장음표시 사용
441쪽
ur fACRAMENTORUM& viribus siccumbamus, quam quod ex caelestium rerum meditatione diuini ignis amorem conciperet Hon studemu, quo mens recreari atque erigi possit.
superbia, qui sicelerasua excisatione aliqua vel drsen dere, vel minora facere nituntur. Elt Catech. . Imprimis autem reprimenda es Nam exempli causi cum aliquis sateatur se ira vehementius commotum fuisse, statim huius pertu hationis causam in alium consert a quo prius tibi in iuriari factam esse queritur. .i Monendus itaque est hoc elati animi & hominis peccati sui magnitudinuvel despicientis, vel plane ignorantis signum esse 'Tum vero eiusmodi excusationis genus ad augendii potius, quam ad minueridiana peccatum pertinere Nam qui ita factum suum probare cotendit, hoc videtur profiteri se tunc patientia Νsurum esse, cum nemine laedetur, quo quidem nihil hornine chris iii-.no indignius este potest. Etenim cum illius vicem maxime dolere debuerit qui iniuriam secit, tanaen non peccati grauitate commouetur, sed frax ri irasci-tVr, ac cum ei praeclara occasio oblata fuerit, ut De patientia colere es fratrem mansuetudine sua corrigere possit, salutis materiam ad perniciem sitam
Erlib, eos qui stulta quadam verecim lia impediti, . peccata sua confiteri non audent Iortabuntur mone-bum s nihil esse quod vitia siua aperire pereantur,nus1 -- :rum rideri deberesitates gat homines peccare, qui quillam
442쪽
ωmmunis est omnium morbus ct in humana imbecillitatem Froprie cadit. Eii C tech. . Pernicios or est illorum culpa,&: Non eget maiori explicatione.
. CONCL VSIO IIII. QVarto, illoi qui vel qu drarὸpeccata ua confiteri
vel quod nudam curam ct cogitationem in pervestigandis suis sceleribus posiverunt,nec comissa conssione expedire, nec viide eius vici, initium ducendum sit satis sciunt, acriter obiurgabunt,docebunt, ut priusiquam
adeant, omnsu id curem ut peccat orumsuorum cotritione
omniqueantur, quὸd praestari nullo virdopotest nisi ea rei', nsiendosigillatim recognoscere deant. Est Catech. M. Alii sunt qui vel quod raro,&c.
Quid ergo sacerdos cum resibus aget' dimittetne illos sine absolutione vel non dimittet Cum distinctione & prudenti cautione sic dicen.
Si sacerdos huiusmodi homines prorsiis impar, tos co3nouerit, humanissimis verbis a se dimittet, hortabiturq; ut ad cogitanda peccata aliquod spatiusium ant, ac deinde reuertantur. Quod si sorte assi mauerint se in eam rem omnest idium I diligentiam suam contulisie,quoniam sacerdoti maxime verendum est ne semel dimisist amplius non redeant, audiendi erunt, praesertim ii eme dandae vitae studium aliquod prae se serant, adduciq; possint ut negligentiam suam accusen i, quam se alio tempore diligenti de accurata meditatione compensituros promittanti
In hoc tamen magna cautio adhibeda est. Si enim audita
443쪽
audita consessione iudicauerit, neque in enumeran dis peccatis diligentiam, nec in detestandis dolorenti poeniteti omnino defuisse, ab Alui poterit: Sin auteutrumq; in eo desiderari animaduerterit, auctor illi& suasor erit ut maiqreni curarn,quod antea dictu triest,in excutienda conscientia adhibeat, hominemq; vi blandissime poterit tractatum dimittet.
CONCLUSIO V. Post remis, m0lieres qua alicuius si eleris in priori coη.
fessione oblitae,ad sacerdotem non audent redire, quod vereantur ne vel in fusticionem nigna improbitatis populo veniant, veIsiugularis religionis Iodem quaerere existimem rursaepe tum publice,tum priuatim docebili, neminem tanta memoria esse, qui omnia'Hatita, dicta, ct currata membin se queas.Qmipropterfideles nulla re deterrendos esse, quominus a sacerdotem reuertantur , si in memoriam alicum eriminis redierint, quod ante afuerit praetermissum. Est Catech. M. Sed quoniam interdum contingit ut mulieres,&c.
