장음표시 사용
101쪽
considerantes, putent etiam Sanctas Dei Melesias tales esse, O aser taut velut dixi aures is Dei Qeritatis doctrina 8ae. Idem dicit Origenes L.F. contra Celsum. . .
VII. At hanc infamiam , qua diu notati fuerunt a Gentilibus, Christiani omnes diluendam calamum strinxere. Tum Jiistinus Martyr in initio suae Apolog. a. ad Antoninum Pium, ubi non negat , aliquos Christianorum nomen gerentes convictos ciles dicit tamen malam consequentiam esse ex aliquorum damnatione, quia criminosi sunt, damnare omnes quia Christiani sunt: Sed diset ali- is , inquit , jam quidam capti, couzicti sunt maleficii. Multos enim
plerumque , cum semper eorum qui accusantur , vitam exquiritis Oconsideratrs, at von propter eos, qui ante dicti sunt, eondematis . Hoc igitur universe planeque pro temur , quemadmodum ii qui apud Graecos placita sua ct sententias docuerunt, uno penitus Philosophiae nomine appellantur, etiamsi decreta eorum sui pugnantis . Sic eorum etiam qui tu Barbaris extiterunt, halitique sunt sapientes, commune esse nomen, quod crimini datur. Gripiant enim appellantur omnes , Itaque is vobis petimus, ut eorum omnium, quorum nomina nobis dei ta sunt, facta judicetis, ut is qui eo ictus erit tauquam improbus ,
supplicio a latis , non ut orsianus . Ita Iustinus . Quae petitio
nostris etiam temporibus juste facienda esset a quorumdam Zelo , qui delicto unius vel paucorum totam onerant Communitatem salioquin Iudae delicto totum Apostolicum collegium culpandum
VIII. Ad hane depellendam infamiae caltu iam Apologet cum ad Gentes scripsit Tertullianus, ubi cap. . Dicimur , inquit , scelerati mi, de Sacramento Infanticidii , ct pabula inde , O post
convivium lucesto , quod eversores luminum eanes , lenones scilicet, tenebrarum ct libidinum impiarum invierecundiam procureui. En
quae Gnostici foede agebant Christianis omnibus imputata, cui
respondet Dicimur tamen semper, nec vos quod tamdiu dicitur, eruere euratis I ergo aut eruite si creditis, aut nolite credere qui non eruitis: de vestra vobis di mulatione praescribitur, non esse, quod nec
audetis eruere. Sic probat, non eue vera ea , de quibus Christiani accusabantur s quia rigani solis popularibus contenti vocibus, V ritatem exquirere non curabant. Alia deinde subjicit, quibus calumniae falsitatem ostendit. Minutius Felix quoque in Octavio idem prosequens argi mentum ait: Buntum autem vitium sit incognitis er inexploratis judicare quod facitis , nobis i r paenitentibus credite : O nos enim idem fuimus, , eadem Oobiscum quondam adbue circi ct hebetes fen riebamus: quasi Christiani musra colereu, infantes vorarent, com*ivia. Oiqit goo by
102쪽
ὐλἰa laresa isseerent: nee Bitelligentibus ab his fabulas istas sempervientilari, ct nunquam vel iis gari vel probari, nec tanto tempore aIiquem existere , qui proderet, nos tantum facti veniam , verum etiam judicii gratiam consecuturus. Sic exemplo suo , qui olim de Christianis talia crediderat, & postea neminem repererat eorum esse reum, monet Getates, ne credant. De hac impostura conque
runtur Ecclesiae Uiennensis ac Lugdunensis in Epist. ad Christianos Phrygiae apud Eusebium L. f. Hist. cap. r. , 8c Theophilus Anti chenus ad Autolycum L. 3. gratulatur ei quod ei ui odi uelanda
non credat: Nequaquam , inquit, moveris Uultis homiratus, qui ted vera Religione vanis verbis avertere moliuntur , neque iis obtemperare suduisti , qui falsis nos, qui Christiani ammi mur , calumniis uerant. AIuut erim, nostras uxores esse communes , O promi imeon fita uos uti eriminautur . His accedit, qu)d crimini a bis ver- unt , qaasi nec is propriis sororibus temperemus, verum er has incesta ubidine temerario ausu violemus . Uud praeterea erudelissimum est, quὸd nobis intendunt erimen, dum impio ore garrisui, nos humanis v et earnibus.
