장음표시 사용
201쪽
Si caro Christi ejusdem conditionis fuisset ac nostra, eandem habuisses nativitatem, nimirum ex voluntate carnis, & voluntate viri, non ex Deo & Spiritu Saneto. Hoc non dicimus: ergo δα. VIII. Respondeo ad utrumque ex eodem Tertulliano Lib. de Came Christi. Ad primum: Qiiod Christi is esto qua Deus Ange lis superior esset, qua homo tamen paulominus fuit ab Angelis minoratus. Ita cap. I praefatae objectioni respondens: Sed eams inquit de Filio QO sit pronautiatum: μ si eum modicum quid citra Angelos s quomodo videbitur Avelum laduisse sis issea Aug/Di oninutus dum homo sit, qua earo ct anima O lius homilis ρ ad autem Spiritus Dei Osibus Aut mi non potes infra Auelas h heri , Deus scilicet ct mi Fitius . Raatis ergo dum bominem gestas
minor Angelis fatius es, tanto nondum Angelum gestat. Ad secundum idem Tertullianus cap. 16. ait: ms 'putant, earnem nostram in C isto fuisse, quia non fuit ex viri femine , recordentar Adam ipsum in haue carnem son ex femine viri factum : His terra conversa es in hane carnem sine viri ubisse, ita π Dei Verbum potuit sint coagulo in ejusdem carnis transire materiam. Et inferius cap. I9. Negam, tu quit, ex carnis voluntate natam, cur Mis negavit etiam ex substantia carnis neqse enim quia exsanguisu uegavit fu flantiam caruis revult, sed materiam feminis , quam constat sanguinis esse calorem M. Notat hic AleXandre Disieri. I s. Secul. 2.: Valentinianos textum S. Joannis interpolaste, ita scriptiim cile contendentes : Non ex sanguine , nec ex carnis voluntate nee ex viri ; sed ex Deo natus es. Cum revera scriptum sit: sed ex Deo nati faut satque ideo illa verba reserantur, non ad Christum Filium Dei naturalem , mi ad Fideles justos & EIectos, qui per gratiam filii Dei adoptivi sunt.
IX. Praeterire tamen non possum,ex doctrina Valentinianorum colligi,Christum non venisse propter illos,nec Christo eos indiguisese.Cum enim Christus venerit peccatores salvos facere,& oves quae perierant revocare: ipsi autem se Pneumaticos idest spirituales vocitarent, atque ita in Gratia fixos, & de salute securos, ut nec bonis operibus indigerent, imo nullum etsi flagitiosum eis nocere pollit ; palam fit, eos in errore suille, Christum sibi nihil prodesse potui iste: sic nece contrario Hylicis, teu hominibus materialibus natura malis & exitio destinatis: sed sol uni ventile propter ει chicos, seu homines animales, quales reptitabant Catholicos, qui per mala opera a gratia oc salute excidere poterant. Assirmat hoc Eriphanius Haeres. II. num. Io. his verbis: Auimale sud, quandoquidem libertate praeditum est , quo ei salutem afferret, Salvatorem Use delapsum, alterebant: quod simul Irenaeus Lib. I. cap.6. s. IV. Diuitigod by , ac ue
202쪽
q. IU. . Uror de hominibus natura malis naturά bonis. I. TI X hactenus dictis Valentinianos pluribus aliis erroribus i Tu quinatos fuisse apparet. Posito enim, tria hominum genera condita esse, idest pneumaticum, spiritale , animale idest Psychictim, &Hylicum seu Choicum idest materiale : Spirituale incapax mali, animale capax boni &mali, & materiale incapax boni, necessario ponebant, ex illis duo esse animarum genera, unas nempe natura bonas, alias natura malas. Ita Irenaeus Lib. I. cap. 7. dicens: Er ipsas autem animas rursks subdividenter, dicant quasdam quidem natura horas, quasdam autem uatvrs malas. Et bonarquidem has esse quae eapaces feminis sunt, alias vera naturε nequam nunquam capere illas semen. Ex quo Epiphanius Haeres. 3I. n. 23. Praeterea, inquit, animas iterum Me modo dividunt. Duasdam enim naturd bonas , alias naturε malas esse. Bonas ejusmori esse , qua os
excipiendum femen idoneae funt: quod malae nullo modo possunt percipere . Hoc autem semen hiritale esse ab Achameth in um dicebant . De hoc agit etiam TertulIianus Lib. adv. Valentin. c. 29. II. Ex hoc etiam inserebant, homines aliquos natura salvari, hoc est sine fide & operibus, sed sola cognitione, qua imbuti erant. Hi autem etant homines Pneumatici & spirituales, quos dicebant esse natura bonos, cujus generis suae sectae homines este jactabant. Ita Clemens Alex. Lib. I. Strom. pag.363. I Ientiniani autem, cum nobis quidem simplicibus dem tribuerint, sibi qui natur alvi flum, o Iuut esse eo itionem ab excellentis abundautiε feminis , dicenter , eam esse Lud magis d fide separatam , quam spiritale ab animali . Et 'Irenaeus Lib. I. cap. 6. supra s. a. num. 8. relatus. Quibus accedit . Theodoritus L. I. Haeret. Fab. his verbis: Dieant autem se quidem servari ex sola cognitione, nos autem ex de Obona actione. Se σιτ rem operibus non egere, e- ad falutem fineiat cognitis . mocirca
qui sunt apud eos perfectissimi,quidquid es Divinis legibus prohibitum.
