Catechismi Romani elucidatio scholastica, qua vniuersa illius doctrina facili methodo ad captum non solum inferiorum parochorum et catechistarum, sed et quorumcumque studiosorum accommodatur. Auctore Ioanne Chapeauille canonico, poenitentiario, et vi

발행: 1600년

분량: 921페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

is AE ST I O X X X L . An satisfactio Sacra metalis obscuret

satisfactioneni Christiε CONCLUSIO UNICA.S thoctis suramentali perfectissmam ct cumulatis

simum Christi Domini satisfactionem non obscurat,sed potius clariorem ct illustriorem reddit. Est Catech. M. Neque vero persectissimam,&c. Ratio conclusionis est; Eo enim copiosior Chri- si gratia videtur esse, quod non selum ea nobiseu mcommunicantur quae ipse selus, sed illa etiam quae tanquam caput in membra sitis sanctis &iustis homunibus promeruit ac persetuit: Qua ratione fieri perspicuum esst ut iustae &honesis piorum actiones tantum ponderis & dignitatis habeant. Christus enim Dominus tanquam caput in membra, & vitis in palmites , gratia sua in eos qui sibi per charitate coniunetissent continenter infundit: Quae quidem gratia

bona opera nostra semper antecedit, comitatur consequitur, &sine qua mereri aut sitissacere Deo

nullo modo possumus. Atque ita fit ut iustis, nihil deesse videatur, cum operibus quae Dei virtute es ciunt, & diuinae legi pro humana mortalique conditione satisfacere, & vitam aeternam, quam scilicet,si Dei gratia ornati e vita decesserint, consequentur, mereri posiint.Nota est enim illa Saluatoris vox Ioan nis .Qui aute biberit ex hac aqua quam ego dabo ei,non sitiet in aternum,sed aqua quam ego dabo ei, et in eo foraoquasauentis in vitam aternam.

452쪽

t QVAESTIO XXXII. ', praecipue requiruntur ad vera

Satisfactionemὶ CONCLUSIO UNICA.

praecipue in Satisfactione requiruntur; Primum est,ut is quifati cit iustussit acDei amicus: terun/ri eiusmodi opera Vipiamur qua nasu rasua molestiam ct dolorem inrant. Est Catech. M. Sed duo praecipuὶ in Satisfactione &c. Et D. Thoman supp. q. I . per totam & q. Is

ari. I.

Prior pars probatur. Opera enim quae sine fide dicharitate fiunt nullo modo Deo grata esse post Altera probatur.Cum enim satisfactiones nostrς praeteritorum scelerum compensationes sint,&, Vt . banctus Cyprianus loquitur lib. I. epistolarum epi- 'Ola 3. redemptrices peccatorum, necem est ut aliquid acerbitatii habeant,

An ergo idi,qui vel patiendi conssetudine, vel accens in Peum charitate exercent operastisfactoria, is mole Tise M quasvis actiones sine aliquo doloris sesu, nosatisfaciat' Dicendum, non idcirco fieri quo min us ea ipsa opera satisfaciendi vim habeat, siquide hoc propria ςst filiorum Dei, ita eius amore & pietate inflamma ri, ut acerbisiimis laboribus cruciati, aut nihil sera incommodi sentiant, aut omnia laetistimo animq

453쪽

ONine sat actionisaenis ad haec tria opera conuem enter refertur,oratione, Ieiunium, ct Eleemosyna. Est Catech. M. Verum omne satisfactionis genus, Zec. Et D. Thom. in supp. q. I3. art. I. - Probatur tribus rationibus Theologicis; Prima, Satisfactio debet esse talis per quam aliquid nobis substrahimus ad honorem Dei quem per peccatum laesimus; Nos autem non habemus nisi tria bona,sci licet animae, corporis, & fortunae: Ex bonis fortunaeshbstrahimus nobis aliquid per eleemosynam: Exti , his corporis per ieiunium, Ex bonis animae non oportet quod aliquid substrahamus quantum ad eL sentiam, quia per ea efficimur Deo accepti, sed per hoc quod ea sissimittimus Deo totaliter,quod fit per

orationem.

secunda, satisfactionis est peccatorum radices extirpare, Nihil vero aptius & conuenientius ad ex tirpandas omnium peccatorum radices esse potest, quam oratio, Ieiunium,&Eleemosyna: Nam cum omne quod est in mundo,sicut loquiturD. Ioannes, ut est concupiscentia carnis, aut concupiscentia octilorum, out soperbia vita; nemo non videt hisce tribus morbi causis totidem medicinas, priori stilicet Ieiunium, alteri Eleemosynam, tertiae orationem rectisume opponi.