IX. En quomodo turpia ac nefanda, quibus Gnostici revera i quinabantur , in crimen & maculam tot innocentium fidelium imo totius Christiani Populi mendax fama trahebat s adeo ut Christi nomen blasphemaretur a Gentibus : nec ulla alia haeresis Christi& Ecclesiae nomen & honorem contaminare, ut ista, conata fuerit: nec quidem brevi tempore, cum pluribus seculis perduraverit Draecipue in Asia atque Agypto,& ex illa prodierint Valentiniani, Maesciues, Priscillianistae s ac, ut dixi, aetate quoque Epiphanii
illius faecis homines adhuc extiterint. Et propterea ipse Haeres.a s. post indicatas ejus turpitudines dicit: Et oportebat quidem haec ue-que dicere , neque digna putare quae is titeras referantur Ued sepeliri velut mortuum quemdam foetidum cst pestilentem graveolentam exha-DMem , ut ne etiam per aures laederet homines. Et si quidem praeteriisset talis baeresis non esset amplius in Mundo , bonum esset banc sepelire , oe neque omnino de ipsa dicere. Laendoquidem ver) ct per-σιιαν , ct vos inhortati sis nos, ut de omibus dicamus f partes ipsius eoatius recensui, ut veritatem non silentis praeteream , sed a ponam, ad avertendos quidem auditores , ad eonfusionem .erδ eorum qui faciunt. Ita Epiphanius . Succedentibus tamen seculis sanctitate ac veritate Religionis, penitus extincta ac tumulata fuit, ut vix turpis ejus memoria apud Eruditos nausea & horrore per--nserit.
103쪽
Gnosicoram fabulae eires Scripturas, ct Mundi opificium. .
Veteri &Novo Testamento. Sed ubi verbum repererintal quod, quod contra ipsos sententiam facere potest, dicunt hoc hspitatu mundano prosectum esse. Si vero aliqua sententia ad similitudinem concupiscentiae ipsorum formari potest, non ut habet verbum, sed ut eis suggerit mens eorum decepta , hanc ad suam cupiditatem transmutantes dicunt, ex spiritu veritatis eam proces' sinte. Hinc illud quod dixit Dominus de Ioanne: IUDd existis in
defertuno videre ρ arundinem .ento agitatam ' dictum paeant, quoniam non erati erfectus Joannes: agitabatur enim a mustis spiri tibus ad similitudinem arundinis, quae ab utroque vento commo
vetur : & cum quidem veniebat spiritus principi nempe Dei Iudaeorum Judastinum praedicabat, cum vero Spiritus Sanctus, de Christo loquebatur. Insulsa sane, & contraria verbis Christi inter
pretatio s non enim Ioannem assimilavit arundini: imo ut quosdam a tali opinione averteret, hoc eis dixit, nimirum : IV puta batis ρ vos reperturos hominem assentientem lyris affectibus velut apud eos qui molles Ceses gestant e Non sie: Non enim es Danverarundo, quae hominum fententiis agitatur s aut qui ab unaquaque μα- latione ae fraude inpar commotae arundinis commoveatur.
