장음표시 사용
371쪽
portus) serio perpenderent moderni inventores, Grucatoresque novorum articulorum fidei lobservatione dignissimum est testimonium istud D venporti, & ideo non piguit illud adverseriorum oculis
subjicere, ut ea seduld. meditantes, animadvertant quam immane distet novitia doctrina ipsorum, ab ea quam Majores nostri, & Antiqui omnes tradiderunt, velut certum afferentes, de fide nihil esse possie, nisi fuerit divinitus revelatum. Porro nihil esse divinitus revelatum , nisi quod eae in Scriptura vci Traditione comtentum. Omnis quippe divina revelatio Ecclesiae facta, verbo Dei continetur. Omne autem verbum Dei, vel scriptum est, vel traditum, & ab Apostolis ad nos continua successione per Sanctos Patres derivatum.
Quidquid igitur extra & ultra hoste limites Ecclesia d,
est de definit,.verbum est ac definitio hominum. Hu manam prolude, non divinam habens authoritatem: cui certissimum est tantam non deberi submissionem, quanta divinae debetur & redditur auctoritati, ut te infinite majori. Uerbo namque, seu testimonio hominum, . tesimonium Dei infinite majus est. Et quis Christianus, etiam haereticus, non scandalizaretur, si Jesultam audiret dicentem, aequalem submissionem reddi
debero vel posse humano verbo, v. g. dicenti, deuinque haereses in ransenti Augustino eontineri. quod profecto nusquam Scriptura vel Traditio explicite vel implucite dicit ac verbo Dei. dicenti, Verbum esse incarn rum' Refugit animus hanc audire blasphemiam. Et
ideo Claromontana Thesis, supra memorata, tantam in Galba commotionem excitavit. Non faciamus ergo. verbum Papae. vel Ecclesiae, de non contentis in Scriptura vel Traditione, . fide divina seque credibile, ae verbum Dei scriptum vel traditum, me facere videamur Papam, veIEcclesiam, in definie dis rebus ejusmodi, aequalis cum Deo authoritatis, aequalem proinde Deo , cum gravi fidelium & haeretic tum scandalo ; quorum conversionem mirum quantum
impediat novitius Jesuiticae incudis fidei articulus.. Rudent quippe ac sub nant nos haeretici, cum a Jesultis
372쪽
Pontifici se orbi denunriata. f. VIII. 32'
audiunt, sese a Catholicis adhuc habendos haereticos, etiamsi cum Ecclesia Roman Catholica primatum Cre- derent Romani Pontificis ,: septem Sacrimenta, realem
Christi in Eucharistia praesentiam, Missis Sacrificium,
Purgatorium,Sceteraque Omnia, quae RomanO-Catholici credunt, nisi insuper novum illum crederent articulum , nec in Scriptura, nec in Traditione contentum . nec ab ullo Concilio ,himo nec ab ullo Romano. Pontifice definitum , tamquam fide divina credendum.
Romanis proinde Pontificibus, & Ecclesiae injurius est novus articulus ille; quia ipsos di Ecclesiam haereti corum ludibrio exponit, quasi novos quotidie fabricent articulos fidei, di Papa, perinde ut Deus, inerrabilis sit in decidendis lactis humanis in dies emergentibus d cum tamen Papa homo sit, δc Ecclesia congregatio hominum ; sitque omnis homo mendax.
Ad majorem proinde solius Societatis, non Dei gloriam, confietiis est articulus ille, nullo Ecclesiae bono; imo magno ipsius malo ; cum multorum utique fidelium perturbatione, innocentium, persecutione, ipserum Giam haereticorum scandalo ; denique absque ut, litate ad finem, ob quem a Sociis confictus fuit. Nec enim probabilis est; utpoto nullo gravi innixus funda-
mento, e certaque contra se habens argumenta. Enivero totum unicumque fundamentum ipsius Moliria Commens. in I. p. q. I. a. 28. disp. 2. funditus eve tit . dum cum communi sententia Theologorum alle.
