Veritas religionis christianae et librorum quibus innititur contra atheos, polytheos, idolatras, mahometanos, & judaeos demonstrata per fr. Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. 7 Veritas religionis christianæ contra atheos polytheos idololatras ma

발행: 1739년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ct earnis caream ne feceritis in desideriis: nimirum ait S. Thomas :Dt inordinata earnis desideria, ides concupiscevtias, non sequamur. V. Ceterum bonum eme jejunium dixit Raphael Tobiae c. . v. g. dona est oratis eum jejunio: Utile ad obtinendam remissio rem

peccarorum, Ioelis a. v. . Convertimini ad me in toto corde vestro,

in jejunio a &v. I s. Cunire tuba in Sis anfiscate jejunium , vocataeaetum. Ninivitae Jonae 3. v. s. Praedicaverunt jejunium. & v. 7. h

mines & jumenta illud observarunt, & ab cxcidio, quod Deus illiseomminatus fuerat, liberati sunt. Per jejunium ejici demonia dicit Christus Matth. r7. v. ao. Hoc autem genus Daemoniorum non ejicitur, nisi per orationem ct jejunium s Sc passim in Sacra Scriptura commendatur, imo Christus exemuo suo illud Ecclesiae proposuit, dum Matth. . v. a. quadraginta diebus & noetibus jejunavit: quod postea Ecclesia Catholica ab exordio imitata est. Soli Haeretici jejunium a suis coetibus ablegarunt. Gnosticos secuti sunt Manichaei, ex quibus Faustus teste S. Augustino L. 3 o. c. . docebat, servare Ecclesiastica jejunia doctrinam elle Daem niorum . Hos pr.eter alios imitantur moderni Haeretici jejunium ceu inutile, & nullius meriti aspernantes. Hinc Lutherus in Responc ad Ambros. Catherinum inter opera Antichristi illud recenset: Hodie , inquit, si jejunatur, mn ut caro morti cetur ,sed quia bonum opus sit Me die jejunasse , iis vel isti cibo abstinuisse , quo Cur

tam mereautur. xsed autem boc aliud, quum impia facies Antichristi ore Calvinus etiam LM. Inst. c. I a. n. I9. fatetur, impium et se pro opere meritorio habere jejunium: Alterum malum, inquit , fummopere csvendam est, ne pro opere meritorio , aut specie Diviri cultus censeatur. Issiam cum sit res per se media, nee quidquam babeat

momenxi , Nisipropter flues, in quos respicere debet, perniciosissima fu-

persitio est confundere eum operibus a Deo mandatis, or per Ie necessariis, non alio respectu . . . . Tertius errυr, non quidem adeis impius est, peric ulinus tamen, tanquam unum expraecipuis inciir morosi frexigere, ac immodicis enco is se extollere, at homines se aliquis eximium fecisse puteut, quando jejunaverint . in parte non in ιυtum excusare audeo veterer, quin superstitionum quaedam femino

fecerint: ita nec Patribus parcit Calvinus, quando suo carnali ginnio putat eos non indulgere, ut potius adnagreat Ioviniano, maldensibus, & aliis similis furfuris, qui omne meritum a jejunio auterebant, abutentes illo Pauli dicto I. adTimoth. . v.8. Cor pWabs exercitatio ad modicum utilis es. Hac doctrina imbuti m demi Acatholici omnes jejunia a suis coetibus prorsus amove

