Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

121쪽

II. Permutatur qualenus sub silera gutturali in Vocis principio aliquando invenitur, modo Chareph S sola modo chati in Palata ut ruunt et puc Iulas. m. Mutatur nunc necessitatis caussa in Sta quiescens, ubi cum vocali transponitur. Is et 200 et in Vocalem brevem propter Schera, quod sequitur MVe simpleae, sive compositum inrat,ssynuncmplicitis caussa in vocalem Ramet propter retractum accentum pausantem; interdum etiam, ut apud Hebraeos, more Srrorum in seri ut Gen. 4, 9. NON

rad.

obS. alis ejus euphoniae caussa mutatione. N. Pellitur euphoniae caussa ubi contrali

tur sub eph cum praecedent vocali ego in I seri, in qua ejus sic tera quiescat sub Ieph Praeformavi ante eph primam radiculam per contractionem elisam, et eliam uita cum silera in varii generis formis contractis: ut in hi me pro

122쪽

3 6 44,4 673, II, 1. De celeris Sehemalis composui mulauinibus, nobis, ob ea fama 19. post m. IV. Obs memoralam agendum erit g 30 sal, L et in Par N. V. Immutabile manet alibi ante eocalem. 24.

PATACII FURTIVI MUTABILITAS.

Non alia Palae furiis est in sermone Chalda co, quam in Hebraico mutumias, quaeque ergo ad unam abjectionem pertinet. Nam in utroque sub iisdem literis, in eodem casu et eodem etiam proposito scribitur. Cons4 4 La 7 VI, , d. Itaque hoc punctum, quod Schmatis quiescentis est vicarium quo tres illae literae iisne tantummodo vocum lad geant, pellitur appositae, sive literae, sive syllabas vocali ul Nnriai spiritus, i l nunenari' ;uli etiam, ubi vocales praecedentes propter hasce sit ras, utpote sulturales mulamur in vocalem A g 17, VI, 1, 2.

123쪽

Omnis quoque hujus puncti mutabiluas posita est in ejus abieesione. cum enim more Hebraeorum usurpetur, more paster Hebraeorum, partim regulariter, partim irregulas ter pessum invenitur. Et regulariis quidem mutatur, id est penur, ubi Helitera finalis litera esse desiit, alque adeo hoc puncto non amplius indiget, b. utpote a positae, sin minusu ae, certe hieme Vocali motare: utinani esserentes se a sing. man a rad. Diaa, Nn wabri Nietis. Et extra hunc casum irregulariter pinum invenitur, sive desideratur, idque quidem

non semperamam eandemque ob caussam.

Inter haecce puncta, unum Dagesta forte maxime illud notabilem, haud uno modo, quandam velutimulationem vice plus simplici subit; γriaca vero puncta diaerilica exiguam, vel polius proprie nullam. Omnis enim, quam hujus generis puncta subeunt mu-

124쪽

talio posita est in uno eorum neglectu, qui maxime observari solet ratione habita et mmch et Minoi. 0uocirca nobis quident ea, quae, cum deum que hujus, tum de celerorum punctorum discriticorum indole usu et ratione omni g7, R diximus, sufficiunt.

DAGEscI FORTIS MUTABILITAS.

Pivici hujus mutabilitas latius apud Chaldaeos, quam apud Hebraeos patet. Nam, non lanium more Hebraeorum pellitur, Verum etiam peculiari quadam ratione quasi et transponitur et mulatur. I. ransponitur: quatenus mediaertiscalis desectus in lamis incremento initiali, uti eliam is

mes auctis apud Chaldaeos per myesta' inprima radices indicatur ut prin prosa in et hoc pro

Ouomodosacium, ut quidam grammaticorum minus bene judicaeerint de media radicati apud Hebraeos, more Chaldaeorum in prima radices per agesta forte minime tam saepe, ut ridetur, compensam ps Mutatur quatenus subinde pro eo usurpatur siler Asse , vel, idque multo frequentius litem un

125쪽

H2 cum Stareale illa, sive leph post, haec vero, sive Nun, ut etiam apud Arabes, ante sileram proprie ei cepis consuetudine cum Dageses forsi, sive Testadid scribendam diu v. c. rils pn impleιa est proin, pnremn: hibutum pror P ex imma rad. In colh

Similis porro est in sermone Sinaco virtusque hujus literae, imo vero literae inam subinde etiam ante sileram ex ordine proprie geminandam usus ut V. c.

l ia, accepsi pro tam et hoc pro

tum Go Litera porro apud Srro saepe ex mologia pulsa, etproin proprie in sequenteliter per duplicationis notam compensanda, aliquando etiam ante incremenium male denuo restituitur, et ita restituta cum lineolio cinaiae scribitur. Ita V. c. sponso pro M

126쪽

et Ar mare, uti etiam Hebr. ma 'ia.

