장음표시 사용
291쪽
m his toti Augustisami sumus 3 tam vere utique, quam Wicleius, Calvinus &c. se totos Augustinianos, &Helveti Protestantes sese Evangelicos. dixerunt. Ne ipse quidem Molina se totum Augustinianum censuis. Aliis . de invento a se novo gratiae systemate, a nemine ante ipsum tradito, gloriatus non fuisset, nec in uinet Augustinum veriorem sententiam non esse secutum
prout insinuasse P. Stephani fatetur disp. 3. secl. 3. suri ostis. 1. Sed de Jesuiticis istis praestigiis pro nunc satis; eum ex supradictis luce meridiana clarius appareat , Molinisticas prestigias illas eo colli mare, ut gratia pense emtax , qualem Augustinianorum Thomist anadique schola docet, Calviniana esse credatur & Jausta
Quod tametsi a veritate sit alienissimum, & utriquesthota illi valde injuriosum, revelata facie praeter abdite nominatos) scribere nou veretur Honoratus Fabri in Apologetico suo doctrinae moralis Societatis , a noverufamosis e Societate Theologis Gibalino, du Lieu, Graenon, de S. Rigauid, Gauremi, de la Chaise, Violet,
Tiram di te Bras approbato, pari. I. dialogo F. pM. 96. edit. I. Lugdum. ubi asierit eamdem esse gratiam: Veacem praedeterminantium , ae 'ausinii , Calvini, ni, mirum gratiam per fle mari ecὸac Mise incacem.2Ja
senium ex hoe principis suas. Has propositiones ab Ecclesiadam ras deduxisse, , Calvinum suos errores de merito libanare. Quibus similia repetuntur in damnatu PROBLEMATE ECCLEsI4sTICO, totque aliis furiosis Jesubtarum libellis & Memorialibus a S. Sede pariter damna, tis, quae quamvis Centies refutata sint, nec ipsimet Dre
uitae ignorent a vexitate aliena esse, quia tamena utilia censent ad rem sitam , incessanter repetunt, eo quod utique facto sito comprobare velint, quam vere laudartissimus Alectensis Episcopus Nicolaus Pavillanus io Epist. ad Innocentium XI. de die 3 o. Junii 1677. dixerit, Siad Ia emana ham μοι nomen prorsus jam vanum se inane summa studio Iesu retineant, eo quod ipsi non fit praesentius is vadidim telum. qua se tueatigur, O cujus et ordinis homines sibi advex aries disturbent.
292쪽
Hae Dissi aecusatione sinctiorem quamque de moribus d minam exsugstant, viros pietate , do ma praestantes
traducunt, atque Ecclesia ministeriusιbmovent nonne
hvi modo, sed Episcopos populis suspectos e riunt, pios e rum labores ct saluberrima instauranda disciplina consilia
ita vertunt, libros infremmdis momibus aptissimos Melium manibus excutiunt, omnem denique instituenda Christi norum vita Θ ad normam Evangelii componenda viam occludunt. Istud vero, Beati me Pater, summopere M 'nimadvertendum est , non solam hujus insistitia haereseos pratextu grassantem ubique morum corruptelam foveri,
se fidei quoque solidissima dogmata convesti. Suis enim non doleat castissimam ct siluberrimam M. Augustini , Thoma in gratuita Dei praedesimationa ct gratia Christisdsingulos pietaris actus nereiparia doctrinam, sub invia disse Iansenti nomine a plerasique repudiari, , tamquam
erroneam ct hareseos nota dignam in Cathedris, in pulpitis, in crat,quiis traduci y M. Celeberrimus quoque Episcopirs Venciensis Antonius Godestus in sta adversus suistarum Apologiarre Ceriata sic loquitur: is Totari istius operis series redolet quendam animi exulematiis furorem adversium vindiem Ethicae Christianae, quiri bus Auctor odium conflare nititur, illos vocitando is haereticos Nam ii quibus hanc notam inurit, suntis Curiones Parisienses, Rotomagenses, praecipuarum
is que urbium , sunt Metissimi Epistopi. Sacerdotes is virtutibus conspicui, optimi Religiosi, qui minis profitentur se damnare quinque articulos a Pontificeis prostriptos, de exhibere S. Sessi quidquid observanis tiar ac submissionis boni de morigeri Catholici de
293쪽
Societatis opiniones majori cum sinceritale mn es uere, quam adversariorum, sed cum involucris, fucis is quiυocationibus ad tegendam e rum turpitudinem.