rit, auxilium, quo Spiritus Sanctus allistit Ecclesiae Catholicae, summoque Pontifici Capiti ejus , non esse ut efficiat escte de fide, quod prius non erat de fide, sed solum ut non erret in declarandis iis, quae ad fidem pertinenu mediate vel immediate: ad quam certe non pertinet declaratio, asserens Titium in laticlibro . tali sensu, hoe vel illud docuisse) quare sicut nulla est in Ecclesia p testas, nec authoritas ossiciendi aliquid esse de fide, quod ante non erat de fide Sic cinquit Molina) nec faciendi Scripturam Sacram, vel librum aliquem Canonicum; nec, quod inde consequens est, definitionem
373쪽
Artes 'essitica ullam fide divina credendam. Ecce Molin istarum pDtriarcha illud ipsum principium in pulverem redigit, ex quo ipsius asas Discipuli novitium suum fidei artici
tum , novitiamque haeresim comminiscuntur ; principiumque illud in pulverem redigendo, demonstrat pro- bilem non esse articulum illum. Et, ut probabilis esse set, fide divina credibilis non esset. Quia nihil fide di vina credibile est, si non sit certo, sed duntaxat probabiliter revelatum. Innocentius quippe XI. hanc cum Ecclesia universa damnavit propositionem 2 i. inter ου.
Assensus ei supernaturalis , se utilis ad saliuemi, fatrum notitia selum probabili revelationis: imo cum sermi- diue , qua quis formidet, ne non sit locutud Deus. Qua in propositione plusquam damnata est novitia haeretis, nuper a Jesultis excogitata', adversus eos qui novum illum fidei articulum non credunt. Neque enim haerenticus csse potest, qui credere non vult articulum, quem fide divina credere nec tenetur,' nec potest. Imo ha reticus est, qui veraciter ac sincere profitenti, se credere omnia, quae Ecclesia credcnda proponit, non credit , nisi & novum istum articulum credat, ipsumque propterea de haeresi suspectum habet, dc illam iptius prolissionem pro 1imulata haberi vult. Quia ut Gregorius Magnus ait s. epist.. I 6. veraciter confitenti non credere, non est haere is purgare, sed facere. Et quid hoc aliud est nisi Ecclesiam perturbare Z cum teste eodem
Sanctissimo Pontifice : sibidem) si credi fideliter con
tenti despici/ur, cunctorum in dubium fides adducitur. . . Nam cum oris confessionem seri clamet Apostolus ad salutem, qui reetae prose ni credere non consentit, in eo qAMusium improbat, se accusat. . . . Nam nudius ambigit
infidelitatem esse, sdem fidelibus non habere. Hoc er , Mater cari me , subtilitis perpendamus ait ibidem epist. 3 sJ & sub praetextu haeresis amo quemquam veraciter profitentem fidem catholicam non sinamus: ne, quia μό-st, haeresim fieri sub emendationis magis specie permixta
Dum ergo Socii, sub commentitio pratextu haeresis, viros integerrimos persequuntur, dum ipsisrum ex , ω . . si-
374쪽
Poui et is inbi denunciatae. L. 'VIII. 33
fimationem quoquo modo student everrere , suam fe evertere, nocendi cupiditate , non vident, ait D. Prosper
tu praefat. Respons ad Capitul. obieet. Vincent.) Con-rexunt enim , is qualibus possunt sententiis inepti matrum quarumdam H phemiarum prodigiosia mendacia, eaque ostendem a ct ingerenda multis piablice privatimque
circumferunt; asserentes, talia in virorum innocentium
esse semis, qualia diabolico continentur indiculo. Hoc est, Beatissime Pater, quod a Iesiuitis plerisque fieri, fideles deplorant; vere tamen ab ipsis fieri demonstrant plerique libri ac libelli ipirum. Et quis nescit, illos etiam, velut haereticos, vel de haereti atque in Ecelesiam rebellione suspectos apud populum, di apud Po- l. testates, Ecclesiasticas & taculares, apud ipsam quoque
S. Sedem traduci, qui quinque damnatarum ab Ecclesia propositionum haeresim, vere haeresim ine, toto corde &'ore cum Ecclesia credentes , easoue velut haereti- eas palam detestantes, de earum duntaxat attributione
ad librum Jausenii, sive de secto duntaxat Janstniano, certici md non revelato , post Innocentii X. Alexandri VII. dc Sanctitatis Tuae Constitutiones , bona fide ad- huc dubitant, ob vifim sibi gravissimam de facto illo dubitandi rationem ; parati interim dubium deponere,s de Leti illius veritate, ratione duce doceantur, prout Orthodoxos trium Capitulorum, post Concilii U. definitionem bona fide defensores, Pelagium II. & Gregorum Magnum olim docuille, ex variis utriusque epist
Oblatrant quidem Jesultat r. bonam non esse illorum Iansenti de senibrum fidem, nec sinceram . sed si mu'atam. prosessionem , qua palam profitentur , toto se corde credere quinque damnatas propositiones haeretit cas esse, seseque eas velut haereticas cum Ecclesia de-l 'lastari, esim tamen aliud in corde gerant voluntatem stilicet eas opportuno tempore, velut Calliblicas, de- sensendi' aliud ore profiteantur. Verum injusta & calumniosa est criminatio ista, nili
375쪽