M. g 7 V, 5 et g 68, II, 1 b, δ. - nique silera nu γllabae, N, i, qua species passisae formantur, ibi apud Tros bis scribitur, ubi apud Chaldaeos per Dagesta forte duplicatur ut

De harum luerarum loco Dagrae fortis usurpatarum momento, uti etiam de dubiis et dispotitialibus, quibus iliud obscuratur et premitur. Obs. 2. De singulari subinde Dageso fortis apud Chaiadaeos neglectis. Ouaest. l. Ouare Aramaei pro Dagesta forti subinde lueram Aleph substituunt, inprimis ero una cum Arabibus lueram Nun p

127쪽

0uaest. 2.ouid de formis 'ta P porta sit, eripuit, aliisque hujus generis formis erissimandum ΤΩΙ. Pellitur necessuriis caussa e liter peropompo facta mas ut ara foreu, quatenus est nul etiam euphoniae caussa e litera, cujus vocalis Schmali locum fecit ut Nn Mim Nn

lams, mi pro naa hortus. uo in casu hujusmodi litora non ita more Hebraeorum accipere solet Seherico Oritum. 0uaesiis e multo nus frequenter agese forte in sermone Chaldaico, quam in Hebraico pulsum inre

DAGESm LENIS MUTABILITAS.

Verbum item de hujus pii si dicendum mutata D, qualenus cernitur in peculiari quodam ejus usu apud Hebraeos non in obvio. Hoc nimirum punctum g neralis, quidem, ut fg 7, I, 2 et g 7, 1. dicium est, more Hebraeorum et usurpatur et non usurpa-

128쪽

tur, sed non minus regulariter contra Hebraeorum consuetudinem, ut quidam grammaticorum ponunt, te tiae rassicas non imprimitur, atque ila etiam post te tiam radicalem, eamque maxime Ad non scribitur. Argumeni esse non potest exemplum V. c. 2,

re-m, sive V P et hujus generis alia, sed nipri obduratus est, Dan. 5, 20. IViax feci, Cap. 3, 15.

2, 31, 45 et alia hujusmodi utriusque hujus generis empla, quorum Vis non instingitur v. c. 'οῦτ' lase in rimi in honorasti Cap. 5, 23. et similibus aliis

speciminibus. Quamquam autem haec omnia in sese habent, lanium tamen abest, ut ipsa positio omni jam dubio major aestimanda sit, ut suis etiam nunc dissimulatibus premulum uamobrem facile intelligitur, qui factum, ut minime grammatici eam omnes suam lac rint, sed contra plerique eorum contenderint,ias clisenis usum apud Chaldaeos olum esse Hebraicum semesi Quid ollis statuendum de dispari hocce gramma ticorum jussicio ratione habita usus myesta lenis ingemone Chaldaico pl5v

129쪽

AccENTUUM ALIORUMQUE PUNCTORUM, UIBUS VARUGENERI DETINCTIONES EXPRIMUNTUR, MUTABI LITAS ET IMMUTABILITAS.

Hic loci nobis solummodo de unius accentus mei, cum muttibilitate, tum immuωMiarie et de varii generis, quas non tantum subit, verum etiam, quas assertis lationibus agendum es Νam non alius, sed ejusdem plane indolis est accentus euphonici et notarum, quibus sermo vario modo dividitur, quam Rumofi Cuscholasiorumque discruticorum puncto nisulabilitas 126. indicata. AEuocirca iis ipsis etiam, qua et de hocce accentu g 10 et de hisce distinctionis notis g 3. monuimus, satis manifestum est in horum punctorum apparatum non cadere, aut mutabilitatem, aut immutabilitatem proprie sic dictam, qualem descripsimus ratione habita et localium et Sehetarum. Et hanc ipsam quoque ob caussam, ut id ita Verbo moneam, non habemus, quod nostrae, eum g 4, 2 de lineola Rarhelonoe nctasono, tum g 1l de lineola nastis , oceu turie et aliis lineolis disputationi adjiciamus. 30.

AccENTUS TONIM MUTABILITAS ET IMMUTABRITAS.

Accentus lovicus, lamelsi, ut vidimus gra 3 in sermone Hebraico plerumque cum ultima, in Aramaeo

130쪽

vero saepius cum penultima copulatur ullaba, tamen in hoc pariter, ut in illo modo mutabilis, modo ti minabilis est, neque etiam assa nobis utriusque hujus,

qua cernitur affectionis, aut ratio occurrit, aut caussa. Mutari ergo in hoc item sermone accentus tonicus dicitur, cum aut e s liaba ultima ad penultimam, tristitur, aut vicissim ex hac ad illam deduc r, aut neutra in transfertur, sed ex utraque, tam ultima, quam penultima pellissur; et non mutari dicitur, cum locum suum tueri peragi Scilicet mutatus quidem varias ob caussas sermonis et habitus et cursus, uti etiam se bentis loquentisve ahimus haud raro conjunctus esse solet cum accentus hujus mulatione, ita ut modo, traha , modo deducatur, modo pessatur; sed utriusque etiam linguae ratio saepe numer in sermone, qualemcunque tandem ob caussam mulato, nullam a centus mulationem admissit, postulatque adeo, ut suo

Ioco maneat.

L Retrahitur subinde euphomae ea in quando et tonum simul sit, et, ut cum Judaeis loquamur pann 'ad finem versus indicat ut . c. Gen. 3 7.l v eivulo pro rint; quando in proxima sequentis

vocis ullaba etiam adest, ut ita accentuum sonicorum concursus Giletur ut Dan. 7, 12 ri Urimu desu