장음표시 사용
401쪽
de natisragio licet arripete; Ita post amissam baptismi innocentiam, nisi quis ad poenitentiae tabulans confugiat,sine dubio de eius salute desperandu est. ΘA EST IO 1.
Qifid significat vox, Poenitentia CONCLUSIO LN Otiniisti, etiam cathosiici, abutuntur rocepaeniteti , ct prosatisfaritione, quae est rertia pars poenitentiis, orecipiunt: AIq a fide catholica alieni, putantes poenitentiam Mon respicerepraeteritum temptu ,sed tantum futurum abu- Entur quoque hac voce, ct dicunt poenitentiam nihil aliud Agnificare, quam nova vitam, quamscilicet quis infuturuins lit ducere. Est Catech. M. Nonnulli etiam poenitentiam:&c.
CONCLUSIO II. VOxpoenitentia, proprie: UYrpatur tripliciter; primum enim paenitentia dicitur, clan alicui dis'licet quod ante placuerat, nulla habita ratione huius cogitationis bonumne,an malu fuerit. Huiusmodipaenitentia ab Apostola a. ad Corinth. r. cap. vocatur tristitia secundumsaeculu,quae Hon eIisecundu Deum, neqvsaluteised morte operatur.Se- . cund), Poenitentia dicitur,cum quis descelere admisso, quod 'κ te placebat, concipit dolore, non tamen Dei,se ui causa, id est, non propter Deii,sed propterse, puta quia male valet, vel quia puniri O castigari debet.Tertio,Poenitentia dicitur,cὴm nonsollan admisisceleris causa intimo ammisensu d 'Iemus, vel eius doloris externa etiam aliquod Hirudamus, rerum hoc facimus Dei causa, id e I, prvter Deum offensum.
402쪽
CONCLUSIO II LINter ha/ tres ραmsentia proprie dictaue significatisse,
magna est disserentia: Prima enim poenarentia vitioso mala est ut pater ex loco Apostolis pra allegato: Secunda est .quaeda comori animi operturbari assectio, quae exsten indisserens, aliquando bona, aliquando mala. Tertia poenitentia est bona ct laudabilis, s aliquando est virtus tantum, ct interna poenitentia Focatur: aliquado Viri in acramentil, o vocatur Externa poenitentia. Est Catech. s.Verum inter has poenitentiae signi ficationes, &c.
Vox poenitentia in sacrisscripturis Deo inter Amonbuitur sed impropr:e ct per metaphoram. Est Catech. M. Nam cum in sacris litteris, &c. P ropriὶ enim in Deo poenitentia, sicut nec quo uis alia passio, reperiri non potest,secudii in rcm, sed bene secundiim certum modum di figuram quanda; quia videlicet Deus in scripturis dicitur interdum se habere admodum hominis poenitentis, cui cum displicet quod fecit,vult illud mutare & destruere. Sic Genesὸ.cap. dicitur poenituisse Deum quod fecisset hominem; Et I. Regum Is. quod Salii Regem com .stituisset: Quia videlicet Deus habuit se ad modum
hominis poenitentis, volens mutare hominem &- Salii Regem. Deinceps hoc toto capite, Vtemur Voce poenitemtiae in ea significatione, qua supra in tertia conclusio me diximus significare vel virtute tantum, qui aliter vocatur Interna poenitentia; vel virtute &sacramentum,& Vocatur Externι
403쪽
Qv modo probari potest poenitentiam esse virtutem' Dicendum, probari posse pluribus rationibue theologicis. P rimo, Lex non datur nisi de actibus virtutum; sed poenitetia passim in scripturis lege diuina prae cipitur; Ergo poenitcntia est virtus. Deinde, Dolcre de peccato quando, quomodo, de quatenus oportet, est actus virtutis: Sed ut hoc recte fiat praestat poenitentia: Ergo poenitentia est
virtus. Et confirmatur: Interdum enim euenit ut ex admissis sceleribus minorem quam par est doloremi homines capiant: Quin etiam ut Salomone scriptui est, Prouerb. 2. cap. Nonnhili sum qui cum maloecerinti laetantur. Rursus vero alij ita se moerori animi Raegrii tudini dedunt, ut de salute etiam prorsus desperent; Qualis sonasse Cain videri potest, qui ait Genec .' cap. Maior eiu iniquitas mea, quam ut veniam meream: Et
qualis certe Iudas fuit,Matth. 27. qui poenitentia ductus sit spedio vitam & animam amisit.Vt igitur m dum in dolore peccatorum tenere posiimus. poenis xeniis virtute adiuvamur. li Postremo idem probatur ex ijs rebus, quas sibi tet. I quam finem proponit is que vere peccati poenitet. P rimo enim propositum habet peccatum abolere, omnemque culpam & maculam abstergere. Secudo i pro sceleribus admissis Deo satisfacere. Tertio ini gratia Dei redire, in cuius ostens ivng& odium pro . pter peccati foeditate incurrit: sed hae tres actioncs .