VI. Ne tamen sibi blandiantur Paulum habere sui erroris Pa-

122쪽

DEGMos TICI s. IO Ironum, audiant a S. Thoma in dictum locum, quae fuerit in illo di io Apostoli mens, nimirum, non abstinentiam ceu inutilem rejicere, sed es opera pietatis praeferre: Et primo, inquit, ostendit, ad quid valet exercitatio corporalis. Secundo, ad quid pietas. Corporalis exercitatio jejunii ct hujusmodi in sua natura non sunt bona , sed poenalia, edi si homo non peccasset, uisit horum fuisset, sed bona

medietnalia . Sicut enim reubarbarum es bonum, inquantum rele-etat is e olera , sic sa , inquantum comprimans concupiscentias i ergo ad istud modicum fant utilia I. Cors.seCastigo corpus meum, &in servitutem redigo Sc. Cois f. a. mortificate membra vestra, quae sunt super terram se . Et ideo si homo esset in statu, in quo non posserpeccare , non indigeret jejunio, ct hujusmodi. Unde o fisomus super iliad Matth. se Venit Iesus δα. dicit: Iannes purus homo indigebat medicinάjejunii s orsus Deus erat,quon purus homo , ct ideδhujusmodi non indigebat: ergo ad modicum utilis est, quia tantum ad morbum peccati carnalis, non Dirituriis: quia aliquando propter absinentiam, homo iracundiam, inanem gloriam, di hujusmodi iucurrit : His S. Thomas Calvini & aliorum deceptionem circa jejunium ostendit. VII. Quia vero hanc doctrinam excogitarunt, ut velamen haberent ad tollenda a suis coetibus jejunia & abstinentias, in Ecclesia praecepto vel Traditione ordinatas s praeter ea, quae di i in Vera Ecclesia tom. a. p. I.art.6.,placet solum hic ostendere, ex qua

Schola, 8c quo Magistro hoc hauserint, sicut alia perniciosa quae spargunt. Fuit hic Aerius, qui Constantino imperante, &Julio I. Pontifice circa ann. 34a. cum esset Presbyter, nec dignitatem Episcopalem, quam ambiebat, assequi posset, haereticus Arianus factus, ac de suo varios errores addens, inter alios contra jejunia ab Ecclesia indicta & verbo dc facto oblatrare coepit. Relari hoc Epiphanius haeresi 7s. his verbis ,, Sed neque jejunium, inquit. is erit ordinatum: haec enin Iudaica sunt, & sub jugo servitutis. Iusto enim lex non est poma , sed patricidis ac matricidis & r ,, liquis, Si vero volo omnino jejunare, qualemcumque eligam se diemi meipso, & jejunabo propter libertatem. Unde apud , , ipsos studium est, ut potius in die Donunica jeiunent, quarta se vero & pro Sabbato erant. Saepe vero etiam quarta jejunant, se non exstatuto, sed ex propria c ut inquit voluntate. In die- bus autem Paschalis, quando apud nos fiunt limi dormitiones, se castitates, afflictiones, siccorum esus, preces, vigiliae ac jej nia, & omnes animarum salutes per sanctas amictiones : ipsi

is a simmo mane obsonantur, carneque ac vino venas suas ex ,, plentes cachinnanitu', ridentes ac ullamnantes eos, qui san

123쪽

,, clum hunc cultum hebdomadis Paschatis perficiunt. Tametsi se enim renuntiatorium habeant hi vitae modum, non tamen eXer- , cetur apud ipsos s sed multo plus carnis eius & viiii potus : nisi fortasse rari aliqui in medio ipsorum ex propria voluntate hocri velint. Verum plerique ipsorum masis utuntur largis eduliis, is carnis esu, ac vini pinu ut dixi se . Haec sitiat, quae Aerius in ,, Mundo evomuit: Haec de Aerio &Aerianis Epiphanius. Quae an Lutherani & Calvinistae sua fecerint, ipsi viderint. VIII. ' Sciant tamen, se ab eodem Epiphanio ibi cum illis pr. damnatos fuisse: concludit enim: Ecelasia nece riis hoc per . incit Traditione d Patribus acceptε. autem poterit satutum ma tris dissoAere, aut legem patris ρ Vetat Salomon dicit ,, Audi fili sermones patris tui, & ne repudies statuta matris tua: ,, ostendens per Me notent Protestantes quod O inferiptis, ct sine scripto dο- euit Pater, hoe est Deus O Unigenitus O Spiritus Sanctus. Mater autem nostra Ecclesia habet satura infe posita indissolubilia, quae disesset non possunt. Ckm itaque ordinata sint in Ecclesia satura, ct benὸ se habeant, er omnia mirabiliter fiant, eonfutatus est rursks etiam hic feductor. Ita Epiphanius, quali modernos Haereticos indicans,

eos confutaret.

