장음표시 사용
351쪽
3. o tes Iesi Misaqui contrarium sentiat, aut senserit. A uare quemaὐ modum fuisse quemdam Consulem, Ciceronem ue Iulium Caesarem, Dictatorem s Octavium cum Antonio inraeliona si uecertasse, γ alia id genus, etsi ex humana sidependeant, tamen adeo certa sunt, ut evidentiam quamdam habere videantur: sic etiam Concilia Ecclesia , quanos legitima sisse dicimus, tot halent testimonia omnium atatum , ut nihil dubitationis in ammu nostris resim quant, quominus credamud talia fuisse , qualia dicum tur , etiamsi divina id fide non credatur, uti dicit
Novi vero Testamenti libros a Christi Discipulis
conscriptos fuisse, fide divina credimus, tamquam verbo Dei tradito revelatum. Los vero quos habemus, ab Ecclesia probatos, ab haereticis corruptos non fuis. se, vimili certitudine ac fide credimus , qua Uulgatae autenticitatem, de qua supra. Sunt igitur facta quaedam non revelata , per Eces tam definita, quae licet fide divina non credantur, sunt. nihilominus adeo certa dc evidentia, ut de iis ration biliter dubitari nequeat, ut quod in Arii, Calvini, Lutheri &c. libris haereses ab Ecclesia damnatae coni Mantur. Sunt 3c alia pariter definita, sed obscura de ambigua, 8c ideo controversa, quia argumentis mor liter infallibilibus , dc omne rationabile dubium ci dentibus non probantur. Et ideo de iis dubitare E clesia non prohibet, cujusmodi sunt facita Theodoreti, Honorii dcc. de quibus supra, bc copiosius infra.
Objicies a. Si Ecclesia non foret infallibilis in judicio factorum non revelatorum , nihil seret certum de , extra controversiam in Judicio Ecclesiae adversus M .rium, Nestorium, Eutychetem dcc. Nullus proinde finis ruret controversiarum contra haereticos. Imbelle argumentum : quia errores quos Haeresia
chis illis Ecclesia tribuit, dc propter quos ipsorum libros di personas damnavit, etiamsi quoad attributimcem istam certi non sint certitudine fidei, seu superna turalis infallibilitatis , fundatae in promissione Christi certi Sut certitudine mi istatis , .dc qualI evi dentiae ,
352쪽
dentiae , tantae, ut dogmata, quae ipsis Ecclesia tribuit, ipsimet hari archae it Ii pro suis agnostant, nec id di fiteantur sectatores ipserum. Luthermi namque claCalvinime, cum suis insernalibus Patriarchi , pro dogmatibus ipsorum aguoscunt, P. g. dogma negans Transsubstantiationem in Eucharistiae Saeramento.
Objicies 3. Quidquid Romanus Pontifex ex cathedra definit, authoritate infallibili, diWinis in promtilionibbus fundata definit. Atqui ex cathedra definivit, qui que famosas Jansenti esse, atque in Q libri ipsius idamnatas. Ergo. Negatur minor: quia Romanus Pontifex ex cathedra solum definit veritates divinitus revelatas, vel certe, cum revelatis necessarior nnexas, sive in revelatis virtualiter , licet non formaliter contentas.