PAtet hoc imprimis ex eo quod in Congregationibus
de Auxili, ne per iterata quidem nomine Pontificis mandata, de hoc ipsis facta per Card. Madrutium, adduci potuerint ad propriam mentem clare & sine ambiguitate exponendam , circa divinae gratiae essicaciam, ita ut circa hoc Jesultas non satis sinceros fuisse expostularint Praedicatores, ut ostendit Auctor Historiae Congreg. de Auxit. l. 2. G6. 7. se Nec hodie magis sinceri sunt in exponenda Soci rum doctrina Morali, prout ad oculum demonstrat C lebris Doctor Arnaldus Denunt V. yestatici Philosophι- smi art. XI. cujus titulus est uidequitur: parum sincere procedant Isuita, ostenditur ex scriptis quinqua vel sex Professorum Societatis, quorum exemtaria aute
rica pra manibus habentur. . 'Qui quidem Scriptor celeberrimus in corpore articuli lic Jesultas alloquitur : o AEthiopes incubum lav is tu, Reverendi Patres , dum Fratribus vestris Phil is sophistis ea tribuitis , quae suis ipsi Thesibus , libris
is & scriptis abnuunt. si Sub finem Tertiae Denuntiationis insinuatum fue--rat, prae manibus haberi scripta Theologorum v si strorum, qui Philhsephismum sic explicarent, ut nullum. relinquerent locum cavillationi vestrae de falis sa hypothesi, vel impossibilitate morali. Professoris vester Antverpiensis nos provocare ausus est ad ea is proferenda , stulte existimans nos non habere quod cis Iactitabamus. MExhibet deinde scripta quinque Sociorum Philo phistarum, & addit se habere quoque tria exemplaria dcriptorum Mustieri Prosessoris Divionensis, cuius in
294쪽
rint ei se orbi denunciata. 3. VIII. LM
hac de re propositio damnata est ab Alexandro VIII. Quae scripta, quia Iesiuitae Parisienses Epist. r. solemniter polliciti fuerant publico se daturos hisce verbis , Te noniis aut enticis palam comprobabitur Prosessorem raetimenstem in friptis suis impugnare id quod novam heresim vocas. Cur di teris' Cur argumenta, quasti objicit, evis velut sententias quas asserat is probet y rilli imponis fal as consequentias, quas reserit ' ipsissprovocavit ut promissa implerent, redarguitque de i sincera promissione , cum a tanto tempore toties pr vocati ausi non fuerint ea publico dare, ne publice comfunderentur.
Tam horrida utique ex Jesilitarum Platosephismo Denuntiator consectaria derivavit, ut ipsis puduerit Christiana humilitate fateri Sociorum aliquos in Phil sephismo tradendo humanum aliquid passos. Quinimo ad declinandam illius invidiam , primum negare coeperunt Philosophismum ab ullo Socio traditum fuisse, ausi etiam sustinere, nec tradita fuisse principia ipsius, verum de utriusque Sisitate per textus suorum expres. sissimos convim, ad shbterfugia , aequivocationes xsolitas cavillationes confugerunt , dicentes Philos, phismum a Sociis selum admissum fuisse in hypothesi non vera de reali, sed falsa , moraliterque impossubili. Ast etiam ista de arce dejecti, per textus nimis patentes suorum, verterunt se ad shbterfugia di aequivocationes. Cum enim peccatum Philosophicum supponeret ignorantiam vel inadvertentiam , seu incogitantiam Dei vel divinae legis inculpatam , seu involunt tam & invincibilem, pro tali habentes eam quam ceteri passim omnes pro vincibili, voluntaria & culpabili
habebant, accusatores peccati Philosophici arguebantquω fundarent se in damnato principio , quod i8n rantia invincibilis non excuset a peccato. Vertim istud subterfugium , a veritate prorsus alienum esse demonstravit Ρnilosephisimi Denuntiator Denuntiatione U. Et
post ipsiim uberius Apologista Provincialium Epist.VIII. sui limiliter Jesultarum aequivocationes detegit, d
295쪽
x61 Artes Pestiitica monstrativeque refellit. cpist. V. circa probabilitatem , nec non epist. IX. malam fidem insinceritatemque e rumdem in excusando Baunio circa proximam peccam di occasionem. Et rursus epist. X. in excusandis aliis Sociis circa Simoniam. epist. XII. circa amorem Dei. epist. XIV. circa usuram intentionisque directionem. epist. XV. demonstrat ipsorum impietatem in excusam dis aequivocationibus restrietionibusque mentalibus ex- emplo Christi δ: Sanctorum. Videri, etiam potest Wendrockius in notis ad epist. V. VIII. IX. XIII. XV. &C.