II. Mitto nefandos sensus, quibus Sacras Scripturas contaminabant . Sic illud quod Iosue a. dicitur de Rahab meretrice, quae hstnestra appendit funiculum coccineum, ad turpia, quae pudet di cere , detorquebant. Ac eorum impudens blasphemia eo usque proces lit, ut Christum ipsum libidinum magistrum facerent pluribus in Evangelii locis maxime cum Jo. 6. dixit: Nisi manducave ritis carnem fili hominis, O biberitis ejus finguinem , non habebitis zitam in vobis. Et propterea multos scandaligatos abiisse. Quis at tem fuerit 1 ensus, quo ea verba polluebant, referre modestia vetat: alimia alia similia aeque nefanda indicat Epiphanius , a quibus ab-
III. Masi autem latis eis non esset Sacras Scripturas ad silarum turpitudinum praesidium vel invitas trahere, habuerunt praei rea libros apocoephos quosdam, fabulis ac nugis eorum genio consectis resertos. Talis fuit ille, quem Noriam appellarunt. Noriam dicebant, futile me uxorem , quae cum voluillet tape cum Noe in arca verseri, non permista est, principe sui Metant qui Mumdum
104쪽
dtim creavit, volente eam perdere una cum aliis omnibus in diluvio . Ipsam vero consedisse in arca, eamque incendisse non semel atque iterum, sed saepe. Unde ad multos annos arcae ipsius structi ira devenit, & extensa est. Erat enim Noe obediens Principi Mui di conditori: Noria vero supernas virtutes revelavit, inter quas Barbelo, contrarias Principiet quibus alia turpia miscebant. N riam autem eam vocabant quia ora hebraica lingua non tamen
exacta Ignem significat. Ita ex Epiphanio . Habuerunt praeterea Evangelium sub nomine Philippi Ap stoli, Poema, quod Evangelium persectionis inscripserunt, Evan-Ielium Evae , Libros sub nomine Jaldabaoth, alios sub nomine
eth , Revelationes ipsius Adae, Interrinationes Mariae magnas &parvas, aliosque ad hoc confictos, ut suis obscenitatibus auctoritatem conciliarent s ac insuper Prophetam quemdam introduc hant Baroabbam , dignum ipsorum nomine. Gabba enim syriaca lingua scortationem significat, hebraea vero occisi nem, & ex eo
turpem narrationem afferebant turpe eorum intentum adjuva
tem . Videntes autem, se suasque nequitias a Paulo in Epistolis ad Timotheum aperte condemnari, eas rejiciebant. Sic regulariter aspernabantur Legem ac Prophetas, ae Spiritum illius, qui in V teri Testamento locutus fuerat; Abraham proinde,Moysen,Eliam, caeterosque sacros Vates blasphemant. IV. Duas ridiculas simul & turpes fabulas de Elia & Zach ria ab eis confictas Epiphanius refert,, Elias quando astumius est, is inquiunt, rursus dejectus est in Mundum. Venit etiam una ex
se daemonibus, dc tenuit, & dixit ipsi. Quo vadis ρ Habeo enimis liberos a te, & non poteris ascendere, & hla dimittere liberos se tuos. Et dixit cinquiunt) Elias: unde habes liberos a me, quum se ego in castitate vixerim e Et dixit illa : Certe quando somniansis saepe in defluxu corporum evacuatus es, ego eram quae assumsi,, a te semina & genui tibi filios ,, . Quanta stultitia l ait Epiphanius . Si ista daemon erat, immunda quidem erat sed spiritus. Si spiritus : quomodo ex humano corporeo semine assumto poterat concipere & generare filios ii De Zacharia vero Io. Baptistae parente in Libro quem de Stirepe Mariae vocabant, haec fabulatantur ,, Vidit enim in hora sum ,, tus, quum lassitum faceret, hominem quemdam stantem asini, is sormam habentem: & cum egressus esset, ac dicere vellet: Vae,, VObis , quem adoratis obturavit illius os ille qui visus est ab ,, ipso in templo, ut loqui non pollet. Quum vero aperiret Os,, suum ut loqueretur, tunc revelavit ipsis, & ciderunt eum et ., & sic mortuus est Zacharias. Ob hoc enim praeceptum est Sa- Tom. VII. M cerdoti Dissiligod by Corale
105쪽
se cerdoti ab ipso Legislatore, ut habeat tintinnabuIa, quocum ,, inFrediatur ad facienda sacra, is qui adoratur, audito tinti is nauulorum sonitu , se occultet, ne deprehendatur formae ipsius se expressa lacies se. Hanc insaniam rejicit seu verius irridet Epiphanius ita ,, Si enim omnino visibilis erat, is cui sacra fiunt, ne ,, que occultari certe potuit. Si vero occultari omnino potuit, se visibilis non erat ,, . Et rursus,, Si visibilis erat, corpus igitur se erat, dc non spiritus . Si vero spiritus erat, non amplius inter
,, visibilia expenditur. chomodo igitur id quod inter visibilia