33 Artes festistica diei, quis modiocriter sapiens ignoret y ait Augustinus I. Annit. Eccles e. s. Nullo vero manifesto , imo ne probabili quidem indicio criminationem istam probant nec probare possunt Iesbitae se nec de ea vel unum ex ipsis , a tot annis quibus durat contentio ista, legitime convim Cere. De conviciante ergo maledicentia, & si cophin. 'tia Augustini judicio convincuntur. a. Oblaterant, ipsis, utpote malignam habentibus in corde suo intentionem, haeresim in silentio fovendi, adhibendam . non esse fidem , dum eam ore profitentur. Sed cum malignam illam intentionem nullo unquam exteriori signo manifestarint, nec quidquam exterius significasse probentur, quod cum recta & orthodoxa doctrina, veracique ipsius professione conciliari non posisit; nedum temerarii, sed& maligni accusatoresjudices sunt fratrum suorum , dum ipsis malignam intentionem illam imponunt, de eaque ipses apud populum dc Pω testates criminantur. Sussicere namque apud homines debet exterior ipsorum , atque ex omni parte Cor
stans rectae & Catholicae fidei professio , quam absque ambiguitate ulla palam faciunt, semperque fecerunt iesim Ecclesia nullum habere queat certius fidei interim
ris argumentum , nec de internis aliter quam per ex terna judicaere posset e nec aliter ea cognincere : solus namque Deus scrutatur secreta cordium. Merito proi
de Gregorius supra dicit, quod eam oris eonfessonem si xi elamet Apostolua ad salutem, qui recta professioni cred re non consentit, in eo quod alium improbat, se accusatusi uia si credi fideliser confitenti despicitur , eunctorum in durium. fides adducitur. Lex proinde divina violatuv,& ordo Ecclesiasticis in judiciis servandus perturbatum si palam dc aperte profitentes , quinquς damnatas pro
positiones sincere, sive corde & ore a se condemnaria, tametsi nullum exterius signum prodant sinceritati illi contrarium , . in simulatae professionis suspicionem v centur, vel aliud animo occultum gerere judicentu quam quod ore profitentur. Sic enim nullus, quamlibet innocens, tutus erit ab hujusmodi suspicionibus dei icua. h lia
376쪽
'Neque ad id judicandum , vel suspicandum , signa quaelibet externa sufficiunt, quae seorsim ac sola, suspicionem aliquam merito movere possent, si cum aliisi' signis conjungantur , quae suspicionem omnem conjun ctim amoveant. Tametii enim quis audiens hominem: quempiam, Catholicam fidem profitentem, ne semel qui-
rito habere pollet suspeetum,nisi suspicionem figna alia eliderent, sicut si simul audiret, hominem illum, toto illo tempore gravissimo morbo amictum fui fle.
Ex perpetuo Ecclesia usu ct senseu exsibilatur conficta a Isuitis haeresis. Iste est status Jansentani faeti defensorum ,γBeatissime
Pater: quinque damnEtas a Sanctitate vestra propositiones , a se velut haereticas corde & ore damnari ac rejici , semperque damnatas & rejectas fuisse , sincere profitentur, nec ullum simulatae damnationis signum externum unquam dediste probantur. Ipsis ergo credere jubet lex divina, jubet Ecclesiasticorum judiciorum ordo, jubet cum Apostolo Gregorius Magnus , jubet
Nec ob id stllim pro haereticis, vel de haeresi suspectis, malignamque gerentibus in corde suo intenti nem, haeresim in silentio lavendi, vel pro Ecclesiae re- bellibus haberi possunt, quδd post Sanehitatis Vestim, suorumque Praedecellorum Alexandri UII. & Innoce tu. X. definitionem, propositiones illas Jansenti libro artribuentem, ex lectui a diligentillima libri illius justam existimant se habere causam'. de istius attributi ris veritate dubitandi, vel etiam judicandi quod haereticus propositionum illarum sensus in libro illo non comtineatur , sed doctrina illius in sensu Catholico ab auctore intellecta fuerit de explicata. Nec librum aliter ipsi defendant nisi taliter intellectum Zc explicatum. Est enim contra perpetuum Ecclesiae sensum α usum, ta-
377쪽
les ob id solum habere pro haereticis , vel de haeresi suspectis &c. uti proxime videbitur. Est insuper contra rectam rationem, cum id non sit nec ab Ecclesia ha- ictenus habitum sit signum sum ciens ad aliquem de limresi suspeetandum &c. prout demonstrare videtur m dus quo Ecclesia perpetuo se gessit, atque etiamnum se
gerit erga eos , qui post fallibilem Ecclesiae definitionem de factis, secto Jansentano simillimis, videlicet Origenis, Marcelli Ancyrani, Ibae, Theodoreti, Honorii. Joachimi Abbatis, aliisque a Facundo Hermianensi Episcopo relatis, de factorum illorum veritate, licet ab Ecclesia definita, non solum dubitarunt, sed V Ecclesiam in iis definiendis errasse crediderunt. Quanamque justitia , qua ratione facti Iansentani bona isde defensores proditereticis , vel de haeresi suspectis dic, habentur potius quam defensores factorum illorum p Aliam non adserunt, nec adferre possunt Jesultae, paucique alii cum ipsis foederati , nisi quod factum Jansenti doctrinale sit, seu dogmaticum , ad partem proinde dogmatis fidei pertinens , post Ecclesiae definitionem , Γ utpote cum ipso inseparabiliter ades conjunctum , ut
qui non credit unum , non credat δc alterum. Atqui .
