장음표시 사용
181쪽
u. III. . Errores de cireumcisione cina Casitatem ct Nuptias.
vanda esse, cum Cerintho M aliis praenarratis Haereticis, Ehionitae contendebant. Circumcisionem linquit Epiphanius Haeres. 3o. num. 26. prae ferunt s e ue re plurimism gloriotur, rem forὰ quam Patriarcharmn , aliorsumque qui Legis tempore vixere ju- florum, notam acsignum extis e putent, quo etiam nomine se eum i lis adaequari arbitrantar : adeoque Chrisi exemplum ad ilium comm handam accommodant , ut Certumiavi faciunt. stafrum ineptis Θaeeommodatam illanysententiam urpant Matth. Io. v. as. )is Sufficit discipulo si sit sicut Magister ejus ,, . Chrsus en/m , Hunt, cireumcisus es: tu igitur eircumciditor,
II. Sed hoc ex Ebionis sententia retundit Epiphanius. Cum enim ipse ponat Jesum merum hominem , & ideo cum octavo die ab aliis circumcisus est, rationis usu carentems quomodo dicere potest , in hoc actu se gessisse ut magistrilin, & ut exemplar in Si enim Deam illum esse, earlitusque delapsum agereret , octavoque died Maria circumcisum , tum quidem quatenus , Deus foret , ct id ul-rrὸ ac voluntate permisisset, Deciosum quiddam ac probabile ad Circumcisionis commendationem circa oraneo si praebui et . yam Cerberem merum illum homitum esse , atque ab hominibus circumcisum fuisfefentiat, nequaquam puero illi velut auctori tribue nm est , quod octavot luce circumcisus. Neque enim semetipsum praeeidu ,sed id bb aliis p us est: quod sibi ipsis pueri non faciunt , neque Circunπν- sonis auctores ipsi , sed eorum potius parentes habendi funt. Etenim pu=nes illi prae infantia , quod sibi d parentibus at, ignorant. III. Dod si a nobis petant Ehioniti e , clir igitur voluit circumcidi , si Circumcisio iMu erat futura nobis in exemplum ' Respondebit Epiphanius citatus n. 28. Multis id de eausis fustinuit . Primum ut se carnem re vera indui e monstraret propterManichaeum, caeterosque qui similitudine quadam, se Decie dumtaxat apparui e
182쪽
quae attuli etiam Τom. p. I. Verit.Relig. Christ. cap.9. g.a. n. F., ubi etiam alias rationes dedi ex S. T m. 3. p. q.37. a. I. IV. Cur autem adveniente Sc circumciso Christo, consumniatum fuerit & cessaverit praeceptum Circumcisionis, duas cau1as exilibet S. Ambrosius. Unam L. f. de Abraham cap. 4. Quia Circumcisio corporalis erat signum Circumcisionis spiritualis dandae per Christum: adveniente autem veritate cestat signum: Abraham,mquit, signum accepit Circumci sis: utique signum, non ima ras ἡsed alterius rei est, hoc es, non veritas ,sed indicium veritatis. Denique ipso exmois ct expressit die M., sa. Abraham signum accepit Circumcitionis Rom. si gliaculum Justitiae& Fidei Unde
non incontrue intelligimus , qaia Circumcisio eorporatis Aguum Cimcumcisoxii est spiritalia. Ergo signum mansit , donec veniret veritas et advenit Dominus yefus, qui ait: se Ego sum via , veritas, Zc vita is JOaun. I qui non partem exiguam corris in signo , sed totum
eιrcumcidit bominem in veritate, num deItruxit, veritatem induxit: quia posteaquam .euit quod perfectum est, qMod ex parte erat evacuatum est: σ ideo cessu:it Circumciso partis , ubi refust oecumcisio
universitatis. Pam enim non ex parte ,sed totus homo salvatur, in corpore scilicet θ' animo . .