Quinque vero propositiones illas Jansenti esse, vel in sensu libri ipsius damnatas , non est veritas seu formaliter, seu virtualiter revelata. Quia de eo nihil Script m. f. aliter vel virtualiter dicit, nec Traditio. Omnis autem veritas formaliter vel virtualiter revelata , vel in Scriptura iis aliter, aut virtualiter cominetur , vel in Traditione. Ad hujuste solutionis evidentiam valdeobservandum, Romanos Pontifices dupliciter considerari posse, vel
tamquam veritatum revelatarum custodes . ac testes is
refragabiles, apud quos depositae. sunt Christianae veritates, ac facta divinitus revelata, i quae ad nos, sive per Scripturam , sive per Traditionem iderivantur, nobisquem Romano Pontifice, & Ecclesia seroponuntur, & e plicantur. Alio modo considerari possunt , vel tam
quam supremi Legislatores Ecclesiastici, supremique Iudices rerum particularium, quotidie in Ecclesia gestarum , sicut 5c factorum in dies emergentium , de quibus nihil , in Scriptura , nec in Traditione reperitur. Ea quidem quaei Romani Pontifices priore modo. vii derati docent ex cathedra S. Petri, authoritate infalliabili docent. fide proinde divina credenda sunt. Neque enim sua sum qua iucunt ait Augustinus epist. .Ionalias a 66δ sed Dei, qui in.cathedra veritatM aoch mam
353쪽
censet, ut ibidem addat, quod etiam de Ecclesiae pinpositis malis plebem securam fecerit, ne propter itus d et rina salutaris Cathedra insereretur , in qua coguntur etiam mali bona dicere , Sancti Spiritus assistentia ipsos ab errore infallibiliter praeservante. Ea vero quae Romani Pontifices posteriori modo considerati definiunt, ex Cathedra S. Petri non definiunt ad quam non pertinent nisi quae S. Petrus a Chri- .sto a ccepit, & quae ipsi Pater coelestis per Spiritum Sanctum, non quae caro & iunguis revelavit sed ex Tribunali dumtaxat, id est non tamquam Doctores veritatum divinitus revelatarum , sed tamquam Judices ,
Controversiarum , veritates revelatas non concernentium. Et ipsis hoc modo consideratis infallibilis assistentia Spiritus Sancti certa ac perpetua lege promissa non est, prout hactenus est demonstratum , sed priori modo consideratis dumtaxat. Unde nec in iis quae hoc modo definiunt , semper sequuntur lumen diductum Spiritus Sancti, sed humanae rationis ac inὶ mationis, nec aliter se gerunt, quam ut humani Judices s licet inter Ecclesiasticos se premi' humano sciliacet modo fallibili proinde veritatem perquirentes , ac dijudicantes. Non quod superno lumine subinde non illustrentur , sed quod non semper id contingat,
imo plerumque non contingere probant exempla sed . praeced. producta. Et propterea iis quae taliter definiunt, non semper inest certa & indubitata veritas , suis certitudo rationabilem omnem excludens dubitati nem ; utpote quae ab humana authoritate , pastoralique
potestate fallibili non profluit, sed ab humanae scientiae cognitioni sque principiis, ingenio, doctrina, accurata lectione, subtili judicio &c. in quibus Ecclesiastici Judices, etiam supremi, eorumque Consiliarii, aliis m,mnibus Doctoribus, istis in rebus optime versatis, non
semper antecellunt, ut notorium est. , ,
Enimvero praecellentia cognitionis non semper conrj cta est cum praecellentia autho. itatis , lumenque naturale, quo veritates naturales deteguntur, non eo
ipso majus est in . homine, quo major est dignitas ip
354쪽
Ponti ei se orbi dὸ nunciata. f. VIII. 37 3sius, nec eo ipso majus in Papa, quam in ceteris hominibus, quo ipse dignitate major est ceteris hominibus : imo subinde minus. Tametsi enim Eugenius IV. in Bulla de praeeminentia Cardinalium declaret, Cardinales, a tempore s. Petri, eam sepraupiscopos semper habuisic praeeminentiam , quam modo habent: γruditi potius credunt Bellarmino, d dccnti quod Card LPales presbyteri plusquam per octo tacula praeeminentiam non habuerint, nisi post Episcopos. Tametsi emjam Nicolaus I. Episcopos omnes compellere voluerit
ad recipiendas veterum Pontificum Decretales, tamquam veras ; probationes Centuriatorum Magdebur gensium stametsi haereticorum) in contrarium, eruditi magis credibiles censent, quam ipsius pontificis Tertio , quamvis Zacharias Papa erroneam declaravit Virgilii sententiam, alios esse sub terra homines, id est
Antipodes: contrarium jam tenent omnes , velut indubitatum , argumentis irrefragabilibus, experientiaque convicti. Quarto, quamvis Leo IX. solemni Di plomate post examen , inquit, diligentissimum definierit , S. Dionysii Corpus e Gallia Ratis bonam esse
