장음표시 사용
421쪽
3 3 Arres Iesulti hei. Non setis proinde priores actiones sex s sed di taquentes Leo approbavit, exceptis iis quae acta sunt. Contra Nicaeni Concilii canones. Unde eadem in epiastola simpliciter & sine addito non dicit: auidquidpra
tres etaias causas θ nodalium Goncilio um ad examen dipiscopala desertur , potast aliquam dijudisandi habere rationem , sed cum addito immediate sequenti, Si nihil eo et a sanctis patribus via Nicaeam definitum. Nec certe quidquam aliud tota ea in epistola de in aliis epistolis suis Leo in Actis Concilii Calcedonensis improbat nisi Canonem 28. propterea quod Concilii Nicaeni G-nonibus opponeretur, prout erudite observat Petrus de
Marca in sua Dulari. de Prim. Const. Noluit quippe L magnus a Concilio Calcedonensi quidquam immutari dolis quae apud Nicaeam definita fuerant. Atque hoc ii, mandatis dederat legatis suis , qui propterea immuta tioni illi restiterunti Sed dummodo Nicaeni canones servarentur ii si, permulacausas, etiam perscinales la datorum Episcoporum, a Concilio Calcedonensi judia cari. Unde di eas cum aliis Concilii Patribus Legati ipsius judicarent, prout constat ex Actis ; non judica turi haud dubie , si id in mandatis Leo perinde dedi1-set, ac circa limites Patriarchalium sedium non immu
Ex his itaque valde probabile videtur definitionem
Concilii V. quoad episto am Ibae contrariam esse definitioni Conenti Calcedonensis, per quam probata fuit. Nec Contrariam quoad hoc opinionem tuam Pelagius II. cnecipta consequens S. Gregorius certam existimavit, &ia' dubitatam Ιmo dubitabilem, ut patet ex alternativa qua ad objectionem Episcoporum Istriae , approbatis nem illam allegantium, respondens in prolixa sua adirέos epistola, Gia, inquit, a Concilio Calcedouensi episeola illa appro tam , aut iussculter, aut nullatenus derimonstrata . Certe quod non admodum dissiculter, colligi videtur ex praemissis.
Porro si judicium criticum Concilii V. de epistola IAbae contrarium fuit judicio Concilii Calcedonensis de eadem, utrumque ergo judicium fallibile fuit, nec fideles
422쪽
Ponti i O, orbi denunciata. S. VIII. 37st
magis obligati ad sequendum unum, quam alterum; nec proinde reprehensibiles , qui cum Concilio Calcedonensi non credunt Nestorianam haeresim in epistola Ibae contineri; tametsi contrarium definierit Concilium V. Nec per consequens etiam alia justa de causa -n cc co more judicium suum non submittunt critico judicio, rei duorum Romanorum Pontificum, vel Ecclesiae, de continentia damnati erroris in libro privati cujuspiam Authoris. dum id evidens non est, seu notorium, sed Catholicos inter Doctores controversum , dummodo error ab Ecclesia damnatus ab ipsis corde di ore sincere damnetur. Neque enim Orientales Episcopi se credid
runt obligatos sequi judicium criticum Concilii Calc donensis quoad epistolam Ibae, sed illi contradixerunt, non sellim in Concilio U. sed di ante illud in Concilio non Oecumenico anni R . de quo Subsech. 7. Concilium quoque Constantinopolitanum I. can. Ι. judicio Concilii Sardicensis contradixit quoad libros Marcelli A
Nee hametici sint, nec de har si merito suspecti , nee ianiqui tu filii , nec Ecclesia inobedientas , qui Hono rii moera Epistolam , a Concilio VI. VII. is VIII. s emo es a pluribus summis Ponti Usos damnatam , contra Ecclesia definitionem Catholico senseu intelli sic inteructam eontra Ecclesia Afinitimum aese durat Igitur nec qui ranstenti Augustinum. Nec istisne ealumnia , Daicioquo temeraris, magis diei is,Micari passunt id maligna intentione facera , qu--
Honorium Papam a Conciliis Oecumenicis VI. VII.& VIII. a pluribus quoque Romanis Pontificibus
damnatum anathematizatumque fuisse , velut qui Μ notheliticam haeresim tradiderit in Epistola ad Sergium Patriarcham Constantinopolitanum constripta, notum
est omnibus in Historia Ecclesiastica peritis, istentur quo
423쪽
