장음표시 사용
401쪽
recta qua errantibus dicit, non quasi ex authoritate proripit, sed ex ratione persuadet. Istam proinde agendi rationem cum trium Capitulorum defensoribus , non schisinaticis amplexi sunt laudati Pontifices, eorumque in hodiernum usque diem successores, non dissimulatione quasi dispensatione usi, sed verum illum Ecclesiae spiritum , supra laudatamque Cypriani & Augustini regulam secuti. Nec dubium quin eandem cum facti Jansentini bona fide defensor bus agendi rationem, ex eadem regula, eodemque Ε clesiae spiritu , etiamnum sequeretur Sanctitas Tua , Beatissime Pater, nisi a Jesultis , Jesultarumque fautoribus de mala ipsorum fide de qua ne unus quidem hactenus convinci potuit) perperam informata esset. Illum quippe Ecclesiae spiritum recta ratio docet, hujuscemodi utique facta, ratione non sola authoritate esse persuadenda: eo quod eorum Ueritas ratione, sensibilive demonstratione, non sola authoritate innotescat. Quod enim ista vel illa propositio , talem nat raliter reddens sensum , in tali libro privati cujuspiam extet Authoris, ratione, dc sensibili ad oculum demonstratione facile persuadetur . si extet; frustraneus vero ad id perstiadendum est usus authoritatis, si non extet.
RU'onsio ad ea qua ex D. Gregoris algegantur, adversus defensores trium Capitulorum contra definitionem
Concilii quinti. SUnt quibus videtur, perspicuam esse D. Gregorii doctrinam , unumquemque fidelens eneri submittere judicium suum judicio Ecclesiae, definientis iacta doctrinalia, etiam non revelata, quamlibet obscura, a que Catholicos inter Doctores controversa, cujusmodi
fuit factum trium Capitulorum. Idque demonstrari putant ex epistola ipsius et . libri I. ad Patriarchas TC-clesiarum Orientis, in qua fidei suae faciens professionem , primo dicit, se quatuor priores Synodos CeCu
402쪽
Pontifici is orbi denunciata. f. VIII. 3D
menicas, velut quatuor Evangelia venerari. Deinde addit; Auintum quoque Concilium se pariter venerari, in quo epistola , qua Iba dicitur, erroris plena reprobatur: Theodorus, Personam Mediatoris Dei ct hominum
H duabus sub Mentiis separans, ad impietatis perfidiam
rari se conlincitur: Scripta quoque Theodoreti, per qua beati Cyrilli flues reprehenditur , ausu dementia prolata refuIantur. Cunctas vero, quas praefata Concilia pers nas respuunt, respuo; quas venerantur, amplector. Suia
dum uniυersali siunt constensu constituta, se , ct non ista, deseruit, quisquis praesumit, aut solvere quos religant, aut ligare quos βolvunt. Sui uis ergo a ius sapit, ana-rhema sit. aut quis vero praedictarum Synodorum dem tenet, pax et sit a Deo Patre per Iesum Christum
Filium ejus. Cum verba ista sint Pontificis fidem suam profitentis , verba sunt candide, aperte, de absque omni ambiguitate di cavillatione loquentis. In sensu proinde naturali & obvio S. Gregorius censendus est recipere dc amplecti trium Capitulorum damnationem, a Synodo V. factam , dc insuper declarare eam ab Omnibus suscipiendam : cum dicat, quod seipsum destruit , id est aeternae damnationis reatu adstringit, qui damnationi illi contradicit ; imo dc ipsi anathema du
Verum enimvero de iis ibi Gregorius non loquitur, qui dictarum Synodorum fidem per omnia tenenteS , extra materiam fidei, ex causa quam bona fide credunt Iegitimam, per Cou equens absque temeritate dc praesumptione, absque schismate , absque Ecclesiasticae a thoritatis contemptu, solvunt, id cst innocentes credunt, quos Ecclesia universali quidem consensu, sed fallibili ligat, id est damnat. Quod enim de ipsis non loquatur manifestum faciunt argumenta sequentia. 1. Namque de iis solis loquitur Gregorius qui praesumptuoae solvunt quos universali consensu Ecclesia lugat. DiCit enim auisquis praesumit θα quae expres Ito Maiatne dc absque cavillatione intellecta, selum verificatur in iis, qui cum praesumptione dc temeritate, de
raecida fide, absque causa legitima solvunt dic. prout
403쪽
frequenter Theologi & Canon istae observant, ut Caradinalis steste Fagnano communiter receptus in Clement. I. q. 38. dc Tiraquellus de Fen. consil. 3. aientes, bonam fidem, & rationabilem causam excusare a praesumptione ; eos proinde , qui bona fide , & musa rationabili nituntuz, non censeri praesumentes. Videri potest Fagnanus ad cap. Ad has de religios donlib.
