장음표시 사용
231쪽
rum quidem iιυγιm r, alium autem Christum cer alium Diona intellion, O non unum Christum , sed plures fui e Meera: Os unitos eos dixerint, iterum ostendum, eum quidem participam pa trem, Banc autem impassibiIevet perseverasse , O M- qaidem Ucendisse iuFleroma , bunc autem in medietate remansisse M. Haec & alia Irenaeu , videndus etiam in antecedentibus & subsequentibus Capiti-inis , ubi hos errores invicte prosternit, mihi enim non vacat in re adeo clara immorari. XIII. Ut suum tuerentur errorem, quo dicebam summum Deum Patrem fuste ante prorsus ignotum, & ad eum ostendendum Christum venis te,varia producebant. Primo ex Libro Infantiae
fabulam, quam alibi rejeci, nimirum quod Iesus puer cum esset, ac litteras disceret, jubenti Praeceptori, dic Alpha , respoomit Iesiam Alpha: rursum praecipienti, ut fieta diceret, respondit ictus : Tu mihi prius quid sit Alpha dicito , tum quid 1it Alya respondebo . Quod illi sic interpretantur, quali solus quod erat ignotum intelligeret, idque sub litterae is a specie declarare vellet. Praeterea alia multa,quae in Evangelio leguntur pronunciata a Christo, ad idem applicabant: quae apud Irenaeum L I. c. ao. alias I 7. δ&Epiphanium Haeres. 34.. n. I 8. videri possint confutata tanquam a vero sensu aliena.
q. III., Errores de Baptismo, Eucharinia , ct Prophetis .
Ι. o Aptismi Sacramentum variis modis Marcitae profanabant , II seu verius tollere nitebantur . Ad Baptismi per quem rese
neramur eversionem, aliud quoddam inventore Satana excogitarunt : appellabant, hancque illis qui perfectam gambis idest scientiam consecuti fuerant, necessariam esse dicebant , ut in Virtutem, quae super omnia eminet, renascerentur: aliter fieri non posse, ut cuiquam aditus ad Pleroma pateret, cum ea sola usque ad intimum Bithi sinum posset evehere. Eam proinde redemtionem infinito pene excessu vulgare Christianorum Baptisma. superare, non pudebat asserere. Hoc enim, ajebant, est animale ,
illa spiritualis: hoc a conspicuo Jesu institutum, illa ab eo qui in
eum descendit, Salvatore: hoc ad poenitentiam annuntiatum, nec . co, quem annuntiabat Ioannes, virtute superius s illa consequendaeivirsectionis eausa desuper allatar es de hoc loquutum Christum, cum Ioannis Baptismo jam baptizatus Lucae I a. v. so. dixit: M-
pessimo habeo baptizari , ct quomodo eoarctor Uque dum perficiasur e Haec
232쪽
II c :iiuid illos docti ilia communis erat. At vero in redemtionis modo distentiebant, inquit IretnaeuS L. I. c. II. alias I 8., ni usquisque illorum quemadmodum ipsi volunt tradunt eam. nti enim fant hujusmodi fententiae ostici Antistiter , tot funt reuem
II. Alii emo apparato nuptiali cubiculo mysticis qu.busdam
ritibus S profanis verborum formulis initiandos suos consecratiant. Hae , ut ajebant, spirituales erant nupti. e superna conjugia praefigurantes. Alii Baptismi caeremonias adumbrabant f nam ad aquam ducentes eos inter baptiZandum haec proferebant verba:
Iu nomine incogniti Patris omnium s in Veritatem matrem omnium :in descendentem in Pefum ad unitionem ct redemtionem, O communionem virtutum. Alii ut terrorem miseris incuterent , hebraica ignota nomina proserebant, Essima, cacabasa, canaa, irraumista, Harbada, eaeota, basibor , camelauti s quae sic reddebant: me quυdes super omnem virtutem Patris invoco , quod vocatur lumen , . Di ritus, O vita: quouiam tu corpore regnast. Alii rursus redemtionem profantes dicebant: Nomen quod absconditum es ab unice a Deitate , or Dominatione , er meritate , quod inducit Dos Nazu- enus in zonis iaminis Christus Dominus viventis per Spiritum Sau-Hum tu redemtionem Angelieam. Nomen etiam , quod dicebant restaurationis: Messia Uar magno in Reuchaidia minomeda , caacha furone ea Pesu Nazarene. Iae sic redduntur : Gripi non disiis Diritum, cor, o super caelestem virtutem misericordem : fruar vomine tuo Salvator veritatis. His a consecrante dictis s qui consecrahatur respondebat: cin malassum , ct redemtus sum , ct redimanimam eam ab AEune hoc, er omnibus quae funt ab eo in nomine Do , qui redemit animam ejus in redemtionem in Chrso vivente. mi vero adstabant, dehinc superaddebant: Pax omnibus , in quos hoc ποmmνequiescit. Post haec sacratum om balsamo ungebant , unguentum illud typum elle ejus severitatis, quae est super universa, allere tes. Hi ex Irenaeo loco laudato apud quosdam Marcitarum super sitiosi in Baptismo erant ritus. III. Quidam vero prosequor ex Irenaeo) supervacuum esse putantes adducere baptigandos ad aquam , miscebant oleum &aquam in unum cum quibusdam profanis dictionibus, supradictissimilibus, & super caput initiandi effundebant , hanc elle redemtionem asserentes. Alii vero haec omnia recusantes dicebant , non
oportere inenarrabilis & invisibilis virtutis mysterium per visibiles& incorruptibiles perfici creaturas. Redemtionem enim spirita lem esse non corporalem & in agnitione ineffabilis magnitudinis
233쪽
Alii Baptismum seu redemtioinem ad mortem protrahebant
Dissicultas videtur,an jam mortuis,an morituris illam conferrent. Primum asserere videtur Irenaeus citato loco num. s. dicens: Alii funi, qui mrtuos redimunt ad finem defunctissis, mittenter eorum capitibus oleum ct aquam, sue praedictum unguentum cum aqua, ersupradisiis invocationibus, ut incom Mensibiles ct inlisibiles Priscipibus 9 Potestatibus flant, O ut Iuperascendat super invisibilia interior ipsorum homo, quasi corpus quidem uisiorum in treatura mandi relinquatur , anima vero projiciatur Demiurgo. Secundum, quod aqua & oleo tingere non mortuos sed morituros probabilius est.
Unde Billitis in sua interpretatione ponit, Sunt alii qui jamjamquaex hac tita expre=xros redimant, oleum aquae immixtum in eorum c
pita injicientes. Et Epiphanius Haeres. 36., Heracleonem hoc a Marco accepisse dicens, ponit mortuos seu morienter. Qitare quod apud Irenaeum legatur mortuos, lapsus Interpretis credi potest. ΙU. Forte dicent Acatholici recentiores, ritum balsamo seuchiismate baptigandos inungendi, quem stequentat Ecclesia in tholica , & ritu ungendi infirmos morti proximos a Marcitis derivalle, eosque habere auctores. At cur non dicunt potius, Ritus sacros,quos illis temporibus adh hebantCatholici &tam in Bapti Gino, quam in Extrema Unctione modo Eccletia servat, suis super stitionibus eos profana sed Eccletia solet a lita seinper baptiravit &verbis a Christo praescriptis, 3c Oleo benedicio seu Chrimine sollina peracto baptismo caput bapti ali inunxit. Antiquae hujus di sciplin e testes habemus Tertullianum, qui Lib. de Bapt. c. 7. Exin de , inquit, de lavaero pernuimur benedicta unctione de pristi ηa disciplina: Cyprianum , qui Ep. 7o. ait: Uvi quoque necesseum Vri baptizatus sit: Bassilium. qui de Si iritu Sancto cap. 27. On- feeramat, inquit, aquam Hamismatis, ct oleum sueZibuis, praeteres ipsum qni Baptismmm secepit. Ex quibus Scripturis Nonne is tacita Traditisne e Ipsum porr, blei innus iovem quis fermo scripto proditra
