장음표시 사용
221쪽
Moreui quis ct quam fueris . I. ri K Arcitae seu Marcosii a Marco quodam praestigiatore Minago e Valentini schola profecto nuncupati sunt. De a. V A hoc Irenatus L. I. cap. 8. modo I 3. ait: Alius veris quidam ex iis qui sunt apuae eos Ptolemaeitas S Colorbasios )mose
pri emendatorem fe esse orians Mareus est autem uti nomen γ magicae imposturae peritissimus , per quam O viros multos er mu paucos feminas seducens, ad D convertit, velut ad scienti um O p. incit fimum, er virtutem maximam ab Arisibilibus inenarrasit bussicis babentem , fecit, praeeursor quasi exsens Astiraristi. Anaxilai exim ludicra cum nequitia eorum, qui dicuntur magi, commis ηι , per haec virtutes perficere putatur apud ebs qui DUum mis habent, cto meuιe fua recesseruau. Quo loquendi modo indicare Irenaeus videtur , tempore quo scribebat adhuc in vivis fuisse , ae errores suos Marcum saltem per discipulos in Occidente seminasse. Ei1dem fere verbis Marcum hunc describit Epiphanius Haeres. num. I. iniis autem fuerit Anaxilaus, cujus ludicra uterque dicit Marcum imitatum fuiste, probabiliter tensetur fuiste ejusdem no minis Medicus. Plures enim fuere Anaxilai seu Anaxilae nomine. Fuit Anaxitas Mellenius R inorum tyrannus, de quo Pausanias in Mellen. iustinus L. 4. & Nacrobius in Saturantibus. Fuit An ditias historicus, de qtio Dionys Halicam. initio Antiq. Rom. Fuitia comicus, de quo Athenaeus. Fuit tandem Anaxilaus medicus,& de hoc loqui Irenaeum & Epiphanium credere par est . Nam ludicra iste exercebat teste Plinio L. 33. cap. is. Lusit oe Anaxilous eo t sulphure scilicetὶ eandens in ealise ubeo, primque subjecta e meumferens, exardesentis repercussa pavorem dirum Oetati defunei rum undente conviviis. Scripsit etiam de arcanis quibusdam n turae .c miris operibus ex Plinio L. I s. c. I. L. 27. c. II. L. 33. c. I .
II. Dissicultatem taciunt hic verba S. Hieronymi tum in Cap. 1 46. Isaiae, tum in Ep. 33. alias M. ad Theodoram ita scribentis: Refert Iremos vir Apostolicorum temporum Papiae auditoris Evangelisae almis discipulus, Episcopusque Eeelesiae Lugdunensis, quὰd Mareus quidam de Basilidis Gam fici stirpe descendens, primum
222쪽
ad Gallias .enerim ct eas partes per ar modanus O Garumnassust fu doctrinε maculaverit: maximeque nobiles feminar, quindam in occulto inseria repromittens, hoe errore feduxerit. Inde PFrenaeum transiens Hispanias occuparit, O Me stadio habuerit , ut di .itum domos , ct in ipsis .feminas maximὰ appeteret: qaae ducuntur viariis desideriis ,femper discentes, numquam ad frientiam .erit iis pervenientes. Hoc ille fcri sit ante annos circiter trecentos. Et scripsit in his libris, quos adversus omnes haereses douissimo ct eloquentissimo semone composuit. Quibus inducit Irenaetim dicentem, Marcum in Gallias Rhodanenseanque regionem ventile: cum Irenaeus hoc de Marci discipulis tantum dicat: Et in iis quoque, quae Dut δε-
eundum nos regiones modane es ultas feduxerunt muti res.Insuper
tribuit Ireiaaeo, quod dicat, Marcum i renaeum transeuntem Hispanias occupalle, cum de hoc Marci in Hispanias transitu Irenaeus
. Ita Propterea salva debita reverentia S. Hieronymo Eruditi omnes duos Marcos haereticos ambos distinguunt. Unum , a quo Marcitae seu Marcosii de quomodo sermo est , de schola Valentini progressium, qui eadem Valentini vixit aetate, Secundi, Epiphanti, Ptolemaei sodalis, ut notat Epiphanius Haeres. 34. num. I.s fuitque vel synchronus, vel saltem Irenaei temporibus vicinus, de de quo Irenaeum scripsisse dicit S. Hieronymus. Alterum vero Marcum genere pariter AEgyptium patria Memphitanum, qui nec Valentinum. praeceptorem habuit, sed longe post ultra duq secula emersu, Valentini tamen & Gnosticorum secta infectus eam per Hispanias effudit, ac plures viros ac mulieres corrupit:& praecipue ex ejus schola prodiit Priscillianus. De eo loquitur
