Catechismi Romani elucidatio scholastica, qua vniuersa illius doctrina facili methodo ad captum non solum inferiorum parochorum et catechistarum, sed et quorumcumque studiosorum accommodatur. Auctore Ioanne Chapeauille canonico, poenitentiario, et vi

531쪽

do seruari debenti CONCLUSIO UNICA.QVa ad hanc rem attinent copiosὸ ct accuratὸ a sanis

tarridentina 'nodo traditasunt Sessa Aecret ' de reformatione Matrimoni, praesert caη.r. abes . antequam Matrimonium contrabazum,usique ad finem

capitis. .

Est Catech. . Harum rerum explicationi eonis,

Videatur ergo Conςllium Tridentinuat lo iam ψlegato.QVAESTIO. XV

Matrimonia clandestina sint ver α rara, vel potius nullat CONCLV IO UNICA.

nero ἡon contrahuntur. nese vera, neque rata Mia '

Vimonia habenda sunt. Est Catech. M. Imprimis autem ne adolescentes. Sic decreuit Concilium Tridentinum supra hi h lverbis: Hi auter, quam praesenteparochs,vel .piosacerdo te , de ipsiuι parochi seu ordinurij licenti ct duobus vel trisis iso , Matrimoniam coturis M

532쪽

Quae & quot sunt Matrimonij impe dimenta' CONCLUSIO LIN hoc arramento plerique graues se docti ii riri poderit,i ct virtutibus conscripserui, quos vulgὸ doctores c isum corscientia vocamus, adeo diligenter versari sunt,ut facile omnibu futurum fit, qua H scripti uis tradiderunt in hunc lacum transferreo Est Catech. F. Sed quae Matrimonium etiam timpediunt, &c. Notandum hic obiter cum catechismo, pastores libros casuum conscientiφ nunquam se e unianssi deponere debere.

Va a suom Synodo Tridentina ancitasiunt de hiru . perimeto,quod vel a cognatione stirituali,vel a iustitia blica honestam,vel afornicatioue oritur,p artente legere delibus tradere debent. Est Catech. F. Tum quae a sancta Synodo sim

Habentur haec in Synodo Tridentina supra earu ,ια ε qua sicile erit cuilibet inde petere,

533쪽

oliris Matrimonium ξCONCLUSIO LP Rimo, Contracturi Matrimo tum offularem ment. integritaten cteietatem adferre debent. Est Catech. . Ex quibus perspici potest,&α

Ratio est; a sacra metum Matrimonii, sicut ex antedictis patet, non est res humana, diuina gratiam etiam conserens, cuius non est capax qui obnoxius est peccato mortali. Probari quoque potest coclusio exemplis Patrii Veteris legis,quorum Matrimonia,tametsi sacrameti dignitate praedita non erant,ea tame semper maxi ma cum religione & sanctimonia colenda esse exiit, 'hunt.

potestat esunt, eum honorem tribuere debent, vi ipsis. Est Catech. . Inter caetera autem maximE,&c. Nam in veteri Testa in ento licet animaduertere

filios semper*patribus in uel itrina onium collocatot esse,ut Genes et . per tot u m Sc 28. & 29. . idem confirmat Apostolus i. ad Corinth. 7. Vbi . plurimuim parenturii voluntaIi hac in re deserendii esse innuit, his verbis: Qui Matrimonio iungit virgineristam beuefacit,ct qui non iungit meumfacit.

534쪽

IE ST IO XVI II. ET P O ST R E M A. Quoi nodo versari debent coniugati in Matrimonio

N Υ r resistationem diligenter notadum cuni Catechisirao, Pastoribus ita agedxim de haccitasstione, inultu ex eoru ore Verbu excidat, quod sdeliu auribus indignu esse videatur, alit pias mentes laedere, aut risum mouere queat.Vt enim, sic in Psalmista ait,Psalm.18. quia Domini Atastia castasiunt: Ina etiam maxime di cet populi christiani doctorem eiusmodi orationis genere uti, quod singularem quandam grauitatem &meritis integritatem prae se ferat. Hoc praenotato respondetur duabus conclusionibus.