IX. De Castitate, quam prave senserint Gnostici, eorum Vita ex dictis abunde demonstrat s tota enim cujuscumque generis libi dinibus data erat,adeo ut Virginitatem coriaruris servare apud ipsos summum piaculum citet a salute removens. Hunc errorem supra, maxime in Nicolaitis s.a. refutavi: Sc praeterea in Vera Ecclesia, R in Collo pilis pro Celitatu de hoc contra modernos Acatholicos ad satietatem pugnavi. Quare supervacaneum esset in hoc amplius laborare. Praeterire tamen non possum blasphemias , quas contra vitam caelibem evomuit Lutherus. In primis enim L. de vita conjugali scribit illud Genesis, Crescite O multiplic mini esse plus quam praeceptum: Non est praeceptum, inquit, sed plusquam praeceptum, quod nos non possumus impedire , vel praeter mittere, O proinde necessarium est, ae edere O bibere, purgare , ex puere, dormire vigilare. Sicut in mea potestate non es, quis mi usim mas , ita mirime situm in me est quὸ minus sim sine muliere . Et contra Ambrosium Catharinum ait: Decima facies Antichrisi es , insignis ille caelibatus eositatis Mona ae multitudo : plane ange-Itea faeies sed diabolica res . Gusmodi contra caelibatum improperiis plena sunt ejusdem, & aliorum sectatorum, qui sub falso Reformatorum nomine sese obtrudunt, scripta. haec omitta

X. Martyrium non esse pro Christo subeundum dicebant: quod

124쪽

ex Basilide ut supra cap. a. 4. n.6. demonstravi. assem errorem a Simone Mago praeformatum hauserant & Giaostici eodem motivo adducti, quod 3c ipsi, Christum nec vere carnem sumsiste, nec vere passum, mortuumque pro nobis esse estutirent: quo ta quam stultos traducebant Apostolos, & omnes Sanctos, qui pro Christo ejusqueFide innumerabiles vitam tradiderunt.Non mirumtamen,si qui totam suam felicitatem in carnis deliciis, & vitae praesentis onua enis voluptatibus collocaverant, vitam amittere de trectabant: & maxime quia si pro Christo qualem ipsi asterebant occisi fuissent, mors eorum martyrium non fuisset, sed supplicium, quia ut ait S. Augustinus Ep. modo Io 8. cap. s. & alibi Marorem non facit poena , sed causa. Caeteriun pro vera in Christum Fide ,

omnia etiam mortem pati, potius quam ab eo separari, opus eximiae caritatis este declarat Paulus ad Romanos cap. 8. a v.3 s. , ubi postquam commendavit caritatem Christi, qui pro nobis mortuus est , ait: ergo am separasit a caritate Christi st tribulatio e an angusta e an fames e an nuditas an periculum ' an persecutio 8 an gladius e .... Sed in his omnibus superamus propter eum, qui dile

XI. Mortem vero potius subeundam esse , quam verbo vel facto Christum ejusque Fidem negare , ostendi in Theolog. TOm. I. in a. a. Tract. de Fide aest. 4. de actu externo Fidei Dubio a. De hoc agit Tertullianus in libro, quem sub nomine Scorpiaci expresse contra Gnosticos ccidit: Quem sinquit S. Hieron. L. adv. Vigilantium in Scorpiacum vocat rectis o nomine quia arcuato vulnere in Ecclesiae corpus venena distiundit: ide ite contra illa potionem seu plurmacum parat Tertullianus,ostendenS cap. a. CX lege adversus idololatriam a Deo lata conciues eum voluisse, nomines mor