Sulpitius Severus L. a. Hist. num .6 I. his verbis: Sequuntur tempora aetatis nostrae gravia ct periculosa, quibus non usitato modo pollutae Ecclesiae ct perturbata omnia. Namque tum primum infamis illa Gn sicorum haeresis intra Hispanias deprebensa , superstitio execrabilis arcanis occultata fecretis origo, imus mali oriens ab AEgntiis, sed stibus ibi initiis coaluerit , haud facile est disserere. Primus eam i trus Hispanias Marcus intulis, AEDpto profectus , Memphis ortus. Hujus auditores fuere Agape quaedam non ignobilis mulier, di Rhetor
MeIpidis, . Ab his Priscillianus est iustitutus. Iste ergo Marcus, qui auditores habuit Agaperi & IIclpidium Priscilliani magistrum duobus fere seculiis posterior, fuit Marco S. Irtaraei coaevo . Nam iste medio secundo seculo vixit: ille autem medio quarto . Nam Priscillianus a Concilio Criaraugustano una cum Helpidio an no 38o. damnatus fuit, & anno 38 Treviris justii Maximi tyranni capite trumatus fuit. Duo eigo distingitendi sunt liatretici
223쪽
nomine Marcus, unus antiquior Valentini temporibus , alter
Redeundo ergo ad primum sectae Marcitarum auctorem , de quo hic sermo est, AEgyptium ipsum quoque fuisse verisimile est, ubi & studiis oWrram dedissse indicant ea, quae ex Graecis litteris .
S. Ι'ythagoricis numeris, ut insta , conflarit s Patria tamen igni .ratiir. Constat, cum fuisse arte oc prolassione masum, &quidem in ea peritissimiim , qua multos ac praesertim mulieres 1educebat, ut ex Irenaeo supra di xi, quod confirmat Epiplunius Haeres. 34. iiii m. I.,& hoc familiare erat Gnosticis, quorum sectae adhaerebat, de qui tetrum illud scientiae mirus a Platonicis & Pythagoricis acisceptum sub specioso Theurgiae nomine stequentabant. Porro nodum mentibus, sed la mulierum corporibus insidias struebat:
buc etiam inquit IrenaeuS L. I. cap. 9. modo I 3. num. ς. oe amam toria ct adlectantia scit, ut em corporibus suarum contumeliam irruget hie idem Marcus quibusdam mulieribus , etsi non universis.
Hae saepi me conversae ad Ecclesiam Dei, eonfise funt, ct fecundum
corpus extermiuatas se ab eo velut cupidine , O inflammatas valdΘElum se dilexim. Deinde refert, quod Diaconus quidam eorum qui funt iu Asia nostri , suscipiens eum in domum suam, inciderit in hujusmodi calamitatem . Nam cum est uxor ejus Deciosa, o fe tentid ct corpore corrupta est d mago Uo , ct fecuta eum esset multorempore, pos deinde cum magno labore fratres eam converti ent , omne tempus in exbowologesi consummavit, plangens dr lamentans obhaoc , qxam passio est , ab hoc mago corruptelam . Hoc idem ex la
V. Porro ut nugis incautos attraheret, Prophetam se este palam praedicabat, & Prophetiae donum sua virtute se aliis communicare polle alserebat. Ut enim refert Irenaeus ibidem num. 3. , ut ritur quodam c mone partaro, quem sibi familiarem habebat, quo mediante occulta aliquando revelans, plures & praecipue mu lieres honestas circumpurpuratas δc ditii limas decipiebat, & taledonum eis repromittebat ut infra dicam s. a. num. II. Ita mulier dccepta dc animo enervescens multa vana dc deliriosa effutiebat,
dc putans se prophetare, gratiamque Θc prophetiae donum a Marco accepisse, gratias ei agebat, bc gratam eidem se ostendere conab tur, 3c non solum secundum substanti ae suae dationem, sed dc s cundum corporis copulationem, Sc secundum omnia ei uniri cupiebat . VI. Non tamen sprosequitur Irenaeus diabolica Marci fraus in omnes praevalebat. Multae enim ex fidelibus mulieribus ab eo tentatae, dc jura ut supra prophetare, exsufflantes s calathema '
224쪽
tizantes eum.feparavemu fe ab hujusmodi infano, qui Iediolaum spirare simulabat; pro certo scientes, quoniam prophetare non a Marco Mago inditur hominibus f sed quibuscumque Deus desuper immiserit gratiam suam, bi a Deo traditam habent prophetiam, O tunc loquuntur ahi ct quando Deus vult, sed non quando Marcus jubet &c. Nec tamen solus ipse , quin etiam sat ex Irenaeo Epiphanius num. a. discipuli quidem illius varia oppida peragrantes compluribus mulierculis iisdem artibus illuserunt, eis perfectos se esse jacia' rent, ncque quemquam posse secum scientiae copia conferri: non si Pau
lum Petrumque uomiues, aut ex Apostolorum numero quemlibet.