Hactenus de consessione, nunc de Satisfactione Pqstrema parte pinnitentiae agendum est. QVAE ST IO XXVI
. Quid est Satisfactio CONCLUSIO LSatisfactitaeneraliter loquendo, est rei debita integra
solutio . Est Catech. 3. Primum itaq; satisfactionis nomen, .&e. Et D. Tho m. in s R. q. Id. art. 3. Hoc enim indicare videtur ipsa nominis etymo
444쪽
facerestigii scat, quod alteri tantumprastare qram rum irato animo ad ulciscendam iniuriam satis esse post;ADque ita satisfa ctis nihil est aliud, quam iniuria alteri illata compensario. Est Catech. M. Quare cum de gratiae reconcili tione&c. Et D. Thom. stip. & facile intelligi potest ex pr cedenti conclusione, cum ex illa per bonam
CONCLUSIO II LSatisfactis quae ad hoc locum pertine hoc est,qua Deo
pro peccatis satust, ηihil est aliud, quam compensitio quaedam, qua homo propeccatis commissis Deo atquid persoluit. Est Catech. . Qigod autem ad hunc locum alti net, &c. Et D. Thom. stip. Probatur definitio auctoritate Patrum & DD. Ecclesiae,qui illam tradiderunt,& recensentur a Magistro in A. senti dist. 11. & a Canonistis in cap. Saq, isfactio.. RET, IO XXVIII.
Quot sunt genera fatisfactionis qua Deo pro peccatis satisfit 3 Et: Quae est differentia inter illa genera satisfactionis tCONCLUSIO LRiplex est genus satisfactionis, qua Deo pro peccatustist. Primum,&prsam aram illad es, quo pro scelerum
445쪽
scelerum nostrorum ratiotie, etia i si Demsumnio iure nobis cum agere Velit , omne per ob tum est. Secundum est illud quod Cattanicum apellatur, ct certo temporis statio d*ivinpei tur: stiliquis maest in ea bHisu receptus,ut cuH
movi est illur,quod pro peccat is,non quidem a sacerdote constitutum fedstote nostrasus epitini us que a notis istis repetitum sustinemus. Esi Catech. M Quo in genere. &c. Et D. Thom. in supp.q. I s. art. I. N ex sequentibus fiet manifesta.
INter sagenerasii factionis magna est dsseretia.
uti factio primi generis βι Chrito competit, qui in cruces fet 'pi o peccatis persoluto, plenisi me Deosatisfecit:.Ν
que en m xllares creata tanti esse potuit, qua vos ramgraui Eebito liberaret. Hoc indicat D. Ioannesi. epistola cap. z. cum ait: ipse es propitiatio pro peccatis nostris, non pro no-ι Dis si em tantam, sed etiam pro tot. vs mundi. Fuit enim
fatis actio Cior tin cruce plena ct cumulata, o scelerum
miniuim rationi, quae in hoc iaculo comissa suntpariter aqua literi restondens , cuius, ne pondere oe merito hominui; iactiones apudDeum plurimum valent ac ne eo nulla prorsus Uimatione diffra habent l. IIoc etiam ipsum videtur signi care Dauid Propheta Psalm. iis . qui postquam secum ipse reputans hac verba protulisset: Quid retribuam Domino pro omnibus qua retributi mihι Z nihil praeter hanc sis factione quam caluis nomine expresiit, dignam tot tantii bene ijs inuenire potuit: Zaresubiecit, Calicemsalutaris accipianto nomen Domini inuocabo. Satisfactio secundi generis est Ρι ramentalis,hoc est,propria eorum qui poenit entiam sacra mentalem subrant; Ietida Ar mm Deopro peccatis ex prae' eptol.
446쪽
Ε L v C I D A Τ 1 Ο.testto ipsi. tu sacerdotis inscramento paenitentia. Ponremi generis satisfactio est communis omnilusIoenitentibin. Eit Catechismi. M. Qilo in genere. Erit manifesta ex sequentibus.
