장음표시 사용
81쪽
vindicans: Cis1r inquit, de dicto Nicolai loqueremur , illud praetermisimus. Cum formosam haberet uxorem, pos Servatoris assumtionem ei fuisset ad Aposolis exprobrata zelo pia, in medium ad fisi muliere , permisit cui vellet illam nubere. Ajunt enim hanc aerionem illi voci consentaneam , quae dicit , quod carne uti oporteat, ejusque factum Odistum absolute ct inconsiderate sequentes , qui ejus haeresim persequuntur, impudeuter est usΘque fornicantur. Ego audio Nicolaum quidem, nullε unquam alia, quam eε quae ei nupserat, uxore usum esse s ct ex illius liberis Mias quidem eo enuisse virgines, filium autem per Usse incorruptum. cum ita se baleant, vitii
erat expalpo atqae expurgatio in mediam Apsolorum circumactio uxoris , cujus dicebatur latia are zelotypia I er continentia d votapat bus, quae magno studio parantur, docebat illud: Uti carne oportere, hoc est exercere carnem. Neque enim ut exsimo ) volebat, conve-xienter Domini praecepto, duobus db uis fervire , voluptati ct Deo . Dicunt enim, Matthiam quoque se docuisse, cum carne quidem puguare, dr ed uti uiril ei impudicum largiendo ad voluptatem, aetere autem animam per dem agnitionem. His Clemens ostendir, lacti in
Sc dictum Nicolai, ex quo Nicolaitae suae impuritatis dogma trahebant, potius contrarium ostendere: uxorem enim in medium obtulit , ne putaretur carnali amore erga eam teneri, dc oportere carne mi dixit, non ei obsecundando,scd eam per alis lepitates exercCndo, cujus exemplum in se ac liberis suis reliqziit. III. Clementi adli. erens Eusebiu ς L. 3. Plist. cap. Sub idem tempus, inquit, haeresis quae dicitur Nicaιitarum, brevus D temp ris Datia permansit. Hi Nicolaum quemdam , uuam ex itiis, qui ad curam inopum gerendam urε eum Stephauo ab Apsotis cou tuti fuerant ministri, sectae suae auctorem Delabiaut . Inde H o s laudatum Clementis tetrimonium subjunxit. Theodoratus item L. 3. H.eret. Fab., de Nicolaitis ait: Nicolaitarum haeresis, u9ufolis ex guorau-tia , sed etiam ex intemperantia ct impudiritia ebnsata es: de ea autem Clemens apertius docuit. Dixit autem Nicoluum fuisse uuam ex septem Diaconis, qu s Apsolorum morus elegit ad viduarum m niserium. Tum autem cism aiseelu pulcbram uxorem haberet , apud Apostolos fuisse accusatum, quod zelo piae morbo laboraret : chmautem Muc optionem amovere conaretur, mnlierem tu medium adduxisse, dr permisisse, ut qui vellet cum ea baberet consuetudinem, nouhoe quidem deceruentem, sed eorum qui a cu faveraut calumulam convincentem . Hiae nonnulli quia ob causum jam antedictam ab eo finctum fuerat pe me accipientes, eo uues oportere habere uxυre sanxerunt. Clemens autem dicit, Nicolaum fuisse ex eorum numera,
qui propter temperantiam clari ct in ves fuere oe liberos fisi supere
82쪽
natErateia castitatem docuisse: ct Mium quidem suam caelibem permansisse i Mias vero virgines. Ex quibus pulchrὰ couisucuntur, eos falso ex illius appellatione nomen fumsisse, qui anteditiam intemperantiam exercent. Ita ex Clemente Tlieodoritiis.