,, non aestimatur, a tintinnabulorum sono providebat sibi ipsi su ,, terstigium e Clim enim ex natura sua habeat, quod sit invisibi-M le , non videri poterat, si non voluistet. Si vero etiam visumis esset, non juxta necet litatem visum esset, ita ut natura ipsum ,, duceret ad conlpectum, sed per gratiam, non timore 3c prae oc- ,, cupatione Praeter expectationem citra editum sonitin, vel etiam ,, stante sono, visionem suam in propatulum proponendo,, . Ita EpiphaniuS. V. Nec magis tolerabilia erant, quae de Mundi constitutione asserebant ex eodem Eriphanio nam tercentum sexaginta quin que Principes, seu minores Deos asserebant, cuique Coelo insidentes. Octo autem Coelos confingebant. In octavo seu supremo col- Iocabant eum quem appellabant & Patrem univeribrum ,&Christum alium per se genitum, Sc Christum hunc qui descendit, Scostendit hominibus hanc cognitionem, quem etiam Jesum dicebant. In septimo Coelo constitii ebant aliqui Ja Habaotn, aliivem Sabaoth. Alios vero nominibus barbaris similiter appellatos collocabant. Huic Sabaoth alii formam asini, alii formam porci
tribuebant, quapropter mandatum est Iudaeis, ne porcum edant. Hunc autem Sabaoth esse creatorem Coelorum, qui infra ipsum sunt, & Angelorum suorum,necnon universae terr e, DeumqueJu daeorum . Gia vero aliqui tormam a lini ei tribuebant, ideoque sub hac forma a Lacharia visum fuisse supra retuli, hinc factum eae putatur, ut Gentiles exprobrarent Christianis, quod caput asini adorarent, de quo Tertullianus in Apologet. cap. I 6. MOsenim Gentilium crat, quod in una secta, qu.e Claristianum nomen usurparet, fieri, aut doceri audirent, id ad omnes Christianos extenderent. Unde sicut quia de Gnosticis inlames ac turpillimos
mores, ecquod insamum carnes comederent, auuiebant, hoc
omnibus Christianis in crimen vertebant, ut supra dictum est : ita quia ad cos pervenerat, ex Gnosticis quociam dicere, Sabaoth, quem Judaeorum Detina ponebant, asini somnam gerere, putanteS, hoc cile omnium Christiataorum delirium, imponebant omnibus, quod atini caput adorarent. VI. Por-Digitigod by COO
106쪽
phemiam procedentes, teste Epiphanio dicunt,, Animam in exeui se do hinc pertraiilire per lios principes : non posse autem pene- trare , niti in cognitionis simo potius condemirationis hujus se complemento fuerit, Aiaturata principum ac potestatum ma- nu 3 csttigerit. Else vero Principem qui continet ac poIlidet hune,, Mundum draconis specie pr. editum, ac devorare animas non ,, in cognitione existentes, & per caudam rursus detorquere in se Mundum, & hinc in porcos, & alia animalia, ita ut per ipsa se rursus sursum teratatur. Si quis, inquiunt, in hac cognitione se fuerit, ec collegerit se ipsu in ex Mundo per menstruum sangui- nem, & per hos concuplicentiae fluxus, eum non amplius hic se detineri, sed pKedictos Principes transcendere , transire verose ajunt ad Sabaoth, dc calcare in caput ipsius estra ni lingua blase,, phemantes; atque sic transcendere ad supernam partem, ubi se est mater viventium Barbero , sive Barbelo, & hoc modo ani- , , mam salvari, , . Sic ergo Mebant, animam, quae hinc decedit sine cognitione, idest quae hic non egit vitam inter turpitudines ,
non polle penetrare Coelos, sed a Principe Mundi Sabaoth, quem modo proponunt sub specie draconis clicet alibi sub forma porci, vel asini descripserint cauda iterum dejici in Mundum, &in corpus porci vel alterius animalis. Animam vero, quae in libidinibus vixerit, illico pertransire Coelos usque ad supremum. Quid aptius ad illudendum incautis ρ Sed quid execrabilius Tales a regno
Coelorum excludit Am,stolus maxime I. Cor. v. ubi quasi Gn 1i icos monens ait: nescitis , quia tuiqui Remum Dei non pus debunt' Nolite errare: neque fornicarii,neque idolis fervientes, neque
adulteri,ueque molles,ueque masculorum concubitores.... Reguum Dei
possidebunt. Alias de Genealogia M ndi Gnosticorum insanias barbaris nominibus contextas aderi Iren.eus L. I. cap. 29. alias 33. quibus similes narrat Theodoritus L. I. H.eret. Fab. agenS de Bariatiotis, oc Borborianis, foeda Gnosticorum sobole , quaS Omitto esufficiunt enim ad eorum infamem doctrinam detestandam, quae ex Epiphanio nena sine pudore retuli s ex quo addo: QiIod qui Le- .ita apud ipsis vocautur, non miscentur feminis s fed ipsi inter se mu
tuis misce,tur. Et hi suot praecipui apud ipsi O laudatissimi .