docuit' rLnne ex area a har Traditibηe- Extrem im quoque Unctionem tanqnam uiuim ex novae Ecclesi.e Sacramentis semper agnovisse,ostellii Tom. s. in 3. p. q. s. de Elisentia Extr. Via 1. Dub. I.: Mhoc adeo certum semper habuit utraque Ecclesiia , ut non solum
Latina, sed & Graeca, ct ii modo schismate divulsa, in suis Syno dis Calvinistas S alios id negantes anathei te damnarit, ut ibi demonstravi. Erant ergo haeretici Marcitae, non quia ejusmodi se uenta-fent, sed quia δt contra praescriptum a Christo S: Ecclesia ea re lagebant , dc ad sitos si merstitiosos fines detorquebant. Non enim solii aqua, sed aqua mixta balsamo baptigabant, nec verbis st Chri
234쪽
Dt MARCITIS.sto insitutis. sed aliis ab eis excollitatis, ta siti crstitioirent suamini rimentibus ut otii. Imo quidam .c aquam M verba a Baptisino rejiciebaut . d celates, a sensibilibus mysteria spiritalia non pendere, es proinde gratiam non per baptima uin sciasibilcm , sedi er agnitionem obtineri, nec Baptismum Chri iti plus saccre quam
apisii mum Joannis; qu.e omnia ex Ireineo constant. Iliunctione morient una errabant f non quia eos ungerent, sed quia eam ui
ctionem Baptismum reputabant, loco Baptismi, scis ut ajebant redditationis, eam usurpabant, & propter lines sin erstitiosos ab
eis coniictos, non vero ad acquirendam 3ratiam roborantem animam contra debilitates ex peccatis relictas, contra tentatiolaesarie daemonis in eo articulo ingruentes, I eccata venialia , si cainveniat delenda s ad quos fines eam adbibet Catholica Ecclesia . V. Sed quid dicent Heterodoxi, si ea qu.e ipsi docent de Baptismo, a Marcitis eos accepille demonstravero e Ualori ius tismi aquam non else necessariam Marcitarum aliqui dicebant. Hoc &Lutherus in Collini illis Symposiacis cap. I7. rcferente Bruod in oI.. a. c.4. RSIa utSlao Rescio, docuit. Consultus enim, an in cervis iapoilet baptizari, si aqua deesset, aut etiam lacte, respondit: Hoc opus esse judis io Dei permittere : tamen quacumque re qaispiam ablui potest, hoc etiam ad baptismum potes pertinere. Bera etiam in Epist. I heolog. ep. a. Desit aqua, hiquit, O tamen Baptismus alicujus cum aedificati e differri non possit, nec debeat: ego certὰ quovis alio liqudire uou miuirs restὰ μιim aqua baptizarem . Suenchlal
diant quchue secta Antilutherani aquam Baptismi contemnentes, Baptisinum vocant balvea uillam, ut ex Staphylo resert Pratcolus L. I 7. num.*I.: imo fidem non elle a Scripturis petendam, sed ad sidem eas inflecti debere, quod est cum Marcitis asserere, spiritalia a sensibilibus non pendere, sed vice versa. Clarius tamen Marcitas sequitur Zuinglius, qui asserit, teste Rescio cin Allieismo de Baptismo non esse necellariam in Baptismo cerim verboriun sornum; dicens, Cluistum Dominum non instituisse magiam . quae ad certam verborum formam sit alligata. Iine Brentius in suo Catechismo utitur alia sorma ab ea quam Christus instituit prorsus diversa, nimirum, ut refert praelauda tus Rescius : Si Minister post recitatum 4 Catechumeno fidei ombo'ium diceret: Audivi jam ex eo e ne fidei tuae , qu)d eredas in Deum Patrem, Filium, O Spiritum Sanctum. In hane igitur eo ese sonem lativo te in aquam, ut Me signaculo certus sis, te esse infertum Christo : vade in pace : validum esset Baptisma. Gidam etiam Ana-haptista: liis verbis baptiZant: Ego te baptizo in m iseorsi, qui rigis ante Mariam : pes ego te baptizo in nomine orsi, qui πον Du
235쪽