IV. Cui igitur in hac Veterum pugna adliae rendum e Nemini puto, sed in medio res relinquenda & de utraque dubii parte dicendum cum S. Au ust. L. de Haeres. cap. s. Fertur. Neutri enim parti aperte favet ς riptura, quae postquam Ac .F. v. s. de ejus electione in Diaconum mentionem fecit, de Nicolao Antiocheno, nec de ejus perseverantia, alit lapsu amplius loquitur. Joannes quidem Apocal. cairi a. v. & I s. Nicolaitas memorat, & Deo odibiles vocat, seu an tales dicti sint, quia Nicolaum Antioch num suae sectar verum habuerint auctorem, incertum est. Clemens Alex. ut dixi tanquam continentiae perpetuo amatorem proponit, unde Theodoritus asserit, Nicolaitas ejus nomineresso utis fuisse, quod asserit etiam Auctor Const. Apostolic. I..6. cap. 8., & S. Ignatius Martyr in Epist. ad Tarsenses Nicolaitas vocat Pseudondinetos, idest fus nominis, ut ostendit etiam Stephanus Gobarus apud Pli titim Cod. a 3a.s quamvis alii severiores Critici contendant, verba illa a purioribus Ignatii exemplaribus abesse . Contra vero Lant Irei us L. I. cap. a 7. R Epiphanius supra relatus, qui Nicolaum in omnis generis turpitudines prolapsum deicribunt, S S. Hieronymus Judae proditori eum allimitans. Scio Gomarum in Coroll. ad a. Caput Apoc., qtiem sequitur Ittigius de
H.er sitarchis Sec . I. cap.9. num. ., existimare Epiphanii narrati
nem de Nicolao superstitionis plenam esse se Quis enim sinquit
is credet,Apostolico aevo votum continentiae usque adeo viguisse , is ut uxorati etiam, qui juris sui amplius non essent, ejusm i v se to se obstrinxerint λ Aut quis credet, Nicolaum ad uXoris conis suetudinem reversum Ecclesiae reprehensionem metuisse & va- rias excusationes fingendi necessitatem habuisse is e Unde concludit is Putaverim ergo Nicolao injuriam ab iis fieri, qui ipsum turpissimae haereseos auctorem faciunt M. At non mirum si G marus & Ittigius Heter Oxi, & caelibatus ac continentiae hostes insensi, specie defendendi Nicolaum, superstitionis assiuant Epiphanium, quod continentiae servanti Votum etiam in uxoratis aevo Apostolico visuisse asseruerit s quod tamen & ego ostendi in Coli 'uiis de Caelibatu . Sed si in hoc superstitionis reus fuit Epi pli ius, eodem vitio laborarunt Clemens Nex. & Theodoritus , qui nedum Nicolai continentiam cum sola uxore, sed & liberorum ejus perpetuum caelitatum commendant. Nicolaum,
sive reus sive innocens fuerit, in suo statu relinquamu , ma i . I a me Dissiligod by GOrale
83쪽
me cum Ecclesia in suis fastis ejus mimquam meminerit. V. Quicumqtie ergo fuerit ejus Auctor, certum est, haeresim sub Nicolaitarum nomine extitisib. Iiam enim per OS Joannis ex cratur Deus ipse Al cc. a. v. s.; ubi postquam Episcopum Ephesi de quibusdam defectibus corripuit, in hoc laudat: sed hoc habes , quia odisti facta Nicolaitarum, quae ct ego odi. Ab opposito autem v. IEpiscopum Pergami corripit, quod doctrinam Nicolaitarum non
rejiceret: Da habes or tu tenentes doctrinam Nicolaitarum. Ex quibus apparet, eo tempore quo Joannes Apocalypsim in suo exilio in Pathmos describebat, haeresim Nicolaitarum jam irrepsisse , &jam, sicut de haeresi Ebionis & Cerinthi infra dicam, superstitibus adhuc Apostolorum saltem aliquibus emersisse. ino autem determinato tempore, controvertitur . si admittatur, hujus haeresis
