Seopeuorum siquidem depravatum non sit hoc nomen) & Dismum Melitenensem, qui Concilii Ephesini temporibus floruere. Reserri etiam possunt & alii nonnulli, videlicet Discopus Antiochiae minoris, Episcopus Ariara.rbiae, Episcopus CFnnensis, Discopus Proconissi, qui circiter An. num Chri iti CCCCL. in vivis erant. Ad unum tamen Acacium Melitenensem Epistolam hanc scriptam fuisse, opinari possumus, ea eos ectura ducti, qudd Melitene, seu Melitine Cappadociae vicina foret; ideoque Episcopus ille Firmo, ut Ponticae ditionis Primati subjectus: ut locorum vicinitate pene conjuncto, familiaris esse prutuerit. Illustribus porro viris accensendus iste Acacius, nam inter primos, & nemine interposito, post Firmum nostrum Synodo Ephesiaae A. C. 43 i. subscripsit, ibique dicitur Ακα- Mελιτη- Ab. ρονίας

SEARCH

MENU NAVIGATION