Catechismi Romani elucidatio scholastica, qua vniuersa illius doctrina facili methodo ad captum non solum inferiorum parochorum et catechistarum, sed et quorumcumque studiosorum accommodatur. Auctore Ioanne Chapeauille canonico, poenitentiario, et vi

발행: 1600년

분량: 921페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

D E,C A L o G IAltera, s suis conetur diuit iratis formam aliqu, artificio effingere, quasi corporeis oculis conspici, Vel colorib' aut figuris exprimi possit.Qm enim De , Vt inquit amascenus lib. . de Orthodoxa fide c.I. quisub aspectum non cadit, qui corporis expers est,qui nullis term nis circumscribi, nec ullatura describi, possit expro mere' quae res in altera Nycena Synodo uberius e plicatur. Praeclare igitur Apostolus,eos mutasse Dei. incorruptibili gloriam, in similitudinem volucru quadrupeduni ac serpentum dixi ad Roman.I. cap.

haec enim omnia tanquam Deum venerabatur, cum

illi harum rerum imagines ponerent. Quocirca Israelitae, qui ante vituli simulacru clamabant, Exod. 32. His/nt se tui Israel, qui te eduxerunt de terra su peti idolatrae sent appellati, quia mutauerunt gloriam suam in similitudinem vituli comedentis scenum. Cum igitur Dominus Neos alienos coli prohibuisse set, Vt penitus idolatriam tolleret, imaginem diuunitatis ex aere duci, aut qua uis alia materia fieri prinhibuit: quod Esaias declaras inquit cap o. Cuis

temfecistisDeum,aut quam imaginem ponetis eι 'In hoc praecepto hanc sententiam contineri pra ter sanctorum Patrum scripta qui eam,quemadm dum in septima Synodo expositum est, sic interere tantur, illa etiam Leuteronomij verba s is declarat; ' ubi Moyses populit ab idolatria avertere cum Vel

l t,aiebat cap. q. Non vidistis aliquavi fimilitudinem ii die, qua ilicurus est nobis Dominus in Horeb de medio ignis., Quod sapientissimus legislator ideo dixit,ne quo errore ducti ditiinitatis imaginem singerent, Deo s

562쪽

Iima Trinitatispers=nam veι angelos quibusdam signi

ς rimunt i . γDicendum non peccare. Nemo enim tam rudis est, ut illa imagine diuinitatem credat exprimi, sea illis.tantum declarantur proprietates aliquae aut a- 'ctiones qui Deo tribuuntur,veluti cum ex Dantule T. cap. pingitur antiquiti dierum in throno sedere.

ante quem libri aperti sunt,Dei aeternitas,& infinita sapientia significatur, qua omnes hominum & cogi rationes & actiones, ut de iis iudiciu serat, intuetur. Angelis etiam tum humana species,tum alis affinga, tur, ut intelligant fideles, quam propensi sint in humanum genus, &tanquam parati ad ministeria D mini exequenda. Omnes enim administratori, Spiritus sunt propter eos qui haereditatem capiuntsalutis, ad Haeb. I. cap. Columbae species&linguae tanquam ignis ii Euangelio & Actis Apostolorum, quas Spiritus sancti proprietates significent, multo notius est, quam ut oporteat pluribus verbis explicari.

an peccent contra hoc praceptum, qui imagines Christi. F. Maria virginis carerorum, Sanctorum pingunt Obanoanti Dicendum, quod cum Christus Dominus, eiusque sanctissima & purissima mater,esterique omnes cncti humana praediti natura humanam speciem gesse rint, eorum imagines pingi & honorari non modo hoc praecepto interdictum non est; sed etiam sancta' grati animi cortissimum argumentum semper hν '

563쪽

in P S C A L O G i probatut primo Apostolicorum temporum mo

numentis.

Deinde oecumenicae Synodi &sanctissimoniindoctissimorumque Patrum inter se consentientium scriptis. Ratio omnium una est) Honos enim qui illis ex-l bibetur,resertur ad ipsa prototypa.

Quu est legitimus in Ecclasia imasinum v lDicendum duplicem ill aru m ess e usum; Primo enim imagines fiui3t ad utriusque testa fmenti cognoscendam historiam, atque eius memoriam itentidem renouadam, qua diuinarum reruti memoria excitati,ad colendum atque amandum ip- sim Deum vehementius inflammemur. Secundo, sanctorum imagines in templis ponuntur,ut&colantur, sicut ante dictam est, & exemplo moniti ad eornm vitam & mores nosipsos contor.

memus.

Haec ex Danaasceni libro que de imaginibus edidit, & septima Synodo, quae est secunda Nycena, facil) int iliguntur.

. Q a sanctisiimum quodque institutum hostis humani generis suis fraudibus &fallaciis deprauare contendit, si quid sori populo hac in re peccam fuerit,Parochi &Catechistet Concilii Tridentini decretum esszs. sub principium capitis de Inuocatio. ''e sequii, studebunt corrigere, & decretam ipsum, cum res tulerit,studebunt populo tu in hanc doctrinam inxerpretari.

