장음표시 사용
521쪽
M tr Vmum est Sacramentum. Est Catech. M. Iam vero Matrimoniues
bacramentum es e. tD.Thom. in supp. q. q2.art.Ι..- Hanc Ecclesia Apostoli auctoritate confirmata, certa in & exploratam semper habuit. Ita enim ad E- .phesios s. scribit: Viri debent diligere uxoressuas ut conp ra sua.Qui suam uxore diligit seipsum diligit , Nemo enim unquam carnem suam odio habuit sed nutrit o fovet eam. sicut o ChriIlus Ecclesia, quia membra fumus corporis eius, de carne em oede Uibm eius. propter hoc relinquet homo patreo matremfuam,ct adhaerebia uxorisus, ct erunt duo in carne rua: Sacramentlim hoc magnu est, ego autem dico in Christo ct Ecclesia Nam quod inquit,Sacramentu hoc magnum est, nemini dubium esse debet ad Matrimo. nium reserendum esse quodscilicet viri & mulierithoniunctio, cuius Deus auctor est, sanctis,imi illius vinculi,quo Christus Dominus cuniEcclesia colun-ritur,sacramentum,id est,sacrum signum sit. Hanc esse verborum Apostoli veram & propria sententiam,veteres Sancti Patre qui eum locum interpretati sent, ostendunt. Idemque sancta Tridentina Synodus Sess. 24. de Matrimonio in principio
QA d etiam Matrimonium gratiam sanctifican. iem significet & tribuat , in quo maxim Macramenti ratio consistit,hsc eiusdem Synodi verba declarant. Gratiam verὸ quae naturalem illum amorem perficeret, O indissolubilem unitate confirmant,coniuges anctificare ipse Christus venerabilium cramentorum institutor at Fo
r Uector sua nobis Iasone proincruir.Exin
522쪽
ti pratiam ad hoc valere,ut Missi uxor mutuae char tatis vinculo contubicti, alter in alterius benevole Lila conquiescat alienosque R illicitos amores &con cubitus non quinat, sed in 'myibus sit honorabile connithium, & thorus immaculatus.
QV ag ST to X L An Sacramentum Matrimoni j sit prpstatius iis Matrimo ni js quae ante
S cramentum Matrimon, longe praestantius est M- . trimoni s qua ante velpost legem mirasolebant. Est Catech. Sed quantum Matrimonij sacra mehtum c. Et D. Ilio maestum Hanc ex duobus facile est cognoscere; Primd, ex eo quod etsi gentes Matrimonio diuini aliquid
inesse arbitrabatur, atque obeate vagos concubitus naturae lege alienos est , itemque stupra, adulteria& alia libidinis genera vindicanda esse iudicabante tamen eorum connubia nullam prorsiis sicramenti vim habuerunt. Apud Iudaeos quide religiosius ominino nuptiarunt leges s uari consueuerant: Meque dubitadum quin eorum Matrimonia maiori sancti-tMe praedita essent. Cum enim promissionem acco Mnx, fore aliquando, ut omnes gentes; in semine Abrahae benediceretur; magnae apud eos pietatis os scium merito esse videbatur, filios procreare,electi Populi sebolem,ex qua Ch ristusDominus Saluatorn ier, quo ad humanam naturam attinet, Ortum
523쪽
habuturus esset,propagare r Nec illae tamen connam
edones veram sacramenti rationem habuerunt.