tem potius subire , qnam Deo deserto Idola colere. Deinde cap 8. Martyriorum exempla a primordio. & in Lege ostendiis &cap.9. in Novo Testamento a Christo etiam praecepta fuisse, dum Matth. Io. & Lucae I a. non solum dicit, quod qui confitebitur ipsum c ram hominibus, confitebitur & ipse eum coram Patre suo s sed a dii etiam, qui negaverit ipsum coram hominibus, negabit 8c ipse eum coram Patre suo & Angelis Dei. Quibus sicut confitentibus

promittit remunerationem, ita eum IamantibuS minatur poenam

Cap. II. aliis Christi verbis Martyria approbat, cap. I a. Epistolis Petri &Joannis & ejusdem Apocalypsi, & cap. II. ex Epistolis Pauli. I andem cap. I faex Actis Apostolarum idem confinnat, ubi Petrus caeditur, Stephanus opprimitur , Jacobus immolatur, Paulus distrahitur, & Petri S Pauli sanguine Roma cruentatur ob Fidei confessa ein. Qtiae omnia apud ipsum Studiosus percurrere

125쪽

poterit. Hunc Tertulliani laborem imitatus fuit S. Cyprianus tade I xhori. Mart. XII. Verum quia Gnostici se tuebantur dicto Pauli Rom. II. v. I. mnis anima Potestatibus oblimioribus subdita sit ξ .s hoc ellu-gium praecludit Tertullianus cap. I dicen S, omnem an inaalli 1 ubjici debere Potestatibus in iis, in quibus se gerunt ut Ministri Dei, idest ad bonum, non vero in iis, quae praecipiunt contra I.egem Dei, cui magis est obediendum . Ita Petrus & Apostoli Act. s. v. 29. Cum enim Magistratus Judaeorum eos increparet, dicens: Praecipiendo praecepimus vobis, ne doceretis iuno ue i ' ct ecce replestis Drusalem doetrina vestrε: responderulat: obedire oportet Deo magis , quam hominibus. Unde Tertullianus ostendens quomodo Christus velit nos subjici Potestaribus, ait: Non in occasioue frustrandi marorii jubet se fabjici Potestatibus, sed in provocatiouebeuὰ vivendi . . .: reddere juheus cui tributum tributum , cui mectigal

vestigal, idest quaesunt Cafarn Caesari, quae Dei Deo. Quod lib.

de Idololatria cap. Is . confirmat, dicens: Satis praeseriptum habemus , in omui obsequio nos esse oportere, fecundum Apostoli praee

pium, subditos Magistratibus o Principibus O Potestatibus f sed intra limites disciplinae , quousque ab ubsilatria separamur. Ad quae Pamelius in cap. a 4. Scorpiaci addit . ,, Loci adnotandi pro Ua- tholicis, qui hodie sub Magistratibus haereticis serviunt, ne pu- tent se obligari Edictis eorum, aut jurejurandis contra Catholi- ,, cam Fidem ,,. Hinc detestandum est Conciliabulum Cordu-hense habitum anno 87 a. , quo quidam Pseud Episcopi ingratiam Regis Arabum tunc ibi dominantis Martyrium prohibuerunt, cui tumque Martyrum sustulerunt. Abominationes, quas in Gnosticis hactenus cum pudore indicavi, satis ostendunt ψ in quos miserabiles lapsus incidant, qui a Veritate Christianae Religionis recodunt. Sed ad ulteriora procedendum est.

De Carpocrate, ejusque erroribus.

Patria , Iempus er mores. I. Arpocrates, seu ut alii volunt Carpocras, a quo Car-g . pocratiani, Theodorito teste L. I. Haeret. Fab. genere AEgyptius, nempe Alexandrinus, fuit. Idem senserat Clemens Alexandr. L a. Stroniat. prope initium, ubi loquens de Epi-

126쪽

DE CARPOCRA TI A NI s. II Epiphane Carpocratis Filio ait: His autem Epiphanes, cuius etiam

Solpta feruntur,stius erat Carpocratis, O matris Alexandrae mι- me , ex patre quidem Alexandriuus , ex matre vero Ce aleneas . . .