auctorem fuisse Nicolaum unum ex septem Diaconis, &causam defectionis ejus fuisse eam, quam Epiphanius exponit; sequi videtur, ejus initia ponenda esse circa Discipulorum dispersionem de qua Act. 8., proindeque sub Claudio Caesare, & haeresi Simonis coaetaneam esse. Dorotheus in Synopsi de 7 a. Discipulis sci ibit, Nic gaum prius ab Apostolis Sapriae Episcopum ordinatum, postea defecisse: Nicolaus, inquit, unus ex septem fuit. Hic cum esset Sapriae Episcopus factus, in alienam doctrinam lapsus, unE cum Simoued Fide defecit. Haec tamen Dorothei Synopsis apud Eruditos suspe-ct. e fidei merito reputatur. Et maxime quia Lucas, qui Simonis desectionem ibi describit, de Nicolai, quem prius inter viros boni testimonii Act. s. recensuerat, desertione nec verbum facit. Verius ergo crediderim, judicasse Eusebium, qui haeresibus Ebionis MCerinthi Nicolaitarum sectam coievam ponit, sub Domitiano a quibusdam vel Nicolai discipulis , vel sub ejus ementito nomine emersiille , ideoque potuiste Joannem Evangelistam exulem tu Pathmos de ca in sua AI M alypsi sermonem facere. VI. Scribit quoque Eusebius,l 'resim hanc sub hoc nomine ex, guo tempote perdurasse, ejus enim sectarii postea inter se divisia ecto Nieolairarum nomine , singuli suam proprio nomine confiuverunt Sicut enim scabie vel lepra infecti communicantes cum aliis eorum corpora suo morbo inficiunt, ita partim cum Nicolaitis uniti, partim ex his qui cum Simone, es aliis fuerunt, alios simili & grmiori insectos morbo genuerunt, inter quos GnosticoS, Phthionitas, Epiphanis Rctatores omnes propter improbitatem condemnandos, ut Epiphanius dicit. VII. Resert tamen Lambertus Danaeus, sua aetate hanc sectam in Boemia revixisse, qua, in ait in Opust. de Haeresibus, Iudaici jejunii 1ormam certa anni tempestate esservantes, postea turpissi
84쪽
in pronuscue miscebantur . Refert etiam incertus Auctor apud Itiissium Sect. I. cap. s. num. 6. ad annum Christi 87 , quod cum Ludovicus Imperator Ludovici Pii filius diebus inladragesimae orationi vacaret, noctu apparuit pater latis jam defunctus, dixitque ei, se in temporalibus poenis positum, orans ut ab eis eum liberaret . His permotus Ludovicus filius ad omnia Regni sui M nasteria literas dedit ut pro liberatione patris sui precibus coram
Deo intercederent. Quaesita causa, qua Imperator caeteroquin
pius talia pateretur, existimatum fuit, hoc ei accidisse quod Nicolaitas in Regno sito tolerarit, nec illos juxta Gabrielis ni ritum per Einardum Abbatem sibi communicatum pro debito compescuerit. Porro cum haec narratio aperte supponat, animas post hanc vitam temporales poenas pati, & proinde Purgatorium dari s miror, quod Ittigitis, qui illud utpote reticus negat, inter aniles fabulas illam non amandarit. Nicolaitae ergo, de quibus in ea sermo est, crcdiderim mille homines veterum Nicolaitarum turpitudines imitantes: R ideo hoc nomine appellatos, non quia scilla
illa, de qua in Apocalypsi , adhuc duraret, cum ex dissis brevi
extincta fuerit, nec in Europam transi crit. VIII. Constat, sequentibus seculis Nicolaitarum nota fuisse confixos eos qui intemperanter libidini servierunt. Sic Concilium Turonense a. Can. I9. anno Christi s67. Clericos a conjugii usu non abstinentes Nicolaitas vocat. Et in nac significatione Petrus Damiani in Epist. ad Hildebrandiun postea Romanum Pontificem Gregorium VII. Nicolaitarum nomen usurpat. Verum Rupertus Tulliensis in suo ad Apocal. Commentario eos potius Nicolaitarum dignos nomine censet, qui a conjugio abstinent, & vagis libidinibus se polluunt. Gl ossa Marginalis Causa a. q. 7. Cap.Nou omnes Episcopi ad hae c verba ex uteron. Attendis Petrum, sed cu dam ebus dera '. Stephanum suspicis, sed Nicolaum respice , notat
