Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

141쪽

haec quoque Species apud Aramaeos, more item Hebraeorum et Arabum, eam vim, quam ex ordine apud illas, ut mox m. II Videbimus, Species prop. passio , apud Hebraeos in primis dua et apud Arabes sex Species habere solent, quaeque pro terea etiam καταοχην a grammaticis appellantur Species messius, sive est reae, sive reci scae. Hinc v. c. hic illic ines et ata, et .ata, est indui sibi restem vel se reste. Coni porrori F, uir nnN, Si occisaeit, aliaque hujus generis Verba, uti etiam g 1, Π, 1, a. de alia

ratione, qua ea vis Verbis tribuitur.

0bs. De duplici'. Speciei es, cum transitrea, tum intransurea; ut etiam de ejus nota fluctuante. 2. Primum Species perfeci et regularis Verbi radicem, quam vocant, constituit, nunc quidem, ut etiam cum in Hebraica tum in Arabica dialecto, trium literarum, sed unius duntaxat sγllabae est, quema modum in illa duarum et in hac, sive in Arabica di lecto trium sγllabarum Antiquitus Vero, ut hodie plarique grammaticorum volunt radices omnes duarum tantum literarum erunt, ut labenis demum tempore vario modo trium literarum eVaserint. Verum, quicquid hac de re pronuntiandum sit, ad hujus Spe-

142쪽

mei, aeterem in primis pertinet et formae simpli cilas, et vocalis ad secundam, seriem varietas 3I.

Prima Species derirata. 1. Prima Species erreret hic loci, ob indiculam modo caussam, describenda Vocatur Ithpe et pinΗ, sive Ethpe et mal, qua quamvis proprie Specie rin Species instea, minime tamen unam vim exsarum passinam, Verum etiam actinam eamque cum vi, mota re aerea, modo reciproca conjunctam; subindo us vis ab illa pecies ea non diser

Meepu. Aliquando etiam Specie Pea vim neutrum eo ungit, ut Huphae apud Hebraeos et seria Species apud Arabes, eum re aerea simul ac simulandi vi. Ιla V. c. 2. Sam. 13, 6 est D*nR, Ni igi, ui

143쪽

nique haec Species plerumque apud STros, quema modum apud Chaldaeos Hebraeorum Species Hophalusurpatur loco speciei et Eι tapha et ratapha ex ordine usurpandae. Ita V. c. est E 2 comme

non a pn, ima reclita luit, lacrus est, an nisivo I riri derastatus est loco I nn ab Aphe I ri istavit non eaesiccastis est, tam occisus

144쪽

non a ta perat cons porro 34, I, 3. obsisDe Speciei, cum repeti, tum Roma locisti pha extra Chaldaismum Biblicum, . 2. Ceterum, quod ad hujus et cujusvis Speciei parareae qualicunque tandem vi usurpatae notam ct racteriaticam, qua Species passuae, sive objeci eae a Speciebus actinis seu subjectinis distinguuntur,altinet hanc non una, ut apud Hebraeos et Arabes estici vocalium diversitas, sed in primis praemissasrllaba ire, al, aut ria, uti etiamnκ more Trorum, et maximo quidem in more Hebraeorum ut V.

rus est pro anN; τπs confisus est pro r nrt. Hujus tamen Tllabae literat, , post iterum, cum Praeformalisam, tum Prueformantem pelli solet g 44,4 ,et silerin, modo primae radices inseritur, modo, in etiam liter 2 cum prima radices transponitur, et ita transposita mulatur aliquando in literam velaa,4 quemadmodum apud Arabes litera bs llabae et praesertim, quemadmodum apud Hebraeos literam sγllaba nn num apud Arabes literat 7

145쪽

pluribus Eteris inseritur, eum pluribus item, sinis nus cum omnibus transponitur, et ita transposita non tantum aliquando mulatur in o vel L, Verum etiam ita mutata in certis quibusdam casibus insuper alias et palitur et asser mulationes in dialecto, nec Hebraea nec Aramaea obrias. a. Inseritur primae radiculi, praesertim mein: ut V. c. pro a Mucius est a Cin; Pure

b. ransponilii cum sileris sibilantibus , g, ,r,x CD, a, et ita transposita cum in cum

146쪽

quoque cum serta Illera Sohi in forma passisa Spoeio Soli uphe Vid. g 34, II, 2. Hujus autem litera transpositio in tu es et Ethpeet, itopho ex Etlapha rauone habila Verborum media , o vel , in quiescen m locum non habet, neque etiam in Illaphul et Et taphal ratione habita aliorum Verborum, propterea quod in hisce formis passisis semperi cum Dagesta torti scribitur, et g iteratur. Vid. g 58, I, , II l.