securὸ ct absque ullo metu perpetrant. Ita qui se sapientes glori tantur evanuerast in cogitationibus fuis, ct obsecratam es t pie cor eorum: dicentes enim se esse sapientes, stultifacti sunt. Roman.
Quod si eis quis opposuisset Paulum a. Cor. I. v. Io. dicem tem: Omnes nos manifestari oportet ante tribunal Christi , ut referat nasiasque propria corporis prout gessit , Me bonum Me malam : Et
ipsi respondissent, haec dc alia sitata non pro ipsis, qui de spiri
203쪽
tualium genere erant , sed dicta esse pro aliis de aninialium gene re, quibus cum necessariae sint fides & operationes, ideo de illis judicandi erunt: si inquam ita respondissent, rogassem eos ut a verterent , S. Paulum dicendo omnes ms manis ari oportet , inter eos quos manifestari oportet ante tribunal Christi voluisse includere etiam semetipsum . Nunquid ergo etiam Paulum Apostolum ad animales homines rejicient e Apage insanimi & tamen sorte dicebant
III. Huic tamen alteram adjungebant, nimirum malitiam non arbitrio, sed naturae mundi esse tribuendam . Ita S. Augustinus supra relatus s. a. his verbis : De trigesimo fecula Diabolum g nitum ct a Diabolo alios natos, qui fecerint Mue mundum . Et adeis malitiam non arbitrio tribuit, sed naturae munda, id est generi diab lico . Contra arbitrii libertatem omnes fere hae ictici conjurarunt sSimon Magus facem praetulit ut cap. I. s. s. quem secuti fuere a
Gnollici, postea Manichaei, & alii. Et quidem solemne fuit h. reticis pro viribus arbitrii libertatem impetere, ut hac sublata,
malefacta & llagitia, quae perpetrabant, excusarent s quasi ea natura non vitio damnabili committerent. Et ideo non mirum si V Ientiniani in suorum flagitiorum velamen hunc errorem afferrent. Nescio tamen, quomodo id cum eorum doctrina cohaerere possit. Tria enim hominum genera ex tapedictis statuebant: unum natura bonum, alterum natura malum, & medium potens ei se bonum si bonas operationes faciat, malum vero si malas: ergo licet in hominibus primi & secundi generis bonitas vel malitia, naturae, non arbitrio voluntatis tribuenda sit s in hominibus tamen medii gen ris , quos Psychicos seu animales vocabant, & qui secundum opera botri vel mala sortem suam habituri erant: Assimis ver3 ait Epiphanius num. 23. Me potioribus dedidem it, tu mediocri regione eonquiescere, sin deteriora eligat, ad similia transferri. Cum electio actus arbitrii sit, non video, quomodo saltem istud genus hominum libertate spoliare potuerint Valentiniani. V. Verum quomod umque hi desipuerint, omnes homines libertate arbitrii ad bonum & malum praeditos a Deo conditos, nomo sanus mente n abit. Hoc inter multos ostendit IrenaeuS L. 6. . cap.7I. modo 37. dicens '. Illud autem quod ait
si Goties volui colliaere filios tuos & noluisti se Veterem legem
Mertatis hominis manisse evit: quia liberum eum Deus fecit ab initio, habentem suam potesatem , sicut S' fuam animam ad utendum femen-tιά Dei violantarie , ct non coactum is Deo. Vis enim is Deo non sit , sed bona fententia ades illi semper. Et propter Me conssium quidem bonum dat omnibus . Afuit cutem is bomine potesatem electionis,
204쪽
remadmodum ct is Angelis: etenim Angeli rationabiles uti hi quidem qui siet ent, jusu bonum sint possidentes, datum quidem a