Secundo,ex eo,quod siue naturae post peccatum, siue Moysis legε spectemus, facile inimaduertimus Matrimonium a primi ortus sui decore&honestate decidisse: Dum enim naturae lex vigebat, multos ex antiquis Patribus fuisse comperimus, qui plures simul uxores ducerent. Deinde vero in lege Moysis
dato repudii libello, permissum erat, si causa fuisset,
diuortium cum uxore facere:quorum Vtrumque ab
Euangelica lege sublatum,dilatrimoniumque in pristinum statum restitutu est. Nam quod polygamia a Matrimonii natura aliena esset setsi aliqui ex prisicis
Patribus accusandi non sunt, quod non sine Dei in .dulgentia plures uxores ducerent Christius Dominus,Matthaei I9. cap. ostendit illis verbis: Propter dimittet homo patrem O matrem, ct adhaerebit uxori tuae Oerunt duo in carne una. Deinde subiungit, Itaque iam nonsiunt Quibus verbis planum fecit. Matrimonium ita a Deo institutum esse,ut duorum tantum,non plurium coitinctione des niretur. Hoc etia Marci Io. cap. apertissime docuit. Inquit enim: Quicumque dimiserit uxorem suam ct aliam duxerit,adiis rerium comittitispeream, ers uxor dimiserit virum sum a*nupserit achatur. Na si viro liceret plures uxores ducere, nulla omnino causa esse videretur, cur magis adulterij reus esse dicendus esset, quod praeter eam uxorem, quam domi haberet, aliam duceret, quam quod priore dimissa, cum alia coniungeretur.
Ex his facile responderi potest: ad id quia quaeri
Blet: Quid faciendum si cum infideli ad fidem conuisse, qui prius hiures uxores duxerat; Iubet squidem eum Ecclesia caeteras omnes relinquere. . ac prip.
524쪽
, Qv AES T IO XII. Αn' Matrimonium di tui & separat, possitὶ Et: Quare expedit Matrian niunt esse indi lubile CONCLUSIO 1 Vinculum mirimo, nussa re nisi morte distrinspotest. Est Catech. . Verum eodem ChristDomini re. simonio. Et D Thom.in supp. q. v. per totam. Patet ex eodem Christi teltimonio statim allereto. Si enim post libellum repudii mullera lege viri seluta esset; liceret ei sine ullo adulterij crimine alteri viro nubere; Atqui Dominus apertό denunciat, Matth. 19. Ommis qui dimittit uxorem suam ct alterans ducit,macharum, Ergo coniugij vinculum nulla re nisi morte disrumpi perspicuum est. Confirmat hoc ipsum Apostolus i. Corinth. 7.chm inquit: Mulier alligata est legi quanto tῖ ore vir eius visit, quὸds dormierit vir eius, liberata est a lege, cui vastrabat tantum in Domino. Et rursus: His qui Matrimonio lancti isnt,praecipio non Costa Dominus uxorem a viro non discedere: Θυ disiesserit,manere in pta ,aut Tiresis
reconciliatri. DIFFICvLTAs v N ad A.
Licetne irestis quibusdam ex causistrum a mulier ali3 Eoad thorum 2 cohabitationem separarit . Dicendum licere, sicut patet ex verbis Apostoli iam allegatis, sed sequedum tunc Apostoli consiliu,
Qui m eri ,. quae iusta de causa virum reliquerat, 1 hanc
525쪽
ues SACRAMENTOR vuhanc optionem detulit, Vt aut innupta maneat, aue viro suo reconcilietur. Neque enim sancta Ecclesii viro & uxori permittit, ut sine grauioribus caulis ab ter ab altero discedat.
GIUA ALTERI PARTI quaestionis.' 'riise γ consultum admodum νt Matrimonii s. V prWsinihilsolubile: Primum enim homines in conmin vili 'amni nise virtutemporius, ct morum milituudin , qum diuituti, sepu&hritudinem stectandam esse,
hinc intelligent: qua quidem re commigni societati maxime consuli nemo dubit repotest.Praetereasi diuortio Masrimo nil dolueretur, vix pnquam dodendi causae hominibus, sua ijs ab antiquo pacis,o pudicitia hoste quotidie objcarsetur,de sent. nc verὸ cum deles secum cogitant,quamuis etiam coniug3 conuictu, se conssuetudine careant, se tam uanta trimoni, rinculo costrictos teneri, omnes alterius Uxoris o nutilem bipracisam es; res vi ad iracondiam, O disdia tardiores esse consiseuerint. . si interdum etia Asritiamfaciant, ct diutius coniugis demeriumferre noti pol iit, o facile per amicos reconciliati ad eivi conuictum
nst Catecs. Ac ne sorte alicui videatur. . Neque c*et maiori explicatone.