Catholicis, fidem quinque Synodorum illarum per Omnia tenentibus. Solis enim prioribus anathema dicit, non posterioribus ; quibus . econtrai id pacem dat; . uti manifestum facit finalis clausula, qua se explicat,
atque ex antecedenter a se dictis sic concludit: shos arro aliud in fide sapit, quam illae Synodi, anathema sit. Quisquis vero praedictarum Synodorum fidem tenet, pax et sit a Deo Patre Θα Dixi: usquis aliud in fide sapit: Quia id declarat antithesis, quam proxime subj ungit: Euisquis vero praedictarum 'nodorum
Adem tener me. Nec certe verisimile est Gregorium anathema dicere Catholicis bona fide contra universalis Ecclesiae consensum errantibus in quaestionibus quas vocat superfluas, & de re nulla, ut loquitur l. . alias 3. epist. a. ibi: talis fissura PRO NuLLA RE facia
3. Totus Gregorii contextus manifestum facit, solos eos a S. Gregorio anathematiZatos fuisse, quos praedictae Synodi anathematigaverant, Arium stilicet, Eunomium, Macedonium, Nestorium , Eutychetem, Dioscorum & . eorumque sequaces, di mala fide defensores. . Ex dictis Subsectione praecedenti certum est S. Gr gorium non anathematizasse , nec quintae Synodi an thematibus aeternaeque damnationis reatu innodatos
censuisse Catholicos , trium capitulorum , bona fide , ex causa visa sibi justa desensores , scilicet Episcopos Hispaniae, Galliae&c. Childebertum Regem, Reginam. Theodelindam , S. Columbanum, S. Secundinum, &C. utpote quibuscum communionem di amicitiam magnam
404쪽
Pontifici orbi denunciaea. S. VIII. 36 imam semper habuit, judicioque suo permittendos censuit, donec veritatem ratione duce cognoscerent. s. Non minus certum est, S. Gregorium non censuisse reos aeternae damnationis, nec anathematizane ει-
mnes qui ex causa justa bona fide damnarunt absolutos a Concilio Sardicensi, vel ab luerunt damnatos a Conciliis V. UI. VII. VIII. &c. Cum prorsus incredibilest S. Gregorium id censuisse de SS. Basilio, Chrysest mo, Theodoreto, Mario Victorino, qui Marcellum Ancyranum a Concilio Sardicensi di dulio Ι. absolutum damnarunt. Item de Anastasio, Cardinalibus Turre- cremata , Baronio , Bellarmino , Sirmondo , Petavio, totque aliis apprime inibolicis , qui Honorium Papam, a Conciliis VI. VII. UIlI. & a pluribus Romanis Pontificibus damnatum abselverunt, dc quotidie abselvunt.
6. Uel objecta Gregorii verba nihil probant, vel nimis probant; si quid enim probant, Gregorii judicio supradictos omnes Marcelli Ancyrani damnatores, trium que Capitulorum & Honorii Papae de senQres, reos fuisse Ec esse aeternae damnationis . 3c anathemati subjectos. velut qui in iis quae universali consensu in dictis Conci liis fuerunt constituta, vel 2lutos ligarunt, vel ligatos selverunt &C. . Nec selum istud inconveniens, prorsus incredibile, de a S. Gregorio certillime non admissum sequeretur; sed & inseper illud quod aeternae damnationis reus, inesset, Gregoriique anathemate percussus quisquis negaret factum quodcumque , etiam mere persenale. universali consensu a Concilio aliquo Oecumenico decissim ; v. g. Trithemium, & Historicos non pa cos. quibus, ob rationes visas sibi justis squarum nonnullae videri possunt in Phantasmate Janseni sint pag. Is7-
4 8. IIN. I 6o. edit. Colon. anni I 6S60 persuasum es, se non potuit, Templarios illos omnes, ex quibus plurimi erant nobiles , primae etiam nobilitatis, cum suo Generali, reos fuisse horrendarum impietatum, dc abominationum , quarum ipses reos θc clare convictos
Concilium . Viennense Oecumenicum , post pleraque
405쪽