ἡ Tertia, Satisfactione iis satisfit quos offendimus,

Hi vero sunt tres, Deus, proximus, nosipsi, Quarς Deum oratione placamus,proximo eleemosyna sisti in imui,nosplbs vero ieiunio castigamus. Di F F

454쪽

An aerumnae calamitates quae dum in hac vita sumus emeritu nos premunt, latsatis fastoriar . Dicendum, eos qui patienti animo quic*iid h. horiosi&incommodi Deus immiserit, ferunt, amoplam satisfaciendi & merendi materiam naetos esse: Qui autem inuiti &repugnantes poenam huiusmodi stillinent, omni satisfactionis fructu priuari, sed Dei tantum peccata iusto iudicio ulciscontis, animaduer,s; nem & supplicium perferre. AE ST Io X XX II IL

An unus satisfacere possit pro alior CONCLUSIO UNICA.

Ηrim tertia partis paenitentia maxime proprium est,

ut unus possit pro altero satisfacere. L it Catech.M. In eo vero summa Dei bonitas,& D. Tho m. in supp. q. IJ-ari δ' Probatur&e plicatur. Vt enim, quoad contra tionem &consessionem attinet,nemo pro altero dolere avx confiteri potest, Ita qui diuina gratia pridit sunt, alterius nomine possunt quod Deo de x porseluere: Fitque quod monet Apostolus ad ina a ras 6. cap. Vt quodam pacto alter alterius Onera por

tare videatur. re

Confirmatur articulo symboli Apustolici, Sanctorum communionem confitemur. Nam cum omnes eodem baptismo abluti Christo renaicamur, eorundem sacramentorum participes mis vero cum eiusdem corporis & singuinis Chri Domini cibo & potu recreamur,hoc apertilsime de mostrat nos omnes esse eiusdem c poris membra

455쪽

s A C R A M E N Τ Ο R v M. Quemadmodum igitur neque pes sitae tantum, sed etiam oculorum utilitatis causa, munere suo langutur, neque rursus quod oculi videat ad illorum pro priam, sed ad communem omnium membrorum Vtilitatem reserendum est: Ita communia inter nos satisfactionis officia existimari debent.

An tantumsturim consequitur ille pro quosatis si qua si ipse pro se ipsostufaceret'

Dicendum, quod non, si omnem fructum qui ex satisfactione capi potest,s ectemus: Nam satisfactionis opera priterquam quod sol lunt poenam temporariam peccatis nostris debitam, medicinae etiam &curationes qusdam stini quae poenitenti ad sanandos prauos assectus praescribuntur: .ao quidem utilit iis fructu, eos qui per se non satisfaciunt prorsu μ' xere perspicuum est. QUAESTIO XXXV.

. An restitutio ad satisfactionem sacra- mentalem pertinc trCONCLVsIO UNICA.NO' potinet quidem , Qui tamen de re aut de exis'.

matione proximi aliquid detraxerit, non est Uam cerdote absoluens,nis prius quacuistrisfuerint restitμπο polliceatur.

Est Catech. . Sed illud imprimis E acerdotibus.

. ab hac conclusione sequitur,eos qui etsi prolixEpolliceantur se ossicio satis esse facturos, tamen cer tum est ac deliberatum nunquam promissa exset' uero, nino cogendos esse antequam absoluantur

'xxς tuant, saepeque illud Apostoli ad Dphesios q.

456쪽

E LUCIDATIO. Meis inculcandum est: furabaturia, nonfuretur,m sis autem laboret operando manibus suis, quod bonum est, is habeat unde tribuat necessitatem patienti. AESTIO XXXVI ET POST REMA

Qi3 ales & quantae satisfactiones poeni. tentibus sunt imponendier 'CONCLUSIO I.

IN irrogandi satisfactori's paenissacerdotes hancregula perpetuo obseruabunt, Vt nihil pro suo arbitrat ed om nia Iustitia rudentia, o pietate conitituant. Est Catech. 3. In irroganda autem,

CONCLUSIO ILVT ad hanc regulampeccata metiri videamur, Ma

nitentessuoru celerumgrauitate magis agnosiat, operaepretium erit eis interdumsignificare,quapoena quibusdam delictis ex veterum canonumpraescripto, quipaenitemtiales vocantur, coistitutasint.

Est Catech. 3. Atque ut hac regul ,M. CONCLUSIO IIL , I omni satisfactionumgenere maxime conuenis pr.