Pro rerum Societatis ac temporum varietate , summum crinissem in decidendis Disis, etiam doctrιnatum, non revelatis, quotidie in Ecclesia mergentibuου, nunc fasi bilem asserere, nunc infastibilem, quasi res Societatis, seu varia earum e stentia , veritati prascribere
DΕmonstrat hoc Clarissimus Author Historiar Conis
gregationum de Auxiliis l. . c. a. ex libello supplici, quem Societas anno 16os. sub initium meniis Augusti, per suum Generalem Aquaviva Paulo U. Ob tulit. Eo namque Pontificem deprecabatur , ut ecci 1iasticae consuetudinis memor, sola quae fidei sunt definiret ; cetera Theologorum disputationibus permiti ret. Aiebat vero facta humana quotidiana, etiam dogmatica . ad fidem nullatenus pertinere : auu enim dicat pertinere ad fidem , quid hic aut ide. . . . vel exist, materit, vel docueris I Res quidem. id est dogma, quod
in ipsis legitur ad fidei fortasse ofectum spectare ut-- cumque potes s fuisse.aurem illas Mestia vel isitus sententia, nisi ex ipsorum scriptis, sive evidenter, sive probabiliter colligatur, ambiguum erit is obscurum. Fide proinde Catholiara definiri non poterit. Cum enim Romanus Pontifex non possit novos libros canonicos scribere ,
296쪽
Pontifici se orbi denunciata. g. VIII. x
plaga, Apostola, ceterique Canonici Scriptoreo sequatur necesse es sacrarum Literarum, O disinarum T iuri inum authoritatem , vel Sanctorum Patrum , , Theol iliorum consensimem, vel eommulnem quemdam totius Ec- .chm sensium, quasi gustum: quorum nihil spectari ρ
us, sum de privati hominis sententia disputatur. Nam ' Olim Prophetis, atque Apsolis , reliquisque sacrorum, horum Scriptoribus, ct diomarum Traditionum Auth siribus ita assuit Spiritus Sanctus , ut nihil illis mcideret, Od non eiser divinitus inspirarum s ita etsi idem Spiripusnctus Romano Pontifici ades , ut in rebus Mei decla- milii, exilisandi que sacris Literis, Apostolicis Tradisio-s 'us, quibus principi fidei continentur, nunquam falla-i
, aut erret ; in privatorum vero dictis deelaranius , . humano stadio ac diligentia deteguntur, vereor an
ost hane sibi, assibilem Spiritus Sancti a semiam cer-3ο polliceri- Ηactentas Societatis suae nomine Aqua viva. Quis e go non obstupescat, tantam hodie in Sociis variati vim 3 Quis illam ipsis inconstantiam non probro vertat, plod cum ante centum annos, in facto dogmatico M
auiae definiendo Romanum Pontificem fallibilem asser rerint, ne in facto illo vichi viderentur; hodie in simil- limo Jansenti facto definiendo eumdem infallibilem esse,s tanta cum animositate vociserentur, ut factum istud fide divina creduvelint, & non credentes pro haereticis habeant 3 Ergone pro temporum varietate, seu varia rerum Societatis exigentia, varie de fallibilitate vel imissibilitate Romani Pontificis philosophari licitum p
letant' Si ita est, tandem aliquando manisestum sit uni- verso Orbi, Societatis viros., magis de servandis fini-ctus suis, quam de Pontificiis praerogativis tuendis, d Sue veritate asserenda sellicitos esse; veritatemque apudiipsbs ancillam esse causarum Societatis. Sic enim olimripsi, quia sic olim exigebat sescepta ab ipsis causa D fensionis Libri Molinae. At non sic hodie, imo pror sus ex adverso, quia hoc hodie postulat siustepta ab ip- uis causa accusationis libri Jansenii, dc quae rebus Soci is adeo necessaria ipsis videtur, Sociarum placitis atradicentium persecutio. Nec
297쪽
as6 intes Jesultisa luculentissimis demonstrat testimoniis Eminentissim rum DD. Cardinalium Riccii , Casanate k de Laurea, Capisucci , nec non R. P. Antonini Cloche Generalis Praedicatorum , Illustrissimi Favoriti Innocentio XI. a secretis, clarissimi Abbatis Palamii Canonici S . Petri in Vaticano,. duorum Praefectorum Bibliothecae Vati nae Emmanuelis a Scheistrate, & R. P. Josephi Sabb tini ordinis S. Augustini, sancti ossicii Qualificato si