Deo , fervatum vera ob imis . autem non obedierunt, μ' nouinvenientur eum bono, ct meritam paenam percipient: quoniam Deusdedit quidem benignὸ bonum , ipsi vieris non custodierunt diligenter ἐιIud. . . Abjicientes igitur bonam ct quasi respuentes merito omnes justam Dieium incident Dei M. Et infra : Si autem naturaliter quidam boni, quidam vero mali facti fuissent , neque hi laudabiles essent qui bovi sunt, tales enim facti fuerant f sed neque illi Cituperabiles s , ipsi enim tales fuerant institati. Sed quouiam omnes ejusdem funt naturae , O potentes retinere operari bonum, O potentes rursum amittere id, ct non facere s Iusὰ etiam apud homines Iensatos quantis magis apud Deum abi quidem laudantur , O dignum percipiunt tesimonium electionis bonae Operfe--rantiae: alii verὸ accusantur, O dignum percipiunt damnum, eo quὸd justum di bonum reprobaverint.. Insuper variis adductis probationibus ex Scriptura, maxime ex Evangelio subdit 2 autem bis contraria dicunt , ipsi impotentem intro eunt Dominum, filicet quasi non potuerit perficere hoc quod voluerit: aut rursum ignorantem natura Alcos, ut ipsi dicunt , eos qui non posse t accipere ejus incorruptelam. Sed oportebat, inquit , esm neque Angelos tales fecisse, ut possent transgredi, neque bomines, qui satim ingrati exserem in eum: quoniam rationabilesct examinatores di juriciales facti sunt'non quemadmodum irrationabilia , si me inanimalia, quae DE Ooluntate nihil possunt facere , sed eum necessitate O vi ad bonum trahuntur , in quibus unus sevos,
unus mos inflexibiles Osine judicio , qui nihil aliud esse possunt, printerquamquod facti sunt. His & aliis Irenaeus Ualentinianos, & alios similes retundit: quae ad rem praesentem satis sint. q. U. De Resurremone, Maroris, ct operibus errores . I. E carnis Resurrecti e errabant Valentiniani , quibusdam I eam jam lactam asserentibiis, ut ait Tertullianus Lib. de
Priscript . cap.33., aliis vero communius e Hem Tertulliano teste cap. 49. resurrectionem admittentibus, non hujus carnis sed alterius . Huic errori fabulam de more accommodaste, restri EpiphaniuS num. 7. Mortuorum, inquit , resurremouem insciantur: de quo ridiculam quandam fabulam texunt, non hoc imum resurgere corpus , sed auerum ex eodem ortum, quod Deciale sancupβυt: neque tameuomnium ,
205쪽
omnium, sed eorum dumtaxat, quos illi Inritualer nuncoant, reque eorum eriam , quos Mimales vocaut , dummodo jus bone quase o
rara . Caeteros qui materiales ab iis , ct cam carme concreti, ac terr ani appellantur, interire fundius neque nil ui parta fervari . Pαrebnataram quamque eb unde prodiexit reverti: velut quae cum moeria concreta es, in eam tuam refundi, ex earne verὸ terraque compactam in terram recidere. Unde dicebant, materiales homines tam anima quam corpore penitus interire: Spirituales, quales se este dictitabant , lina cum altero interiori corpore, quod spirituaIe v cant , servari sentiunt. Animales porris pos diuturuam exerenatio nem , ubi Conditorem transcenderint, fursum evectus Angelis ori comitibus attribui, neque quidqua uorum efferre corporum ,sed ori mas fuas absistam statum eoositionis criptas , eouditore superoso Christisipatorihus Angelis in matrimonio eouocari. Ita Epiphamus. IL . Ex his colligitur , eos in nullo ex triplici Fenere hominum, quos fingebant, corturis Restirrectionem admisiste . Non in mate rialibus a nam hos dicebant, anima & corpore penitus interire. Non in spiritualibus f nam hos dicebant surrecturos cum alio cor-Pore , nempe spiriti tali. Non in animalibus f nam in his dice hant animas solas salvari, non autem corpora. Unde Phila ster Iaeres. 