ante Mariam. Alii etiam baptizant in nomine Christi ignoti. Demum omnes conveniunt, id quod est sensibile in Baptismo nec conferre gratiam', nec justitiam, sed solum excitare internam fidem, qua j iistificamur . emo ad Marcitas accedunt O nlarat pius ac prudens Lector , & judicet. VI. Sacram quoque Eucharistiam Marcus A sui turpiter, ut supra tetigi, profanabant. Marcus emo, quamvis nulla secundum Ecclesiasticas lines accepta Manlium Impositione,sacerdotium nedum sibi arrogabat, sed & mulieribus in prostitutae pudicitiae pretium per summum nefas committebat. Cum enim corum temporum Haeretici, etsi l erditissimi, conscii ellent, nullam sine vero Sacrificio Christianam Religionem subsistere polle , id utrumque adumbrare studebat Marcus. Poculis ergo vinum album infundebat, illudque consecrare se fingens, prolatis quibusdam nugicis incantationibus eviciebat, ut rubicundum & purpureum appar ret , ut sic existimaretiir sanguis suus per ipsius verba in poculum illud stillari: quod & a mulieribus postea factitari jubebat. Ita Ir
iraeus L. I. c. II. alias 8. Calidem vivo mixtum gens se covsecrare , ct in multum extendens fermonem inet cationis , purpureo ct rubicundum apparere facit, ut putetur euratis ab iis, quae sunt super omxia,fuum fanguinem stillare in illius calicem per inuticationem ejurnor valite concupiscere praefentes ex illo gustare potuis , ut O tu eos stillet quae per magum hunc vocatur Gratia. Rursxs mulieribus datis
calices mixtos, tuas gratias agere seu consecrare jubet prasentes. Et ubi hoc fastum es, ipse aliam calicem multo majorem quam est His, tu quo illa seducta Eucharistiam fecit, proferens er tramfundens a minori, qui es is muliere Eucharisia ractus, in illum tii est ab illo a Iatus multo majorem ,statim dicens se Illa, qu.e est ante Omnia , ii se excogitabilis& inenarrabilis gratia , adimpleat tuum intus hin, , minem, & multiplicet in te agnitionem sitam, inseminans gra-
, num sinapis in bonam terram. Et talia quidem dicens , eriui auiam mittens illam i elicem, admirabilia faciens apparuit, quaπ- do major calix adimpletus est de mitiori calice, ut 9 futerest' uuderet
ex eo . Ita scelestuq ille summum Claristianae Religionis Mysteri ima vertebat in scelus, eoque ad Q. e nequiti e implementunia
VII. Lamibertus Danaeus ex Protestantium schola, ex hoc Marci errore fluxille dicit Opus de Hae res cap. 14. Catholico rum, quos Papistas vocant, sententiam de Traiani bstantiatione panis de vini in corpus &sanguinem Christi in Eucharistia : eam
que propterea tum Irenaeum tum I piri anium Hares. 34. tanquam
ineptiam asperuari. Sed inepte Danaeus di 1currit. Ex quo enim
236쪽
DE MARCITI s. 22 L praelati Patres damnem transubstantiationem vini, quam fingebat Marcus: quomodo infertur damnandam esse eam quam confitentur Catholici e Marcus nullo initiatus sacerdotio eam conficere, & quidem in solo vino priesumebat, eamque conficiendi pote- 'statem mulieribus concedebat,non ex Christi instituto,1ed magicaci emonis illudentis arte, & ad fines impudicos seductaes mulieres trahendi gratia. Nunquid talis transmutatio execranda non erat ' i At apud Catholicos soli viri, non mulieres, nec omnes viri, sed
ii soli qui Sacerdotio funguntur, Eucharistiaria conficii t in pane i& vino ex instituto ac verbis Christi, bc his solis panem A vinum
uanimulari dicunt in corpus suum &sanguinem, licut ipse fecit
in c ena, & in sui memoriam faciendum praecepit Lucae 22. U. I9.Hbe facite is meam commemorationem. Haec est Catholicorum antiqua praxis Ecficies de Eucharistia. VIII. Nec tren cuq contrarium sentit. Imo Transubstantiatio-
nem Eucharist cam aperte contra HaereticoS docet L. cap. 18.