Alteram caulam idem S. Ambrosius exhibet Lib. s. Epist. Ep. 77. a4 Constatutum: quia nimirum nondum 1oluto Redemtio-tioniis humanae pretio, singuloriina sanguis in Circumcisione sundendus erat s ubi vero Christi Sanguine univeriorum Circumcisis peracia est, jam linguloruin sataguis non requiritur. Verba S. Dineioris sunt : Pretium nostrae liberationis erat Saaruis Domisi Dis , quia xecessario soletendum erat ei, cui peccatis nostris .euditi eramus. Dotiee igitur boc pretium pro omnibus solveretur hominibus , quod D mirici 5 anguinis est usioue pro omnium Dissolvendum absoluinne , opus fuit sugulorum favuiue , qui Lege ct eo uetudiris ritu saerae pro e pta sequerentur Religiuias. Sed quia pretium pro omiubas solutum est, posteaqxam pusui es oris a Dominus , jam non opus es , at virisim suu tuis Augulorum circumcisione fundiatur , tu Datuino Chrsi Orcumciso uuiversorum celeisara sit, ter in inius GDee omnes πι crucifixi simus eum eo ct confestulti in ejus sepularo , complariati similitudixi mortis ejus, ut ultra non feroiamvspeccato. Hactenus
Ambrosius . inibvs ostendit, eos qui post Christum signum Cisecumculoni S retinere volunt, ita duobus peccare: & quia hoc lacio negant adventilis veritatem, nempe Christum: & quia Sanguinem ejus ad omni uin saliuein negant cise sumientem. Recolenta sunt, quae supra de Cerint in agens f.,dixi, maxime ex S. Augustino Ep. 3 a. alias is . ad literon. cap. a.
183쪽
V. Quia igitur Evangelium cum Lege conjungere voletunt 1 t,ionitae, Baptismo quodam siligulari initiabantur: praeter hunc autem habebaut Baptismum seu lavacrum aquae quotidianum, quod ad labes anime abstergendas necellarium judicabant. Ita Epiphanius num. II.: quod se facere ad imitationem Petri mentiebantur : Petrus, inquiunt, lavabat quotidie priusquam cibum fa- meret . Hoc sorte hauserant e Phariseis & Scribis, qui Matthaei 1 s. v. a. Discipulos Christi increpabant, quod non lavarent manus, cum panem manducabant: quod redarguit Christus objiciens eis rinire dr vos tra redimini mandatum Dei propter traditiones vestraιρ Ostendit ergo Christus, non humanarum Traditionum, sed Legis Dei observantiam ad salutem necessariam esse. Alia ex Christianorum imitatione quotannis celebrabant mysteria, in quibus pane; arymos & aquam tantum adhibebant. Ex Epiphanio n. 16. Sabbatum secundum Legem Iudaicam observabant, 8c simul ex Christianorum more diem Dominicam sanctificabant. Ita Eusebius Lib. 3. Hist. cap. 27. , & Theodori tus Lib. a. Haeret. Fab. VI. Virginitatem a suis coetibus repellebant, adolescentulos ad nuptias comi ellebant: & si cui divortium facere libuisset aenovum inire Matrimonium, id ei usque ad tertias &septimas nuptias permittebatur. Ita Epiphanius num. I 8.: EF Me illis insuper
in more pselum, ut adolescentulos citra maturam aetatem qd nuptiareompe lant f idque adeo is Magistris potesate factε. Habent euim rabieros suos ac Dua orae Principes . Nam Duagogam comentus nos non Ecclesiam nominant, ac Christi folum nomen praefeferunt. Neque vero unis dumtaxat nuptiis innitates inter se conjungunt , sed sicut divortium facere libuerit, ac novum iuire matrimonium , ad tererias ct septimas usque nuptiar permittitur. indvis enim apud illos
VII. Virginitatem a suis coetibus exterminare Haereticorum genius fuit, ut jam vidimus supra maxime in Nicolaitis, Gnosticis& Carpocratianis , quo; secuti sunt recentiores Protestantes, contra quos egi in Vera Ecclesia Tom. I. cap. 4. g. I. num. 3. TOm. a.