A patre editem didicit orbem disciplinarum ct Platonis philos-phiam. Hinc apparet verisimile, Carpocratianam haeresim inis AEgypto 1ua initia habuisse. Quo autem tempore emerserit, di-2eptatur. Sub Hadriano eam lκ nit Theodoritus L. I. Haeret. Fabul. in Epiphane filio Carpocratis, ubi ait: Hi autem Hadriano imperante improbas has haereses coinrmaruut . Eu1ebius L. 4. Hist. c. 7. dii sentire non videtur, cum Hadriani temporibus ponat Saturninum, Basilidem, A Carpocratem, quem facit Gnosvicorum haeresiis conditorem. Puto tamen verius cum Theodorito, mille Gnosticorum & aliarum praecedentium haeresum confirmatorem s quia ut cap. praeced. observavi Gnosti corum lis resiis non videtur fuisse specialis secta , sed per anteriores h. ereses pervagata, cum novis semper ac turpioribus addita mentis. Quam cum Carpocrates valde promoverit, imo, ut dicam, auxerit, specialis ejus patronus , & quasi conditor didius est.

II. Causa autem, cur de harum I resum aetate deterini nate non constet, ea creditur fuisse, quia Patres ac Scriptores, qui h. e- resum Catalogum teXuerunt, ordinem aetatis non servarunt. Nam

M. Epiphanius, Augustinus, Isidorus, Carpocratem post Gnosticos statuunt: Irenariis, Eusebius, Theodoritu , post Saturninum ocBaiiliocin : Tertullianus post Ophitas, Cajanos, &Set hianos. 1 re puto, Patres in recensendis Haereticis ad ordinem aetatis non attendities cum certum sit, Cerinthianos & Ebionitas multas ex praefatis haeresibus aetate praecessisse s sed magis respexiste ad haere- sum inter se aisinitatem, ac morum & errorum similitudinem: adeo ut quae in doctrina A moribus magis consormes visae sunt doctrinae & moribus haeresis Simonis , & discipulorum ejus, antep sitar sint aliis non adeo assinibus, licet aetate in steriores. Unde Epiphanius hatres a7. ait: Cor eras quidam alius Dit , quisibi ipsi

nefariam mentis suae AHrinam consaetit , ct pejores omnibus relatis mores habuit. Ex omnibus enim his, Simone, Menandro, Saturuilo,

Basilide, Nicolao, ct ipse Carporea, is perque ex praetextu Valentiis, falsis appellatae Scientiae haeresis priauesa es, quae suos se latsirer Gnopicos nominaQit, ex qua sunt Gnostici jam a me declarati, idest cinuitores, ac scientes, condemnabiles potius his moribus appellaudi: Et haeres. 3I. quae est Ualentini, dicit: montinus igitur fuccedit

his , qui ante positi fori, Basilidi er Saturniis, Ebionique ac Cerrithoo με intho, γ' Sodales ejus. Hi enim &mnes uno tempore tu vitam exorti sunt i miaico autem tempore praecesserarat Cerluthus O' Me-