alias 3 , ubi cemoustiat, in iola Ecclesia Catholica cum simplicitate ix sustula ofJerri verum ac purum sacrificium , Eucharistiam videlicet, quae est i pium corpus S Ianguis Christi. Ubi ejus rati nes Lector videre poterit, sicut &apud P.Malluet Differt.3. art. 7.num. 76. 8α. Nec Epiplimius ab hac Catholica veritate discedit, quin δc ipse eam ut fide tenendam omnibus prol Minens in Ancorato num. 37. Videmus enim , inquit, Saliatorem tuum panem in m nus accepisse , ut in Evangelio legitur . Ωιud is caena furgens Baec ac-eeperit , ct gratias Medis dixerit se Hoc meum est hoc se . Atqui Oidenius aequale illud non esse, nec simile, nec fusceptae carnis imagini , nec Divinitati ipsi, quae Cideri non potes s uoti membrorum tine mentis , ac notis. Illud enim rotundum es, ct quod ad vim attinet sensus expers: nihilominus ex gratia pronuutiare voluit IIoc meum est hoc se . Neque quisquam es, qui ei sermoni Mem non adhibeat . Nam qui eterum illum esse non credit, a gratia offutate prorsus eYeidit . Ita Epiphanius. Quid ad haec Dan.ciis rIX. Debuillet potius dicere, realem cors sis oc sanguinis Christi praesentiam per Transubstantiat oncm panis oc vini illius temporibus rem adeo e1 oratam apud fideles suisse, ut nec impudentissimi IIaeretici eam negare auderent: ideoque priestigiat rem Marcum, ut simplicibus pnesertim mulieribus sucum ticeret, ac ad suos pravos fines alliceret, hujus larvam eis eXhibuille. Age quaeso, lac Marcum ejusque allectas sciville Fideles .in E charistia nil aliud agnoscere, quam meram Christi corporis & sanguinis figuram eadem substantia panis oc vini post consecrationem
perseverantes ut quid tam operose studuillet vinum album in ru- ' brum
237쪽
hrum colorem transmutare. & ut sanguinem desuper stillantemcxhibere oc praedicares Nisi haec fuisset omnium Christianorum sen-
vetitia &fides,tia i ucliaristia converti vinum in sanguinem, facinus in coetibus Eccle iasticis hactenus inauditum exhorruissent omnes, nec suillet qui eo liquore sataguinem reserente, & quem verum ellei anguinein jactabat ina post , labia cruentare non refugitiet. Cum et go Irenaeo teste nullus elisit, qui ex eo gustare non gestiret, palam fit, quod generalis omnium Christianoruin tunc erat fides. Eucharistiain verum Christi corpus &1anguinem continere. Haec ad rem praesentem satis sumo : hanc enim Catholicam veritatem contra modernos ibi reticos propugnavi tum in Vera Ecclesii: I omi a. p. a. art. ., tum in Theologia Tom. I. in 3. p. q.3.de E charistia Dub. I. & a. X. Alterum nefas in consectione Eucharistiae patrabat Marcus , quod eam consiciendi etiam mulieribus dabat potestatem .
Mulieribus, inquam, quibus nec loqui in Ecclesia permittit Paulus1. Cor. I 4. MuIieres in Ecclesiis taceant: non enim permittitur
eis laqui, sed subditas esse, sicut oe lex dieit s his Marcus sanctum Sacrificium perficiendi jus tribuebat. Quae verba Pauli notans Tertullianus Lib. de Velandis Virginibus cap. s. Non permitti'tur , inquit, mulieri in Ecclesia loqui, sed nee docere, nec tingere , nec offerre , nec allius virilis maueris , nedum facerdotatis o
eii fortem sibi vendicare. Sane ut observat Epiphanius Haeres. 79.έ qitie est de Collyridianis eadem tabe iniectis num. a. , in Veteri Testamento nulla unquam mulier sacerdotali ministerio se in ,scere ausa fuit. Et multo minus irae audere debent in Novo, cujus ministerium sanctius est. Unde num. 3. probat, nec Mariae, cujus uterus ad Divini Uerbi Incarnationem veluti Templum fuerupraeparatus, ullum facrum ministerium a Christo fuisse concesesiam, sed Apostolis. Nihilominus alias, praeter a Marco seductas, mulieres, hoc ausas tu iste, colligitur ex Epist. Firmiliani apud S. Cyprianum Ep. 7s., ubi Firmilianus sui aer cujusdam phavatis mulieris sceliis, quae ausa fuerat Eucharistiam consecrare, ait: Atqui illa mulier, quae prius per praesi as ct fasiacias daemonii,
multa aci fidelium deceptionem moi eba ν, ister caetera Mibus Hurimos deceper at, etiam Hefrequenter aufa es , ut is eatione non contemtibili favetificare se panem, O Gebaristiam facere simularet dae. Sed cum hoc errore halecti essera quoque Montanistae, & Collyris diani, de eo iusia redibit semo. XI. Neque is erat praestigiarum Marci finis. Iis, praesertim mulieribus a st 1eductis post vani sub falso Eucharistiae nomine pineationem, Prophetiae donum gratia sua se conscire dicebat, eas ad
238쪽
ad illud suscipiendum his verbis invitans, ut refert Irei nis Lib. I.