COm uti his Oluptatis aut libidinis ausa trinis.

nio vera, tare debent , sed eo xtextam intra illos es, qui visupra di aerauimus,a Dominonas riptisunt. Est Catech. lauare duo illa maxime docendi sunt,&c. EL D. Thor'. in supp. q. art.6. Hinc Aposto si. ad Corinth. 7. hortatur: habent uxores tanquium non latentes Hir. Et preclarEdixit D. Hieronymus lib. 1. contra Iovinianum In fine: Sapiens vir iudicio debet amare coniugem non lectu: rezer impetus voluptatis nec Meps 1 retur ad coitu. Nihiι est foedius quam uxorem ainars quasti adulteram.

CONCLUSIO ILOniugati Deum erandi obsecrandi causa a Mitrimon3 cmio interni ablinere debent, imprimi Aldfri

535쪽

'os SACRAMENio Ruuid sibi observandum esses iant tribus salte diebus antequulsi sacram Eucharistianipercipiat saepivi vero tam seleni, qui dragesima ieiunia celebrantur. Est Catech. 3 Sed quoniam bona omnia. Probatur auctoritate Patrum,qui recte & sanctEid praeceperunt, Vt videre est 33. q. q. per totam,& c. Omnis homo, de Consecr.disi. 2.& apud D: Hieronymum in apologia pro lib. contra Iovinianu post medium, & in cap. 12. Zachariae super illudiIn diepia magmu erit ruditu thori immaculati. Et haec sussciunt pro explicatione secundae pabiis Catechismi.

536쪽

ROMANI,

V AE EST DE DEC NLOGO, DIVINISQUE LE.

LEGI Bus IN GENERE.

Tertiae partis praefatio complectitur aliquot quaestione de Decalogo &diuinis legibus.

Quid est Decalogus CONCLvs1o v NICA.

Di Cin e legum oram insumma ct epit- Est Catech. M. Decalogum legu omnium

Desumpta est haec definitio ex D. Augusino quaest. I o. seper Exodum. Probatur & explicatur Nam carier' omnia quae praecepit Deus, ex illis decem praeceptis,quae duabus tabulis Exodi si. cap. conscripta sunt, pendere intel-' Ii guntur,si diligenter quiratur ut recth intelligatur / quom

537쪽

οπ DE CALo ei quomodo haec ipsa rursus decem praecepta duobui illis ianubtur, dilectionis scili cet Dei di proximi in quibus tota lex peia dct & Prophetae. Vt hanc D. Augusti ni definitionem plenius in Iligere possis vide D. Thomam loco superius ab

Ex his statim apparet, Past0res& Catechistasia portere in decalogi contemplatione die nocteque versari, fion ut vitan suam modo ad hanc dormam componat,sed etiam ut populum sibi creditu in lege Domini erudiant. Tementur pastores erudire populum sibi subdita in lege Dei luabus de causis. I : IPrima, quia sunt doctores populi; Sic enim de eis Nauchi, r. scriptum est: Lamascerdotu custodui ut fientita in , legem requirurit ex ore eius , hum MMelas Domini exercituum It i quod ad pastores nouae legis maximὶ pertinet, qui Deo psopiores a clari, late in claritatem , ut loquitus Aposto Iu,r ad Corinth. 3. cap. transformari debent,tanquM a Domini

spiritu.

Con firmat hoc Christus Dominus, cum eos lucis nQmitae nuncupat: Si enim tu; su mundi, propriae sitnt illorum partes, ut sint ume. eorum qui in tenebris fiant, eruditores insipictium, magistri infantium, & si praeoccupatus qcis fuerit in

liquo delict' , ipsi qui spirituales sunt, Euiusmodi

in struant. Altera, quia in sacriscosessionibus Iudicis etiam. personam sustinent, ac pro genere di modo Peccat Um sententiam serunt: infrenisi suam inscitiam

538쪽

H11s etia esse fraudi Velint, in eo sint necesse est qu muigilantissimi & in diuinorum praeceptorum in te pretatione exercitatissimi, Ut ad hanc diuinam regii. lam de quacumque S actione &ossicii praetermissio. ne iudicium facere ρ's,int,&Vt est apud Apostolum a. ad Timoth.-Sanain doctrinam tradant : id quae nullum contineat e prem δε anim0ru morbis, quae suntpeccata,mcdeatur, Ut sit populus Deo acceptus, sectator bonorum operum. 'QVAESTIO ILQuot, & quae sunt quae ad obseruati nem Decalogi nos inducere debet CONCLUSIO UNICA. inqVesunt; Primum, auctor illi qui est Dius isse