Jesuiticam vero in contrarium epistolam mendaciter esese confictam patenter evincit, ita ut mirandum sit , multumque mirandum, Iesultas in mendacio tam pabpabili posuisse spem suam. ' Sed quid dicam ξ Imitantur ipsi priscos Aqrum dogm
sum Patronos cait Facultas Theologica Lovaniensis in epistola congratulatoria ad Facultatem Duacensem a I. Decembris anno I 6 8. conscripta auibus solemne fuit ad mendacia confugere, quoties id causa ipsorum exigeret. Non vos latet quomodo Pelagius haresiarcha Synodum Pa lesinam circumvenerit, atque ab Antistitibus stropharum ejus ignaris absolutionem surripuerit. Nostis etiam quod Celsius Zoximum Papam primitus deceperit, is acerrimas ab eo litteras contra accusatores suos ad ueri nos dipso pos extorserit. Scitis se Cassianum, Semipelagianismi Arcistectum palam docuissi, ac litteris consignasse , me dacio utendum velut Helleboro. Nec vos latet Faustum Semipelagianimi restauratorem Anathemati os suos sisArelatensis 'nodi nomine divusgasse. . . sorum itaque V teratorum haeredibus, nulla si es in propria causa a Nhenda est: dignum quippe est, ut quorum sequuntur se
tentiam, imiteritur astutiam. tam anno I7 οχ. imit
tus P. Robertus. Stephani posteaquam in suis de gratia dictatis disp. a. set. a. substet. 3. dixisset, tauo
immerito gratia intrinsece Ocacis Patroni se Augustinianos mominent scimus enim quinam dicuntur Ecclesianformata, oe quinam Helvetiorum se Evangelicos v ceno in praelatione suarum Conclusionum Theologica rum Miscellanearum, nihil nisi injurias, fallacias, me dacia, aequivocationes spirantium, gratiae per se essic. cis Asiciet ea intolerabili audacia mendaciter depingit verit
298쪽
Pontifici se OHἰ den eurea. l. VIII. 2πvelut pseud Augustinianos, Sta is eo sensu Auguli mni sunt. H quo versa a Dannes mulinus a suis disciapulis Dannes Augustini vocabatur, in quo Calvinus I pias dixit, Aes sinus totus meus. Quod jure optimo de seipse dixistet paucis ante lineis sente : Veneram γFulgentium, Presperum, Hilarium omnesque veros Amrustini ad hac usique tempora discipulos, inter quos postr
gnos, summo nobis honori ducimus accenseri.
Itane, Roberte, veri discipuli Augustini non si1nt gratiar per se efficacis insenseres, sed assectae Molinae, quem Augustino prorsus adversum, Pelagianisque &Semipelagianis amnem Congregatio de auxiliis totiescensuit, Censuraque Lovaniensis ac Duacensis, di ipsius Iustificatio tam e scaciter probavit Itane veri distipuli Augustini non sint Religiosi Augustiniani, nec Th mile, a quibus notum est gratiam per se essicacem si stineri y Itanedummo tibi honori ducis, Roberte, ve
ris Augustini distipulis accenseri, qui Augustini auctoritatem , Ecclesiae approbatione post canonicos striptores maximam, dum Molinae Novitatibus adversatur, invidiose limitas, cumque Molina tuo asserere non er
bestis, S. Augustinum obsturitate sua pereiciosis errori. bus occasionem tribuisse p' Quem non pudet cum Semipelagianis Augustini de gratia doctrinam de excessii insimulare , temerarioque ausu effutire, quod manisestum sit, solemnissimum Α gustini contra Pelagianos argumentum , a divina just,
tia petitum, non concludere, uti ex verbis tuis essic,
citer ostendit Auctor Speciminis docti itis a Jesultis in Seminario Leodiensi traditae , cujus Auctoris exquisita eruditio sinsulari pietati conjuncta, furorem tuum c hibere debuit, ne tot injuriis virum te longe sepienti xem, Ecclesiaeque submissiorem oneraree Itaque ii Superis placet, in materia de gratia , non
jam amplius Augustiniani & Thomistae, sed Molinistae veri sunt Augustini distipuli: sic utique Jesuine Remen ses in sumoa Thesi sua cab Illustri sumo Carolo Mauri, iis te Tellier, Archiepist o di duce Remensi meritiΩsimo prostripta de 37. Decembias I 697. dixerunt :
299쪽
Ea his toti Augustistiani summi tam vere utique, quanae Wicleius, Calvinus &c. se totos Augustinianos, dc Helveti Protestantes sest Evangelicos. dixerunt. Ne ipse uidem Molina se totum Augustinianum cenis. Alia.