cap. II. alias s. Parιicipare te .cto ex mea gratia , quoniam Pater omnium Arielum tuum Iemper videt ante faciem suam. Locus autem tua magnitudinis in nobis est: oportet nos in auum convenire . Sume
primum a me, ct per me gratiam. Adapta te ut Dono sustinens Dor sum Dam, ut sis ρποι ego, ct ego quod tu. Constitue in thalamo tuo semen luminis. Sume d me sponsum, O cape eam, ct capere 3n eo . Ecce eratia descendii in te, aperi or tuam, ἐν propheta. Cum autem mulier responderet: I uquam prophetavi ne eis prophetare s invocationes quasdam faciens, ad stuporem eam quae seducebatur redigens, dicebat: Apei i os tuum o Loquere quodcumque , O pr phetabis . Illa autem elata & vano spiritu instata, pectore plus solito palpitante,lo lui incipiebat,quaecilmque de futuris pronuntiabat, prophetico se dicere spiritu sibi vane adulabatur, Marco gratias agens, ac in ipsam r raeter divitias ei tradens . Cum tamen aliae linpostoris arte detect1,erim ut lupi a dixi detestatae,ab eo recederent. XII. Di s non deridet stultam hujus pnestigiatoris arrogantiam, qui donum Prophetiae, quod solius Dei est conserre, alii sui grat fi se communicare praesumebat e Simone Mago Marcus iste callidior tu i s nam ille Spiritum Sanctum emere tentaverat, ut eum venderet a iste vero quem non emerat, tanquam suum prooprium , 5 non Dei, vendere non verebatur, dum aliis ut jactabat communicando, substamiam non modicam recipiebat. Contra ipsum tamen omnis Scriptura clamat, quae veram prophetiam solius Dei, qui solus futurorum scientiam habet, donum esse praedicat. Unde Isaias c.4 I. v. II. deridens hujusmodi spiritu proprio ocnon Dei prophetantes: Accedam, inquit, O suntleut vobis quaecumqae ventura fant: priora qua Derunt, nantiate: ct ponemus cor nostrim, disclemor no rem eorem, quae ventura funt, isdicarembis. Axnuntiate quae ventura faxi in futurum Osciemus, quia Dii estis vox. Ad istos per EZech Iem c. I a. v. a. Dixit Dominus
Deus: Prophetis insipientibus, qui se antur spiritum fum, O
nihil Cidem. Et vin. PMetit vana, er dietinavit mendaciam . Prophe tiam ergo iliter gratiarum divisiones, quae a solo Deo fiunt, aditu merat paulus I. Cor. 12.
XIII. An Marcitarum soboles sint quidam de secta Anabaptistarum eruiuisitastae, idest afllati, seu divini, aut ecitatici, qui iaecstatim rapti mira effutiebant somnia, alteri judicandum relinquens, reteram solum ea quae Lindantis in suo Dubitantio Dialogo a. de illis enarrat ,, Enthusiaste sive ecihatici quorum tuitio,, fuit hagoes numerus: Hi tanquam vere phanatici suo amatio spiritu faciem nultabant, gestus lubebant laorribilos In
239쪽
ec stasim rapti mira effutiebant somnia: sese Zuinglium apud ,, inscros vidi lic. . . Patrem haec aut illa inlanda uilist e s Patrem se dixit te, Diem Domini instare, cujus tempus des nabant, unde ,, tanquam furiosi cursitabant clamitantes: Dies Domini, Dies,, Domini. Haec Malia de illis narrat Lindanus. De Trementibus alia lecta scribit Bruodinus L. 4. cap. f., quod se prophetandi 1piritum habere adeo jactabant, ut assererent, ex eis neminem fui sic, qui Dei spiritum non haberet. Tales ex illis, qui hisce tem- ,ribus se Reformatos dicunt, prodiere.