par. I. ar. f., & in Colloquiis TheoloF-Polem. Classe I., quo .ectorem remitto: ibi enim ostendi Virginitatis statum non esse quidem in pnecepto, elle tamen de contilio tanqtiam melius num , & hoc ex Apostolo I. Or. 7. N. a s. : De Hirginibus praeceptum Domini n u habeo , consilium autem do e &v. 38t: matri-
morio jungit Virginem fuam Mia Deit, er qui non jungit, mellissfacit. Si autem ad Virginitatem servandam nemo compellendus est, multo mimis ad matrimonium ineundum, ut faciebant Ebi naei. Non enim matrimonium singulis determinate a Deo praec
184쪽
ptum fuit, sed ab ipso in aliquibus volitum , ut Mundus Decessisue
nasceutium , morientium damna compensaret, O brevitatem humanae vitae vincat successone perpetua. Ita S. H eronymus tu Lib. 3. Paschal. Quapropter anathema dicendum est Lut ro, qui ii Epistola ad Noli angum ausus fuit allerere: Omnes ad matrimonium, hoc est , ad legitiin procreandos tiberos nati sumus, Aut i a corporis membra iudicant. Et Ser. de Matr. : Verbum hoc quo Deus ait: Cr
scite Sc multiplicamini , non est praeceptumsed plusquam praeceptum. Sed contra istum satis est dictum citatis locis, dc praesertim in Uera
Eccles. Tom. a. rar. I. ar. s. s. s. num. 22.
VIII. Nuptiarum & uxorum pluralitatem usque ad septem admittebant Ebionaei, moti sorte exemplo veterum Patriarchai um scum enim Evangelio Legem conjungere vellent , invenientes, eos pluralitatem uxorum admisisse, horum exempl um ad suam exsat randam libidinem trahebant. Md hoc execrabilius est, quod Lutherus idem in Evangelio licere senserit: sermone enim pr. xlato de Matrim. , de uxore contumaci, Repudia, inquit in vicem Vam Mersurroga, infueri Regis exempla: & Philippo tant-
gravio Halliae, cujus explendae libidini una uxor satis non erat. alteram simul ducere permisit. Sed de hoc praeter citata loca egi TOm. q. in I. par. qua:st. 4. de Unit. Matrimonii, ubi Dub. a. ostendi,quomodo & quando licuerit habere plures uxores,& Dit,3. post Legem Evangelicam amplius non licere.
I. Undum quidem non ab Angelis, sed a Deo conditum
LVI Ebionaei asserebant, teste Irenaeo Lib. I. cap. 26. s duos tamen a Deo cum potestate fuisse constitutos, Christum & Diab lum s quorum primus seculo futuro, alter seculo praesenti domin retur. Ita Epiphanius num I 6.: Duos is Deo constitutos asserunt, Gripum er Diabolum, quorum illi futuri, Die praefentis secuti esus es commissa: idque adeo omnipotentis illius mandato ad euIuseque populationem esse factum . Ob H Dfum ex Grili femine produmbum rmat O electum : itaque Dei Filium appellatum ab eo Chri Am , qui in ipsum Columbae Aurεde GIO delapsus es . Negant vietad Deo illum e e Patre genitum, sed tanquam unum ex Arcton sit creatum , ct iis tamen majorem , qui ct Angelis er uriversis , qua sunt ab Omnipotente condita, db uetur , ct in hunc Orbem Muis , or que hoc quod es in illorum Evangelio Aeaediit.
185쪽
II. Porro ut huic errori ex Evangelio fidem conciliarent, unNrum Matilini recipiebant, quod Hebraicum vocabant, etsi ne quidem integrum, sm mutilum & adulteratum. Resecata enim G nealogia , liinc initium dederunt inquit Epiphanius num. I 3. &i Factis es in diebus Heredis Regis deae , sub Priticipe Sacerdotum Caipha , ut veniret quidam Ioannes nomine baptizans Raptismo Paenitentiae in Yordane fluvio, quem iurebant, ex genere esse Aaronis Sacerdotis filium Zachariae & Elisabethae : N egredie-hantur ad illum omnes tum longe postea subjungit. Baptizato Populo venit &Jesus, & a Joanne baptiratus est. Cumqtie ascendistet de aqua, aperti sunt Coeli, & vidit Spiritum Dei Sanctum columbae specie descendentem, & intrantis in is se. Et vox reddita de Coeso dicens: Tu es Filius meus dilectus, in te milii complacui . Hoc & alia ex Evangelio Matthiel, quo Ebion utebatur, Epiphanius.