127쪽

ri thus 2 Ebibu . Patet eroo, Paties in Catalogis Hareticorum os ditiem aetatis non scrvasse. IIL Carim cratianos magicas artes publice profestos fuisse, colligitur ex Epistola Hadriani apud Baron. ad ann. I 32. n. II. in qua ad Servianum scribit: PEDptum, quam mihi laudabas, Servia- ne carissime , totam didici levem , pandulam , ct ad omnia famae momenta volitantem. Illi, qui Serapim colunt, Christiani suut, ct devoti sunt Serapi qui se Chrisi Episeopos dicunt. Nemo illic Archi nagogar Iudaeorum, nemo Samarises, nemo Christianorum presister, non mathematicas, non aruspex: Quibus apparet, Haereticorum criminibus universos Christianos, ut dixi, a Gentibus de more Onerari . Porro Carpocratianos praestigiis deditos fuisse, confirmat Eursebius L. . Hist. cap. a. , ubi de eis agens : Hi, inquit, magicas Simonis praestigias, non clam ut ille , sed palam ae publicὰ tradendas essee ebant: o philtris arte magicε curiosὰ elaboratis, pare is quoque, fomulorum immissibribus quibusdam spiritibus, aliisque δε ainmodi maleficis, tanquam maximis ac pulcherrimis rebus gloriabantur. Philtra vero erant pocula amatoria ex rebus medillimis, nemi e ex cineribus ranarum, busonum, serpentium formata ad turpes amores incitantia: ad quae allusiste creditur S. Joannes in Ap . c. 17. v. 4. , dum describens mulierem illam insignem meretricem ad turpes amores incautos allicientem, ait, quod habebat quoque: Poculum aureum in manu Da plenum abominatione ct immunditia fornuleationis. Eodem modo philtrum accepit S. Jo: Chrysost. in c. 13. ad Rom. Homit. Is , ubi loquens de feminis allicientibus ad turpia , ait: Multaesiquidem ad Me ut amentur , ct incantationes ct Iibamina ct philtra innumeraque alia machinantur. Paredri autem

idest Astestores, sunt Daemones Mago assistentes. Ita Tertullionin L. de Anima cap. 28.: Scimus, inquit, etiam Magos elicere explorandis occultis per eatGOLeos sidest demississ) ct paradras ct Dibonitas divinatorios spiritus. Hoc & Epiphanius confirmat haeres. II., maxime de Spiritibus Astellaribus, quibus utebantur, ut quibus vellent dominarentur. IV. His addit, quod Carpocratiani suorum discipulorum auriculam cauterio signare solebant: Caeterum, inquit, si oculum

per cauterium aut novaculam aut subulam immittunt, ac iucutiunt

Carpocratiani in Axtram inferiorem aurieulam Us, qui ab ipsis decepti faut . Idem dicit Irenaeus L. I. cap. 1 f. alias ain. Alii vero ex ipsis si aut eauteriantes discipulos in posterioribus partibus extantiae dextrae auris: nimirum notat Avardentius ut primo occursu ejusdem secum factionis asseclas agnoscerent, consilia communicarent , & promiscuo concubitu miscerenturia Qu0d & Nicetas

128쪽

confirmat iii Tliesailro orthodoxae Fidei L. cap a. his verbis: Insuper oesigillum cauterio, vel novaculε vel subulE eartilagini auris rum imprimebant, quos deceperuut, ut hoc iudicio esset , fuam ab illis haeresim comprobari: 8c hinc forte irata fuit apud Gentiles opinio de Christianis, quasi occultis noti; ac signis invicem se noscerent: quam opinionem Minutius Felix in Octavio sic refutat: Nos non notaculo corporis, ut putatis , sed inuoceutiae ac modestae sit o facili dignoscimus. V. Carpocratiani cum Gnosticis, quorum sectam profitebantur , in moribus conveniebant, ideoque omnis generis turpitudines cxercebant: Carpocratiani inquit S. Augustinus L. de H. Pres. c. 7.

sunt is Carpocrate, qui docebat omem turpem operationem, omnemqυ adinventionem peccati s nec aliter evadi atque transiri Principatus

Potesates, quibus Me placent, ut possit ad coelum superius perveniri. Vide caecitatem l ea quae a Regno Gelorum rctrahunt, ' nebant ut media per se necessaria, ut ad illud perveniretur. Hoc idem reserunt Irenaeus L. I. cap. as. alias et Epiphanius haer. 27. his verbis: Sunt autem ex Satana subornati ac produm in opprobrium ac scandalum Ecclesiae Dei. Indiderunt enim sibi ipsis cognomen Chrisianorum, ad Me ut Gentes per ipsos ostiendantur , ct Sanctae Ecclesiae Dei utilitatem ct veram praedicationem, propter illorum nefaria falla

di incomparabilem improbitatem, aversentur: ut Gentes ipsorum assidue nefaria opera covsiderantes, putent etiam Sanctas Dei Eccle-pas tales esse s ct avertant, velut dixi, aures is Deo, ac veritatis δε-

Hrinsi s Cel ubi Cident saltem aliquos si liter blasphemias proferre.