De Colarbasiis , & Heracleonitis .
q. I. Olarbasus , qui eisi errores . L AE OLARsAsii a Colarbaso corum duce appellati sunt, . e , quem alii vocant Color sum. Aliqui eum post Marcum ponunt, ut S. Augustinus Lib. de Haeres. cap. II. Epiphanius Haeres.3 s. GHam vero ante, ut Nicetas. Et ante omnes Irenaeus,qui L. I .c. Ia.alias 5. videtur Marcum facere Ptolemaei&Colorbasii auditorem, &c. I alias Io. Marcum vocat Uu Pam
fusceptorium Glorbasi. Sed quidquid sit, hoc certum est, & Marcum & Colorbasum & Heracleonem ex eadem Valentini schola fuisse, licet quisque suos particulares errores addiderit, novae alia cujus haeresis se parentem faciens. De Colorbasi natalibus, patria, Nprosa planil scriptum habemus: hoc certum creditur, fuissen talibus obscuri minium, & moribus turpissimum, utpote de schola Valentini &Gnosticorum prodeuntem. Marci socius initio fuit, sed ab eo postea errorum suorum superadditione divisus. Ita Epiphanius citato loco num. r. Fuit, inquit. ei primum cum Marco δε- eierar dogmatumque consensio , ut eorum secta tanquam biceps aquis hipartita videretur . Postea velut eaput a ferpentis corpore divulfum, ac Diraus adhue plurimis exitio fuit. Circa temγγra Antonini Pii sic Hygini Pont.Sectam hanc emersile,& anno I s a. circiter, Chro nologi conveniunt.. II. Ad Colorbasi errores deveniendo. Primo in primorum Octo .Hontun productione distentiebat. De Colorbasaeis enim agens Irenaeus dicto cap. II. autem, inquit, prudentiores putantur illo rum esse, primam octonationem , vox gradatim alteram ab altero
240쪽
ex Avibram ct Ecclesia Logon O neu dicunt generatos in hunc Modum dicentes. Mando cogitavit aliquid emittere Propator , hoc P ter voeatus est. At ubi quae emisit vera fuerunt, Me Alethia votatum est . Cum ergo voluit semetipsum ostendere , hoc Anthropos di-Hus est. Imr autem praecogita: erat posteaquam emisit, Me Ecclesia
vocata e Locutus es Anthropos Logon, hic es primogenitus fisus. Subsequitur autem Logon me , O sie rima octonatis completa es.lia fabellam hanc describit Irenaeus. Quibus non multi statuebantur asiones, sed sic, ut unus dc idem esset, qui pro variis operationibus & proprietatibus varia sortiretur nomina, & appellationes : Patris videlicet cum aliquid emittere cogitavit s Veritatis , ubi ea quae emisit, vera fuerunt s Hominis, cum voluit se ipsum
ostenderes Hominem etiam & Ecclesiam non a laeso & Zoe, sed potius Logon & Zoen ab Homine & Ecclesia elle asserebant. Quae parabant viam diaeresi Sabellianae, quae Patrem Filium & Spiritum Sanctum non tres, sed unam Personam esse ponebat sub diversis proprietatibus Jc operationibus. Similia cum Irenaeo habet Epiphanius turres. 33. num. I.
III. Mitto pugnam quae inter Colorba si gregales erat de Sal
Vatore , quam uterque ex praelaudatis Patribus refert. Alii enim ex omnibus 2Eonibus eum generatum dicebant. Alii ex solis decem , qui sunt a Logo & emissi. Alii ex duodecim aEonibus , qui sunt ab Anthropo & Ecclesia, & propter hoc filium hominisse confiteri. Alii a Christo & Spiritu Sancto, & ideo vocari etiam
Christum Patris sui appellatione. Alii tandem erant, qui summum universorum parentem Anthropon idest hominem vocari dic hant : Κ hoc cile magnum Rabsconditum mysterium: qua ratione Salvator filium hominis se dicere solebat. Niigae erant hae omnes in eorum insana mente conceptae, nullius vel rationis vel Sacrae Scripturae praesidio . Non enim filium hominis se dicebat Christus ratione generationis aeternae qua a Patre processerat, sed ratione fenerationis temporalis, qua opera Spiritus Sancti conceptus fuit, carnem sumsit ex Maria . IV. hi praefatis erroribus Colorbasus ad VaIentinianos utcumque accedebat. Ejus proprius & singularis error fuit, teste S. August. loco citato, quod vitam omnium hominum & generationem in septem sideribus consistere assirmabat, sive ut ait Philaster Haeret. 43. -d in litteris ct numero elementorum, Ur rumqueseptem,vitam omnium bominum Ogenerationem eo ere φ