Qui postea addit: quod cum Iesum ut diximus merum hominem extitiise putaret, in eoque reledille Christum cujus tamen oppositum saltem Ehionaei sentiebant, ut supra dixi) ita Jesum ipsum esse conjunctum cum Christo, & Iesum cile hominem ex
utriusque parentis semine prognatum, Christum vero non esse hominem. klliod se colligere putabat ex ejus responso. Cum enim Matth. I a. ei renuntiatum ellet: Ecce mater tua ct fratres tui foris flaut: in hunc modum respondit: is mater mea O fratres meis oe extendens manum iu Discipulos dimi: Hi sunt fratres mei, ct m
3er mea, qui faciunt voluntatem Patris mei. Ita ad suum errorem
Evangelium Ebion trahebat. III. Dicebant insuper, Christum de omnibus cibis etiam in Lege prohibitis manducalle: Joannem autem Baptistam nunquam quidquam comedisse. Movebantur ex dicto Christi Matth. II.
. I 8.: Venit Dannes neque manducans neque bibens'. ct dissut, Daemoniam habet. Venit Filius bomixis mandaeans ct bibens s ct dicunt: ecce bomo vorax. Falsum tamen est , Joannem Baptistam nihil unquam comedille bcbibilles nam Marci i. v. 6. dicitur, quod Iocustas ct mel silvestre edebat. chioad Christum voci , comedille omnes cibo verum est s non tamen eos qui in Lege erant vetiti. Manducavit enim Pascha cum Discipulis, invitatus ex cibis appo sitis, non utique immundis, comedit. Hoc ergo, inquit Epiph
nius nimi. I9.: Perinde non es accipiendum , ae A DMNues sulla omninὸ re, Christus omnitas promiscue, adisque pre ratis vesceretur. Sed Seriptura vim veritatis expressis , ut non manducam ct bibens idem fit ac frenem carnibus vinoque non usum , Misit praetor Acastas semel edisse , ut aquam iisterim adhibxisse eredatar Cluistum au-
186쪽
Iem etiam carnes, ut Lex permittebat gustasse, pisces quoque post Resurrectionem. Ubi nota horum intelicium delirium : ut enim suam dieresim, qua asserebatu illicitum esse carnibus animantium vesci, tuerentur, negabant, Christum carnem comedisse, adulterantes linum Matthaei aff., ubi vis paremus tibi comedere Pascha e quasi in m agnum non comediiset, ut observat S. Epipi Mius num. 22. Postea hujus dementiae obliti allerebant, Christulit de omnibus cibis etiam vetitis comedisse. IV. Paulum Apostolum maledictis insequebantur, velut Apostatam & Legis inimicum, teste Epiphanio num. 26., vocan tes eum Graecum Tarsensem, a Gentilibus oriundum , postea pro' selytum. Hanc tamen calumniam evanescere facit Paulus ipse ad Philippenses cap. I. v. 4. &c., ubi genus suum 3c institutum destri
bens : Si quis alius, inquit, Oidetur considere in earne, ego magis, circumcisus octavo die, ex genere Israel de Tribu Beniamin, Hebraeus ex Hebraeis, fecundum Legem Pharisaeus , fecundum aemulationem
persequens Ecesesiam Dei. auae verba velut in per ira Pauli The doritus ibi sic exponit: Λ.n enim tanquam prosebius ct advexa accepi circumcisiouem: nee verὰ natus sum ex advenis, sed me as Israeleparente genus ducere glorior. Neque vero sum ex semifervis, fed delibertate procreatus sum ex dilatia Rachele, μου qua Patriarcha femviit. Deinde quod sequitur es voluntatis ct instituit e fecundum Legem Pharisaeus: haec enim erat melior Secta. Hactenus Theodoritus. Idem confirmat ipse Paulus a. Cor. I I. v. U.: Heb sunt' ct ego. IsraelitaeDuteo ego . emen Abrahaesum ego . V. Neque obest, quod in Act. Apost. vocetur patria Tarsensis cap. V. II.: Maere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem : &quod cap. a I. v. 39. Tribuno putanti, eum esse AEgyptium, Paulus ipse dicat: Ego homo fum quidem Iudaeus is Tarso liciae , ποπignotae civitatis municeps. Et cap. a a. v. 3. : Ego sum vir D uruatus in Tarso Gliciae , nutritus autem is sa Ositate , fecus pedes Gamaliel eruditus secundum Oeritatem paternae Legis, aemulator Lemgis , sicut 9 vos omnes estis hodie. Nam praeterquam quod Paulus , dum se dicit in Tarsis natum, fatetur tamen se daeum, dc Legem
appellat paternam s observandum est cum S. Epiphanio num. a . .