, nitentibus praecipere,ut certis aliquoto definitu di Lus orationi vacent, ac pro omnibu c praesertim pro νι, pii ex hac vita in Domino decesserunt reces Deo faciant. Est Catech. M. Sed ex omni satisfactionum re

Hortari etiampaenitentes vortet ut saepe eadems ti fuera sacerdote indicta Nin suscipia

457쪽

sACRAMENTORVMata repetant, atque ita mores siuos componant,ut ijs omnibus psa ad paenitenti acramentum pertinendi, diligenter a so . latis, tum virtutis paenitentia st dia nunquam intermutant. Est Catech. M. Hortari vero etiam eos, &c. CONCLvs Io v. E T POST R EΜ Α

Q si interdum etiam ob publicam et si empu

blicapaenitentiapraescribendafuerit, quamuis etiam' paenitens refugiat ac deprecemr, non erit facile audiendus, verum persuadere ei oportebit ut quae tum fibi,

tum a iusi tariasutura sunt, libenti atque alacri aniῶρ suscipiat. Est Catech. Qu9d si interdum, M. Neque eget

maiori explicatione. Haec de Poenitentiae Sacramento, singulisque eius partibus sussciunt.

458쪽

Ni τ i o huius capilli duo cum Catechi I mo pastoribus & Catechistis animaduertenda sunt. Primum, Causae propter quas oportet illos diligenter populum fidelem de Extremae un-stionis sacramento docere. Alterum, fructus qui ex hac doctrina proueniat Caula duae sunt praecipuae; Prima, Quia illarum rarum mysteria,quae ad salutem pertinent,aperire&explicare maximό conuenit. Altera,quia Extrems unctionis sacramentum n5 potest supremi illius diei memoriam non habere;ῆ deses autem moriedi necessitatem omnibus propositam esse animo repetentes, prauas cupiditates coercebunt. Sic docet Ecclesiasticus 7. cap. In omnibus oporibus tuis memorare nouisma tua,ctin aeternu non peccabis Fructus qui ex hac doctrina colligitur est maximus. Fideles enipa a prauis cupiditatibuI se coercentes, in ipsi mortis expectatione se minus perturbari sentient, quin imo immortales Deo gratias aget, qui ut baptismi sacramento aditum nobis ad veram vita patefecit: ita etiam ut ex hac mortali vita decederes expeditiorem ad caelum viam haberemus, La trema: vocti s sacramentumanstituit.

459쪽

trema Vnctio ὶ Et: Quibus praetς

nominibus appellari solet CONCL VSIO LΗος ametum idcirco Extrema unctio appellas u

Est Catech. Vt igitur quae ad eam explicationsi deci Et P. ThOm. in supp. q. 33. art. I. ad 2.

HAEc ipsa unctis a majorihu , sacramentum etiam unctioris infirmorum, Uramentum exeuntisini

dicta e t. -

Est Catech. g. inare haec ipsa unctio, &c. Et V.

Thom. in supp. q. 3r. art. I.ad 2. Vide tit.de iacra unctione inDecretalibus,Hug nem de sacramentis p. Is.c p. 2. Petrum Damianum'. Serm. I. de dedicatione Ecclesiae,&alios.

An Extrema unctio sit vere sacranitatum nouae legis 3. CONCLUSIO UNICA. Extrema octioni propria ramenti noua legis ratio

coruuenit.

Eit Catech. g. Q od autem Extremae unctioni, i&e. EtD. Thom. in lup. q. 20. art. I.

Probat

460쪽

gLvCIDATIO. ibrobatur tripliciter; Primo, auctoritate Dipliniue sacrae. Si enim verba, quibus Sanctus Iacobus Λ-hostolus cap. s. huius sacramenti legem promulga. tiit, attendantur, conclusio erit maxime perspicua: In matur quu in vobis' inquit inducat presbyteras E clesia, ct orentsuper eum ungentes eunt oleo in nomine D mmi, ct oratio fisi salvabit infirmum, o alleviabit eum Dominus, et sin peccatis est, remittentur ei: Nam quod peccata condonari affirmatApostolus,in eo declarat vim & n aturam sacramenti nouae legis. Secundo, Ecclesiae catholicae traditione. Hane enim Ecclesiae catholicae de extrema unctione perapetuam doctrinam fuisse plura Concilia testantur. Constantiense, Florentinum, Cabrionense can. AEMVOrmatiense can. 72. de nouisiimuiridetinum Sesi

Xq. cap. I. can. I.

Postremo, auctoritate Innocentii primi, qui in

epistolis I. ad Decentium cap. 8. hoc sacramentum fidelibus maxime commendat, Ibi enim,loquens de oleo infirmorum sic ait: Paenitentibus inud infundi non potest,quiagenus e acramenti; Nam quibus reliquas a. menta negantum, quomodo unumgrem pura turposse tacessit

cum in hoc Sacramentosint plures unctiones,m resim Iacramentum dicendumsit,anplura' 'Dicendum, esse unum non plura, quamuis perplures Vnctiones administretur, quarum singulis propriae preces & peculiaris forma adhibenda sit, Vnum Videlicet non partium continuatione,quae diuidi non posiint, sed persectione; Cuiusmodi sunt caetera omnia quae ex pluribus rebus constant. Nam quemadmodum Domus quae ex multis & diuersis partibus composita est, una latum sorma Pe scitur:

SEARCH

MENU NAVIGATION