38. de Valentino ait: AnimamDIam falvari, eispus autem hominis non falvari arbitratur . Verium generalem corporum & quidem omnium Resurrectionem futuram uim ex praeeipuis Christi nae fidei articulis est; pro quo egi in Tomo 16. TMol G. Trael. de fine Mundi Qu. 3. Dubio a. & a. ia superius etiam contra cedentes haereticos. IIL Duo tamen sunt, quibus Valentiniani abini poterant, ut ostenderent, corpus hoc materiale non esse surrecturum, sed aliud spirituale. Primum ex D. Paulo I. ad Cor. I s. v. o . dicente : de minatur corpus auimale, surret corpus spirituale. Secundum ex eo dem ibi viso. Caro fanguis regnum Dei possidere nonpossunt: ne que corruptio incorruptelam possidebit. IV. Attamen neutrum horum favere Valentinianis ostendit inter alios ex eodem Pauli loco Tertullianus L. de Resurrect. Carnis cap. 48.: ubi postquam ostendit, quod si Christus a mortuis re surrexit, negari non potest resurrectionem mortuorum esse, alias si mortui non resurgiint, nec Christus resurrexit, si autem Christus non resurrexit, vana est fides nostra, qua credimus eos qui in D mino dormierunt, non perituros, sed per Christum fore vivifica dos . Hemplum ergo nostrae resurrectionis debet esse resurrectio Christi . Hoe posito ita discurrit: Exemplum porra ex diversitare , as ex parilitate componitur ' utique, iquit, ex parilitate. OOmOM
206쪽
autem orsas resurrexit e Is earne, as non e μὰ dubio, si mortuum si sepultum audis secundum Scripturas, non alios quam in came, aequ/resuscitatum is earne concedis. Ipsum enim quod recidit in mortem, quia Devit in sepultura , Me ct resurrexit . um tam orsus in ea . se , quam earo is orso. Igitur F ad exemplum Gris, resurremm , qui resurrexit in earse, jam non ad exemplum CPristi refurremus, siana in eame ct 'si res urgemus: quia per hominem, inqait, mors, Oper hominem resurrectio : atsepararet quidem auctores, mortis Adam. istam resurrectissis, ejusdem autem constitueret sub aliae r farre nem, cujus eranortem per ipsorum auctinum in m-- βο-- sis comparatiouem. Si erim fient in Adam omnes moriuntur , ita γin oriso omnes vivi cabuntur , earna vivi cabuntur in oristo, sicut in Adam eme moriuntur. Ita ex eodem Pauli loco Tertullianus peracute demonstrat, nos surrecturos in came per Christum, sicut mortui eranuis in came per Adam. Videri potest etiam cap. 3 a. V. Neque ex eo quod dicat Paulus: Seminatur corpus anima-Ie, surget corpus spiritale: inlartur, corpus, quod surget, fore in substantia diversum a corpore quod aeminatur per mortem, sed solum in qualitate. M persectione: Resurgent igitur inquit S. Aii-gust. in Enchirid. cap. sa. Sanctorum corpora sine ulla vitio, μὰ ωIIa deformitate , sicut μὰ ulla eorruptione, onere, di uuate, in quibus tanta facilitas , quanta felicitas erit. Propter quod Ospiritualia dictasutit, eum procul dubio eorpora sint futura , non Diritus.