107쪽
Gnosicorum error de Deo Christi .
I. TI X dictis apparet, Gnosticos non unum tantum, sed duos II. Deos admisit se. Unum, quem ponebant in octavo & supremo Coelo, & ut ex Epiphanio dixi Barbelo vocabant, & patrem Miriversorum Sc Dominum: &liunc genuit se Christu in per se talem, & Christi im hunc qui ad in s descendit. Alterum quem ponebant in septimo Coelo, quem nuncupabant Sabaoth, & creatorem 1aciebant celorum qui post ipsum sunt, & Angelorum suorum , Rinsuper Mundi hujus inscrioris, cui tribuebant formam modo asini, modo porci, modo draconis, ut dixi. Error iste de duobus
Diis a Simone ortus per succellionem 1equentium haeresum propa gatus fuit s donec tandem Manich.ei illum secerunt suum. Pro unitate Dei pugnavi Tom. r. hujus operis tam contra Polytheos generaliter, qua in contra Manichaeoq. Unde illuc Lectorem meum remitto. De Gnosticis hor fatetur etiam S. Augustinus L. de Haeres. cap.6. his verbis : Dicunt quoque ιυnum Deum ct mulum Deum ἐπ suis babere dogmatibus: bonum puto illum, quem Barbelo vocabant, malum vero Deum illum, quem Sabaoth &Judaeorum Deum appellabant .
II. Hinc Christianus Lupus in Schol. ad Tertullianum de Praescript. cap. II. putat, Ecclestas Africanas, Rhodanenses, & Orientales ad verba primi articuli in Symbolo Apostolorum Credo is Deum particulam Unum addidit te, ut Gnosticorum error de duplici Deo elideretur. De Ecclesiis Orientalibus ostendere conatur ex Rumno, qui in expositione Symboli sinter opera Cypriani ait: Orientis Ecclesiae feta omnes ita tradunt: Credo in unum Deum Patrem omnipotentem. De Africanis Ecclesiis quod idem fuerit ex nonnullis I crtulliani locis probat. De Lugdunensi vero & aliis Rhodanensibus Ecclesiis ex Irenaeo, qui fidei in unum Deum saepe
meminit. Cum enim admodum corruptae essent per Gnosticos, necessarium fuit, ut adversus eos illa particula Suum Symbolo adderetur . In Ecclesia tamen Romana, in quam ille error numquam irrepsit, dicit Rumnus citatus: illa particula Duam Symbolo addita non fuit: sed servat iam semper Symbolum, ut ab Apostolis traditum nempe Credo in Dei Patrem δα. Nec obstat, quod apud Irenaeum L. 3. cap. 3. legatur, quod sub Clemente Romano Pontifice dissensione non modica inter eos
qui Corix:bi essent, fratre: DIE, Dipsit quae es Romae Ecclam po'
108쪽
Dutissimas literas Corinthiis, ad paeem eos congregans, ct reparaus dem eorum, O annuntians quam in recenti ab Apostolis receperuulrraditionem annuntiantem usum Deum Patrem Omnipotentem factorem Geli O terrae plasmatorem hominis M. Nam hoc probat quidem fidem Ecclesiae Romanae ab Apostolis annuntiatam fuisse semper credere in unum Deum, quia credere in Deum idem est ac credore in unum Deum , nam si Deus est, unus est: non probat tamen, illam particulam Unam ab Apostolis suo Symbolo fuisse expresse insitam, sicut nec modo in Symbolo Apostolorum reperitur,nec illa alia plasmatorem hominis. Huic valde confert quod tradit Vigilius initio Libri 4. contra Eutychetem. Cum enim S. Leo Papa accusaretur, quod in sua Epistola scripserit: Universitas nostetur, er dere se in Deum Patrem Omnipotextem, & non dixerit In unum a Deum juxta Decretum Concilii Nicaeni: ita eum ab hac cavillati ne defendit Vigilius : Sed Romae , ct antequam Nicaena Srvodus