quod Barnabas quoque patria Cyprius erat, & tamen e Tribu vitica fuit. Sic ergo Paulus lices h Tarso oriundus, ab Israelitica Gente alienus non erat. & rationem affert: quia sub Antiocho Epipliane,&aliis temporibus quibus bellum ex Gerat,plerique per captivitatem & obsidionem distarsi, variis in Iocis consistere coa cti fuerant, ac etiam obsidionis & belli vitandi causa alio confuge rant : quo factum fuit, ut progressu temporis inter alias Nationes Y a fa- Dissiligod by GOrale
187쪽
famil as constituerint, servantes tamen & genus & patrias Leges ritusque Mosaicos, quamvis nomine R ionis in qua degebant appellarentur : sicut Moyses etsi e stupe Abrahae descendens, quia tamen in AEgypto rutus, Vir AEgyptius nuncupatur Exod. a. U. I s. Vir AEgyptius liberavit nos. Sic ergo Paulus licet nativitate Tam sensis, Hebraeus & Israelita stirpe esse non desiit. Idcirco autem Ebionaei arma sua in Paulum verterunt, quia contra Circumcisi nis ac Rituum Mosaicorum observantiam, quam ipsi post Christum necessariam esse contendebant, eum ardentius praedicasse noverant . Unde ei hanc calumniam impingebant, nimirum ci rofibmam accessisset, di ibidem aliquandiu mansisset, Pontificis Aliam ducere statuisse. aere Prosebium se fecim, ac circumcisionem Uurpasse. Postea quὸd ab eo conjugio cecidisset, iratum adversus Circumcisionem O Sabbatum Legemque scripsisse . Ita refert S. Epiphanius num. IS.
VI. Nihilominus quamvis pro Mosaicae & Iudaicie Legis o
servantia pugnarent, Legis tamen Libros ferε os es praesertim Propheticos respuebant . Pentateuchum admittere vicebantur, quaedam vero in eo contenta respuebant. Lysds ait Epiphanius num. I 8. de Uu auimatorum illud objicias: eur Abrahamus vitulum eum lacte Angelis admoerit Gen. I 8. ut eur Memus illa comedo; it, ct divinitus respoufum acceperit: Macta & manduca e
1 pe insuper Naaeus ct Iacobus ae Mosi similiter in folitudine
Do i a Perint: negat Ebiouita se illis credere: ct quid mea refert, iciquiant, ubi femel Evangelium allatum est, quae tu Lege continenture volvere e Merito itaque illos redarguit Epiphanius: Unde nam igi-r r tenes, quae ad Mosen Abrisamumque pertinent e Irimi enim det Obis justos litus praedicari s iisque vos parentibus gloriari. Ad Me itar spondent: mi id is orso patefactum. Ergo bonam Leris partem contumeliose traducunt i ct Samsonem, Eliam , Elisaeum eaeter que respuant. His ad rem praesentem addo: Vos Ebionaei ab exemplo Patriarcharum, qui carnes comedet ant, receditis, quia Evangelio stare vultis: sed Evangelium deJoanne quidem dicit: Venit non mandaeans neque bibens. At de Christo dicit: venit manducans at-nue b bens: cur ergo relinquitis christum, ut sequamini Joannem e Aut si hunc sequi vultis, cur similiter, ut de illo dicitis, ab omni prorsus cibo & potu 8c vos non abstrietis e dius spiritιim vertigi his in his manifeste non videt VII. Ex dictis liquet, quod Ebionaei Abrahamum, Isaacum , Jacobum, Moysen & Aronem admittebant i quoad ea tamen , quae sibi placebant una cum Iesu, quem Moysis suisse tantum successorem dicebant, nec quidquam amplius. Alios vero, puta
188쪽
chielem , Eliam, Elisaeum ac Prophetas vel execrabantur vel deridebant. Solum Christum veritatis esse Prophetam & Dei Filium progrelsione quadam virtutis & conjunctione quadam cum Deo factum , non tamen Deum asserebant: Prophetas vero, non veri tatis sed intelligentiae esse arbitrabantur. Haec ex Epiph2nio n. I 8. VIII. Rejinis fere omnibus sacris Libris, ut suis mendaciis auctoritatem conciliarent Ebionaei, alios libros sibi suisque fab iis accommodatos confinxere. Apostolarum cinquit Epiphanius