564쪽

ELvai DATI c Et haec quoque de seeunda parte huius capitis, id test, de ipse primo praecepto Decalogi sufficiunt. So. quitur ut de tertia parte, siue de ipsa appendice ali quid dicatur. GaISTIO III.

Quae est appendix huius praecepti 3 Edhvic t nyum pr*ςζpto seruiae CONCLUSIO L

APpendix est ista, T sum Domium Deus tum fortis.

et elotes,Visitans iniquitat patrum insilios,in tem tiam Et quartamgenerationem eorum qui oderunt me, ct 'faciens misericordiam in milia isequi diligunt me ct cin diuntpracepta mea.

Est Catech. eodem, Ego sum Dominus, & h

PONDET ALTER 1 PARTI

quaestionis. ET si obsummum seis praβaricatiotiis primi praecepti.

atque hominum ad id committendumpropensionem, apte hoc loco poena proponitur; communis tamen est omnium Wpendix praeceptorum.

Est Catech. s. Etsi ob siimmum scelus. Probatur & explicatur. Omnis enim lex ad princepta seruanda homines poena & praemio inducit. Hinc illae tam frequentes in si cris litteris &crebrae Dei promisitones.Vt enim innumerabilia poene v et i ii Teii menti t stimonia praelamittantur,

565쪽

oculeis ad legem obseruandam homines maxime

Nam quod Deus dicitur fortis, ideo diligentius

hoc loco explicandum est, quo caro sepe, quae tei roribus diuinae comminationis minus commoue

tur, varias i hi ipsa rationes fingit, quibus iram Dei es tigere ac propositam poenam vitare positi: Cui aut in certo persuasum est Deum sortem esse, illud magni Davi sis , stirpat Psalm. 138. Lιὸ ibo a Spiriturno, o quὸ a facie tua fugiam ' Eadcm quoque diuinis interdum disssa promissis, tantas hostium vires esse credit, ut ad sustinendum minimὸ parem se esse exi. stimet. At firma,& stabilis fides nihil titubans, curi

diuina vi ac virtute nitatur,homines contra recreat, oc confirmat. Inquit enim,Dominus

salis mea, quem timebo' Alter aculeus quo incitantur homines ad diuinae legis obseruationem, zelusi diuinus est. Nonnunquam enim homines putant Deum humana non curare, ne illud quidem, legem ipsus seruemus, an negligamus. Ex quo sequitur magna vitae confusio. Cum autem Deum zelotem credimus, eius rei meditatio facile nos in os scio

continet.

Zelus qui Deo tribuitur, nullam animisgnisi cat perturbationem, sed diuinum illum amorem εο charitatem, qua Deus nullam a se animam patitur impune sornicari, quotquot autem ab eo sertaran, tur, perdit. Est itaque et elus Dei, tranquillissima eius, synce rissima que iustitia, qua anima, salsis opinionibus, prauisq; cupiditatibus corrupta,repudiatur,& Dei coniugio,tanquam adulIM a, mouetur.

566쪽

D 1 r i 1 cvLTAs I 1ir. sis haventinia aduersetur illi quae est apud aechielem -cap. 13. ubi dicit: anima quaepeccauerit ipsa morietur' Dicendum non aduersari. Ostendit hoc aucto . tas D. Gregorii lib. 11. moraliu cap. 3I. cum reliquis omnibus antiquis patribus cossentiens, Inquit enim: Qui siquis prauiparentis iniquitatem imitatur, etiam ex eius delicto cor ringi, u sinis autem parentis iniquitatem non imitatur, nequaquam illius delictura rur.. Vnde sit, ut iniqcusfilius iniqui patris nonsolumflua qua addidit, sed etiam patris peccata persolua cum Virijs patris,quitus is tu

Dominum non ignorat, suam etiam malitiam adiungere non

formidat: o tostum est, It quisub dis Iricto iudice vias parAtis iniqui non timet imitari, cogatur in ritapraesenti, etiam cujusparentis iniquipersoluere.

s id gliscat quod Deus dicitur vistare iniquitatem in tertiam o quarta generat emfacere vero miserisOrdia in milia 'Dicen dum,nihil aliud signiscare, quὸm quod bonitasDei ac misericordia multum eiusdem iustitiam superet, ut docetur expresiesacobi a. cap. '

cui ignificatur his verbis, Eorum qui oderunt me Dicendum quod peccati magnitudo ostenditur. Quid enim sagitiosius, ac detestabilius, qu m sum mam ipsim bonitatem,summam veritatem odisse' Hoc ad omnes peccatores pertinet; Nam quem admodum, qui haei mandata Dei, ruat ea, Deum diligit; Ita qui legem Domini contemnit, demandata eius non seruat, Deum odisse merito dicendus est. l

567쪽

cuid ignificatur his verbis, Et qui diligunt mel

Dicendum; quod seruandae legis modus ac ratis docetur;Necesse est enim eos qui legem Dei seruant, eadem charitate atque amore quo in Deum sunt, ad eius obedientiam adduci: quae deinceps in singulis praeceptis commem

rabuntur. - -

Haec pro primi Capitis Elucidatione lassiciunt.