Sed fleui uane corpus guimale dicitur , quod tamen corpus , non anima es: ita muc Diritale corpus erit, corpus tamen mu spiritus erit. Presiae quantum attiuet ad corruptionem , quae nunc aggravat animam, ct ad vitia, quibus eam adversus Diritum concupiscit, tunc nos eris caro ,sed corpus, quia di caelestia corpora perhibentur. Pr
pter quod dictum est ,, Caro & sanguis reisum Dei non possidebunt ,,: ct tanquam exponens quid dixerit ri Neque corruptio, i
quis, incorruptionem misidebit,,. Laed prius dixit se Caro dc sanguis, hoe posterius dixit, corruptio , quod prius Regnum Dei,
hoe posterius incorruptionem ,,. uantum autem attinet ad DUM tiam, etiam tune eam erit. Propter quod O post resurrectionem eo se pus orsi caro appellata es. Sed ideo ait Apostolas se Seminatur corpus animale, resurget corpus spiritale is quoniam tanta e3 it tunc concordia earius er spiritus Geti ante spiritu sae fustestaculi alicujus iudientias abditam earnem, at ibiI nobis repugnet ex nobis I fessicut foris neminem , ita see intus nos ipsis patiamur inimicos. Haec Augustinus solvens utrumque objectum ex Paulo petitiun. De hoc plura habet &Th. in I. ad Cor. I s. Lec'. s. & 6. Videri etiam pos
sunt , si placet, quae dicit Tom. 16. Theol. Tract. de Fine Mundi
207쪽
N. ς. Dub. I. ubi ostendi quod in Resurrectione anima resumet
VI. Martyrium pro fide subeundum Ualentinianos negasse, assi at Tertullianus in Scorpiaco cap. q.: in quo Gnosticos alicisque suffriores haereticos, Simonem, Basilidem Sc. sequebantur, diversa tamen ducti ratione. Nam illi necessarium non esse Ino rem pati pro Christo, quia nec ipse eam vect passus fuit, vel habuisse corpus tantum apparens, ideoque non verε passum &crucifixum fuisse asserebant, vel alium pro ipso. At Valentiniani solemni eorum delirio ducti, quod homines de spiritualium gen re, quales se ipsos appellabant, sola mysteriorum cc itione, ac proinde sine ullo labore aut bono opere salutem tanquam sibi debitam consequerentur 3 ideo martisti quoque nec talem tollebant. Ita de eis Tertullianus L. adv. Valenti . cap. 3o. Ideoque , inquit, nec operationes necessarias Abi exissimant, nee aua disciplinae munia observant, martyris quoque eludentes nece aram , qua volvuiriterpretatisve. Ex quo inferebatur, non omnes ab obligatione subeundi martyrium fuisse a Valentinianis exemtos, sed eos itos, quos spirituales, & ab omni lege & bono opere immunes dictit bant. Caeterum alii, qui ex ipsis non erant, quos animales v cabant , & quales vocabant Catholicos , sicut fidei & bonis operibus vacare tenebantur: ita & testimonium pro fide etiam mari rio , si opus fuisset, exhibere tenebantur. Quare Tertuli. ibidem subjungit Sed uobis quidem vae , si excesserimas in aliquo diseiplime iugo, fi obtorpuerimus in operibus sanctitatis atque justitiae , s con tendum alibi , nescio ubi, o non fus potesatibus ipsius seculi apud tribunalia Praesdum optavierimus . Ubi ergo alii haeretici Martyii necessitatem ab omnibus auserebant, hi solis quos vocabant spirituales exemtis , alios animales dictos ad illud subeundum obligatos esse censebant.
VIL Eadem ementita ratione sibi utpote spiritualibus licitum esse dicebant de idolothytis comedere, & in omnibus cum Paganis
acribus convenire,testibus Epiphanio numa I. & Irenaeo L. I. c. Is. , ut supra s. a. ostendi s sibique etiam commixtionem cum quacumque femina indifferenter licitam eta asserebant: imo & alienis
uxoribus se copulabant, ac maritis etiam invitis rapiebant pulchriores quas adamabant, quin occum sororibus stupra& incestus admittere non verebantur, dicentes carnalia se carnalibus, spiritalibus spiritalia reddere, abutentesque Apostoli dicto I. r. a. v. I & Is. Animalis homo non percipit ea quae funt spiritur Dei: stultitia rarames illi, O non potes iuelligere , quia spiritualiter ex minatur . Spiritualis autem judicat omata, er i e d nemine judic
208쪽
Dr VA LE N T IN I A N IS. tur, deipiciebat it Catholicos ab eis Animales dictos, taliquam i liotas bc incapaces intelligere eorum mystcria, & si forte tot o