Neminem judicem 1e timere asterentes : quod si aliquis manus in eos injicere tentaret, ab oculis se subduci ac sursum evehi dicebant, quae maligno auxiliante spiritu falsis miraculis ac signis illudentes comprobare conabantur, adeo ut ex Alia in Gallias profecti in
Rhodani tractu plerasque mulieres dementarint. Inter caeteras praestigiis, quibus videntes attonitos reddebant, ait Epiphanius n. I ferunt tria apud illos candidusimo ex vitro vasa comparari , in quae album minum infusum, dum illam quam putant Eucharistiam, reoera autem incantamenta peragant , subit3 commutatur : ut aliud fangu nei , purpurei aliud, aliud caerulei coloris appareat. Sed de hoc infra
dicam dum corum errores recensebo.
VII. Hujus h. aeresis ortum seculo secundo ultra medium contigit se, exploratum videtur 3 cmersit enim aetate Ualentini magistri, qui vixit sub Antonino Pio: circa quae tempora ex Irenaeo Eus hius L. . c. I I. Marcum collocat dicens: Alium praeterea quemdam nomine Marcum eodem tempore extitisse feribit , magicarum praesti
giarum peritissimum. Consentiunt Epiphanius Theodoritus & alii. Miserandum Marci exitum ignoramus s ejus tamen haeresim longo tempore viguille ex eo colligo, quod aetate Epiphanii adhuc per durame indicant ejus verba Haeres. 34. num. I. dicentis de Marc
siis : ipsum ad hodiernum usque diem Sectatores illius Marci
faciunt. Cujusmodi metieae artis fallacias qui vident, ut ab illo quo dam dum .iveret, sic ab illius mod3 Sectatoribus miraeula feri orbi trantur. Deinde subdit supra recensitum miraculum de tribus vasis ,, Hoc certum est inquit Baroniu4 ad ann. i. num. 24. quod
,, nemo ex omnibus aliisque Ualentini discipulis nequior Marco, ,, nec qui majorem cladem intulerit Catholicae Fidei prosesser ,, bus : quippe qui addens haeresi adhuc magiam , dc multa faciens,, quae esse miracula viderentur, his artibus circumiens Christi is num orbem, seduxit pi imos, quorum non solum mentes linis buit haeresi, sed corpora affecit ignominia. VIII. Considerato deinde illius temporis Ecclesiae statu, i qm rim. VIL Dd . hinc
225쪽
hinc a persecvioribus , hinc a seductoribus impetebatur, & tamen de utrisque juvante Dei gratia triumphavit , subjungit num 3 o. ,, Infelix plane conditio, quae his temporibus magno vitae pericu- ,, io , persecutione ubique vigente, cum Deos gentilium reliquis --sent, atque Christo nomen dedissesit, in huiκ & alios huic simiales imposiores impegerint, a quibus sic fallaciter deciperentur: ,, ut peripicue plane appareat, graviorem Sanctam Dei Ecclesiam ,, pallam esse jacturam ab ejusmodi nebulonibus, quam a persecu- toribus ipsis: cum praesertim ad se tam estent illecebrae, quod se Valentiniani omnes tui scribit Tertullianus in Scorpiaco c.ult.