e invento a se novo gratiae systemate, a nemine ante ipsum tradito, gloriatus non sitisset, nec insinuasiet Augustinum veriorem sententiam non esse secutum
prout insinuasse P. Ste Iani fatetur disp. 3. sent. 3. - 'λ. 1. Sed de Jesuiticis istis praestigiis pro nunc satis;
eum ex iupradictis luce meridiana clarius appareat , Molinisticas pnestigias illas eo collimare, ut gratia pense efficax , qualem Augustinianorum Thomistarumdique sthola docet, Calviniana esse credatur & Jaust,
Quod tametsi a veritate sit alienissimum, M utriquestholae illi valde injuriossim, revelata facie praeter ariste nominatos seribere non veretur Honoratus Fabri in Apologetico m doctrinae moralis Societatis , a noveru
amotis e Societate Theologis Gibalino, du Lieu, Graenon, de S. Rigauid, Gauremi, dela Chaise, Violet,
Tiram & le Bras approbato, pari. 1. dialogo F. pag. 96. edit. I. Lugdun. ubi inerit eamdem esse gratiam Umeacem praedeterminantium , ac Iansemi , Cahini, ni,
mirum gratiam per se miris sacpracia. incarem.ad mmium ex hoe principis suas. illas propositiones ab Ecelesia damnatas deduxisse, , Calvinum suos errores de merito ct litinare. Quibus similia repetuntur in damna PROBLEMATE ECCLEsr4sTim, totque aliis furiosis Jesubtarum libellis di Memorialibus a S. Sede pariter damnam iis, quae quamvis Centies refutata sint, nec ipsunet J
stitae ignorent a vexitate aliena esse, quia tamen, utilia censent ad rem stam , incessanter repetunt, eo quod utique Sisto comprobare velint, quam vere laudartissimus Alectensis Episcopus Nicolaus Pavillanus io Epist. ad Innocentium XI. de die 3α Junii 1677. di x xit, abd Uniana hassos noman prosta jam vanu O inans summa studio Jesulta retineant, eo quod ipsi non fit prasentius is validi- tolum . qua se tueatituae. O cujusitae: ordinis homines sibi advesanies disturbent.
300쪽
Ponifiei Θ Ο denunciatae. g. VIII. 2DHac futili accusatione sanctiorem quamque de moribus d ctrinam exsul nt, etiras pietate , d ima praestantes
traducunt, atque Ecclesia ministeriusubmoment non Theo-kgos modo, sed Episcopos populis suspectos e riunt, pios e rum labores is saluberrima instauranda Assi bis consilia
inverrunt, libros in rem dis moribus apti mos Melium manibus excutiunt, omnem denique instituenda Christi norum vita Θ ad normam Evangelii componenda viam occludunt. Iliud vero, Beati me Pater, summopere se 'nimadvertendum est , non susem hujus Uctitia hareseos praetextu grassamem ubique morum corruptelam foveri,
sed fidei quoque selidissima dormata emvel . Suis enim non doleat casti mam ct saluserrimam M. Augustini , Thoma de gratuita Dei praedestinationa ct gratia Christi ad singulos pietatis actus nereistria doctrinam, sub invia disse Iansenti nomine a pleri ue repudiari, ct tamquam
erroneam is hareseos nota dignam in Cathedris, in pulpitis, in colDquiis traduci' y cte. Celeberrimus quoque iscopus Vendiensis Antonius G ellus in sua advorsus Casuistarum Apologiant Censura ite loquitur: o Tota is istius operis series redolet quendam animi exulematiis furorem adversum Vindiem Ethicae Christianae, quiri bus Auctor odium conflare nititur, illos vocitando is haereticos Nam ii quibus hanc notam inurit, suntis Curiones Parisienses, Rotomagenses, praecipuaerum
is que urbium, sunt mctissimi Epistoni Saeerdotes is virtutibus conspicui, optimi Religiosi, qui palamis profitentur se damnare quinque articulos a Pontificeis promptos, & exhibere S: Sedi quidquid observantis ac submissionis boni de morigeri Catholici d