Quid est Satisfactio sacramentalis iCONCLUSIO UNICA. Satisfactio sacramentalis nihil aliud est , qua olutis
poena qua expraceptosacerdotis Deo pro peccatis δε- penditur, cum animo o deliberatione peccata inpoterum omni ludio vitandi. iEst Catech. . Sed illa tantum sacramenti pars cosenda est,&c. Et D.Thom .in silpp.q.I2.art.3.
Quod satisfactio includat propositum vitandi peccata in posterum,paret ex definitionibus Patrum& DD. Ecclesiae. Ita enim nonnulli satisfactionem desmuerunt: satisfacere, est Deo debitum honorem impcnderer Quod autem nemo debitum honorem Deo possit tribuere, nisi qui peccata omnino vitare instituat, satis apparet.Εst definitio D. Anselmi lib. 2.Cur Deus
Et, Satisfacere est peccatorum causas excidere, &eosum suggestioni aditum non indulgere. Est des nitio D. Augustini lib. de Ecclesiasticis dogmati bus cap Fq Et apertius in eandem sententiam, alij definiue runt, satisfactionem esse purgationem, qua eluitur quicquid sordium propter peccati maculam in anima resedit, atque a poenis tempore definitis quibus
tenebamur, absoluimur. D i s p i. '
447쪽
Dicendum remanere rVt hoc bene intelligatur sciendum est, duo esse quae peccatum consequuntur,Macula,& poena, Acquamissis semper culpa dimissa, simul etiam aeternae mortis supplicium apud Inseros costitutum condo . Detur, tamen non semper cotingit, quemadmodum a Tridentina Synodo declaratum est SesILI . de poenitent. . 8. Vt Dominus peccatorum reliquias de poenam certo tempore definitam, quae peccatis debetur,remittat.
Huius rei perspicua sunt exempla in sacris litteris. Genes 3. cap. Numer. 12. & ro. & aliis permultis imeis. Sed illud Dauidis clarisiimum &maxime illustre intuemur, Cui etsi Nathan dixerat, Dominus quoque transtulit peccatum tuum, non morieris: is tamen grauiosimas poenas ultro'subijt,Dei misericordiam his verbis, noctes diesq; implorans: Amplius laua me ab iniquis rate mea, O apeccato meo munda me. Quoniam iniquitate meam ego cognosco, ct peccarum meum contra me ensen . per.Quibus verbis illud petitum est a Domino,ut nos selum crimen, sed poenam etiam crimini debitam 2 condonaret, atque i peccati reliquiis purgatum, in pristinum decoris & integritatis statum restitueret. Atque haec cum summis precibus peteret, eum tame Dominus tum filii ex adulterio suscepti, tum Abs Jonis, quem unich diligebat, desectione & morte mulctauit,alijsq; poenis & calamitatibus affecit,quas: illi antea intentara1. In Exodo etiam, etsi Dominu Noysis precibus exoratus, populo Idolatrae peper
serat, tamen minatus est δε tanti flagitij graues
448쪽
3ra poenas repetiturum esse; Ipseque Moyses testatus est sore, ut illud Dominus seuerissime in tertia & quartam Vsque generationem ulcisceretur . Haec eadem doctrina probatur traditione eccle- sis catholicae, quam sanctorum Patrum auctoritates di testimoni a aperte demonstrant, D. Augustin i in Enchiridio c. 7o. D. Hieronymi in epitaphio Pau. Iae epistola 27. D. Ambrosij lib. I. de Poenit. p. 16.& lib. 2. cap. s. & aliorum. DIFFICULTAs II. cune omnispornapoenitenti acramento Mia ac bapt,