quod iste Nicolaus luerit Mahometus , quem colunt Pssant f pro qua sententia Hugo allegatur, cujus glossa: Dominicus N. Carolus Macri si atres in silerotexico meminere. Sed hoc non in sensu proprio dictum existimo s nemo enim ignorat, Nicolaum, de quo in Actis & in Apocal. mentio fit, non fuisse Mahoinctum : sed ideo talem dictum, quia in promiscua plurium feminarum concedenda licentia Nicolao & Nicolaitis prorsus similem ,, Tolerabiliora se sunt inquit Ittigius) qive de Niuolaitis habet Ambrosius Ans- bertus in Comment. ad Apocal. Cum enim de Nicolaitarum, , secta quaedam ex Augustini de Haeresibus libello protulisset,su se jicit in genero omnes lia reticos Nicolaitarum nomine compre- liendi, Nicolai enim nomen stultum populum deuotare , dc tam Iem Diqitigod by Corale
85쪽
lem populum haereticos esse dicit ,, . An tu isto sensu Nicolaita dici pollit Itugius, ipse viderit. q. II. Nicolaitarum infame commercium . I. D Almaris error Nicolaitarum fula,
tem feminarum usum: licet enim a Simone turpis nic er
ror inita sumserit, o sacto enim Nicolai
suam. ut quisquis vellet ea uteretur, occasionem acceperunt, quieu audierunt,hanc haeresim solemniter profitendi: unde hoc charactere specialiter notantur Nicolaitae a S. Joanne in . Habes illic tenentes Doctrinam Balaam , qμ seandalum coram fliis Israel, edere ct fimicari: nentes doArinam Nilolaitarum . Unde S. Irenaeus tPleui e autem, inquit, Isint. nullam distierentiam esse docentes in Meuando . Hinc tactum cit, ut ab istis ma is quam a Simone caeteri posteriores haeretici, ut
Basilides, C rpocratiani, Gnostici, bc Marcionitae hanc re ' aceci ille dicantur, &, ut supra adu erti, etiam succedentibus sectiis, ui libidinibus servierunt Nicolaitarum nomine sint nun- Infame Nicolaitarum commercium describens Clemem
AleX.L.8. Strom.ait: autem qxi etiam publicam Cenerem vocavCommunionem . . . . Communio quoque bonum quidem est ru commurine pecuviae, nutrimenti Uestitus: illi autem quamlibet ei venerea conlauctionem impiὰ ωocaverunt communionem. Et post pauca: ιν Mesees quidem prostibula deducit baee communio, ct Mus cum euparticipes fuerint fues oe birei: In majori autem De apud eos suerint , qua praefunt Iupanari meretrices impudenter quoslibet quι Ianica' mittentes. Antea vero contra ejusmoeli 1 am excla ns , ait: impietatem l etiam voces bominum ementiantur imcommunicatores, fratresque libidinis, non solum probrum Philosop ae, sed etiam totius vitae , qui veritatem , quantum in eisplum est, cauι' terant, ac corrumpunt, .ei potias defodiunt, quι omn3um Bomrnum infelicissisi earnis O ebitus majuinionem esie pronuntiant sacram communionem, oe eam exsimant deducere ad Regnum Dei .
Inde ex prosesse eos ad resipiscentiam inritans: Vos Tem, inquit, non se Christum didieisis, siquidem ipsum audiistis oe in eo docti estis, quemadmodum est Qeritas m Cisso Vesu, ut deponatis qua
Inu secandum veterem eonversationem, .eterem hominem, qu/ co
86쪽
rem tur feeundam desideria deeeptionis. Re mamini autem spiritumentis vestra, ct induatis novum hominem , qui creatus est Deundum Deum in justitia manesitate meritatis ad Dei similitudinem. E elamini ergo Dei imitatores, ut fili dilecti, ct ambulate is dilectione, fient orsus quoqu/ dilexit nos, ct tradidit femet om pro nobis
Gutiouem er hostiam Deo in odorem suavitatis. Fornicatio autem Somnis immaditia, vel avaritia, nec nominetur quidem is vobis, sicut
decet Sanctos . Ilis ex Paulo ad Ephesios eos monebat Clemens, sed inaniter: ut enim Epiphanius dicit Haeres. as. Eorum plerique,
quos commemoravimus, quo tandem paelo, quod ne proferre quidem licet , mero improbitatis artificio in pro fouo mulierum concubitu, ἐ-manique turpitudine volutari Acuerunt, quewadmodum Sanctis