568쪽

Non assumes nomen Dei tui in vanum; non enim habebit insonte Dominus eum, qui assumpserit nomen Dei sui frustra.

N T E explicationem huius prscepti, Uno cum Catechismo notadum est: Parochos& Catechistas non satisfacere os ficto,si de' hoc praecepto tantum generatim loquantur , sed debere in eo explanando diutius morari, &quicumque ad hanc tractationem pertinent, distin Ae , dilucide, accurateque explicare, idque duabus praecipue de causis; Prima,propter exemplum ipsius Dei prscipientis: quanquam enim primo diuinae legis praecepto, quo Deum pie & sancte colere iubemur, hoc, quod secundo loco sinuitur,necessario cotinetur; Na qui sibi honore tribui vult, idem postulat, se ut silmmo verborum honore prosequamur, prohibetque contraria, quod & illa Domini verba apud Malachiam aperte indicant I. cap. Filius honorat Patrem, 2 sernus 'Dominum suum: si ergo Pater ego sium, ubi est honor merula . Deus tamen pro rei magnitudine, hanc de suo ipsius diuino & sanctitatis plenissimo nomine honorando legem separatam ferre,idque nobis disertis&perspicuis verbis praescribere voluit. ii Altera,

569쪽

Altera, propter frequentiam transgressionis hὐ iusprscepti.Non enim desunt qui errorum tenesi is adeo excaecati sint, Vt quem Angeli glorificat,ei maledicere non vereantur; neque enim lege semel lata deterrentur, quo minus Dei maiestatem quotidie imminuere, imo singulis pene horis & momentis, impudentissime audeant. Quis enirn n5 videat omnia iureiurando assirmari, omnia imprecationibus de executionib' reserta es e, usqueadeo ut nemo serEvel vendat aliquid, vel emat , vel negotium aliquod serat, qui non iusiurandi religionem interponat, Deique sanctissimum nomen millies vel in re leui sima,& inani,temere non 'surpet 'Quare eo maior parochis & catechistis cura &dia ligentia adhibenda est, ut saepe fideles admoneant quam graue hoc scelus sit,& d testabile. QV aE ST I o I.

Qui actus virtutum praecipiuntur hoc

praecepto: Non assumes nomen Dei

tui in vanum, quatenus tacite continet in se affirmativum praeceptur

T intelligatur quςstio,iria obseruada sunt; Primum, per nomen Dei in quaestione, non ipsius litteras & syllabas, aut omnino per se nudum verbum intelligendum esse, sed potius rem per illam voce significatam, hoc est, omnipotentem & sempiternam maiestatem unius &trini numinis. Ex quo licet statim colligere inanem nonnubsorum Iudaeorum superstitionem, qui, quod scriberent Dei nomen , prouonciare non auderent,

quasi

570쪽

3 L V.C I D A T I Ο. soaquasi inquatuor illis litteris non in re, diuina vis

esset.

Secundum, quod quamuis singulari numero prinlatum sit: Non assumes nomen Dei, id non de uno aliquo nomine, sed de omnibus quςDeo tribui solet intelligendum esse; Multa enim Deo imposita sunt nomina, ut Domini omnipotentis, Domini exercituum,regis regum,sortis,& alia id genus quae in scri pluris leguntur, quae parem eandemq; Veneration Eliabent omnia. Postremum, cum eo quod lex fieri prohibet, earum etiam rerum praeceptionem coniunctam ese, quas praestare homines debent, hoccst, sicut initio primi praecepti diximus, stib quolibet praecepto negativo, quo actus Vitiorum prohibentur, contineri tacite affirmativum, quo actus virtutum contrari j praeidpiuntur. His ita obseruatis respondetur quaestioni aliquot conclusionibus.

CONCLUSIO I. J Rim ,pracipitur actus fidei exterior, qui est confesso

fidei, praesertim illius,qua in omnium conspectu Deum, ac Dominum nostrumsideter confitemur, Christumi salutism Irae auctor nn quemadmodum agnoscimus, ita etiampr flicamus .

Est Catech. Primum igitur laudatur Deus. Et

An sit necessarium ad salutem confiteri fidem, &quando,Vide D. Tho m. sui'. art.2.

CONCLUSIO IL

IT m pracipitur ut verbo Dei, quo eius voluntas enuntiatur ancteo diligenter opera demus in eius meditatione Ii a Uitue

SEARCH

MENU NAVIGATION