num. IS. alius Actus eircumferunt, in quibus plurima sunt impietatis illarum vestigia , ejusque poti mum auctoritate libri ad oppugnandam veritatem armatitur. In eo sub Jacobi nomine contra Sacrificia& contra Paulum plurinia impia , quin dc stolida, inseruerant. Alios quoque libros vel ut a Jacobo, Mattiueo, aliisque Discipulis editos, inuque tabulis aptatos evulgabant f miscentes etiam n men S. Joannis Evangelistae, quasi ea, quae in Evangelio de Divinitate christi scripserat, retractat let ex Epiph. n. as . . Celebris apud illos erat Liber, quem Petri Circuitus seu Itiperarium voci tabant , & a Clemente L Papa conscriptum s in quo teste Epiplin-nion. Iς. paucis veris relictis caetera supm,suerunt, qiis Clemens ipse redar3uit. Nam Clemens Virginitatem edocuit, illi repudiarunt s Clemens Eliam , invidem, Samsonem, caeter Tqueo Prophetas commendat s illi detestabantur. Ibi de Petro dicebant, quotidie ipstim castimoniae causa lavi Ile , quod & ipsi faciebant. xum ab animatis omnibus, & carnibus, reliqi lue omni quod carne constet abstinuisse, a quibus & ipsi abhorrebant. Cumque s subdit Epiphanius dicto n. I s. aliquem ex illis in
rerrogaveris , cur tandem ab animatis sese contineant, aliud nihil prae aer boc imperitam O lusulfum excipiet, qu)d illa Θ eorporum coitu eoncubituque gignantur , se idcirco non vesci. Ex quo illud confe-quens es, bos tuos Mi ex eodem viri feminaeque complexu nati sunt Muminandos esse , si vera funx, quae ex ore suo fluitὰ ae ridiculὰ το muerunt . Haec Epiphanius. Quibus & istud adderem: Si abomin hil a sunt,quae ex viri & 1eminae coitu gignuntur, cur omnes ad talem concubitum ineundum,ut di xi, compellunte ciu abstinentiam ab eo bc Virginitatem condentilant Merito igitur Gelasius I. in Conc. Rom. anno inter alia rejecit Itinerariam nomi- Petri
189쪽
De Valentinianis, eorumque erroribus. q. I. sentiri genui , fortuna, ct erroris Grasso.
I. V π Alentiniani quemdam nomine Ualentinum habuere au diorem. De hujus patria & stirpe Epiphanio teste Hae- res. 3I. n. a. nihil certi e veteribus starui potest . Irenaeus qui hanc dieresim fuse pertractat, hoc silentio premit. Epiphaia ius tamen ibi dicit, se ex auditione & fama sola, quae tamen dubium non tollat, didicisse, eum orioine Phre nitem seu Pham litem, ex AEgypti quadam ora nuri proxima extitisse , quam alii vocant Ptenethu ex Plinio L. s. cap.9. Sed quidquid lit . credere par est, eum mille ingenio nimium fervido & elato, novae haeresi con dencte aptato. Ut enim ait S. August. in Psal. Ia4. n. s. Non feeerunt Haereses nisi magni homines: sed quantum magni, tantum mali montes: quia naturalibus donis sibi a Deo datis ut ei ardentius servirent , abusi sunt ut contra Deum bellum moverent. Et S. Hieronymus in cap. Io. Oso e : Nullus , , potes haeres statuere , nisi qui ardentis ingenii est, ct habet dona naturae , quais Deo arti e fani ereata. Talis fuit Valentinas , talis Marcios , quos docti mos legimas a Alexandriam prosinum ibi studia sua in humanioribus litoris, & Gnecorum scientiis Valentinum peregisse,putat Epiphanius n. a.. Philosophiae Platonicae maxime addictim stribit Tertullianus L. de Praescripti cap.7.8c Io., eam