an audendumst viro cum uxore, qua- adulter' cavisa dimisit, si aeniteat, ingratiam redire lomni nos, adendum est. Ita nos docet D. Augustini salii taris admonitio.Is enim,ut ostenderet sid
libus,haud grauatefactedum esse, ut cum uxoribu
526쪽
xeret, in gratiam reducerentur, ita ait lib. 2. de adul. terijs coniugum cap. 6.&9. Cur vir fidelis non recipiet uxorem, quam recipit ecclesia' aut, Cur uxor vita adust
sed paenitenti, nρn ignoscat, cui etiam ignouit Christus' Non obstat huic doctrinae, quod Prouerb. I g. scriptura stultum vocat qui tenet adulteram; Quia de ea sentit,quae cum deliquerit,poenitere,& a coepi turpitudine desistere recusat
QUAESTIO a III Quot salit bona Matrimonium . l. cusantiar intelligatur quaestio notanda simi duri
Primum, Matrimonium siue coniunctionem viri & mulieris egere aliqua excosatione propter duas causas; Prima, quia multa in ea sint incommoda quae A. postolus I ad Corinth. 7. indicat his verbis Tribui tionem carmι habebunt huiusmodi.
Secunda, quia coniunctio viri & mulieris, nisi debito fine & cum alijs circumstantijs fia peccatumsst. . Alterum est, in Matrimonio esse quaedam, quae ubene seruentur, & incommoda Matrinionij comptiynt, & illud a peccato excusant. His praenotatis respondetur quaestioni
527쪽
π sACRAMENTOR vunium meritis damnanda essent, cum honestate colundiai si sint bona o laudabiles. Est Catech. . Docendi praeterea sunt fideles tria
esse Matrimonij bona, quoruni compensatione,&c. Et D. Thom. in supp. q. 49. art. I. & a.& si is P te . ex dictis. ' ι
Rimum bonum estproles id eIt,liberi,quos ex iustactlegitima More intendere debet ocreare is quinimmio iungi volat. Lst Catech. . Primum igitur bonum estprqles. Et D. Thomae sup .art. Hoc bonum multum commedat Apostolus I. ad Timoth. 2. cum dicit: Sa itur mulier per
Intelligi debet conclusio non selum de procrevtione prolium, quam is qui nubit primo debet inte dere; sed etiam de educatione & disciplina, qui filii ad pietatem erudiuntur Sic enim ibidem statim subdit Apostolus:Si insidepermanserint: Et Sapiens Eccle fas lai 7. ita monet: Alyribsunt, erudi illas ct cur/ a lasapuerisia ictorum. Idena quoque pluribus in locis docet Apostolus, ut ad sphesius 6. Coloss. 3. cap. halijs. Liusdem etiam institutionis pulcherrima ex ςmpla Tobias, Iob, &alsi Sanctissimi Patres φn sacris litteris praebent. Quae sint parentum & filiorum ossicia,in quart' praecepto explicabitur.
S ro dum Matrimon, bonum, est fides, non isse vir uti habitus,quo imbuimur cum baptismum percipi u sedi iam, gua muta vir mora, φ nor viro istas
528쪽
E L v C I D A T I o. ues alter alteri poteItatem sui corporis tradat,sam illud conivj foedus nunquam se violaturupollicetur. Eit Catech. f. Sequitur fides, quod est st*rum. Et D. Thom.sup.