,, non esse confitendum Christum, nec subeundum ma rium M praedicarent: adeo ut qui ejus sectae erant, in persecutione tu-M tilsiime agerent: e contra vero qui Catholici essent, undique his persecutoribus exagitarentur, ac crudeliter necarentur. Gis , is rogo, inter tot spinas ac vepres semen fidei positum videns, nonis prorsus sutacandum esse putasset, ac coalescere posse penitus,, desperasset e Αt ne mente quidem quis concipere potuisset, ,, ipsum sic compressum persecutione Gentilium, & oppressum se impiis dramatibus, ac proculcatum operibus maereticorum, Viri quadam mvin tus insita ex illis erumpere, M super illas emer-M Sere, superare, atque in arborem crescere valuisse, ut in hisis illud sit plane canendum Psalm. II . Manus Domini fecit hae,, Omnia r se es mirabile in oeulis nostris M. His Eminentillimus Annalium parens hujus mei operis argumentum mire confirmat.
q. II. Marei ct Maraitarum errore; de Veritate, Homine, e . a risu. I. 14 Arco Zc Marcitis quatuor haereses tribuit S. Augustinus
1 1 L. de Haeres. cap. 14. his verbis: Marcus etiam, uescio qui haeresim condidit, negans Resurrestionem earuis, O Grisium non veri, fed putatHe pM m osseueraus. Duo quoque optuatas est exadverso sibi esse principia. Moddam tale etiam ipse de PGuibus sicut Valeianus οὐ mans. Hae tamen non fuerunt a Marco adinventae, sed ab aliis acceptis . Primam enim jam docuerant Simon Magus, Bamlides, primi Gnostiei, Carpocrates, Cerinthus, ta Valentinus cum aliis.-undam omnium primus excogitaverat idem Simon, quem
secuti sunt Basilides, Gnostici M. A Simone pariter exordium tertia sumsit, cui primi Gnostici, & alii adhaesere, hater quos Vae lentiniis, a quo et am didicit quartam, licet ei de suo aliquid a
226쪽
DE MARCITI s. IIIII. De linc praetermittam inextricabiles fabulas, quibus audiatores suos involvebat, quas apud Irenaeum & Epiphanium legere est : & solum dicam quod docebat, totam plenitudinem, & ρογ ectionem veritatis dispositam elle in litteris Alphabeti Gneci .
adeo ut sinε illis veritas haberi non polsu cum in eis omnium rorum perfectio contineatur . Unde Philaster Hatres. 4I. Dicit enim ita: Oiginti quatuor litterae sunt, quae perfectionem habent ondinium rerum , Propter quod Oorisus, inquit , dicebat , Ego sum Alma ct Omega. At cum triginta aEOnes poneret, a quibus omnia processiile fabulabatur, ut unicuique AEoisi sua littera respρο-deret, viginti quatuor Alphabeti Gravi litteris sex alias addidit.
Ut triginta a num numerum explerent. Sic ex harum litterarum, syllabarum & vocum numero 3 o. aEones adumbrantium Veritatem ipsam processisse dicebat:& ut huic fabulae auctoritatem daret, aliam addebat fabulam dicensi, supremam Tetrada instar mulieris ad ipsum descendisse, & arcana hac imus ignota ei patefecisse s aseserens hanc mulierem fuisse Sigen, quae ipsum velut filium diligebat unicum , cui nihil celare posset. Haec per extensum refert
III. Deinde cap. I a. reserti, praefatum Marcum ostendisse, excellentiam & minitudinem omnium rerum ac veritatem ex litteris nominis Dias apparuisse, in eo enim ut conjuncto nomini Christus omnis litterarum numerus completus est, ac omnis veri tas prius ignota manifestata et Pritus autem , inquit, quam hujus m- miris insigne appareret, hoc es Iesus, filiis , in ignorantia magna fuerant bomines ρο errome. Cum autem manifestatum est sex litterarum nomen hoc graece enim dicitur Bous quod fecundum carnem
amictum es , ut D sens ilitatem hominis defrenderet, habens issemet ipse ipsum quoque sex O viginti quatuor , tune cognoscentes eum cessaverunt ab ignoratione , Od morte in vitam ascenderant , nomine ejus facto dueatore ad Patrem veritatis. Haec aliaque Iremeus , qui hus fabulis obumbraret Marcus Veritatem.