Baronius, Bellarminus, aliique gravissimiscriptoresEccle siastici. Ipsum nihilominus, Epistolamque ipsius, adversus Conciliorum omnium RomanorumquePontificum definitionem Ecclesia hoc non improbante) defendunt Eminentissimi kriptores illi post A nastasium Bibliothecarium,inr-dinalemque Turrecremata; defendunt 8c alii Theologi, Scriptorcsque bene multi , iique ex omni Universitate, Ordine de Natione praestantissimi , nee pietate minusquam doctrina conspicui, scilicet Severinus Binius in Notis ad vitam Honorii Papae to. s. Concit. Labb. pag. 3679. Jacobus Sirmondus Soc. Jesu in admonitione ad lectorem, ouae habetur ibidem pag. 17 s8. Philippus Lab us ex eadem Soc. ia observatione praefixa disputationi S. Maximi ibidem pag. 1781. Et in alia observatione ibid. pag. I7 M. Greteterus ex ead. Soc. in Defenf. Bel
Brietus ex ead. Soc. in parvis suis AnnaL ad Annum 68 l. Franciscus Veronius 8c ipse Iesulta in Regula fi dei Cathol. c. I. g. . cumque ipsoIllustrissimi Fratres DD. de Walemburta, qui eximium Veronii opus suum s cerunt. Didacus Payva Andradius in sua defens. Tria
dentinae fidei l. Σ. edit. Colon. anni I 8 o. pag. 2 9.Μal
derus Episcopus Antverp. disp. 7. de fissi q. Nicolaus Coefleteau ex Ord. Praedicat. electus Episcopus insidis l. cui titulus Examen des progres , des oppositioni P. 388. Jacobus Ja uberi de Barrauit Episcopus Uasat. dei de Archiepiscopus Arelatensis in Clypeo fidei to. I. cat.1 o. g. 17. Illustrissimus G ellus Episcopus Uenciensis in sua Historia Ecclesiastica ad annum 6oa. Stapletonius
m. I. controvers 3. q. s. Dominicus Gravina in suo Cherusim Paradis. Joannes a S. Thoma de aut r.sum. Pontis disp. I. a . Gonet de viri. Theol. disp. Φ. a I. stet. 3. Contensisn in disteri. praeamb. de locis Theol c. a. Matthias Haustur in collin. totius Theol. c. s.
q. de Papa & Concit. Wimers disp. de sum. Pontis. n.
Unius Godelli verba reisrre sussicieti, qui locomem rato. sic loquitari Concilium VI. errare potuit in eoquα,
424쪽
. Pontifici ct orbi denuntiata. f. VIII. 38aut ante dixit J Doctores omnes consentiunt in interpretanda Honorii Epistola ; deque eo faeto disceptare licet. Et infra : Plurimi Seriptores Catholici purgant Honorium ab ea haeresi, cujus fuit ab Oecumenico Concilio condem
Nonnullorum quidem, ut Joannis Gamerii & NDialis Alexandri opinio est, Honorium a Concilio VI. cum Epistola sua damnatum non fuisse ut haereticum, sed ut haereseos Zc haereticorum negligentia sua fautorem. Sed nimis perspicua sunt in contrarium Concilii VI. verba, Ach. XIII. Retractantes dogmaticas epistolas
a Sergio tam ad Cstrum, quam ad Honorium. . . . epistolam . . . . ab Honorio rescriptam ad eumdem Sergium , hasique invenientes omnino alienas existere ab Apostolicii dogmatibus , ct a d finitione Sanctorum Conciliorum, o cunctorum probabitium Patrum, sequi et ero fa
sas doctrinas haereticorum , eas omnino abjicimus, ista quam anima noxiab execramur. λιorum autem id est eorumdem J impia execramur dogmata, horum is nomina a sancta Dei Ecclesia projici judicatamus, id s Sergii,
ori, Pyrrhi. . . . Cum his vero simul prostri a sancta Dei Catholica Ecclesia, simulque anathematizari pravidimus is Honorium, qui fuerat Papa Antiqua RomM, eo quod invenimus per scripta qua ab eo facta sunt ad Se gium , quia in omnibus eius mentem secutus s, ct impia dogmata confirmatit. Propter quod rursus Act. XVI ILHonorius cum aliis haereticis anathemate feritur: Theo- astro Pharanita anathema. Sergio ct Honorio Anathema dic. Putantne Garnerius & Natalis Alexander Romanum Pontificem a Concilio Oecumenico aliam ob ca sim anathemate scriri polle , & ab Ecclesia Catholica Projici, quam ob haereseos causam Z Negat hoc Adrianus II. cum Synodo Romana , in Concilio laudata Adh. . Et nonne visibile est Honorium, perinde ut Sesegium, Cyrum &c, a Concilio VI. haereticum pronuntiari Propterea alii cxistimant Concilii UI. Acta, quoad H norium a Graecis esse vitiata di corrupta. Sed nec hoc
Probabile est, ob ea quae dicta sunt artisic. AlII. sed
425쪽