6 34, II, 1.

QuaesLUnde ocalis eminulis remelas prostriscitur, ia id statuendum de pugna, quae inter grammalicos

habetur de originali hujus Speciei forma's 34.

Reliquas, quae praeser modo memoratam Speciei Primitisae formam passisam habentur Species dor rutae haud uno nomine a se invicem discrepant, ita ut ad plures quidem quam ad duas classes referri possint; sed nos plurium hujusmodi classium monieliin

147쪽

lum non perspicientes, ad duas tantum eas reserendas censemus, quatenus nempe aliae Dequentius, rarius aliae occurrunt.

Species derisatae frequentioris usus. Et harum quidem Specierum duae sunt activae, altera Pael, altera Aphel et passis una nempuIt uat, sive Ethpavi.

Species Pael. species mel, imo, in sua et forma et vi etiam Hebraeorum Piel et Arabum Speciem a cundam reserens, signiscationem Specie Pealis tinet quidem, plerumque tamen, etiam, quum Variade caussa ejus radiae desideratur, mulat transi amvario modo intendit, interdum quasi duplicat, qualenus, modo hac, modo alia ratione essicit, ut actio Specie Pea indicata denuo instiluatur intransi amin primis et neutram convertit in transi am, quae nus similiter ossicit, ut actio, sive rei, iis personae ratio Specie Pea expressa locum habeat. Ila V. c.

est e, et i di, tam dominatus est pni, os misit se nis dimisit. dilexit.

148쪽

mendacem declaratu, iustus fuit, sed e s iturum declar-d lenique est denominataea, significans ita id ipsum, quod Nomine illo, a quo ducta est, indicatur, facere, agere, Vel etiam auferre ut te P, decimae a ' eῬ, .m decem, Grasacerdotem eo a civi sacerilos, is, in , d

Nola distinetiva huic Speciei propria cernitur in media cum D esct forsi scripta et cum Vocali Reboro, Heri, vel Chisest, apposita etiam haud raro litem Ad,

149쪽

ila tamen, ut subinde et ejus lam quodammodo aliter et praecipua eius Vis, in quibusdam Verborum generibus, aliis eum Speciebus exprimatur, quema modum facile perspicitur iis, quae gl7, VI, i, ,e,2. 27, I, II. I 50, d. vi So8, I, 5 diximus. 0uam l. 0uaenam uni alleris signisterilam huic Speciei findicatae obstare rideantur'0uaest 2 0uid existim dum de I 4iam nolismbus hine Speciei secundum q-madam grammatim m do Dinam tribuendis 2

sormam et vim passisam Speciei me exprinui, et hinc aliquot Verbis ejus vis non differt ab a Speciei Peat, deficiente quoque forma ejus actaea subinde esiam, ulmpeel, sive Ethpe si vim habet simi landi. la V. c., pn est congregatua est, et co gregari se a congrego , ni alliolus h. et humilianu se a Mi humilisnu a p

150쪽

2 m accessu, ΣΥΠ, ED, Succederestost, manR ED 2Locerasu, quoniam prop. est accedereta

certarit. Habet subinde, ut Ithpes et Ethpe et vim simuland Ιla v. o 1 Sam 28 8. 'antare, , , ax est se inruisin. Est etiam es quando hujus Specie noli a Nomine ducta ut Jos. 9, 12 i me, o ii commeatu se insinuaesta Imr, 'ἀ commeatu struae a vocabulo irer uoi commeatus etsi um. Consi Mona 33, Π, ιχι hujus paragraphi num. I. Vocalis terminalis subino est Irim, Rebos et

obsis

De Chaldaio Memplo in curio Iomae loco eae quorundam seri sic inperiem Ilveo potius

De peculiari forma, qua haec emes nonnunquam in sermonia Chaldaico eae essu olli Gur.