factum Jansenti, licet doctrinale, ad partem dogmatis fidei , post fallibilem Ecclesiae definitionem haud magis 'pertinet, nec cum fidei dogmate magis est inseparab, liter conjunctum, quam facta illai de quorum veritate post Ecclesiae definitionem dubitantes , vel corum definitioni judicium suum coeca Obedientia non submitte tes, Ecclesia hactenus ob id solum non habuit pro hae- rcticis, vel de haeresi suspectis, nec pro Ecclesiae rebe, libus, vel malignam in corde suo haeresim fovendi intcntionem contegentibus , nec pro hominibus Ecclesiae . .
de fide definitioni sese opponentibus , uti per singula facta illa discurrendo videtur poste demonstrari. Nylla ergo justitia, nulla ratio Jesultis permittit, facti Jans niani, factis illis simillimi, bona fide potius quam factorum illorum defensores pro talibus habere, δc apud 'lpopulum atque Potestates distamare. . .
378쪽
Pontifici se orbi denuniata. f. VIII. 333SUBsECTIO PRIMA.
Commentitia illa haeresis confutatur ex sensu is usu Ecclesia circa defensores facti Origenis. ORigenem, ipsiusque libros, velut haeresim multipliacem conlinentes, publica sententia primum damnavit proprius Epistopus ipsius Demetrius Alexandrinus, prout Hieronymus scribit r. a. a res Rusim Deinde Theophylus, Epistopus & ipse Alexandrinus, collecta ad id Epistoporum AEgypti ac Libite Synodo, eosidem libros & Origenis sectatores anathemate damnavit, sub annum Christi as9. Et codem anno Anast sius Papa, prout idem Hieronymus scribit, epist. 7 i. 78. Concilium etiam generale V. in eo a Concilio generali UI. sicut & a Vigilio, Pelagio I. 8c II. atque a Gregorio Magno approbatum, Origenem, & Origenis
libros, velut haeresiim non unam continentes , anathemate percussit.
Indubitatum nihilominus est . Origenem , & libros ipsius, post tot condemnationes, a plerisque Sanctis&Catholicis Viris fuisse desensos, di catholice intellectos. Et libros quidem ipsius , ante Concilium generale V. defen-unt S. Posthumianus, Didymus Alexandrinus, Pamphylus Martyr . Eusebius Casiariensis , Rufinus . Ioannes Hierosolymitamis &c ; post istud vero Concilium Ioannes Picus Comes Mirandulanus, Jacobus Merinlinus Poenitentiarius 8c Doctor Parisie illis Genebrar-dus, Sixtus Senensis. atque ex Societate Stephanus Binetus. Petrus Haloixius 8cc. Qui non selum contenderunt, damnatos errores Origenis operibus ab haereticis anulos, ideoque Origeni perperam attributos fuisse, tametsi merito damnatos; sed Τc plerique ex ipsis dixerunt ea quae ab haereticis assuta non fuerunt, imovere ab Origene strina. Catholico sensu in bonam partem accipi posse ac debere: uIta imprimis Didymus, utpote de quo Hieronymus L 2. a vers. M . to. nova edit. pag. op. stri - est.