simus Paulus alibi ad Ephes. s. v. I a. -enim in occulto sunt ab ipsis turpe est O dicere. Rupertus etia1n Tuitiensis in 'κ c. de eis haec 1cribit se Nicolaitae portant vasa Domini, nihil omniis in- continentes sunt, non volentes legitimum habere conjugium, ,, utpote legibus Ecclesiasticis interdictum: imo & in deterius se prorumpunt mutantes condubia quoties volunt, dc qui nullum se habent torum licitum, dum sic evagantur, nullum confidunt ritis piste conjugii vinculum. Fornicantur autem cum illis, Scini- tiantur Beelphegor quicumque exemplo talium ad incesta, vel se adulteria audac ores fiunt hus Rupertus nedum veteres Nicolaitas, scd quemcumque sacris initiatum , qui corum facta imitaretur, perstringit. III. Ex hac in aliam, Sc quidem atrociorem impietatem rue' bant : non solum enim licitum esse usum indisserentem seminarum statuebant, sed addebant, impuram viri ac mulieris commixti nem meritoriam elle: imo vitam aeternam iregabant ei, qui eam quotidie non exerceret. Ita refert Epiphanius: P sequi singulis diebus Iuxuriae vacet, fempiternam salutem nemiuem posse consequi. Hosita exagitat in Nicolao,, Ubi completur per te,o Nicolae, id quod se a Domino dictum est: Sunt Euochi, qui Eunuchi facti sunt ab ,, homiuibus , o fant Eunuchi qui de matris utero sic nati fiant: Ofuot Euxacbi, qui se ipsis eo averunt propter regnum Caelorum stis inomodo tu te ipsum H credentes tibi seduxisti per lasciviam ,, bc turpem operationem, veritatem Dei injustitia ac iniquitate ,, detinens ac docens e Ubi vero a te impletum est illud: De vir-
,, gixibus preteeptum Domini non habeo , consilium autem do loquam,s nisericordiam confecutus : Bunum es sie see Et rursus: Virgo is earct ea quae Domini sunt, at si sancta di is corpore ct in Diritu: D dc qu aecumque sunt, qive de sanctitate A continentia ac virs ni-- late proferre liceat e A te enim omne coenum immunditici liri
87쪽
pudenter introducitur se. Ita Epiphanius. Merito igitur , ut supra dixi, subsequentium seculorum Patres, dum homines libidinibus deditos designare volunt, Nicolaitarum appellatione utu tur . Uerum contra illos stat utrumque Testamentum . Vetus qui dem Deuteron. ubi Virgini voluntarie stupratae, & matrimonio iunctae, viro etiam qui cum alterius concubuerit, utrique adultero& adulterae mortem indicit. Et Ecclesiastici 19. v.3. dicit: Mifejunxit fornicariis, erit nequam putredo ct vermes haereditabunt tiatum , er extolletur in exemplum majus, ct tolletur de numero animarius. Novum etiam per os Pauli I. Cor. 6. v s. Nolite errare z --que fornicarii, neqae idolis fervientes, neque adulteri, neque molles,mque masculorum concubitores . . .: reguum Dei possidebaοι. Qua
verba Nicolaitas in hoc errore jugulant.
Immolatorum eowen o. I. Rrabant tertio, dicentes de Idolothytis comedere licitum II et se . Huic resistit Concilium Jerolbim. Aet. Is ., in quo Almstoli decreverunt ab immolatis abstinendi imine, quod praec pium persae pe inculcat Paulus I. r. 7. v. 4. & 7. & praecipuis c. IO. v. I9., ubi ostendens,quod sicut qui participant de Corpore &SanguineChristi inAltari sunt participesChristisita qui manducant de idolothytis & immolatis participes sunt daemoniorum :ergo ρ inquit, dico quod idolis immolatum sit aliquid e aut qu)d idbium sit aliquid' Sed quae immolant Gentes , daemoniis immolant, ct muDeo . Mis autem vos socios feri daemoniorum: non potestas calicem Domini hibere o calicem daemoniorum. Non potesis mensae Domini participes esse ct mensae daemoniorum. Hinc in Apocalypsi c. a. V. a .