404쪽
ε SACR A M ENT OR vM Si quis hoc loco fortὸ quaerat: Q 'modo homo Deo satisfacere possit, cum utissaeno sit actus iustitiae,quae proprie inter Deum & homines locum non habet8Dicendum quod etsi inter Deum & homines propria Iustitiae ratio intercedere non potest, cum tam longo interuallo inter se distent; aliquam tameesse iustitiam constat, cuiusmodi est inter patrem &filium inter Dominum & serum. Est etiam doctrina D. Thom. sup. praesertim art. I.
quaestions s. Cassatur in nobis virtvi panitentias acto; Prim ,
Dei misericordia nos praeuenit, cordat nostra adseconuertit: Quod tam precaretur Propheta Threnorum G. Conuerte sinquio nos Domine ad te,&cDertemur.Dein re, hoc lumine ita rati perfidem ad Deli animo tendimus. Cr dere enim oportet accedentem ad Deum, ut ApoItolus testatur ad Haebreosinimirum quia ego inquirentibus se remunerator esse. Praeterea, motis timoris consequitur, oesuvii ciorum acerbitate proposita animus a peccatis reuocatur. Atque huc videntur stetitare illa Esaia verba cap.as. Sicut quae concipit cum appropinquauerit ad partum doles clamat in doloribus suis : Sic facti sumus. Huc deinde accedissses petranda a Deo misericordia, qua erecti vitam ct mores emendare constituimus. PoIIremo, charitate corda nostra accendutu ex qua libera lis ille timor nobis ct ingenuis sit sdignus oritur, atque ita unum illud veriti, ne qua in re Dei maiestatem ladayus , peccandi consuetudinem Omni1 h de
I si Catech. .Sed docendum est etiam,&c. Et
405쪽
Quis est effectus virtutis poenitentiaeλCONCLUSIO UNICA.
Est Catech L Quae prorsiis diuina S caelestis
irrus,&c. Et D. Tho m. p. 3. q. 86. per totam. Probatur Huic enim prorsiis diuinae Scilem vidi tuti sacrae litters regnum cstorum promittunt. mapud Mat h. sesiptum est cap. , Poenitentiain agite,a propinquabit enim regnum calarum: D apud Ezechielε cap. l8. Si impius fritpaenitentra ab omnibus peccatu suis quae operatus II custodierit omnia praecepta mea, Ofecerit iudicium o iustitiam, vita rim: Tum apud eundε cap. 37 Nolo mortem impi sed n conuertatur impius a via sua θ τistat: Quod quidem de aeterna & beata vita intelligendum esse plane constat. Haec de Interna poenitentia, quae virtus est &non sacramentum, sufficiunt . Nunc de poenitentia eraterna quae etiam est sacramentum agendum est.