provincialia Concilia pronuntiavit. Probatur sequela, quia Templarios illos ab illis impietatibus innocentes existimare, est solvere universali consensu ligatos quod quisquis secit, secundum D. Gregorium, reus est aeternae damnationis, si objecta verba Gregorii, generaliter & absque exceptione ulla procedant. Maxime cum de selis sectis doctrinalibus , sive de scriptis, Gregorius non loquatur , sed & expresse de fiftis per-mnalibus, sive de personis. Dicit enim quod quisquis personas universali Ecclesiae consensu ligatas selvere praesumit, se ligat & destruit. Et ideis praemiserat t-ctas , quas prefata veneranda Concilia personas respuist. respuo 3 quas venerantur, amplector. Praefata vero COncilia respuunt nominatim Arium, Eunomium, inc
donium, Nestorium, Eutychetem, Dioscorum. Quibus Concilium V. addit etiam nominatim Theodorum Mopsuestenum, distinctim a scriptis ipsius : Condemnamus se anathematizamus. . . . Theodorum qui Mopsusia Episcopus fuit, is impia ejus cimini a. Porrhconveniunt omnes Theologi universi in Ecclesiae de persenis seu causis personalibus consensum, subinde es.se Blsum, nec ullus est qui non admittat, nec dubium quin Gregorius admiserit, dimim istud Innocentii III. cap. A nobis, extra de sent. excom. Iudicium Dei vertim
re qua non fialis nec fallitur , semper innititur ; iud
cium autem Ecclesia nonnunquam opinionem sequitur; dum putat certam se veritatem sequi. Pormyopini
nem O fallere sepe contingit, ct fasti s propter quod
contingit interdum , ut qui ligatus es apud Deum, m
pud Ecclesiam sit solutus; , qui liber est apud Deum,
Mel .istica sit sententia innodatus. Per consequens contingit interdum , ut de persenis , etiam universali Ecclesiae consensu ligatis, aliter existimare liceat, dum scilicet ad aliter audicandum legitimae rationes OCCuserunt, exempli gratia dum alicui comperta est innocentia personae ab Ecclesia condemnatae , vel ob impedimentum sibi notum comperta est nullitas matrimonii ejus quem matrimonio ligatum Ecclesia pronuntiavit. Siquidem, ut homil. 26. iii Evang. Gregorius aitώSaTQ
406쪽
saepe agitur ut ab Ecclesia damnentur immeriti, vel solvantur ligari. Unde recte per Prophetam diritur: Mortificabant animas qua non moriuntur, is vivificabant animas qua non vivumt. EZech. Ir. Porro de metis doctrinalibus loco objecto Gregorius eodem modo loquitur, ac de lactis personalibus , eodem, inquam, modo de scriptis , quam de personis. Et id quod degrsonis dicit, v. g. de Τheodoro personam Mediatoris ei & hominum in duabus subsistentiis separante, ducit de epistola Itie & scriptis Theodoreti, a Concilio
V. damnatis , uti manifestum seciunt verba ista ista : umtum quoque Concilium pariter umeror, in quo epistola, qua ua dicitur, erroris plena reprobatur; The Prus personam Mediatoris Dei is hominum in Euabus
subsistentiis separans , ad impietatis perfidiam cecidissa
convincitur: scripta quoque Theodoreta, per qua B. GFrisii fides reprehenditur , a ι dementia prolata refutam tur. . . . a' ia dum unxversali sunt emi seu constituta, se , non illa destrunt, quisquis praesumit Θc. ut supra. Cum ergo Gregorii verba quoad personas, tamet si generalia, cie iis non procedant nisi qui praesumptuo . se & mala fide seu intentione personas Iolvunt, unive fili consensu ligatas , ita de quoad pers arum scripta, seu criticum eorum sensum. Tam enim istud.
uam illud, aequitas postulat. Et tam de scriptis, quam e personis id Gregorius ipse sitis declarat, cum dicit, ιisquis prafumit Oc.
8. Id amplius manifestum videtur ex eo quod de iis solis Gregorius loquatur , de quibus loquuntur Concilia quae se amplecti dicit. Concilia vero ista , ut supra dixi, de solis loquuntur haereticis , dc eorum scripta damnato ab Ecclesia sensu intellecta, adeoque mala fide seu perverse, damnatam haeresim tuendi intentione d senuentibus, prout Subject. 7. demonstrabitur. Denique totus istius Pontificis agendi modus cum bona fide tria capitula, catholico , non haeimico sensuimellecta defendentibus, omnem hac de re dissiculi rem evacuat. Cum nulla sit apparentia, qu5d Gregorius auat acina dixerit iis, cum quibur communionem is sem.