IV. Hanc methodum & artem ex litteris Mabis & numeris, Nunque computationem, quasi eis aliqua vis inesset, plura divinandi , sorte hauserat Marcus ex isthasorae schola s vel ex Iudaeorum &Pharisaeorum commentis, qui ut in libris Talmudicis apparet, hisce gramnaticis observationibus ad plura abutebantur,& qui Iudaicam Catalam sequuntur, plura ex literarum numerisse scire arbitrantur, imo plura etiam prodisiola vi litterarum fieri putant, quare miracula quaeChristus fecit, vi Nominis propriis elementis expressi, Nab eo furtim sublati, ea patrasse, impio mendacio ei eb ni s quod retuli, & confutavi Tomo 1.
227쪽
hujus operis cap. Io. 7. num. σε. &seq. Verum quidem est, in Apoc. cap. I 3. v. I 8. Antichristi nomen per numerum V designari: habet intellectum computet numeram besiae. Numerus
enim hominis es: ct numerus ejus sexcenti sexaginta sex. Sed verum etiam est, quod esto aliqui numerum illum in alicujus particularis personae nomine jam impletum privato studio ostendere conati sints nemo tamen maXime Patrum aliquid certi amrmare ausus est. Vide quae didit Tom. I 6. Theol. q. I. de Antichristo Dub. a. s. 3.num.33. M., ubi mendacia Acatholicorum super hoc refutavi.
V. Potiori erforatione Irenaeus L. I. c. I a. modo I 8. corripit Marcum, qui per litterarum numeros veritatem Onu tum rorum comprobare voluit, quasi quod existimarit aeternas ta egrincas litteras, sicut Veritas aeterna est, vel quod ante praefatarum litterarum inventionem veritas in mundo non ellet. Primo enim a Cadmo litteras sexdecim se accepisses post deinde procedentibus temporibus reliquas se adinvenita, confitentur Graeci: ex quibus Irenaeus: Pridus igitur, inquit, quam apud Graecos haec erant, non erat veritas ρ Cadmum fuisse primum qui Graecis litterarum elementa dedit, testatur Eusebius L. Io. Praepar. Evang. cap. s. , sed
Cadmum miste ex Phoenicia dicit, ideo litteras millie prius apud
Phoenices: hos autem eas accepiste a Syris, quos putat mille H braeos: ergo ante Alpliabetum Graecum erat Phoenicium, & antea Syrum seu Hebraicum: ergo ante Alphabetum & litteras Graecas crat in mundo Veritas, ergo desipiebat Marcus, qui ab eo omnem procellistiti veritatem alterebat. 4 Moysiis loca ad suam hyp thesim detorquerent Marcitae, vide apud laetarum Lib. I. cap. I s. modo I 8. VI. Circa hominem etiam errabat Marcus s a Valentino tamen magistro suo dissentiebat, ubi enim ille tria hominum genera ab initio condita spirituale, animale, A materiale, ut dixi, allere' bais Marcus, uno genere omittb, nempe animali, duo tantum statuebat, nimirum sisirituale dc materiale seu carnale : & taxc diversis diebus milie condita γ unum texto , alterum Octavo die. In
hoc tamen ejus discipuli non conveniebant. Nam ut ait Irenaei: scap. I s. modo I 8. In octavo dierum formatum dicuut hominem: aliquando enim violant eum sexto die Delum, aliquaudo autem octavo , nisi fortὸ eboicum quidem in sexto dierum dicunt formatEm, carualem autem in octavo s disinissa sunt enim haec apud cos. autem
alterum esse volunt, qui De dum imaginem ct similitudioem Dolfallus es homo mascula emineus, ct hunc esse Diritualem , auerum
228쪽
nesis enim I. lamationis unius tantum viri Adae, & Evae feminae ex ejus costa eductae mentio fit, & quidem sexta die. Sic namque Iegitur v. 26. Et ait c Deus in faciamus hominem ad imam em ρο μμ
titudinem nostram . . . Et ereavit Deus hominem ad imaginemfuam 2 ad imaginem Dei ereavit illam : maseulum di feminam creavit eos .