Seclindum,maiestas ct solennitas qua Deus decalogo promulgauit. Tertium,po ilitas inofacilitas Obseruandi idum.Quartum,necessim implendi illum salutem consequi velimus. Quintum θpostremum, multiplexsuctus Oxtilitas obseruationis illius. Est Catech. Iam vero in huiusmodi tractati nibus. Quinque sunt huius conclusionis partes,qui totidem quaestionibus explicantur. QP AE STI o III.

in auctor Decalogi Z CONCLUSIO UNICA D x t Whstor Decalogi.

539쪽

explicabuntur, sed infinita poene scripturarum loca quae pastoribus facile occurrent,ut Exod. 24. Leuit. q. Isa. 33.&alia. Probatur quoque ratione Theologica tali;Nemc enim est quin sibi a Deo legem in animo insita esse sintiat, qua bonum a malo, honestum a turpi, iustuab iniusto positi secernere, cuius vis & ratio legis, cuab ea qus scripta est diuersa non sit, quis est, qui ut intimae , sic scriptae legis auctorem Deum negare

audeat.

Non obstat huic doctrins quod ad Galatas 3. cap. Lex dicitur data esse per Angelos, &Ioannis i. dicitur data esse per I Moysen; Qtua nihil aliud volunt, illae scripturae, quam Angelos& I Moysen ministros fuisse, per quos Deus ipse legem suam promulgauit.

Iegi Moysiper Christi legem derogatu est, quomodo ergo iam dictum est p pulum his legibus teneri' Dicendum, non propterea his legibus homines teneri,qubd per Moy sen datae sunt,sed quod omnisi

animis, ut ante ostestim est, sunt ingeniis & per Chri- sum Dominum cxplicatae & confirmats. cum enim Deus Moysi legem dedit, non nouam aliquam legε tulit, sed verius hanc diuinam legem poetae iam prauis moribus di diuturna peruersitate obscuratam, itilustriore in eddidit.

Q omodo illa cogitas ossi cum esse qui legem istit uuat a obseritatiotrem us legis' a ua de Dei sapientia & aeqnitate dubitares cmo potest, neque eius infinitam vim atque potentiam

540쪽

t Lx CIDAT ' - .1ris nilauit hanc rationem Deus,qui cum per Pr pselas iuberet seruari legem, se Dominum Deum esse testatus est, & in ipso decalogi exordio dixit:)lo

sum Dominus Deus tuus. Et alibi Malachiae I. Si Do nisgosum, ubi est timor meim'

Imbetne praserea haec cogitatio ct aliam vim in ammis nomis' i . Habet; Nam non silum excitat animos fidelium adseruanda Dei praecepta, sed etiam ad gratiarum actionem. Magnum siquidem beneficium est, quod

Deus suam, qus salutem nostram contineret,voluntatem expi icarit.Testatur hoc scriptura,quae no vno loco maximu hoc benesidium declarans,populu co-mla nefacit, ut suam dignitatem ac Dei benescet iam cognoscat,veluti cum ait Deuteron. q. Haec est venrasapientia ct intellestus corampopulis, It audientes uniuerspraecepta haec dicant: En populus sapiens ct intelligens ,gens magna. Et rursitis Psalm. I 7. Nonfecitra liter omni na hon ct iudicia sua non manifestauit eis. .

. AE ST IO II I I. Qua sole nitate & maiestate Deus promulgavit Decalogumὶ CONCLUSIO UNICA. 'IPse Dein Decalogi auctor clare ostendit. Paul. enim aitequam ferreturLex,Dei iussu diectum est omnibur,ut νγ

stimenta lavarent,vxores non attingeret, ut ad diem tertiu/dessent;Deinde cum ad montem essent adducti,unde Dcminas illis legem per Moysen erat laturus, uni Mu i distum est, ut hi montem ascenaeret, quὸ Deus maxima cxvi maiestate venit,st locum tonitruis fulgoribus igne,densi is nebulis cir