reprehenditur Episcopus I hyatirae, quod permiserit mulierem seZabel seducere servos Dei, fornicari, & manducare de idoloth iis . inod enim fit in venerationem idoli idololatria est, inquit Tertullianus L. de Spectaculis cap. 13. his verbis: Strisue idololatria abstinemas: nec miniis templa , quam monumenta despuimus: Ne tram aram novimus, neutram erilem adoramus : non sacri camus, nou parentamus I fed neque de facrificato ct parentato edimus , quia nec possumus caenam Dei edere , θ' caenam daemoniorum .li. Non statim autem vetitum est comedere idolothyta in cultum ti venerationem idolis sed etiam quando ex hujusmodi com stione, licet non animo colendi idolum, postet oriri scandalum in scientibus, sive fidelibus sive infidelibus. Hoc aperte tradit
88쪽
Paulus I. Cor. Io. v. 27. Si quis vocat vos infidelium, dr vultis ire . Omne quod vobis appυvitur, manducate, nihil interrogantes propter conscientiam. Si quis autem dixerit: hoc immolatum es idolis: nolite manducare, propter illum qui iudicavit, θ' propter conscientiam. O cientiam autem dico, non tuam , sed alterius . , inquit Ambrosiius seu Auctor Comm. in I. Ep. ad Cor. cap. Io. alius qui idolis fervit , gloriabitur , te edente defacri catis , quasi venereris idola , ct ideo non debet edi. Apud conjicientiam enim laetabitur fuam , quia videt, te libenter appetere quod idolis immolatum es. Et Hieronymus ait: Propter conscientiam, ne quis putet, tua uor
quasi functa comedere. Idem dicit Clemens Alex. L. a. Paedagogi
III. Qtiod si idolothytum vel nesciens vel sine scandalo manducat, non peccat. Hinc S. Paulus citato loco v. I s. dixerat: omne qEod in macello venit mavocate , nihil interrogantes propter eonscientiam . Dιmini es terra, ct pleuitudo ejus. Et hoc , ut no-
,, tat Augustinus, dicit Paulus, quia quidam infirmiores illo,, tempol e abstinebant a carnibus, M a vino, ut ne vel nescientcs,, inciderent in ea, quae idolis sacrificabantur. Omnis enim in D molatilia caro tunc macello venundabatur, & de primitiis vini ,, libabant gentes simithacris, & quidam in ipsis torcularibus sa- crificia faciebant se. Et rationem dat in Ep. I s modo 47.ὶ ad
Publicolam, cur non peccet, dicens : Non autem peccat, qui cibum p ea nesciens manducabit, quem prius idolothditum respuit : Olus vel quilibet fruetus in quolibet agro natus ejus es, qui creavit: quia Domini es terra o plenitudo ejus: ct omnis creatura Dei bona s. Sed si illud, quod in agris nascitur, eonfecratur idola , vel sacri catur , tunc inter idolot ta deputandum est.
I L At si viator Oaristianus fame pressus, nec inveniat alium cibum, quam in idolio positum, ubi nullus hominum adsit, poterit ne illo vesci, an potius debebit fame emori Huic quaesito respondet S. Augustinus Epist. supra citata his verbis: Aut certumes esse idolotbditum , aut certum es non esse, aut ignoratur. Si ergo certum es esse, melius ori ausi virtute respuitur : si autem etet non esse scitur, Oel ignoratur, sine ullo conscientiae frupulo in usum necessitatis assumitur. Ubi non absolute dicit elle respuendum ab eo qui scit este immolatum, sed melius facere si respuat, melius Chri- .sianε virtute respuitur. Caeterum maxime in casu eXtren ae neces
sitatis, si nullus adsit testis, nec comedatur in venerationem idoli, sed ut cibus a Deo creatus, posse licite comedere, puto, nec Au gustinus dissentiet. Et huc spectat praelaudatum Pauli dictum : ne quod in macello venit manducate , nihil interrogantes propterram. VII. Κ co Dissiligod by Corale
89쪽
conscientiam: idest, etsi sciatis, quod omne quod in macello venditur sit immolatum, quasi id nesciatis, emite tanquam cibum communem, nihil tamen interrogantes s quia si interrogatis, &venditor dicat esse immolata, si postea emitis, qui videt scandalizatur putans, vos participare de mensa idolorum.
V. Quid autem faciendum estet, si tyrannus aliquis infidelis
in odium Christianae religionis omnia quae ad communem vitae usum necessaria sunt idolis immolari juberet, ut vel Claristiani immolata comederent, vel fame interirent e Respondendum videtur , quod vel tyrannus ille hoc faceret, ut sic Christianos vexaret,