transsatum, Gallisque prohibuerit contrarium a1lerere. vel sentire. Ipsi nihilominus Galli non credunt, nec ad credendum sese obligatos agnoscunt: ed quod aperta ipsius Lypsina, in ea Corpus ipsius etiamnum inve- niant, prout Gallici scriptores tradunt. Istaec alia argumenta plurima demonstrant, recurrendum esse ad distinctionem proxime observatam; nec infallibilitas Romanorum Pontificum ultra id quod Scriptura, Traditio, ratio & experientia, seu exempla superius adducta docent, extendenda cst. Papale nam
que fastigium errare posse in judicio de justitia legum
humanarum, quas tondit, pallim ubique, etiam Romae docetur. Videatur doctissimus author memorati
libri De libertatibus Ecclesiae Gallicanae, Romae probatus, loco relato. Possse quoque errare in judicio de factis permnalibus, pauci sunt, etiam ex Jesu itis, qui in dubium rcvocant. Sed hoc ip o doctrinae cons Quentiam non tenent, quo id ipsum de fictorum d
355쪽
Artes II sitiit iram rinalium, pariter non revelatorum, judicia non et nent. Cum di Disti ista personalia Pelagius II. &Gr gorius Magnus appellcnt, & hoc ipso quod Jesuine Papalem infallibilitatem extendunt ultra limites earum deinlinitionum , quibus Pontifices ex Cathedra S. Petri proponunt exponuntque fidelibus veritates divinitus reuelaras, absque authoritate & ratione eam potius e tendunt ad facta doctrinalia , quam personalia, vel ad judicia pure Ecclesiastica. Nullae siquidem auctoritates, nullae rationes unum potius quam alterum pro-hant. Nec solii altitudo ipses ab humanis praeventionibus, aliisque cognoscendae veritatis impedimentis ac defectibus magis praeservat in istis, quam in illis , prout nec Olim summos Sacerdotum Principes preservavit; qui licet a veritate aberrare non potuerint in iis quae docebant ex Cathedra Moysi, & secundum doctrinam ipsius; secus in iis quae docebant &. statuebant ex Triabunali , de secundum Traditionem suam , visamque si-hi rationem; atque adcd secundum judicium pure humanum. Et ideὁ filii Israel jussi sunt quidem facere
quacumque docuerunr secundum legem ejus, Dei scilicet ac Moysi Deuteron. 17 ) non tamen omnia, quae docuerunt & judicarunt ex Tribunali , secundum do- astrinam dc traditionem suam. In qua quia non in se quenter aberrarunt, Matth. I 6. δc Marci 8. Salvator dixit: Cavete a fermento, id est a doctrina Pharisaeorum; non obstante eo quod Matth. a 3. dixit: Super Cathedram Moysi sederunt Scriba ct Pharisei; omnia ergos quae ex Cathedra illa dixerint vobis, facite. Et quis nescit, errore fassi doctrinalis , non revelati, su m-mum Pontificem Caipham, cum magno suo Scribarum, Phari saeorum, ac seniorum populi concilio terribiliterci resib, dum verba verissima ejusdem Salvatoris , se Dei Filium asserentis, aecepit, non ut verba Dei Hominis, sed puri hominis, id mendaciter asserentis. adeoque blasiphemantis 3 Quam ob blasphemiam, ex Tribunali, non ex Cathedra Moysi, Salvatorem reum mortis cum cadem Concilio pronuntiavit.
Objicies φ. Ecclesia fallibilia noa est in intelligenda
356쪽
Pontifiei orbi d nunclata. 3. VIII. Traditione, nec in intelligendis Patribus, quorum doctrina Traditionem constituit; ex unanimi namque Patrum consensu Traditio petenda est. Atqui Sanctos Patres scripsisse, sensusque, quo scripserunt, facta sunti posteriora revelatione Apostolis secta Respondeo , Traditionem non esse SS. Patrum, scd ipsiusmet Christi, seu Spiritus Sancti doctrinam , viva voce ad nos transnissam , a fideliumque & Pastorum cordibus, velut vivo Ecclesiae Archivio receptam. Qui si omnes, aut fere omnes, uno animo in aliquod dogma conspirent, istiusque conspirationis origo nulla post Apostolorum tempora zssignetur , divinitus tradiatum censetur. Porrδ ne Ecclesia erret in intelligenda ejusmodi conspiratione, ac per Consequens in dogmat s definitione, etiamsi non adeliet ipsi evidentia, adest specialis Spiritus Sancti assistentia, etiana si non semper impediat ne erret in critica intelligentia sensius aliquo- .
Illa fusius prosequi compulit necessitas eorum conis vincendi pervicaciam, qui sub infundatae in sellibilitatis p etextu, Virorum bonorum, eam non agnoscentium, amam lacerant, & lacerando ipsos petiequuntur. Nec id, uti confidimus, S. Sedi displicebit; utpote quae falsis nec indiget, nec delectatur honoribus , tot verissismis, di tam magnificis decorata praerogativis. Honor quippe Regis Daicium diligit et nec ipsi honorem, quin potius injuriam laciunt, qui commentitiis titulis ipsi adulantur. Vci issime namque Cassianus: Ubιia non ita dicistir ut es, etiamsi honor et ideatur, injuria est.