comeniret a temporibus Apostolarum usque ad nunc , ct sub beatae memoriae Caelesino , cui se rectae fidei testimonium reddit s ita Symbolum traditur, nec praejudicant verba, ubi sensus incolumis permanet s magis enim eum Domini Pesu Christi sententia Me Mei prο- fessio facit dicentis: Creditis in Dominum, Er in me credite : nec dicia
in uaum Deum Patrem, iu uuam me tuum: quis enim nesciat, unum
esse Deum , ct auum Dyium Gripum filum ejus e Ex his liquet,
in Symbolo ab Apostolis cdito illam particulam nunquam Mille . An vero Symbolum Apostolorum quo hilce temporibus Ecclesia utitur, idem sit, non solum quoad doctrinam, sed etiam
quoad verba, negat Ittipius de Haeresiarchis Sect. a. cap. 9. n. I s. ,&cum eo Protestantes & aliqui. Sed de hoc videantur quae in hoc opere dixi Tom. i. de Libris Christ. Relig. cap. 6. , ubi rem hanc
III. De Christo dicebant, per Mariam ostensiim quidem fui
se, sed de Maria vere conceptum, natum , & carnem sumsiste negabant f volentes, eum specie tenus omnia haec oculis hominum pri sentaste . Ita de eis S. Epiphanius Haeres. 26. scribit: Non esse autem is Maria vatum ,sed per Mariam ostensum : caruem vero ipsummu suscepisse , sed solum apparentiam esse . Ita veritatem passioni, , mortis, reli irrectioni Sejtita, & totam humani generis ejus sangu ne redemtionem e medio tollebant. ΙLaec erat diaboli primis illis seculis ars, Incarnationis mysterium ad umbram & apparentiam redigere , & sc fidem in Christum evacuare. Hoc vidimus in Simo ne , Menandro, & Basilide, in quo eam s. 4. confutavi. Spiritus Salacii instinctu in hanc veritatem firmandam S. publicandanta Apostoli & Evangelistae conspirabant. Joannes ' erbum camera sinuavDigiti rod by Corale
109쪽
factunt habitaste in nobis pronunciaverat: Lucas eius conceptum,& nativitatem destripserat: Omnes ejus pastionem, mortem, se .pulturam , ac resurrectionem evidentibus signis annuntiabant . Diabolus vero per os suorum ministrorum ad tabulas & illusiones, velut Poetarum figmenta, amandabat. In hoc Gnostici ei maxime inservierunt. Nec diversi erant, qui Docetae leu Apparentes dicebantur, quos SS. Ignatius ad Smyrnenses 8c Polycarpus perstringunt, &eosdem filisse par est credere, de quibus S. Ignatius dicit, ab Eucharistia abstinuisse s quia non cred tes, Christum veram carnem A sanguinem habuillh, & vere in Cruce languinem pro nobis fudit se, conseqtienter nec credebant, in Eucharistia ejus corpus & sanguinem verE a nobis sumi. scitibus pejores existimo Calvinistas, qui cum in Christo veram carnem dc sanguinem fateantur , volunt tamen in Eucharistia neutrum vere adeste ac sumi, sed per repraesentationem tantum. IV. Hujus impietatis magis celebris praeco, teste Clementeis Alex. L. 3. Strom. luit circa annum aoo. Julius quidam Cassianus, cujus aliqua reieri verba ex Trach. quem ediderat de Contiirentia,& hunc iii Docismum lapsum fuista dicit, horrore contra genera tionem permotum, quod familiare erat iis, qui impudicitias suas nulla lege fraenari volebant. Cassianum istum probabile est 1 uiste illum,quem inter eos qui e Valentini schola peculiares sectas condidere, recenset Theodoritus L. I .Haeret. Fabul. c. 8. Hunc tamen Docitarum, seu Gnosticorum errorem de sola apparentia carnis in Christo idem Theodoritus Lib. s. Haer. Fabiit. seu Divinorum decret. Epitome) cap. ia. ex indigentiis, quas in sua carne haberi viniuit Christus, abunde refellit. Ibi enim post multa haec habet:
Hic autem indigentia tales excitavit ast eAiones , non quὸd non possete ere uulta Divinitas , ut eo us ab indigentisi alieuum est. evim parib post Omnibus corporibus immortalitatem largitus es , facitior suum corpus ab egestate invidium reddidisset. Sed ei concessit suum naturam seudere, ut haereses, quae illius assumtionem negareut, fossum dicere apertὰ comiscerentur . inmadmodum enim cum id morte potentus posset reddere nam boe etiam fecit post tres dies 3 pati tamen er mori permisit, ut Incarnationis oeconomiae Oserium impleret : ita etiam concinu Uurire, O sitire, dr defatigari, ct dormire, ne ullam caperent occasionem Doeitae, idest, qui non verὸ, scd solε visione dr apparitione credebant fasie operium Incarnatiouis, confir mονῶ fossum suam haeresim. Fames ergo oesitis, O praeterea defatigami st, labor, mismus, humanum esse corpus te utur corpus Domini. Haec Theodoritus, qui hanc eandem veritatem plurium antiquo rum Patrum testimoniis confirmi Dialog. a.qui dicitur quae studiosus adire poterit. V. Fose Dissi et 1 by COO
110쪽
U. Fortius tamen pro hac veritate argumentum exhibuit Christus ipse cum Lucae a, Discipulis post resurrectionem se praesentans, & dubitantibus illis, A putantibus, se spiritum aut phantasma videre, eos corri ens dixit: Videte manus meas ct pedes. . . palpate O midete, quia i ritus earnem O ossa non babct , Aut me videtis habere. Et Joan. ao. Thomae adhuc incredulo : Κfer, inquit , digitum tuum huc , .ide manus meas, er affer mauum tuam di mitte in latus meum : O noli esse incredulus sed fidelis'. quibus ostendit , se corpus illud habere, quod antea fuerat plagis affixum. Vel ergo verum erat corpus, quod tale est e Christus se habere allerebat, & sic veritas carnis ejus probata remanet. Vel non erat verum , sed phantasticum & apparens, & sic turpi mendacio Discipulos sesellit: & dum id quod vere erat putabant, eos ad credendum ut verum quod verum non erar,fallaciter induxit. Hoc autem nemo nisi impius de Christo, qui Veritas est, suspicabitur. Jure igitur ait S. Joannes Epist. I. cap. 4. v. a. In hoc cognoscitur piritus Dei: omnis Apiritas qui confitetur Pesum Christam is carne venisse , ex Deo es. Et omius spiritus, qui solvit Iesum ex Deo non es: erhie es Antishristus. At vae illis i ut enim ex S. Hippolyto a tTheodoritus Dialog. I. Inconfusus dicto: Filium Dei Acarnatum N πc non Quincunt , a incent iuum disem in gloria venim-tem . Sed haec pro nunc satis .
q. V. UNeorum error de Anima. I. Irca Animam errabant Gnostici primo: quia dicebant, eam esse de substantia Dei. Hunc errorem secere suum Mani-ehaei, & quotquot ex iis prodiere. De Gnosticis dicit S. Augustinus
L. de Haeres. cap. 6. Animarum substantiam Dei dicunt esse naturam , eQrumque adventum in baec corpora , ct reditum ad Deum ii deis suis Dbulis longissimis er stultissimis fecundum Dor errores iu- ferunt . Circa animae humanae naturam varic erratum est , aliquibus eam nimium deprimentibus, & nimium extollentibus aliis. Quales de illa fuerint Philosophorum sententiae, refert Plutarchus L. 4. de Placitis Philosoph. cap. 3. Anaxagoras, animam aerii mem & corpus elle dixit. Democritus eam ignem esse putavit, igneum nimirum concrementum ex corporibus seu atomis globosis ratione rerceptibilibus. Dica archus eatri potuit in harmon a MCO centu quatuor elementorum. Unde Epicurus Animam nihil aliud este dixit quain teinperatnentuin ex quatuor, nimirum, qlio . dam