Et hae de causa plures ex Gentibus ubicumque viderint tales, ne ac-eedunt quidem ad vos ob communionem aecipiendae doctrinae, audiendi Verbi divini, ct neque aures admovent, improbis eorum factis conser- nati. Degunt autem hi in luxu, O omnia ad corporum voluptatem operantur: ad nos autem omnino non accedunt, nsforu ad inescandas animas instabilis malignάβε doctrinE: in nulla enim re nobis DIes funt , sed nomine solum appellari gloriantur , quo per consilium nomen improbitatem suam operentur. Hactenus Epiphanius . Ex his colli itur, magis nocuisse Ecclesiae hane fraudolentam Diaboli per hos Haereticos persecutionem, quam violentam per tyrannos s ubi

enim in illa patientia & sortitudo Martyrum Gentes attrahebat ad Christum, in ista obsceni aliquorum, qui se Christianos dieiictabant, mores A turpia facta Gentiles ipsos a Christo avertebant:

de utraque tamen, ut videbimus Christiana Veritas victoriam reportavit .

VI. Ita Eusebius L. . Hist. cap. q. ad rem praesentem : His Q tar ministris, inquit, usus malignus ille Damon, primum esserit, μν m. VII. P ex

129쪽

ex Fidelibus, quicumque ab illis decepti essent, ad miserabile exitium

tanquam captivi abducerentur : deinde Gentibus d Fide nostra alienis amplam obtrectandi ct calumniandi Evangelii materiam submini-srazit , dum ab iliis primum orta infamia ad totius Christiani nominis opprobrium distianderetur. Atque hinc Delum est , ut absurda quindam ct impia de nobis opinio apud Insdeles tunc temporis spargeretur, quasi nefario concubitu eum sororibus ct matribus misceri, er ex δε- erandis dapibus vesci fileremus . Sed hae Daemonis artes nequaquam in diuturnum tempus ei processere s quippe cum veritas ipsa se ipsam adprueret ei' commendaret, protressuque temporis clarius in dies elucesceret γ Adversariorum quidem inventa is femetipsis confutata confestim extincta funt, aliis super alias exorientibus feciis, priores assidue diovereut, O in multiplices ac multiformes errorum peries vario quoquc modo evanescereur. Catbolica autem Ecclesia ,

quae fila Qero es, semperque fui similis ct constans , novis quot id id

incrementis augebatur : gravitate , siue eritate ac libertate, modestά .

denique oes Elitate vitae e Udam, philosophiaeque divinae , omnium

oculos , non Graecorum modo , verum etiam Barbarorum perstringens.

Simul etiam extinHa es temporis lapsu calumnia illa, quae universa Religioni nostrae incia fuerat , mansitque tandem disciplina nostra sola οwvium consensu superior-victrix : ac prae reliquissetiis modeprci Arazitate , divisaeque sapientiae praeceptis excellere ab omnibus 3ndicata i adeo ut exinde ad nostra usque tempora nemo sit arefus ullami Diniae labem Fidei noserae aspergere aut aliquam ejusmodi calum xiam inferre, qualem Veteres ilii nostrae Religionis hostes Diiare consueterant. Haec Eulebius: quae per extensum exscril re voluisvalde cirim coiiserunt ad praesentis operis argii mentilin.

q. II. Carpocratis errores de Chriso, Mando, Lege .