. p. 28 I. Alii denique aiunt Honorii ad Sergium epistolas decretales non esse , neque ex Cathedra S. Petri profectas, sed privatas duntaxat. Sed & hoc ibidem confutatum est: neque enim Honorius a Sergio consultus fuit, ut privatus, sed ut Pontifex Romanus, ut Epistopus Episcoporum, ut Ecclesiae Caput . in Petri Cathedra sedens. Nullaeproinde veterum Pontificum epistolae censeri possent decretales , si talis epistola illa Honorii censenda non esset. Quidquid tamen de eo sit, ex Honorii fusto constat , privati Scriptoris librum, vel scriptum , ab Ecclesia seu Concilio Oec menico condemnatum, velut haeresim continentem, ab haeresi absque haereseos suspicione, sicut & absque -- ni iniquitate 8c inobedientia defendi excusarique aeque posse, ac Honorii ad Sergium epistolas; quas Ecclesia non permitteret a laudatis authoribus defendi, atqueexcusari, si crederet haereticum esse negare quod Mono-thelitarum haeresis iis in epistolis contineatur, postquam eam in epistolis illis comtineri Concilia supra die a, de Pontifices definierunt. Ast hoc Ecclesia non credit: quia hoc non est negare veritatem divinitus revelatam, fide proinde credendam, sed factum non revelatum , quod admissa fidei veritate negari potest, dicendo v. g. Dam no Monothesitarum his sim, sed non credo eam in damnaris Honorii epistolis contineri. Damno ct haresim Nest rii, sed non credo Theodoretum eam docuisse m stis adversks S. Cyrillum scriptis. Quidni ergo similiter admissa in omnibus fide Catholica dici queat: Damno quinque haereses , ab Innocentis X. Alexandro VII. o Clemente XL Gmnaeas, sed non credo με in damnato Ian- senti Augustino contineri y Est enim quoad hoc similis omnino trium illarum propositionum ratio. Non magis proinde haereticus est, vel de haeresi rationabiliter sum astus , nec magis iniquitatis filius, vel Ecclesiae Inoo
diens est quispiam , ex hoc praecise quod id post Pomtificiam definitionem de Jansenti Augustino non credat, vel de eo dubitet, quam ex hoc praecise quod illud non credat destriptis illis Theodoreti, vel de eo dubitet, post desinitionem Concilii U. vel de adegatis How
426쪽
norii epistolis post definitionem Concilii UI. Vel si haereticus censendus sit, ves de haeresi suspectus , ves iniquitatis filius & Ecclesiae inobediens quisquis post Pomtificiam definitionem non credit quinque propositiones in Jansenti libro contineri, vel de eo dubitat, similiter haereticus erit quisquis post Concilii V.& UΙ. definitionem non credit Nestorianam haeresim contineri in scriptis Theodoreti, vel Monotheliticam in Epistolis Hono- norit, ves qui de eo dubitat. Quo dato haeretici, vel
de haeresi suspecti, atque iniquitatis filii, & Ecclesiae
inobedientes erunt Anastasius Bibliothecarius, Turrecr mala, Baronius , Bella inus, Binius , Simondus , Petavius, totque alii, tamque praestantes Scriptores proxime laudati. Quod cum absque temeritate magna dici nequeat, certissime dicendum est , de fide non esse. Honorium in duabus sitis ad Sergium epistolis Mon thesilicam haeresim docuis e. non obstante in contrarium Concilii UI. VII. & UIII. definitione: alias defide esset, quod eam tradidisset ut Romanus Pontifex, in Cathedra S. Petri sedens: quomodo a Sergio consultus fuit. Id consecuturum viderunt Scriptores memorati, di ideo admittere maluerunt. Concilium VI. VII. αVIII. in facto isto ditat doctrinali definiendo errasse, quam Papam ut Papam, in Cathedra S. Petri sedentem, errasse in fide. Nec in eo ipses Ecelesia reprehendit , nee pro haereticis vel de haeresi sulpectis habet, nec pro inobedientibus &c, sed ipsis in sensu suo contra Concialiorum iureiam definitionem illam abundare, eique Contradicere permittit. Mantinum proinde videtur, Ecclesiae usum ac sensum non esse pro haereticis, vel de
haeresi suspectis , nec pro inobedientibus eo ipso filios suos habere, quo judicium suum de facto non revelato, obscuro & controversis ipsius Ecclesiae judicio non su mittunt, sed vel de ejus veritate dubitant, vel ei justa de causa contradicuat.