. . AESTIO IIII. Quare Christus Dominus voluit po nitentiam esse Sacramentum V 6 E s ae r o haec praesupponit Christum
Dominum instituitiis, ut ad poenitentiam Internam, quam virtutem eue diximus &ostendimus, adderentur quaedam res ex ternae sensibus subiccts,quibus declararetur ea qux interius iii anima ferent , in quo ratio saera meti co-
406쪽
&docia imus. Quaerit vero ulterius, Quare Christis Dominus sic instituerit, id est, Quare Voluerit poenitentiam esse sacra metum, cum peccata nobis potuisset remittere per poenitentiam quae fuisset virtus ta- tum & non sacramentum, id est, non habuisset illas res exteriores adiunctas puta,consessionem peccatorum sacerdoti siendam, neque absistuticnem vel ba lem ipsius sacerdotis Q laesito ne sic intellecta unica conclusione respondctur.
HViui rei duae potismum sunt ca se; Prima,ut de re
misi ne peccatorem, quam Dc in pιθ:cii us est, cum a r Liaec hi lis incap. Si Impius eget it poenitentiam,o can, rus dubitare liceret;Vehementer enim pendere aximo de imici napcrmientia optu esset, ma ime cum de suo cuis iudicio iri hs qua agit merito timen Amst: Vr igitur Dor'ixus hsic mi Dasol tu in tibveniret, poenitentiasacramentsin insti-rsiit, qFo per sacerdotis absolutionempeccata nobis remissuesc ccx et cmus, conscientiet nostra, ob dem qu μυ mentorum virtuti meritὸ habenda est, pacatiores redderen r Ncque enim aliter accipienda δ το acerdotispcccata vobis legitime condon iis, quam Christi Domini, qui aliph ab tico Matth. q. c p. Coisdesili remittuntur tib peccata: a. Altera catis s; cxia cum nem alatem n per Chris
407쪽
nitentiam externam esse Sacramen
tum nouae legis rCONCLVsIO UNICA. Hii potissmm duobus argumentis senipotesipae
nitentiam essesacramentum noua legis; Primo, Vt νυν oaptismussacrametum e t, quia peccata omnia, ra fertim quod origine contractum fuit , delet ; ea em rationaps*tentia,quaepeccata omnlapoit baptismum voluntate vel μ tione suscepta tollit vere o ρropriesacramentum dicondilest. altero,Sacramentum e signum rei ac z. Sed ea qua ex trinsecus in paenitentia tuin a paenitente, tum a sacerdore η't,sunt gna eorum quae interius in anima sunt: Peccator enim quem paenitet,rerum operborum notis plane exprimit se animum apeccati turpitudine abdux F; Item, ex Js qμα- sacerdote gerunturis dicuntur, visericordiam Dei pec fata ipsa remittentis facile cognoscimM: Ergo paenitetia ex terna e acramentum. Est Catech. ruod vero poenitentia.. Probatur aperte verbis Saluatoris Matth. Πς. p quibus ait: Tibi dabo claues regni calorum, &c. Et, Qq - . ii Pesolueris super terram,erunt solata ct in caelis , Absolutio enim, sacerdotis verbis enunciata, remissione illam peccatorum signat,quam in anima efficit
QVAESTIO ULAn poenitentia sit Sacramentum ex
numero cQrum quae iterari possunt:
408쪽
x43 i s AC R AMENTOR v MCONCLUSIO UNICA.P0rnitentia est Sacrament ex numero eorum quatiterari possunt. Est Catech. s. Neque vero sellim fideles docendi
sunt Sc. Et Dahom. p. 3.q.8q.art. Io. Probatur auctoritate si crae scripturae, Matth. Iricap. Erenti enim Petro, Num septies venia peccati danda eis et,Dona inus respondit.Non dico tibi usques,
ptiessed usqueseptuagiessepties.