407쪽
3M. Artes resista . semper habuit, vel quos aa communionem invitare non cessavit, nihil aliud ab ipsis postulans, nisi ut ad Ecclesiae unitatem redirent. Hoc enim secere non potuisset, si eos a Concilio credidisset anathematizatos. velut harrcticos, vel haeresis lautores. Neque enim permittere potui siet istius Concilii anathema ab ipsis impune floccifices. Verum hoc ipsum non credidisse ce to certius est. Tametsi enim ex postremis verbis ipsius certum sit, eos ab ipso habitos ut haereticos , quubus ipse cum Concilio V. anathema dixit, talem non habuit Felicem illum, de quo Subsectione praecedenti; utpote de quo l. 3. epist. I . nunc l. ψ. epist. I . testimonium reddit. quod nullatenus in haereticorum dogma lapsus sit, nec a Catholica me discesserat , sed recta smato intentionis erravit, dum re)edho Concilio V. an, thematibusque illius, tria Capitula defensavit; δc The dorum Mopsilesimum innocentem credens, impia scripta ipsius , non in rigore, ut stnabant, sed in bonum , seu Catholicum 1cnshm interpretatus est , atque adeo universali Ecclesiae consensu ligatum sobvit, &C.
concilii V. anathemata non feriunt Catholicos, trium C pitulorum, Catholico sensu intellectorum, bona fide δε- senseres, sed haereticos, qui Nemrianam in illis hare- sim agnoscentet, mala sue perversaque intentione ideo dest ebant, ut istius haereseos per iam iis Armarent
atuor id argumentis demonstratur. Primo ex fine propter ouem Concilium istud congregatum fuit. Secunao ex ipsorum anathematum tenore. Tertio ex Episcoporum subscriptione. Quarto ex disciplina eo tempore ab Ecclesia & Romanis Pontificibus ubiervata. Quae omata simul sumpta id proilus con-xincem v dentur. Primo itaque ea fine, Propter quem congregata fuit . quin-
408쪽
Pontifici is OHi denuncun a. f. VIII.
quinta illa Synodus, optime colligitur, quinam sint. quos anathematibus suis ferire intendit. Siquidem ex causis dicendi, intelligentia colligenda est dictorum, ut D. Hilarius ait. Porro ex sestione 3. istius Synodi constat, ipsam congregatam mille in remedium abu sus, quo Nestorii sectatores , aper scripta Theodori, Theodoreti& Ibae suas impietates promovere, defendere, atque simplicibus fidelibus inspirare conabantur, tamquam per scripta a Concilio Calcedonensi approbata. Hoc est enim quod ibi expressissime asseritur. Et in forma Imperiali, quae lecta suit scir. t. Justintinus Imperator, cujus jussu quinta Synodus congrcgata fui id ipsum declarat, dum damnat . is trium Capitul
rum necessitatem. probat ex hoc quod intentio ea defendentium erat, dicendum non este, quod Deus Uer
bum factum sit homo, quodque beata virgo Mater sit Dei. Contra Nestorii ergo stetitores , dc impieta, tum ejus desenseres, congregata fuit Synodus illa; non contra Catholicos, impia illa dogmata cuna Ecclesia dctos antes, nec tria Capitulae illa nisi Catholico sensu bc nigne intellecta defendentes. Secundo idipsum colligitur ex ipsemet anathema tum tenore. Anathema quippe duodecimum sic expreΩsum legitur : Si quis domair impium Theodorum Mo suesenum, qui dixit, alium esse Deum Verbum, alium Cissum. Addunt di alias impietates ipsius, et tunc sic: Si quis ergo de dis impium ilium Theodorum,
ET IMPIA ILLA sCRIPTA is non anathematizat eum, ET IMPIA SCRIPTA IP4Ius cscripta utique enarratas continentia impietates) . . . anathema sit. Quod
prosecto non eadit in defensores scriptorum The ori na fide intellectorum in sensu Catholico, sed insensu
Nestoriano. Hoc namque genuine significant verba quibus conceptum est istud anathema. Sicut 8c illa quae habentur seT. 4. Anathema Theodoro Mo uestem. ..
ivangelium condemnavit, Incarnationem annihilavit.
Defenjores ejus judαi sunt i quia scilicet mysterium istud negant sicut Judaei sequaces ejus Pagani sunt, quia inimici sunt Incarnationis Uerbi, sicut ipsi. Et at-so icta .