1cenitatibus ostensi eos arguere tentat letit, dicebant te, quia spirituales, a nemine judicandos cste. VIII. Simili de eis resert lipiphanius Haeres. II. num. 2I. DDε non potes, inquit, quam impia ac detestanda aliasagitia committant' quae dum faciunt, nos scilicet, qui prae Dei timore ne cognitione vel Iermove quidem L eius ullum admittere studemus, tanquam idiotas atque imperitos derident vero mirificὰ praedicaui, ae perfectos homines eiceiamque stirpem nominant. Nos enim velut mutu3 gratiam ad Uum accipere , eaque propterea statiand9s a mant f sibi etelut peculiarem accidisse pus nem, quae de carioti coriugio , quod neque verbis exprimi, neque nominari putes uua tu se descenderit . . . I teresse igitur sua plurimum , ut quacumque ratione possunt conjugii inperium illud exerceant: idque tuum solidis bomiuibus his feri verbist persuadent. Ruicumque cism in mundo effet, mulierem nouam verit, ut eam ad amorem Dum pelliceret, 4 veritate alienus est, nec ad eam perceniet. Sed quinqais ortus e mundo muliebri non es amore correptus, Ne ipse quidem ad veritatem pervetet , quδd vovmulieris cupiditate flagraverit. Nos itaque , quos animales Nominant, esse que de inuiso statuunt, temperantia Ohonestis actionibus iurigere, quibus mediocrem ad regionem est eramur, cum ipsimet, utpote Diritales ac perfecti, nihil horam requirant. Ita carnalibus immunditiis
pe)iis quam animalia bruta involuti spirituales se vocitabant , &post mortem ad Pleroma cum Angelis elevandos. EOS vero qui continentiam, oc bona opera profitebantur, ut animales despiciebant, & a Plemmate excludentes, in inferiori loco otio acquiete potituros allerebant. In has absurditates prolabuntur, quia veritate Christiana oculos a vertunt.
q. VI. μ de Seriptura Traditione sentirent.
I. δ' Via duplici argumentorum genere Valentiniani ab orth doxis impetebantur: uno ex Scriptura sumto, quae Corum impietatem damnat, & obscenitates execratur; alte ro ex Traditione & viva voce ab Apostolis A viris Apostolicis dorivata, qua eorum prava dogmata & flagitia evertebantur: utrum que eludere conabaeatur. Provocati enim ad Scripturas eas accusabant, quasi non recte haberent, nec indubiae essent auctoritatis, sed vel lallatae vel apocryphae: unde verbo viva voce tradito inhae Tom. B b re Dissili od by Corale
209쪽
rendum este tiasistebant. Cum vero provocarentur ad TMditiones non scriptas, nec eis acquiescere volebant: unde nec Scripturae nec Traditioni, sed proprio effraenatae libertatis spiritui unice asesciat iri volebant. II. Hanc fuisse indolem haereticorum primi temporis testatur
Irenaeu' I ib.3. cap. a. Cum enim, inquit , ex Scripturis arguuntur, in accusationem comeriantur tuarum Scripturarum, quasi non reeiὸ
habeant , neque t ex auctoritate, O quia varia sint dictae, O quia non p=ssit ex bis inveniri veritas ab his qui nesciant Traditionem. Non enim per literas traditam illam , fed per vivam Cocem: ob quam ausam Paulum dixi es i. r. II. v.6. Sapientiam autem loqui mur inter periectos, sapientiam autem non mundi hujus ri. Et Mne sapieηtiam ausiquisque eorum esse dicit, quam 4femetipso adi Cenerit, fluisuem videlicet, ut dignὰ fecundum eos sit Veritas, aliquando quidem in Valentino , aliquando autem in Marcione, aliquando tu Cerintho , postea deinde in Ba Me fuit , aut tu ilio , qui contra disputat, qui nihil falatare siqui potuit. Unusquisque enim ipsorum
omni modo perve=fus, femetipsum, regulam veritatis depravans, prae dicare usu coufunditur .
III. G- autem ad eam iterum Traditionem, quae est ab . pomlis,qu. e per faece ner PresbIterorum iν Ecclesis custoditur provocamus eos, adversamur Traditioni, dicentes δὲ non solum Pres, teris , fed etiam Apopolis existentes sapienti res , simoeram iuvenisse veritatem . Apostolos etiam admisonioe ea quae faut legalia Salvatoris vem his :-uousolum Apsuos, sed etiam tuum D minum, modὸ quidem ιι Demesurgo, modis autem is Medietate, interdum is Summitate fecisse fera ces: erse veris indubitatὰ, ct incontamiuatὰ er sincerὰ abfeo
diium scise masterium: quod quidem impudenti Θ est blasphemare
suum Factorem. Evenit itaque, neque Scripturis jam, neque Tradi sioni consevtire eos.