Novum fidei articulum, toti Antiquitati, Patribusque omnibus in Tuitum, ausu plusquam temerario procudere , novumque consequenter hareticorum genus, ut colorem aliquem semper habeant, Theologos, nolitatibus Dis, laxioribusque opina mentis admersiantes, apud vulum is rorestatas impune calumniandi.
357쪽
Non mirum , quod tanta hodie contentione Socii pugnent pro papali in factis dominalibus , non
revelatis , intillibilitate ; utpote sine qua subsistere noquit novitius Jesu iticae incudis articulus, quo factitan . . Jansentanum fide divina credendum vociferantur , non in reverentiam S. Sedis, sed in majorem gloriam, pr motionemque rerum Societatis. Eo namque articulo icorruente, imaginaria comiti haeresis , novae pariter sincudis ipsorum , cujus larva odioses populo ac Pote- statibus reddere non cessant viros integerrimos , ob τὸ stium . quod, post accuratissimum examen Iansen: . I bri, cui titulus Augustinus , dicant, in eo te non venire damnatas quinque propositiones, imo pro contrarias; ideoque coeca obedientia credere se non io, eas isto in libro contineri, vel saltem se non de eo non dubitare, .etiam post Constitutiones a 4 Romanorum Pontificum; quandoquidem oppositum hi ad oculum ex accurata libri illius lecti ne o ovel saltem gravissimam habeant de eo dubitandi nem, quam sellibilis illorum Pontificum author
prorsus vincere nequeat, mraime attentis circum
iis quae Constitutiones illas extorsisse videntur ;interim Constitutioncs illas toto corde & ore , quae ad fidem pertinem, amplectantur, 3c quadpropositiones illas, velut haereticas, ubicumque ex sincere damnent ac detestentur, semperque da turi sint ac detestaturi. Parati insuper a sua d tione discedere neque enim illi pervicaciter adhin Jan seniique Augustinum ea in re damnare, cum ravum ratione , 1ensibilive demonstratione, non ista 4 bili authoritate docebuntur damnandum esse. 4,lum, & nihil amplius, atrium Capitulorum in
fide defensoribus , olim Romani Pontifices Pelagius
6 egorius Magnus dic. exegerunt. Nec in
358쪽
Pontifici ct orbi denunciata. f. VIII. 3I7
amplius Ecclesia hodie exigit a defensis, ibus Origenis, Honorii, Abbatis Joachim &c. estque non paucorum opinio, amplius exigi non posse : cum justa divinam legem, Nolite iudicare, nolite condemnare, sine manifestis indiciis quae sola fallibilis authoritas, vi sua piaecise , subministrare non potest , fas esse non videntur Catholicum Episcopum, de Ecclesia bene meritum, a . que in ejus obedientia & communione defunctum, in libro suo de haeresi damnare, civiliterque pinoinde O
sECTIO SECUNDA .RUEItur Iesuiticum pro novo Ego haereticorum genere
rte est status solemnis illius controversiae , quae a tot
annis perdurat . semperque perdurare, Socii existinante re sua. Propterea novitiam haeresim . hactenus in- . auditam comminiscentes, tales haereticos esse vocibus magnis ubique proclamant, ut rem suam promoveant. Nec alio argumento illam novae suae incudis haeresim
fulciunt, nisi istor Quinque famosas propositiones I noeentius X. Alexander UIL- dc Clemens XI: in Jan- senti Augustino extare, & in sensu obvio, quem liber iste exprimit haereticas esse definierunt. Et ista sinquiunt in evidenter est quaestio juiis , cum quaestio de . sensu propositionum sit quaestio juris. Pori o de fide est, Ecclesiam quae definitiones illas rccepit falli non
posse in materia juris, quodque haereticum pronuntiat, naereticum esse. Certum .proinde est. doctrinain orpositam ad fidem Catholicam pertinere. Igitur certum est, haereticos esse, qui negant, vel in dubium revocant Catholicam illam veritatem. Quia certum est haereticos esse , . qui Catholicae fidei articulos evidentur propositos . vel negant, vel in dubium revocant, vel,
de iis dubitari posse allerunt. 'In deridiculo argumento isto quod certissimum est sephisma plus nimio confisus Jciuita Stephanius, seu
359쪽