Colligitur ex illi, verbis Genes 2.cap. quae a primo pareto enunciata sunt, cum Euam sitam uxorem
accepit,qus deinde Christ Dominus in Evangelio Minprobauit Matth. I9. ine relinquet homopatremo matre Oadhaerebit uxori Lae,cterunt duo in carne una. Item ex eo Apostoli loco i. ad Corinth. . Mulier sua corpori potestate non habe ed rir; Similiter ς vi sui μ' orispotestatam non habet, sed mulier. Pecc ni in suo Matrimonio desecui huius adulteri, qui fidem maritalem frangunt. QNare optimo iure grauissimae animaduersiones 4 Domino in eos in veteri lege sonsti*utar erant, Vt patet Levitici 2o. & Deut. 22. Peccant etiam illi qui in Matrimqniq sito non ste se amant; postulat enim Matrimonij fides ut vir& mulier sing lari quodam,sanctoq; &puro amore coniuncti sint, neque ut adulteri inter se ament, sed vi Christus dilexit Ecclesiam. Hanc enim ri lan Apostolus praescripsit ad Ephesios s. cap. cum ait: Viri diligite uxores vestiauescut OChristin Ail xit Ecclesia, quam certε immensa illa charitate, non sui com 'gratia, sed sponsae tantum utilitatem propQnen , plexus est.
1 Ertium bonum sacramentum . petitur , vi viti
529쪽
Probatur primo scripturae auctoritate. Nam V est apud δε postolum r. ad Corinth. 7. cap. Domini' praecipis uxorem a viso non discedere: Quodsi discesserat,m 'nere innuptam, aut vir suo reconciliari,σ ν.r morem dimittat.
Deinde ratione ex sacra scriptura petita. Si enim Matrimonium, yt sacram qntum est, Christi co iunctiqnem eum Ecclesia signat, necesse est, ut Christus se nunquam ab Ecclesia dii iungit, ita uxorem viro, quod adMatrimonij vinculum attinet, sep rari non posse
marationiaininculum istud Matrivionis , ct sancta isti societa poteritfoueri Oconseruarii Dicendum, si viri uxoris ossicia quaea Sanct0 Paulo, & a Principe Apostolorum Petro descripta sunt, seruontur.
xis sint ergo viri, pxoris oscia' i , , i j iam Viri munus est, uxorem liberaliter&hq noritice tractare. Huc videtur speetisse Adam cum ruam uxorem suam Ociam appellauit Genςs3Muriter quam dedisti mihi suciam. Eius et i m rei caula ali Axigust. lib. 12. de Ciuitate Dei cap. ps Hugo de S 'o Vietore nan 'otatjonibus, super Genesim: iactum esse docuerunt, ut ea 090 pedibus,sed'later iri formaretqr, inem admo dum etiam ex capite condita non est , ut se viri d
530쪽
ad familiam sustentandam necessaria sint, tura se inerti otio laguevit, a quo sere om ia vitia flux
& postremo, viri est similiam recincon ostituere, omnici mores cqrrigere, singulos in ossicio
Vxoris pari s Ut, quas Apostolorumprinceps numerat I. epistolae 3. cap. cum inquit : Mulieres sub-μasum suis viris to si qui noncredunt verbo per ungiera 'truersati nem me verbo lucr ni,considerantes in timores' Mucouersationem vestram,quarum non sit extrinsecus cssiliari r incircon alio auri, aut indumenti volvunto. rum cultus, sed qui absionditus eji cordis homo in incorrupti bili Pieti, spiritus , qui est in conssectu Dei locuples.Sic enim aliquando ct sancta mulieres sterantes mi is se δ' iis, ibie propriis viris, sicut Sara obediebat
Abrahae, dominum eum vocans. 4
religionis cultu iaucare, domesticas res diligenter curare, domi q''que libenter se continere nisi ne-riatas cogat, idque sine viri permissae nunquam
Deinde, in quo maximὶ maritalis colunctio sitae', meminisse seinpόr secundum Deum magis quam virum seminem diligendum esse, eoue pluris faciendunt esse ne minem, eique etiam omnibus in rebus i quae cha siqnae pie ati non aduersantur, morem gehere, de summa cum animi alacritate obtemperarς.