IV. Haec per extetasiam ex Irenno tralascripsi s quia non pauca continent observatu digna. Et quidem observo in primis, Ittigium
de HHessiarchis sin. a. cap. 3. n.3. male inferre ex Ir n.eo, Valenti
nianos admisisse Traditiones, quia asterebant, ex Scripturis veri tatem hauriri non trosse ab his qui Traditiones nescirent: Apropterea corrigere Nat. Alex. qui Disteri. I 6. Seculi I. dicit, Vale se tinianos neglectis Traditionibus ad solam Seripturam provocat se, eorun ue vestigia Liuileianos cum aliis h.ereticis premere arbitratur . Si enim notastet 'Ittigius id quod ab Iret,in siibjungitur , nempe quod cum ad Traditiones provocantur, adversantur Tra ditioni , & insimo advertistet, qi nam essent Traditiones, quaS ad habendum stasiun Scripturarum neceIlarias admittebant,
210쪽
Dt V ΑL E NTINIANI S. quae essent quas rejiciebant , fassus &ipse elim Alexandro Stat iis effet, Traditiones , quae ab Apostolis sitiat, & quae per successiones in Ecclesiis custodiuntur, Irenaeo teste, a Valentinianis & su i , s
V. Ut autem hoc in aperto statuam, Lectorem ad Ii enaeum iterum provoco. Traditio, sine qua dicetant, non polle ex Scripturis halu iri veritatem. dignosci, cujus sint auctoritatis, quis earum sit legitimus sensus , nunquid erat Traditio, quae ab Apostolis accepta per succelliones Presbyterortim in Ecclesiis custo- lditur Nequaquam. Imo, ut dixi, et adversabantur, dicentes se 'non folirm Presisteris fed etiam Apos lis existentes sapientiores: simo
N ipso Domino JAmeerant is exisse veritatem: & omnia nosse mysteria. Quae nam ergo erat haec Traditio, quam admittebant e Sapientiam , ait Irenaeus : Et hanc sapientiam unusquisque eorum est' dicit, quam Usemetipso adinvenerit, fctionem videlicet , ut digare fecundum eos sit veritas. Nimirum, qua veritatem ad sui erroris comprobationem, vel repugnantem unusquisqile trahebat. Hac erat Traditio quam haeretici illius temporis alloechant, non ab
aliis majoribus accepta, sed a seipsis proprio spiritu adinventa, seu
Clim ergo moderni Heterodoxi Traditiones ab Apostolis per successiones Presbyterorum in Ecclesiis custoditas unanimi consensii rejiciam , sed solis Scripturis standum esse prolicent, Luthero duce Lib. contra Regem Angliae . in Comm . in Ep. ad Galatas ct alibi saepe, apparet, non Natalem Alex. hoc assirmantem , sed Ittigium id uegantem deceptum mille. Superest solum ostendere, an moderni Heterodori sicut in negandis Traditionibus Apostolicis cum Valeutinianis conveniunt: ita eriam cum iis co cordent in alserenda Traditione, seu sapientia, quam unusquisque eorum apud se habere dicebat ad eruendum verum sensum e Scripturis 6c de earum auctoritate judicandum. Hoc, qui eorum Prin cipia novit, nemo negare poterit. Sublato ab Ecclesia de Sacrorum Librorum auctoritate judicio, illud sibi ipsi tribuunt, aliquos e rum e Canonicorum albo contra Veteris Ecclesiae mentem expuum gentes . Inter varias Sacrae Scripturae loetiones, eam quae sibi placet adoptant, & in vero ejusdem sensu disternendo spiritum, quem toti Ecclesiae negant, cuique etiam privato assingunt. Unde fit , quod eadem Scripturae verba quisque ad genium suae inctae trahat, .
Luttieranus ad si , Calvinita similiter, & slade aliis, dc unusquiseque stiritim veritatis se habere glorietur. Sed in hoc diutius immorari non vacat, cum alibi tum in Vera Eccl. tum in Lib. de Eliagenda Dati fuse locutus sim. Ad praesens su iat ostendisse, m B b a red-