non tamen praecipei et , vel praeciperet, ut de cis comederent. Si non praeciperet, sed pure ad vexandos Christianos hoc aceret, possent licite tales cibos emere, eisque uti, nihil tamen laterrogantes , sed sumendo illos tanquam creaturam a Deo creatam Rhonam in se, non ut idolo consecratam: oc maxime publice . vel exterius protestando, se immolata idolis execrari. Tunc enim et ii venditor non interrogatus, sed sua spolate diceret, eos eme immolatilios, licite emerentur, quia facta illa declaratione tum vendentis tum, aliorum celsaret scandalum s omnes enim viderent Christianiim eos emere, ut necessitati succhirrat, non ad cultum idoli. VI. Hujus celebre exemplum ministrat nobis Theodoritus L. 3. Hist. cap. I s. Cum enim impius Julianus, ut Christianos ve-Xaret, jussistet sontes omnes, panes, carnes, olera abominandis iam crificiis contaminari s Christiani licet gementes, monita pauli sequebantur , nihil interrogantes de prae satis comedebant : quod Theodoritus ita exponit : Primum enim fontes, qui in urbe o Daphnae essent, abomiuaodis Doris inquiuavit, ut qui θmphis uteretur
cum eodem dr abominatio communicaretur . Deinde omia tu macello
Oenalia similiter polluit, nam lustrabautur paves , carnes, fructus ,
olera, quae alia victui comparantur. Haec cernentes cognomento Sal-
Catoris ilignes, gementes quidem quiritantes aversabautur faιinus , uti tamen non dubitabant obsecuti legi Apostolicae quidquiderim , ait , in macello .euit , edite absque discrimine propter conjicientiam. H.ec Theodoritus, qui postea refert, quod cum duo Imperatoris scuti seri ac latellites in quodam convivio impium illud facinus detestati fuit sent, a quodam ex convivis ad Imper torem delati fuere: a quo increpiti, cum libertate Christiana etiam apud eum conquesti fuit sent, se absque horrore pati non polle, ut omnia abominationibus lint reserta, quod sub ejus praedecelibribus Constantino, & aliis numquam lactum fuit: Julianus ementita abjecla mansuetudine jussit eos impie caedi donec efflarent animam s spargens se eos non ob pietatem, sed ob petulantiam &
90쪽
contumelias in Imperatorem vita privasse: & hoc ne tanquam Martyres honora: Uiatur . Sed hoc ne quidem consecutus fuit: nam illi duo, quorum nomina sunt Juventius & Maximianus, ab Antio chena Civitate pretioso monumento donati annuis sestis hon
VII. Si vero Tyrannus etiam sub poena ultimi supplicii praeciperet , ut de iminotatiliis comederent, ut eo actu ostenderent se exhibere cultum Idolo 3 tunc non liceret cometaere, quia tunc urgeret praeceptum confestionis fidei etiam cum dispendio vitae, dccomestio illa esset protestativa idololatriae, A fidei Christianae si non verto saltem facto abnegatio, quod illicitum prorsus est. Hoc movit magnum illum Elea harum de quo L. a. Machab. cap. 6. ne vel amicis eum deprecantibus induceretur ad carnes porcInas etiam secreto & simulate manducandas, ex quo talis comestio visa suti set cedere ui protationem false Antiochi relisionis &sca
datum futurorum: unde ajebat: Non enim aetati nostrae dignum es ge, e , ut multi adolesiextium, arbitratiles Eleazarum nonaginta annorum transisse ad vitam alienigenarum s ct i propter meam fimum lationem, ct propter modicum eorruptibilis vitae tempus, decipiantur, ct per hoc maculam atque execrationem meae senectuti conquiram. In
quo constanS adeo permansit, ut, frementibus licet qui ei assistebant, mortem subire maluerit gloriosam. III. Hujus exemplum imitatus fuit S. Lucianus Anti henus Martyr Versionis S. Scripturae Auctor, qui ut ex Actis ejus appa ret , es ad ann. 3II. num. I. refert Spondanus, praeter alia tormenta , pedibus in cippum injectis, & in quatuor foramina ingenti dolore distractis, manibusque ad lignum, quod erat super caput , vinctis, ne aliquo modo moveri posset ac super densos testarum aculeos nudus cubare coactus, cum ei omnis cibus praeter sola id lothyta interdiceretur, maluit fame necari, quam iis contaminari& per quatuordecim dies in licκ statu perduravit. Hinc Daniel sciens, sibi ac sociis ministrandos cibos de mensa Regis idololatri- :cis superstitionibus inquinatos, ut habetur Daniel. I. v.8. Proposuit autem Daniel in corde suo, ne pollueretur de mensa Regis , neque de vino potus ejus, O rogavit Eunuchorum praepusitam ne totaminaretur squi ei humane indulsit s communes vilesque cibos tantum ei ac lsociis ministrans. Ex his Lector vides quantum alienum fuit a veri Dei cultoribus in utraqtie lege de cibis immolatiliis & lege vetitis degustare . Soli Nicolaitae, Basilidiani, & alii post ipsos hunc ho rorem deposuere s &ex hoc inser, eos non esse veri Dei cultores. lAc similiter tuum sit decernere, an ex horum schola prodierint Calvinus L . Inst. cap. ia. dicens: Latae sunt impia leges, quae γπ-Κ a se V MDiuiti od by Cooste