Et cap. a. v. a. Compleviitque Deus die septimo opus Dum quod fecerat : S' requievit die septimo ab umseris opere qaὸs patrarat. Et be nedixit Deus diei septimo ct fancti alit illam : quia in ipso ce verat ab omni opere suo , quod creavit Deus ut faeeret. Unius ergo
tantum maris octeminae , 8c hujus facti ex limo ad imaginem Dei,& die texto, post quem ab omni opere cessavit Deus , Moyses meminit . Unde ergo distinet o hominis facti ad imaginem Dei 8c spiritualis, ta lacti ex terra plasmati & carnalis , uiuus sexta die larmati , alterius octava e VIII. Nec dicas, formationem hinninis ad imaginem Dei rotari cap. I. A die sedito faciam, formationem vero hominis ex limo narrari post septimam diem, sicut & formationem mulieris. Nam inepte ex hoc arguitur dupIex genus hominum diversa die factum. Nam quae Moyses describit cap. a. non sunt diversa ospera diversis diebus facta, sed pura explicatio modi quo facta sunt. Ut enim dixi Tom. 6. in I. p. qu. I. de larmatione primi hominis Dub. 7. s. a. num. Ia., Moyses ea quae compendio facta c. I aetularat, quo modo& ordine facta millent distinctius exprimere hoc cap. I. voluit, non nova opera narrando, sed modum & ordinem, quo facta fuerant , exponendo s sic hominem dixit factum ex limo, dc Evam ex ejus costa eductam, quamvis utrumque sexta die facium fuerit. Caeterum ultra sextum diem Deum nihil de novo ad mundi condi tionem spectans operatum fuit se, aliis in iccis confirmant Scripturae . Exodi enim 3I. v. II. dicitur: Sex diebus fecit Deus caelum est' terram , ct in septimo ab opere cessavit. Paulus ad Hebr. c. q. v. 4- ait: Et requievit Deus die Leptimo ab omnibus opexibus Dis. Et Ecclesiastici c. 17. v. I. legitur: Deus creavit de terra homiuem , ct fe- eundum imaginem suam fecit illum. inae aperte demoustrant , ii minem de terra lorinatum eundem esse ac hominem ad imaginem
Dei factum. IX. Tale Valentini R Marci delirium vix aliquis Ethnicus excogitavit . Aristoplianes quidem, ut relari Plato apud Eusebi uin
L. 12. Pr.epar. Evang. c.I a. , tria hominum genera posuit, non tammen ut Valentinus es Marcus, sed volebat solum ab initio conditos fuiste homines distretos in masculum , seminam, androgynum, idest ex utroque sexu maris & Reminae participantem. Ita quipI Cajebat: Neque erim eadem quae vcne es vatura oum vostra nit , sed Dissili HI by Corale
229쪽
Ionge diversa. Primum enim genera hominam fuerunt omnino tria, non duo tantum , uti fant hoc tempore, mas ac femina s sed tertium insuper erat cum Myro e commune, qaod uado taurum relicto nomine prorma evanuit. Tum enim sudronuum erat, tam Da με quam m-xe ex utro e mmis ct feminae feri constatum. - ' .
Plato etiam tria genera hominum vitus est admisiste a Deo eondita, sed diveriis modo ac ipsi: Mebat enim apud Clementem
Alexandr. L. s. Strom. pag. yys. Saes Deus dum gerer, quicum ae ex vobis erant apti ad imperandum, aurum eis commiscuit in
generuione, O ideo Dut praesauris i er maximi metit: quicumque
autem erant auxiliatores, argentam: ferram autem er aes agricolis
O aliis opificibus. Haec Plato, qui festis allegorice loquitur . Nam ut infra restri Clemens, agens de corporis humani formatione, discit illud iactum ex pulvere, & terrenum esse corpus hominis , 2 8c omnes sigillatim Philosophos convenire. Unde dari tria genera hominum vel duo, ut VAentinus & Marcus ponebant, si lare eorum delirium fuit. X. Multa etiam fabulosa de Iesu Christo excisitaverat Mameus. Eum primo voluit genitum a quaternitate monum, nempe ex Anthropo 8c Ecelesia , Logo & Zm, non tamen ab ipsis imm diate, sed vices Logi i Sennonis adimpleville Angelum Gabrielem, vices die idest Virae Spiritum Sanctum , vices Anthropi Virtutem Altissimi, & vices Iliclesiae Virginem Mariam, per