I. UOS hacietatis receiasuimus, Hae retici, Claristum secundum aprareiatiam 5c ostensionem tantum descendisse , ac

proinde veram carnem non anumsille, dixerunt. CarpocraS vcris

Chi istum vere hominem fuisse admittebat, 1 ed purum hominem ex concubitu Alaricae S Joseph, sicut caeteros, progen tum . Ani mam tamen in eum talem intille immillam , quae prius cum Patre ingenito suillet, N. ab eo Omni scientia ac virtute ornata , quae licet inter Judaeos nutrita, eos tamen comtemsit, &superioreS sole states vicit, Sc ideo rcenas quibus addicti crant homines evacua vit , 8c ad patrem talidem reversa est. II. Ita Disitirsu by CODS

130쪽

DE CARpo CR ΑΤΙΑNIS . II. Ita SS. Patres, Irenaeiis lib. I. cap. as. alias et his verbis : Iesum autem dicunt ὰ seph natum, erem smilis reliquis hominibus fuerit, distasse a reliquis fecundis id, qu)d assima ejus

firma er munda crem esset, eommemoratu fuerat, quae visa essent sibi in ea circumlatione sinu conversatione in quae fuisset ingenito Deo: er propter hoc ab eo missam esse ei virtutem, uti mundi fabricatores effugere pufet , ct per omnes transgressa , θ' in omnibus liberata , ascenderet ad eum, O eas animas quae similia e amplecterentur,

similiter. yesu autem dicunt animam in Ddaeorum consuetudine nutritam contemsisse eos, er propter hoc virtutes accepisse, per quas evamcuavit, quae fuerunt in poenis passiones, quae inerant hominibus:

Epiphanius item limes. 27. his verbis : yesum verδ Dominum nostrum ex Posem generatum esse dicit, quemadmodum omnes λmives ex semine viri ac mulieris geniti funt. Ego autem ipsum iuni omnibus , verum vita praecellui e , temperantique ae virtute ομ- sitisi. Loendoquidem merὸ , inquit , validam prae caeteris hominibus habebat animam, er memoriε tenebat ea , quae visa erant ab ipsa f- perne , quando in circumferentia ignoti illius Patris erat demis Iunt, inquit, ab eodem Patre in animam ipsius virtutes, quo visurum ab ipsa recordata, dr potentia corroborata, Angelos mundi fabricatores effugeret, tu eo qu)d per omnia mundi negotia procederet, cractiones , quae ob hominibus sunt , ct opera absurda ac nefaria , quae in occulto sunt: θ' quo per omnes dictiones liberata eadem, inquit ,

anima Fefu ascenderet ac reverteretur ad eundem patrem ignotum ,

qui virtutes ipsi ex supernis demisit, ut per omnes actiones procedentct liberata fursum ad ipsum penetraret. Eaen Osimiles ipsi animas

aequalia ipsi amplexas eodem modo liberatas fursum volasse ad ignotum patrem, tu eo quod omnes actiones perfecerunt, similiter ab omnibus femotas, de caetero liberatas esse. At rufa auimam in Ddaeorum moribus educatam, ipsos contemsisse, O propterea virtutes accepisse, per quas potens exigere affectus , qui hominibus in supplicium adfunt , mundi fabricatores transcendere maluit. Non folium autem ipsam '

fu animam boc potuisse, sed etiam ea, quae potes per actiones progressa Mundi factores Angelos transgredi, , infasi accelerit viri tes ct similia fecerit, quemadmodum anima yessu. Haec Epiphanius . Philaster de Carpocrate haec habet: orsum autem dicit novde Virgine Maria , O Divino Spiritu natum , sed de femine feΜho uem Natum arbitratur, deque eo natum carnaliter scut omnes bomines fuspicatur. p. nem , inquit , melior inter Fudaeos

lita integrεν conversatioue inventus est , cujus animam in Orium fusceptam praedicat, carnem verδ in terram dimissam aestimat, animique

falutem follem , carnis autem non fieri falutem opinatur. Ita Phila-

P a ster

SEARCH

MENU NAVIGATION