Dicendum, huius rei plures esse causis, quas prς- clare sancta Tridentina Synodus explicat his verbis. Prima causa, Diuinae iustitiae ratio exigere vid tur,ut aliter ab eo in gratiam recipiatur, qui ante ba piismum per ignorantia deliquerint, aliter Veto qui semel a peccati & Daemonis seruitute liberati, & a cepto Spiritus sancti dono scientes templum Dei violare & Spiritum sanctum conitistaret non sesernidauerint. Secunda, Divinam clemetiam decet, ne ita nobis absque ulla satisfactione peccata dimittantur, ut occasione accepta peccata leuiora putantes,veluti inimrij & contumeliosi Spiritui sancto ingratiiora lab mur,thesaurigantes nobis iram in die irs. Proculdu hio enim magnopere a peccato reuocat, & quasi se no quodam coercent hae satisfactoriae poenae,cautioresque & vigilantiores in posterum poenitentes es . siciunt. Tertia, Exiguntur satisfactiόnes nostrae, ut tanquam testificationes quaedam sint doloris, quem ex comatissis peccatis capimus, qua ratione Ecclesiae fit bb satis,
449쪽
S A C R A M E N T o R v Mntis,quae nostris sceleribus grauiter ossensa est.Na mut Sanctus Augustinus ait i per Psalmum so . Gitconititiim ct huntiliatum Deus non sternit: Verum quia pleriique dolor alterius cordis occultus es alteri, neque in a liorum notitia per verba, vel alia quaecumquesigna procedit, recte ab us qui ecclesiaepraesunt, temporapaenitentia corsi xli tur,rr Ecclesia, iis qua peccata ipsa remittuturor is t. Qtiaria, Praeteret poenitentiae nostrae exempla alios docent, quomodo ipsi vitam instituere,& pietutem sequi debeant. Cum enim poenas pro peccatis nostris irroreas caeteri homines intuentur, &summam cautionem sibi in omni vita adhibendam &mores pristinos corrigendos esse intelligunt. inta, Deinde huiusmodi poenarum perpessio hecosequimur, ut capitis nostri Iesu Christi, in quo passus est ipse &tentatus similitudinem & imaginem geramus. Nihil exim tam deforme videripotest, ut a Sancto Bernardo dictum est Serm. 1. de omnibus Sanssis,qVam substinoso capite delicatum csse membrum. teste Apostolo ad Roman. 8. cap. Coba redes sum M. Chri tamen campatimur. Et p. ad Timotheum 2. Si commortuisumus, ct convivemus: Si sustinebimus, σ.onregnabimus.
Sexta, Colligitur ex sententiis quibusdam D.Ber-
nardi & aliorum Patrum. D. enim Bernardus Serm. . de coena Domini, duo amrmat in peccato reperiri, .maculam animae, S: plagam .Ac turpitudinem quiduipsam Dei misericordia tolli, verum sanandis pecca-. torum plagis valdὶ necessariam esse eam curam quae iii remedio penitentiae adhibetur. Quemadmodum
enim sanato vulnere cicatrices quaedam remanent,
quae & ipis curandae sunt; Ita in anima,culpa condonata supersunt peccatorum reliqui e purgandae. .Ids
450쪽
E LUCIDATIO. D. Chrysosto sententia confirmat Hom. 68. ad populum Antiochenu na, cum ait: Non satis enas. ita ex corpore extrahi, sedplaga quoque asagitta infit Iasanada est; Sic etiam in anima post acceptam peccati reniam Ioe nitentia curanda splaga relicta. Frequentissime enim a Saeto Augustino docemur &praeseidmin Psial m. o. ad versum, Ecce enim Veritarem,&c.duo'scin poenitentia animaduertenda esse, Dei misse ordiam de Iustitiam Misericordiam,qua peccata & poenas ster nas illi dcbitas condonat : Iustitiam, qua poenis tempore dcfinitis hominem punit. Septima& postrema, Poenitentiae poena a nobis suscepta Dei animaduersionem stippliciaque in nos
constituta anteuertit. Ita enim docet Apostolus I. ad Corinth. II. cap. cum ait: Si nometipsos diiudicaremus, non utique iudicaremur:Dum iudicamur autem, a Domino corripimur,rt non cum hoc muΗdo damnemur.
AESTIO XXX. Vnde vim habet Satisfactio sacra' mentalis 3
S/cramentalis satisfactionis vis tota a Christi Domini .
passionis merito pendet. Est Catech. . Eius autem quanta vis sit,&c.Et D. Thom .in supp. q. Ι3. art. I. Probatur & explicatur: Nam a merito Pasitonis omnibus lipnestis actionibus nostris duo illa max, abona consequimur. Vnum,ut immψrtalis gloriae praemia mereamur: Itavi calix etiam aquς frigidae,quam in eius nomino