379쪽
bit, quod in ipsis Periarchon , quos interpretatin es,
libris, breves dictatit commentarios, quιbus non nega
res ab Origene scripta . qua scripta sunt, sed nos implices homines non posse intelligere que dicuntur ;quo sensu in bonam . partem accipι debeant , persuadere conatur, non obstante Alexandri Episcopi sui in contrarium definitione. Et epist. I. ad Pammach. dc Oeean. sic ejus errores uisimr excusare . ut tamen libros uisus
esse fateatur ue non scriptum ngans, sed sensum jcribeneis erisserens. Nihilominus , etsi unus inter alios Origenis errores fuerit, quod haeretiee de Trinitate senserit, prout idem Hieronymus tradit: Didymum tamen . qui Origenis de Trinitate sententiam catholice intellexit, sicque intellectam delandit, Hieronymus pro haeretico, vel de haeresi suspecto non habuit. imo pro Catholico; utpote de quo Apolog. a. contra Rusin. c.
dicit :s id respondebu pro Diadimo, qui certe in D nitatε Catholicus es' Igitur Hieronymi judicio libri alicujus error , seu haeresis , eo ipso non defenditur, quo liber damnatus catholice intellectus defenditur. Ista proinde duo 1eparabilia Hieronymus manifeste censitit : sicut & Augustinus in lib. de haeresibus, My63 3. ubi etiam Origenis factum a dogmate distinguit, separatque, dum Origenis sectatores a desen ibus disti
gulis posteriores , tanquam Cathoi cos, nullαerrore conspersos agnoscens : Origeniani adii, qui σA manlii . . . . sectatores . . . . Christum is Spiritum
Sanctum creaturam dicunt . . . . qui eum defendum,
tinim ejusdemque subsantia esse dicunt, docuisse , Pserrem , is Filium, is Spiritum Sanctum &c. Eodem modo Pamphilus Martyr in sua pro Origene Apologia , sensum ipsius catholice intellectum defendit, iis ipsis in textibus, in quibus damnatus erat , damnatores redarguens , qui, Sive per imperitiam quia non valent sensius ejus altitudinem contueri sive pravi- rate mentis dicta ejus incusant. Nec tamen a quoquam habitus fuit haereticus, vel de haeresi suspectus, magis quam Didymus.
Et illi quidem Origenem defenderunt, catholicequa
380쪽
Pontifici se Orbi denunriata. f. VIII. 337
intellexerunt, priusquam omnium Eccletiarum consensu doctrina Origenis foret condemnata; post Ecclesiae vexo totius , dc Concilii V. definitionem , qua damnata fuit. 8c Orgeni attributa , iaculo XU. Joannes Picus. Comes Mirandulanus, pietate , scientia & sanguine illustris , Origenis salutem, finamque doctrinam aliquot propositionibus sustinuit; quas quidem Innocentius VIII. damnavit s sed vi1a & examinata Pici adversus damnationem Apologia, vilis quoque, examinatisque propositionum itarum, quas fecerat, explicationibus, eas clibi oblatas) Alexander VI. successer ipsius laudavit, propositionesque sic explicatas ab omni censura immunes , ipsum vero Picum Brevi Apostolico i8. Junii i 93. ad ipsum dato declaravit, Nullam omnino propter praemissa ιncurrisse existimationis notam , tax propter editionem declarationum , is Apologetici hujusmodi, aut alias, nullam haeresis speciem , vel suspicionem , aut notam sin stram incurrasse. Tametsi ea in Apologia Origenis scripta, a tot Pontificibus, Epistopis δc Conciliis damnata. sic vindicaverit, ut Ecclesiae plurimum interesse demonstraverit, tanti viri nomen & patrocinium errori sit ducere. Nec hoc esse contra primariam intentionem Conciliorum & Pontificum , qui Origenis libros damnarunt. Fuisse exum iliorum propositum , hareses ida. pessimas, γ venenata dogmata , cujuscumque essent. extirpare de mundo : quia hoc ad fidem spectabat, ad religionis confirmationem, oe flabilimentum Ecclesia. Ο- rigenis autem illa esse ut credebatur a multu) ausnon esse, parum curaturos fuisse religiosissimos Ponti ees. uin imo optabile foue illis , is accepit mum 'isse futurum , si certis is validis probari potuisset argumensis , hareticas illas opiniones non fuisse ab Origene credιtus. Auia pro fide hoc faceret, non contra Miam ; contra h4retιcos , non pro Boeticis e qui non parum tanti viri, G, a Catholicis tantum laudati, resia momo innitebantur , is errorem suum illius authontare defendebant. Auapropter pugnaturum Pamphili Martyris pro Origeuis defensione librum contra The