Haec conclusio diligenter tractandali inculcata est apud illos, qui de summa Dei bonitate & clem Lita dissidere videntur, ut illorum animi confirme tur, atque ad speri diuinae gratiae erigantur: Quod quidem facile fiet tum huius loci, & aliorum tractatione, qui in sacris litteris permulti occurrunt, tum vero ijs rationibus &argumentis,quq ex sanctorum,
Ch ry so sto mi lib de Lapsis, &Ambrosi libris de pin
Quae est materia huius Sacramenti rCONCLUSIO UNICA.SMrmenti paenitentia quasi materiasiunt actus porem
tentis, nempe Contritio Crefesso ct Sesis factio. Est Catech. . Iam quo, i iam nihil fideli populo notius esse dcbet, &c. Lib. Thom. p. 3. q. 9O-pςr
Probatur auctoritate Concilii Trident. Sess. I P Hiientia, ubi can. . sic habet: Si quis negocrit
409쪽
ad integrain P persessam remisi nem peccatorsim requiri tres altus inpaenitente, quasi materia sacramenti pretiit etia, tisicet, sontritionem, OUUlionem ct Satisfactione. qua trespaenitentia partes dicuntur, anathemast. Hi tres actus poenitentis bene vocantur a Con cilio partes poenitentiae, quia ex Dei institutione requiruntur in psenitente ad integritatem sacramenti, di ad consequendam plenam & perfectam peccat
Vocantur quasi materia, non quia ver materiae rationε non habeant, sed quia eius generis materia non sunt quae extrinsecus adhibentur, ut aqua in Baptismo,& chrisma in Confirmatione: Differt enim hoc sacramentum ab aliis, quod aliorum sacramentorum materia . est res aliqua naturalis, vel arte esse Oa;Sacramenti Vero poenitentiae quasi m teria sunt, vi ante dictum est,actus poenitentis,Contritio,Consessio: & Satisfactio, qui sunt alterius plane generis,
Non obstat conclusioni,quod a quibuMam DP. Scholast. dictum est,peccata ipsi huius sacrameti muteriam esse; Quia c6clusio intelligit aqus praedictos propinquam esse materiam poenitentiae: Quod autε ab alijs DD. dicitur,peccata esse materiam, intelligedum est de remota; Sunt enim peccata materia vel obiectum, circa quod versantur Contritio, Consesso,& Satisfactio, quae sunt propinqua materia Raa
menti poenitentiae. Vide D. Thom. sup. art. I.ad 3.
410쪽
ELvCI LATIO. in veteri Iege sacerdotes testimonio suo aliquem a lepra liberatum esse dumtaxat renunciabant, Ita nucin Ecclesia ea tantum potestas sacerdotibus facta est, ut aliquem a peccatis esse absolutum declaret, sed vevere ab Gluant. Neque obstat huic doctrinae, qudd GIus Deus di. citur remittere peccata; Quia solus Deus quide tan. quam gratiae & iustitiae auctor ac parens peccata re . mittit, nihilominus sicerdotes peccata etiam remio xunt tanquam Dei ministri, inquatum videlicet verisba sacerdotis in hoc sacramento instrumentaliteryperantur virtute diuina, sicut & in alijs sacrametis.
An his verbi Orme: Ego te absoluo, nihil debeat Adduntur ex more Ecclesiae complures preces; Illis enim verbis prsmittuntur hae orationes: Misee. reatur tui omnipotens Deus,dec. Et, Indulgentiam,absoli nonem,ctremissionem, dcc. Pol ponitur haec: Passo Domiai nostri Iesu Christi ct merita beata Maria Virginis, Sc. Illae orationes non sunt ad formam necessariae: Adduntur tame ab Ecesesia,ut ea remoueantur,quae cramenti vim 3cefficientiam illius culpa cui admi- pistratur, impedire possent. JEst etiam doctrina D.Thom sup. art.3.ad L
aETSI IX. Suntne ritus de Caeremoniae a poenite- te in hoc Sacramento suscipiendo obseruandae 3