427쪽
Id sum ostenditur ex eo quod nec haeretici sint. nee de ha- resisusspecti , nec EMesia inobedientes. qui definiti ni Concilii Lateranensis IV. non acquisunt quoad factum Abbatis Daciam.
TAmetsi Abbatis istius libellum de unitate seu essentia Trinitatis , adversus Magistrum sententiarum scriptum, Concilium Lateranense ΙU. sub Innocentio III. damnaverit , velut continentem sententiam haere licam , negantem utique quod una quadam summa res
est Pater, is Filius, ct Spiritus Sanctus, quod prosecto tactum est doctrinale. Libelli nihilominus istius , A batisque Joachim desensionem Gregorius de Laude, A, bas & ipse Benedictinus, suscepit in vita ipsius , quam
anno I 66 . publicam fecit, in qua sententiam quidem negantem quod una quadam summa res es Pater , is Filius, o, Spiritus Sanctus, & ipse damnat, sed eam in libello Abbatis Joachim contineri negat; judicio proinde Concilii Lateranensis non acquieicit. Cumque ista de causa liber ipsius ad Tribunal S. R. generalis Inquisitionis delatus fuisset, in eoque distri- octissime examinatus , indemnatus ex Tribunali illo exiv it, absque alia correcti ne, quam quod loco verborum istorum , Aene tamen intendimus Ioachim innocemtiam infendere, contra judicium Concilii Lateranensis; ponere
jussus fuit, Conabimur tamen , si fieri potest . Ioachim
defendere. Cum qua sola correetione certum est quod liber ipsius indemnatus non exiisset, si judicio Eminentisti mi istius Tribunalis haereticum fuisset, vel de haeresi suspectum . vel contra obedientiam Ecclesiae debitam, libellum Abbatis Ioachim contra definitionem Concilii Lateranensis defendere; quia eo dato Emine tissimi DD. Inquisitores Gregorio Laudensi permisissent dicere - Conabimur tamen, si fieri potesia haresim, veι aliquid de hauresi suspectum, contra obedientiam Ecclesiae debitam defendere. Quod cum certo certius ipsi non
428쪽
perinistrint, per consequens certo certius videtur, q uod conari defendere illum contra definitionem Concilii L termediis, non sit haereticum, nec de haeresi suspectum. nec contra obedientiam Ecclesiae debitam, dummodo haeretica ipssi propositio nec defendatur , neC temere, id est . absque rationabili fundamento in damnato illo li
- reb inter lactum istud & Jansentinum , nullum uoad hoc apparet discrimen , nullumque revera esse solide ostendit liber instriptus : Defensio fidei Catholica adversus illusiones seripti nonrimi sec. Estque observatu dignum , quod licet Gregorius de Laude pag. 28. libri praelati dixerit, Neminem scandalizari debere ex iis qua dicturus erat, cum summum sit distrimen inter defensionem propositionis damnata velut Baretica, ct defensionem sustiuet, Asbatem Ioachim non docuisse propositionem illam, istudque posterius sustimeri posse probasset ex Gravina, dicente, quod Ecclesia errare possit in judicio de factis ejusmodi. Id intactum Eminentissimi reliquerunt. non relicturi si ipfis inde- leniabile visim sublata SUBSECTIO DUODECIMA . Postremo id osenditur ex aliis factu a Facundo
Mificiunt quidem tacta dc exempla seperiora, addemonstrandum, quod usque in praesentem controversiam Ecclesiae senis & usius non fuerit, eos credere haereticos, vel de haeresi sit spectos. ves Ecclesiae inobedientes , qui bona fide vel bene sentiunt de libro quem Ecclesia damnavit, velut haeresim continentem; vel male de eo quem Ecclesia absolvit, velut nihil continentem alienum a Catholica fide. bona inquam fide, id est absque temeritate & prava intentione viam tibi sternendi ad fovendum animo errorem , sed vel quia cognita sibi veritas ipsis persiladet, sequendam sibi esse Regulam iram βλαι una , nominatim S. Ignatii Fundatoris So-R cic-
429쪽
386 Artes 'esiuitica cietatis, apud Lancitium opusc. θιr. I9. c. 4. Christi
num unumquemque pium oportet promptiore animo sententiam alteriin , etiam ambiguam , in bonam trahere
tartem, quam damnare. Uel quia ipsamet libri lectio ipses ad oculum convincit. Quomodo S. Basilius Madicelli Ancyrani librum , contra Concilii Sardicensis , di Iulii I. judicium damnavit. Εcontrario de Origenis Libris ab Anastasio Papa damnatis, contra ipsius & Coneilii U. judicium, S. Posthumianus, Pamphylus Martyr , Didymus &c. bene senserunt, sicut & ac tribus Capitulis s. Isidorus, S. C lumbanus, S. Secundinus, totque alii, contra judicium ejusdem Concilii V. Et de Honorii epistolis Anastasius Bibliothecarius, Baronius, Bellarminus &C. Contra judicium Concilii VI. VII. M VIII. Quos non ideo E clesia hactenus credidit haereticos, nec in fide suspectos.