cujus uterum pure transmeavi nihil de ea accipiens juxta error Valentini. Ita Irenaeus L. I. c. I a. modo I s. num. 3. his verbis et quaternione enim progress faut Eones . Erat aatem in quaterniona Anthropos ct Ecclesia , Logos ct Zoe . Ab iis igitur Virtutes, ait , emauatae generaverunt eum, qui in terra manis tus es, Iesum. Ex Iigi quidem iocum adimptisse Anneum Gabriel, Ges autem Spiri-ιum Sanctum, Anthropi autem Aut mi vistatem . Gelasia autem
Oeam meto, ostendit. Et fie ille qui est seeundum dispoisionem per
Mariam geueratur apud eum bomo, quem Patre omnium transeuntemper viavam elegit per Verbum ad agnitiovem Laam. Ad hanc sis
iam detorsisse Marcum puto ea , quae de conceptione Jesu scribit Lucas c. r. s Gabrieli enim conceptionis nuntio assignat rocum Semmonis seu Logi s Spiritui Sancto qui supervenit, iacum Zoes stituitae s Virtuti ratissimi quae intiae obumbravit, lociun Anthropiet Mariae autem in qua opus complendum erat, locum Ecclesiae. Apam nugas lXI. Sed tae fabulae finis non erat. Addebat, Christum, seu supernum Salvatorem, in eum cum ad aquas venisset, descendisse, qui cum avinum omniinn laetus esset, omnium in is virtutem
230쪽
complectebatur, huneque esse, qui per Nesu verba secerit, s que filium hominis consessus fuerit, quod sui aemum hommem Patrem haberet. Ita laetaeus citato loco: Cum autem venisset ipse ad aquam Ueendisse in eum quasi columbam rem,qui recucurrit furfam. o implemit duoeeisnam numeram : is quo iureas semen eorum , quirensemnati sunt eum G, ct eandescenderunt ascenderunt. I amotem Virtutem quae descendit , semen dicit esse Parris, kabens infect Purem di Filium , ct eam quae per eos cognoscitur innominabilis virtus Siges , O omnes Mnas. Et hune esse Diritum qui Deutus esper Ossis , qui se coU H est Alium hominis , ct manifestavit Patrem escendens quidem is momo uritas es. Vide,quam intricatis verbis iste nebulo simplicibus illudebat. XII. His verbis indicatur, Marcum secutiun fuime errorem aliquorum praecedentium Haereticorum, qui ut dixi separabant
Jesum a Salvatore seu Christo, & dicebant Christum descendisse in Iesum, dc solum apparenter ruisse pastum. Quod de Marco ex-
prellis terminis asserit Philaster Haeres. 4a. sic: Dicebat etiam, quia in postremo tempore Chri s descendit ad yefum is Mura er ilitudiae Columbae,er cirisum tuum Columbam esse Meebat: quae defeendit, inquit, ad duodecim Gnar , ides duodecim Apostolos, ct vhum ex eis eecidisse, ides Fudam, aestimabat. Christum autem ynta' tiτὸ dieit apparuisse , er passum fuisse quasi per umbram, non rameπωerὰ passum corpore arbitratur. His tamen omnibus resistunt Euan gelia, ut ostendit S. Irenaeus L.3. c. I s. talias In Unum enim &eundem Iesum esse Christum &. Salvatorem , verum Deum , Dei Verbum & Filium Dei unigenitum propter nostram salutem incarnatum , clare demonstrant Evangelia, praecipue Joannis cap. I. Eum autem qui ad Iesum super aquas Jordanis descendit non sud se Salvatorem seu Christum, sed Spiritum Sanctum sub COIumbae specie, inter alios ostendit Lucas cap. a. v. II. Et defeendit uisitur Sanctra tarpinati specie sicut Columba in ipsum idest Iesum, qui etiam a Patre filius suus ibi declaratur Tu es lius meus dilaesus, is te eomplacui mihi. Et consequenter eum qui passus est fuisseJesim Christum filium Dei lactum hominem. Qt re Irenaeus Lib. 3. cap. 7. salias Is. concludit: Spiritu itaque descendente super πα-d ham dispositiouem, ct Filio Dei migenito, qui ct Verbum es
tris , veniente pIexitisine temporis iueamaro in homine propter bonai nem,oe omnem secandam hominem disposisionem implente ' fu orso Domi no ro , axo ct eodem exsente , seat O ipse Dominus res tur , ct Apostol. eonfitemur, er Prophetae annuntiant f mendacesse ae fuat unnersae doctrinae eo ram, qui octonationes O qaaternationes putativas imoerunt, Nisivi xes excogitaverint: qui spiri