409쪽
3 66 Aries yestaei tende ibi sermonem non Se de nudis Theodori desit,1Oribus, sed qui simul sint defensores ipsius. is sequa
Decimum tertium anathema sic expressium est : Si uis defendis impia Theodoresa consecripta qua corurasdem, o contra primam Ephesinam Sanctam 'nodum.
O R Crutam, is duodecim ejus Capieula exposuit, is omnia qua conscripsit pro Theodoro foris impiis, o pro adus qui eadem cum praedictis Theodoro , Nesoris smpuerunt, defendens eos is eorum implitatem, is propiar hoc impios vocans Doctores Ecclesia, qui unitatem secum iam sub ensiam Dei ad carnem confitentur, is NON
RUNT , UEL SAPIUNT talis anathema sit. Quid ad intcntum magis perspk uum desiderari potest Decimum quartum anathema hujus est tenoris: Si quis defendit epistolam, quam dicitur uas ad Marim Persam hareticum scripsisse , qua abnegat Deum ' hum . de Sancta Dei Genitrice , Virgine Maria Incarnatum, hominem factum esse. . . Et definiat The
dorum is Nestorium, ET IMPIA EORUM DOGMATA. . .
anathema si . Istud etiam anathema non indiget Commentario. Quod enim non feriat eos qui epistolam illam sic defendunt, ut in ea impia Theodori lc Nestorii dogmata non agnoscant, sed eam cum Concilio ut putant) Ca, cedonensi, Catholico intelligunt sensu , patet ex eo quisd ipsi non defendunt Theodorum di Nestorium, de
Tertio id ipsum clare deducitur ex Episcoporum substriptionibus: Siquidem ad unum omnes, nullo e cepto, subscriptionibus sivis solum anathematizant scripta trium Authorum , Nestoriano sensu intellectorum,
qui ilia eis sapuerunt, is sa unt. Solos proinde
illos trium Capitulorum desens es, qui unam Cum ipsis fidem , quatuor utique priorum Conciliorum non tenebant, quos propterea eodem in Concilio, Nesorianos, δεω, Paganos Incarnationis Verbi destructores appellabam:
410쪽
Pontifici se orbi de Miata. f. VIII. 363bant:&qui prout T.s. Concit. p. s&ν. videre est' Theodori blasphemiis gloriabantur , erantque impietatis i lius defensiores, injuriis contra Creatorem dictis gloriantes sae propterea inrigebant e usione per earum manife tionem eis inferenda : qui denique praetendebant impiam Ibar epistolam Theodorum laudantem ac dese dentem) a Concilio Calcedonensi receptam seu proba tam fuissse, ut per ejus nomen suam impietatem confirmmarent. Quae certo cortius est, Catholicis trium C
pitulorum Catholico sensu intellectorum bona fide defensoribus non convenire. Quippe de quibus apud F eundum in epistola, de fide Catholica , annis aliquot post Concilium V. conscripta, palam fatebantur, se. unam cum ipsis Capitula illa non damnantibin stilem t uere, prout videre est T. 3. Spicit. dc ad calcem Optati didit. Paris anni I 679. Quartum argumentum petitur a disciplina a Romanis Pontificibus, & ipsisinet Orientalibus tunc temporis observata. Ea quippe tunc inviolabiliter observabatur
Ecclesiasticae disciplime regula, quod ne ipsis quidem
Patriarchis communieare fas esset eum anathemate sub
guritis aliquo in Concilio, saltem Oecumenico, quam-atu in anathematis causa persistebant, prout ex litteris Gelasii, Anastasii, Symmachi de Hormisdar, in causa Acacii constriptis, demonstratum videri potest in Ap logia Portus-Regii pari. 4. pag. 2o 6. Hanc igitur regulam in aliorum exemplum ab ipsitinet Romanis Pontificibus observatam fuisse, omnino est pnesiumendum; utpote qui ad propriarum etiam legum observantiam line n turali adstricti sunt juxta illud : Patree legem quam tulisti. Post approbatum igitur a se Concilium U. cum Epia
scopis Hispaniae. Galuar 8cc. cumque Rege Childeber- to, Regina Theodelinda , cum Sanctis Columbano, Secundi no, Ilidoro &c. tria Capitula defendentibus non communicassent, si ipsos Concilii U. anathematiabus irretitos censiuissent. Communicasse vero certistiamum est. Id igitur non censuerunt. Uti nec Orientales Episcopi, utpote qui teste Facundia l.. . c. 3. in