P. Stephani , Leodiensi in Seminario S. Th. Professor temerariis declamationibus . quam scriptis eruditis clarior . perillustrem Ecclesiue Leodiensis Canonicum Theo- Iogum in libello quem verius Ecclesiae Pseudodefensionem, quam Veram defensionem inscripsisset' indigi' si sime quavis occasione velut haereticum inspienti aud cia traducit, dum ne intelligit quidem discrimen inter quaestiones Theoloeticas de fidei dogmatibus, dc quaestiones criticas de factis non revelatis. Ad sobriam e go mentem rediens , videat ipse , videant dc Socii ipsius, sophisma simile: Nestorianae haereseos sensum in tribus Capitulis contineri Concilium U. Cecumenicum definivit. Sicut de Monothelitarum haeresis sensum in Litteris Honorii Papae ad Sergium continere definivit
Concilium generale VI. Et ista est evidenter juris quaestio : cum questio de sensu trium Capitulorum, dequestiam Liticrarum Honorii, sit quaestio juris .. Porro de fide est, Ecelesiam quae definitiones istas recepit' falli non posse in materia , seu quaestione juris, quodque
haereticum pronuntiat, haereticum esse. Certum proinde est, doestrinam oppositam ad fidem Catholicam pertinere. Igitur certum est, haereticos esse , qui negant vel in dubium revorant, vel revocari posse asserunt Catholicam istam veritatem. Quia certum est haereticos esse, qui fidei Catholicae articulos , evidenter propos tos, vel negant, vel in dubium revocant, vel de iis dubitari poste asserunt. Sophisticum esse istiud argumentum inde constat, quod si legitimum foret, eo probaretur id quod certis It me alienum est a veritate, Omnes nempe trium Capitulorum desenseres utique Africanos Episcopos fere omnes, sicut & Istricos , Liguricos, Italos, Hispanos, Gallos, Hibernos, S. Columbanum. S. Secundinum, S. Isidorum , Childeia tum', Galliarum Regem , Theodolindam , Longo
bardorum Reginam, omnes item defensores Litter rum Honorii, Cardinales Turrecrematam , Baronium, Bellarminum, Pallavicinum, sicut & famosos Jesultas, Petavium, Sirmondum , totque alios Catholicos Scriptores, qui Ecclesia permittente) etiamnum vel The
360쪽
doretum re Ibam, seu eorum scripta , vel Honorii lieteras ab haeresi desendunt, omnes cinquam ) istos, haereticos fessio re esse, fideique articulum evidenter sit a negasse. Ut in dubium revocasse &c. At istud asserere, desipere est, Pelagioque I. & II. ac D. Gregorio contradicere, qui laudatos Epii pos , emrumque bona fide sequaces , pro Catholicis semper habuerunt, ipssisque a fide non deviasse, qutationem deni ue istam ad fidem Catholicam non pertinere palmi clararunt, prout Artificio praecedenti sect. a. demon stravimus. 8c amplius infra demonstrabitur. seruolum proinde Iessitarum Argumentum in Respondeo, negando subsumptum . quia dum quinque famosas propositiones in Jansenti Augusti extare. atque in sensu libri illius haereticas esse Pontifices illi definierunt, sive definitionem suam , per unam duabus aequivalentem . sive per duas propositiones expresserint. duo equidem prorsus inter se distincta, α arabilia se atque ad diversis materias. revelatam unam. Hi am non revelatam spectantia, duplici )udicio definierunt, propositione quidem lartassis tarmaliter una, sed virtualiter duplici , sive ex duabus comine Primum judicium Theologicum fuit, quo quinque
illas propositiones qualiscarunt, . eas haereticas esse definiendo , in sensu quem illarum verba pra se ferum,. uri Clemens XI. modo seliciter regnans loquitur in Constitutione ma Vineam Domini Sabaoth. Alterum iudicium criticum fuit, & grammaticale, quo sensiimulum Jansenti Augustino attribuerunt, dicendo , sen sim illum in Jansenio intentum fuisse in libro ilio, e seque proprium ac naturalem sinium verborum te tuumque libri illius. Porio judicium istud ideo criticum vocatur . quia non pertinet ad quaestionem Theologicam , quae ex principiis revelatis definiri possit, sed ad quaestionem mere criticam di grammaticalum, qua incolumi fide, de illaesa Ecclesiae disciplina ad tranimittendum γdei depositum nccessaria,) 1blum quaeritur quis hic vel