enim Gnosticorum secta prae cie reris amplectebatur. Cumque in AEgypto, & pnesertim Alexa driae plurimi Iudaeorum eo tempore edent, putat Buddaeus in Disesert. de Haeres. Valentini, eorum Philosophia qualis tunc erat fuiste imbutum. Clemens Alexandr. L. 7. Sirom refert, discipit has ejus, iit Magistrum commendarent, gloriatos fuisse, eum prae Gluorem habuille Theodale seu Theudadem quemdam B. Pauli Apostoli discipulum. Sed quis & qualis fuerit ille Theotades ,& quanta fides suspectorum hominum narrationi debeatur, non satis constat. II. De tempore, quo vixit, ac limesim spargere coepit,contro versia non modica est. Si admittamus, Valentinum habuisse The
dadem S. Pauli discipulum pLxceptorem, & , ut aliqui putant,
190쪽
haeresim suam dum S. Ioannes adhuc in vivis esset spargere coepisese, oportebit eum facere antiquiorem. At S. Epiphanius num. Valentinum non solum Cerintho & Ebione, sed & Basilide aetate posteriorem facit. S. Clemens Alexandr. L. 7. Strom. illum cum Basilide conjungit, Sc aliis qui circa tempora Hadriani & Ant nini Senioris emerserunt. Consummata enim sub Tiberio & --
rone doctrina Apostolorum, addit: Infertas autem circa tempora Hadriani Imperatoris fuerunt, qui haereses excogitarunt, ct perve-uerunt usque ad aetatem Autonini natu majoris: sicut BUIides. etiamsi Glauciam sibi adscribui Magiserum , ut ipsi gloriantur , qui fuit Petri Iuternes . Similiter autem Valentinum quoque dicunt audisisse Theodiadem , qui fuit Pausi familiaris . Marcisu enim eum satas esset eadem, qaεipsi, aetate, versabatur ut senex cum iunioribus. Ita Clemens . Constititisse i resim suam temporibus Antonini primi,putat Theodoritus L. i. Haeret Fab., vel circa illa, ut existimat Tertullianus Lode Praescri cap.3o.: cumque Antoninus imp rare coeperit anno I . vel circa s dissicile multis non videtur componere, quod Valentinus Theodadem Pauli familiarem -- gistrum habuerit, & quod viris Apostolicis coaevus fuerit o III. Ilaitio 1uine Catholicum , vel saltem talem se exterius m nifestasse, creditur. Ejus tamen , sicut & multorum , exitii causa ambitio fuit. Cum enim spiritu , eloquentia & scientia emineret, spem Episcopatus conceperat. Sed cum alter praerogativa martyrii illustris ei praelatus futilet , indignatio & vindieaa eum extra Ecclesiam asportarunt, elatae errores instillarunt, quibus ejus v ritates aggrederetur Ita Tertullianus L. contra Valentinianos cap. 4. Speraverax Discopatum Valentinus, quia ct ingenio poterato' eloquio o Sed alium ex marorii praerogativa Dei potitum indignatus , de Getesia authenticae regulae abrapit ut Blent animi pro pri νatu exciti ρ sumtione ulti uis accendi ad expugnaudam couversus veritarem , ct cujusdam veterir ophiisuis femiui aris colubroso viam delineoviso Utinam hujus exemplum imitati non itinent, es adhuc non imitarentur alii, qui spe aliqua honoris & gradus frustrati, Ecclesiae clathol cae terga verterunt & vertunt i Semen erroris quod excitavit Valentinus mime reses Basilidis &Gnosticorum, pr habile est, quibus multas fabulas de suo adjunxit - Ita sentituit Inena in L. I. cap. f., A L. ab capis 18., α Epiphanius Haeres. Io
IV- Indignatus ergo de Episcopatri non obtent Valentinus errorum suorum semina in AEgypto jacere coepit, quorum progrectutemporiis res uis , teste Epiphanio n. 7. , versus sinem Sectili I V.
Alexandriae in Thebaide, S aliquibus AEgypti partibus adhuc per