nec Ecclesiae inobedientes , arrogantes , superbos dic. Enimvero, ut optime Facundus Hermianensis Episcini
pus qui seculo sexto floruit . atque ob eruditionem magnam a S. Isidoro plurimum fuit collaudatus) l. s. c. s. Aliti es ideo haereticum hominem , vel librum --cusare, quod Catholicus putetur, is aliud improbare
reprehendere catholicam idem. Nam potes casti tu approbator atque dilector , non opprobata fornicatione , somnieatorem, dum in persona fullitur, approbare, , non improbata castitate , c sum , dum in parsona similiter fallitur, improbare. Hinc l. 2. c. q. excuset Gennadium patriarcham Comstantinopolitanum, qui contra S. Cyrillum , post Comcilium Ephesiinum , durius scripserat: Gennadius, inquit, de Cyrisio sic non scriberet, nsi dicentis intenti nem minus intellexisset Potuit enim is ipse
Christianώ religione quae recta Ihnt credere; non intellectum B. Θ uum bona intentione culpare. Eodem modo l. f. C. 3. excusat S. Anatolium , qui
perfidum Dioscorum pro fide damnatum eme negaverat: Non ipsam persiam Diostori S. Anatolius appro basie, sed eum potius ob ea perfidia fleri voluit exc- AIum. . . . . Ἀβm sicut πω ideo Lut hiani in Gaῶ
430쪽
Pontifici is orbi denunciata. g. VIII. 38
dogmatis crimina defenduntur , quia putantes Antiquos Diret id credississe , quod ipsi pusime cre ut, approbant eos, quorum fidem impugnant: ita non ideo Ana-. . tolio Eudic iani dogmatis crimen impingendum es, quod Dioscorum vel putavit, vel excusavit, quasi is culpa Euychiani dogmatis alienum: cum ipsum Eutychianorum
dogma confutaverit atque damnaverit.
Similiter l. 6. c. s. Joannem Antiochenum di Orientales excusat, qui tinctum damnaverant Cyrillum quia nempe in persona potius A. Drisii, quam in ipsa
fidei regula fallebatur. Aliud est enim cait ibidem c. a.) eum de hujusmodi persona, vel scriptis ipsius , fati. aliquid creditur , abud vera cum de ipsi: fidei fundamento
Quemadmodum aliud est,si quisquam in haretico δε-los suos occultante fallatur ait l. 7. c. 33. aliud si i
sam haeresim agnitam sectetur atque defendat. Quod variis demonstrat exemplis, utique Timoinei, Apollinaris discipuli, quem S. Athanalius laudavit, dc S. Damarisus, ab ipso deceptus, in communionem suam recepit. Nec non Pelagii, qui Palaestinos Episcopos, dc Cesellii, qui Zosimum Papam decepit &c. Idque maxime verum est, dum necdum evidcns est ac notorium, sed adhuc obscurum & ambiguum, quod talis vel talis male sentiat. Quia , ut optime Pelagius II. in epist. ad Epist. Istriae : Vos scitis, dilectis ι, quod. res, qua dubietati siti acet, in partem semperes interpretanda meliorem. Auid itaque obstas, si iam ejus Theodoreti error occultus adhuc θ dubius suit, ab uno
Patre laudatus est. . . . An non is malos is bonis a-tiquando laudatos novimus t . . . . a quid namque Ο-
rigena deterius, is quid in Historiographu inveniri E-rio honorabilius potes ' Et quis nostrum nesciat in libris suis quantis Origenem laudibus is pracomis attollat r moideo tamen Eubelium laudati Origenis culpa damnatis
Ecce quot quamque ineluctabilibus, ut videtur amgumentis demonstratur separabilitas dogmatis fidei 1 iacto obicuro re controverso , etiam doctrinali, R a etiam